Villefranche als uitgangspunt van
smokkelkruistocht
Ook voering kan als
garnering dienen
Kerk door wetenschap uitgedaagd
tot een hernieuwd gesprek
Niet ieder jacht is een plezierjacht
Inhoud van gesloten brief
bleef geen geheim
Fantastische winsten op illegale
Amerikaanse sigaretten
Riskant werk
op volle zee
Geleerden zoeken fundamenten voor een brug
over de kloof tussen Kerk en Wereld
Dat kan ik
niet
4
Zaterdag 21 Juli l9;ater
NA een drastische achter
volging heeft een douane
boot uit Livorno (aan de kust
van Toscane ten Zuiden van
Genua) een kleine Italiaanse
boot beschoten. Men nam 1740
kilogram gesmokkelde Ameri
kaanse sigaretten in beslag. De
sigaretten, die een waarde vertegen
woordigden van 122.475.—, waren in
bet ruim verborgen
(Rcuterbcricht van 19 Juni).
Boten in de schilderachtige
haven van de Villefranche.
Ogenschijnlijk onschuldige
toeristenboten, maar vaak
bergen zij een kostbare
lading.
In het
Middelland
se Zeege
bied tussen
Tanger en
Italië wordt
op grote
schaal een
zeer winst
gevende
smokkel
handel in
Amerikaan
se sigaret
ten gedreven. Duizenden pakken rokertjes uit
de V.S. worden in maanloze nachten op smok
kelvaartuigen overgeladen om op de zwarte
markt te worden verhandeld. De journalist T.
T. M o sb y heeft zich laten aanmonsteren op
zo'n smokkelaarsschip en maakte een hele reis
mee. waarvan hij deze spannende beschrijving
geeft.
Merkwaardig parapsychologisch experiment
onder scherpe controle
TJ ET fs de avond van 30 Augustus 1023. In de woning te Warschau
van de Poolse ingenieur Ossowiecki, een der beste amateur-helder
zienden van die dagen, zijn vier geleerden met een wereldreputatie bij
eengekomen om getuige te zijn van een belangwekkend experiment.
De bekende Duitse parapsycholoog Dr v. Schrenck Notzing overhan
digt ir Ossotoiecki een grote bruin-grijze, volkomen ondoorzichtige en
veloppe en verzoekt hem mede te delen, hoe de inhoud ervan is samen,
gesteld. Niemand ter wereld, behalve de Engelse Dr Dingwall, die niet
aanwezig is, weet wat er in de enveloppe zit. Tot op het ogenblik, dat.
dr D. de enveloppe aan dr v. Schr. overhandigt, heeft eerstgenoemde
bedoeld voorwerp steeds bij zich gedragen cn geen ogenblik uit handen
gegeven.
f Helderziendheid "K
De heer G. Zorab, een autoriteit
op het gebied der parapsychologie,
vertelt in zijn tweede bijdrage van
een opmerkelijk geval van „helder
ziendheid", dat door geleerden van
wereldreputatie is gecontroleerd. Als
men leest met hoeveel waarborgen
een dergelijk experiment moet wor
den omgeven om de betrouwbaar
heid vast te stellen, begrijpt men dat
men heel voorzichtig moet zijn in
al die gevallen, waarin mensen zich
bultenzlntulgelljke vermogens aan
meten, zonder dat aangetoond is dat
zij die werkelijk bezitten.
Examens voor handels
reizigers
In dit blad heeft gestaan, dat het
te Utrecht door de Nederlandse
Handelsreizigers Vereniging afgeno
men examen voor vertegenwoordi
gers het eerste was, dat ooit in Ne
derland is gehouden en dat het in
opdracht van de overheid werd ge
organiseerd. Beide mededelingen
zijn onjuist. Reeds in 1940 werden
door de samenwerkende bonden
voor handelsreiziger: examens afge
nomen en ook na de oorlog ge
schiedde dit enige malen. De in
Utrecht gehouden examens werden
evenmin als die welke daarvoor
werden afgenomen in opdracht van
de overheid georganiseerd. Slechts
werd voor deze examens op ver
zoek van de betrokken organisaties
een gecommitteerde aangewezen,
zoals ook wel geschiedt voor andere
branches.
