fni
B
VOOR ANTJES EN JANTJES
El mBtWMWtEILAND
Een gewone kruiswoordpuzzle
5
s
n
2
H
De schuldeloze bloem
en andere jonge Wantjes)
Begin deze winter iets,
dat je graag doet
Neem IVOROL: uitnemend goed
En nu gaan we eens een
geranium bekijken
Eindspelen
e
Zaterdag 6 October 1951
7
Zoals die slager
in Friesland
A LS iemand je zo plompverlo-
ren voor een kaart van Euro
pa zou zetten en je zou vragen
om Luinjeberd aan te wijzen, dan
zou je waarschijnlijk wat wanho
pig gaan zoeken in Polen of zo.
Maar dan ben je toch echt te ver
van huis, want Luinjeberd ligt in
dezelfde provincie als Sormorra
en Ruigelollum, namelijk in Fries
land. Het ligt vlak boven Heeren
veen en het is helemaal niet be
langrijk als je dat niet weet, maar
voor je het nou weer vergeet wou
ik je toch even vertellen, dat in
dat Luinjeberd een slager woont,
die meer kan dan (heel lekkere)
worsten maken.
Hylkema heet hij en deze Hylke-
ma, nu al grootvader, bedacht vele
vele jaren geleden, terwijl hij weer
eens een koe aan het vierendelen
was: het is toch eigenlijk zonde, dat
ik al die benen weggooi. Ja, want
dat deed hij. Natuurlijk, de kleine
beentjes gingen ook toen al in de
soep. maar die grote schonken gaan
in geen fatsoenlijke pan. Hylkema
pakte eens een van zijn messen en
probeerde of hij een kerfje in het
been kon maken. En van dat ogen
blik af heeft Hylkema vele honder
den. misschien wel duizenden uren
gewerkt met een scherp mesje in
botten. Botten, die in zijn handen,
na vele avonden snijden, verander
den in mooi jachthonden, en als ze
dan gepolijst waren, dan was dat
net of dat stuk been omgetoverd
was in een stuk levend ivoor.
Dit verhaaltje vertel ik jullie
daarom zo uitvoerig, omdat er te
genwoordig maar zo weinig men
sen zijn, die het geduld hebben om
dagen of wekenlang aan iets te wer
ken. Ik had jullie misschien net zo
goed kunnen vertellen van die turf
graver. die soms een groot stuk
turf stak en daar dan met zijn mes
allerlei Bijbelse taferelen in uit
sneed. Of van de herders, zoals ze
Dat
is nog eens een
dokter!
vroeger bij hun kudde liepen en
dan in hun herdersstok figuren of
voorwerpen kerfden zó maar.
niet om er iets mee te verdienen,
maar omdat ze er plezier in hadden.
HET wordt nu langzaam aan weer
winter de avonden gaan al
weer lengen en over een poosje
heb je tussen het uit school komen
en het levertraan-slikken nog best
eens wat uurtjes over. Ga dan eens
wat doen, iets waar je echt zin in
hebt. Dat er huiswerk gemaakt moet
worden we praten er niet eens
over. Dat lezen reuze plezierig en
belangrijk is zal niemand ontken
nen. Maar probeer óók eens of je
zelf iets kunt maken. Ik heb om
eens iets te noemen de grootste
bewondering voor al die jongens en
meisjes, die zelf een bamboefluit
hebben gemaakt en die fluit leer
den bespelen En ik heb deze zo
mer op de tentoonstelling „Won
derland" werkelijk uren staan kij
ken naar die jongens en meisjes,
die daar in die grote lawaaiige hal
heel rustig zaten te boetseren. Je
had ze moeten zien: meisjes van
zes tot en met jongens van zestien,
die daar zonder iets te zeggen of
ergens naar te kijken bezig waren
met een stuk klei. En heel lang
zaam zag je dan uit die taaie grond
stof een pop gestalte krijgen of een
prachtig huis ontstaan.
Dat zijn een paar voorbeelden
van wat je kunt doen. Jongens, die
in techniek willen, weten dat er
zelfs speciale clubs voor hen zijn
En vergeet zeker het tekenen niet
en het musiceren. Meisjes kunnen
de mooiste dingen vlechten en knip
pen en jongens, die graag kranten
lezen, zouden een plakboek kunnen
aanleggen. Van mijn dertiende af
heb ik jarenlang plakboeken bijge
houden en ik heb er altijd ontzet
tend veel plezier in gehad.
