VOORAL VOQR DE VROUW
Wie spreekt van... „bedelarij
heeft ongelijk
Kodak
Film
Drie rozen
Nederlands politiek in
het Verre Oosten
Herkapitalisatie wordt
tijdelijk bevorderd
DAAROM GA IK BIAPPEN
Oordeel van handelaar: Lifters
maken reis minder eentonig
Een bril voor
elk gezicht
MINNEBRIEVEN
Hebt U ze bewaard of
verbrand?
V erkeersopliopingen
schuld van de
overheid
Int. Volksdansweek
begint 8 Juli
Koningin Juliana bij
de „Young Vic"
„Eenster wordt
geboren"
Vrijdag 6 Juli 1951
5
PARIJS, Le Bourget, 10 uur in de ochtend, De wind waait
hard en koud, vooral als je al van zes uur op pad bent.
De verhalen zijn niet overdeven, dat het moeilijk is om uit
Parijs weg te komen. Mijn eerste lift deze dag duurde een kilo
meter en nu sta ik hier. Voor mij ronken de toestellen en tien
tallen auto's draaien le Bourget op. En tientallen auto's slieren
uit Parijs en zelfs een opgeheven duim kan ze niet laten stop
pen. BIAP is de Nederlandse, „vooroorlogse" benaming voor
het liften, voor „faire l'auto-stop", zoals de Fransen zeggen,
voor hitchhiking, zoals de Engelsen het noemen. Biappers heb
ben verplichtingen, die streng worden nageleefd. Zij kennen
als enig attribuut de opgeheven duim.
De Biap is een ongevormde bond,
maar overal waar hitchhikers sa
menkomen. onderweg, in een jeugd
herberg, in een hotel, of midden op
Place de la Concorde, daar ervaart
men dat deze bond bestaat. De
bond kent geen wetten, geen regle
menten. maar ieder houdt zich
aan de eisen van hoffelijkheid
en wellevendheid. Daarom is
het zo jammer, dat deze bond
door anderen geparasiteerd wordt,
anderen, die door onhebbelijkheid
en onhoffelijkheid de automobilis
ten merendeels huiverig maken
voor Biappers. Het zou goed zijn
een bestuur van bona fide Biappers
te vormen, waar bedrogen automo
bilisten hun klachten konden indie
nen, waar schuldigen gestraft kon
den worden. Maar hoe?Ach
nee, toch ook weer niet. Juist door
een werkelijke bond te stichten zou
het ongedwongene. het avontuurlij
ke, het bestaan bij de dag van deze
internationale biappers opnieuw
verstijven in het keurslijf van wet
ten en reglementen, waaraan ze
juist ontsprongen willen zijn.
Ik ben leraar, gehuwd en vader
van een dochter. Vele ouders
vragen mij wat ik denk over het
liften. Met rugzak met aangegespte
deken, sokken en wandelschoenen,
lijk ik werkelijk nog wat op een
jongen. Ziedaar waarom ik ben
gaan biappen.
Nu weet ik wat te antwoorden
op de vraag of het biappen een ge
not is of een gevaar voor de jeugd.
Want ik ben nog maar kort op pad.
maar toch heb ik ai veel gezien en
geleerd en gehoord.
ER zijn wel vrouwen die zeg
gen: „Nee, DAT kan ik ecfit
niet dragen. Ik moet zo oppassen.
Ik draag toch een bril!" Onzin,
zeggen ze in Amerika. U kunt al
les dragen. Ook al draagt U een
bril. U kunt U haar op alle moge
lijke manieren dragen. Zelfs met
ponny. Maar U moet er voor zor
gen. dat die ponny kort is en dat
er genoeg van Uw voorhoofd te
zien is tussen
Uw pony en
Uw bril. Maar
dan kan hel.
Draag dan wel
een eenvoudig
montuur. Liefst
effen metaal.
Zilver of goud.
Desnoods het
nieuwe ge
kleurde metaal,
of metaal-grijs.
Als U een rol in de nek draagt,
neemt U dan vooral ook een een
voudig montuur, raden ze U in
Amerika. Dat eenvoudige, is in Uw
ogen misschien nog niet helemaal
eenvoudig, want het kan gekleurd
zijn of imitatie-schildpad, maar dan
wel breed en zwaar.
Als U een bril koopt, houdt U
dan vooral rekening met de vorm
van Uw gezicht. Als U een breed
gezicht heeft, draag dan maar ge
rust een bril waarvan de vorm
een beetje ongewoon is. B.v. een
waarvan de hoeken een beetje
naar boven gaan. Voor ieder mo
del gezicht en hoofd bestaat een
bril. Neemt U dat maar gerust aan.
Bovendien kunnen brillen zeer
flatteus zijn. Hoeveel mensen zijn
cr niet die brillen dragen louter
en alleen om er een beetje interes
santer uit te zien?
