et mmmmi eiland
PIKIRAN
MOEILIJKHEDEN?
Inlichtingen over visa
geeft het reisbureau
Over Alice in Wonderland
In de wachtkamer van het
d ieren-ziekenh u is
gebeurde het...
H-HIIUWNIWI» Wij seven raad
Het schaap Veronica
ARTHUR
RAMSOME
„Een sfer wordt
j geboren"
ZO MAAR EENS EEN
KRUISWOORD
Zaterdag 28 Juli 1951
7
Horizontaal: 1. snaar
instrument; 4. bergpad; 7.
oproerling; 10 klerenhanger;
11. man van adel; 12. groen
te; 13. incasseren: 14. van
geringe breedte, 16. Nederl.
dichter; 19. wetboek; 21.
voorhal; 23. lichaamsdeel v.
e. dier; 25 zeerover; 28. stre
ling; 29. Turkse titel; 30.
wereldtaal; 31. lijn; 33. on
guur type 34. gezelschaps
spel. 37 verharde huid; 39.
eentonig geluid; 40. Zuid-
Amerik. schaap; 45. brie-
venvracht; 46. nauw ver
bonden; 48. ondergrondse
spoorweg; 49. vruchten; 50.
nihil. 51 voorzetsel; 52. han
delskorting.
Verticaal: 1. klucht,
grap; 2. strijdperk; 3. kleur
stof; 4 tckengerei; 5. vis;
6. Griekse stad; 7. schoon;
8. snaarinstrument; 9. jaar
getijde. 15. wijziging; 16.
platvis; 17. meubelstuk; 18.
vruchtennat; 20. voorhoofds-
band; 21. kanselrede. 22.
slingerplant; 23. sluis; 24.
trotse houding; 26. muziek
noot; 27. kever; 32. smalle
weg; 33. schrijfgerei; 35.
hechtenis: 36. gymnastiek
doen; 37. loofbomen; 38
onzin; 41. bloem; 42. geur;
43 nu en dan; 44. plaatsje
in Gelderland 47. plaats op
de Veluwe.
Oplossing:
Geen hokje zwart
Horizontaal: 1. passagier, taart; 2
Imker, oever aria; 3- Lelden, tegel, man
4 ons, eng, snede, ent; 5 overal, kolen,
ste. 6. tuit. donker, apen; 7 likeur, een
oasen; 8 ulevel, urgent, ra; 9 non.
eland, enters, 10. avond. kaal. aak. it;
11, wasem, etmaal, vee; 12 elkeen,
amaril, Mr 13. neen, loge, roeien, 14
knus. stand, krant.
Verticaal; 1. piloot. Luna, wenk; 2.
amen. vuil. ovalen; 3- ski's, eiken, os.
keu; 4. sedert, eveneens; 5 arena. duel.
dM, els; 6. gong. lor, laken. Ot 7. Iets.
kneu, nat, ag.v. 8 even, oker, dammen;
9 regel, engel, aard; 10 trede. roe.
naar, OK; 11. aal, en, aantal. Ier; 12
arm, esp, stek. Vlio; 13. riant. eer.
riemen; 14. tante, NN. aster, NT.
Advertentie 1 M.)
Het aangewezen advies voor inlichtingen over paspoorten is het ge
meentehuis. Om echter iets te weten te komen over visa moet men naar
de reisbureaux gaan. Wanneer men op een gemeente-secretarie bereid is
over visa iets te zeggen, dan gesehiedt zulks voor volle verantwoordelijk
heid van de ambtenaar, die dat doet, dat wil zeggen, het Is een vriende
lijkheid van hem, want het Is geen taak van de gemeente. Als men dus
afgaat op een inlichting over visa. op de secretarie verkregen, dan heeft
men daar geen verhaal op omdat het hier geen geval is van verplichting
van de gemeente. Dit in antwoord op vraag van J. P.
G. B. Wanneer er buiten de hoofd
bewoners vijf medebewoners zijn.
mag de huurverhoging van 1 Jan.
1951 af .als ze alle vijf er toen al
waren», geen 15%. doch 19% bedra
gen. dat wil zeggen 19% op de huur,
zoals deze in 1940 was.
