©800
Water maakt alle stenen
rond of plat
Zoekt dat hemellichaam en die asvaas
Eenvoudige lieden kregen
dure auto's „cadeau"
Chimpansé is
ongehoorzaam
Is Poelekie-pluis een kat?
MATRASSEN.
JAAR
GARANTIE
De schuldeloze bloem
Zaterdag 27 October 1951
,7
TEN vorige keer vertelde ik, dat
de hoekige, h intige stukken
steen, die door de verwering los
raken uit de bergen en in de snel-
stromende beken terecht komen,
twee bewerkingen ondergaan, die
van een vijl en die van een hamer,
slijpen en slaan.
Alle stenen, die in dat wielende
water terecht komen ondergaan die
beide bewerkingen en toch met
verschillt .c gev. 'gen. Het ene
bonk steen wordt een schuifsteen.
het ondere een rolsteen. Dat hangt
nou maar net van de soort van hei
gesteente af. Keien, die uit een ge
laagde steensoort bestaan, splijten
langs de laagvlakken gemakkelijk.
Zij worden in de bergstroom stuk
geslagen, splijten langs de laag
vlakken. Er ontstaan dus platte ste
nen, schuifstenen. Natuurlijk ver
tonen die ook de afslijpende wer
king, aan hoeken en kanten zijn ze
reeds bijgerond. Jullie kent ze wel.
je kunt er mee over het water
„keilen", zoals wij jongens dat voe
ger noemden. Je gooide de kei langs
de oppervlakte van het water; tel
kens spatte de steen dan op; ketste
even en scheerde langs de water
oppervlakte verder. Een „tweespat"
was niet zo moeilijk te maken.
Maar een „vierspat" of een „vijf
spat", nou. dat viel lang niet mee.
Dat moest je kunnen!
Is de vorm van de schuifsteen al
heel begrijpelijk, dat geldt bij na
der inzien ook voor de rolsteen.
Stel je voor een stuk steen van wil
lekeurige vorm met scherpe kan
ten en hoeken. Stel ook dat het een
sterk gesteente is. dat niet gemak
kelijk splijt langs evenwijdige vla le
ken. Zo het in een rivier of bran
ding bezig is af te rollen, wordt het
met veel en velerlei materiaal her
en dêr gesmeten; het wentelt er»
kantelt, schuurt en botst, al naar de
luimen van het beweeglijke water.
Waar zal het steenbonk nu het
meest met ander schurend en bot
send materiaal in aanraking ko
men? Aan dc uitstekende delen na
tuurlijk, aan hoeken en kanten dus.
Die ondervinden dus de slijpende
werking dan ook in de grootste
mate, die verdwijnen dus betrekke
lijk het snelst! Of anders gezegd:
het oorspronkelijke broksteen van
willekeurige vorm verliest op de
duur alles wat uitsteekt, of nóg
anders: het wordt een stenen ko
gel! Ten minste in theorie. In de
werkelijkheid vind je weinig keer
een fraai gevoromde rolsteen, ech-
(Voorgelezen uit een Ameri
kaanse krant door Marcel Vincent)
ECen Amerikaanse dokter en
zijn vrouw hebben een chim
pansé als kind aangenomen. Het
aapje speelt als een baby, lacht,
en zegt papa en mama.
Onmiddellijk na zijn geboorte
werd hij opgevoed alsof hij een
jongen was. Toen hij veertien
maanden oud was, vroeg hij
door een bepaalde klank uit te
stoten om zijn flesje. Spoedig
hierna begon Puck te spreken. Hij
doet dit met behulp van zijn han
den waarmee hij aan zijn lippen
te. zuiver ronde kogels, ze zijn te
vinden, maar zijn zeldzaam.
Ook de botsende werking van het
kolkende water werkt wezenlijk mee
bij de vorming van rolstenen Hoe
ken en kanten worden het meest
afgeslepen, niet alleen, óók ontvan
gen zij de meeste slagen uit de
aard van de zaak. Aan hoeken en
kanten wordt het gesteente murw
geslagen, het verpoedert en ver
splintert. het brokkelt fijntjes af
In sterk bewogen water is deze
wijze van bijronden niet te onder
schatten. Ik bewaar rolstenen van
een gesteente, dat harder dan staal
is. en tochoveral zijn ze rond
geslepen en gebeukt.
Tenslotte gaan we de zaak wat
algemener stellen. Alle stukken
steen ondervinden de beide wer
kingen: slijpen en slaan. De aard.
de kwaliteit van het gesteente,
waaruit het brok bestaat, maakt
uit dat óf het slijpen óf het slaan
de meeste invloed krijgt bij dc
vormgeving van de steen. Rolste
nen demonstreren vooral de afslij
pende werking, schuifstenen vooral
de splijtende werking.
