II
FOOi? ANTJES EN JANTJES
HeT 0MBEWWWE BAW
)l|
V*
3
MOEILIJKHEDEN?
Uitkering van zieken
gelden
Leuk radio-programma in
een oude luidspreker
Kippetjes van de koning
Lisdodden
Zet de rollade op haar
plaatspuzzelaars!
m n m w,
M
i
en andere jonge klantjes)
ARTHUR
RAMSOME
Als 't even kan...
spaar dan mee
I I
I
j
I
1
r
8
5
1#
1
*5
0
1
1" 1
1
1
n
i»
il
IP
1 1
Expressionnisme op
liet dambord
bi 111
IC PT IfM"
J
s re; m m
m m n i
o. cru"
r?
L
Jé
a
o s
'Te-
a
c
a a
PI a
,Een ster wordt
1 geboren"
I
l^aterdag
aterdag 25 Augustus 1951
MAAK JE EIGEN OMROEP
Vader hoeft niet bang te zijn voor
schade aan zijn toestel
58»
R zijn al zo veel omroepvereni
gingen in Nederland, dat er
est nog een paar bij kunnen. Weet
|e wat we doen? We maken zelf
en omroep. Of we dan een zender
oeten hebben? Nee wij doen het
onder zendei; en gebruiken een
raadverbinding. Onze omroep
i'ordt zodanig, dat als we in de
en of andere kamer voor een mi-
•rofoon gaan zitten en dan iets
■ertellen of een liedje zingen, va
ler en moeder, ooms en tantes,
ipa's en oma's, broers en zuster,
rienden en kennissen en wie er
naar op bezoek zijn. in de huiska
mer naar ons programma kunnen
uisteren. Ze horen ons dan in de
•adio!
Er moet dus in de huiskamer een
•adiotoestel staan. Als je distribu
te hebt gaat het jammer genoeg
liet. En verder hebben we 'n micro-
'oon nodig. Die hebben we niet, zul
zeggen. Toch wel als er nog een
aide, losse luidspreker in huis is.
49«jj massa's mensen staat er nog
(vel één op zolder, misschien in een
ergeten hoekje en dik onder 't
8<n ;tof, maar voor ons doel is zo'n
uidspreker prachtig bruikbaar als
nicrofoon! Dat wist je niet, dat
:o'n luidspreker dienst kan doen,
Toch is het zo. Probeer het
naar.
Nu moet je dat niet in dezelfde
amer proberen. Wat je doen moet
s het volgende. De losse luidspre
ker zet je in een andere kamer en
met een paar verlengsnoeren ver-
30.7èind je hem met het radiotoestel.
07.4j^an de achterkant van bijna alle
adiotoestellen zitten twee stek-
:erbusjes met als bijschrift „Gra-
nofoon", „piek up" of een tekenin-
etje daarvan en in sommige ge-
allen alleen maar een cirkeltje
net een streepje. Daar moet die
schc tekker van het verlengsnoer in.
dffu schakel je de radio in en wel
p gramofoon, je zet de sterktere
elaar op zijn hardst en als je dan
n de andere kamer voor de losse
uidspreker zingt of praat, klinkt
e stem uit de luidspreker van het
•adiotoestel.
Tegen je vader kun je zeggen
at het maken van een verbinding
ssen de losse luidspreker en de
^amofoonaansluiting van het toe-
tot stel volkomen zonder enig gevaar
bjf|is, met andere woorden, de radio
Van er nooit van kapot gaan. Heb
geen voldoende lange verleng-
oeren, dan kun je zelf een snoer
aken van schelledraad, dat min-
tv dan een cent per meter kost.
Koop voor enkele dubbeltjes 50
leter er van, neem het dubbel, leg
m de twee decimeter een knoop
n je hebt een prachtig snoer voor
|e microfoon.
Het enige waar je voor moet op
en trassen is dat radio en losse luid-
;preker-microfoon zo dicht bij el
kaar staan, dat de microfoon de ra-
00' iio hoort. Dan krijg je een hart-
'erscheurende giltoon en dat is
ioor de radio niet al te best.
3».