De regeling is voor geheel Neder
land gelijkluidend
P. P. De Raad van Arbeid kan U
hier niet helpen, omdat U nog geen
60 jaar is. De wet laat dit nu een
maal niet toe. Het aantal zegels
speelt pas een rol als U 60 jaar is.
Als u van uw huidige inkomsten
niet kunt leven, ga dan eens met dc
burgemeester spreken. Wellicht wil
de gemeente u iets meer geven.
Spreken is voor u beter dan schrij
ven.
A. P. Seponeren van een proces
verbaal is een zaak waarover de
Officier van Justitie beslist Het is
goed om niet zelf stappen te nemen,
Meningen verdeeld
TISNEY, wiens
Sneeuwwitje.
Bambi en Dombo alle
kinderen van zes tot
dertienmaal zes voor
goed verliefd hebben
gemaakt op de gete
kende gekleurde film,
Is nu te Londen „uit
gekomen" met Alice
in Wonderland. Tijd
(vijf jaar) noch kos
ten (10 000.000 gul
den) zijn eraan ge
spaard. maar dat ga
randeert nog niet, dat
„de wereld" voor we
kenlange prolongaties
zal zorgen, al lijkt het
uitgesloten dat er met
onverschilligheid op
zal worden gereageerd.
Toch moet men even
afwachten, want Le
wis Carroll's zoete zo.
mernamiddagsverhaal-
tje is een schitteren
de... nachtmerricfilm
geworden, evenwel
vol van echte Walt
Disney vondsten. De
kat bijvoorbeeld ziet
er geen been in haar
eigen kop af te nemen
en de walrus rookt
onder water een Chur-
chilliaanse sigaar tij
dens de vervolging
van domme oestertjes.
Alice schijnt te
„schattig" te zijn uit
gevallen, 'n voorbcel.
dig meisje met te keu
rige manieren, maar
figuurtjes als Twecdle
Dum en Dee zijn er
eveneens te gechar
geerd afgekomen. Een
Engels meisje van 13
jaar, Kathreen Beau
mont heeft haar stem
geleend aan Alice, tot
winst van het geheel,
(maar de News Chro-
nicle zegt: „niet waar!,
het is te kleurloos ge
worden.'")
Zij die de première
in Leicester Square
Theatre te Londen za
gen, zeggen: Twee ge
niale kerels kunnen
elk, als hun de vrij
heid gelaten wordt,
wonderbaarlijke effec
ten bereiken, maar sa
men bereiken zij veel
minder. Wij zijn te
leurgesteld, want Dis-
ncy's twintigste eeuw-
sb fantasie heeft zich
niet vermogen te on
derwerpen of aan te
passen aan de negen
tiende eeuwse van
Carroll. Disney's film
is excentrieker dan
Carroll's boek. Het is
een verschil als tussen
plastic en fluweel Een
uitzondering willen
wij maken voor de
kringctjesblazcnde
rups en het witte ko
nijn: daarin zijn boek
en film op gelijke
hoogte"
Voor de vorming
van een eigen oordcel,
zullen wij nu maar
afwachten tot dit
Amerikaans-Britse
product te onzent
wordt vertoond.
maar ccn advocaat te raadplegen
Kan men zelf de kosten niet dragen,
dan kan met een bewijs van onver
mogen aanvragen op het stadhuis
een advocaat pro deo worden toe
gewezen.
A. W. Wij begrijpen ten volle, dat
men ontstemd is over de langzame
behandeling van de belangen van
gepensionnccrden. Velen in den lan
de vinden het niet juist, dat de ge
pensionnccrden, wanneer het gaat
om verhoging van de inkomsten
met het oog op de tijdsomstandig
heden. steeds achteraan komen.
Echter zal in dit geval do hulp
van terugwerkende kracht zijn.
Hoewol dit niet direct helpt, moet
men niet uit het oog verliezen, dat
de gepensionnccrden van de Over
heid nog altijd al kost het dan
wat tijd een toeslag krijgen. Zij,
die een verzekering hebben lopen,
waar zii alleen voor hebben betaald,
of die bij een particuliere werkge
ver een pensioen hebben, ontvan
gen dikwerf in het geheel geen toe
slag.
van," zei hij. „U bent me voor die
big geen cent schuldig. U kunt
hem houden."
