stripes „Stars for ever" Het „En van je hela-hola-type moet ver „Kijk, zo lopen de planeten in hun banen om de zon, en fllö fi)ae zei Friese wolkammer (1781) tot de mensen Moet U eens hóren! NCRV voelt niets voor het televiseren van kerkdiensten Vrouwen 'n kwart van arbeidsleger der V.S. Kamperen moet je leren In 250 gemeenten is thans een uniforme regeling Franeker: wereldberoemde bezienswaardigheid Nederlandse boter in Duitsland duurder Suriname wil Landmacht houden Hervormde Kerk in verlegenheid over anti-militarisme IN KERK EN 4 Zaterdag 28 Juli 195^ Advertentie J.M.) Cl+tt (Van onze correspondent) NEW YORK Ongeveer een vierde van het aantal tewerkgestel- den in de V.S. -ïjn vrouwen. Zij vormen een leger van 17.000.000. Het grootste deel 9.000.000, Is ge trouwd en werkt in fabrieken en werkplaatsen, op kantoren, in labo ratoria, restaurant-bedryven, win kels e d. Landarbeid is in dit geval niet inbegrepen Terwijl het aantal mannelijke vergeleken bij een jaar geleden met 5 procent toenam, steeg het aantal tewerkgestelde vrouwen in dezelfde periode met acht procent. Het is niet aan te nemen, dat de werkgelegenheid in het algemeen, en voor de vrouw in het bijzonder, in de naaste toekomst zal afnemen. Integendeel, er is meer reden om te verwachten, dat de verhouding tus sen het aantal werkende mannen en vrouwen min of meer zal blijven zoals ze thans is, ook na het einde van de huidige bijzondere omstan digheden. Ook na de laatste oorlog bleven meer vrouwen aan het arbeidspro ces deelnemen dan n en verwacht had. Eenmaal gewend buitenshuis te werken, blijken zeer vele vrou wen de zelfstandige positie als kost- winster of mede-kos*winster te ver kiezen. De werkende gehuwde zo wel als ongehuwde vrouw kan zich over het algemeen meer veroor loven dan de niet werkende. De hierdoor geschapen grotere behoef ten hebben weer terugwerkende kracht op handel en industrie. Het is een situatie, die in de grote en snelle sociaal-economische evo lutie. welke de V.S. sinds de jaren dertig doormaken, de aandacht overwaard is. (Van een onzer verslaggevers) DEZER dagen zal het 50 jaar geleden zijn, dat de moe derclub van alle kampeerver enigingen. de Camping Club of Britain and Ireland, werd op gericht. In Nederland wordt het toeristische kamperen juist 25 jaar beoefend en dezer da gen verscheen het honderdste nummer van de „Kampeer Kampioen", een uitgave van de A.N.W.B. Doordat de kam peerder zich beter thuis voelt in een korte broek dan in een streepjespantalon, is er weinig kans op plechtige herdenkin gen, maar wij hebben te dezer gelegenheid toch eens geïnfor meerd, wat men gezegd zou hebben, indien het wèl tot re cepties zou zijn gekomen- Het aantal kampeerders hier Is buitengewoon hoog; men schat het op ruim een half millioen, naar verhouding het hoogste aantal van alle landen in Europa. En er is nog steeds een stijgende lijn. De kos ten spelen hierbij een rol van be tekenis. maar toch ook de behoefte aan vrijheid, aan ruimte. De A N.W.B., die sinds jaren strijd voert tegen de bandeloos heid bij het kamperen, heeft moe ten vaststellen, dat 'er maar één middel bestaat om orde te schep pen en wel door organisatie. Som migen nemen dit de A.N.W.B. kwa lijk en mopperen op de papieren rompslomp. Zij vergeten, dat de (Van een onzer redacteuren) ZELFS anno 1951 zijn er nog mensen in wie iets leeft van de angst der primitieven. Wel weten wij zo langzamerhand dat in een zonsverduistering niet de een of andere boze geest de hand heeft, die met getrommel, dans, muziek of geschreeuw moet worden verdreven, maar toch hebben wij nog op 8 Juni jongstleden een hemelverschijnsel meege maakt (de conjunctie van de maan met de planeet Venus) dat iemand naar de telefoon deed grijpen om zekere instantie op te bellen met de vraag in alle ernst! of dit nu betekende dat de Russen op komst waren. Zo'n conjunctie van een aantal planeten zij vormen dan aan het firmament een bepaalde figuur waaruit sommigen menen iets te moeten „lezen" is ook voorgeko men in het laatste kwart