24 3
gev
ver:
:icat
,et
tcr<
Hoe je een leuk programma in
elkaar kunt zetten, kun je zelf
best uitvinden. Als een echte om
roeper moet je het programma
aankondigen, iemand speelt een
stukje muziek of zingt, je kunt
proberen de geluiden van vliegtui
gen, auto's enz. te imiteren, ge
dichtjes opzeggen, moppen vertel
len, ja, misschien zie je zelfs wel
kans samen met anderen een hoor
spel in elkaar te zetten! En als er
dan visite is, moet je niets zeggen,
maar alleen je vader vragen of hij
op een bepaald moment, als er een
bonte avond of iets dergelijks aan
de gang is. van de middelgolf op
gramofoon wil overschakelen. Dan
begin jy met je programma. Reken
er maar op dat de visite ogen zal
opzetten.
|h R komt een stoomboot aan, ach-
-1—ter ons, zei stuurman Suze. Er
was een lange stoomboot in zicht
gekomen ter hoogte van Dariën, een
van de boten die twee of drie
maal per dag van het ene einde
van het meer naar het andere voe
ren en die onderweg aanlegden bij
een kleine stad, die ongeveer an
derhalve kilometer van de Eiken
hof vandaan lag en bij een of twee
aanlegsteigers. Het stadje stond in
de gids vermeld onder een andere
naam, maar de bemanning van de
Zwaluw had er lang geleden de
naam „Rio Grande" aan gegeven.
Nadat zij Rio hadden aangedaan,
voeren de stoomboten regelrecht
naar de andere kant van het meer
en stopten alleen soms onderweg om
een passagier op te nemen als hij
tekens gaf dat hij aan boord wou.
De koers van de stoomboot liep
vlak langs het eiland, maar lag op
dit punt dichter bij de tegenover
liggende oever. Het stoomschip haal
de hen snel in en passeerde hen.
Het kielwater, dat zich over het
meer verspreidde, deed de kleine
Zwaluw zo schommelen, dat ketel
en sauspan en koekepan rammelden
op de bodem en dat matroos Tittie
het mandje met breekbare waar ste
vig vast moest houden. Al spoedig
was de stoomboot niets meer dan
een stip met een witte rookpluim
er op. ver voorbij het eiland.
Toen klonk er een geronk in de
verte, dat snel luider werd. Voorbij
het eiland in de buurt van de
stoomboot begon het water wit te
schuimen en deze schuimende vlek
scheen over het water te glijden en
kwam steeds dichterbij. Het was een
snelle motorboot, veel sneller dan
het stoomschip en hij maakte hon
derdmaal zoveel herrie. Hij ronkte
over het meer. passeerde de Zwaluw
op een afstand van ongeveer vijftig
meter en was spoedig weer in de
verte verdwenen. Hier en daar la
gen dicht bij de oever roeiboten met
vissers. Maar ten slotte behoefde je
al die dingen niet te zien als je
niet wou en de Zwaluw met haar
bemanning voer gestadig Zuidwaarts
over een verlaten oceaan, die voor
het eerst door blanke zeelieden be
varen werd.
Zij begonnen het eiland te na
deren.
„Kijk uit naar een goede plek om
te landen", zei kapitein Jan. „En
kijk ook goed uit naar wilden", zei
Tittie. „We weten nog niet zeker dat
het onbewoond is en je kan nooit
te voorzichtig zijn".
..Ik zal tussen het eiland en deze
oever doorvaren en dan kruis ik
langs de andere kant. Zo kunnen
we de beste plek uitzoeken", zei
kapitein Jan.
Het eiland was bedekt met bomen,
waaronder een heel hoge den, die
ver boven de eiken, hazelaars, beu
ken en lijsterbessen uitstak. Zij had
den er boven de Berg van Dariën
vaak door de verrekijker naar geke-
de kippetjes van de koning zijn zo akelig koket,
v-'? altijd ringetjes aan hun tenen en een strik op hun corset,
altijd belletjes in hun oren en een onderjurk van kant,
altijd dribbelen voor de spiegel, altijd even elegant.
