Als het schip onstuimig op de golven danst
verliest een landrot zijn zelfvertrouwen
PRACHTIGE VOGELS, MAAR
ROVERS VAN JE WELSTE
Dit zou een reportage
over het loodswezen
zijn gewordenals
meeuwen
Duitsland zet invoer stop
van Nederlandse groenten
Zondervan opnieuw
voor Bijzondere
Raad van Cassatie
...wij de zeebenen van een loods
de onze hadden kunnen noemen 00
Bontgevlekte speelgoeddiertjes
deze tijd van het jaav
in
Overbevolking wordt --SV«i_Sl.,;-=£ S .SSijuffi
tegengegaan ASSÊ
Nederlands quotum
in E.B.U. verhoogd
Straffen voor NAC
Er is geen overleg gepleegd en
geen verklaring gegeven
4
Dinsdag 7 Augustus 1951
hoe slap ik me ook voel met
zijn kiekkast en al in de Noordzee
mikken.
10.00 uur: Het hele Loodswezen
kan me gestolen worden. Mijn eni
ge verlangen is. terug te gaan naar
Hoek van Holland, maar ik ben
te trots om te vragen hoe laat dat
zal zijn. En als de schipper me
plagend vraagt of ik soms trek heb
in een pruimpje, sjor ik half suf
mijn pakje zware shag tevoorschijn
en bied hem aan er één te draaien.
Het verschaft me omdat hij er
vol respect naar kijkt weer enig
zelfvertrouwen en ik voel me zelfs
in staat om op advies van de roer
ganger beneden bij de kok in het
kombuis om een paar sneden droog
brood te gaan vragen.
10.10 uur: Het is een hele toer
geweest maar ik heb m'n brood
te pakken. De lucht in de keuken
maakte me nog misselijker, maar
nu heb ik me bij de railing genes
teld om eerst het droge brood te
eten en het vervolgens weer in
zee te deponeren. Er zijn een paar
meeuwen, die het in de gaten heb
ben. De laatste stukken geef ik
ze zo maar omdat ik weinig voel
voor energieverspilling.
10.30 uur: De koksmaat wil me
koffie laten drinken, maar hij is
toch niet vroeg genoeg opgestaan,
'k Laat hem de koffie wel boven
brengen, maar drink ze niet op.
Kees doet het wel. 't Gaat hem
bijzonder goed af, geloof ik.
10.45 uur: Er moet een loods van
een uitgaand schip worden afge
haald. 'k Hoor in elk geval hoe de
boot weer wordt uitgezet en wat
later zie ik Kees op de brug staan
om een foto te nemen van een
doorgefourneerde loods, een man
van 61 jaar, die weet wat er te
koop is. 't Valt me op, dat Kees
vreemd doet en plotseling zie ik
hoe hij tussen een paar opnamen
door ook even met het hoofd over
de railing buigt, 'k Vind dat hij
het bijzonder elegant doet. „Zeker
fout gegaan door die koffie," denk
ik nog en dan maakt de „Sirius"
een schuiver, die me in alle bitter
heid weer aan het bestaan van
mijn maag herinnert.
Zo maar ergens
11.00 uur: Ik zie alleen nog maar
het dek van de „Sirius", iat nu
aan de ene en dan aan de andere
kant naar boven komt. Het maakt
me nog misselijker en ik merk, dat
ik zo maar ergens aan deg lig.