van de achttiende eeuw en hier en daar waren de zielen er danig ongerust over. Betekent dit nu niet, dat de wereld spoedig zal vergaan? vroeg men. Neen. En ik zal U laten zien, waaróm niet. Ik zal een inrichting bouwen waaraan gij kunt zien, hoe het in zijn werk gaat en waaruit gij zelfs kunt zien aankomen, wanneer zo'n „vreemd hemelverschijnsel" zich weer zal voordoen. De man die dit antwoord gaf was Eise Eisinga, die in de jaren 1770 het Friese stadje Franeker bewoon de. Hij bouwde zeven jaar, van 1774 Bijbelvertaling in V.S. De eerste druk in de Verenigde Staten van de herziene standaard vertaling van de bijbel zal in totaal ongeveer één millioen exemplaren omvatten aldus delen de uitgevers Thomas Nelson and Sons mede. Men rekent dat de herziene druk in September 1952 gereed zal zijn. Aan de herziene bijbelvertaling werd 14 jaar lang door 31 geleerden gearbeid. Vacan tie-gangers U ziet ze trekken, in de stad en op het land, binnen en bui ten de grenzen. De mensen, die ontspanning zoeken, met volge pakte fietsen, of lopend met rug zak en zijtas. En als ge voor de vacantie-ganger twee typische woorden zoudt mogen kiezen, dan zouden hel deze twee zijn: ver moeid en beladen! De Here Jezus, die weet van het verlangen der mensen naar rust, die er in die korte en span nende tijd van zijn openlijk op treden nog oog voor heeft, dat ook Zijn discipelen er „eens uit" moeten zijn, gebruikt in Mat- theus 11 juist deze twee woor den, niet om er de vacantie-gan- gers mede aan te duiden, maar de mensen, die onder hun iverk en hun schuld en hun zorg dreigen te bezwijken. Ver moeid en beladen. Het is. alsof ik Hem met een droeve glimlach zie kijken naar ons zeulen en sjouwen, ons jagen en vliegen Hij kijkt en schudt Zijn hoofd. Niet, omdat Hij dit alles bene den zijn geestelijk peil vindt. Maar omdat Hij weet, dat dit de weg niet is naar de ware rust. Staande midden tussen de stroom van vacantie-gangers, die Hem lief is, heft Hij zijn hand op. Wat betekent dat? Een stop teken óf een zegen? Of is het stopteken de zegen? En Hij zegt: Komt tot Mij, allen, die ver moeid en beladen zijt, en Ik zal u rust geven rust voor uwe zielen. Vacantle van binnen uit. Gezegende vacantle gewenst! v. E. AAN HET PLAFOND, langs keurig geschilderde banen ook dat schilderwerk moest Eisinga zelf doen doordat er geen schil der met verstand van astronomie te vinden was lopen de planeten om de zon in evenveel tijd als zij in werkelijkheid no dig hebben. Van de zon en de aarde zijn nog twee extra-mo dellen, lager in de kamer, opgehangen; men ziet ze rechts. Merkwaardig is dat deze bezienswaardigheid in de oorlog niets van de Duitsers te lijden heeft gehad. De bezetters die Franeker in de jaren 19401945 moest huisvesten hebben van de waarde van dit stuk Fries handwerk niet zo bar veel begrepen. „Bei uns in der Heimat'' hadden ze immers ook planetaria, veel gro ter en veel mooierEn hoofdschuddend zijn ze verder gegaan. tot 1781. Toen had hij zijn p'/neta- rium gereed, waar men kon zien, hoe het allemaal zat met Mercurius, Venus, de Aarde, Mars, Jupiter en Saturnus. Het planetarium ziet er van buiten eenvoudig uit: het is zo'n huis met een deur in het midden van de voor gevel. aan weerskanten een raam en dan de zijwan den. Ongeveer zoals een kind 't op papier tzal zet ten wanneer men zegt: Teken nou eens een huis. Hier woonde Eisinga, naar wiens schepping nog heden ten dage mensen uit alle delen van de wereld komen kijken, tot uit China en Austra lië toe. Niet dat men elders geen planetaria zou wolkammer kennen: men en astronoom vindt ze overal. Maar hier in Franeker wie toe vallig in zijn vacantia in deze hoek van liet land komt sla e-en bezoek aan dit achttiende eeuwsc huisje niet over weet men niet goed. waarover men méér versteld moet slaan: over de uitstekende kennis van de astronomie waarover deze Friese wolkammer beschikte de sterrenkunde was „slechts" zijn vrijetijds-liefhebberij of over het vernuft waarmee Eisinga de tech nische problemen oploste waarvoor zijn taak