Mars
El ONBEWOONDE EILAND
Helderziende betast kledingstuk
en beschrijft dader van moord
Lientje krijgt een pruik en
Bertha n stemmetje
HELDERE GRIET
Jongens speelden vroeger
met ridders te paard
De schuldeloze bloem
Goudvis komt
uit China
v._
ARTHUR
RAMSOME
Toch moet men voorzichtig zijn
met aanwijzingen van zieners
G. Zorab
parapsycholoog
J
M ij vemddcetykj
Lettergreep-
raadsel
Charlotte Armstron
Zaterdag 29 September 1951
7
IN HET POPPENZIEKENHUIS
A LS een pop zo helemaal nieuw,
met een mooie jurk aan in
een speelgoedwinkel staat, dan is
ze wel heel erg mooi, maar ze leeft
nog niet echt. Ze gaat pas leven,
als ze aan een klein meisje cadeau
is gedaan, die haar een eigen ge
maakt jurkje aandoet, haar in bed
legt en haar een naam geeft, dan
wordt het pas een echt levend per
soontje, dat weet je ook wel, als
je van poppen houdt.
En wanneer je dan in de kamer
komt, achter in de speelgoedwin
kel, waar poppen gerepareerd
worden, dan denk je ineens: nee,
dit is niet zomaar poppen repare
ren, dit is een echt poppenzieken-
huis! Kijk, daar ligt Lientje, ze
heeft geen haar meer en krijgt n
nieuwe pruik. Van nylon, ja. dat
kun je echt kammen en borstelen.
En Bertha heeftoch wat zielig,
ze heeft geen stem meer. Ze kan
geen Mama meer zeggen; nu krijgt
'ze een nieuw stemmetje.
En overal staan poppen, zonder
armen, zonder benen, zonder hoofd
soms. Maar zo erg kan het ongeluk
niet geweest zijn, of de pop wordt
toch beter gemaakt.
Daar heb je een prinses, het is
ZOVEEL weten we wel zeker:
de goudvis is een kweekpro-
duet. Wellicht duizenden jaren ge
leden al zijn de Chinezen met het
houden dezer vissen begonnen. De
rijkste bewoners van het Hemelse
Rijk lieten toen al in hun prachtige
aangelegde tuinen vijvers graven of
ook wel lieten ze grote porceleinen
vazen bakken. In vijver en vaas
werden de goudvissen ter verfraai
ing. maar ook als tijdverdrijf ge
houden. Zo goed werden ze ver
zorgd, dat deze vissen zich voort
plantten en door zorgvuldig kiezen
van de allermooiste exemplaren uit
de nakomelingenschap, voerden de
Chinezen de kleurenpracht van hun
zwemmende troetelkinderen in de
loop van vele. vele jaren, op.
Maarnatuurlijk werd met vis
sen zo uit de natuur eenmaal be
gonnen; dat kan niet anders. Welke
„wilde" vis was dat dan wel? Dat
is nu met zekerheid niet meer te
zeggen. Je zult begrijpen, dat eeu
wen en eeuwen voortkweken naai
de smaak van de mensen de vissen
nogal veranderd hebben. Denk an
ders maar eens aan onze honden:
wat heb je daar geen uiteenlopende
soorten onder. Een heel klein lang
harig schoothondje lijkt maar wei
nig meer op de oorspronkelijke
stamouders. Zo is het met de goud
vissen ook gegaan. Het zijn wel ze
ker van huis uit karpers maar je
hebt verschillende soorten karpers.
Met welke werd begonnen?
Meer dan drie eeuwen geleden
kwamen de eerste berichten omtrent
de goudvis uit China naar ons we
relddeel. Engclbert Kampfer, een
Duitse arts. was als secretaris van
een Zweeds gezantschap helemaal
in Perzie verzeild geraakt. Toen er
schepen van de Oost-Indische Com
pagnie daar in de buurt kwamen,
nam hij zijn kans om verder te ko
men waar en ging als scheepsdokter
mee. Zo zwierf hij door Indonesië,
kwam in China en Japan en maakte
daar kennis met de King-Jo. de
goudvis. Na hem bericht Du Halde
Lucia, een echte prinses, ze komt
uit Las Palmas in Zuid Amerika.