Altijd eten ze komkovimersla en wormen met azijn,
dat is enkel en uitsluitend en alleen maar voor de lijn,
en dan hebben ze zulke mooie rose lakens in hun bed,
o, de kippetjes van de koning zijn zo wuft en zo koket!
Jy1 N de kippetjes van de koning zijn zo weinig serieus,
altijd poetsen zij hun veren, altijd poeieren zij hun neus,
kijk, ze dansen met hun zevenen de hollekie-pollekie dans
met een hollekie-pollekie buiging, op z'n hollekie-pollekie frans,
o. wat maken zij een bonje in het koninklijk kippenhok,
alles ruikt naar odeklonje, en ze willen nooit op stok.
Als er een 'n eitje legt, dan wordt het dadelijk een kneus,
o, de kippetjes van de koning zijn zo weinig serieus!
AA AAR het hoen van de koster staat apart,
boem boem
En dat hoen is altijd helemaal in 't zwart,
boem boem
En ze heeft het altijd over boete doen.
O. wat somber, o wat somber is dat hoen.
Zusters, zegt zij, jullie leven te mondeinü
Jullie horen braaf en nederig te zijn!!
Alle kippen staan dan met het hoofd gebogen,
alle kippen hebben tranen in de ogen.
Maar wanneer dat hoen dan eindelijk vertrekt,
boem boem
°anonmiddellijk en dadelijk en direct:
gaan de kippetjes van de koning weer genoeglijk aan de zwier
en ze drinken kippetjes-cola en ze drinken kippetjes-bier
en ze dansen met hun zevenen de hollekie-pollekie dans
met een hollekie-pollekie buiging, op z'n hollekie-pollekie frans.
ANNIE M. G. SCHMIDT
Uit het Engels vertaald
door
Jac. v. d. Ster
De oevers van het eiland waren
steil en rotsachtig. De kleine inham
scheen de enige plek te zijn waar
het mogelijk was om aan land te
gaan. Er waren kliffen, die leken
op de Berg van Dariën, alleen veel
kleiner, waar heide op groeide en
kleine armetierige bomen. Aan de
Zuidkant van het eiland werden de
rotsen kleiner om dan plotseling
v.eer omhoog te gzan. Je zag daar
alleen kale stenen. Aan deze Zuid
kant scheen het eiland verbrokkeld
te zijn tot allemaal kleine eilandjes.
Jan zeilde voort totdat hij het laat
ste gepasseerd was en keerde toen
om en voer verder om het eiland
heen.
(Wordt vervolgd)
ken. De hoge den stond dicht bij de
Noordpunt van het eiland. Daar
onder was een kleine klif. dat af-
helde naar het water. Rotsen waren
zichtbaar op een paar meter afstand
van de oever. Er was daar geen
plaats om te landen.
„Nou stuurman", zei kapitein Jan,
„we moeten goed uitkijken". „Zeg
het direct als je rotsen onder wa
ter ziet. Rutger", zei de stuurman.
Jan stuurde tussen het eiland en
het vasteland door, niet al te dicht
bij het eiland om niet uit de wind
te raken. Een paar ogenblikken later
gleed de Zwaluw door heel kalm
water, ofschoon er nog altijd wind
genoeg was om de boot zachtjes in
beweging te houden. Op ongeveer
een derde van de afstand langs de
Oostelijke oever van het eiland was
een heel kleine inham met een
strand vol kiezelstenen. Daarachter
scheen een open plek te zijn tussen
de bomen.
„Wat een pracht plekje voor een
kamp", zei Suze.
„En ook een goede plek om te
landen", zei Jan. „Maar niet als de
wind van deze kant komt. We zul
len eerst om het eiland heenvaren
om te zien of er niets beters is".
„Rotsen vooruit", riep Rutger, ter
wijl hij wees naar iets dat juist
boven het water uitkwam. Jan stuur,
de een eindje verder van de oever
af.