hem stelde. HOUTEN HOEPELS De me'aalbewerking zoals wij die kennen bestond in zij» tijd immers nog niet: zijn „tandwielen" zijn j grotere of kleinere houten hoepels, waarop ijzeren pinnen de functie van tanden vervullen. Het uurwerk dat dit alles doet draaien is nog steeds hetzelfde dat Eisinga aanbracht en het brengt met zijn twee tikken per seconde tegelijk het bolletje aan bet draaien dat in de achterkamer de aarde voorstelt, èn de grotere bol die „Saturnus" heet en die eenmaal per bijna 30 jaar de kamer rond gaat precies zoveel tijd als de echte Saturnus in werkelijkheid no dig heeft om zijn omloop om de zon te volbrengen (Om die bewe ging na te bootsen had Eisinga een vertraging nodig één op vier mil lioen; hij bracht het met zijn ge pinde hoepels voor elkaar). Want de verhoudingen in grootte en in afstand van deze namaak- hemellichamen kloppen precies: de knikker Mercurius draait in 88 da gen om de in het centrum van het plafond geschilderde zon, de stuiter Aarde in 365 (één keer in de vier jaar moet zij even worden bijge steld: schrikkeljaar!) en zo verder. Voorts ziet men aan de wand nog o.a. een draaiend hemelgewelf met de baan van de zon, wijzers die aangeven hoe laat die dag zon en maan opkomen en ondergaan en een wijzer die 'aangeeft hoeveel graden de declinatie van de zon be draagt. Dat alles loopt op hetzelfde uurwerk! Eisinga, die 37 jaar was toen hij zijn schepping voltooide, hoorde in dat jaar (1781) juist van de ontdek king van de planeet Uranus door William Herschel. Hij heeft deze planeet echter niet meer aange bracht: zijn huis zou daartoe veel groter hebben moeten zijn. Eisinga is diep in de tachtig ge worden en heeft dus lang van zijn bouwsel kunnen genieten. Kort voor zijn dood kocht de regering zijn planetarium, maar van het geld hebben Eisinga's erfgenamen meer plezier gehad dan hijzelf: de koop som bedroeg tienduizend gulden, maar aangezien dat méér was dan de staat in die tijd in één klap kon uitgeven, ging de betaling in ter mijnen BONN. De West-Duitse rege ring heeft besloten van heden af de prijs, waartegen buitenlandse boter aan de groothandel zal wor den aangeboden, vast te stellen op 570 Duitse mark per honderd kilo gram. Daarmee wordt ingevolge de marktordeningswet voor melk en vet ook de buitenlandse boter in de prijsvaststelling betrokken. De prijs is gelijk aan de binnen landse boterprijs, terwijl Neder landse boter tot dusverre iets goed koper kon worden aangeboden. Garuda-prijsvraag 1950 AMSTERDAM. De raad van beheer van het Koninklijk Insti tuut voor de Tropen heeft op ad vies van de keuringscommissie voor Indische jeugdlectuur de Ga- rudaprijs-1950 toegekend aan mevr. M. J. van MarleHubregtse voor haar manuscript „Kusmini, leerlingverpleegster". Een eervolle vermelding ver wierf de heer H. J. Franken voor zijn manuscript „De Togog". kampeerders zelf de verboden en beperkende bepalingen hebben uit gelokt. En ze mogen blij zijn, dat de A.N.W.B. en de kampeerraad door een oneindig aantal bespre kingen met gemeentelijke autori teiten en grondbezitters zover zijn kunnen komen, dat men thans ga ranties kan bieden. In bijna 250 gemeenten van ons land is thans een uniforme kam- peerregeling van kracht geworden. In die gemeenten kunnen allen die over een kampkaart beschikken te recht. Ja, en dan zijn er natuurlijk ook zeer velen, die echt gezellig wil len zwerven en die alle hoekjes en gaatjes van ons land willen ver kennen. Zo'n vrijheid moet men als kampeerder verdienen. Daarom heeft men voor de „zwervers" spe ciale paspoorten gemaakt en met dit paspoort mag men tweemaal 24 uur blijven ook op niet-officiële kampeerterreinen, ten minste als de eigenaar dit goed vindt. Maar lang niet iedereen krijgt zo'n pas poort. Om het te verwerven moet men goede aanbevelingen hebben en een kampeerproef gedurende drie weekends afleggen. Techniek en stUI Kamperen moet geleerd worden. Moeilijk is het niet. maar toch zijr. er die het nooit leren. Er is name lijk enige techniek voor nodig, maar vooral stijl. Als de