Zó is SPANJE
voor de vluchtige
vreemdeling
Christenen moeten meewerken in
algemene organisaties en bonden
Moet L eem
hóren!
Nederlanders met vacantie
till
1
uLilsk
2H
Hoe zit het
nu t
och met
het bedieningsgeld?
r
ÜSil
mm
JAMBOREE-IMPRESSIES UIT
BAD ISCHL
Pakistan is het eens
met voorstel van
Graham
nfMi
WmÊ-
jSitiwfl1
Studiegroep van lekenconferentie W. v. K.
IK EN
Geen vacantie
Internationaal kamp
„Nieuwe Koers"
gesloten
Zaterdag 11 Augustus 1951
IJ ston-
den nog
buiten de ron
de, stoffig-
grijze arena,
maar binnen was het stierengevecht al
begonnen. Rukwinden van applaus en
gejuich.
Terwijl wij naar onze plaatsen renden,
passeerden wij een picador, een soort
van gezette Don Quichotte, met een lans, en op een van dikke
wollen pantsers voorzien paard. Het paard droeg een rode
blinddoek. De man rookte nerveus een sigaret. Samen stonden
zij te wachten tot zij opnieuw de arene in zouden moeten.
Toen wij boven waren en konden zi enwaarom er zo werd
gejuicht (rhythmischer, regelmatiger dan bij een voetbalwed
strijd), werd het opeens doodstil. Het was inderdaad de stilte
van de dood. De toreador stond vóór de hijgende, maar nog
altijd dreigende stier. Met gestrekt zwaard wees hij naar het
zwarte, bloedende beest- Een paar bliksemsnelle passen, een
stoot en het eerste nummer was ten einde. De stier zakte
door de knieën, loeide voor het laatst en legde zich op een zij
als om in te slapen. Drie rinkelende paarden sleepten het kada
ver weg, na een korte ereronde voor zijn dappere tegenstand.
Het is mijn eerste stierengevecht
geweest, en mijn laatste. Het ge
voel van slapheid in de benen en
misselijkheid in de maag. dat me
bij het zien van dit alles beving,
heeft mij het volgende uur niet
meer verlaten. Van alle acteurs,
die de arena met een operette
achtige kleuren-bontheid van rode
en gele doeken, van glinsterende
costuums en flitsende degens vul
den. was er maar één sympathiek:
de prachtige, als 'n renpaard zo ele
gant dravende stier. De domme
stier, die als zyn vijand alleen
maar de rode lap zag, niet de
mens »die de lap hanteerde. De
stier, die telkens weer want het
programma telde zes nummers
zijn dood tegemoet rende.
Spanje dat zijn, voor de
vluchtige vreemdeling, de stieren
gevechten, het dansen, het zingen,
de doorzichtige mantilla's en de
ondoorgrondelijke, maar prachtige
vrouwenogen. In ditzelfde Grana
da bereikte ons een aanbod om
's avonds naar het optreden van de
gitano's. de zigeuners, te gaan
kijken. Veertig gulden per persoon,
met een korting naar mate het ge
zelschap groter zou zijn.
Dansen: folklore
De echte Spaanse dansen zijn,
helaas, een stuk folklore gewor
den. „De mensen slenteren liever
wat door de straat", zei de hotel
houder in Cordoba, van de grote
steden de meest Spaanse (cn
Taak nummer één
Naar aanleiding van het artikel
„Taak nummer één", onlangs in
uw blad verschenen, zouden wij
willen opmerken dat uit menselijk
en Christelijk oogpunt bezien, de
eerste taak nog steeds behoort te
wezen: een blijven werken en stre
ven om samenwerking van Rus
land en Amerika naderbij te bren
gen en daarbij te trachten een
wijder begrip te tonen voor de
moeilijkheden over en weer. Hoe
veel geld cn energie wordt hier
aan besteed? Hoeveel is dat in ver
gelijking tot dat wat voor militaire
bewapening wordt uitgegeven?