In Amerika dragen bijna alle
vrouwen brillen. Als het geen
leesbrillen of andere noodzakelijke
brillen zijn, zijn het zeker zonne
brillen. Een zonnebril is trouwens
ook absoluut noodzakelijk in Ame
rika. In de eerste plaats de scher
pe lucht. Daarbij komt de felge
kleurde reclame en kleding Als
dit alles een beetje verzacht is
door een zonnebril geeft het U
wat meer rust aan de ogen. Verder
bedekt een zonnebril veel: behuil
de ogen, slaperige ogen eneen
blauw oog.
De monturen zijn bepaald de
moeite waard om te bekijken. Wij
hebben ze in de laatste jaren stent
zien veranderen. Het begon met het
bekende bruine montuur. Dat werd
al iets zwaarder. Toen kwamen de
zonnebrillen met brede witte mon
turen, bezet met gekleurde stenen.
Of de felrode of groene monturen
bezet met pareltjes af glas. Bovcn-
®^.en z.^ aar* uiteinde van de
zijpootjes nu aan iedere kant een
opening, waar een lintje in de
kleur van Uw jurk doorgehaald
wordt. Het is een heel goed idee.
want U laat die bril gewoon aan
het lintje om Uw hals hangen, als
U hem niet op wilt. en het voor
komt de narigheid van aan ieder
een te moeten vragen: „heb je
mijn bril soms ergens gezien?"
Men raadt U ook in Amerika,
(als U het kimt betalen), wees
verstandig en koop twee brillen.
Eén geklede en een „werk"-bril.
En nogmaals, U kunt alles dra
gen. Ook al heeft U een bril. Maar
kies hem met nóg meer zorg uit
dan b.v. Uw avondjapon, een nieu
we hond of een nieuw kapsel.
BECCY
Droeve verhalen. Deze hele morgen,
en het is nu al elf uur. kregen er
drie hier een lift. Parijs is slecht,
slecht voor ons. Dan komen de ver
halen van het geluk dal we vroeger
hadden, een lift van honderden kilo
meters, een minuut wachten en een
automobilist die uit zichzelf stop
te We tellen per minuut soms
45 auto's die langs vliegen. Kop op.
er is er vast wel een bij die ons
meeneemt. Hij gaat een eindje ver
derop staan
Ho! Daar stopt een auto, een oude
sportwagen, open kap. Ik vraag:
Gaat U naar Soissons? Nee? Spijtig.
Alleen maar naar Compiègne? Ook
goed, als ik maar eerst hier weg
ben! De bak wordt geopend, ik klim
er in. krijg een hond op mijn
schoot en daar gaan we. De Hol
lander die zojuist langs me heen
kwam gelopen, duimt goedmoedig.
En met een kilometervaart van
80 per uur rijden we naar het Noor
den. Daar. achter in die bak, met
af en toe een geschreeuwd en half
verstaan woord van de aardige lui
voorin, peins ik over dit stukje.
De eerste ouders die spreken van
bedelarij, zal ik zeggen dat ze on
gelijk hebben. De automobilisten
die stoppen, verlangen gezelschap
op de grote trajecten die z!e moeten
rijden, dagelijks.
Ze hebben schik in deze jongens,
die zoveel vertellen kunnen en met
hun hakkel-frans zich verstaanbaar
maken. Ze lachen als ze op sigaret
ten getracteerd worden. En straks
als ze wat gaan drinken nemen ze
de lifter mee. Eerste wet: Als de
bestuurder met ingezetenen gaat
eten, ga je uit de wagen. Je slaat
het eten af. Pas als de mensen er
op staan (en zulken zijn er!!) om
je mee uit eten te nemen, of je in
hun kasteel van een huis een paar
dagen goed te doen, best, neem het
aan.
En de ouders, die zullen zeggen:
Het is een gevaarlijke sport. Wij
weten nooit waar ze terechtkomen.
Deze ouders zal ik zeggen: Geef een
jongen geld voor de treinnoch
tans gaat hij liften. De trein heeft
niets avontuurlijks meer. Door op
de biap te gaan, leert Uw jongen
met mensen omgaan, met anderen
rekening te houden, leert de weg te
vinden in Parijs en in een van die
liefelijke dorpjes. Hij slaat er zich
wel door. Iedere biappcr leert van
iedere Biapper weer iets nieuws.
Maar geeft hem een tent mee, een
kleine eenpersoons, dat hij slapen
kan. En geeft hem een slaapzak
mee. een warme, gewatteerde. Zegt
hem, nooit naar de grote steden te
gaan om een goede lift te krijgen.
De kleine wegen, die niet afge
graasd zijn, waar nog vele automo
bilisten urenlang alleen rijden, daar
is het het best. Hij leert wel uren
lang te wachten aan een kleine
grenspost, waar de douanes schik
in hem hebben, op een goede lift
Hij leert wel aan een grote grens
post de regels van de biap kennen.
Dat eerst gekomenen het eerst ver
trekkend zijn. Al staat hij zelf al
uren.