Een zeeman heeft haar meege
bracht. Ze kan lopen en praten en
slapen en ze ziet er beeldig uit. Nu
gaat het op 't ogenblik met lopen
niet zo best, soms valt ze om en
dat kan toch niet voor egn prinses.
Daarom is ze nu hier om haar be
nen na te laten kijken. Ik geloof
dat ze een beetje hooghartig doet
tegen de andere patiënten, maar
als je dan ook een loop-prinses uit
Las Palmas bent
O, zie eens, daar heb je die
piaspop, die echt plasjes kan doen,
maar nu is ze ziek. Maar dat is
geen reden om erg bezorgd to zijn
hoor, morgen is ze beter.
Iedere zieke pop heeft een kaart
met een nummertje om de hals,
maar eigenlijk is het niet nodig,
want de poppenmoeder die haar
komt halen, kent direct haar eigen
kind, dat spreekt vanzelf.
Er zijn hele dozen met armen en
hele dozen met benen en heel veel
dozen met ogen. Niet alleen pop-
penogen, maar ook beren-ogen kat-
ten-ogen enzovoort. En er zijn hele
kisten vol metstemmetjes. Ja
zeker, stemmetjes! Zo'n pop zegt
Mania en die stem komt uit een
klein busje, dat er uitziet als een
zoutvaatje met strooigaatjes. Als je
't ondersteboven houdt, zegt het
zoutvaatje: Mama. Zo'n doosje
wordt in pop haar buik gemaakt.
Het nieuwste is, dat de pop ook:
Pa-pa zegt en dat was ook wel
eens nodig, want tot nu toe werden
do Doppenvaders wel erg verwaar
loosd.
Soms komt er een mevrouw de
pop van haar dochtertje brengen,
helemaal kapot. Dan zegt de pop
pendokter: U kunt beter een nieu
we pop kopen, dit wordt heus veel
te duur. Maar dan zegt de „Oma"
van de pop: Nee hoor, we zijn veel
te veel aan haar gehecht, maakt u
haar toch maar beter. Nu is er aan
de nieuwe poppen ook heel wat te
kijken, er zijn zulke prachtstukken
bij, met echt haar en slaap-ogen.
En een hele confectie-afdeling voor
poppen is er ook, jurken en schor
ten en pyama's en hemdjes en
broekjes. En de poppenkamers,
niet le vergeten, daar die badka
mer, met een heus bad en een ech
te wastafel. En daarnaast die
brandweerauto. Maar nee, nu ko
men we bij het jongensspeelgoed
en dat is vandaag niet de bedoe
ling. 't Was om de zieke poppen
begonnen.
TT ELDERE Griet maakt alles schoon
Tl Heldere Griet is altijd aan 't schrobben:
haar vader, haar moeder, haar dochter, haar zoon
die moeten om twaalf uur 's nachts in de tobbe.
En dan gaat zij naar het station
en poetst alle treinen en zuigt het perron.
De boeken uit de bibliotheek
die legt ze allemaal op de bleek,
o, o, als je het ziet
die Heldere Grietdan geloof je het niet!
Heldere Griet moet bezig zijn
Heldere Griet is altijd aan 't boenen,
's morgens dan veegt ze het grote plein
en wrijft alle bomen in alle plantsoenen.
Dan haalt ze het zingende mannenkoor
en zet het pardoes zo ineens in de chloor
dan weer naar de diergaarde 't gordeldier
wordt even geschuurd met schuurpapier.
O, o, wanneer je het ziet
begrijp je het niet, van die Heldere Griet.
TT ELDERE Griet gaat steeds maar door,
TT van 's morgens zessen tot 's avonds by tienen,
de hoofd-directeur van het postkantoor
die haalt ze nu net door de lodaline!
Ze doet het stadhuis in een wip met sop
dan klimt ze de hoge kerktoren op
en poetst dan zo even de torentrans
met koperglans, met koperglans.
en iedereen, die haar zo bezig ziet
die zegt: Kijk, daar hè je d'r.' Heldere Griet!
