ÉT ONBEWOONDE EILAND
Schiettent.
Het
niet de
au
MOEILIJKHEDEN?
"ïïiïï1
Welke sociale positie
heeft een reiziger?
ll
my OOR ANTJES EN
en andere jonge Wantjes)
jeugd tennis gaat het
heel echt toe
Grote reptielen
J S 't voor de taart, zei de grutjesman,
ARTHUR
RAMSOME
Gunstige wending in
koperstaking
Rhinoceros op
de ladder
1
fMHIlWWIW Wij geven raad
Radio-amateurs gaan zevende
lustrum vieren
De schuldeloze bloem
L9ö# aterdag 1 September 1951
31 IS
l«l;
(Van een onzer verslaggeefsters)
TENNISSEN is een reuze leuke sport. Maar d'r zijn nog veel te
weinig kinderen in Nederland, die dat weten. Voetballen en
zwemmen, dat doen er tienduizenden. Tennissen, daar begin je eigen
lijk alleen maar aan, als je ouders bedenken, dat je maar eens lid van
een tennisclub moet worden: zelf kom je eigenlijk nooit op bet idee.
Jammer, hoor. Het komt natuurlijk ook wel, omdat het een dure sport
js. En daarom zijn we deze week in Den Haag gaan kijken naar kin-
dcr-tenniswedstrijden tussen meisjes en jongens van een club, die heus
niet meer geld kost dan de meeste sport-vcrenigingen.
Ze troffen het niet zo goed met
et weer. Toen we er kwamen,
itonden ze bij tientallen in hun
vitte truitjes en bloesjes op de ve-
anda van het clubhuis van W. W.,
•ant het regende net weer eens
ven, dat het goot en dan kun je
latuurlijk niet spelen. Maar geluk
je werd het na een kwartiertje
Iroog en toen zwermden ze de ba
len weer op.
Nou kan er in elke wedstrijd
maar één winnaar zijn (of als het
een dubbelspel is twee). Maar als
je in deze wedstrijden verliezer
was. was het niet zo heel erg, want
dan werd je meteen in een troost
ende gestopt en kon je het op
nieuw proberen. En ze kregen al
lemaal een prijs!
De deelnemers waren tussen 9 en
16 jaar, dus er waren hele grote
meisjes en jongens en hele klein-
jes bij. Maar je moet niet denken,
dat die groten het altijd strijk en
:et wonnen. De één heeft nou een
maal meer aanleg voor iets dan een
ander; en vooral: de een oefent
veel meer en ernstiger dan de an
der en dat heeft met leeftijd niets
te maken. D'r waren er een paar
bij. die zo goed speelden, dat ze bo
vendien deze week nog meededen
aan het Scheurleer-tournooi, dat op
Scheveningen wordt gespeeld
(morgen zijn daar de eindwedstrij-
den) en waar bijna al de allerbeste
jeugd-tennisspelers van ons land
aan meedoen.
Dit waren overigens ook bijzon
der échte wedstrijden. Op elke
baan was een scheidsrechter de
punten aan het noteren; een fijn
•erkje, dat scheidsrechteren op die
stoel en er was ook al een
l?rijs beloofd voor het meisje of de
longen, die de meeste partijen zou
fhebben gedaan. En na de afloop
van elke wedstrijd gaven de tegen
standers elkaar de hand en be
dankten de scheidsrechter netjes.
/J LS ik je zou vragen: welke rep-
rielen ken je, dan zou je na-
|tuurlijk vlot antwoorden: hagedis-
\sen, krokodillen, schildpadden en
Vangen. Da's best. Het blijkt wel,
tit er maar weinig grote groepen
V:jn. Bovendien: zo heel veel reptie-
Wlen vind je niet in Nederland, een
.•tuk of zeven, dat is net alles. Dat
I is begrijpelijk: het zijn dieren van
11carme streken. In Zuid-Europa vind
I ;e er een zestig verschillende, rond
I de Middellandse zee zo'n 140, enige
I honderden in de tropen. Al met al
I ueinig groepen en weinig verschil-
lende soorten.
't Is eigenlijk zo: de reptielen van
tegenwoordig zijn maar een schame
le rest van wat eens aan reptielen
op aarde voor kwam.