De lui voorin zijn door Compiègne
gereden en brengen me nog „even"
elf kilometer verder, dan ben
ik op de goede weg.
En hier aan de kant van de weg
heb ik geen tijd om te eten. De
derde wagen stopt al. Ik kom in
Noyon. vijf minuten loop ik daar.
De eerste wagen, die ik duim stopt
cn rijdt in enkele uren naar Valen
ciennes.
De bestuurder is een handelaar,
die dagelijks ParijsValenciennes
rijdt. Ik vraag hem zijn oordeel
over lifters.
„Die lui? Ze zijn een genot in de
wagen. Als er geen lifters meer zijn,
straks, als de vacanties voorbij zijn,
dan wordt het weer eentonig voor
ons".
En hij brengt me tot een eind
achter de stad Valenciennes, dicht
bij de Belgische grens. „Dan ben je
er eerder, misschien krijg je nog
een lift naar Brussel". FRIK.
..Roosje", schreef mijn man me vroeger en
nu lachen de kinderen erom
WAAR belanden minnebrieven tenslotte? Ik bedoel natuurlijk niet het
produca van een of ander letterkundig genie, dat U 3.90 gebonden
en 2.60 ingenaaid in de winkels kunt kopen. Neen, ik bedoel die brieven,
die wij allen wel eens in ons leven geschreven hebben als wu blaakten van
verliefdheid en dit, in vurige liefdesbetuigingen, het voorwerp onzer innige
genegenheid per post meenden te moeten toesturen. Wat hebben wij met
die minnebrieven, die wijzelf ontvingen en die ons nu schimmen uit een
ver en vurig verleden lijken, gedaan. Verbrand, verscheurd of met een
rose lintje erom zorgvuldig bewaard?
Ik heb op mijn eigen houtje een
kleine enquête gedaan om daar eens
wat meer van te vernemen. De
eerste, die ik het vroeg, was een
typiste bij een parfumeriezaak. Een
aardige brunette, die mij beteuterd
aanzag. „Nu. als U het werkelijk
weten wilt. ik heb ze aan een vrien
din uitgeleend." Ik was daar wat
verwonderd over en vroeg haar,
waarom zij dit deed. „Wel, ze
schrijft er de mooiste stukken uit
over." bekende mij de typiste, „ze
heeft namelijk kennis aan iemand
die haar prachtige brieven schrijft.,
en om nu niet te veel bij hem af
te steken, ziet U Ik zag het.
„Leent zij soms op haar beurt U
de brieven van
haar verloofde, zo
dat U er de mooi
ste passages uit
over kunt schrij
ven voor Uw ver
loofde?" vroeg ik
wat ironisch. „Ja,
inderdaad". gaf
zij toe, „dat deed
zc
De volgende wps
een gemoedelijke
huisvrouw van in de veertig,
eruit zag als iemand, die van lek
ker eten houdt en alle sentimen
taliteit heeft opzij gezet. Ze zuchtte
toen ik haar mijn vraag stelde en
zei: „Ik heb onlangs al mijn minne
brieven \ernietigd. Af en toe heb
ik er wel spijt van. want ik las ze
soms nog wel eens graag door. maar
op een goeie dag heb ik ze ver
brand Mijn kinderen hadden ze na
melijk uit een la. waarin ik ze op
geborgen had. opgevist, zij hebben
er zich tranen om gelachen. „Roos
je" schreef mijn man toen we nog
verloofd waren. En daar moesten
mijn kinderen erg om lachen."
De derde, bij wie ik kwam, was
een oude dame van tegen de ze
ventig. Tenger, gracieus, élégant en
nog kaarsrecht. Ze glimlachte vrien
delijk. „Mijn minnebrieven? Hier
zijn ze allemaal, zonder uitzonde
ring. In dit kistje, dat ik er speciaal
voor gekocht heb in Venetië, op on
ze huwelijksreis. Ik herlees ze nog
regelmatig. Ze zijn voor mij het
bewijs van het grote geluk, dat
mijn deel is geweest. Wat heerlijk
zoveel liefde te hebben kunnen in
boezemen."
De volgende was een gymnastiek-
lerares. een practische vrouw. Ze
trok een gezicht op mijn vraag,
j maar zei toch: „Ik heb er verschei
dene ontvangen, toen ik jong was
Maar ik verscheurde ze direct na
lezing. Hebt U wel eens een meteoor
gezien?" Ik begreep niet direct wat
dat cr mee te maken had, maar
knikte. „Nu een minnebrief is als
een meteoor Hij komt schitterend
aan om daarna te verkillen. Als je
er naar kijkt, wanneer die is uitge
doofd. zou je niet zeggen, dat het
zulk een lichtend lichaam is ge
weest. Zo is het ook met minne
brieven. Zij verkillen cn doven uit.