Denk eens na. of er niet iets is,
dat je belangstelling heeft, en dat
je deze winter in je vrije uren ac
tief kunt gaan doen. Begin iets,
wat je met hart en ziel zou kunnen
gaan doen, en geef het dan niet na
drie weken op. Zet door. Je zult
later ervaren, dat het in deze we
reld reuze fijn is, om iets te kunnen
spelen of te kunnen scheppen, zui
ver en alleen voor je eigen plezier.
GABRI DE WAGT
Hé, zet het schaap Veronica, mag ik vandaag chaufferen?
Alleen maar van de bloemenmarkt tot aan de Wee sper straat?
Vooruit dan, zei de dominee, begint u maar te keren
De tram! gilden de dames Groen. Maar 't was helaas te laat.
Daar kwam lijn negen door de bocht, het schaap kon niet meer
remmen!
Daar had je 't al: Reng, beng, bang BOEM! O, wee, o weet, o wee!
De dames Groen die hinnikten met klagelijke stemmen
en alle mensen in de stad bemoeiden cr zich mee.
Er kwamen drie agenten aan. die heel gewichtig deden.
Waarom bent u door 't stoplicht heengereden, vroegen zij.
geen smoesjes astublieft. u bént door 't stoplicht heengereden,
u bent in overtreding, dame, dus u bent er bij!
Ja, bulderde de dominee, wij reden door het stoplicht.
maar daar die heer op het trottoir, die met de paraplu,
zei tegen 't schaap Veronica zoeven: Hou je kop dicht
dat neem ik niet. Zij heeft geen kop, maar net zo'n hoofd als u.
Niks mee te maken, zei d'agent. Ehwaar bent u geboren?
Welzei het schaap Veronica, geboren? In de wei.
En is uw naam Veronica? U zult cr meer van horen.
U ook! zo sprak de dominee. Wij laten 't er niet bij.
Nee, zeiden toen de dames Groen, wij zijn van goeden huize,
wij zoeken 't hogerop! Wij gaan nu naar de Hoge Raad!
O. zei het schaap Veronica, mijn beide oortjes suizen,
de auto is kapot en wij staan hier maar zó op straat.
Kom, zei de dominee geroerd, we laten hem hier staan,
we gaan naar huis en trekken ons er lekker niets van aan.
ANNIE M. G. SCHMIDT
V..
Een Amerikaanse dokter is aan
de hand van statistieken tot de
slotsom gekomen dat de bevolking
van de meest beschaafde landen
de slechtste gebitten heeft. Deze
dokter nu, veroordeelt alle goede
manieren. Geen
vorken meer,
zegt hij bij
voorbeeld,
steek je stuk
vlees zo in je
mond en laat
Bj8 je tanden het
uj verscheuren.
•M* Kauw verder
suikerriet. En
laat de schoolkinderen vooral
op hun potlood of penhouder
kluiven of in een ander stuk
hout bijten, ja laat ze gerust een
stuk van hun ceintuur in hun mond
stoppen. Wie nu nog denkt dat de
jongens en meisjes zoiets doen om
dat ze bang zijn, voor strafwerk
of een flinke uitbrander, die heeft
het mis. Het is hun instinct dat
hen hiertoe leidt, een gezond in
stinct om een volmaakt gebit te
behouden. Marcel Vincent zei toen:
ik heb het thuis geprobeerd, om
zo te eten als die dokter zegt. Ik
heb mijn moeder nog nooit zo
boos gezien. Nu moet ik dat ge-
kluif op school nog eens proberen.
(Advertentie l. M.)
7 O. nu moet je in alle ernst weer
eens op de manier van een ge
leerde een onderzoek doen en wel
over de bloem van een geranium.