Leidt uitbreiding der defensie niet
steeds tot uitbreiding der defensie
in Rusland? Worden de mannen
niet al te eenzijdig beïnvloed door
de angst die sommige groot-kapi
talisten hebben? Wordt het niet
hóóg tijd dat vrouwen hun soms
zuiverder kyk op het leven aan
wenden om een andere koers aan
te geven? ENIGE VROUWEN
Beneden alle critiek
Op 1 Juli j.l. is de accijnsverho
ging van kracht geworden. Wette
lijk werd voorgeschreven dat par
ticulieren, die meer dari 25 liter
gedistilleerd in huis hadden, daar
van aangifte moesten doen. Volgens
de wet moest die aangifte geschie
den, de eerste werkdag na het in
werking treden er van. Daarbij
moest hoeveelheid, soort en sterkte
van het gedistilleerd worden opge
geven. Maar is een leek op de hoog
te van de sterkte van gedistilleerd?
Volgens de Hoofdinspecteur der
Invoerrechten en Accijnsen in hot
ressort waarin ik woon. was er op
de vastgestelde tijd geen enkele
aangifte gedaan. Dit gaf hem het
idee. dat er op grote schaal gesabo
teerd werd. Ik ben zo vrij dat te
betwijfelen. Er zijn heus nog wel
betrouwbare en goedwillende Ne
derlanders. De fout ligt bij de auto
riteiten. De stelling, dat iedere Ne
derlander geacht wordt de wet te
kennen, gaat in deze niet op. Geen
enkele krant heeft de desbetreffen
de bepalingen precies weergegeven.
Men kan toch moeilijk eisen, dat
iedere Nederlander zich op de
Staatscourant abonneert? De be
doelde hoofdinspecteur heeft het
nodig geoordeeld in elke plaats in
zijn provincie bij vijf personen huis
zoeking te laten doen, het aan de
plaatselijke autoriteiten overlaten
de. wéar die huiszoeking moest wor
den verricht. Dergelijke maatrege
len lijken mij in een vrij land be
neden alle critiek. Ik zou ze met het
woord willekeur willen aanduiden.
B. F. A. F.
Moorse), die ik heb gezien, „of
zij dansen de boogie woogie. Voor
Spaanse dansen moet u in Sevilla
zijn."
In Sevilla heb ik toen op een
veroverende manier zien dansen,
en horen dansen, want zonder
ipjik
Ondoorgrondelijk
het heldere, harde geluid van de
castagnetten zijn Spaanse dansen
niet volmaakt. Maar het was in
de bar van één der duurste hotels,
weer met een publiek van uitslui
tend Amerikanen. De barkeeper
verzekerde mij, dat dit echte
Spaanse danseressen waren. Maar
niet de besten. „De besten trekken
weg naar de grote steden, naar
Madrid, naar Parijs.."
Een echt Spaans volksfeest zon
der vreemdelingen (behalve wij
zelf), maar mét lampions, een sta
tige processie, en snoeren lampions
onder wuivende palmen, beleefden
wij de volgende avond aan de an
dere kant van Sevilla, in kronke
lende straatjes en op een onver
getelijk pleintje. Het was het slot
van de feestweek ter ere van de
Heilige Juan en de Heilige Pedro.
Meisjes van tien of twaalf jaar
dansten er, magnifiek gekleed,
voor een vertederd publick. Een
publiek, dat hartstochtelijk mee
leefde met de flamenco-zangers,
soms onder vlagen van bijval na
elke regel, soms het verder zingen
onmogelijk makend door keihard
gefluit. Er waren vele Carmens. en
er werd gevochten. Hoe dat afliep
heb ik niet kunnen zien: de strij
dende partijen werden met ver
eende krachten over een muurtje
heen de duisternis in gegooid.
Dat was het poëtische Spanje
politiek is wel machtig, maar te
genover de poëzie staat zij mach
teloos. Hoe de regering ook is, in
Andalusië blijven de dorpen en
steden blinkend wit onder een
iedere zomerdag opnieuw diep
blauwe lucht. Om de kathedralen
zwieren zwermen zwaluwen, zo
talrijk als ik ze benoorden de Py
reneeën nooit zag.
Reizen: inoeilyk
Politiek staat machteloos tegen
over poëzie daarmee wil ik
geenszins zeggen, dat het aanbeve
ling verdient, dit poëtische land te
bezoeken. U zult mij in dit stukje
het woord Franco niet horen noe
men; een goede verstaander heeft
soms aan géén woord voldoende
Maar over het reizen in Spanje, zo
als dat zich afspeelt voor wie geen
auto rijk is. moet ik toch nog wel
iets zeggen- nu ik goed en wel ln
Gibraltar zit. vraag ik me nl. nog
steeds af. hoe 't mogelijk is ge
weest. dit te bereiken.