U kunt ze dus beter na lezing di
rect vernietigen Trouwens wie
houdt rekening met wat iemand in
ijlkoorts zegt waarom dan zoveel
belang te hechten aan wat een man
in liefdekoorts schrijft. Ik heb nooit
de nieuwsgierigheid kunnen begrij
pen voor minnebrieven van beroem
de personen en ik vind het trouwens
onbescheiden om die te publiceren.
Net of je iemand door het sleutel
gat bespiedt.. Nee. minnebrieven
moeten dadelijk vernietigd worden.
Ze moeten het geheim blijven tus
sen beide minnenden".
Nummer vijf was de eigenaresse
van het grote koffiehuis op de hoek.
DadeJijk toont ze mij een grote éta
gère. waarin in volmaakte orde ge
schaard pakjes en pakken staan,
waaromheen beeldige linten zijn ge
strikt. Mijn blik was blijkbaar veel
zeggend. want ze zei dadelijk: „Nou
moet U niet denken, dat ik in mijn
jeugd een Messalina ben geweest
Ja. ik had een groot aantal vereer
ders. En de posterijen hebben goed
aan ons verdiend".
En Uw man. stamel ik. geheel on
der de indruk „Ja. ja." zegt ze
haastig, „hij weet er alles van. Hij
weet dat ik zc bewaar Ze zijn n 1.
allemaal van hem. Hij schreef me
tweemaal per dag. En we waren
vijf jaar verloofd. Dit zijn ze trou
wens niet allemaal. Het zijn de
-Ol Sxj y
'V-K.. 1'
A CHTER ons huis, tegen de
schuurmuur, bloeien aan het
destijds door de vrieskou getergde
struikje, sinds kort drie rode rozen.
Omdat we op een onwillige plek
wonen, waar zonder mest en aarde
maar weinig duurzaams groeien
kan. voelen we ons zonderling te-
vreden met dit onverwacht bezit.
„Kijk", zeggen we met die war
me voldoening, die luchtkastelen
voorafgaat, ,Als je hier zit, kun je
ze zien, zeg De tuin lijkt
ineens anders en de kamer, die is
net groter".
Zon, regen, wind noch koude
brengen die rozen uit 't evenwicht.
Elke morgen zitten ze eraan. „Ze
bloeien nog", zeggen we dan, „wat
duurt zoiets nog lang
„Ze mogen niet geplukt", dreigt
zoontje, „ze mogen nooit van hun
leven geplukt
Maar op een middag gaat de
deur van het achterbuurhuis open.
En wat komt eruit? Twee ventjes
met strakke blonde kuifjes. Nee,
't is niet zoals U denkt, maar luis
ter
Dikke zusje, knus met emmer
en pop in de weer. is zoals ge
bruikelijk op slag geladen met on
rust. Ze haast zich naar het muur
tje, dat de tuinen scheidt. Maar
omdat erover klimmen verboden
en moeilijk is, en praten blijkbaar
geen stand houdt, lééft ze haar
blijheid om die plotselinge ventjes
uit op eigen terrein Ze holt. valt.
sleept driftig spullen aan, maakt
malle sprongen terwijl de ventjes,
duidelijk van een noordelijker na
tuur, onbewogen kijhen.
Maar 's avonds als we eten gaan
en dikke zusje schoongeschrobd is
in de keuken, zien we 't ineens
allemaal tegelijk. De schuurmuur
is kaal, de rozen zijn weg.
„Wie heeft dat gedaan?" roep
ik en spring naar het miezerig
struikje. In het gras ligt een glad.
rood blaadje, een paar stappen
verder nog een, en kijk, daar bij
't muurtje vindt zoontje het derde
Ter plaatse wordt dikke zusje on
dervraagd. Ze staat heel stil, zor
gelijk en verkreukt van schrik.
Daar verschijnen als door tover
slag de twee ventjes, samen met
dunne mevrouw, dat is zeker de
moeder. Ze begrijpt allang waar
over 't gaat. „De rozen? Ja. die
heeft dat kleine meisje aan de
jongens gegeven".
Waarop dikke zusje triest begint
te piepen: „Nee, niet, nee
Ze schudt koppig d'er kopje.
Misschien zijn ze d'er wel over
geklommen", verzint zoontje, „mis
schien hebben die jongens 't zelf
wel gedaan
Maar nu komt de dunne me
vrouw in actie: „Vertel jij eens
Fritsje, hoe 't is gegaan", zegt ze.
Een van de ventjes wordt naar
voren gepord. Het is een onbewo
gen joch met een koel. wit neusje:
.Zij heb ze geplukt", zegt ie. „Wij
wouen ze geeneens". Hij wijst er
bij, beschuldigend. Dikke zusje
lijkt ineens erg klein. Zelfs zoon
tje voelt dat verwijten nu achter
wege moeten blijven.
..Over tien jaar zit het hele
schuurtje vol", troost hij, „dan
moet je ze bij duizenden snoeien.
Op een ladder, want deze rozen
klimmen B1BEB
(Advertentie l M.)
Alle belangrijke en vreugdevolle momenten
de verrukkelijke vacanlie kunt U mei foto's
vastleggen, die later het boek van Uw historie
lullen vormen.