D. J. SKENE
Hoofd afd. opleiding en examens
bij het directoraat-generaal voor
de middenstand.
Waarom makkelijk als het
ingewikkeld kan?
Is het geen overbodige romp
slomp. dat iemand die twee rijbe
wijzen heeft, waarvoor er thans tèn
kan worden verstrekt volgens nieuw
model, éérst het ene moet omwisse
len en pas op de einddatum van
geldigheid van het tweede wéér alle
moei'e en kosten krijgt om tenslotte
In het bezit te komen van het defi
nitieve. dat beide vervangt? Wordt
cr in Nederland niet al te veel tijd
en geld verkwist?
P. D. VAN DUURA.
R O. heeft de enveloppe nu op
genomen, hij houdt haar in zijn
samengeknepen hand vast en ijs
beert ermede het vertrek op en
neer. Aan het rood-aanlopen van
zijn gelaat, het herhaaldelijk zuch
ten en het fronsen der wenkbrau
wen is duidelijk te zien, dat hij zich
sterk concentreert. De aanwezigen
houden Ir. O. scherp in het oog,
geen beweging ontgaat hun.
Op een gegeven ogenblik roept
Ir. O. uit: „Ik zie 't! Ik zie 't!", en
zegt dat hij eerst een groenachtige
enveloppe ziet en dan een rode, in
de laatste steekt een stukje wit
papier, aan één kant beschreven, en
hierop komt een tekening voor van
een flesje inkt, erg simpel getekend
met enkele dunne lijntjes. Ir. O.,
tekent daarop, hetgeen hij meent
waar te nemen. Vervolgens zegt hij:
„Er staat ook nog een regel tekst op
in de Franse taal: verder een jaar
tal en er vóór een datum of de
naam van een stad
Na opening der enveloppe bleek
de werkelijke inhoud op treffende
wijze overeen te komen met het
geen door Ir. O. was medegedeeld.
De regel geschreven tekst was in
derdaad in de Franse taal (iets over
wijngaarden in Frankrijk). Het eni
ge verschil tussen de werkelijke in
houd en die welke door de helder
ziende aangegeven was. dat de twee
de enveloppe niet groenachtig was
gekleurd maar zwart.
Experimenten als de zo juist aan
gehaalde hebben steeds onbetwist
baarder aangetoond, dat de mens de
beschikking heeft over wonderbaar
lijke vermogens, welke hem in staat
stellen buiten zijn zintuigen om al
lerlei mogelijke dingen te weten te
komen: m.a.w. hij schijnt te kunnen
zien. horen, voelen enz. zonder dat
hij daarbij zijn oren. ogen. gevoels-
zenuwen enz. behoeft te gebruiken.
In dij volksmond heet een dergelijk
vermogen o.m. „helderziendheid",
in de wetenschap, die zich met deze
verschijnselen bezig houdt, spreekt
men bij voorkeur van „buiten-zin-
tuige'.ijke waarneming.''
Er zijn helaas heel wat personen
die om financiële redenen voorge
ven. dat zij bedoeld helderziend
vermogen in een opmerkelijke mate
bezitten. Zij schromen daarbij niet
weinig ervaren onderzoekers of
weetgierigen door allerhande truc
jes om de tuin te leiden en hun
doodgewone „normale"' knollen voor
buiten-zintuigelijke (paranormale)
citroenen te verk ipen Bij Ir. O.
was er in het bijzonder op gelet,
dat ieder, ook onbewust, bedrog en
het doorlekken" van informatie,
welke hem op het goede spoor zou
kunnen leiden, was uitgesloten.