Het zal je niet al te veel moeite
kosten een bloeiende plant ouder
ogen te krijgen; op de bloemsteel,
aan het exnde zitten verscheidene
bloemen bijeen. Merk al dadelijk
op: de knoppen hangen omlaag, de
ontloken bloemen en let vooral op
stamper en meeldraden. In de ene
bloem tel je een stuk of zes, zeven
meeldraden, in de andere minder
of zelfs niet één. De stamper is in
de ene bloem een steeltje met een
knop, in de andere eindigt hij in
een vijftal naar beneden omgekrul
de stempels
Dat begrijp je allemaal, wanneer
je weet, dat het bloeitijdperk van
de bloem in tweeën valt: het eerste
gedeelte van de bloei is dat van de
rijpe meeldraden, het tweede dat
van de rijpe stamper. Dadelijk na
het opengaan van de bloem zijn de
meeldraden rijp en geven uit de
helmknoppen stuifmeel af. Meestal
zijn er maar een stuk of zeven van
de tien meeldraden normaal, die
missen van het begin af aan de
helmknop. Heeft een meeldraad zijn
plicht gedaan, dan valt de helm-
knop af en de onaanzienlijke helm
draad blijft over (Begrijp dus:
helmdraad -f helmknop meel
draad). Zo komt het dus dat je in
verschillende bloemen een verschil
lend aantal meeldraden met helm
knoppen telt.
Na het meeldradentijdvak komt
het stampertijdvak Het uiteinde van
de stamper dat heet stempel
splijt in vijf slipjes en deze krullen
om. Duidelijk valt dan het stempel-
vocht, een kleverige taaie vloeistof,
MET KNOBBELTJE
DOORSNÉÉ
VAN £ÉN
6EMWUMB10É
op; het zit op de binnenvlakte, de
bestuivingsvlakte, van de stempels
Dit stempelvocht moet stuifmeelkor-
rels vastkleven, komen er stuifmeel-
A._
„Maar Suze en Tittie en ik kun
nen nooit in die boom klimmen.
Er zijn geen uitstekende takken."
Zoals bij do meeste dennen zaten
er geen zijtakken aan de stam tot
op een hoogte van ongeveer vijf of
zes meter.
„Als ik tot aan de onderste tak
kan klimmen, dan zou ik daar een
touw overheen kunnen hangen met
allebei de einden op de grond. Dan
zou niemand er weer in hoeven te
klimmen. Iederecnkon dan de lan
taarn aan het touw binden en om
hoogtrekken Het ene eind zouden
we dan moeten vastbinden aan de
ring van de lantaarn bovenop en
het andere aan de onderkant, zpdat
we hem zowel omhoog als omlaag
konden trekken en konden voor
komen dat hij gaat slingeren."
„Hebben we touw genoeg?" vroeg
Rutger.
„Wat we hebben is niet dun ge
noeg Het ankertouw is veel te dik
en het touw dat we over hebben
is niet lang genoeg. Ik zal morgen
wat dun touw moeten zien te krij
gen. Het is goed dat ik juist jarig
ben geweest voor we hier kwamen.
Voor vijf gulden kunnen we een
heleboel touw kopen.
Juist toen kwamen de stuurman
en de matroos naar hen toe en
gingen ook in de hei liggen.
„Alles is klaar voor de nacht."
zei Suze. „behalve de bedden en
die kunnen wij niet opmaken voor
dat de inboorlingen de strozakken
gebracht hebben."
Tittie sprong overeind. „Daar
komt een boot aan." zei zij. „Rut-
ger. je hebt zeker slaap. anders
zou je hem wel gezien hebben."
„Ik heb geen slaap", zei Ruiger.
..Tk keek niet. Je kan best klaar
wakker zijn en toch iets niet zien
als je niet kijkt." Kapiteir Jan ging
overeind zitten en bracht de kijker
voor zijn oog.
„Het is de inboorling" zei hij.
„en hij heeft moeder bij zich".
„Geef mij de kijker eens", zei
Tittie. Jan gaf hem aan haar en
zij keek er door,
„Moeder is ook een inboorling",
zei zij tenslotte
..Geef eens hier", zei Rutger.
Hij hield de kijker voor zijn ogen
en bracht hem in de goede rich
ting.
„Ik zie helemaal niets", zei hij.
Het is allemaal zwart".
„Het klepje zit voor de lens",
zei Tittie. die alles van verrekijkers
afwist. „Je moet er aan draaien,
dan gaat het weer open."
„Nu zie ik ze", zei Rutger.
De inboorling dat was mijn
heer Jackson van de Eikenhof
roeide met lange, stevige slagen.