12.15 uur: De loods, die me een
overjas heeft geleend, brengt me
aan het verstand, dat we terug
gaan naar de „Castor", 't Kan me
niet veel meer schelen. In hoofd
zaak pieker ik erover hoe ik ooit
een goede reportage over het
Loodswezen zal moeten maken,
maar ik klim gelaten in de boot,
die even later naar beneden plonst,
en ik vind het best als we bij de
„Castor" nog eens ergens hard te
genaan bonken. Ergens in een be
schut hoekje schuil ik weg. Kees
staat te praten
12.45 uur: We worden weer af
gehaald van de „Castor". Geluk
kig merk ik, dat ik de enige niet
ben, die het te pakken heeft ge
had. want naast me zit een jonge
loods, die ook witjes is weggetrok
ken. Een paar loodsen gaan met
ons mee terug naar Rotterdam. Zij
hebben een ogenblikje rust en ik
gun het ze. 't Zijn wel sympathieke
kerels, maar als één van hen bij *t
afscheid zegt: ,,'t Was me aange
naam" weet ik toch weer niet wat
ik er van denken moet. Hij zal het
wel goed bedoeld hebben.
13.15 uur: De scheepvaartredac
teur stopt me op de redactie het
weerbericht van Hoek van Hol
land van vanmorgen acht uur in
handen. Wind N.N.W. staat er op.
Windkracht vier tot vijf. Verder
geheel bewolkt, goed zicht en ta
melijk zee. Nou ik vond het maar
onbetamelijk. Kees trouwens ook.
fN
Ook het grootste schip met de
kundigste zeelui aan boord heb
ben om de Nieuwe Waterweg
binnen te kunnen stomen, de
hulp nodig van loodsen, die met
plaatselijke gevaren volkomen op
de hoogte zijn.
(Van één onzer verslaggevers)
„Ik had maar een mooie dag met een kalm,
zee afgewacht als ik jullie was" zei de kapi
tein van de loodsboot „Castor". We stonden
naast hem op de brug en voor ons danste juist
de coaster „Emergo" de Nieuwe Waterweg uit
We, dat waren de fotograaf en ik, Uw verslag
gever, die een reportage zou gaan maken over
het Loodswezen. We hadden voor die dag af
gesproken, waren heel vroeg uit Rotterdam
vertrokken en onderweg had ik me er al op
verheugd, dat er een beetje wind was. „Want"
zo zei ik tegen Kees de fotograaf „op
deze manier komt er tenminste een beetje le
ven in de brouwerij. Al dat saaie gedoe met
een kalme zee, waarop je met een kano kunt
varen is niets voor mij." Hij had me argwanend
aangekeken, maar opdat ik juist verdiept was
in een forse trek aan de sigaar, die ik mezelf
voor deze zo veelbelovende dag had toebedacht,
zag ik daar niets van. In gedachten was ik al
op de loodsboot die onstuimig danste op wit-
krullende golven.
Hoe het ons is vergaan en hoe deze reportage
over het Loodswezen figuurlijk in het water
viel, terwijl mijn ontbijt het letterlijk deed, zal
ik zo getrouw mogelijk met tijd en plaats van
handeling vertellen:
Daverende dreun
De zilvermeeuw is een van de
vogels, die zich vooral aan de
zeekant thuis voelt. In het
winterhalfjaar vertonen de zil
ver s zich veel in de stedendie
niet al te ver van de kust liggen
en in de Rotterdamse en Amster
damse havens zijn ze dan gewoonlijk talrijk verte
genwoordigd, maar in het voorjaar en een deel van
de zomer huizen ze in de duinen. De zilvermeeuwen
broeden op verschillende plaatsen in de duinen van de
Noordzeekust, van Rottumeroog tot Schouwen in kolonies,
die soms honderden, ja zelfs duizenden paren omvatten.
ln de stuif duinen
Van welk voedsel de zilvermeeu- ™tSLnfUtieS dUiD"
wen leven, is men reeds lang goed vu>|«™loe^k^aaral
op de hoogte. Door maagonderzoek, ters stonden nog volop met witte
bloempluimen getooid. Prachtig was
door het uitpluizen van de vraat- vooral het slangenkruid. dat prijk-
resten, die de zilvermeeuwen in de b!oemepVs.CTaaieecontrastêrenbdla met
vorm van braakproppen uitwerpen en ook door nauwkeurig jj^id£e1^ f,®*1 ,Vanne Jr^°b'va^rUhet
waarnemen van de voedselzoekende vogels is gebleken, dat zij duizendguidenkruid.