WE hebben het jullie al eerder
verteld: de Jeugdspaaractie, die
vorig jaar zo'n succes had (van het
boekje „De reddingboot komt" werd
door 650.000 meisjes en jongens een
exemplaar afgehaald) geeft dit jaar
een nieuw boekje uit. en wel van de
vlieger-schrijver A. Viruly. Nu, het
boekje is klaar. Wij hebben het ge
zien en het is bijzonder mooi ge
worden. Dat Viruly prachtig over de
luchtvaart kan vertellen, weten jul
lie wel. Maar in dit boekje staan er
bovendien zulke mooie gekleurde
plaatjes by van meneer Pander, dat
elk kind beslist geweldig graag zo'n
boekje zal willen hebben.
Bij alle postkantoren, spaarban
ken en boerenleenbanken kun je 't
omslag vragen voor „Vleugels voor
Jan en Ineke": zo heet het. En tus
sen 115 October kun je bij die
zelfde gebouwen het eerste hoofd
stuk krijgen, als je daar wat spaar
geld inlegt.
Hoeveel? Ja. dat kunnen jullie
alleen zelf weten. De meeste kinde
ren krijgen maar weinig zakgeld en
het is heel moeilijk om daar wat
van te sparen. Maar een heleboel
kinderen zien toch wel karts om
daarvan of van de kleine bedragjes,
die ze met allerlei karweitjes ver
dienen. wat over te houden.
Op dezelfde manier krijg je tussen
1631 October het volgende hoofd
stuk. en zo door. tot je alle zestien
hoofdstukken hebt. dan is het boek
compleet.
Dan komt er nog iets. Van de kin
deren. die alle hoofdstukken door
regelmatig sparen hebben verkre
gen. mogen er 500 meedoen aan een
feestdag op Schiphol: rondgang op
Schiphol, broodjes, filmvoorstelling,
versnaperingen, kennismaking met
de vlieger Viruly, met Ineke en
Jan. en nog veel meer.
Dus als 't maar even kan lijden,
spaar dan mee.
EEN provincie in ons vader-
land, of er zijn wateren, plas
sen en moerassen en daarin
overal in ons land komen er lis
dodden voor; een echte Nederland
se plant dus, die iedereen ook kent.
Misschien onder een andere naam,
want behalve lisdodde heeft de
plant nog tientallen andere namen:
doesbol, fakkel, rietsigaar, kanne-
wasser, straks schryf ik er nog een
paar op.
Het zijn echte oeverplanten. Riet
vlak langs de kant en daarachter
komen de dichte bossen van blaren
en stengels van onze lisdodde. De
eigenlijke plant kruipt met een
wortelstok in de modder en die
wortelstok maakt vele uitlopers,
die in het voorjaar vele bundels
lange lintvormige bladeren omhoog
doen schieten. In de herfst sterft al
dat groene blad weer af en helpt
dan mee het water dempen. Het
zijn dus echte veenwormers. Ze
maken laagveen natuurlijk. Ik zei
al ze hebben lange lintvormige bla
deren, als zovele oeverplanten. Het
is mij altijd weer een raadsel hoe
die lange linten nog zo rechtop
blijven staan, ze moeten sterk ge
bouwd zijn. Toch heeft die lisdod-
deplant nog een paar kunstjes om
haar bladeren omhoog te houden.
Let maar eens op; elk blad heeft
een spiraalvormige wrong en dat
geeft natuurlijk stevigheid! Boven
dien: bekijk de voet van de blade
ren eens, elk blad omvat de sten
gel, er is wat men noemt een blaa-
schede. Die bladschede is slijmerig,
om het nu zo eens te zeggen; geo
lied en die stengelomvattendc blad-
schedë draait dus gemakkelijk om
de stengel en de voet van andere
bladeren. Bij sterke wind draait het
blad gemakkelijk mee en dat voor
komt alweer breken en neerslaan.
De rietsnijders weten ook wel, dat
de bladeren van de lisdodde taai
zijn; zij gebruiken ze om er de riet-
bossen mee te binden. Trouwens
heel wat lisdodde wordt gesneden:
als ruigte en dan gebruikt als
strooisel in de stal.