ANNIE M. G. SCHMIDT
IJET is altijd zo geweest dat de
TT meisjes met poppen speelden,
met poppenhuizen en met serviesjes.
En waarmee speelden de jongens
dan? Ze hadden natuurlijk geen
mecano, geen auto's en geen trei
nen. Maar wel andere dingen, die
best leuk waren. Duizenden jaren
geleden hadden ze in Egypte al
beesten die konden bewegen als je
aan een touwtje trok. Een kroko
dil bijvoorbeeld die zijn bek open
kon doen. Of een slaaf die met een
tijger vocht.
Later hebben de jongens ook wa
gentjes gehad, en paardjes van hout
of van steen. Ballen natuurlijk ook.
Al waren die vast niet zo mooi als
die van jullie.
En veel echter was het toen de
jongens speelgoed kregen waarmee
ze de grote mensen na konden
doen. In 1200 hadden de kinderen
met rijke ouders wel eens een paar.
als ridders aangeklede, poppetjes.
Die kon je op tafel zetten, tegen
over elkaar, en als je dan aan touw
tjes trok, zodat ze op elkaar af
kwamen, dan leek 't net of ze met
elkaar vochten. Zc hadden in de
ene hand een schild en in de an
dere een zwaard, net als de grote
ridders.
Een paar honderd jaar later, in
de tijd van de grote keizer Maxi-
miliaan van Oostenrijk, toen waren
er pas prachtige ridders, maar die
had dan ook bijna niemand, zo
duur en zo moeilijk te maken wa
ren die. 't Zoontje van Maximiliaan
had een paar ridders te paard. Die
waren van hout gemaakt, en be
schilderd. Het dekkleed van het
paard was van prachtige zij, en de
ridder had een harnas aan zo mooi
als een machtige ridder dat maar
hebben kon. En hij had een houten
lans in zijn hand. De jongens lieten
die twee ridders dan op elkaar in
rijden en de ridder die de andere
met z'n lans uit het zadel kon wip
pen had gewonnen.
Niet zo echt als deze ridders wa
ren figuurtjes van ridders te paard
die aan een stuk uit brons gegoten
waren, en waar de ridder dus niet
uit het zadel kon vallen. Maar ze
liepen ook op rolletjes, en de lan
sen waren wel van hout. en als je
ze heel hard tegen elkaar liet op
vliegen, dan kon zo'n lans breken.
Dan had die ridder verloren. „Ha,
Alarik heeft het tournooi verloren!"
riep het ene jongetje dan. En mis
schien riep de ander dan wel boos
,,'t Is nietes. Boudewijn was nog niet
klaar. Ik wil niet meer met jou spe
len.
/-■
¥1
eveneens over het bestaan van gou
den vissen en kort daaina zijn het
waarschijnlijk de Portugezen ge
weest. die de goudvis naar Kaap
de Goede Hoop brachten. Vandaar
gaat het verder, eerst naar Portu
gal nog. Dan is verspreiding over
Europa een kwestie van tijd ge
worden In Frankrijk heeft waar
schijnlijk Madame de Pompadour de
eerste goudvisjes cadeau gehad. De
Engelsen hebben mogelijk zelf hun
eerste goudvissen uit China gehaald.
En nakomelingen van deze „Engel
se goudvissen zouden naar Zierik-
zee zijn gebracht voor de geleerde
Baster. Die moet er slag van hebben
gehad de dieren te houden: na 1769
kreeg Bas'er jonge goudvissen. De
vorige week vertelde ik van die do
minee in Zutfen. Martinet die ook
goudvissen had. Welnu. Martinet was
een vriend van Baster en van hem
heeft de dominee enige keren jonge
goudvissen gehad.