„De zaak is, dat ik die big hele
maal niet wil houden, amigo." zei
de schrijver. „Zodra we weg zijn,
kunt U met hem doen wat U wilt.
Slacht hem maar
„Ik zou het kunnen aanpakken
voor het hek. dat U kapotgereden
hebt." zei de boer. ..Dat zou ge
loof ik wel in orde zijn."
„Net zoals U wilt." zei Maurice
Cassard. „maar nu gaan we terug.
U vindt het wel goed. amigo, dat
ik het woord doe Je zou haar net
zo goed een tand kunnen uittrek
ken als haar die big afnemen."
Gevolgd door de boer ging Cas
sard terug naar Belinda en boog
zich over haar heen om tegen haar
te praten.
„Deze brave man." zei Cassard.
„die dol op dieren is en die er
verstand van heeft, zal goed voor
de big zorgen. Hij zal hem nu mee
naar huis nemen en zijn pootje
verbinden en als hij weer wat op
geknapt is dan brengt hij hem te
rug naar zijn moeder waar hij
hoort en dan kan hij daar beter
worden en dik en vet."
„Zodat hij naar de slager kan."
zei Belinda. De boer had zijn han
den weer uitgestoken en probeer
de zijn harde trekken te verzach
ten tot medelijden en menselijk
heid.
Belinda keek naar de boer en
hield Vuile Eddy vaster
„Ik wil." zei ze koppig, „het
adres van de dichtstbijzijnde die
renarts hebben."
Cassard maakte een ongeduldige
beweging en greep naar zijn haar.
Hij veranderde zijn stem. door die
iets lager te zetten, en legde zijn
hand op haar schouder.
„Belinda." zei hij en wachtte
even. „Luister nou asjeblieft voor
deze ene keer naar rede Alors, je
hebt gelijk. Die hele big kan dc
boer niks schelen. Het is een big
van niets zoals je kunt zien. Hij
heeft trouwens geen telefoon. En
die big gaat in elk geval dood. Nu
kunnen wc hem dus het beste aan
de boer overlaten. Die zal hem
vlug en pijnloos afmaken en de
big zal er niets van merken."
Belinda keek neer op Vuile Ed
dy die van de een naar de ander
kijkend elk woord van het ge
sprek had gevolgd. Hij had een
uitdrukking, zo vreselijk bedroefd,
dat zelfs Cassard zich afwendde,
toen hij zei;
„Kom. geef de boer nu die big
en laten we verder gaan."
„Kijk, hij huilt," zei Belinda, zelf
weer in tranen. „Stil maar hoor.
ik laat je niet in de steek." zei ze
tegen Vuile Eddy
„Alors," zei Cassard schouderop
halend tegen dc boer, „er ls niets
aan te doen."
Belinda stond opgelucht op. en
Vuile Eddy dicht tegen zich aan
houdend. zei ze:
„Nu moeten we voortmaken,
Maurice. Ik ben bang. dat hij an
ders sterft voor we een dokter ge
vonden hebben."
Met het nieuwe vijfdollarbiljet
in zijn hand leunde de boer tegen
het hek en keek hoe ze wegreden.
(Wordt vervolgd)
VOOR ONZE BRIDGERS
Eigenaardige
verrassingen
Dat het wedstrijdspel soms eigen
aardige verrassingen brengt, kan
onderstaand spel uit de wedstrijd
tegen Engeland van ernge '.veken
geleden bewijzen.
N
C x. x. x. x.
4 h. 10. x. x.
x. x. x.
x- x.
4 v. b x.
O x.
h. v. b. 10. x x. x.
Op dit spel had ik als Z met 3 KI
geopend en W doubleerde. Waarna
gepast werd. W kwam uit met H. a
en trok kleine R. na. O nam met de
v en trok R na. die ik troefde.
Kleine troef naar N's 9 volgde. Met
H kwam ik weer aan slag en trok
ik daarna KI. 10. W nam en tracht
te door Sch h te spelen nog te red
den wat te redden viel, maar ik
kwam aan slag door R te troeven,
haalde dc troeven er uit en mankte
op het eind nog 2 H.-slagen Maakte
dus een overslag. Goed resultaat
derhalve!
Laat nu aan dc andere tafel pre
cies hetzelfde resultaat verkregen
zijn met precies dezelfde bieding en
dezelfde speelwijze.