Misschien heb je wel eens van het
stcenkooltijdperk gehoord, de aard-
periode. waarin de steenkoollagen
ontstonden. Dat is lang geleden. 200
millioen jaren. In die dagen ontston
den de eerste reptielen. Dat waren
meteen de eerste echte dieren op het
land. In de aardperioden, die dan
aanbreken Het Perm en de Trias
ontwikkelen de reptielen zich. al
lerlei vormen ontstaar Dat duurt 50
millioen jaren. Dan volgen weer
twee nieuwe aardperioden. tezamen
duren ze 100 millioen jaren. En in
die jaren ontstaan de meeste soorten,
dan vind je reptielen in '1 zoete en
zoute water, op het land. in de
lucht, in de bomen, in moerassen,
enz. Dan vind je Zv-emmende. krui
pende. lopende vliegende, zweven
de. springende reptielen Kleine van
een paar decimeter en grote van
tientallen meters. Maar dan ook in
het krijttiidperk. sterven ze in alle
rijke vormen uit. De verre nakome
lingschap van wat overbleef zijn
onze tegenwoordige reptielen
Natuurlijk hadden ze ook wel
eens een buitenkansje. Ik heb je
hier al ?cns verteld van de werk
lieden. die in 1770 in de Sint-Pie
tersberg aan het werk waren en de
schedel van zo'n oud reptiel von
den. de Maashagedis, de Mosasaurus.
„We leren op deze onderlinge
wedstrijden helemaal hoe het op
echte wedstrijden toegaat. Dan zul
len ze ergens anders altijd weten
hoe het hoort", zei mevrouw
Houps, de tennislerares, die al deze
meisjes en jongens hun eerste les
sen heeft gegeven. Van haar leren
ze „fore-hand" en „back-hand". En
wie het eerste jaar goed zijn best
heeft gedaan en die twee slagen
behoorlijk heeft geleerd, die krijgt
het tweede jaar les van haar broer,
meneer Houps, die hen leert „vol
leren" en „smashen".
„En ze mogen drie middagen in
de week van 16 uur hier spelen,
en eigenlijk spelen ze nu, in de va-
canties, bijna de hele dag. En een
maal in de week krijgen ze les, al
les, 161 leerlingen van deze jeugd-
tennisclub, die 27.50 kost. En dat
zijn er maar liefst 161, want de
Haagse meisjes en jongens begin
nen er op deze manier achter te
komen, dat tennis een reuze leuke
sport is!
PiAG meneer de grutjesman!
U Dag jongetje met de laarsjes an!
Hebt u stroop?
Een heel hoop!
Hebt u gist?
Een hele kist!
Hebt u meel?
Verbazend veel!
Hebt u krenten?
Voor zeven centen.
En rozijnen?
Grote of kleine?
Blauwe of witte?
Wil je ze met of zonder pitten?
Alsjeblief, daar is het dan,
jongetje met de laarsjes an.
ATOU wil ik nog graag acht kaarsjes
A zei het jongetje met de laarsjes,
Kaaarsjes, zeg je, wacht eens even,
nee, ik heb er net nog zeven!
Ja maar, zei het jongetje zacht:
morgenochtend word ik ACHT!
Is 't voor de taart, o, zeg dat dan.
Zeven kaarsjes aan de rand
allemaal aan de buitenkant,
en die mooie
grote rooje
die krijg je gratis van mij present
omdat je morgen jarig bent,
die krijg je gratis van mij cadeau
en die in het midden, kan dat zo?
TAG meneer de grutjesman,
U Dag jongetje met de laarsjes an.
ANNIE M. G. SCHMIDT.
een beetje verwarrende naam. Het
Qier zwom immers niet in de Maas.
die was er niet. Het zwom in de
krijtzee. die daar toen lag. De Sint
Pietersberg is een ctuk van de oude
zeebodem.
Heej toevallig was ook de vondst
van Amc. ':aanse geleerden in Sibe-
r'é. Zij vonden het skelet van een
*cptiel dat alleen op zijn achterpo
ten liep. de voorpoten waren kleine
armpjes als het ware. Klaarblijke
lijk kon het dier heel hard lopen,
dus als een struisvogel. Maar er was
t^eer. Het dier werd ge ar.den met
zijn kop in een nest eieren eieren
fullioencn jaren oud eieren ook van
weer andere icptielen. j -it lang uit
gestorven rept iet was waarschijnlijk
«en eierdief Met de kleine armpjes
pakte hij de eieren uit de nes'en en
rende ei dan vandoor. Misschien
joegen de ouders van het nest die
:~erdief net te pakken toen hij hun
"est wilde plunderen en maakten ze
"em dood.