Tegenwoordig haalt men niet meer
goudwssen uit China of Japan: bij
duizenden en duizenden worden ze in
Frankrijk. Hahé en Duitsland ge
kweekt en overal elders naar toe ge
bracht. Er sterven elk jaar ook vele
duizenden goudvissen. door on
oplettendheid, onwetendheid, zorge
loosheid enz. van mensen, door va
ders en moeders die het heel goed
yene.n en ze hun kinderen present
noen. Maar niet het minst hierdoor:
de grote kwekerijen zitten vaak on
der de visnarasieten. daaronder zijn
ïeren. ook planten die de goudvis
sen na enige maanden doen sterven
j ls °°if goudvissen gaat hou
den. moet er eerst kennis zijn. dan
een aquarium en een vader of moe
der die weet wat verantwoordelijk
heid voor een levend dier is Voor
mn£0Ui ssen in hel aquarium gaan
mini,* ze een bad van een Paar
onw seven 'n e5n keukenzout-
MrS* van 2 Pro<*n'. dan Saan de
parasieten er aan.
HENK VAN LAAR
De anderen duwden de Zwaluw
van de kant tot die dreef. Kapitein
Jan maakte het uiteinde van een
lang touw aan een kikker in de
achtersteven vast en matroos Tittie
klom met het andere eind op de
rots. Rutger hield de vanglijn vast.
Toen kwam Jan aan land. Tittic
palmde het louw aan de achterste
ven in en bond het vast om een
lijsterbessenbosje, dat op de rots
groeide. Rutger en Jan maakten de
vanglijn vast om de boomstronk
met het witte kruis en de Zwaluw
lag midden in het haventje in twee
of drie voet water, van voren en
van achteren vastgemaakt en van
alle kanten beschut.
Kapitein Jan keek met trots naar
zyn schip.
Ik geloof niet, dat er op de hele
wereld een betere haven is" zei hij.
„Als cr maar niemand anders
was die er van wist." zei Tittle.
Toen haastten zij zich terug naar
het kamp.
Dit begon er nu werkelijk als een
kamp uit te zien. In de eerste plaau:
waren er de twee tenten. De stuur
man en de matroos zouden in de
ene tent slapen, de kapitein en de
scheepsjongen in de andere. Op de
open ruimte onder de bomen brand
de een vrolijk vuur. De ketel had
overgekookt en stond dampend op
de grond. Suze was bezig een grote
kluit boter in de koekepan te smel
ten. In een schaal naast haar lagen
zes rauwe eieren. Zij had de eieren
stukgeslagen op de rand van een
kroes en ze m de schaal leeg laten
lopen. De lege doppen knetterden
in het vuur. Vier kroezen stonden
op de grond naast elkaar.
„Vandaag krijgen jullie geen boi
den." zei Suze. „We eten allemaa
uit de gemeenschappelijke schotel
„Maar het is geen gemeenschap
pelijke schotel." zei Rutger. „Het i*
een koekepan."
„Nu we zullen er in ieder geval
uit eten Van eieren krijg je af
schuwelijk klevende bordjes."
Zij had nu de rauwe eieren in de
sissende boter laten glijden en roer
de eieren en boter dooreen, nadat
ze er wat peper en zout op ge
strooid had.
„Ze beginnen al te stollen," zei
Tittle, die zorgvuldig toekeek. „Als
ze beginnen te schilferen, moet je
zorgen dat ze niet aan de bodem
van de pan vast raken. Ik heb het
mevrouw Jackson zien doen."
„Ze zijn al goed." zei Suze, „Kom
maar hier."
Zij zette de koekepan op de grond
en gaf elk een lepel. De kapitein,
de stuurman en de bemanning van
de Zwaluw hurkten neer om de
pan heen en begonnen zo snel te
eten als zij de roereieren, die erg
heet waren, naar binnen konden
krijgen. Stuurman Suze had al vier
reusachtige sneden brood klaar ge
maakt om bij de eieren op te eten
Toen schonk zij vier kroezen thee
in en deed er melk bij uit een fles.
„Voor vandaag zit er genoeg melk
in de fles." had moeder gezegd,
„maar voor morgen moet je melk
zien te krijgen van een boerderij
die een beetje dichterbij is dan
Eikenhof." Verder hadden zij nog
een grote rijstpudding, die zij mee
gebracht hadden in een van de
grote biscuitblikken. Ook dat werd
een gemeenschappelijke schotel net
als de koekepan. Verder kregen ze
ieder een stuk kruidkoek en ten
slotte waren er voor elk een paar
appels.