Zorg dat ze goed zijn I
Foto's op Kodak Film
altijd goed I
mooiste van de collectie. De andere
heb ik op zolder bewaard".
De laatsten van mijn enquête wa
ren een naaister en haar zuster,
twee oudere meisjes, niet mooi,
maar met een hart van goud. Ik
dacht, dat zij wel nooit een minne
brief zouden hebben ontvangen,
maar één van haar haalde uit een
kast een oude schoenendoos vol brie
ven. 't Zijn brieven van onbekenden
Wij schrijven wel op advertenties in
dagbladen en in de oorlog aan sol
daten, die geen post ontvangen. En
kele wilden ons leren kennen in ver
loftijd of na de oorlog Maar dan
hielden wij op met schrijven Som
migen schreven: ..Mijn allerliefste..",
zegt ze. We zouden de brieven voor
geen geld van de wereld weg willen
doen."
A.N.W.B. verklaart:
DEN HAAG. Naar aanleiding
van de uitlating van minister Lief-
tinck in de Tweede Kamer, dat de
verhoging der motorrijtuigenbelas
ting o m. dient te strekken tot „de-
congcstering" aan het verkeer,
heeft de ANWB Donderdag een
telegram aan de Voorzitter van
de Tweede Kamer gezonden. Daar
in wordt gezegd, dat, indien zich
op enkele punten verkeersconges-
ties (verkeersophopingen) voor
doen. deze ontstaan zijn. omdat de
Overheid heeft nagelaten het geld
van de motorrijtuigenbelasting te
gebruiken voor wegverbetering. Dc
ANWB is van mening, dat het Ne
derlandse motorvoertuigenpark zeer
beperkt is en op verantwoorde wij
ze wordt gebruikt. Extra fiscale
lasten leiden tot bemoeilijking van
het bedrijfsleven, omdat een be
perking van het aantal motorvoer
tuigen vervoerstechnisch niet mo
gelijk is.
DEN HAAG. De Nederlandse
Volksdansvereniging zal ter gele
genheid van de Internationale
Volksdansweek, die van 8 tot 15
Juli in ons land gehouden wordt,
de gastvrouwe zijn van Zweedse.
Noorse, Schotse. Belgische en Fran
se volksdansers, die op verschillen
de plaatsen in ons land samen met
Nederlandse dansers volksdansdo-
monstraties zullen geven.
In nationale costuums zullen de
monstraties worden gegeven te Am
sterdam. Rotterdam. Den Haag.
Dordrecht, Leeuwarden en Eer
beek.
De week zal besloten worden in
Amsterdam, waar op Zaterdagmid
dag 14 Juli alle buitenlandse gasten
en Nederlandse volksdansgroepen
op de Dam een groot volksdansfeest
houden.
Communistische interpellatie in Tweede
Kamer een stag in de luclit
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG. De successen der C.P.N. zijn als regel in ons parle
ment nog met geen vergrootglas te ontwaren, maar de interpellatie -
agenaar inzake de regeringspolitlek ten aanzien van het Verre Oosten
werd Donderdagmiddag toch wel een zeer bijzondere mislukking. Niet
zozeer, omdat de heer Wagenaar weinig geïnspireerd leek doch vooral
omdat zUn vragen bU de gebeurtenissen of ten achter lagen of cr op
vooruit liepen, dus goeddeels in de lucht hingen.
Wielrijdster gedood door
autobus
GIETHOORN. In het naburi-
ge Wanneperveen is Donderdagna
middag de 17-jarige wielrijdster
Fennigje Heit, afkomstig uit die
gemeente, gegrepen door een haar
tegemoet rijdende bus en op slag
gedood. Vermoed wordt, dat zij ue
macht over haar stuur is kwijt
geraakt, toen zij over losliggende
stenen reed.
ZU kantten zich bijv. tegen het
embargo contra Peking in de
veronderstelling, dat onze handels
belangen hierdoor werden ge
schaad drongen er op aan, dat de
regering de voorstellen van Malik
zou steunen doch verlangden te
vens een onmiddellijke terugtrek
king van de Nederlandse troepen
uit Korea. Aan deze laatste wens
werd door het indienen van een
motie kracht bij gezet Het geheel
werd ingeleid door een betoog,
waarin de heer Wagenaar de
overwinning in Korea voor de
Noord-Koreanen en de Chinese
„vrijwilligers" opeiste, omdat Ame
rika er niet in zou zijn geslaagd
„een Invasie in China te beginnen
en een derde wereldoorlog te ont
ketenen".