En nou tot slot de derde hoop
van ons. die ons de vorige keei
niet schelen kon. Dat waren de
keien, cfie noch typische rolstenen,
noch typische schuifstenen werden
Wel. dat zijn m zekere zin de nor
male vormen! Het zijn de overgan
gen tussen rol- en schuifstenen. ze
vertonen in dezelfde mate het slaan
en het schuren van het water.
HENK VAN LAAR.
do vorm geeft van de klinkers en
medeklinkers.
Drie woorden kent hij nu.
Mam?, Papa en Bol. Mama is
Mevrouw Hayes, Papa. Dokter
Hayes en wie Bol is wordt er niet
bij verteld.Nu is Papa ervan over
tuigd dat zijn zoon het nimmer
verder zal brengen dan deze drie
woorden. Maar zegt hij, hij heeft
vele andere kwaliteiten, is intelli
gent, slijpt zijn potlood zelf,
scherpt zijn mes, hij kan zelfs
verven. Maar hij is ontzettend on
gehoorzaam. Zijn grootste plezier
is van het ene meubelstuk op hel
andere te springen en met het
vaatwerk goocheltoeren uit te ha
len. Als Papa daarvan iets zegt,
lacht Puck en bijt hem. Goed,
denkt Papa, jij bijt, maar ik ook.
Dat vindt Puck echter een heer
lijk spelletje. Dus moest er een
andere straf worden bedacht. Die
wist Mama. Puck mocht niet mee
naar de bioscoop, waar hij iedere
week bij een avonturenfilm zat te
genieten. Hierom is Puck luid
gaan huilen. En Marcel Vincent
luid gaan lachen!
JANINE
HOOFDSTUK VI
Het leven op het eiland
De volgende morgen hadden zij
het druk. Het begon al vroeg. In
een tent word je nog eerder wakker
van de zon dan in een kamer. Tit-
tie was de eerste die ontwaakte en
zij lag naar de plekken zonlicht en
schaduw te kijken die op de witte
wanden van de tent speelden toen
de zon door de wuivende boomtop
pen kwam. Toen kroop zij naar de
opening van de tent, stak haar
hoofd naar buiten, snoof de voch
tige morgenlucht op en luisterde
naar het ritselen van de bladeren
en het geluid van de golfslag tegen
de oever van het eiland. Toen hoor
de zij stemmen in de andere tent.
Ook daar begonnen ze wakker te
worden ..Jan". „Ja". „We zijn op
het eiland". „Natuurlijk zijn we daar.
Wist je dat niet?" „Niet voor ik
goed wakker was".
„Hallo", riep Tittie. „Goede mor
gen".
„Goede morgen".
Jan en Rutger kropen naar de
opening van hun tent.
„Waar is Suze?". vroeg Rutger.
„Die slaapt nog".
„Die slaapt niet", zei Suze. die
zich omkeerde op haar strozak en
haar ogen uitwreef. „Hoe laat is
het? Is hei al tijd om melk te ha
len?"
Jan verdween om op zijn horloge
te kijken, dat zij nu chronometer
noemden, omdat Jan scheepskapi
tein was.
„Drie minuten voor zeven", zei
hij. Hij had er even over gedacht
om het in scheepstermen te zeggen,
maai daar moest hij even over na
denken.
„Zouden zo de koeien al gemol
ken hebben?", vroeg Suze.
„Ik zal er heen roeien voor de
inelk". zei Jan.
„Wacht even", zei Suze. „Laten
we dit keer allemaal gaan. Dan we
ten we allemaal de weg en zij ken
nen ons allemaal, zodat de volgen
de dagen ieder van ons om melk
kan gaan".
Zij trokken wat kleren aan en
wasten zich een beetje bij de lan
dingsplaats. Niet veel: gezichten,
handen en ze poetsten hun tanden.
Toen baande de hele bemanning
zich een weg door het kreupelhout,
naar de verborgen haven aan de
Zuidkant van het eiland. Daar lag
hun schip, gemeerd zoals ze het had.
den achtergelaten. De bankjes wa
ren nog nat van de dauw. ondanks
de ochtendzon en zij maakten met
INDEREN, als ik me niet vergis:
-* Met Poelekie-pluis is het helemaal mis.
Zijn vader, zijn moeder, zijn oom en zyn tante
bekijken hem telkens van alle kanten,
van onder, van boven, van boven, van onder,
ze vinden hem heéU héél, héél bijzonder,
ze snuffelen aan 'm, van achter, van voren,
ze zeggen: Hij heeft toch twee katten-oren
hij heeft toch een kattenneus, dat is waar,
en kattenogen en kattenhaar
een kattenstaart en een kattenbuikje.
hij ruikt ook kattig, (want zoiets ruik je!)