Uit de verte leek het net een wa
terspin. Maar door de kijker kon
je gemakkelijk zien dat het een
boot was en ook dat er grote stro
zakken in lagen cn dat moeder
achterin zat.
Rutger en Tittie keken om beur
ten door de kijker toen de boot
dichterbij kwam. De kapitein en de
stuurman gingen naar het kamp
om zich ervan tc overtuigen, dat
alles klaar was om aan de bezoe
kers te laten zien. De kapitein zette
zijn trommel, de grote, achter in
zijn tent in het midden. Hij haalde
de kleine barometer er uit en hing
die aan de trommel. Verder was
er niets in de tent. zodat alles in
derdaad keurig opgeruimd was.
Tittie en de stuurman hadden hun
tent veel huiselijker gemaakt. In
het midden stonden de biscuitblik-
ken met het eten. Dit waren met
een twee bankjes. Aan weerszijden
van de tent. waar de bedden moes
ten komen, hadden ze de dekens
uitgespreid en keurig ingevouwen.
De pannetjes stonden netjes gerang
schikt in een hoek. Buiten de tent.
ARTHUR
RAMSOME
Uit het Engels vertaald
door
Jac. v. d. Ster
over het touw. hingen twee hand
doeken te drogen.
Kapitein Jan wierp een blik naar
binnen ging toen terug naar de
tent en spreidde de dekens van hem
en Rutger op dezelfde manier uit.
Het maakte werkelijk, dat de tent
er uit zag alsof er al in gewoond
werd. En tenslotte zou het niet zo
veel werk zijn om de strozakken
er onder te schuiven als die kwa
men. Stuurman Suze gooide nog wat
hout op het vuur om dit flink te
laten branden.
Toen gingen zij terug naar de
anderen.
„De inboorlingen zullen nu wel
gauw hier zijn", zei Tittie.
„Zullen we ze de haven wijzen?"
„Neen", zei kapitein Jan. „je moet
altijd oppassen met inboorlingen,
zelfs als ze je vriendelijk gezind
zijn. We houden de Zwaluw weg.
Hot zou wat anders zijn als moeder
alleen was".
„Bovendien", zei Suze, „brengen
zij de strozakken en de landings
plaats is vlak bij het kamp. Het is
veel gemakkelijker om ze daar van
daan naar de tenten te brengen,
dan door de bosjes heen aan de lage
kant van het eiland."
De hele bemanning van de Zwa
luw stond op en wees naar het
Oosten. Moeder, de inboorlinge in
de roeiboot, wees tussen het eiland
en het vaste land aan de Oostzijde,
om te laten zien dat zij wist wat
er bedoeld werd. Zij zei iets tegen
de inboorling aan de riemen en die
keek over zijn schouder en stevig
tiekkend met de linker riem ver-
anoerde hij van koers.
Zij passeerden de punt van het
eiland. Rutger was al naar de lan
dingsplaats gesneld. De rest van de
bemanning van de Zwaluw zat hem
vlak op de hielen en toen de boot
van de inboorlingen de oever be
reikte stonden zij allemaal op het
strand gereed om te helpen de boot
aan land te trekken.
(Wordt vervolgd)
korrels op de stamper, dan pas kun
nen er heel beneden in de voet
van de stamper zaden ontstaan.
Eén ding: bij de geranium kan
geen stuifmeel van een bepaalde
bloem op de stamper van diezelfde
bloem komen. En ais je dat niet
begrepen hebt, moet je weer van
voren af aan met lezen beginnen.
Nu verder met het onderzoek.
Pluk voorzichtig de rode bloembla
den uit de bloem; dan zie je vijf
groene kelkbladen, als een vijfpun-
tig groen sterretje. Zoek het groot
ste van de vijf op: daarin zit een
rond gaatje. Trek een haar uit je
hoofd en steek dat in het gaatje.
Dat gaatje is het begin van een
buisje. Buiten aan de bloem is het
blinde einde van dat buisje te zien;
het is een knobbeltje. In dat vrij
lange buisje wordt honing gemaakt,
en dat heb je al ontdekt. die
honing zit diep. Alleen insecten met
een erg lange tong kunnen er bij
Vlinders met een lange roltong bij
voorbeeld. Zij brengen het stuifmeel
van bloem tot bloem.