Tussen Barcelona (bijna tweemaal
zo groot als Amsterdam) en Valen
cia, de derde stad van Spanje, ligt
b.v. een spoorlijn. Daarover rijden:
's nachts één trein; overdag óm d?
dag een snelle Diesel en een lang
zame gewone trein. Kaartjes voor
de Diesel zijn aan de loketten niet
te koop. Het officiële regeringsbu
reau voor het toerisme verwijst u
naar de hotelportier; behalve in
s-.garetten, juwelen, vulpennen en
horloges, kent Spanje een bloeiende
zwarte markt in spoorkaartjes.
Goed, zegt de portier, dat wordt
Liever bloed dan water
Wilde
stierengevechten
Onstuimige
dansen
Donkere gitano's
Prachtige
dus de normale prijs, plus 30
voor mijn relatie bij de spoorwegen.
En een uur voor het vertrek hoort
men, dat er geen kaartjes zijn, om
dat de regering alle plaatsen heeft
gevorderd. De cirkelgang van het
regeringsbureau naar de regering
is daarmee dan gesloten. Je bent
weer terug op je punt van uitgang,
beter gezegd: je bent nooit weg
geweest.
En toch hebben de Spanjaarden,
vooral in de kleine steden, en onder
dat v/at ik dan maar „het volk" zal
noemen, een onbevangenheid, vrien-
Advertentie l.M.)
delijkheid en spontane hartelijkheid,
die ontwapenend werkt.
De eerste indrukken, die men van
een land of een mens krijgt, zijn
soms juist en daarmee beslissend.
Van Frankrijk uit rijdt men Spanje
binnen door een donkere tunnel.
Het eerste grote gebouw, dat ik
daarna zag, was een kerk. De eerste
Spanjaarden, die ik sprak, waren
priesters. De staat, vertelden zij.
gaf hun een aanzienlijke korting op
de treinreis, omdat zij zoveel voor
de staat deden Negen verschillende
instanties controleerden mij aan de
grens. In de restauratiewagen hoor
de ik als eerste vreemde taal geen
Spaans, maar Duits.
Ach ja, misschien had ik niet
verder dan tien kilometer over
de grens behoeven te reizen. Al
leen. dan zou ik het verhaal van
de architect, vele honderden ki
lometers verder, hebben gemist.
Een goed verhaal, hier is het: er
woont ergens in Spanje een ar
chitect die twee huisjes bezit, in
de bergen. Hij zou er graag 's zo
mers wat koelte zoeken. Maar hij
durft het niet aan, vanwege de
maquis.
ERIC VAN DER STEEN
,Van invalide
scouts, ruilen en
ongerief, dat ook
prettig is
(Van onze Jamboree
verslaggever).
BAD ISCHL. Op
de Jamboree van Mois-
son was een afzonder
lijk kamp ingericht
voor gebrekkige pad
vinders of handicap
scouts. Hier in Bad
Ischl kent men dat niet.
Maar de Franse scouts
hebben hun gebrekkige
vrienden, die ledema
ten missen, verlamd
zijn of andere gebre
ken bezitten waardoor
ze zich slecht of niet
zonder hulp bewegen
kunnen, een plaats op
het frontbalcon gege
ven. Als ze het hoofd
buiten de tent steken,
kunnen ze van de rand
van hun berghelling 't
grootste deel van Jam-
boreestad overzien. Hun
invalidenwagentjes
staan netjes op een rij.
Ze gedragen zich al
lerminst hulpbehoevend
en voor zover ze hulp
behoeven, wordt hun
die door elke kampge
noot graag gegeven.
Deze groep kan zich
niet inlaten met een be
zigheid, die op elke
Jamboree grote afme
tingen aanneemt: de
ruilkunst. Het „chan-
gen" is uitgegroeid tot
een omvangrijk bedrijf,
waar het een en ander
op af te dingen zou zijn.
Met het verstrijken van
de Jamboree neemt de
ruilerij toe. waarbij het
er om gaat zoveel mo
gelijk eigen bezittin
gen te vervangen door
vreemde zaken. De
Goudse pijpen gaan vlot
van de hand tegen
Amerikaanse dassen,
maar er worden ook
grotere stukken aange
boden. De Schotten
hebben een extra-ruil-
rokje meegebracht, dat
nogal eens voor een
Maori-dito wordt ver
wisseld.