Uit het Engels vertaald
door
Jac. v. d. Ster
HOOFDSTUK V
De eerste naoht op het eiland.
Toen zij de eieren en de rijstpud
ding en het brumbrood en de kruid
koek en de appelen op hadden was
ten de stuurman en de matroos de
vaten. De lepels en de koekepan
moesten worden schoongekrabd en
de kroezen en de schaal moesten
zij in het meer uitspoelen. De ka
pitein en de scheepsjongen namen
de kijker en vonden een goed plek
je op het hoge gedeelte boven het
kamp aan de noordzijde van het
eiland, waar zij in een rotsholte
konden liggen en tussen heidestrui
ken konden doorkijken, zonder dat
iemand hen zag Dicht achter hen
stond de grote denneboom, die ze
hadden gezien toen zij vanaf de
Berg van Dariën naar het eiland
hadden gekeken.
Kapitein Jan lag op zijn rug in
de heide en keek naar boven langs
de boom.
„EigenliJk,,, zei hij. „moesten wij
een vlaggestok er bovenop zetten."
„Waarvoor?" vroeg Rutger.
„Dan konden wij daar een vlag
hijsen bij wijze van sein Stel je
eens voor dat Suze en Tittie hier
alleen waren, terwijl jij en ik wa
ren gaan vissen...."
„We hebben onze hengels verge
ten." zei Rutger.
„We zullen ze morgen halen." zei
Jan „Maar stel dat we weg waren
om te gaan vissen en dat de in
boorlingen terugkwamen, die de
haard gebouwd hebben Als we
dan de vlag gehesen zagen zouden
we weten dat er iets aan de hand
was en terugkomen om te helpen.
En het zou ook een goede vuur
toren zijn. Als een van ons eens in
het donker thuiskwam met do boot.
dan zou degene, die op het eiland
was gebleven de lantaarn kunnen
hijsen en van de boom een vuur
toren kunnen maken, zodat wij het
eiland konden vinden, hoe donker
het ook was."
(Wordt vervolgd).
*T enm lean hiprfin slechts uitsluit?
van
VRAGEN wij
ons af. welk
nut de helder
ziende vermogens
zouden kunnen
afwerpen voor
het practische le
ven van de mens.
dan dient feitelijk
te worden gezegd,
dat de parapsy
choloog zich met
dit soort vragen
niet heeft in te
laten, daar het
verschijnsel zelf
hem slechts be
hoort te interes
seren en dat hn
zich verder niet
druk moet maken
over het eventu
ele practische
nut dat eruit
voort kan vloeien.
Dit is in feite
het enige juiste
standpunt, dat de
man van weten
schap mag inne
men ten aanzien
van zijn speciaal
terrein van stu
die
Toch valt niet
te ontkennen, dat
de wetenschap
pelijke aanvaarding
helderziendheid op menig gebied er
toe heeft geleid, dat mensen, die
dit vermogen in een belangrijke
mate bezitten, worden ingeschakeld
om hun licht te doen schijnen in
duistere aangelegenheden Zo is het
in de laatste jaren nog al eens ge
beurd. dat de politie van helder
zienden heeft gebruik gemaakt om
bepaalde misdadigers op het spoor
te komen. Vooral in enkele geval
len van moord heeft zij met deze
werkwijze succes mogen oogsten,
dank zij het feit dat wij in ons
land de beschikking hebben over
een helderziende, die in het bijzon
der uitmunt waar het er om gaat
moordzaken op te helderen. Door
slechts een ingepakt stuk kleding
van de vermoorde te betasten ls
bedoelde helderziende in staat ge
bleken zoveel bijzonderheden om
trent de dader te verstrekken, dat
de politie uit de gegeven beschrij
ving de vermoedelijke dader ver
mocht te herkennen en aan een
verhoor onderwerpen. Tijdens het
verhoor kon dc rechter van in
structie zodanig gebruik maken
van mededelingen door de helder
ziende verstrekt betreffende het
doen en laten van de moordenaar
op de dag van de moord, dat
laatstgenoemde wel de indruk
moest krijgen, dat de politie reeds
van alles op de hoogte was en dat
een verder ontkennen nutteloos zou
zijn. Hierdoor werd verdachte tot
een volledige bekentenis gebracht.