Je moet eens een penseeltje ne
men en dat bepoederen met stuif
meel door het in een paar bloemen
te steken (in welk tijdperk?) en
daarna in andere bloemen (in het
stamper tijdperk); dan komen er
zaden. Prachtige zaden! Die kun je
laten bewegen, dat vertel ik nog
eens. Maar eerst de onderzoeking
aan de geraniumbloemen gewetens
vol verrichten.
HENK VAN LAAR.
V\7u hebben ditmaal
v v wear eens een kruis
woordpuzzle voor U op
gezocht. De opgave, waar
uit U nu moet trachten te
komen, volgt hieronder
Horizontaal: 1 Reini
gingsmiddel: 4. Strijdperk:
8. Niet rechtstreeks: 15.
Sierlijk: 18. Roosvormig sie
raad. 19. Titel: 21 Plaat; 22.
Soort; 24. Waterdoorlatend;
25. Vreemde munt; 26. Boom:
28. Nauw; 29. Middellijn: 30.
Vlaktemaat; 31. Dierenver
blijf; 33. Krachtwerktuig; 34.
Stel; 35. Stad in Italië; 36.
Parochie; 38. Onduidelijk;
39. Boom; 40. Maanstand.
41. Voorzetsel; 43. Steek; 45.
Kluis; 47 Aankomend. 49.
Ogenoiik; 50. Huidopening.
51. Gevangenis; 53. Volgt op
Vert, 95; 55. Autoped. 5b
Stap; 58. Ontkennend voor
voegsel; 60. Aanduiding over
treffende trap. 61. Ontvang
kamer; 62. Broer van Hoi
72; 64. Stoomschip; 6a.
Uniek; 67. Kist van latten;
69. Geheel de Uwe; 73. Voer
tuig; 72. Familielid; 73. Turks
koren; 74. Zeevis; 80. Aan
duiding; 82. Boterton; 84.
Toiletartikel; 86. Eenmaal,
87. Lang stuk hout; 88. Moe
raskoorts. 89. Kleverige stof;
91. Rijtoer; 92. Lengtemaat;
93. Woedend. 94. Wig; 95.
Glazen veranda; 97 Bij
woord; 98. Dichterbij; 100.
Deurwachter; 102. Kansspel;
103. Steekwapen; 104. Onbe
vlekt.
Verticaal: 1. Half jaar; 2. Lid
woord; 3. Berg: 4. Vertegenwoordi
ger; 5. Waardigheid; 6. Loot; 7. Deel
van de Bijbel; 9. Nummer; 10. Dwa
len; 11. Zijrivier van de Elbe. 12.
Elasticiteit; 13. Fians voegwoord;
14. Hoog bouwwerk; 16. Roem; 17.
Springloop; 20. Kerkelijk gebruik;
22. Soldatenkost; 23. Vorstelijke aan
spreektitel; 25. Breekbaar, 27. Wa
gen; 29. Groot sleepnet; 30. Afzon
derlijk; 32. Geneesheer van een
vorst; 33. Persoonlijk voornaam
woord; 34. Vruchtennat; 36. Lengte
maat. 37. Soort onderwijs; 40 Be
smettelijke veeziekte; 42. Harnas; 44.
Vochtig-koud; 45. Noodsein; 46. Rij
wiel; 48. Mohammedaanse Bijbel; 52.
Godsdienst; 54. Rakel; 57. Korthart-
ge hond; 59. Volgens de regel; 63.
Maand; 66. Laag, boos plan 68. Me
taal; 70. Toi en met; 71. Reeds; 72.
Rode verfstof; 75. Rijstbrandewijn;
76. Graan; 77. Borstelig; 78. Echtge
noot; 79 Water in Friesland. 81.
Voorzetsel; 82. Tint; 83. Schilder-
gerei; 85. Tweehoevig zoogdier; 88.
Tijdelijk gebruik; 89. Bloembed; 90.
Legerstede; 93. Vallei; 95. Muziek
noot; 96. Biersoort; 98. Op dit ogen
blik; 99. Rijkstelegraaf; 100. Italiaan
se rivier; 101. Masthout.
Oplossing lettergreep
raadsel
1. dateren; 2. eminent; 3. voor
naam; 4. optimist; 5. soldaat; 6. vol
daan; 7. emigrant; o. redenaar. 9
lakei; 10. indien; 11. emelt; 12. smoe
zen; 13. terwijl; 14. wagon; 15. emis
sie; 16. luisteren; 17. Zaterdag; 18.
ijlgoed; 19. naamkaartje; 20. hengel;
21. almanak.
