VOORAL VOOR DE VROUW
Damestennis geen vervelende
programma-vulling meer
Lichtpuntje in tijden van duurte
ZOMERS IN SHA NTUNG
Radioprogramma
Wol cn zijde gaan vier
maa! zo lang mee
Mannelijke kracht gepaard
aan zwier en gratie
Spoken en heksen bestaan
in Nederland
VROUWEN IN WIMBLEDON
Groot worden
\HRE0-
„Een ster wordf
geboren"
[Vrijdag 13 Juli 1951
TJ7 AAROM de
Parijsc mo
deontwerpers nu
juist shantung
hebben geprocla
meerd tot ,de'
stof van het sei
zoen, is even on
doorgrondelijk als
hun meeste keu
zen. Maar dat hun
beslissing ditmaal
met bijzonder veel
enthousiasme is
ontvangen en na
gevolgd, is begrij
pelijker, want het
is een materiaal
met eén opvallend
aantal gunstige
eigenschappen.
Het hoort de
geringe kreuk-
baarheid van ech
te zijde te bezit
ten, het is soepel,
maar heeft tege
lijkertijd genoeg
.body' om plooien
en draperieën tot
hun recht te doen
komen. Iedere
kleur, waarin het worat ge
verfd doet het op zijn best
uitkomen. Het heeft 'n mooie
zachte glans, kortom, het is
een levend materiaal.
En ten slotte, een shantung
japon is niet zo maar een ge
wone zomerjurk, het is een
toilet dat het gehele jaar bij
allerlei feestelijke gelegenhe
den dienst kan doen.
Carven (bovenaan) en Bal-
main (onderaan) hebben bei
den hun kunst beproefd op
shantung.
Carven maakte van bruin-
beige shantung een model, ge
ïnspireerd op de jurken van
de Spaanse danseressen. De
strookjes lopen van achteren
naar boven op. als concessie
aan de „schort"-mode.
Balmain ten slotte koos
mauve zijde. Het fundament
is een eenvoudig sportjurkje,
dat door de open naden in de
rok en de originele horizonta
le schouderdraperie veranderd
werd in een „exclusieve crea
tie''.
ZATERDAG 14 JULI
HILVERSUM L 402 m.
VARA: 7.00 Nieuws. 718 Gram^nut.
730 Idem. 8.00 Nieuws cn weerber. 8.18
Orgelspel. 8 45 Gram.muz. (9.30—9.35
Waterstanden). VPRO 10.00 „Tijdelijk
uitgeschakeld'' causerie. 10.95 Morgen
wijding VARA: 10.20 Voor do arbeiders
In de continubedrijven. .115 Fluit cn
plano. 12 00 Gram. muz. 12 30 Land- cn
tuinbouwmcdcdcllngcn. 12.33 Gram.muz.
13.00 Nieuws 13.15 Mctropole orkest.
13 50 Gram.muz. 14.00 voor de icugd.
■4 2<> MuzIckcorps 14.10 Het Nederland
se lied. 15.00 Boekbespreking. 15.15
Dansmuziek. 15.15 ..Van de wieg tot het
graf causerie. 16.00 Gram.au*. 1S.30
Sportpraalje. 16.45 Kamerorkest. 17.30
Voor dc jeugd 18.00 Nieuws. 18J5
VARA-Varla. 18.20 Hawailan-muzick.
18.40 Mondaccordeonmuz. 19-00 Artls-
tieko Staalkaart. VPRO 19 3o .Passe
partout". causerie 19 40 „Het Oudo
Testament In deze tijd" causerie. 19 55
Dez_ weck', causerie. VARA: ZO 00
Nieuws. 20 05 Actualiteiten. 20.15 Aceor
deonmuzlck. 20 40 Vacantlc-programma.
2100 Tiroler muziek. 21 25 Socialistisch
commentaar. 2140 Gram.muz. 21.55
Voordracht 22 15 Gram.muz. 23.00 Nws.
23.15 Orgelspel. 23.35—24 00 Granunuz.
HILVERSUM II. 298 m.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgym
nastiek 7 30 Gewijde muziek. 7.45 Mor
gengebed cn Liturgische kalender 8.00
Nieuws cn weerber. 8.15 Gram muz. 9.00
Voor do hulsvrouw. 9.35 Gram.muz.