Ik wil nog opmerken, dot beide
O-W paren ccn double op 3 hoogte
als strafdouble speelden. Beide W-
spelers faalden in tegenspel-tech
niek. Met lange troef tegen voel ik
er meer voor om met R uit te ko
men. Dan is winst nooit mogelijk.
Maar eenmaal H attaquerend moot
consequent die kleur worden door
getrokken. In dat geval kan W na
troefaas zijn partner aan slag bren
gen met R, waardoor hij (W) de
kans krijgt een H. af te troeven.
Door dan daarna de Sch a van tafel
tc spelen bereikt W dat hij of nog
een H. kan troeven of zijn zijde een
slag in Sch. maakt.
Dat beide W.-spclers zo inconse
quent speelden en niet dc beste
verdediging vonden is wel opmer
kelijk Beiden zijn wedstrijdspelers
van klasse. Maar beiden begonnen
ze (verkeerdelijk?) met H. en ver
volgden ze toen ten onrechte met
R. Zelfs Sch. h na die H a brengt
nog verlies te weeg. daar Z dan be
halve 1 slag in iedere bijkleur 2
slagen in troef verliest.
Mr E. C. GOUDSMIT
ROME Nationalistisch China
heeft bedankt als I'd van dc Voed
sel- en Landbouw-organisatie (FAO)
van de Verenigde Naties. Vermoe
delijke reden: geen geld om dc con
tributie te betalen.
(Van een onzer verslaggeefsters)
IJ ET waren twee jongetjes, twee nog erg kleine jongetjes, die daar
H in de wachtkamer zaten. In de wachtkamer van een kliniek. Ja
zeker, maar dit was een dierenkliniek, de veeartsenijkundige kliniek
in Utrecht. Die is heel groot en heel mooi en er is een echt groot
dierenziekenhuis bij. voor honden, katten, vogels, ook zelfs voor koeien
en paarden. Je denkt misschien (net zoals ik dat eerst dacht), dat
de honden en poesen daar in bedjes liggen met verbanden om hun
hoofd, terwijl er een verpleegster rondloopt met een thermometer,
maar (eigenlijk jammer), zo is het niet; de paarden en koeien staan
op stal, de honden en katten zitten in ruime hokken met tralies.
Je ziet hondjes met grote blikken kip, die z'n ei niet kwijt kan, dan
kragen om zodat zc niet aan hun wil je ook nog wel verder.
Maar de kip was blij. En dat is
het voornaamste.
verbandje kunnen rukken, dat dan
meestal ergens op hun buik zit, om-
dat ze geopereerd zijn. want operaties
worden daar heel veel uitgevoerd,
en precies zoals bij mensen
onder narcose, zodat het geen pijn
doet.
De professor, die daar het hoofd
is. heeft assistenten dat spreekt en
dan zijn er de studenten, die vee
arts of dierenarts willen worden en
die natuurlijk heel veel leren van
al die behandelingen In de behan
delkamer zie je dan dokters en stu
denten samen gebogen over een heel
klein kanariepietje, dat er zo mis- „Gaan wij naar het eiland, vroeg
troostig bijzit, en helaas niet kan de scheepsjongen.
„Neen", zei Moeder. „Dat zou te
ik was nóg bezig met de lang duren. Wij hebben nog heel
wachtkamer waar die twee kleine wat te doen als jullie morgenoch-
zeggen. waar het pijn doet.
Maar
jongetjes binnenkwamen. Er zaten tend willen vertrekken Zeil maar
al heel wat patiënten met hun ba- een beetje tegen de wind in en dan
zen zo 's morgens om negen uur. moeten wij gauw terug om de stro-
Er waren zeker wel vijftig dieren, zakken en de voorraad proviand in
meest honden en katten, die alle- orde te maken en alle andere din-
maal door elkaar blaften en miauw
den cn verder wat papegaaien en
kanaries, en een enkel konijntje.
Die jongetjes hadden een doos bij
gen. die jullie voor de reis nodig
hebt
Zodoende duurde de proefvaart
zich"'aJarKS dekselDaaï de Zwaluw maar kort. Jan voer
TPCOn no utinH in vara Ho ona l/ant
moest dus een beest inzitten, maar
wat voor een? Ze keken zo bezorgd,
die jongetjes, 't was zeker een heel
lief beest.