Dc vos verliest wel zijn haren,
maar niet z(jn streken.
Gepantserde smokkelauto
na wilde jacht
aangehouden
BRUSSEL. Na een wilde
jacht door het Belgische plaatsje
Arendonck bij de Belgisch-Neder
landse grens zijn Belgische doua
nen er in geslaagd een uit Neder
land komende vrachtauto aan te
houden. In de auto werden negen
levende kalveren aangetroffen. De
vrachtauto, waarvan de zijden
met pantserplaten waren versterkt
reed door de grensversperring
heen. De bestuurder gooide spij
kers op de weg om de achtervol
gende auto's van de douanen tot
staan te brengen.
Verscheidene autobussen kregen
op de met spijkers bedekte wegen
oponthoud door lekke banden.
Voor onze dammers
Kort geleden is de tweede druk ver-
IA) op 4117 volgt 4—18, wint door
overmacht.
Bekend, doch altijd verrassend ls da
serie:
SCHIJVEN TEGEN DAMMEN:
I E Rlsse (Fr.i 1865. Zwart schijf op
26. dam op 49. Wit 7 st. op 31—36—37—
I 41—42—47—48
Wit wint door 31—27 37—32 42—38
schenen van ..Het Eindspel", van
hand van dc clndspelkenner J. F. Moscr.
Men moet respect hebben voor het enor
me werk. dat de auteur heeft verzet
om enige duizenden eindspelen zo tc
groeperen, dat een overzichtelijk geheel
is verkregen Het boek bevat een onder
verdeling van schijven tegen schijven,
van dammen tegen schijven, schijven
tegen dammen en ten slotte van dam
men tegen dammen en bevat werkelijk
een keur van de fraaiste eindspelen, die
in de loop der Jaren werden gecompo
neerd.
„Het eindspel" is niet alleen interes
sant voor de verzamelaar, maar ook
voor de speler, die zijn kennis van de
materie wil toetsen. Het bevat de een
voudigste winstgangen, maar ook de
meest gecompliceerde theorieën, cn is
derhalve uiterst leerzaam voor ieder, die
de finesses van het zo moeilijke eind
spel onder de knie wil krijgen.
„Het Eindspel" werd uitgegeven door
de N V J. Ahrend en Zoon. Dc prijs ls
7.50.
Uit iedere door de auteur ingedeelde
groep neem ik een eindspel over.
SCHIJVEN TEGEN SCHIJVEN
I PRESBURG 1932
de 36—31 en 47—411
W;
II
li
m
Éf
M
B
SI
m
m
■;5
m
m
:/.S
a
m
WL
'm
Zwart: 2 st. op 29 cn 41.
Wit: 4 st. op 10—17—39—49.
In deze partijstand wint wit door:
10I 41—46A 4—15 46—14 15x42 14—28
42—33 28x6 49—44 6—1 33—6 1—23 44—40
23x45 6—1 gcw.
DAMMEN TEGEN SCHIJVEN:
C. BLANKENAAR 1912
H8
1
f
I
1
w
i
n
3
m
p
m.
m
is
m
fÊ
i
w,
I
li
f#
m
P
üS
Wh
üf
Zwart 2 st. op 4 cn 36.
Wit 2 st op 15 en 30, dam op 35.
Wit wint door 15—10 30—24 15—20
(gedw.) 24x15 36—41 30—19. Een Blan
kenaartje". dat altijd elegant blijft.
DAMMEN TEGEN DAMMEN
J. F. Moser 1941 „Haasje over":
Zwart: 1 st. op 25. dam 47.
Wit 3 st. op 13—24—29 en dam op 35.
Winst door 13—8 25—30 8—2 30x19
35x13.
PHILIP DE SCHAAP.
Bijna 80.000 immigranten
in Canada in eerste helft
van 1951
MONTREAL In het eerste halt-
jaar van 1951 zijn bijna tachtigdui
zend Immigranten Canada binnen
gekomen, aldus een officiële mede
deling. Vooral het aantal Nederland
se Immigranten was belangrijk gro
ter dan in de overeenkomstige pe
riode van het voorafgaande jaar,
namelijk 11 297 tegen 5.306.