mens zijn boordje aflegt, de nylons uitdoet, dan blijft er soms helaas weinig over van de dames en heren. Het „En van je hela-hola-type" heeft nogal wat bedorven en die cate gorie is het die de autoriteiten en daardoor ook de echte kampeer ders, heel wat moeilijkheden be rokkent. Hoe men dan wel kamperen moet? Het is beter dit in de practijk te proberen. De A.N.W.B. heeft een kamp in Ommen waar iedereen wegwijs kan worden gemaakt, en verder zijn er zoveel geroutineerde kampeerders in ons land, dat bijna iedereen wel een kermis moet heb ben, die hem of haar eens wil mee nemen. Maar wie begint met een koffergramofoon mee te nemen of sterke drank, die kan het beter laten afweten. Akeuringsmotie tegen Nederland PARAMARIBO. Met 20 stem- men voor en geen enkele tegen hebben de Staten van Suriname Donderdag een afkeuringsmotie aangenomen jegens de Nederland se regering over haar optreden in zake de vervanging van een onder deel van de Koninklijke Land macht door een detachement mari niers. Zij verklaren, dat deze maat regel onaanvaardbaar is en drin gen met de meeste klem aan op te rugroeping van de mariniers en handhaving van genoemd deel van de Landmacht. De heer J. Pengel, een der in dieners van de motie, verklaarde, dat indien Nederland de gemaakte fout van het niet voeren van over leg niet ruiterlijk zou erkennen, hij een strijd vreest, „waarvan de gevolgen niet zijn te overzien". Samenwerking tussen het Nederlandse en het Duitse Rode Kruis BURGSTEINFURT Op eenVrü- dag gehouden vergadering van het Duitse Rode Kruis is medegedeeld, dat met onmiddellijke ingang een nauwe samenwerking tussen het Nederlandse en het Duitse Rode Kruis tot stand zal komen. Begin September zal een verdrag voor wederzijdse Duits-Nederlandse samenwerking bij rampen worden gesloten. Onder meer zal men sa menwerken bij overstromingen, spoorwegongelukken en andere zwa re rampen. Monument in Berlijn voor samenzweerders tegen Hitier BERLIJN. Het gemeentebestuur van West-Berlijn heeft besloten, de mannen, die in 1944 hebben ge tracht Hitler ten val te brengen en daarin niet zijn geslaagd, als mar telaren te eren en hun nagedachte nis onsterfelijk te maken. Een ge denkteken zal worden opgericht in de Plötzensee-gevangenis, waar de samenzweerders tegen de nazi's zijn gefolterd en terechtgesteld. Hun namen zullen op het monu ment worden vermeld. In het laatst verschenen nummer van de Omroepgids, het orgaan van de NCRV, is een artikel van de hand van de NCRV-voorzitter, mr. A. B. Roosjen verschenen over het onderwerp: „Televisie en kerk diensten". De programmalei der van deze omroepvereni ging, de heer G H. Hoek, heeft in 1950 een studiereis over de televisie naar de Verenigde Staten gemaakt en zijn con clusie was, dat het voor de NCRV aanbeveling verdiende, voorhands niet tot het televise ren van kerkdiensten over te gaan, zo ver telt mr. Roosjen. Ook in Ame rika en Engeland behoort dit namelijk tot de zeldzaamheden. Mr. Roosjen somt dan de bezwa- ren op, die een der prijswinnaars van de NCRV-televisieprijsvraag. de heer P. J. ten Have uit Eindhoven, tegen het per televisie uitzenden van Protestantse kerkdiensten te berde heeft gebracht. Door de ca mera en benodigde kabels zou de wijding van deze dienst op onheili ge wijze worden verstoord en de aandacht der gemeente afgeleid. En i-an de andere kant zal niemand, die een radiopreek hoort, he; op prijs stellen, anderha1? uur het ge zicht. de mimiek en de gebaren van een dominee op he,, scherm te zien. „De NCRV heeft het voornemen, ook door middel van de televisie de boodschap des heils aan ons volk te brengen, maar wij zullen dit doel door andere uitzcndin£en moeten pogen te bereiken dan de kerkdien- slen, die bij de radio van de aan vang af zo'n belangrijke rol hebben vervuld. De televisie is een gans ander instrument, dat anders be speeld moet worden dan de radio", zo besluit mr. Roosjen. Oorlog en vrede Hoe staat het. vraagt men ons, met de "behandeling door de Synode van de Nod Hervormde Kerk van het vraagstuk van