Wat zit er in?, vroeg ik aan ze,
want je wordt nieuwsgierig in zo'n
wachtkamer.
gKip. zeiden ze kort en krachtig.
En toen ik bleef kijken, maakten heen schuimde.
tegen de wind in, van de ene kant
naar de andere laverend, waarbij
hij telkens een stukje vooruitkwam,
precies zoals Rutger gedaan had,
toen hij de vorige dag tegen het veld
was opgelaveerd. Toen keerden zij
om voor de terugreis en stoven
voort, terwijl het water om de boot
ze omzichtig het deksel los Daar
zat het stomme dier. helemaal bibbe
rig in elkaar gedoken.
Wat heeft-ie dan?
Hij kan z'n ei niet kwijt, zei het
kleinste jongetje.
„Je schip is best. kapitein Jan,"
zei moeder, toen zij weer aan de
pier gemeerd lagen en Suze en Jan
het zeil oprolden en de mast lie
ten zakken om de Zwaluw weer in
Dat leek me heel akelig voor de het botenhuis te brengen.
XT.. j. L.L;_
kip. Nu gingen de andere mensen
ook kijken naar de kip en de jon-
..Het is een prachtschip," zei Jan.
Voor de rest van de dag hadden
getjes bleven er bij zitten met ge- zij het erg druk. Moeder naaide
wichtige gezichten, want straks, als strozakken van paklinnen. Tittie
ze aan de beurt kwamen, moesten had dc kleine vlag meegenomen
ze naar de behandelkamer. naar de boerderij en had van een
Dat duurde nog wel even. want stuk tentlinnen, dat over was gc-
eerst kwamen de oogpatienten aan bleven, een driehoekige vlag ge-
de beurt, meest honden met zieke knipt Moeder had een zwaluw op
ogen.
Even later kregen er twee wach
tende honden ruzie. Ze zaten allebei
aan de lijn. de een was een bou
vier. dc ander een grote bruine
herder, en ze waren zó sterk, dat
ze hun bazen meesleurden en als
razenden tegen elkaar opsteigeracu.
Het was een woedend tumult, voor
al omdat alle andere honden ijverig
meejankten en de katten bliezen op
de schoot van hun bazinnen.
Maar zo'n herrie in de wachtka
mer is heel gauw weer gesust en
na een paar minuten was net er
eij
igenlijk heel stil.
En toen
toen gebeurde het.
Tok. zei de kip. eerst zachtjes,
toen krachtig en ratelend: Tööók!
De jongetjes bogen zich over het
miezerige hoen heen. Tók. tók tók.
tóóök!
Het komt. zeiden de jongetjes met
een stralende glimlach.
En jawel hoor. daar kwam het ei.
't Was maar een kleintje, maar goed,
het was er.
Het ene jongetje deed het ei in zijn
zakdoek. De kip keek opgelucht, het
deksel ging weer boven haar dicht.
Toen gaven de jongetjes nog gauw
een paar honden uit de buurt e-en
poot (of een hand), en gingen weg.
En eigenlijk vonden ze dat wel jam
mer. geloof ik. want als je nu een
maal in de wachtkamer bent mei ern
LIzei het schaap Veronica, wat heerlijk, hier in Elspeet.'
Ja zeiden toen dc dames Groen, en 't is zo lekker stil...
We hebben worst en pindakaas en iets, wat sjokomel heet;
gaat u toch zitten, dominee, of is het u te kil?
Hoe schoon is toch mijn heide... sprak de dominee getroffen
Nou! zei het schaap Veronica. Je éct hier van de vloer,
maar kijk nu toch eens, wie daar komen'is dat even boffen:
mijn eenentwintig tantes en mijn nichtje en mijn broer
LI A. nicht Cato.' Dag tante Fie, hoe gaat het met de neven?
1 Hee, tante Nel, ik had in zolang niets van u gehoord'
Wel, zeiden toen de dames Groen, wel héb ik ran mijn leven...
Vort schepsels! riep de dominee. Ze vreten aan Mijn Boord!
Kom, kom, zeiden de dames Groen, het zijn geen olifanten.