10.00 Voor dc kleuters 10.15 Kamer
orkest en solist 11.00 Voor de zieken.
11.45 Orgelconcert. 12.00 Angelus. 12.03
Gramofoonmuzlek. 12.30 Land- cn tuin
bouw mededelingen 12 33 Gram.muziek.
12 55 Zonnewyzcr. 13 00 Nieuws cn Ka
tholiek nieuws 13.20 Lichte muziek.
14 00 Pianoduo 14.20 Instrumentaal sep
tet 14.40 Koorzang. 15.00 Kroniek van
Letteren cn Kunsten 15.35 Harmonie
orkest. 1600 Orgelconcert. 16.20 ..Onze
vliegsport", causerie. 16.30 ..De Schoon
heid van het Gregoriaans", causerie.
17 00 Voor do Jeugd 18 00 Pianorecital.
18.15 Soort 18.25 Gr.muz. 18.40 Rege
ringsuitzending: ..Zoeklicht op dc Wes
terse Defensie' 19.00 Nieuws 19.15 .Dit
Is leven", causerie. 19 21 Actualiteiten.
19 27 Gram muz. 19.52 Journallsttek
weekoverzicht. 20.0o Nieuws. 20.03
Gram.muz. 20.13 Lichtbaken. 20.40 Stock
eens op. Heren 21.00 Amusementsmu
ziek 21.53 ..Wat zou U doen". 22 00 Opo-
rcttemuzlok. 22.30 ..Wij lulden do Zon
dag In". 23.00 Nieuws 23.15 Nieuws ln
Esperanto. 23.22—24 00 Omroeporkest
cn solist.
ENGELAND 1500 en 247 m.
BBC Light Programme
12.00 Parlcmenlsovcrzlcht. 12.15 Dans
muziek 13.00 Sport. 13.35 Orkestconcert
13.55 Sport. 14 50 Dansmuziek 15.23
Sport. 16.00 Militair orkest. 16.40 Sport.
17.00 Jazzmuziek. 17.30 Sport. 18.30 Amu
sementsmuziek 18.59 Sport. 19.00 NWS
cn radiojournaal. 19 25 Sport. 19 30 Ver-
zoekprogramma 20 00 Omroeporkest,
koor cn solisten 2100 Gcvar. program
ma. 21 40 Taptoe van de ..Horse Guard»
Parade". 22 00 Nieuws. 22.15. Dansmu*.
23.15 Gramonuz 23.56—24.00 Nieuws.
BRUSSEL 324 m.
11.45 Gram muz 12.30 Weerber. 12-32
Gram.muz 13.00 Nieuws. 13.15 Gram.
muz. 15.00 Aceordeonmuzlck. 15.13
Gram.muz 15.30 Aceordeonmuzlck.
15.45 Gram.muz. 10.00 ..Drama Chrtstl",
zangdlcht. 16.45 Gram.muz. 17.00 NlcuW*
17.10 Altviool cn piano. 1-7.30 Orgelcon
cert 18 30 Voor de soldaten. 19.00 Nws.
19 30 Gram muz 1930 Voordracht. 20.00
Omroeporkest en soliste. 21.00 Actuali
teiten. 21 15 Amusementsorkest. 22.00
Nieuws. 22.15 Verzockprogramma. 23.00
Nieuws. 23.05—24 00 Gram.muzlck.
„Langs ongebaande
klingen
Boeiende film over werk van
Heidemaatschappij
Onder de gedragen en wat on
duidelijke titel „Langs ongebaande
klingen" heeft de cineast Herman
van der Horst in opdracht van de
Nederlandse Heidemaatschappij
een lange documentaire gemaakt
over het werk van deze reeds meer
dan 60 jaar bestaande instelling.
Een meer dan een uur durende
film over ontginningen, visstanden,
bossen en heiden, die ondanks het
ogenschijnlijk wat eentonige ge
geven, van het begin tot het einde
boeit. Dat komt in de eerste plaats,
omdat het werk van de Heidemaat
schappij veel boeiender is, dan dc
leek zo zou denken. Van der Horst
brengt dat de toeschouwer zeer
goed bij, maar heeft ook bewust
getracht de gebruikelijke Neder
landse trage saaiheid in dit soort
werk te doorbreken. Daar is hij in
geslaagd, door een eenvoudig in-
triguetje: een man uit de 19e eeuw
verzucht 100 jaar later te willen le
ven en een uit onze eeuw, wil zo
graac de rust van 100 jaar geleden
meemaken. Beiden krijgen hun zin,
waardoor de een ons land ziet toen
de Heidemaatschappij er nog niet
was en de ander ziet wat allemaal
sindsdien is verbeterd. Wam Hes-
kes en Huib Orizand spelen deze
mannen zeer goed. Vooral Orizand
heeft een verkwikkende laconieke
gewoonheid. Ger Lugtenburg
spreekt het leerrijk commentaar,
waarmee af en toe geestig de
draak wordt gestoken.