Minister Stikker begon zijn
antwoord dan ook met de opmer
king. dat er op vrijwel alle punten
zulk een tegenstelling tussen hem
en de interpellant bestond, dat een
debat weinig zinvol was. Bovendien
achtte hij dit ook niet-opportuun
in een tijd, waarin onderhandelin
gen worden voorbereid. Niettemin
sprak hij zich vrij uitvoerig over
de vragen van de heer Wagenaar
uit Een bemoedigend teken, zo
noemde hij, Malik's voorstel, omdat
er nu aan Russische zijde neiging
bestaat voor een wapenstilstand, zo
als deze door de V.N. commissie
reeds eerder was voorgesteld doch
welke tot dusver op de onwil
der communistische agressoren was
afgestuit
Hij verklaarde zich niet bereid
de Nederlandse troepen in Korea on
middellijk terug te roepen. Ons
land voldoet daar aan een collec
tieve verplichting, welke niet een
zijdig kan worden opgezegd. Het
embargo tegen Peking schetste hij
als een consequentie van de Chinese
agressie. En wat de handelsschade
betreft: vrede en collectieve veilig
heid zijn van groter gewicht dan
stoffelijke belangen!
Overeenkomstig zijn advies werd
de motie-Wagenaar door de Twee
de Kamer verworpen (727).
ki iUonur> mam
Advertentie I M.)
eCD hoed;
Tweede Kamer juicht in meerderheid
minister Lieftinck toe
DEN HAAG. „Indien een
vennootschap voor 1 Januari 1953
haar kapitaal vergroot door een
uitkering van dividend in de vorm
van aandelen wordt voor zover
het gestorte kapitaal daardoor niet
uitgaat boven twee derde van het
zuiver vermogen de voor deze
uitdeling verschuldigde inkomsten
belasting op verzoek van de be
lastingplichtige berekend op twin
tig percent. Wordt, met het oog op
de betaling van die inkomstenbe
lasting, bovendien een bedrag in
contanten uigekeerd van niet meer
dan 25% van de uitdeling in bo
nusaandelen. dan is het in de vori
ge zin bepaalde mede van toepas
sing op deze uitdeling contanten."
Aldus de hoofdstrekking van het
wetsontwerp op de Herkapitalisn-
tie zoals dat, Donderdagmiddag in
de Tweede Kamer is aanvaard.
Temidden van de beslommerin
gen over zijn voorstellen tot belas
tingverzwaring, kon minister
Lieftinck nu eens genieten van de
bijval van vrijwel alle sprekers
voor zijn voornemen om de herka
pitalisatie tijdelijk te bevorderen
door tegemoetkomingen van fisca
le aard. Men was het met hem
eens, dat er in de laatste jaren bij
vele vennootschappen een wan
verhouding was ontstaan tussen
gestort kapitaal en werkelijk ver
mogen; en óók, dat de bestaande
fiscale bepalingen een aanpassing
in de weg staan.
Slechts de heer Hoogcarspel
(CPN) kondigde zich bij de re
plieken pas als tegenstander
aan, omdat hij niet waarderen kon,
dat aandeelhouders tegemoet geko
men werd in een tijd. waar in over
belastingverzwaring wordt gespro
ken. Dat de schatkist hiermee een
derving van inkomsten genoot, kon
hij niet accepteren.
Minister Lieftinck bestreed hem
kalmpjes: want de schatkist zou
zonder dit wetsontwerp juist ver
moedelijk heel weinig incasseren
omdat dan niet tot herkapitalisatie
zou worden overgegaan. De heren
Lucas (KVP), v. d. Heuvel
(AR), v. d. Wetering (CHU)
en Hofstra hadden dat wel be
grepen. Door herkapitalisatie, zo
zeiden, verschillende hunner, wor
den de aandeelhouders niet rijker.
Minister Lieftinck bekende
schalks, zich te gevoelen in de po
sitie van „de goede moordenaar"!
„Door de Eeuwen Trouw"
Nijmegen, hervat werk
NIJMEGEN. Het bestuur van
de afd. Nijmegen van de Stichting
„Door de Eeuwen Trouw" legde eni
ge tijd geleden zijn functie neer in
verband met het optreden van het
hoofdbestuur. Enige leden van het
afgetreden bestuur betogen thans,
dat een onderzoek heeft uitgewezen,
dat het H.B zonder voldoende gron
den is beschuldigd. Enige bestuurs
leden hebben hun taak weder op
gevat onder voorzitterschap van ma
joor H. G. M. Rompen b.d.
HAARLEM. Koningin Juliana
heeft Donderdagavond een onoffi
cieel bezoek gebracht aan de op
voering van „The knight of the
burning pestle" door de „Young
Vic" uit Londen, gegeven in het
Blocmendaalsc openluchttheater
Na afloop van de voorstelling be
gaf de Koningin zich naar de
kleedkamers en onderhield zich
enige tijd met dc leden van het
gezelschap. Aan het slot van de
voorstelling heeft de heer Duncan
Ross, een der leiders van de „Young
Vic" zich tot de Koningin cn het
publick gericht om een woord van
dank en van afscheid te spreken in
verband met het feit, dat net gezel
schap binnenkort ontbonden zal
worden.