Nee, zei de dominee, maar toch, ze maken het te bont.
'k Heb ook familie hoor, maar 'k zou me schamen als mijn tante
met alle vier haar poten op het tafellaken stond.
TA/ EL. zei het schaap Veronica, daar ginder komt de herder,
Nu moeten jullie werklijk gaantot ziens en veel geluk...
Toen trokken alle tantes van Veronica weer verder,
Hè hè, zelden de dames Groen, het was een beetje druk!
Ja, zei het schaap Veronica, maar toch z\in ze wel lief.
En mag ik nou een boterham met suiker astublief?
ANNIE M. G. SCHMIDT
een stuk papier getekend en Tittie
had er een geknipt uit een lapje
blauwe serge, dat eens deel had
uitgemaakt van een sportbroek.
Toen zij klaar was, was het een
mooie witte vlag met een blauwe,
vliegende zwaluw er op en hij zag
er van allebei de kanten eender
uit. Zij had hem op de kleine vlag-
gestok vastgemaakt in plaats van
de blauwe vlag, zodat hij klaar
was om in de mast te worden ge
hesen.
Kapitein Jan en de stuurman
sleepten de werkelijk belangrijke
voorraden bij elkaar en maakten
uit wat zij wol konden missen. De
lijst was gisteravond na het eten
nogal groot geworden. Rutger
moest steeds heen en weer naar het
botenhuis met alle mogelijke din
gen. waar zij het allemaal over
eens waren, dat ze niet gemist kon
den worden.
De belangrijkste taak van de
stuurman was om de kombuis in
orde te maken, met behulp van
mevrouw Jackson, de boerin, die
hun de spullen leende.
.In de eerste plaats heb je een
ketel nodig." zei mevrouw Jackson.
„En een sauspan en een koekc-
pan," zei stuurman Suze, terwijl
zij op haar lijstje keek. „Eieren
kan ik het best bakken."
„Werkelijk?" vroeg mevrouw
Jackson. „De meeste mensen kun
nen ze beter koken."
„O. die tel ik niet mee." zei Suze.
Verder moesten zij denken aan
vorken en messen en borden en
kroezen en lepels en blikken bus
sen, grote om het eten in te be-'
waren en kleintjes voor thee en
zout en suiker.
„Voor suiker zullen wij nogal 'n
grote nodig hebben, niet?" zei Rut
ger. die binnen was gekomen cn
stond te wachten tot hij weer iets
naar het botenhuis moest brengen.
..Bakken doe je zeker niet," zei
mevrouw Jackson
..Ik denk het niet," zei stuur
man Suze.
De stapel dingen op de keuken
tafel werd steeds groter, naarmate
Suze meer doorschrapte op haar
lijst.
Jan en Tittie kwamen binnen om
haar de nieuwe vlag te laten zien
en eens te kijken of zij al opschoot
„Wie zal onze dokter zijn?" vroeg
zij
„Arts," zei Ti" ie. „Ze spreken al
tijd van een scheepsarts
„Jij," zei Jan. „Jij bent de stuur
man. Het is het werk van een
stuurman."
„Dan zou ik ook wat verband en
medicijnen cn dat soort dingen
mee moeten nemen
„O neen." zei Tittie. „Op onbe
woonde eilanden genezen ze alles
met kruiden. Wij zullen alle mo
gelijke ziekten en koortsen krijgen
waar medicijnen niet voor helpen
en wij zullen ze genezen met krui
den. die de inboorlingen ons aan
wijzen."
Toen zij zover waren kwam moe
der er bij en die regelde de zaak
„Geer. medicijnen." zei zij. „Ieder
die een dokter nodig heeft wordt
als invalide naar huis gestuurd."
„Als het werkelijk ernstig is,"
zei Tittie, „maar een paar ziekten
of koortsen kunnen wij zelf wel
behandelen."
Jan zei: „Wat denken jullie van
een kaart'"
Tittie zei. dat deze oceaan nog
nooit bevaren was en dat er dus
geen kaarten konden zijn.
„Maar op de meest opwindende
kaarten zijn gedeelten met het op
schrift „Onontdekte gebieden".