JEANNE M. ROOS
EINDHOVEN Donderdag bracht
Zuid-Afrikaanse minister van
Sociale Zaken, dc heer Schoeman.
vergezeld van twee secretarissen
alsmede van de Zuid-Afrikaanse
ambassadeur in Nederland prof. dr
Bosman, een bezoek aan de Philips-
fabrieken.
„Van Speyk" op weg naar
Nederland
WILLEMSTAD (Curasao) Don
derdagochtend is onder grote be
langstelling van dc zijde van colle
ga's. vrienden en bekenden der be
manning Hr Ms. ..Van Spcyk"naar
Nederland vertrokken. Gouverneur
Struyckcn was vertegenwoordigd
door kapitein adjudant R. van der
Beek Gelijk bekend is dc „Van
Speyk" afgelost door Hr. Ms. „Wil
lem van der Zaal".
(Advertentie l. M.)
Grote besparing op huishoudbudget is mogelijk
Cijferen in een huishoudboekje Is
een onvermijdelijk en vervelend
karwei. Met een zucht realiseert do
huisvrouw zich telkens opnieuw,
hoe moeilijk het tegenwoordig is
zuinig te zijn. Er is echter oen licht
puntje in al deze somberheid en dat
is het wonderbaarlijke nieuwe was
middel, dat niet alleen reinigt,
maar tevens de levensduur van de
te wassen goederen viermaal ver
lengt Het is het alkalivrijc Castclla
Wolwas met Kleur Actief. Wollen
jumpers, babykleertjes, zijden lin*
gerie en blouses, kunnen in het vol
komen alkalivrije cn sterkende sop
van Castclla Wolwas zoveel malen
gewassen worden, als U maar zelf
wilt. Alle weefsels, hoe gevoelig
ook. blijven gaaf en veerkrachtig,
zacht en soepel. Bovendien ia
„Kleur Actief' toegevoegd, een
waarborg voor het gloednieuw blij
ven van alle kleuren. Castclla Wol
was met Kleur Actief, dat in een
rose pak in dc handel is, behoort
evenals het blauwe pak Castclla
voor dc gezinswas met Actief Wit
tot die zeldzame wetenschappelijke
vindingen, welke in een tijd. waar
in alles schreeuwend duur is. de
huisvrouwen tóch in staat stellen
zuinig te zijn.
(Van een onzer verslaggeefsters)
7 IJFENTWINTIG jaar is ze, Doris Hart uit Florida. En als
V U niet wist, dat ze drievoudig kampioene van Wimbledon
is. dan zoudt U, als U haar tegenkwam, waarschijnlijk zeggen:
„Wat heeft die vrouw lelijke benen." Maar nu zegt U: „Kijk,
daar heb je Doris Hart." En waarschijnlijk is er voor al die ver
beten wilskracht van jaren geen grotere voldoening denkbaar-
En als Shirley Fry, haar vrien
din en partner, na afloop van hun
eindstrijd verklaart „Ik ben zo
blij voor Dons. ze heeft er al die
jaren zo hard voor gewerkt", dan
neemt het publiek grif aan, dat
Shirley dat uit de grond van haar
hart meent. Men moet een mis
deelde vrouw zoiets natuurlijk van
harte gunnen. En zo heeft de zege
van Doris op haar lichamelijk ge
brek zelfs iets aan de hardheid
van de nederlaag voor Shirley ont
nomen.