Juist in deze maand bloeien de
lisdodden; die fakkels, die rietsiga
ren, dat zijn de bloemen, üf eigen
lijk: honderden bloemen aan cén
stevige stengel. Kijk je goed. dan
merk je dat er alleen mannelijke
bloemen in de kolf zitten, bloemen
met meeldraden dus, en daaronder
de vrouwelijke, de stamperbloe-
men. Eerst bloeien in eenzelfde
kolf de stamperbloemen, later dc
meeldraadbloemen. De wind blaast
het stuifmeel rond. Van de man
lijke bloemen blijft niet veel over,
de vrouwelijke maken kleine dop-
vruchtjes met een heleboel haren
Dat is de bruine kolf, die straks
gaat pluizen en dan komt de wind
alweer de vruchtjes overal naar
toe blazen. Als tenminste de riet
sigaren niet eerder geplukt en ge
droogd worden om bij de mensen
thuis de kamer op te sieren. Vroe
ger, toen er nog petroleum in elk
huis was voor de lamp, zetten de
jongens zo'n fakkel omgekeerd in
de petroleumkan en na een dag
wilde het ding prachtig branden
met een rode, roetende vlam. Tot
slot nog wat namen:
Bezuring, Bagijnenspiller, Bul-
peserik. Doedel, Doerebont, Doeze-
bolt. Duikelaar, Dul, Douterkous.
Duivelsknuppels, Dutkamer, Floij-
nen, Hanebolt, Hesbol, Huil-en-
duil, Kaars, Kodde, Kakelaar, Kan-
newasser, Koeiemeier, Lampenpoet
ser, Papenriet, Plomper, Pluis, Pol-
lepiester. Pompstok, Raboordie,
Rietkolf, Rietsigaar. Ruggeklopper.
Sig, Stoerebolt. Toerebont, Tworrc-
bout, Varkensdul. Veneknuppel.
Waterknots Wulfe, Zotsknodde.
Zwezerik. En dat zijn ze niet eens
allemaal; er zijn er minstens een
dikke honderd!
HENK VAN LAAR.
De woorden, die deze keer in
het spel zijn kruisen elkaar, zoals
dat in elk welgeschapen kruis
woordraadsel het geval is. Het
verschil is echter, dat er niet naar
gezocht behoeft te worden: we zijn
in een goede bui, en we leveren ze
er voor deze bijzondere gelegen
heid gewoon bij. U hoeft dus niet
op nummer zoveel verticaal of ho
rizontaal te zoeken naar een fami
lielid om tot de ontdekking te ko
men, dat er een nichtje in het spel
is. Dat nichtje werpen wij u zo
maar, by wijze van spreken dan
altijd, in de schoot.
Wat er dan wel' gevraagd
wordt? De vraag is ditmaal om
alle gegeven woorden (en het zijn
er 28 van zeven letters elk) op de
juiste plek in de figuur te plaat
sen. Zet dus de bloemen en de rol
lade waar ze thuis horen, leg de
borstel waar ze moet liggen en
berg de schaats goed op, dan bent
u al een heel eind op weg. Het is
een geduldwerk, maar ook een
mooi werk.
De woorden die ingevuld moeten
worden zijn de volgende:
Bloemen
borstel
bijdrage
cantate
econoom
eetbaar
egoisme
ellende
energie
gevecht
helling
legende
lichaam
maaltijd
misdaad
nichtje
notitie
nuchter
reptiel
rollade
rotatie
spiraal
schaats
tachtig
theepot
toegift
treurig
wedloop
i
i
lo
4
li
ER zijn problemisten, die zich
bij het scheppen van hun com
posities tot taak stellen, dat hun
vraagstukken aan de minimum-eis
van zuiverheid van stand moeten
voldoen. Hun problemen zijn per
fecte partijstanden cn de wedstrijd-
speler herkent er onmiddellijk stijl
in. Die vraagstukken zijn vaak
leerzaam, omdat zy teruggrijpen
op standaardstellingen: het didac
tische element speelt dan ook vaak
een belangrijke rol in het speuren
naar nieuwe wegen door deze pro
blemisten. Meer dan eens ben ik
getroffen door het vernuft, dat zij
bezitten om in een stelling net dèt
te leggen, dat tot het gevoel voor
lijn en schoonheid van iedere ware
dammer spreekt
Niet zo Max Douwes. Hij is de
expressionnist onder de problemis
ten; de man, die logica en aan
vaardbaarheid van een stelling als
volkomen te verwaarlozen be
schouwt en zich uitleeft in bizarre
verwikkelingen, die ronduit gezegd
iemand overbluffenNiet met
vals pathos echter! Douwes is in
zijn genre net zulk een genie als
andere enkelingen die de schoon
heid in andere vorm zoeken. Want
een zoeker op het dambord is hij.