(Advertentie I.M.)
detective-verhaal
door
Charlotte Armstrong
Sterk als een paard
Het gebeurt niet dikwijls dat je
net zo bent, als je naam luidt. Na
tuurlijk. niet alle namen hebben
een betekenis, maar ik denk hier
bij aan Groot.
Klein, Vrolijk.
4^3' iJXTf Jong. Oud.
Kort. Lang,
Lustig en ga
m* Wk maar door. In
mm r wWj*. Frankrijk is er
IJHA i IW een man *en
UC/ l krT /Pi er zijn er
zeker nog
meer), die Che-
val (Paard)
heet. Nu. deze
doet zijn naam
eer aan. want
hij is de reus van zijn land en zo
sterk als een paard. Hij weegt 150
kilo en is 2 m 28 groot. Emmanuel
Cheval speelt op het ogenblik voor
de film, tezamen met twee be-
kende zangeressen: de Peter Sis-
ters. Toen deze op een dag die i
grote man met een hartelijke zoen j
wilden begroeten, moest er een
dubbele ladder bij te Das komen..
JANINE.
35
Davey zou het gezien hebben, mis
schien "zou hij het niet vertellen of
denken dat het een olifant was ge
weest. Maar Alfic moest op de
hoogte zijn geweest. Alfie buiten op
de veranda zou in het complot ge
weest moeten zijn. Paul zou door de
openslaande deuren naar binnen ge
gaan moeten zijn. Hij kon. gezien
de jalouzieën. het niet door 't raam
aan de andere kant van de kamer
i gedaan hebben. En zelfs als die op-
1 getrokken waren geweest, dan stond
de tafel toch nog te ver weg. Hij
!zou de baan van het uitzicht, dat de
dokter en het slachtoffer op de ka
mer hadden hebben moeten kruisen.
Duff zuchtte, wel beschouwd was
het toch niet zo heel erg logisch,
alleen maar voor een ogenblik een
ontstellende mogelijkheid. Natuurlijk
was het focdje in de sproeier ver
dund tot bijna niets, overeenkomstig
de instructies. Moest haast wel, hij
zou inzage vragen van het rapport
van de vergif-expert.
Naar het huis toelopend, hoorde
hij door de open ramen een vrolijke
drukte „Hé Taffy is thuisgekomen!"
Davey en Mitch renden juichend
over het terras naar binnen, de
tuindeur viel met een slag achter
ze dicht. Boven schalde Dinny's
stom als een trompet: „Taffy is
thuis!" Hij kon de jongens uit hun
rovershol de trap naar beneden ho
ren afstommelen. „Taffy is thuis!"
Hijzelf kwam nog net op tijd bin
nen om Taffy te zien gebonden op
een brancard en triomfantelijk naar
boven gedragen door ambulance
mannen, onder de vreugdekreten
van de kinderen.
Mary was achter haar aan naar
binnen gekomen Ze stond stil in
haar huis. streek met een hand over
haar zwarte haar en zuchtte. Duff
ging glimlachend op haar af. „Hoe
maakt Taffy het?"
„Bijzonder goed" zei Mary. „Ze
is stralend". Ze wierp een blik in
de huiskamer en haar ogen zochten
de rode sofa af. „Het ziet er hier
uit of alles in orde is Ze zijn toch
niet lastig geweest, wel?"
Zo zeker was ze ervan, dat hij
zou zeggen: „O nee. helemaal niet",
dat ze glimlachend en al halverwegen
de trap zich plotseling realiseerde
dat Duff had geantwoord: „O ja,
dat wel". Ze stond even stil cn keek
hem een seconde verbaasd, maar
niet ongerust aan; toen liep ze door
naar boven om Taffy te helpen.
Duff voelde zich een beetje ver
loren. Het huis om op te letten dc
kinderen om op te passen.nu
was Mary er weer om deze taak
van hem over te nemen. Mary
zag er beter uit dan gisteren, ze
was bijna knap en zeker aantrek
kelijk. Ze zag er uitgerust uit. Een
aardig, recht figuur, ze leek jong.