Hollandse klompen
liggen altijd hoog in de
markt. Eén van de Ne-
nadv'ndors is
met een zeer blank ge
schuurd paar gearri
veerd. Hij heeft zich
echter voorgenomen dat
tot de rand gevuld met
handtekeningen thuis te
brengen. Ik heb hem
sterkte gewenst.
Hoewel er ruimte ge
noeg is hebben de Ne
derlanders. die in het
Tiroolse kamp liggen,
door een speling van
het lot eigenlijk te wei
nig grond toebedeeld
gekregen. Maar de jon
gens van de Tromp-
groep uit het Gooi. de
Lodewijk van Nassau-
groep uit het Noorden,
de Cornelis Houtman-
groep uit Utrecht en de
Rambonnet-groep uit
Den Haag hebben dat
feit nu juist aangegre
pen om zich ware
scouts te tonen en te
bewijzen, dat men ook
een goed kamp kan
hebben al lopen de
scheerlijnen over el
kaar.
Dat kleine ongerief
wordt overigens wel
weer goedgemaakt door
de nabijheid van de
Ischl. Het betekent een
dagelijks duikpartijtje
in het lichtgroene wa
ter. dat snel over de
ronde stenen stroomt.
Deelnemers die vele
Jamborees achter de
rug hadden, hebben me
verzekerd, dat deze van
Bad Ischl naar hun me
ning tot de zeer goe
de behoort. Een Engels
man noemde haar de
beste van de vijf. waar
hij bij was geweest. Al
gemeen vindt men de
soberheid van Bad Ischl
gunstig afsteken bij de
kolossalp bijeenkom
sten. die Vogelenzang
en Moisson te zien ga
ven en waardoor de
Jamboree dreigde te
ontaarden in een
schreeuwerige kermis,
waar het publiek de
padvinders onder de
voet liep.
TA/IE aan d i t troosteloze groep-
je niet minstens tien keer in
zijn leven heeft deelgenomen is
peen echte Nederlander. Ge weet
hoe de misère meestal begint, 's
Ochtends ontwaakt u in het bed
van het pension door een onheil
spellend ruisen en één blik uit
het venster is voldoende om uw
sof te kennen: regen.
„O, misschien houdt het straks
wel op", zegt u tegen uw vrouw,
om het moreel goed te houden
maar beneden, in de ontbijtka
mer, blijkt de lamp te branden
omdat het buiten aldoor donkerder
■en natter wordt.
Da's een regentje voor de hele
dag", stelt een meneer uit Leiden
die bespat van buiten komt vast.
En terwijl hij diep somber bij zijn
vrouw en de beide dochters aan
het tafeltje plaats neemt, voegt hij
er met wrang welbehagen aan toe:
„De kippen kruipen weg. Dan is
het geen buitje."
Omdat hij gelijk heeft wordt de
dag een helse dag óm te krij
gen in het bedompte vertrek dat
als „conversatiezaal" te boek staat.
Ge kent het toch? Het dapper bla
deren in oude jaargangen van „On
ze Vloot". Het uitmergelend con
verseren met de oud-notaris uit
Gouda over zijn postzegel verza
meling. Het dreinen van de kin
deren, die er genoeg van krijgen
En het mistroostig wachten op de
volgende maaltijd: „Mien, loop jij
eens langs de keuken om te kij
ken wat we krijgen..."
Meestal ga je 's avonds met een
paar dapperen, in geleende capes
en oliejassen naar het volgende
dorp lopen, want daar is een bio
scoop. Kletsnat zit u dan een uur
tje naar een film uit 192S te kij
ken en u verlangt maar één ding:
het einde van de vacantie.
Maar dat is u allemaal vergeten
als morgen de zon weer schijnt!
KARATSJI. Dr Graham, de
V.S.-bemiddelaar in het netelige
geschil over Kasjmir, is Vrijdag
gereed gekomen met zijn bespre
kingen met regeringsfunctionnaris-
sen in Karatsji. In een officieel
communiqué werd gezegd, dat zij
voor de eerste maal formeel over
een demilitarisatie van Kasjmir ge
sproken hadden. Betrouwbare
woordvoerders zeiden, dat Paki
stan Graham's voorstellen in be
ginsel goedgekeurd had. Vandaag
vertrekken Graham en zijn staf
naar New Delhi, waar zij met
Nehroe zullen spreken.