Verschillende van zulke voorbeel
den zouden kunnen worden aange
haald. terwijl ook bij diefstallen,
vermiste personen, verloren raken
1 van voorwerpen enz. bij herhaling
gebruik gemaakt werd van de
diensten van helderzienden.
De lezer mene vooral niet. dat
een helderziende zelfs de beste
Advertentie (I M.)
onder hen altoos onfeilbaar zou
zijn in zijn uitspraken. Niets is
minder waar. Het komt n.l. bij
herhaling voor, dat de helderziende
het maar zeer gedeeltelijk aan het
rechte end heeft, doch voor de rest
alles verkeerd „ziet". Hoe groot
het percentage juiste gegevens zal
zijn, is nooit te voren met zeker
heid uit te maken. De proef op de
som kan hierop slechts uitsluitsel
brengen. Men zij dus uitermate
voorzichtig bij het opvolgen van de
door een helderziende gegeven ad
viezen. Een andere bron voor al
lerlei fouten op dit gebied is, dat
de helderziende, zonder hierin te
kunnen onderscheiden, dikwijls ge
noeg als een soort spiegel de voor-
door:
stellingen en de verdenkingen van
dc hem consulterende personen
weerkaatst. Hij kan dan als daders
aangeven personen, die door de
consultanten worden verdacht maar
die heel dikwijls in werkelijkheid
niets met de zaak tc maken heb
ben. Een aardig voorbeeld is liet
volgende. Direct na een moordge-
val gaf een door dc politie te hulp
geroepen helderziende een beschrij
ving van de dader. Hoewel de be
schrijving zeer gedetailleerd was
kon een zodanige persoon niet wor
den opgespoord. Wat bleek een
jaar later? Dat de gegeven per
soonsbeschrijving precies sloeg op
een andere helderziende, die een
jaar later in de zaak werd betrok
ken en de politie op het spoor van
de moordenaar bracht!
Advertentie (1. M
CHOCOLADE
Dit is een nogal gecompliceerd
lettergveepraadscl, dat bovendien,
als u alles goed hebt, een bekend
spreekwoord uit de mouw brengt.
Op elke stip en elk streepje
moet een letter geplaatst worden.
Zo kunt u van de lettergrepen:
al da daan daat dag
dc dien c e e e
gel goed gon grant
hen in je kaart kei
la luis ma melt ml
mi mis mist naam
naam naar nak nent
op re ren ren sle
smoe sol te te ter
ter ti vol voor wa
wijl ijl za zen
21 woorden van de volgende be
tekenis vormen:
Oplossing
letterverwisseling
Horizontaal: 1. bekomen, 5. va
ren, 8. kamer, 9. lorgnet, 10. nade
len, 12. ester, 13. stenograferen,
17. straf, 19. krassen, 22. enteren,
23. kleed, 24. manie, 25. ernstig.
Verticaal; 1. baken, 2. komedie,
3. merel, 4. nylon, 5. verderf, 6.
renet, 7. noteren, 11. erg, 13. sys
teem, 14. offerte, 15 air, 16. res
pect, 18. raten, 19. kunde, 20 al
ken, 21. nodig.
GSIINiMSHNHHBflBRilBlïi S3
VRAAGT
ons
j prospectus!
fPraktijkex. Boêüh. cn Handelsc. L
'Moderne Bedrijfsadministratie!
OU
dagtekenen;
voortreffelijk;
aanzienlijk;
iemand, die alles van de lichtzijde beziet;
militair;
tevreden;
iemand, die het land verlaat;
woordvoerder;
hof dienaar;
als, wanneer;
larve van dc langpootmug;
heimelijk met iemand spreken;
intussen; in de tijd, dat;
spoorwagen;
uitgifte;
horen naar iets of iemand;
naam van een dag;
goederen voor snelvervoer;
soort legitimatiebewijs;
vistuig;
jaarboekje, kalender.
detective-ver/i aal
door
Bij vergissing plaatsten we na
feuilleton-aflevering 26, als ver
volg daarop, aflevering 20. Giste
ren drukten wc aflevering 27 af,
vandaag aflevering 28 en Maandag
volgt 30. Aflevering 29 stond in
de krant van Donderdag. Onze
lezers bieden we excuus aan
(Red.).