„Nu daar zal je niet veel aan
hebben voor die gebieden." zei
Tittie
„Wij moeten toch een soort kaart
Uit het Engels vertaald
door
Jac. v. d. Ster
hebben.zei Jan. „Die zal wel hele
maal verkeerd zijn en de goede
namen zullen er niet op staan
Natuurlijk maken wij de namen
zelf."
In een gids van de omgeving von
den zij een goede kaart, waar het
meer op stond. Tittie zei, dat het
niet echt was, maar Jan zei, dat zij
het er mee konden doen En mevr.
Jackson zei. dat zij het boekje
mochten meenemen, maar dat zij
het zo droog mogelijk moesten hou
den. Dat betekende, dat zij nog een
bus nodig hadden voor dingen die
droog gehouden moesten worden
Behalve dc gids deden zij er ccn
paar schriften in voor het journaal
cn wat papier voor brieven naar
huis.
Ook stopten zij de scheepsbiblio
theek er in. Tittie had op de plank
in de zitkamer een Duits woorden
boek gevonden, dat daar door een
vroegere gast was achtergelaten.
„Het staat vol met vreemde woor
den," zei zij, „en wij zullen het no
dig hebben om met de inboorlingen
te praten.'" Tenslotte werd het toch
maar achtergelaten, omdat het groot
en zwaar was en ook. omdat het
misschien de verkeerde taal was. In
plaats daarvan nam Tittie toen
Robinson Crusoe mee „Er staat
alles in wat je op een eiland moet
doen," zei zij. Jan nam het „Hand
boek voor zeelieden" en deel drie
van de „Handleiding voor loodsen"
mee. Beide boeken waren van z(jn
vader geweest maar Jan sleepte ze
zelfs in zijn vacanties met zich mee
Stuurman Suze nam een boekje
mee dat heette' „Eenvoudige ge
rechten voor kleine huishoudens."
Tenslotte, toen bijna alles opge
stapeld lag in het botenhuis, vlak
voordat het bedtijd was voor Rut
ger en Tittie. ging de hele beman
ning langs het pad in het dennenbos;
naar de Berg van Dariën om nog
eens een blik te werpen op het i
eiland. De zon ging onder boven de
heuvels in het Westen Het was
bladstil. Heel in de verte zagen zij
het eiland en het stille meer zonder
een rimpeling.
„Ik kan niet geloven dat wij er
werkelijk heen zullen gaan,'1 zei
Tittie.
..Dat zullen we niet als er morgen
geen wind is." zei kapitein Jan.
„We zullen moeten duimen voor
wind."
Bij afspraak deden Tittie en Rut
ger onderweg naar huis niets anders
dan duimen. Toen ze bij de boerde
rij kwamen ruisten de bladeren van
de berk boven hun hoofden
..Zie je." zei Tittie. „we hebben al
een beetje wind Laten we maar
vroeg opstaan, dan gaan we naar
buiten en duimen we nog een beetje
voor het ontbijt,"
(Wordt vervolgd).
WASHINGTON Huis en Senaat
zijn het eens geworden over een
compromis-ontwerp tot verlenging
van de economische controlemaatre
gelen tot 30 Juni 1952.
BONN. Naar het ministerie
van PTT mededeelt, kunnen van
heden af tussen Nederland en
Duitsland in beide richtingen tele
foongesprekken worden gevoerd.
door
Ludwig Bentel mans
Hij lichtte zijn jas op en reikte
naar de achterzak van zijn broek,
en hij wrong zijn lichaam in boch
ten terwijl hij de knoop losmaakte,
waarmee de flap over de zak vast
zat Hij haalde zijn portefeuille er
uit en deed daar een stevige elas
tieken band af, opende de leren
portefeuille door een ritssluiting
open te trekken en haalde er een
gloednieuw vijfdollarbiljet uit. Hij
trok de ritssluiting weer dicht,
deed het elastiek om de portefeuil
le, stak die in zijn zak en knoopte
de zak weer dicht. Voor hij het
biljet aan de boer gaf bevoelde hij
het nog even om zeker te zijn, dat
het er maar een was. De boer keek
naar het biljet
„Voor de big." zei Cassard.
De boer stak geen hand naar
het geld uit.
„Dat beest! Dat altijd maar in
mijn tuin wroette. Ik had hem al
een maand geleden kwijt willen
zijn. Ik had er niks dan narigheid