Social
vraagbaak
STALIN LAAT IETS
LOS... OVER ROKEN
„Zoals de heren met hun eigen
ogen kunnen zien: ik word ouder
net als ieder ander mens," aldus
Joseph Stalin in een gesprek met
een groep Baltisehe doktoren aan
wie h(j een audiëntie had toege
staan in het Kreml. „Maar." ver
volgde hij, „ik voel mij, sinds ik
twee jaar geleden een dieet ben
gaan volgen, wel tien jaar jonger.
Roken doe ik nog straf, in mijn
tabak zit echter haast geen nico
tine." Aldus meldt de Estonskaya
Pravda, een door de Russen ge
controleerd blad in Talliun (Re-
val).
Nu het vacantieseizoen is aangebroken en vele mensen op reis zijn,
worden vele vragen gesteld over het geven van fooien, of, zoals dat tegen
woordig heet: bedieningsgeld. De zaak zit zo: dit jaar voor het eerst is er
een vaste regeling. De samenwerkende organisaties van werkgevers en
werknemers hebben voorzieningen getroffen, waardoor zowel de klant als
de kellner weten waar ze aan toe zijn. Daarom moet ln elk cafc-restaurant.
enz. een duidelijke aanwijzing hangen hoeveel bedieningsgeld berekend
mag worden. In de regel is bet 15%, maar in cafetaria's 10%.
In de praktijk doen zich moeilijk
heden voor, omdat men niet altijd
op een duidelijk zichtbare plaats
heeft aangegeven, welk percentage
als fooi geldt, noch hoeveel voor de
verteringen moet worden betaal 1.
Bovendien zijn er kellners, die niei
meedelen, of de prijs, die zij aan
geven, „exclusief", dan wel „inclu
sief' bedieningsgeld is. Men zal
goed doen zo nodig duidelijk um-
sluitsel te vragen.
De vorige maal hebben wij ecu
vraag betreffende de pensionpri.,-
zen beantwoord. Terwille van oe
duidelijkheid willen wij op deze
kwestie V^pr even terugkomen, bij
de pensions moet men onderscheid
maken tussen twee verschillende
typen: het z.g. woonpension en het
toeristenpension, die cfc? naam
zegt het reeds naar de aard vol
komen verschillen. In het woonpen-
/-^i Vele leden van de studiegroep d.rs is dan het een of andere uto-
Christehjke organisaties
bergen gevaren in zich
T NDIEN dit maar enigszins
mogelijk is, dienen de
Christenen mede te werken in
algemene organisaties en bon
den, zowel op politiek als op
maatschappelijk gebied, ten
einde daar hun invloed te doen
gelden." Aldus sprak een der
studiegroepen van de Leken- cn sociale organisaties,
conferentie van de Wereldraad
van Kerken te Bad Boll zich
uit. Deze studiegroep zag een
grote kans om in de
pische messianisme, maar dat zij
rechtstreeks aanknoopt bij de grote
historische feiten der christelijke
openbaring.
achtten het niet gemakkelijk pre
cies te zeggen in welk opzicht het
program van „christelijke" vakbon
den of partijen nu specifiek chris
telijk kan worden genoemd. De
Christenen hebben een taak in deze
wereld, zo verklaarden deze leden,
en deze taak kunnen zij het best
volbrengen als zij zich _solidalr to- 1 ^.ofntcn dl zccf vadcrlnkc 'bel
De Assemblée van 1954
men in Amerika te houden.
hoopt
nen met hun naasten. De Christe
non vormen een machtige minder
heid in deze wereld en zij kunnei;
hun invloed beter tot zijn recht doen
komen, indien zij deel nemen aan
de arbeid in de algemene politieke
De hoop der wereld
TE Rolle in Zwitserland heeft
Vi
Dèie weeki
algemene organisa
ties of partijen werk
gemeenschappen van
Christenen te vor-
men, om aldus het christelijke Kerken een bijecnkomsi plaats ge-
-had ter voorbereiding van de vol-
getuifoenis ZO sterk mogelijk te gen(je Assemblee van dc Wereld-
doen zijn. raad in 1954. De vorige Assembiée
werd zoals men zich herinnert in
Wel sprak de meerderheid van de 1943 jn Amsterdam gehouden. Aan
studiegroep zich uit, dat er zich con- de besprekingen namen o.a. Kail
erete situaties kunnen voordoen. Barlh. Emil Brunner en Reinhold
waarin het noodzakelijk kan zijn, Niebuhr deel. Tot hun taak behoor-
dat dc Christenen zich organiseren de het 0 a. het thema van de as.
in afzonderlijke vakbonden of poli- g,.0te kerkvergadering vast te stei-
tieke partijen, doch zij meende te- lcn. zij gingen daarbij uit van het
vens ernstige gevaren in deze „chris
telijke" organisaties te zien.