HENK VAN LAAR
.Die eerste plek is de enige goede
aan deze kant", zei Suze.
..Wij zullen langs deze kant la
veren om eens goed uit te kijken",
zei kapitein Jan. Hij trok de schoot
naar zich toe en zeilde verder tot
de boot ongeveer dertig meter van
het eiland vandaan was. Toen
schreeuwde hij:
„Opgepast!"
Suze dook in elkaar. Tittie, die
onder in de boot zat, zat al laag ge
noeg maar toch dook zij ook weg.
Rutger zat veilig en wel voor de
mast.
De Zwaluw kwam voor de wind
te liggen, het bruine zeil waaide
over en stond weer bol en de Zwa
luw zeilde op de Westelijke oever
"an het eiland af. Hier waren geen
uitstekende rotsen, maar het eiland
zelf daalde steil in het water af als
een muur.
„Zeg het zodra je de bodem ziet,
Rutger", riep stuurman Suze.
„Jawel stuurman", zei Rutger. die
ingespannen in de groene diepte
tuurde.
„We hadden een dieplood mee
moeten brengen", zei Suze
„Daar zouden wij hier niet veel
aan hebben gehad" zei Jan.
Zij zeilden voort totdat zij op drie
meter van de oever waren en nog
altijd was het water beneden hen
donker. Jan durfde niet verder te
gaan
„Opgepast", riep hy.
Pas toen zij al omzwaaiden, vlak
bij de rotsmuur schreeuwde Rutger:
.Ik zie de bodem." Het was duide
lijk. dat het eiland aan deze kant
steil uit het water oprees.
Suze boog weer voorover en Tit
tie ook. ofschoon het niet nodig was.
De kleine Zwaluw zwenkte wc-er en
laveerde van het eiland vandaan. Zij
voeren niet ver of Jan riep weer.
..Opgepast" en nu gingen zij weer
naar het eiland toe. Zo laveerden zij
langs de oever van het eiland.
Deze westelijke oever was overal
eender, een steile rotsmuur en daar
voor diep water en nergens een in
ham waar zij zouden kunnen lan
den.
„Die plek aan de andere kant is
de enige", zei Suze.
„Het is geen erg beste haven" zei
kapitein Jan, ,.maar als er niets an
ders is dan zullen we het daarmee
moeten doen. We kunnen de boot
wel draaien".
Jan voer verder het meer op tot
dat hij op de noordelijke punt van
het eiland gepasseerd was en zodra
hij ver genoeg van de rotsen van
daan was. riep hij:
„Daar gaan we dan!"
Stuurman Suze trok de schoot zo
ver in als zij kon Jan wendde het
roer. De Zwaluw keerde zich weer
naar het Zuiden en weer zeilden zij
langs de oostelijke oever. Toen zij
zich tegenover de kleine inham be
vonden. riep Jan:
„Houd je klaar om het zeil in te
halen".
Stuurman Suze stond al klaar met
de val in haar hand. Zij liet die
langzaam tussen haar handen door
glijden zonder hem los te laten. Het
zeil kwam omlaag.
Uit het Engels vertaald
door
Jac. v. d. Ster
„Pak de gaffel. Rutger!" Rutger
deed het.
Suze haakte de loopkat af en
maakte samen met Rutger het zeil
en de gaffel los. «Tittie zat er met
het mandje met breekbare waar
helemaal onder verborgen. Dit alles
gebeurde heel snel en toen het zeil
omlaag was. had de Zwaluw nog
voldoende vaart om naar het strand
te drijven.
„Kijk uit. Rutger" zei stuurman
Suze en ook zij keek vol ongerust
heid over de boeg heen.
„Rotsen aan stuurboord', riep zij.
Jan veranderde een weinig van
koers.
In heel kalm water gleed de
Zwaluw voort.
„Nu!" zei Suze en over Tittie. die
juist haar hoofd onder het zeil van
daan gestoken had, heen, klauterde
zij weer naar de achtersteven. Dat
moest om de voorsteven lichter te
maken, en juist toen zij er was
klonk er een zacht rommelend en
knerpend geluid en lag de neus van
de Zwaluw op het grintachtige
strand.