28
Haggerty, O'Leary, Moriarity,
Duff vond die namen plotseling
wel erg Iers ruiken. Ieren zijn er
trots op Ieren te zijn, nietwaar?
Had hij maar een foto van Marv's
echtgenoot.
Ja. die moest hij zien te krijgen.
Hij werd wakker uit zijn gepeins,
knipte Dinny's lamp weer aan en
bekeek zorgvuldig de foto'tjes. die
in haar spiegel gestoken waren cn
de enkele andere foto's, die in
haar kamer hingen. Heel veel meis
jes, enkele jongens, verschillende
honden, één kat, geen vaders.
Duff deed het licht weer uit en
kroop in Dinny's nogal harde, kor
te bed. Hij was te lang voor het
bed. hij was altijd te lang. De sil
houetten van bladeren bewogen
tegen het plafond. Rustig hier bui
ten. zou er morgen een haan
kraaien' Kippen. Constance Avery.
Ah ha. dacht Duff bij zichzelf;
mijn lieve juffrouw, wat zou ik
jou graag hierin willen laten lopen,
je rooic nagels incluis Een kippcn-
hok-alibi, moest hij dat controle
ren? Ach welnee, met vergif zijn
alibi's niet overtuigend. Vergif kan
in een fles gedaan worden en daar
in blijven totdat het slachtoffer
in de buurt komt en ervan drinkt.
Dat wil zeggen het zou mogelijk
zijn, als ooit iemand in staat zou
zijn om die warwinkel van getui-
gen-verklaringen te ontknopen.
Hm! Brownie dronk de wijn op
het terras cn bleef in leven. Dat is
niets, want we weten niet uit wel
ke fles. Of wel? De gekochte fles
natuurlijk, want Eve's fles was al
open. En omdat beide flessen al
open gemaakt waren toen Dinny
thuiskwam, moet Brownie haar
eigen fles open gemaakt hebben.
Duff kon niet nagaan of deze con
statering enig verschil maakte.
Hij dacht aan Alfie in de regen
op de achter-veranda. Alfie kon in
die tijd niets gedaan hebben of
schoon hij er alleen was, vlak bij
de lege eetkamer. Maar te laat.
Bovendiennee Alfie niet. En
Taffy niet!
Uit behoefte aan troost liet Duff
zich op zijn fantasie meedrijven.
Als er nu eens een liefdes-affaire
was geweest tussen Brownie en dc
dokter, lang geleden. Natuurlijk met
een baby. Misschien had Mary de
baby in de familie opgenomen.
Nee, te oud. Geen van haar kin
deren had ooit van die geborduur
de jurkjes gedragen, daar durfde
hij een eed op doen. Nou ja
laten we eens aannemen dat Con
stance alles ontdekt heeft. Gek van
jalouziehm!
Hij hoorde een geluid in het oude
huis een geluid te regelmatig voor
het kraken van oude balken. Een
regelmatig, boem, boem boem, boem,
beceeee, boem. Het klonk als dc
muziek bij een film een grappige
film vlak voor er een geest op het
doek verschijnt.
Duff hees zichzelf uit bed en
luisterde weer Nee. geen geesten,
hij hoorde nu duidelijk voetstappen.
..Wel verd.. zei MacDougal
Duff, zijn kamerjas om zich heen
slaand. „daar heb je waarachtig de
boeman!"
Hij liep zacht en snel naar het
portaaltje bovenaan de trap op de
tweede verdieping. Zachte klopgelui-
den cn verwarrend geritsel schenen
hem te omringen Hij had zijn zak
lantaarn meegenomen, maar hij deed
hem met aan voor hij in de kamer
van de jongens was. De jongens wa
ren twee stille hoopjes, of waren
de hoopjes geen jongens? Duff liep
naar hun bedden om het te onder
zoeken en zag dat het inderdaad
jongens waren onschuldig slapend
en zachtjes ademhalend.