Mcrt is na haar grootmoedige
verklaring dan ook blij. dat ze ten
minste met' Doris de eindstrijd in
het dubbelspel wint. Men vergeet
er helemaal bij, dat het voor
Louise Brough het verlies van haar
derde titel betekent. En men kijkt
goedkeujfend. jiaar de vier vrou
wen. die daar in eenvoudige witte
jurkjes tegenover elkaar staan: zo
DORIS HART.
behoren vrouwen, die naar de
hoogste tennistitels dingen, er uit
te zien. Zo, zonder de strikjes en
kwikjes van Beverley Baker en
Nancy Chaffee. O. de mannen von-
den het allercharmantst. al zeiden
de meeste vrouwen, dat het be
spottelijk was; maar au serieux
heeft men die twee „glamour poe
sen" toch niet genomen; ten on
rechte overigens, want zij gaven
mèt oorbellen en rose linten «n
het haar een voortreffelijk partij-
t e tennis'te zien! En men waar
deert het in Louise Brough, dat
ze zo Helemaal niet klaagt over
haar tennis-clleboog; waarom moe;
xnen haar dat aureool afnemen
door te fluisteren, dat het meer
haar ongeoefendheid dan haar
overspannen spieren waren, die
haar de kroon deden verliezen.
Men wil toch altijd, ook of juist
in deze tennisspeelsters, voor alles
de vrouw, de lieve en gracieuze
en opofferende, zien. Mannen mo
gen zich misschien nukkig en on
hebbelijk gedragen; zij mogen doen
alsof ze een tragedie van Shakes
peare opvoeren inplaats van een
match verliezen. De vrouwen mo
gen nimmer laten merken, dat het
ernst en geen spel voor hen is. Zij
mogen hun bezwete gezichten niet
met een badhanddoek bewerken;
de makc-up verdraagt alleen een
voorzichtig deppen. En stel je
voor: een vrouw, die een slok wa
ter zou nemen en hem dan weer
uitspugen; U hoeft het zich niet
voor te stellen, zij doen het niet.
Het enorme baneneomplex te
Wimbledon.
Zij schijnen nimmer zo ten prooi
aan uitputting als de mannen,
maar zij spelen dan ook maar drie
sets
En dat alles zal voorlopig wel
niet veranderen. Maar wat wèl
verandert, is het spel, dat door de
vrouwen wordt gespeeld: zij spe
len als mannen. Zij serveren en
volleren als de besten. Zij verla
ten de baseline en snellen naar
het net. Zij smashen met alle
kracht. Dat wat zij uiterlijk aan
vrouwelijkheid wonnen (nee, niet
alleen Nancy en Beverley ook de
andere dames, die zelden shorts,
bijna altijd jurkjes dragen), won
nen zij in spel aan mannelijKe
kracht en agressiviteit. En de tri
bunes lopen nu niet meer direct
leeg. als er een paar vrouwen het
grasveld opkomen, omdat zo'n ver
velend partijtje juist geschikt de
tijd biedt om tussen twee partijen
van mannen door een kopje thee
te drinken. De vrouwen zijn in de
opmars, ook op de tennisvelden.
SHIRLEY. FRY
(in de verbeelding van velen)
(Van een onzer verslaggeefsters)
HOE merkwaardig het mag klinken, er wordt in Nederland nog heel
veel aan spoken en heksen en dergelijke vermeend voorhistorische
begrippen geloofd Dit is geenszins een bewering uit het niet, maar een
op kaarten wetenschappelijk vastgelegde bevinding van de Centrale Com
missie voor Onderzoek van het Nederlands Volkseigen, welke, gevestigd
in het tuinhuis van het Trippenhuis te Amsterdam in alle kalmte en serene
rust tussen veel boeken en met uitzicht op een groene, stille tuin onder
leiding van haar directeur, dr F. J. Meertens, dagelijks speurt naar alle
facetten, die gezamenlijk het Nederlands volkskarakter uitmaken.
Het geloof aan spoken cn heksen ressorteert onder de afdeling Volks
kunde. welke met het Dialecten- en het Naamkundebureau tezamen de
Centrale commissie vormt. De Volkskundecommissie, in 1934 opgericht,
heeft mede tot taak een atlas voor te bereiden, waarvan reeds een groot
aantal kaarten getekend zijn, maar die nog niet is verschenen omdat er
nog geen subsidie voor is.
Over de meest merkwaardige
volkenkundige dingen heeft men
kaarten. B.v. een over heksengeloof.
een over inhuurtermijnen van boe
renmeiden en -knechten; een over
de functie van de dagen der week
als geluks- en ongeluksdagen (Vrij
dag is vooral de ongeluksdag in het
volksgeloof), een kaart over voor
tekens, spookverschijnselen, water
geesten, weerwolven.