Het geval van Ir. O. staat niet op
zichzelf. Vele honderden evengoed
geconstateerde gevallen zijn bekend.
Het verschijnsel der helderziend
heid kan dan ook niet langer wor
den ontkend, al kunnen wij er geen
redelijke verklaring van geven.
OP een verrukkelijk war
me avond zat ik met Rob
bie, een Schotse zeeman, aan
een tafeltje voor een cafétje in
de haven van Villefranche.
Vlak voor ons stopte een auto;
er stapte een man uit, die op
ons toekwam en ons zou inwij
den in de geheimen van het
smokkelen.
Hij was de eigenaar van een
schip, dat tussen Tanger en
enige niet met name genoemde
plaatsjes in de golf van Genua
voer. Hij monsterde mij aan als
lid van de bemanning op een
salaris van 5000 francs per
week met een premie van
20.000 frs na aflevering der
smokkelwaar.
Robbie wees mij
in de haven enige
boten aan, die de
zo winstgevende
smokkelhandel be
dreven. Daar lag
een sierlijke twee
master, een race
boot. De zeilen
blonken in het
maanlicht dat ook
de clubwimpel be
scheen, die de boot
boven elke verden
king moest verhef
fen
Ons schip was er
een van een serie,
die in elke haven
van eigenaar ver
anderen. Ik werd
aangemonsterd voor
een reis van meer
dan 3200 km, een
kruistocht over de
Middellandse Zee.
voor het ophalen van een lading
smokkelwaar, die weer ergens in
plaatsen aan de Italiaanse kust
moest worden afgeleverd.
Naar Italiëvla Tanger
DE volgende morgen kregen we
ruim dertig vaten olie aan
boord. Het grootste vat hield meer
dan 10.000 liter in. En er kwam
proviand, genoeg voor twee weken.
Kort na het middaguur begonnen
de machines te werken. Op de ka
de stond een groepje mensen,
vriendinnetjes en wat toevallige
slenteraars, te wuiven.
Wij vertrokken, langs Cap Fer-
rat. met bestemming Italië Gi
braltar en Tanger
Al gauw bleek Seppi de belang
rijkste man aan boord te zijn. Als
rechterhand van de man-achter-de-
schermen was hij verantwoordelijk
voor het op tijd afleveren van de
smokkelwaren.
VIER dagen, nadat wij uit Ville
franche waren vertrokken, voe
ren wij in dichte mist de haven
van Gibraltar binnen. Alles was
voor onze komst in gereedheid ge
bracht. De agent van een olie
maatschappij had ligplaats gereser
veerd en binnen een uur werd al
met tanken begonnen. Twee Britse
havenautoriteiten kwamen aan
boord en onderzochten de papie
ren. De oudste wendde zich tot
de kapitein.
„Het is mijn plicht u te vragen,
of deze olie bestemd is voor ge
bruik aan boord van dit schip, dat
als een gewoon jacht vaart."
„Inderdaad, het is een gewoon
jacht."
„En denkt u de olie voor smok
kelhandel te gebruiken?"
„Natuurlijk niet", zei de kapitein
„In orde", zei de havenbeambte.
Hij grinnikte breed en een ogen
blik dacht ik dat hij een knipoogje
ging geven. Maar hij sloeg zijn ak-
tentas dicht en wenste ons een goe
de reis.
De reis naar Tanger was een
kwestie van enkele uren. We kw i-
men om negen uur 's avonds aan
en nog voor de touwen waren vast
gemaakt. stond er al een groep
Arabieren op de kade, die ons hun
diensten aanboden. Maar alleen
Absalom, die een wit voetje bij de
kapitein bleek te hebben, mocht
aan boord komen.
Absalom smeekt vijf talen. Zijn
waterige oude rusteloze ogen onder
de vettige fez hebben ontelbare
smokkelladingen zien verwerken.