Hij beheerst de techniek van de
problematiek volkomen en heeft de
gave om de rijkdom van zyn fan
tasie zo de vrije loop te laten, dat
die toch nimmer stoot! Ook de
partijspeler niet.
Hier volgen twee staaltjes, ka
rakteristiek voor zijn kunnen.
UJAJÊJÊL
Wit 10 st. op 10, 11, 16. 27, 31, 32,
34 36, 37, 40 en dam op 49.
Zw. 8 st. op 17, 19. 21 /24, 26, 28
en dammen op 18 en 20.
m
mmm
m
m
m
m
o. m
m m
m
Wit 17 st. op 15, 20, 26, 30 31, 32.
34, 36, 37, 40, 41 43. 46 49.
Zw. 17 st. op 1 4, 6. 8, 9, 11, 13,
14, 16 19, 23. 28. 29. 33, 39.
Aan dit probleem is een eindspel
van S. W. Duursma verbonden.
Oplossingen der vorige vraag
stukken; (BURGGRAAF)
Probleem nr. 1: 2117. 11x22, A
32—28, 23X21 31—27. ad lib 42—33.
ad lib 48X8. 2x13, 47—42. 36x38,
49-43. 38 X 40. 45 x 5. 18—22, 5—32,
13—18, 32—19. 22—27, 19—13 gew.
A) 12x21, 27X7 36X38. 44—39 enz.
Probleem nr. 2: 37—31. 27x36. 38 X
27. 22x31. 42—37, 31X42, 47X38,
36X47 43—39! 47x33. 39—34, 33 X
50, 34X5, 35X44. 5X37 gew.
Probleem nr. 3: 2520, 2429,
34—30, 35X24. 39—34. 29x38 20 X
9. 4X13, 15X4. 13—19, 4—10'. 38—
42 of? 10X37!! 42X31. 48—42 gew.
PHILIP DE SCHAAP.
Luchtvaart-overeenkomst
AustraliëNederland
DEN HAAG Te Canberra is
tussen de Nederlandse en Australi
sche luchtvaartdelegatics overeen
stemming bereikt over het weder
zijds luchtverkeer. Deze overeen
komst zal gelden voor de diensten
tussen Nederland en Australië, Au
stralië en West-Nieuw-Guinea en
tussen West-Nieuw-Guinea en Au
stralisch Nieuw-Guinea. De KLM
ls voornemens via Nieuw Guinea
een weekdienst op Sydney te ope
nen.
OPLOSSING VORIGE WEEK
Horizontaal: 1. lak 3. oordeel 8 sip 10.
eind 11. dept. 12 DDT 14. soldaat 15.
ras 17. ets 18. tol 19- ski 21. als 24 moe
26. aanzien 28. planeet 30. gal 31 dra
33. ton 34. do 35 koets 36. eg 37. vel 39.
rit 40. wel 42- adelaar 44 evenaar 46. lor
47. aan 49. Flc 50 ego 53 bed 54. vla 55.
postuur 57. nap 59. aval 60. boel 61. Sen
62. Lourdes 63. sos.
Verticaal: 1. lid 2. ketting 3. ons 4.
odol 5. dadel 6. Edam 7 Let 8 stromen
9. pos 13 deka 16. aloe 19. sandaal 20.
pil 21. Andorra 22. spatten 23 mat 25.
ctagère 27. zadel 29. noden 32 rel 37.
vergaan 38. las 40. wet 41. lafenis 43.
doel 45. Aida 48 aster 51. solo 52 tu
be 54. vos 55. pal 56. ros 58. pas.