Nauwelijks hadden zij de oever
geraakt of Rutger sprong van boord
met de lijn in zijn handen.
HOOFDSTUK IV
De verborgen Haven
Suze was de volgende die aan land
sprong. Toen Tittie met haar mand
je aardewerk. Jan bleef in de Zwa
luw om de voorraden aan te reiken.
Eerst gingen de losse voorwerpen
van boord, die overal tussen gestopt
zaten. Toen de twee tenten, toen de
biscuitbiikken en toen de zware
blikken trommel met de boeken en
de barometer en de dingen die
droog gehouden moesten worden.
Dat maakte de boot lichter en stuur
man Suze en de matroos trokken
haar een beetje verder de kant op,
waardoor het gemakkelijker was om
de grote zakken met dekens aan
land te brengen. Alles werd opge
stapeld op het droge strand.
(Wordt vervolgd).
(Advertentie l. M.)
Vraag nog vandaag zo'n fijne
vouwplaat van Kellogg"s Corn Flakes^
aan, waar je in een wip een echt
.pistool uit maakt. Je schiet met elastiekjes en kunt
et allerlei leuke spelletjes mee doen
Zó krijg je jo Pistool I
WASHINGTON. Het loonge-
schil bij de Kennecott Copper te
Salt Lake City een van de
grootste concerns, by de staking
van 58.000 arbeiders in de Ameri
kaanse koperindustrie betrokken
is Vrijdag opgelost. Men ver
wacht thans een spoedig einde van
de staking. Vertegenwoordigers
van de maatschappij en vakvereni
gingen zijn tot overeenstemming
gekomen op basis van 'n loonsver
hoging van 15 cent per uur. De
overeenkomst moet nog door de be
trokken vakverenigingen bekrach
tigd worden.
Bond voor Inwendige
Zending 50 jaar
AMSTERDAM. De Centrale
Bond voor Inwendige Zending en
Christelijk Maatschappelijk Werk
zal 13 September zijn vijftig-jarig
bestaan vieren met een bijeenkomst
in de Nieuwe Kerk te Amsterdam.
Voorzitter dr. Ph. J. Idenburg zal
de werkzaamheden van de bond be
lichten in een rede „Woord en daad
in de kentering". Minister Mulderije
zal spreken uit naam van de re
gering en mr, H. de Bie als voor
zitter van het hcrdenkings-comité.
De bijeenkomst begint om twee uur,
na afloop zal in de kerk een re
ceptie worden gehouden.
In het verleden zijn dr. J. Th. de
Visser en prof. dr. J. R. Slotemaker
de Bruine leidende figuren geweest.
Op het ogenblik telt de bond 180
ledenorganisaties. Het door de bond
geëxploiteerde Bijbels Museum van
Oudheden aan de Hemonylaan te
Amsterdam geeft een beeld van de
gewoonten en gebruiken van de
landen rondom Palestina, waaruit
de Christelijke beschaving is voort
gekomen.
DE ingrediënten, waarmee
deze keer gewerkt moet
worden zijn: een hoed vol let
tergrepen en een ladder van
twaalf sporten. De vraag is deze
lettergrepen zo op de sporten
te plaatsen, dat daarop woor
den komen te staan van ach
tereenvolgens 9. 10. 9. 8, 9. 10,
9. 8. 9. 10. 9. 8 letters. Onder
andere een waaghals en een
rhinoceros moeten de ladder
opgestuurd worden. De woor
den hebben de volgende bete
kenis:
1 nijverheid, fabriekswezen;
2 elk der grote lobben waarin
de hersenen verdeeld zijn; 3
kleine handtrom met rinkelbel
len; 4 bijzonder slecht weer; 5
bleu. verlegen; 6 zeldzaam; 7
harde houtsoort; 8 bergpiek bij
La Plaza in Bolivia; 9 mets ont
ziende rover, wanhopige waag
hals; 10 ondeugende jongens
streken; 11 rhinoceros; 12 ieder
mens of dier op zichzelf be
schouwd.
De lettergrepen zijn.
ben boe des di disch
do du dus eb een
her hoorn hout il
in in kat ken kwaad
kwab li ma neus
ni nig nood pe ra
ra rijn sen spo tam
te trie vi weer.