Eenmaal in de veertien dagen zien
zij, hoe duizenden pakjes sigaretten
in netten uit een Amerikaanse
vrachtboot worden neergelaten om
onder douane-bewaking in entrepot
te worden opgeslagen. De volgende
dag gaan enige van die pakken,
voorzien van de belasting-omzeilen
de toverwoorden „in transit" van
de douane-loodsen naar een on
schuldig uitziend vissersvaartuig.
Die sigaretten, die in goed vertrou
wen door een Amerikaanse firma
aan kopers in Tanger zijn geleverd,
worden wettig in die haven binnen
gebracht en worden pas contraban
de. als zij vervoerd worden naar de
zwarte markten van de omringende
Middellandse Zee-landeru
Absalom herkende onmiddellijk
het verwisselbare nummerbord van
een auto, die juist de pier kwam
oprijden, toen de bemanning aan
land ging. en fluisterde de kapi
tein toe, dat dat wel de agent zou
zijn. „Groot sigarettenhandelaar
hier!"
Het was inderdaad zo en na een
kort gesprek deelde de kapitein
ons mee. dat de lading de volgen
de avond aan boord zou komen.
De lading komt aan boord
Om tien uur die avond riep de
kapitein iedereen aan dek. Drie
vrachtauto's kwamen aanrijden,
waaruit een groot aantal Arabie
ren sprong, die zich in óén lange
rij opstelden, van de kade tot de
salon op het achterdek. En toen
stroomden de pakken een uur lang,
tot er maar net ruimte genoeg was
om te koken en te eten. Het waren
dit keer 42.000 pakjes, die een
waarde van 32.760 dollar vertegen
woordigden, 78 dollar per slof. Ro
kers in de V.S., die voor hun siga
retten belasting betalen, zullen wel
even met de ogen knipperen als
ze horen dat smokkelaars dezelfde
merken voor minder dan 8 dollar
centen in Tanger kopen
Even na elven verlieten we d?
donkere haven en zetten op volle
kracht koers door de Straat van
Gibraltar. Met het oog op de
Spaanse oorlogsschepen (voormali
ge Duitse E-boten), die in Taria
en Ceuta lagen, hield de kapitein
de kijker voor de ogen, tot we er
veilig en wel doorheen waren.
Om zes uur was de afgesproken
plaats voor Genua bereikt en la
gen hondred pakken klaar op het
dek. Maar er was geen boot te be
kennen. Eindelijk daagde cr dicht
bij de kust een jol op.
Plotseling rees een rode lichtbal
hoog boven de haven, bleef even
hangen, richtte zich naar de zee en
het volgende ogenblik verspreidde
zich uit de bal een waterval ran
wit 'licht in alle richtingen.
„De douane", riep de kapitein.
„Vlug. de pakken naar beneden!"
We voeren de haven weer uit en
werkten allemaal koortsachtig om
het dek vrij te maken. Gelukkig
was er tijd genoeg om aan de con
trole uit Genua te ontkomen. In het
andere geval zouden de pakken
overboord zijn gegooid, zoals meer
gebeurt.
Omstreeks middernacht was het
laatste pak van boord en zetten \ve
koers naar Villefranche. Niemand
was zo blij als Seppi, die ons 5000
francs extra toezegde. Hij, of beter
gezegd de lieden, in wier naam hij
handelde, konden het wel lijden*
De 840 kisten hadden In Tanger
S9 dollar per stuk gekost, ze waren
voor 110 dollar aan de Italianen
verkocht, waardoor de totale waarde
van de lading tot meer dan 92.000
dollar steeg. De lalianen zouden op
hun beurt de sigaretten met flinke
winst verkopen en zo ging het door,
tot ze op de zwarte markt kwamen.
We voeren om Cap Ferrat en kwa
men de volgende morgen in de
vroegte weer in Villefranche terug.