oorlog en vrede en herbewapening, bij haar door „Kerk en Vrede" aan de orde ge steld? In het weekblad „De Her vormde Kerk" geeft L. H. R(uilen berg) op die vraag in een berede neerd synodeverslag antwoord. Hij schrijft: „Enerzijds stonden (in de synode) zij. die meenden, dat christelijk ge sproken oorlog thans niet te recht vaardigen en als middel van rechts handhaving ondeugdelijk W3s: ander zijds zij die volhielden, dat de over heid. handhaafster van het recht, ge roepen kan worden tot het gebruik van èüe middelen, ook dal van oor logvoering. Alleen waren het er over eens d t zij die krachtens hun geloof in Christus het militairisme afwezen en dienstweigeraar werden de bede en de steun van de kerk moesten ontvangen En dat de kerk evenzeer te staan had naast hen, die als mili tair hun bittere plicht deden. Verder kon men niet komen% De stukken die ter tafel lagen, ont moetten weerstand. Over zulke din gen moet men zo lang mogelijk niet stemmen. Vandaar dat tenslotte het moderamen besloot het door hem ge formuleerde stuk vertrouwelijk toe te zenden aan de hogere kerkvergade ringen. hun om besprekingen en ad vies te vragen, en dan in de eerstvol gende synode de zaak opnieuw aan de orde te stellen. Zulk een besluit moge teleurstellend zijn voor hen die graag precies willen weien waar ze aan toe zijn. het is nochtans wijs dat men zijn verlegen heid eerlijk blootlegt en de kerk in haar verschillende organen zoveel mogelijk betrekt bij het beraad. Europese Raad van Kerken? Donderdag is de laatste plenaire zitting gehouden van een Europese leken conferentie, die acht dagen heeft geduurd, en waaraan 200 leken uit 12 Europese landen, waaronder Nederland, deelnamen. De conferentie was georganiseerd door de Wereldrad van Kerken. In de voorafgaande besloten zit tingen is besproken, hoe de kerk uit haar isolement kan bre ken en de hedendaagse wereld in het leven van alle dag kan ontmoeten. Op de plenaire slotzit ting is een voorstel inge diend om een Europese Raad van Kerken op te richten ten einde „het christelijk gevoel van verantwoordelijkheid voor een ver enigd Europa te stimuleren". Opdat zij allen één zijn De West-Afrikaonse neger-predi kant C. K. Dovlo uit Kumasi heeft thans openlijk uitgesproken, dat de chirsteiijke kerk haar plicht en taak in Afrika niet vervullen kan. zo lang zij in zr veel verschillende ker ken uiteenvalt. „Wij kunnen in Afri ka niet tot ware christelijke een heid komen, tenzij de moederkerken in het Westen zelf tot eenheid ge raken." Beschamend getuigenis! Deze tceék - Niet geschikt om respect in te boezemen Onlangs heeft in Chicago een grote menigte blanken de woning van een negerfamilie bestormd en in brand gestoken, louter uit rassen haat, De meubels werden op straat gesmeten en alles werd kort en klein geslagen. Deze houding van het Amerikaanse publiek herinnert mij aan het lot, dat de Joden in Nazi-Duitsland ondergingen. De ganse beschaafde wereld, de Ameri kanen incluis, sprak daar toen open lijk zijn afkeuring over uit. Ik kan het gebeuren van thans niet anders zien dan als oen herhaling van wat toen geschiedde. De gewijzigde om standigheden en de plaats van han deling doen hieraan weinig af. Van de Amerikanen, die zich als redders van Europa hebben opgeworpen en zich thans teweer stellen tegen communistische agressie en dicta tuur, zou men mogen verwachten, dat dergelijke tonelen in eigen land niet voorkwamen. Drt zulks wél het geval is komt niet ten goede aan liet respect en de waardering voor het Amerikaanse volk. Tegen tone len zoals die welke zich te Chicago hebben afgespeeld zou ik een gloeiend protest willen laten horen. II. WOLF. 