echte alles-eters zijn. Zij leven van kleine zoogdieren, vis, week- Alarmgeroep
dieren, krabachtigen, wormen, (die ze door met de poten te Toen wc ,n de buurt van het
trappelen uit de grond drijven) en insecten. Ook komt op hun strand geraakten kwam een fijn
c - briesje wat verkoeling brengen,
menu plantaardig lekkers voor als bijv. zaden en bessen, in de Mèt het windje kwanten van de
stemgeluiden
i de visdief-
jes, die daai met hun reeds vlieg-
vlugge jongen op een schelpen-
/-V i 11 1, of in machtige vlucht boven de bank dicht bit de waterlijn toet-
Hun slechte naam hebbende ge- «ada L„ sters mcthl,n kr.°ost. drie grap-
winter leven ze dikwijls van afval, dat ze op de vuilnisbelten aaenkadnel gbote item's6 en'de
komen zoeken.
kregen, doordat ze Zich in de kl 1nn«pn nmrinppn dan zou P1^» donzige speeiijueuuiei ijkö, uic
broedtijd vaak met eieren en jon- SfkkaZTkatn hSn bij onze nadering, gewaar-
vnolu lUln' men er'gTmakkeWk Se komen hun
andere vogels voeden. iWandad|n.. op ^ndere tyden tc
pige, donzige speelgoeddiertjes, die
gen van c
daardoor zijn ze een gevaar voor
de vogelstand in het algemeen ge- 6
worden. De toestand is in de loop
der jaren zelfs zo erg geworden,
dat men bijna op alle broedter-
reinen van de zilvermeeuw maat-
schuwd door de schelle alarmkre-
regelen heeft genomen om overbe- j ue laiiuujue
volking van deze meeuwen tegen *n een duingebied waar de laatste helmplanten, die het zand met een
ten van hun ouders, snel tussen
wat planten verstopten.
Tenslotte belandden we in de
stuifduinen. Aan de strandzijde zijn
T - i u i u ze vrij steil en nagenoeg kaal, maar
In de afgelopen week hebben we de toppen en 00k de hellingen aan
fana Lge/T.'.aA dA landzijde zijn begroeid met
Duinwandeling
L-uui net lupci uiaumu- iareil n0Sal a* zilvermeeuwen schitterend geelgroen kleed van
den van de zilvermeeuweieren en huisden en waar men in de afge- halmen bedekken. Hier woonden
ook wel door deze te vervangen l°Pen maanden maatregelen had dan de zilvermeeuwen. Wel waren
door kunsteieren belet men de vo- iLiirïSl er in deze duinen °P geregelde tij-
gels jongen groot te brengen. Bo- v°gels wat te beperken. Het was den ejeren geraapt of geschud,
vendicn tracht men de ergste ro- zo™erdagv,e? ze, Jn da maar we verwachtten, dat er toch
vers te betrappen en dan af te ochtenduren was het al danig wel wat nesten over het hoofd ge-
schieten. warm in het oom. In de vlieren zjen zouden zijn. Dat kwam uit
Het is erg jammer, dat de zil- Z0JV* een V ,r er} v.anui* ee" ook. Op onze wandeling werden
vers zich zo „misdragen" op de schilderachtig berkenbosje klonk we t>ijna voortdurend begeleid door
broedterreinen want voor de rest de smeltende strophe van een fitis. zilvermeeuwen, die onder luid al-
is de aanwezigheid van deze prach- De broedtijd raakt op z'n eind, armgeroep boven ons bleven krin-
tige vogels stellig toe te juichen, maar er zijn toch verschillende gen. Af en toe kwam er een in
Wat een verrukkelijk beeld, als ze zangertjes, die nog ln de kleine- suizende vaart naar beneden om
alleen of paarsgewijs op de toppen kinderzorgen zitten; vonden we met een dreigende snauw rakelings
en randen der stuifduinen tronen van de week niet een paar nestjes over onze hoofden te scheren. Dan
te gaan. Door het rapen of schud-
PARIJS. De bestuursraad van
de O.E.E.S. heeft Maandag goedge
keurd, dat het Nederlandse quo
tum in de Europese Betalings Unie
wordt verhoogd van 330 millioen
tot 355 millioen dollar. Voorts heeft
de raad goedgekeurd, dat het quo
tum van West-Dui tsland wordt
verhoogd van 320 millioen tot 500
millioen dollar.