Zijn al de gevraagde woor
den gevonden en ingevuld,
dan blijven op de stijlen van
de ladder nog hokjes open
Daar moeten de volgende let
ters worden ingevuld, en het
resultaat moet zijn, dat op
beide stijlen van boven naar
beneden een spreekwoord ge
vormd wordt. Hoe luidt dat
spreekwoord? De aanvullende
letters zijn: abddeeeee
eehkll oprstttu w
w ij
2
i
6
7
8
9
10
li
12
1 i
Vraag je Moeder om de kartonnen doos van
Kellogg's. Knip de in rood gedrukte naam op
de voorzijde uit en zend die aan Gebrs. Laan,
Zaanweg 32, Wormervcer. Dao ontvang je
omgaand je pistool.
Personen, die regelmatig werkzaam z(jn tegen provisie voor u 11-
sluitend één werkgever, zyn verzekerd krachtens de Ongevallenwet,
Ziektewet en Kinderbijslagwet, mits dit geen bijkomstige werkzaamheden
zyn. Onder dc Invaliditeitswet vallen personen, die tot persoonlijke dienst
verrichting verplicht z(jn, practisch voor één werkgever werkzaam zijn,
geen ondcrncraingsrisico hebben en van de werkgever zodanige aanwij
zingen krijgen, dat ze geacht worden niet zelfstandig werkzaam tc zijn.
S. F. L. Wanneer men voor de be
handeling van zijn zaak een advocaat
heeft ingeschakeld, doet men goed
zich niet te gaan verdiepen in aller
lei juridische termen, omdat voor
een leek deze termen, wanneer men
niet alles weet wat eraan vastzit,
in feite onleesbaar blijven. Wil men
er iets meer van weten, vrage men
de rechtskundige raadsman om er
iets van te vertellen,
M. G. Bij kwesties van aanrijding
cn vergoeding van schade moet men
niet al te vlug tot procederen over
gaan, vooral wanneer het te ver
wachten bedrag betrekkelijk gering
is. Als de maatschappij, waar men
mee tc maken heeft, de zaak in
onderzoek heeft, doet men goed
even af te wachten. Mocht de be
slissing van de maatschappy in lijn
rechte stryd zijn met eigen inzicht,
dan kan altijd nog worden overwo
gen een advocaat te raadplegen.
Men moet niet vergeten, dat dit
raadplegen ook geld kost.
E. F.-B. Een meerderjarige zoon.
die het vertikt te werken en andere
maatregelen te nemen om in zijn
onderhoud te voorzien, behoeft zon
der meer niet door de ouders van
voedsel en kleding te worden voor
zien. Het huis uitzetten is thans wel
zeer bezwaarlijk en een paarden
middel. Morele invloeden kunnen
deze zoon misschien in het goede
spoor helpen. Mogelyk kan een pre
dikant of iemand anders, die psy
chologisch inzicht heeft, eens met
de zoon praten.
A. S. S Wanneer twee gezinnen
in één huis wonen en zij moeten al
les gemeenschappelijk gebruiken,
keuken, WC., enz., dan geeft dit
dikwerf tot moeilijkheden aanlei
ding. Als de ruimte in het huis het
toelaat, zal men met de huiseigenaar
overleg kunnen plegen om bepaalde
voorzieningen te treffen en zich dan
tevens bereid verklaren om een wat
hogere huur te betalen. Het inwin
nen van een advies over deze nieu
we huur by de Huuradvies-com
missie verdient dan wel aanbeveling.
Oplossing lettergreep
raadsel
Horizontaal: 1 overal 3 pro
fessor 5 genre 7 reces 8 onder 10
gieteling 12 keren 13 deze 15 weten
16 geren 17 vendu 18 telen 20 wezel
22 nader 23 collega 25 denken 27
polo 28 lama 30 verlaging 31 rege
ring.
Verticaal: 1 odeon 2 algen 3
proces 4 sorteren 6 regie 7 re
ling 9 derde 11 tevens 12 keten 14
zegelen 15 weduwe 18 teder 19
voile 21 zelden 22 naijver 23 collo
24 gala 26 kentering 27 poging
29 mare.
CHICAGO. -*Op de weg van
Chicago naar Milwaukee is een
autobus met 36 passagiers tegen
een vrachtauto gebotst. Tenminste
vijf passagiers zouden gedood zijn.
DUBLIN. Door een staking
van havenarbeiders voor hoge lo
nen ligt het werk in de haven vrij
wel stil.
VANDAAG hoopt de heer L.