In het kleine smokkelaarscafé'tje
was nauwelijks ruimte om je te be
wegen. We vonden een tafeltje naast
een stel jonge Engelsen, voorname
lijk ex-marine-officieren of para
chutisten. nu leden van smokkelben
den. Een vaü de r>eisjes fungeerde
als tweede machinist en droeg een
halsdoek, waarop pakjes sigaretten
waren geschilderd.
De oude vrouw, die het café'tje
hield, zette een gramofoonplaat op
en we gingen dansen. Het was er
warm en plezierig en iedereen was
echt in zijn schik.
„Een best leventje hier", zei een
Engelsman. „Maar de gijn is er af.
Het gaat te makkelijk. We moeten
maar eens naar China. Daar heb je
heel wat mogelijkheden. Als we nog
een paar reizen hebben gemaakt.."
Zo praten de sigarettensmokke-
laars aan de Rivièra..
(Nadruk verboden)
(Van onze mode-redacteur)
Tp R zijn van die kleine vondsten op modegebied, die zijn alj ee v
J-s het ei van Columbus: eenvoudig voor wie het eenmaal weet, dit
maar je moet maar op het idee komen! Een voorbeeld daar'.t oc
van ziet u hier: Waarom zou een mantelpak jas je altijd worden 1
gevoerd met effen zijde in afstekende kleur? Waarom niet een-
zelfde stof gebruiken voor blouse en voor voering van het jasje? 'or
Is men eenmaal zover, dan lijkt het haast vanzelfsprekend om ,kelc
dan van dat materiaal ook nog een kraag en manchetten (elttnel
maken. be M
Overigens is het gevaar van schadende overdaad hier natuur,ri°h<
lijk groot. Bij het afgebeelde model (dat van Dior afkomstig U) cn
t's deze zorgvuldig vermeden. Het mantelpak, bestaande uit een v^r.
nauwe, van onderen smal toelopende rok en een loshangend,1
maar recht (niet klokkend!) jasjeis van grijs kamgaren; de t?ek<
voering, de blouses en de garnering van de grijze strohoed zyn in va
vn zwart en wit piqué. De driekwart mouwen bieden gelegenheid m
lange, witte handschoenen te dragen. ;rtooi
Het is met die driekwart mouwen van mantels een vreemd Lang
geval. Het begon als een raat exotisch modesnufje, voornamelijk ;tekei
geschikt voor vrouwen, die bij voortduring een auto tot haar enali
beschikking hebben. En dit nieuwtje werd enthousiast overgevan
nomen door de jonge meisjes, de teenagers, die niet zover pingen I in i
dat ze een stukje van de mouwen van haar mantels afknipten, ke o
maar ze eenvoudigweg opschoven, ter hoogte van de elleboog, kun
en iedere mouw, die er maar geschikt voor was, omsloegen. ct tv
De klassieke zomer-combinatie van wit met grijs en zwart
dit jaar op de achtergrond gedrongen door geel, dat aanvanke-, bet
lijk alleen met grijs, maar nu vooral met zwart wordt samen.'or(jt
gevoegd. Bij voorkeur worden de warme, diepe tinten geel ge-n nie
bruikt. Het grote voordeel van deze kleurencombinatie is, da:,gen
het geel zorgt voor het zomerse element, terwijl toah de al U Wij
bekende en vaak geprezen kwaliteiten van zwart als fond be-m be
houden blijven. vsie i
3 lijk
Ook op een geheel ander terrein heeft zwart vooral in" yer
Frankrijk „de" kleur van deze zomer, ook voor de vacantie.ji te
zeker voor het strand wit verdrongen, namelijk bij de schoe-emej
nen. In plaats van de klassieke witleren zomerschoenen draagtx ofl