Ontwikkelingsplan voor
industrievestiging in
N.O. Overijssel
DEN HAAG. Tot de geble-
den, waarvoor een ontwikkelings
plan ter bevordering van de ves
tiging van industrieën in voorbe
reiding is, behoort ook de N.O.
hoek van Overijsel. De Regering
heeft aan de Tweede Kamer me
degedeeld, dat een wetsontwerp
tot deelneming door het Rijk in
het ontwikkelingsplan voor dat
gebied binnenkort bij de Staten-
Generaal kan worden ingediend.
MIWH-WI» Wij geven raad
De wettelijke voorschriften zeggen, dat 80% van hel loon als ziekengeld
moet worden uitgekeerd. Echter is er een aantal collectieve arbeidsover
eenkomsten en regelingen goedgekeurd door het College van Ryksbcmid-
dclaars, welke bepalen, dat werkgevers verplicht zijn 90% of 100% uit te
keren. Waar dergelijke verplichte regelingen niet bestaan is een hogere
uitkering dan 80% een „gunst". De werkgever mag het meerdere boven
80% uitkeren, maar hij mag het ook nalaten. Als dat laatste geschiedt
is er wettelijk niets aan te doen.
Diverse werkgevers betalen ten
behoeve van het orgaan, dat de
Ziektewet uitvoert, het ziekengeld
uit. Ze houden dan tegelijk
vrijdom van belasting bestaat hier
niet de verschuldigde loonbe
lasting in. Betalen de organen het
ziekengeld, dan komt later ver
haal via de Inkomstenbelasting.
O. v. d. F. Men moet, wanneer
men vertegenwoordiger voor een
zaal: wordt en een waarborgsom
stort, een zeer goede schriftelijke
regeling treffen. Doet men dat niet
en gaat men meer af op een mon
delinge afspraak en wederzijds goed
vertrouwen dan kunnen allerlei
narigheden' ontstaan, die d.kwerf
tot vele moeilijkheden aanleiding
geven. Behoorlijke zaken treffen
ook behoorlyke regelingen, doch
er zijn altijd van die twijfelachtige
ondernemingen, die van de borg
stelling trachten te profiteren.
G. J. v. d. K. Er ls geen enkele
wettelijke of overeenkomstige rege
ling inzake het doorbetalen van
kostgeld, als eigen kinderen met
vacantie gaan. Hier moeten de ge
zinsomstandigheden een woordje
spreken. Als men van het kostgeld
moet bestaan en de verhoudingen
zijn goed, dan is het te verwach
ten. dat de kinderen tijdens hun
vacantie, ook al zijn zij dan niet in
de kost toch wat betalen. Zulke
zaken moet men steeds zelf in der
minne regelen.
B. Gevolgen van constructiefou
ten komen zeker voor rekening van
de huiseigenaar. Maar., men weet
het, deze willen of kunnen het
geen ook dikwerf juist is. weinig
aan hun bezit doen. Men kan een
poging doen door gemeenschappe
lijk medewerking te vragen aan
Bouw- en Woningtoezicht. Is deze
dienst van oordeel, dat het wrin
gen van de ijzerconstructie gevaar
oplevert b.v. doordat plotseling
glas springt en dan ongelukken
kan veroorzaken d.-.n wordt do
eigenaar aangeschreven om maat
regelen te nemen. Kan de dienst
geen direct gevaar zien dan valt *r
alleen door overleg iets te be
reiken.
door
es
5 Ludwig Bemelmans
Cassard deed de deur voorzichtig
open. zodat ze het gesprek beter
konden horen.
„Je bederft de hele film", riep
Vanya werkelijk woedend. „Er
blijft zo van de hele opzet niets
over."
„Luister nou, Vanya. er bederft
niets. Daar zal ik heus wel voor
zorgen. Wacht nou eerst eens tot je
gezien hebt hoe ik het doe."
„Ik wou. dat ik die ellendige big
nooit gezien had", schreeuwde Va
nya.
Toen stierven hun stemmen weg.
Cassard deed de deur voorzichtig
dicht.