Dr. Meertens, die op zijn bureau
alle gegevens uit het hele land
krijgt over al die onderwerpen,
kent Nederland als geen ander
En hij weet, wetenschappelijk
zeker, dat wij niet zo „verlicht" zijn
als wij zelf wel menen. Die heksen
b.v. Het onderzoek heeft uitgewe
zen dat er tal van streken bestaan,
waar het geloof in deze dames nog
vrij sterk is. Al dadelijk blijkt dat
provincies als Noord- en Zuid-Hol
land het minst bijgelovig zijn. Be
grijpelijk, zij staan onder invloed
der grote steden Maar in Limburg,
Noord-Brabant, de Betuwe b.v en
ook wel Groningen en Friesland is
soms nog vrij sterk bijgeloof. Maar
denkt u niet dat men eerlijk „ja!"
zegt als een enquêteur b.v. vraagt:
„Gelooft U nog in heksen?" Men
ontkent het. Maar verblijft hij lan
ger in zo'n streek, dan kan het ge
beuren. dat men hem toefluistert
dat die en die vrouw „Meer kan
dan rechtuitmet andere woor
den, ze heeft het boze oog
Er léven nog tal van manleren
om uit te vinden of een vrouw een
heks is of niet. B.v. de Haanproef.
Men kookt een levende haan en als
er dan de volgende dag een vrouw
met brandwonden in het dorp rond
loopt dan is zij de heks. Deze proef
komt (gelukkig) nog maar spora
disch voor.
En wat weerwolven betreft:
vraagt men de bewoners van zo'n
streek, dan loochenen zij. dat ze er
nog aan geloven, maar er zijn nog
plaatsen in ons land. waar men er
van overtuigd is. dat de jongste
zoon. van een gezin met zeven
zonen, 's nachts de huid van een
wolf aantrekt en er op uittrekt
De Volkskundecommissie heeft
meer taken. Door de steeds inten
siever wordende verkeersmiddelen
worden de plattelandsstreken waar
nog voor kort een echt folkloris
tisch leven bestond, steeds meer
beïnvloed door de stad en ook de
industrialisatie werkt mee om kost
bare volksgebruiken steeds meer
te nivelleren. De commissie stelt
zich tot taak wat er nog leeft aan
volksgebruiken op te tekenen en
althans op papier voor het nage
slacht te bewaren.
Dan is er het werk van het Dia
lectenbureau. Het registreert de
spreek- en schrijfwijze onzer taal
in de verschillende dialecten en
ook daarvan maakt men kaarten,
die tezamen een dialectenatlas
gaan vormen Men heeft reeds 60
van dergelijke kaarten klaar.
Vraagt men dr Meertens: „Hoeveel
dialecten kent ons land nu?", dan
antwoordt hij zonder aarzelen:
„Tien millioen." En daarmede wil
hij zeggen, dat eigenlijk iedere Ne
derlander zijn eigen dialect spreekt
en dat het zeker niet zo is, dat
men de dialectgebieden maar zo
makkelijk kan omperken. Er zijn
natuurlijk bepaalde groepen, maar
vroeger (dat is vóór 1930. het op
richtingsjaar van het Dialectenbu
reau) sprak men eenvoudig van
het Zeeuws, het Gronings. Maar
zo eenvoudig is het niet. Je kunt
hoogstens spreken van de Oosterse
dialecten, maar men is wel tot de
conclusie gekomen dat sommige
woorden in geen twee dialecten
hetzelfde zijn en de overgangsge
bieden van het ene dialect naar
het andere zijn soms uiterst vaag.
Het hierbij afgedrukte kaartje,
waarop de verschillende dialecten
voor wat men in het algemeen een
„Vlaamse gaai" noemt in kaart zijn
gebracht, spreekt boekdelen. Het
behoeft geen betoog, hoe belang
rijk het werk van het Bureau voor
de kennis van onze taal is en hoe
interessant voor het beeld van Ne
derland als volk dergelijke bevin
dingen zijn. Nog dit jaar wordt
een volledige bibliografie gepubli
ceerd der Nederlandse dialecten.
Het Naamkundeonderzoek is zeer
populair en actueel. Natuurlijk
houdt men zich bezig met de geo-
beeld brengen van die scène als
jullie er naar luisteren.