de Frangaise dit jaar bij voorkeur sandaaltjes van smalle zwar.'jenbi
lakleren bandjes, meestal met hoge hak, van het soort, dat hier eper
als uitgaansschoentje wordt aangeprezen. Het practische voor->rm
deel hiervan is, dat de hopeloze strijd om het wit even smette- en o
loos te houden als het in de winkel was, kan worden gestaakt, jn rr
EEN tragische kloof loopt voor een bruS over de tragische hun krampachtig vasthouden aan
j1,7ij kloof tussen „Kerk" en „wereld", traditionele standpunten niet ge-
door de wereld. De mens- noeg aandacht aanKde natuurweten-
heid hunkert naar zekerheid, Geloof ondcrmUnl schap. Er is maar één uitweg: het
rust en veiligheid, maar ver- De wereld verkeert in een grote laten varen van de blindheid en
k-pprt in ppn wprpld van pllen- crisis- «Mus het memorandum. Al- van de geslotenheid van de Ker«c
Keert m een wereld van ellen lerlei problemen vragen om een ten aanzien van de natuurweten-
de, vrees en doodsgevaar. Een oplossing: het oorlogsgeweld (mis- schap cn daarnaast een laten va-
machtiee stroming denkt de bruik van mensen, wetenschap en ren van een houding door de na-
zaak in het reine te kunnen techniek), overbevolking, opvoe- tuurwetenschappehjke mensen, als
zaaK in net reme te Kunnen ding der massa-s Jeiding der mas- zou de Kerk niet veel meer dan een
brengen met materiele midde- sa's. het probleem van het geluk verouderd instituut zijn. Alleen
len Anderen de eodsdiensti- der mensen. Dit is een geestelijke door het verlaten der oude posi
u;; ..„v. Js ties kan He hasic wnrHen Celeer
JA
DE
,eid
toff
arig
ker tot de eenvoudige arbeid^;
hebben er recht op, nu eindelijk '^n
weten, waar zij aan toe zijn
aanzien van de fundamentele
gen op geestelijk gebied. En
men aan de gang gaan met een voioof
strekt ander tempo. Hier valt w>en
licht voor de Kerk iets te leren
van wetenschap en techniek. jitstt
ivare
Dr. C. J. Dlppcl. zelf natuurkur
ge èn gelovige, heeft in aanslu'
op het memorandum, waarvan'
bovenstaande een summiere san.
vatting wil zijn. in „Wending" t J
uitvoerig artikel gepubliceerd oV- V
de ontmoeting tussen geloof en v? i
tenschap. De vijf ondertekenaars
dr. P. Clausing, prof. dr. G. He"- t r
dr. M. C. Teves, dr. H. J. Vink capy.
dr. J. Volger.
^,«v, Jot crisis; bij de behandeling van de
gen, geloven dat er een Heer probiemen moeten de diepste oor
der schepping is, die een heils- zaken aan de orde komen en wel
plan met de wereld
heeft. Opnieuw een
tragische gaping
beide stromingen lig-
gen in conflict met
elkaar; men kan elkander niet °p het hoogste niveau, waartoe de
menselijke geest zich kan ver-
tf effen.
De Christelijke Kerk verkeert
meer verstaan.
Geloof ondermijnd
Moderne taal
ties kan de basis worden gelegd
voor een nieuwe ontmoeting.
Moderne taal
~"j De natuurwetenschap
pelijke mensen zullen
j de ware betekenis van
de wetenschap en van
J haar grenzen bekend
moeten maken, niet
meer wegvluchten in de ivoren to
rens van hun arbeid maar zich
moeten openstellen voor wat de
Kerk te brengen heeft en aandach
tig te luisteren naar de Boodschap
der Kerk. die zo moge gebracht
worden dat de buitenkerkelijke
kans loopt, tot eigen verrassing
overtuigd te zijn.