Neher, directeur-generaal der
P.T.T., op het landgoed „Woudscho-
ten" te Zeist 35 jaar georganiseerd
Nederlands radio-amateurisme te
herdenken. Zijn gehoor zal bestaan
uit van alle kanten samengekomen
amateurs, leden der Vereniging
voor Experimenteel Radio onder
zoek in Nederland (VE.R.O.N.).
Dit is een na-oorlogse organisatie,
voortzetting van voor-oorlogse ver
enigingen als de in 1916 gestichte
Nederlandse Vereniging voor Ra-
dio-telegrafie. Reeds vóór 1910 be
stonden er door anderen voor gok
verklaarde lieden in Nederland,
die na dagen en nachten zwoegen
met toestelle
tjes voor dc
dag kwamen
voor het op
vangen van ge
heimzinnige
hcimzinnigc
klanken uit een
geheimzinnige
ruimte, welke men voor het gemak
.de aether" noemt
Dat opvangen was overigens ver
boden. Particulieren mochten geen
radio-telegrafisch verkeer aftappen.
In 1914 verscheen radio-pionier J
Corver bij minister Lely op audiën
tie om luistervrijheid te bepleiten
De heer Corver had een uithollen
de broekzak. Toen de minister zei,
dat hij wel eens iets meer van de
luistersport wilde weten, kwam uit
deze broekzak een volledige „kris-
taldctcctor". Minister Lely heeft dc
gewenste vrijheid ingevoerd, of
schoon zy gedurende de eerste we
reldoorlog weer tijdelijk moest wor
den ingetrokken.
Gebrek aan stof zal de heer
Nehe. niet hebben voor zyn her
denkingsrede. Rond de twintiger
jaren trok het Nederlandse radio
amateurisme, dat meer en meer het
accent en ontvangen naar zelf uit
zenden verlegde, tot in het buiten
land de soms jaloerse aandacht. Het
eerste omroepstation (P.C.GG.)
werd geconstrueerd door ir k Ste-
ringa Idzerda, die in de laatste oor
log door de Duitsers is omgebracht.
Zijn zcndinstallatie, waarvoor Phi
lips. voor de eerste maal ln zijn
radioloopbaan, zendlampen fabri
ceerde, kan vandaag nog werken ln
het P.T.T. museum te Den Haag.
Wellicht zal de heer Neher ook
nog even de radio-zendamateurs van
onze dagen huldigen. Goed georga
niseerde, aan noodzakelijke regle
menten gehoorzamende mensen, die
als zy, via hun eigen gebouwde
zenders over de hun toegewezen golf
lengten, met geestverwanten in dc
gehele wereld contact onderhouden,
de radio in haar edelste vorm ge
nieten. Practische voortzetters van
het idealisme hunner voorgangers.
De oude radio-pioniers geloofden
baast allen, dat dc „adembenemen
de radiotechniek" bij haar op
komst een tijdperk van reusachtige
toenadering tussen landen en vol
keren inleidde.
PIET BEISHUIZEN.
detective- verhaal
door
Charlotte Armstrong
Ze namen Boa tussen zich in. Ze
was hysterisch rustig, voor zover
zoiets bestaat, en bleef zich aan
de schouder van de man vastklam
pen. Duff kwam meteen voor de
dag met zijn eigenlijke motief.
„Ik moet terug naar het huis van
de Moriarity's," zei hij, „maar de
moeilijkheid is dat ik de kinderen
niet ken. Misschien kunt U mij ten
minste hun namen vertellen?"
„De namen van de kinderen?"
„Graag, als U ze weet".
„Oh. Ik dacht dat U een vriend
van Mary was.
„Mijn naam is Duff. Ik was toe
vallig in de buurt en kon haar hel
pen. Ik ben eigenlijk een vreemde.
Wat ik vragen wilde, kent U ie
mand die Brownie heet?"
„Jazei Walker voorzichtig.
„Ik hoorde dat zij vanmiddag ge
heel onverwachts is gestorven".
Brownie!" Zijn mond viel open
van verbazing. De vrouw die Bea
heette hing tussen hen in en be
steedde geen aandacht aan hun ge
sprek. Brownie, niet in te denken!
Wat had ze? Zij was een kernge
zonde ouwe vrijster. Neemt U me
niet kwalijk"-.
„Mevrouw Moriarity dacht dat
het vergif was".