„Heb je het gehoord? Hack gaat
het zinkende schip redden. En nu
gaan we. Het was me een genoe
gen met je te mogen werken. Laten
we onze samenwerking weer op
vatten als het tij gekeerd is. Ik
dank je voor alles."
„Wat zou er met mijn werkkamer
gebeuren?" vroeg Mumm, toen ze
afscheid van de secretaresse had
den genomen.
„Die zul je morgen niet meer her
kennen, amigo. Waarschijnlijk
wordt de hele inrichting naar stu
dio acht overgebracht, want Hack
zal zich zo uitsloven om geld voor
Olympia uit te sparen, dat hij do
scène van het huwelyk van de twee
biggen wel in deze hotelkamer zal
laten spelen. Hij is ertoe in staaL"
„Moeten we geen afscheid van
Vanya nemen?", vroeg Mumm op
de gang.
„Ah non", zei Cassard en nam
Mumm bij de arm en trok hem de
andere kant uit. „Belinda biedt ons
morgen allemaal een lunch aan bij
Romanoff. Het moet allemaal met
zorg gebeuren en niemand moet
zijn gezicht verliezen. Vashvily zal
ons bedanken voor al het uitste
kende werk dat we gedaan hebben
en daarmee is dan ons contract ten
einde."
„De kosten zijn voor de helft
voor mij", zei Mumm.
„Alors", zei Cassard, „ik heb on
ze samenwerking gewaardeerd, maar
Belinda en ik moeten zoveel be
lasting over ons gezamenlijke inko
men betalen, dat we bly zijn, als
we die lunch mogen betalen, want
die kunnen we tenminste als on
kosten aftrekken."
Bij de ingang ontmoetten ze me
vrouw Sinnot, die tegen hen beiden
glimlachte. En ze zagen Moses Fa
ble met de arm om Hack heenge
slagen naar de cantine lopen.
„We zien elkaar morgen om een
uur bij Romanoff', zei Cassard. Hij
stapte in zyn wagen en reed weg.
„Ik was nog altijd van plan om
bij Farmer's Market te gaan lun
chen en naar de Berenkuil te gaan",
zei Ludlow Mumm tot zichzelf.
„Dat kan ik nog net even doen voor
ik wegga." En hij vroeg George om
hem naar deze attracties voor tou-
risten te rijden.
Mumm en Cassard waren op weg
naar Romanoff.
„Je moet eens opletten", zei
Cassard. „Ze ruiken het hier als jo
gefaald hebt. Ze hoeven maar ecu
blik op je tewerpcnenzewelcn.dat
je film een mislukking is. Ze druk
ken je nauwelijks de hand."
De koele ontvangst van de por
tier bij Romanoff bewees de waar
heid van deze woorden. Anders zei
hij „Hoe gaat het vandaag meneer
Cassard? En hoe gaat het u meneer
Mumm?" Nu zei hij alleen „Mor
gen." En binnen werden ze naar
ccn tafeltje geleid in de hoek van
hen, die hebben afgedaan, waar men
een uur moet wachten voor men
bediend wordt. Hun vaste ober me
neer Reinhardt kwam naar hen
toe en keek hen met enige sympa
thie aan. maar zei, dat hij hen tot
zijn spijt niet kon bedienen.
„Je bent hier net zoveel waard
als je laatste film", zei Cassard.
Vashvily en Belinda kwamen bin
nen.
„Wat een vreeselijke mensen", zei
Belinda. „We bleven even bij de
tafel van Moses Fable staan om
hem te begroeten. En ik verteldo
hem iets. maar hij luisterde niet
eens. Hij keek opzettelijk een an
dere kant uit, en probeerde te zien,
wat de man zei. die met Vanya
stond te praten."
„De kerel bood me een baantje
aan", zei Vashvily. „Hij dacht zeker
dat het nu wel het juiste moment
was." Hij klopte haar op de hand.
„Trek je er maar niets van aan",
zei hl). „Als h(j je geen rol meer
wil geven is er zo iemand anders
te vinden."
Ze bestelden.
(Slot volgt)