De Kerk zal kloekmoedig op deze
uitdaging moeten ingaan en het es
sentiële van haar Boodschap
eveneens in een crisis. Zij heeft
haar greep op de jeugd groten
deels verloren: zij heeft haarbind-
kracht voor do verschillende be-
Vijf natuuronderzoekers uit Eind- volkingsgroepen zien tanen; zij
hoven hebben aan de Generale Sy- schijnt geen deugdelijk uitzicht +e
node van de Hervormde Kerk een bieden dat zij haar geestelijke lei
memorandum over deze crisis in djng die relatief zo sterk is afge-
„wereld" en „kerk" gericht. Zij ho- nomen, weer aanzienlijk zal zien moderne taal moeten brengen. De
pen daarmee een kerkelijk ant- gaan groeien. leden der Kerk moeten het ge-
woord uit te lokken en aldus een Beide crises zijn gevolgen van sprek met de mensen der weten-
gesprek op gang te brengen tussen dezelfde oorzaak. De techniek heeft schap aandurven, eerlijk getuigen
mensen die, gevangen als zij zijn velen door haar eclatante succes- van hun geloof, waaruit zij zelf
in de ban van een beklemmende sen verblind. Er kwam een geest leven. Wij hopen, zo schrijven de
machteloosheid, er niet in slagen van: als de natuurwetenschap nog geleerden, op een verlangen in de
om de ellende, de vrees en het een tijdje zo doorgaat, zal zij alles Kerk orn op te houden met het na
doodsgevaar uit te schakelen. vanzelf wel verklaren. Dit heeft druk leggen op onderscheidingen,
In het maandblad „Wending", het door de Kerken gebrachte ge- die scheidingen veroorzaken tussen
loof in hoge mate ondermijnd en mensen, die eensgezind zouden moe
voor velen de vaste grond onder ten zijn. Wij hopen op een geeste-
dc voeten weggespoeld. Een af- lijk reveil, dat een vernieuwing kan
spiegeling hiervan moet worden inleiden op alle gebieden van het
gezien in de crisis der wereld. leven.
Nu luistert de wereld niet naar Schenk ons klare wijnde
vijf deze beschouwing, waarin de kerkelijke Boodschap en vele buitenkerkelijke, van de hoogstge-
wordt gezocht naar fundamenten dienaren der Kerk besteden door leerde wetenschappelijke onderzoe-
waarin het memorandum is gepu
bliceerd, schrijven de geleerden,
dat hun standpunten tegenover de
Kerk uiteenlopen van rechtzinnig
Hervormd tot geheel buitenkerke
lijk. Zij onderschrijven echter alle
„Jaap, breng jij die glazen
even naar de keuken, al is
dom dat ik het je vraag, ivant
je laat ze natuurlijk weer uil
handen vallen." Jaap gaat naar
de keuken en in de gang klinkt
al het onheilspellend gerinkel
alles in gruzelementen. „Zie J*
wel? Wat heb ik je gezegd?
kan ook niets!" Zo herinner
me een gesprek van een vader
tegen zijn zoontje uit een van
boehen van Alphonse DaudcL
Er zijn nog altijd domme zoon
tjes, die zich door nog dommere
vaders van de ivijs laten bren
gen. Daar gaat dat joch, hij
wel helpen, maar vader zegt dat
hij een sufferd is en dat hij de
boel wel weer zal bederven Zijn
aandacht is in beslag genomen,
doch door tuat hij doet, maar
met de neerslachtigheid van:
ka?i het toch niet." En het mis
lukt.
Er staat in Psalm 103 dat God
weet wat maaksel wij zijn. lyj
weet wat Hij aan ons hce/j-
Soms hebben wü er zelf ook
enig besef van. Én dan hebben
wij niet veel reden om geest
driftig te zijn. Nu ts de inhoud
van het Evangelie, kort gezegd
Christus geeft ieder van ons
opdracht in dit leven, God hej
te hebben en onze naaste. «V
zegt erbij: dat kan je. Hij ooej
niet schamper. Hij bemoedigj-
Wie dat eenmaal ziet. vin ai
vreugde en kracht in Hem:
kan het." Het lukt!
F. OBERMAy -