Een algehele Inwilliging van de
door Nederland aangevraagde ver
hoging van "jn quotum in de
Europese Betalings Unie zou een
algehele herziening der quota no
dig hebben gemaakt. Om dit te
voorkomen heeft men de oplossing
gevonden in een gedeeltelijke in
williging van het door Nederland
ingediende verzoek.
Jonge zilvermeeuwen dragen
camouflage-kleedjes
konden we er zeker van zijn, dat
we in de buurt van jongen wa
ren. En inderdaad vonden we en
kele al tamelijk grote jongen, die,
toen we ze oppakten, een keel van
je welste opzetten en met hun
snavel flinke houwen uitdeelden,
zodat we ze maar gauw weer neer
zetten, temeer daar ze nogal royaal
bleken te „sproeien"!
In een schuilhut
Tot onze verrassing vonden we
ook een nest met twee pasgeboren
jongen en een aangepikt ei en la
ter, op de terugweg, zowaar nog
een compleet legsel, drie knapen
van eieren, in een met helmsprie-
ten belegd kuiltje. Dat was zeer
waarschijnlijk het laatste legsel van
het seizoen. We konden de verlei
ding niet weerstaan om een po
ging te wagen de vogel van d?
late nest te fotograferen. Daarto
maakten we van planken en a>
dere zaken, die we in de aanspoe'.-
selrand vóór het duin vonden, eea
klein schuilhutje, van waaruit we,
nadat we misschien een half uurtje
in alle stilte gewacht hadden, de
zilvermeeuw naar het nest zagen
schrijden, een fascinerend gezicnü
Nadat we het primitieve schuil
hut] r- afgebroken en de rommel
verwijderd hadden, hebben we nog
even naar het nest gbkeken. Ter
wijl de vogels alarmerend boven
ons kringden hebben we de eieren
even in handen genomen; we heb
ben ze niet geschud en ook niet
meegenomen, maar we hebben ze
ik hoop, dat U het niet verder
zult vertellen voorzichtig weer
terug gelegd in het kuiltje.
SIMON DE WAARD
De officiële mededelingen van de
K.N.V.B. in de „Sportkroniek" ver
meldden Maandag de straffen, die
opgelegd zijn aan enkele bestuurs
leden van de vereniging N.A.C. in
Breda. H. M. Boluyt is een schor
sing opgelegd tot 28 Juli 1952 „we
gens het verstrekken van mislei
dende inlichtingen en overtreden
van amateursbepalingen". J. M*
Meeus tot 28 September 1951 „we
gens overtreden van de amateursbe-
palingen", J. M. v. d. Berg kreeg
dezelfde schorsing en tenslotte werd
M. Houdijk „wegens ronselpogin-
gen" geschorst tot 28 Juli 1956.
MIDDELBURG. Zaterdagavond
is een 85-jarige inwoonster van een
rusthuis te Middelburg, de ond-ver-
pleegster mej. J. J. Reuhl. toen zij
haar plantjes water wdde geven u
een raam van de bovenverdieping
gevallen en vrijwel op slag gedoom
Als een hobbelpaard
7.45 uur: Met een afhaalbootje
worden we van de steiger te Hoek
van Holland aan boord gebracht
van de „Castor", die wat rond-
kruist op de Nieuwe Waterweg.
Er komen onk loodsen aan boord.
Zij zullen of op dc „Castor" blij
ven, of overgezet worden op de
„Sirius".