Duff's licht waaierde weg langs
de muur, Alfie bewoog zich en ging
rechtop zitten. „Wat is er aan de
hand?
..Niets stil maar". Duff wilde
wegglippen maar Alfie stompte Paul
wakker en die twee maakten een
gedempt lawaai met hun stommelen
en vragen.
Daarom posteerde hij er een bo
ven aan elke trap en begon te zoe
ken zonder iets te vinden.
Al die tijd had hu hr>t absurde
Bevoel dat meneer Moriarity hem
een lengte vóór was. en óén keer
draaide hij zich onverwachts om,
om hem beet te pakken alsof hij
achter hem liep.
Niets
Duff werkte zich grimmig naar
de eerste verdieping. In de grote
slaapkamer lag Dinny met haar ar
men beschermend om haar kleine
broertje heen, beiden zoet en on
schuldig slapend In het andere bed
stak Mitch haar krullcbol boven de
dekens uit en zei: „Wat is er?"
„Sssh" zei Duff geheimzinnig, „ik
ben de nachtwaker".
Ze liet haar hoofd weer zakken cn
scheen het gedoe te accepteren als
een van die onbegrijpelijke dingen
van grote mensen, zo'n vreemde
volwassen gewoonte die ze nog niet
eerder was tegen gekomen en die
niet eerder volledig verklaard zou
worden, voor ze zelf ook volwassen
zou zijn.
Dufl ging verder naar beneden en
voelde zich erg schaapachtig Ver
boven hem hingen de jongens over
de trapleuning. Hij besteedde geen
aandacht aan ze. maar deed nauw
gezet zijn ronde alle ingangen on
derzoekend. Dc kelder, die op slot
was geweest, was dat nu niet meer.
Aan de binnenkant stak de sleutel
in het slot. Hij had eerder op de
avond opgemerkt, dat de sleutel
aan de buitenkant zat Die sleutel, of
in ieder geval een sleutel, lag nu
op de vloer.
Duff tastte met zün licht de kel
der af. Niets. Het was een grote,
open ruimte zonder afscheidingen.
Er stond een ping-pong tafel dicht
bij de verwarmingskachel. Niets en
niemand
Duff liep de trap weer op en
stond met gefronste wenkbrauwen
naar de sleutel te kijken, toen hij
zachtjes op de buitendeur van dc
kelder hoorde kloppen, op de deur
die betiteld werd met „achterdeur",
ofschoon hij aan de zijkant van het
huis zat.
..Wie is dsnr?" Was de boeman
buitengesloten?
Duff deed hem voorzichtig open
en zag het sombere gezicht van
meneer Haggerty.
„Goedenavond", zei het gezicht
niet iets van een samenzweerder.
..ik zag toevallig het schijnsel van
Uw licht
„Een hele gebeurtenis", zei Duff
zuurzoet, „want om dat te zien moet
U in het zijpad op de loer hebben
gelegen".
„Toevallig was ik daar", zei me
neer Haggerty en trok zijn wenk
brauwen op. Zijn treurige ogen
puilden een beetje uit. „Zijn er
eh moeilijkheden?"
MacDougal Duff begon te lachen.
Die lachwekkende zachtheid waar
mee deze man zijn ongepast op
treden begeleidde deed hem denken
aan Charlie Chaplin in zijn ouwe
tijd. Diezelfde drukke, formele,
overdreven zelf verzekerde absur
diteit waarmee Charlie over het
filmdoek dribbelde, met vrolijke
ongegeneerdheid stof afnemend na
dat hij betrapt was op iets. dat hij
absoluut niet mocht doen. Duff
voelde zichzelf gedwongen in de
rol van .de achterdochtige, boos kij
kende, dreigende autoriteit die hem
op heterdaad had betrapt en onder
wiens oog de meelijwekkende en
vrolijke pogingen om te misleiden
werden ondernomen.
(Wordt vervolgd)