Het zorgen voor deze kinderen
moest je ook wel jong houden. Met
kinderen moest je wel opletten,
zonder twijfel deed ze dal. Intel
ligent ook. En die warme eensge
zindheid... bijzonder aardig stel
letje kinderen.... zij was de kern,
de bron
Duff betrapte zich op zijn orde
loze gedachten, die doelloos heen
en weer wapperden als oen vlag
in de wind. Met opzet bracht hij
ze tot rust en tot stilstand.
Hij realiseerde zich, dat dit in
zeker opzicht zijn moeilijkste zaak
zou worden, omdat hij niet hele
maal zuiver dacht, zag en hoorde.
Alles passeerde door het beslagen
scherm van persoonlijke emoties.
Zijn emoties Hij MacDougal Duff,
voor het eerst gevangen door zijn
gevoelens. Hij moest voor die ge
voelens op de loer liggen, ze we
gen en ze uitbannen, wat die ge
voelens ook waren. Hij was erbij
betrokken omdat hij bezorgd was
om Taffy, ja. en medelijden had
niet Mary, en jaloers was en ge
roerd en ongerust.
Hij moest zich liever vermannen,
sprak hij zichzelf streng toe, zijn
weke gevoelens met kracht onder
drukkendJa. dat moest hij.
HOOFDSTUK 9
De mannen met de brancard
kwamen weer beneden en Duff bij
de voordeur, keek hoe de ambu
lance auto achteruit het erf af
reed, en zag toen de auto van dok
ter Christenson bij het trottoir
staan en de dokter zelf ernstig in
gesprek met een nogal vief uit
ziend mannetje, dat Duff nog niet
eerder had gezien. Gedreven door
nieuwsgierigheid een nieuwsgierig
heid die in zijn vak een deel van
zijn plicht was, liep Duff naar
buiten en slenterde in hun richting.
De vriend van de dokter was
een tengere man van middelmatige
grootte met 'n smalle borstkas, die
hij zichtbaar probeerde groter te
doen lijken. Hij stond met zijn
schouderbladen naar elkaar toege
trokken en de kin op de borst.
Zonder hoed. met een grijs flanel
len broek aan en een shirt dat
open was aan de hals, zag hij cr
desalniettemin heel verzorgd uit.
Hij had donker haar en een zware
baardgroei schemerde blauw door
de huid van zijn kin, zijn gezicht
was gerimpeld met vele lijnen, en
toch was hij niet oud. Hij keek
Duff met zwakke, grijze ogen aan,
schijnbaar zonder hem tc zien.
„Goeden morgen," zei de dok
ter. „Meneer 0'Lear3\ meneer Duff.
Duff voelde een dunne hand die
de zijne krampachtig drukte. Hij
zag, dat O'Leary in zijn andere
hand iets hield dat veel op een
horloge leek. Hij zei: „Heb ik niet
door de telefoon met U gesproken?"
O'Leary hield zijn hoofd schuin.
„O ja. natuurlijk gisteravond niet
waar?" Hij sprak met een overdre
ven keurig accent.
„Ik zou graag willen dat U mij
vertelde, waarom U mij toch pro
fessor Moriarity noemde. Daar
heb ik sinds gisteren aan moeten,
denken." zei Duff.
De man keek ongeduldig. „Dat
is eenvoudig genoeg: per slot van
rekening vertelde de dokter mij,
dat hij In het huis van de Moria-
rity's zou zijn."
„Maar waarom professor?"
„O dat weet ik niet. het klinkt
zo vanzelfsprekend vindt U ook
niet?"
„Als de dokter in het huis van
de Browns was geweest, zou U dan
naar „Father" gevraagd hebben?"
„Father Brown? Ja dat klinkt
ook erg natuurlijk, vindt U niet?"
Hij knikte met zijn hoofd en stopte
het ding dat op een horloge leek
in het zakje van zijn overhemd.
„Ehzeven kilometer dan. tot
straks." Hij wandelde weg met
vlugge nauwgezette stapjes, zijn
schouderbladen nog steeds tegen
elkaar aangetrokken
„Wat is er met die man" vroeg
Duff
„Zenuwen," zei dr. Christenson
kort.
„U zei dat hij bij U Inwoont?"
„Ja." De dokter zuchtte diep.
..Ik weet het niet, het is een
vreemde vent. Hoe gaat het met
Taffy?"
Ze liepen samen naar boven naar
Taffy.
(Wordt vervolgd)