8.00 uur: We gaan de Waterweg
uit. Een eind voor ons uit gaat de
coaster „Emergo", die sclruimend
door de golven sjast en danst als
een hobbelpaard. Kees en ik staan
op de brug met de schipper te pra
ten. die ons vertelt, dat het de
vorige middag flink raak is ge
weest met de wind.
8.15 uur; We gaan met dc lood-
Hij lacht om zeeziekte.
sen mee naar de „Sirius", die be
noorden de monding var de Wa
terweg op wacht ligt en ons nu
een eindje tegemoet gevaren is.
Kees ziet een beetje wit en ik
vrees het ergste voor hem. 't Zou
zonde zijn als ik nu geen mooie
platen kreeg. Er gaat ergens een
belsignaal en nu merk ik, dat de
„Castor" dwars op de golven is
gaan liggen. Het schip slingert zo,
dat we ons vast moeten houden
om niet ondersteboven te gaan.
Bovendien geeft het een nieuw en
vreemd gevoel in mijn maag, maar
dat zal wel over gaan.
8.20 uur: Aan lij van de „Castor"
zijn een paar matrozen bezig een
8.25 uur: Voor ik er erg in had
zijn we bij de „Sirius" gekomen.
Ik klim aan dek en hoor een ma
troos zeggen; „De schipper staat
op de brug". Meteen merk ik dat
het mis is met mijn maag. „Rustig
constateren dat ik zeeziek word",
dacht ik.
8.30 uur: Kees is met het andere
bootje langszij gekomen. Ik krijg
het warm, maar schenk er geen
aandacht aan en wil wachten tot
hij ook aan boord is. Dan kunnen
we samen naar de schipper toe
gaan. Ver beneden me zie ik het
bootje liggen met Kees erin, die
zijn fototoestel krampachtig vast
houdt cn wegduikt als het bootje
met een daverende dreun tegen de
huid van het schip kwakt. Dan
komt het opeens naar boven schie
ten op de rug van een golf, die
passeert, 't Is mooi om naar te
kijken, maar mijn maag kan er
niet meer tegen en plotseling hang
ik ergens over de railing.
8.35 uur: We zijn op de brug bij
de schipper. Maar 't kan me geen
lor schelen. Ik had gedacht wel
weer op te knappen, maar ik be
merk, dat ik weer naar de railing
moet, hoewel ik vijf minuten ge
leden pas mijn volledig ontbijt
aan de golven heb toevertrouwd.
Kees komt belangstellend vragen
hoe ik me voel. Ik weet dat hij het
oprecht meent, anders zou ik hem
DEN HAAG. Naar wij van het ministerie van Landbouw
Visserij en Voedselvoorziening vernemen heeft de West-Duitse
regering met ingang van heden de invoer van groenten uit
Nederland geheel stopgezet. Vandaag zouden juist in Bonn
besprekingen tussen Nederlandse en West-Duitse autoriteiten
beginnen om te trachten de impasse, waarin de Nederlandse
groenten-export is geraakt, overschrijding van het beschikbare
bedrag, te overwinnen. Over de duur der stopzetting kan nog
niets worden medegedeeld.
In leidende kringen van de Ne
derlandse tuinbouw heeft men met
verbazing en ongenoegen kennis
genomen van deze onverwachte
maatregel. De Nederlandse en de
West-Duitse regering hebben over
de groentenkwestie geregeld over
leg i-iet elkaar gepleegd. Toen be
kend werd, dat de Nederlandse im
port het beschikbare bedrag aan
Duitse zijde overschreed, is inten
sief overleg gepleegd, dat onder
meer tot gevolg had, dat met in
gang van Maandagmorgen van Ne
derlandse zijde beperkingen op de
export naar West-Duitsland wer
den gelegd.