„HemelAls U hier rechtsaf
wilt slaan, daar is het station.
Vreemd, heel vreemd. Ik mag dood
vallen alsLuistert U eens, ik
zou graag iets willen doen om Ma
ry te hcljjen. maar U begrijpt myn
situatie. Ik moet terug naar de stad.
Ik werk 's nachts. Bovendien moet
ik myn vrouw thuisbrengen. Wat
een toestand. Zelfmoord?"
„Ik weet het niet, denkt U dat
het zelfmoord is?"
„Beslist niet. Brownie zou voor
geen geld dood hebben willen gaan.
Ze is nooit erg springlevend ge
weest. Wist niet eens wat ze alle
maal miste. Waarom zou ze dan
dood hebben willen gaan?"
„O nee?", zei Duff. „En wie was
ze?".
„Wie? Wel. Mary cn zij zijn op
dezelfde schooi geweest. Een oude
vrijster, begrijpt U. Komt zo nu en
dan eens opdagen om te komen lo
geren. De kinderen zeggen tante te
gen haar. Een oude kennis, die je
de vriendschap niet mag opzeggen."
Walker hield op met praten en
keek nadenkend naar de regen. Duff
stopte voor het station. Zijn passa
giers bleven zitten en hij drong cr
niet op aan dat ze zouden uitstap
pen.
„Vertelt U mij eens iets van de
kinderen", drong hij aan. „als U
tenminste tijd hebt"
„Natuurlijk, eens kijkenRustig
zitten blijven Bea. we hebben tijd
genoeg. Nu dan. Paul is de oudste,
die moet veertien of vijftien jaar
zijn. Dan komen de tweelingen,
Diana en Alfred, een paar jaar jon
ger. Het middelste kind is een meis
je, Margaret Ik denk een jaar of
elf. Dan Rosamund natuurlijk. En
de benjamin heet David. David
is.... tjazowat vijf jaar."
„Hartelijk bedankt", zei Duff.
„Maar Taffy dan?"
„Dat is Rosamund".
„En waar is die meneer Moria
rity?", vroeg Duff, zelf verbaasd
om deze vraag, die rechtstreeks uit
zijn onbewuste kwam opborrelen.
„Dat weet ik niet." zei Walker.
Hy is al een hele tijd niet thuis
geweest.
„Vijf Jaar?" vroeg Duff
..Mary is ook niet katholiek," zei
Walker, en hij keek verlegen.
De vrouw zei iets: „Ik ben mis
selijk!"
„Wo zullen uitstappen, een beetje
frisse lucht, hou je goed lieve
lingnog maar twintig minuten
met de trein en dan zijn we er. Aan
het station zullen we een taxi ne
men Nadat hij haar uit de auto
geholpen had. bleef hij nog even
staan. Iets zat hem dwars en hij
aarzelde.
„Ik ben MacDougal Duff," zei de
detective.. Het gezicht van de man
klaarde op. „O, ja," zei hij, „na
tuurlijk. nu begrijp ik het. Ik vind
het prettig dat ik dat weet. U moet
eens luisteren, ik wil niet uit de
school klappan, begrijpt U mij goed,
maar als het vergif is geweest en
geen zelfmoord
„Precies." zei Duff droog.
„Vergeet U Eve niet. Eve Norden.
Ik weet er het ware niet van, maar
er is een vete. Die Brownie heeft
haar lang geleden een lelijke streek
geleverd. Er is iets mis met haar
familie. Met Eve's familie, en Brow
nie wist het. En Eve is op het
randje van gek. Als ik U was. dan
zou ik.en.wel eens even na
denken. Dit is een tip. meneer.
Misschien betekent het niets, U be
grijpt.
„In 's hemelsnaam!", zei Bea en
liep boos een paar passen weg.
„Waar hebben jullie het over! Ik
ben ziek, zeg ik je. Ik wil niet
rondhangen en naar geroddel luis
teren, wat kan my die praatjes
schelen7 Ik wil naar huis en daar
rustig doodgaan!" Ze had de stem
van een verwende feeks.
,,'t Is goed. 't is goed liefje. Ik
zal je naar huis brengen cn er wel
voor zorgen dat je niet dood gaat".
„Luister eens, jij
Ruziemakers af dacht Duff. Hij
zette zijn auto in de eerste versnel
ling en reed langzaam weg.
(Wordt vervolgd)