We zijh op een station je weet
wel Maurice het Gare Saint-La-
zare cn we horen het fluiten van
de binnenkomende trein, een Fran
se treinfluit. Wc hebben er een
gramofoonplaat van en we hebben
ook een echte Franse locomotief
met c-cn stoomfluit. De fluit lijkt
op het gehuil van een hondje waar
iemand op straat op trapt, cn dan
hoor je het tsjoc-tsjoe-geluid. Wo
gebruiken al die geluiden in do
orkestratie.
Nou, uit die trein komt een vroe
gere music-hall ster hij ziet er
uit als een schooier hij heeft in
een concentratiekamp gezeten
het speelt na het einde van dc oor
log natuurlijk. Hij komt terug
uit zijn internering, maar niemand
herkent hem tot hij tegen een klok
leunt en begint te zingen „Au rc-
voir op het Gare Saint-Lazare".
Vashvily zong de woorden en
speelde dc muziek.
„Op het moment, dat hij begint
te zingen, herkennen ze hem. Dan
komt er een koor van Franse agen
ten, die om hem heen komen te
staan Daar ben ik nu aan bezig.
Het is nog niet klaar, maar het
station heb ik al. Kom even mee,
jongens" Ze gingen de derde ka
mer van Vashvily binnen en daar
stond een model van het Gare Saint
Lazare.
„Zo bouwen het op toneel acht."
zei hij. „Ga er maar eens naar kij
ken. Je zult er heimwee van krij
gen. Maurice.„Nou, jongens."
zei de producer en legde zijn ar
men om hun beider schouders,
„jullie doen voortreffelijk werk.
Ga op die weg voort. Laten wo
gauw weer eens bespreking heb
ben"
Hij wandelde een eind met hen
de gang af en zei: „Tot ziens, joa-
gens."
(Wordt vervolgd)
Terwijl zoontje een verregend
schriftje op tafel legt, zegt hij:
„Kijk, hier zit iets in mat jij niet
denkt..." H\j peutert de aan de
blaadjes klevende omslag open en
leest triomfantelijk „Wat is tolet".
Toilet bedoel je," knik ik. ..Hou
dat is nogal gemakkelijk, dat daar"
en ik w\js 't kamertje met haakje.
„Niets d'er van." roept hij, „dat
is 't niet, 't is een andere taal."
„Toilet is Frans, dat komt dus
uit."
„Een andere." houdt hij vol, een
hele andere. Een met dat je raar
moet praten."
Dit vat ik niet en dus leest hij
verder. Luid en somber „Abats
abats... abats..." De laatste letter is
niet bepaald eens, 't is een vreemd
geluid, hij doet of hij stikt en steekt
tenslotte kramachtig de tong erbij
uit, zoals de gummie balletjes van
dc kennis, waarin je knijpen moet.
Maar dit alles was zwaar van ernst.
„En wat is wat nou komt.... Agul,
agul, agul..."
Misschien is dat Engels," raad
ik," maar wat raar, zo vroeg". Hij
knikt en tuurt gespannen naar de
door de regen gevlekte letters.
„Hoe kan dat nou in de vierde,
't ts zeker zomaar voor een liedje..."
Maar zoontje grieft dit zeer. ,,'t
Zijn woorden," roept hij, ,,'t zijn
echte woorden." En dan minder ze
ker: ,,'t Is alleen dat ik met weet
wat er staat. Kijk hier..."
Cassst ummble... Dat kan niet,"
troost ik, „dat is niets. Dat bestaat
geeneens."
,Dat moet een zin zijn," zucht hij,
,,'t stond op het bord."
„Dan heb je met goed gekeken.
Cassst is geen woord. Fout, dat zie
je zo."
Maar als ik dikke zusje ontdek,
die met de nieuwe theemuts op d'er
hoofd in de tuin staat, is
op. „Waarom kijk je dan
(Advertentie l. M.)
U blijft monter
en fris wanneer u
geniet van de
verkwikkende
deed
■htek"""
grafische benamingen, maar ook
met familienamen.
Het bureau beschikt over een
vollej:<* naar gemeente gerang
schikt, namenregister van het hele
Nederlandse volk (en dat bete
kent. tien millioen fiches) waar
van men de herkomst tracht te
achterhalen.