Zonder enig nader bericht en
zonder commentaar heeft thans de
regering te Bonn de grens voor
Nederlandse groenten gesloten,
hoewel het in de lijn der verwach
tingen lag, dat Duitsland deze
kwestie niet zelf zou bedisselen,
maar in gezamenlijk overleg met
Nederland zou oplossen. Men was
er dan ook van overtuigd, dat tij
dens de vandaag beginnende onder
handelingen een behoorlijke oplos
sing zou worden bereikt en dat
Nederland, zoals werd afgesproken,
in elk geval tot deze tijd de export
in beperkte mate zou kunnen
voortzetten.
De invoer van fruit en vruchten-
pulp wordt door de jongste maat
regel niet getroffen.
DEN HAAG De thans 40-jari-
ge Arie J. Zondervan uit Bilthoven,
de commandant van de vroegere
W.A. der N.S.B., die in Januari
1949 door het Amsterdamse Bijzon
dere Hof tot twintig jaar gevange
nisstraf met aftrek werd veroor
deeld is opnieuw verschenen voor
de door prof. mr Verzijl gepresi
deerde Bijzondere Raad van Cassa
tie.
Zijn raadsman, mr. Th. Muller
Massis uit Amsterdam bepleitte een
lichtere straf. Behalve het feit, dat
Z. tot inkeer is gekomen voerde de
raadsman als strafverlichtende om-
standigheden aan de mishandelin
gen, die Zondervan tijdens zijn de
tentie heeft ondergaan.
De procureur-fiscaal, mr. Baron
van Tuyll van Serooskerken was
van oordeel, dat het onderzoek het
bewijs heeft opgeleverd dat Z. tij
dens zijn detentie stelselmatig zeer
ernstige mishandelingen heeft on
dergaan. In verband hiermede luid
de zijn conclusie 15 jaar- gevange
nisstraf met aftrek.
De Bijzondere Raad van Cassatie
heeft het beroep verworpen. De
straf voor Zondervan blijft dus 20
jaar. De Raad verklaarde met de
mishandelingen geen rekening te
kunnen houden. Hij acht een gratie
verzoek hier de aangewezen weg.
Thunderjets zullen
op Schiphol worden
gereviseerd
DEN HAAG. Het technisch be
drijf der K.L.M. op Schiphol heeft
de eervolle opdracht ontvangen om
de revisie van de straalmotoren te
verzorgen van de „Thunderjet" een
écn-motorige straaljager van Ame
rikaans fabrikaat, die bij de lucht
machten van de bij het Atlantisch
pact aangesloten landen in dienst
wordt genomen. De K.L.M. zal zeer
binnenkort beginnen met deze werk
zaamheden. die voorlopig nog een
beperkte omvang zullen hebben. Het
ligt in de bedoeling om uiteindelijk
de revisie van de „Thunderjet".
straalmotoren van de meeste bij het
Atlantisch pact aangesloten West-
Europesc landen op Schiphol te doen
geschieden. In overleg met de Ne
derlandse luchtmacht wordt op 't
Amsterdamse vliegveld een specia
le werkplaats ingericht.
DJAKARTA. Bij een reorgani
satie van de openbare leeszaal en
bibliotheek te Semarang zijn 2900
van de 3000 Nederlandse boeken en
alle Nederlandse kinderboeken ver
wijderd. De overgebleven 100 Neder
landse boeken zijn voor een deel
vertalingen.
Alleen al dit
afdalen in het
motorbootje,
dat de loodsen
van de loods
boot naar hun
klanten brengt
is al voldoende
om landrotten een aanzienlijke i
consternatie in de maagstreek te I
bezorgen.
bootje klaar te maken, 't Is een
klein ding, maar als de loodsen er
zonder bezwaar instappen doe ik
het ook. Kees komt met de vol
gende boot. Ik denk er nog over
mijn colbertje uit te trekken. Als
er iets gebeurt is dat altijd ge
makkelijk, maar een oude loods
zegt dat ik gek ben om in mijn
overhemd te gaan zitten, dus houd
ik het maar aan. Met een herwor
den we neergelaten en we komen
met een plof in de golven terecht.