'Attentie gevraagd voor onze Opera Gelukkig is het voortbestaan van onze opera als culturele instelling voor het as. seizoen verzekerd. Een stimulans daarvoor is zeker de prestatie in het raam van het Holland Festival. Daar is bewezen, waartoe onze opera in staat is en dat zij zeker niet voor buiten landse gezelschappen onder be hoeft te doen. Nu is van overheids wege verdere subsidiëring helaas aan een voorwaarde verbonden, nl. drastische bezuiniging, o.a. in krimping van orkest en koor. Dat zal zeker de uitvoeringen in het f Het zijn niet uit sluitend sterren en strepen, die u hierbij ziet afge beeld; het model links beneden is slechts met een voudige stippel tjes bedrukt, maar aangezien daarin gemakkelijk een afbeelding van de maan of de zon is te zien vinden wij dat ook deze jurk wel tot dit illuste re gezelschap van sterren en stre pen kon worden toegelaten. De sterren en strepen van de Ameri kaanse vlag mo gen dan „eeuwig" z.ijn, de gestreep te, besterde en be spikkelde stoffen zijn het ook. Uit drie ver schillende landen zijn de afgebeelde modellen, afkom stig; en zij hebben alle drie gemeen dat zij bestemd zijn voor warm weer, en dat zij, hoe eenvoudig ook, toch een eigen, ingenieus detail bezitten. Het model in de linker bovenhoek komt uit Enge land. Het is de, v/el haast klas siek geworden schouderloze zon- nejurk met los jasje. Dat het ech ter een bijzonder goede vertegen woordiger van het soort is, bewijst niet alleen de coupe, maar ook het feit. dat de witte sterretjes in het bruine katoen zijn gewe ven en er niet op zijn gedrukt. De stof is dan ook aan twee kanten te gebruiken, en hiervan is gebruik gemaakt voor de bole ro, die zowel aan de lichte als aan de donkere kant kan «vorden gedragen. Frans is het strandensemble in de linker benedenhoek (Pierre Balmain is de ontwerper). Het is gemaakt van rood piqué met wit te stipjes en bestaat uit de klas sieke combinatie zonnepakje, rok. bolero en strandtas. Rok en bolero zijn geheel gevoerd met wit piqué, en kunnen aan twee kanten worden gedragen, zodat de bezitster hiervan onverwachts in verblindend wit kan verschij- nen. Zowel de Franse als de Zwit serse mannequin dragen de voet bekleding (als men dat nog zo wil noemen) die deze zomer in warme streken c".<- dracht is. Hij bestaat uit een zool, waarop een paar lusjes zijn bevestigd, waar door een veler van leer, katoen of plastic wordt geregen. Een paar zolen en wat veters in ver schillende kleuren leveren dus zomerschoeisel op. dat aan de kleur van iedere jurk kan wor den aangepast! r~- - -> komende seizoen niet ten goede ko men. De Italiaanse gastdirigent heeft getoond, ./at er met het be staande orkest te bereiken is. Maar dat moet toch zeker op getal sterkte blijven. Voorts hoop ik en zeker velen met mij niet het traditionele repertoire voorgezet te zullen krijgen van afgelopen jaren en niet tot het volgend Festival te moeten wachten om eens iets anders te horen. Nu weet ik wel, dat het allemaal „kas-stukken" zijn en de recette ook een woordje mee spreekt. Ik weet ook, dat een ka non helaas meer waarde heeft dan een goede opera-uitvoering, maar misschien is met particulier initia tief iets te bereiken. H. HAFFNER. Treinongeluk in Gouda Na het treinongeluk te Gouda, rijst de vraag of zoiets zich her halen kan Wanneer de toestand blijft zoals thans, kan dat zeker. Jaren geleden ging het combineren der treinen te Gouda anders en beter. Zodra het Rotterdamse deel stilstond, werd het wissel daar achter omgegooid op een ander spoor. Bovendien werd een rode vlag achter de trein geplaatst, om de „Hagenaar" tijdig te doen stop pen. Schoot hij tóch door, dan kwam hij terecht op het spoor daarnaast en gebeurde er niets. Terwille van een halve minuut tijdsbesparing heeft men blijkbaar deze veiligheidsmaatregel laten varen. Men behoeft geen onder zoek in te stellen naar de even tuele schuld van de omgekomen wagenbestuurder. De oorzaak ligt bij de verkeerde regeling. J. M. (De Nederlandsche Spoorwegen, die ivij om commentaar verzochten op deze opmerking van de heer M., wilden niet vooruitlopen op het ant woord van de minister van Verkeer en Waterstaat op vragen van een Tweede Kamerlid. Zoals bekend heeft het Kamerlid gevraagd of een te ver doorgevoerde rationalisatie bij de N.S. wellicht oorzaak kan zijn van dit treinongeluk. Red.)

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1951 | | pagina 4