De Commissie voor het onder
zoek naar het Nederlandse Volks
eigen verzamelt haar gegevens
voor de afdelingen Volkskunde en
dnlect via correspondenten, ca
2000 in getal, die in alle delen van
ons land de toegestuurde lijsten
met vragen zo nauwkeurig moge
lijk invullen en telkens weer blijkt
het hoe moeilijk het is de vragen
zo in te kleden, dat zij ook vol
ledig begrepen worden.
als een berenjong dat uit een fles
drinkt, en toen trok hij een be
scheiden gezicht cn sloeg zijn ogen
neer en zei met een glimlach van
voldoening: „Dat is grappig, jon
gens, dat jullie dat zeggen want
om jullie eerlijk de waarheid ie
zeggen, had ik er zelf over ge
dacht."
Hij haalde een groot vel geel
papier van onder andere papieren
op zijn bureau te voorschijn....
„Ik heb hier iets opgekrabbeld van
„Au Revoir op het Gare Saint-
Lazare". Hebben jullie nog even de
tijd?" vroeg hij. „Kom dan even in
het andere kantoor, jongens."
Ze gingen allemaal de andere ka
mer binnen cn Vashvily ging voor
dc Stcinway zitten die daar stond
en liet zijn vingers over de toetsen
glijden „Ik wed, dat ze dit speel
den." zei hij.
„Ah ja." zei Cassard. „dat is het.
„Dat liedje ken ik," zei Mumm.
„Dat heeft hij geschreven," zei
Cassard trots, naar Vashvily wij
zend.
„Dit 's ook van mij," zei Vash
vily, en speelde een andere popu
laire melodie „En dit Hij sloeg
de strijdlustige accoorden van een
vaderlandslievend lied aan cn ver
loor zich toen in muzikale herin
neringen en speelde het hele re
pertoire van Danny Spellbinder
„Om op de film terug te ko
men." zei hij. opschrikkend en het
blad papier met muziek op de
piano zettend, „ik zal jullie even
het thema voorspelen dat door de
hele film heen terugkomt. Het is
een melodie die jullie wel geslaagd
zullen vinden. Het is een liedje,
dat ik „Au revoir op het Gare Saint
Lazare" heb genoemd
Hij keek de vele composities, die
op de piano lagen door. „Het be
paalt meteen dc stemming, de
stemming van verschrikkelijke een
zaamheid. die ik in die scène pro
beer te leggen." zei hij „Het kan
jullie misschien helpen bij het in
door
Ludwig Bemelmans
joh," raas ik. „Je ziet 't wordt nou
moeilijk, je wordt groot
Als ik terug kom, dikke zusje be
teuterd aan m'n hand, staat zoontje
voor de spiegel, troosteloos, versla
gen. Ik loop langs hem naar de
keuken maar terwijl ik de deur
door wil, draait hij zich om en
zegt zorgelijk, ,,'t Lijkt of ik een
snor krijgt. Ik zie zoveel haren..."
„Zoals ik dan zei: op die avond,
dat ik naar een restaurant ging
met dat verrukkelijke schepsel cn
toen het orkest speelde, zei ik te
gen haar: Luister eens naar wat
ze daar spelen. Wat een voortref
felijke melodie! Het was een
ballade, goede muziek, toch ge
makkelijk in het gehoor. Om kort
te gaan, ik vroeg de ober om naar
de chef d'orchestre te gaan en ie
vragen wat het voor een melodie
vas, die ze daar speelden en hij
kwam terug en zei, dat het van
Danny Spellbinder was. Alors, zei
ik, dat is het soort muziek dat wij
voor onze film nodig hebben. Wat.
zei het meisje tegen me, weet ie
niet wie Danny Spellbinder is? En
ik wist het niet, cn zij vertelde me
dat jij muziek en teksten onder
die naam schrijft."
i „Hoe heette het stuk. dat ze
1 speelden?" vroeg Vashvily.
„Het was ongeveer zo." zei Cas-
sard en zong „La, la tralalala".
1 „Dat was „Love is Lost", zei
Vashvily.
„De naam doet er niet toe." zei
Cassard. „Maar daar op dat ogen
blik zei lk bij mijzelf, dat niemand
anders dan jij de muzikale illustra
tie voor „Wil je met me trouwen?"
moest schrijven."
„Zo," zei Vashvily. Hij tuitte zijn
lippen alsof hij zachtjes wou gaan
fluiten. Hij zag er een ogenblik uit