De leden van deze christelijke
bonden en partijen zullen zich steeds
moeten afvragen of hun invloed niet
groter zou kunnen zijn. indien zij
niet geïsoleerd stonden, aldus de
meerderheid. „Wij menen dat dit af
zonderlijk organiseren geen kwestie
van principe is, doch een practische
vraag, tegenover welk standpunt
een Nederlands lid van de groep
heeft staande gehouden dat chris
telijke vakorganisatie wel een vraag
stuk is waarbij het beginsel een rol
speelt," aldus het rapport.
feit dat de geestelijke situatie
onze moderne wereld zich kenmerk"
door gebrek aan hoop en toekomst
verwachting. De kerk zal weer zen
dingskerk moeten worden. Vandaar
dat voor de a.s Assemblée de chris
telijke verwachting van het Ko
ninkrijk Gods centraal werd ge
steld. Als „formule" van de Assem
blée van 1954 werd dus gekozen:
De gekruisigde Heer, enige hoop
der wereld. Daarmee wilde men
tot uitdrukking brengen, dat de
christelijke verwachting iets an-
dikanten de zeer vaderlijke be
langstelling van de staat. Zo zijn
onlangs in Saksen-Anhalt (Russi
sche zone) de Lutherse predikan'.en
„überprüft". Wat de ambtelijke
spionnen aan hun chefs moesten
melden, getuigde intussen van wei
nig bereidheid onder het predikr.n-
tcncorps om hun geestelijke onaf
hankelijkheid prijs te geven. Van de
1453 „überprüfte" predikanten kre
gen er slechts 13 het prijzende pie-
dikaat van „actief me
dewerker". Van 40 werd
in de rapporten gezegd
dat zij progressief (in
communistische zin) wa-
■rsaaKjtfSHf ren. Van 357 heette het
dat zij „wankelmoedig"
waren. Van 544 moest worden ge
rapporteerd dat zij „bewuste te
genstanders" waren. De rest werd
niet nader beoordeeld.
De spionnen (pardon: rapporteurs)
krijgen uitvoerige vragenlijsten in
te vullen, waarop b.v. punt 5 be
trekking heeft op de houding der
predikanten tegen de „vredesbewe
ging". Ziehier een typisch spior.-
nenrapport van „Der Rat des Krei-
ses Kolleda", afdeling „Informa
tion". aan het ministerie van bin
nenlandse zaken van Saksen-An
halt. „Amt für Information".
„De gemeenteavond van 9 Octo
ber werd door ongeveer 150 bezoe
kers bijgewoond. Uit het rapport
over het verloop van de avond door
een ambtenaar van de Volkspolizei
bleek, dat in de toespraak geen
uitingen voorkwamen die tot san-
merkingen aanleiding geven. De al
gemene indruk was, dat men het
over het Koninkrijk Gods had en
dat daaruit blijkbaar bepaalde con
clusies ten aanzien van de levens-
GELUKKIG zijn er tegen
woordig niet veel mensen
meer, die nog kunnen klagen:
voor ons geen vacantie. Ook al
ga je dan niet de stad uit: je
bent er toch eens even „uit".
Het gewone van dagelijkse be
slommeringen, van het routine
werk valt weg. Een man krijgt
tijd voor z\jn vrouw. Een v>adcr
trekt er een paar dagen op uit met
z'n kinderen. Lang uitgestelde
klusjes worden opgeknapt. Laat
anderen mopperen over het
weer, zo'n vacantie kan niet
bedorven worden. Er is tijd om
eens tot bezinning te komen.
Om eens even afstand te ne
men van dat zwoegend mensje
dat jezelf bent, om je eens af
te vragen: hoe doe ik het? Goed
genoegEn waarom? Voor wie
eigenlijk? Want al wordt er
wel het een en ander anders als
je vrij hebt, (al is vrij hébben
nog niet vrij z ij n) van dag
indeling af tot kleding en voed
sel toe, dc hoofdzaken blijven
toch dezelfde en voor die eigen,
lijkheden is cr geen vacantie.