Radioprogramma
ZATERDAG
HILVERSUM I. 402 m VARA: 700
Nieuws; 7.18 Gramofoonmuzlek; 8.00
Nieuws en weerberichten. 8 18 Orgel
spel. 8 45 Gramofoonmuzlek; 9 00 Idem
(9 30—9 35 Waterstanden); VPRO:
10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", causerie;
10.05 Morgenwijding. VARA. 1020
Voor de arbeiders ln de continubedrij
ven: 11 -35 Hoorn cn plano- 12 00 Gra
mofoonmuzlek; 12.30 Land- cn tuln-
bouwmedcdellngcn, 12.33 Gramofoon
muzlek; 1300 Nieuws; 13.15 Accordcon-
muzJck; 13.45 Gramofoonmuzlek; 14.00
Voor de Jeugd, 14.20 Orgel cn zang;
14.50 West-Fries programma-, 15 15 Ama
teursuitzending; 15 45 „Van dc wieg tot
het graf", causerie. 16 00 Gram.muziek;
16.30 Sportpraatje; 16 45 Kamerorkest;
17-30 Voor de Jeugd; 18.00 Nieuws: 18.15
VARA-Varla; 1820 Gramofoonmuzlek:
18 40 Regeringsuitzending' Zoeklicht op
dc Westerse Defensie. 19 00 Artistieke
Staalkaart. VPRO: 1920 .Passepar
tout". causerie; 19.40 „Het Oude Testa
ment in deze tUd". causerie; 19.55 .Deze
week", causerie. VARA 20 00 Nws;
20.05 Actualiteiten; 20 15 Lichte muziek;
21.15 Socialistisch commentaar- 2120
Weense muziek; 21.55 „Onder dc pan
nen", hoorspel. 22 15 Dansmuziek. 23 00
Nieuws; 23 15 Sport. 23 25 Accordconmu-
zlek; 23.40—24 00 Gramofoonmuzlek
HILVERSUM II. 298 m - KRO. 7.00
Nieuws, 7.15 Ochtendgymnastiek; 720
Gewijde muziek; 7.45 Morgengebed cn
Liturgische kalender, 8 00 Nieuws en
weerberichten 8 15 Gramofoonmuzlek:
9 00 Voor de huisvrouw; 9 35 Gram mui.;
10.00 Voor de kleuters; 10 15 Grammuz.;
1025 TT. races; 11.10 Voor de zieken;
11.45 Grammuz., 1120 „Als dc ziele
luistert" 12.00 Angrus. 12.03 Gra
mofoonmuzlek. (1220—12.33 Land- cn
tuinbouwmededellngeni; 12 50 T T. ra
ces; 13.00 Nieuws en Katholiek nieuws:
1320 T.T. races; 1320 Amusementsmu
ziek. 14 00 Gram.muz. 11.10 T T. races:
14.20 Gevarieerde muziek; 14.40 Harmo
nie-orkest; 15.00 Gram.muz.; 15.15 T.T.
races; 15 35 Klassieke muziek; 16.05
Gramofoonmuzlek; 16.30 „Dc schoon
heid van het Gregoriaans"; 17.00 Voor
dc Jeugd. 17.15 T.T. races: 17 30 Voor de
Jeugd; 18.00 Pianospel- 18 15 Sport; 18.25
Pianospel; 18 40 Gram muz. 18 50 Sport;
19 00 Nieuws: 19.15 „Dit Is leven", cau
serie; 1921 Vlootschouw Scheveningen;
19.30 Gramofoonmuzlek; 19 52 Journalis
tiek weekoverzicht; 20 00 Nws; 20.05 De
gewone man zegt er 't zijne van 20.12
Gram muziek; 20 15 Lichtbaken. 20 40
Steek eens op. Heren. 21.00 Amuse
mentsmuziek; 2123 „Wat zou U doen'"
22.00 Operettemuziek; 22.30 Wij lulden
de Zondag ln. 23 00 Nieuws; 23 15 Nws
in Esperanto; 23.22—24.00 Gram muziek.
ENGELAND
BBC Light Procramme 1500 en 247 m.
12 00 Parlementsoverzicht; 12 15 Lich
te muziek; 13.00 Derde Test Match:
13 35 Orgelspel; 14.00 Orl» estconcert;
1420 Derde Test Match- 15.00 Lichte
muziek, 15.45 Derde Test Match; 1600
Militair orkest; 1620 Derde Test Match;
17 00 Jazz Club 18.35 Lichte mu
ziek. 10 30 Nieuws cn r.idlojour-
mal; 19.25 Sportuitslagen: 1920 Ver-
zoekprogramma; 20 00 ..Londen Rhap
sody"; 21.00 Gevarieerd programma.
21.40 Interviews; 22.00 Nieuws. 22 15
Derde Test Match, 22 20 Dansmuziek;
23.15 Grom muz 23.50—24 00 Nieuws.
BELG1E
Brussel 484 m.