Die zouden wij niet eens willen.
Ademhaling cn bloedsomloop:
geen vacantie; het zou de dood
zijn. Huwelijkstrouw en ouder
liefde: geen vacantie: het zou
zielen doden. Geloof en Gods
vertrouwen: geen vacantie; het
zou onze geest en diepste men
selijkheid vermoorden. Hoe
sterkend en bevrijdend is het
van Jezus te mogen leren:
„Mijn Vader werkt tot nu toe
en Ik werk ook." Dat is het
werk van Gods liefde en ver
geving, dat Hij met ons wil
doen. Voor Hem geen vacantie.
Gelukkig.
F. OBERMAN
vragen werden getrokken. Zoals de
bijeenkomst van 9 October door een
ambtenaar van de Volkspolizei werd
geobserveerd, is dit ook bij alle an
dere van ds. Müller het geval."
Wij hebben het slechte ambtena-
renduits van die rapporten zo be-
prijpelijk mogelijk vertaald. De
authentieke tekst vindt men in
de Neuer Vorwarts van 3 Augustus.
De Waarheid zal wel beweren daï
deze dingen of niet of terecht ge
schieden.
sion heeft men zijn domicilie, in het
toeristenpension verblijft men
slechts voor korte tijd. De woon-
pensions vallen onder de Prijzenbe-
schikking Pensions 1949, zoals deze
laatstelijk is gewijzigd. Voor dit
type van bedrijven is het bereke
nen van bedieningsgeld niet toege
staan. Anders ligt de zaak bij dc
z.g. seizoenbedrijven of toeristen
pensions. Deze zijn vrij van elke
prijsbeheersing en zijn ook vrij een
bedieningsgeld in rekening te bren
gen. Dit laatste geldt ook voor de
particulier, die seizoengasten op
neemt.
E. v. E. De werkgever zal op het
loon van uw dochter de voorge
schreven loonbelasting inhouden.
Waar u zelf ook inkomen heeft,
moet u t.z.t. wanneer u het invul-
formulier voor de belastingen in
vult, niet alleen opgeven wat uw
eigen inkomsten zijn. maar ook die
van u inwonende dochter. Tevens
vermeldt u dan hoeveel loonbelas
ting er voor u dochter wordt be
taald.
J. v. P. Hoewel de huren in het
algemeen met 15 zijn verhoogd,
wordt nog bij lange na niet aan do
huizen gedaan wat nodig is. Er ont
staat dan ook een geweldige achter
stand, vooral bij schilderwerk. Veie
huiseigenaren kunnen, ondanks de
15 verhoging de schilderwerk-
zaamheden niet betalen, anderen
speculeren op prijsdaling maar ver
geten dat hun bezit door de ver
waarlozing zienderogen achteruit
holt. Men kan Bouw- en Woning
toezicht wel waarschuwen, maar als
er geen gevaar dreigt in den re
gel is dat bij verwaarlozing van
schilderwerk ook niet het geval
dan kan men niet ingrijpen.
NUNSPEET. Met een korte
rede van dr W. Drees, is Vrijdag
avond het internationale kamp
van „De Nieuwe Koers" te Vier
houten gesloten. De rede werd
uitgesproken bij het kampvuur.
Vóór dr. Drees zijn rede uit
sprak werd in het kamp een bon
te avond gehouden. Na afloop
hiervan spraken de verschillende
buitenlandse delegatieleiders een
kort woord, waarin vooral tot
uiting kwam, dat er in dit inter
nationale kamp banden van
vriendschap zijn gelegd, die ver
der zullen reiken dan dit kamp.
Dc avond werd bijgewoond door
verschillende functionarissen van
de Partij van de Arbeid. Voorts
waren aanwezig mr. M. A. Rei-
nalda, commissaris der Koningin
in Utrecht, en de heer J. de Bruin
burgemeester van Rheden.
BRUNSWIJK. Baron van Bot-
honer lid van de Nazistische socia
listische rijkspartij heeft vier maan
den gevangenisstraf gekregen, om
dat hij Adenauer een dictator en
neo-fascist had genoemd.
ROME. Premier De Gaspari
zal naar de „Giornale d'Italia" ver
neemt op 10 September naar
Washington vertrekken, waarschijn
lijk begeleid door de Amerikaanse
ambassadeur in Rome.