12 05 Omroeporkest. 13.00 Nieuws:
13 10. 13 30 cn 14 00 Verzoekprogramma:
15.00 Operamuziek; 16 30 en 17 10 Llchta
muziek; 18 20. 19.00 cn 19 40 Gramofoon
muzlek 19 45 Nieuws; 20 00 Omroepor
kest cn solist; 2100 Lichte muziek:
2130 Gram muziek; 22 00 Nws; 22 10
Dansmuziek. 22.55 Nieuws; 23 00 Gra
mofoonmuzlek. 23.55 Nieuws.
li
door
Ludwig Bemelmans
■:-IU3NlüinLTDilJiBLTUIliflliïS5<JJlIUiI!lIlPniÏÏ3inifllèIIlWI.^
55.
Het orkest zette de muziek in.
„Ach", zei de vrouw, .ik heb de
sleutel in de deur laten zitten." Ze
vouwde de handen en ontvouwde ze
weer en keek in haar tasje en toen
naar de oude man.
„Dat is in orde. moeder", zei die.
Ze draaide zich nog eens naar
Belinda en Cassard om. De lampen
weerkaatsten in haar randloze
lorgnet. Haar kwabbige kin en wan
gen, haai gerimpelde hals, alles
glansde rose in het gedempte licht
De ober zette een grote zilveren
schaal voor haar neer.
Ze vroeg schril en achterdochtig
„Wat is dat?"
„Krab", antwoordde de jongeman.
„Proef het maar. Je vindt het vast
lekker."
Ze keek een ogenblikje naar het
voedsel en nam toen het hele kleine
vorkje op.
„Daar heb Je Gary Cooper en zijn
vrouw", zei Hack, toen de muziek
begon. „Hallo Coop", zei hij, toen de
ster voorbij kwam.
De vrouw wendde haar hoofd te
laat om. Ze gebruikte haar arm als
een wig tegen de tafel toen ze zlc.h
zo ver mogelijk omkeerde en hield
op met eten tot Cooper weer langs
kwam. Toen schonk ze hem een
glimlach.
De oude man aan dc tafel glim
lachte ook. Hij had een vriendelijk
gezicht, eerlijk en goed, met diepe
rimpels, een sterk en goed gevorm
de schedel en grote oren. Hij glim
lacht/» verlegen. Hij keek welke vork
zijn vrouw gebruikte en keek toen
naar Hack en glimlachte dankbaar
en at Hij keek op telkens als de
schrijver hem beroemdheden aan
wees.
De ober opende de fles wijn voor
Cassard en schonk in. Het orkest
speelde en de vogels waren tot le
ven gekomen De kleinere fladder
den in groepsverband van de ene
hoek van de zaal naar de andere; de
grotere sloegen met de vleugels en
wipten ronJ of hingen onderstebo
ven en keken de zaal in en
schreeuwden, en sommige sloegen
op de maat van de muziek met
wijdgespreide felgekleurde vleugels.
„Kijk eens naar Emil Coleman", zei
Cassard tegen Belinda. „Weet je
waar hij me aan doet denken? Toen
ik nog klein was bracht mijn vader
een stuk speelgoed voor me mee
van een Parijse tentoonstelling
een Russisch Paasei, van hout. en
buitenop was een mannetje geschil
derd' maar binnen in zat nog een
ei. net hetzelfde als het buitenste;
en nog een en nog een. Daar doet
Coleman me nou aan denken aan
het mannetje op de buiten en de
binnenkant van dat houten Russi
sche paasei. Ik kan altijd naar zijn
muziek luisteren."
„Ik ben er ook dol op. Ik vind
het prettig om hier rustig te zitten.
We vinden vanavond iedereen
aardig," zei Cassard.
Belinda hief haar glas.
„Op de vriendschap", zei hij.
„Op onze vriendschap", zei ze
„Laat mij de volgende fles betalen."
De ober vulde de glazen weer en
Belinda vroeg hem papier en pot
lood. Ze stuurde de naam van
Vanya Vashvily's liedje naar Cole
man, die knikte en het begon te
spelen zodra de melodie waaraan hg
bezig was uit was.
Cassard keek weer naar de drie
mensen voor hem.
De chef-ober kwam naar hem toe,
en boog. „Heeft de kip gesmaakt,
mevrouw?", vroeg hg de oude
vrouw.
Ze schrok ervan. Haar mond ver
hardde zich tot een smalle bittere
lijn cn ze legde haar dikke armen
breed uit met alle vingers gespreid
alsof ze met haar handen had ge
geten en haar vingers vol vet zaten
en ze keek hem aan, zei iets en
keek toen, verlegen, weg over de
dansvloer. Nadat de chef-ober weg
was gegaan, keek ze hem na en
vouwde haar handen.
Hack zat aan de korte kant van
de tafel, zijn stoel naar de dansvloer
gedraaid en zijn benen gekruist en
hij trommelde met zijn vork op de
tafel De oude man keek naar de
mensen, die langs kwamen cn glim
lachte tegen iedereen.
(Wordt vervolgd).