En toch wat vreselijk gek is dat
en toch is Poelekie-pluis geen kat.
T)E broertjes en zusjes, die vragen dan:
Waarom niet, Pa? Wat mankeert er an?
Ssstzegt de vader van Poelekie-pluis,
het is een schandaal: Hij is bang voor een muis!
En kijk toch eens even, miauwt z'n mama:
de muizen, die zitten hem achterna!!
O, roepen z'n tante en z'n oom:
daar klimt-ie warempel van angst in een boom!
Tp N de hele familie van Poelekie-pluis
■*-/ zit achter dc ramen te kijken thuis
en allemaal zeggen ze: Zie je dat?
Die Poelekie-pluis is geen heusige kat!
die Poelekie-pluis heeft geen katten-fatsoen!
Weet jullie, wat of we daaraan moeten doen?
ANNIE M. G. SCHMIDT
ARTHUR
RAMSOME
Uit het Engels vertaald
door
Jac. v. d. Ster
hun zakdoeken een stukje droog om
op te zitten.
Zij peddelden tussen de rotsen
door. hesen het vochtige bruine zeil
en zeilden naar de aanlegsteiger bij
de eikenboom. Hier trokken zij de
Zwaluw een eindje op het strand
en maakten de lijn om een grote
steen vast. Toen stapten zjj met z'n
vieren naar de boerderij.
Deze lag niet ver van het meer en
evenals Eiker.!* verborgen tussen
de bomen aan de overkant van een
steile groene weide. Zij wisten niet
precies hoe zij moesten uitleggen,
dat zij de kapitein en de beman
ning van de Zwaluw waren, maar
mevrouw Dixon. de boerin, spaarde
hun dip last, want zij zei onmiddel
lijk: „Jullie komen zeker voor de
melk. Ik zie dat je je eigen kan
bij je hebt Ze-zijn nog aan 't mel
ken". Zii ging met de kan weg en
bracht die terug vol schuimende
en warme verse melk. "Hier is hij",
zei zij, ..en denk er nu om dat je
gerust kunt komen vragen als je
iets anders nodig hebt". Mijnheer
Dixon kwam binnen, een lange ma
gere boer „Het is pracht weertje",
zei hij. maar hij wachtte niet op een
antwoord.
Zii zeilden terug, dit keer naar
de landingsplaats en niet naar de
haven. ..De wind is Noord-West",
zei kapitein Jan. „en de landings
plaats is er goed tegen beschut".
Toen moest het vuur aangemaakt
en het ontbijt gekookt worden.
Daarmee belastte stuurman Suze
zich maar de anderen hadden te
veel honger om ver van het vuur
vandaan te gaan. terwijl het eten
klaargemaakt werd. Toen ontbeten
zii en vervolgens gingen we weer
het hele eiland rond. maar zij de
den geen nieuwe ontdekkingen.
Toen. terwijl stuurman Suze en ma
troos Tittie druk bezig waren in
het kamp. zeilden de kapitein en
de scheepsjongen weg naar de Ei
kenhof met de post. De post be
stond uit één brief, een heel korte,
maar Tittie was pas op de gedach
te gekomen om hem te schrijven
toen zij al biina klaar waren om
uit te zeilen. Zij zou zelfs voor zo'n
klein briefje geen tijd hebben ge
had als er niet meer wind was ge
komen na het ontbijt en kapitein
Jan besloten had om het zeil te re
ven. Terwijl hij de scheepsjongen
een lesje eaf hoe hij dit moest doen
schreef Tittie haar brief. Er stond
in:
Lieve Moeder,
Wij zenden onre hartelijke groe
ten en hopen dat je het goed maakt.
Wij maken het best.
Je liefhebbende Tittie.
volmatroos.
„Maar moeder is hier gisteren
nog geweest", zei kapitein Jan „Ze
zal vandaag noe geen behoefte heb
ben aan brieven".
..Nu, in leder geval heb ik de
brief geschreven", zei Tittie.
En dus nam de Zwaluw pnst mee.
♦oen hij uitzeilde naar de Eikenhof
Er stond werkelijk een stevige wind
en het water kwam bijna over de
rand van de boot been. Het spatte
in kleine golfjes uiteen en nat
schuim vloog over de scheepsjongen
en de kapitein heen. Zij moesten
tegen de wind in op hun weg naar
de Eikenhof. De kleine Zwaluw
stoof van de ene kant van het meer
naar de andere en weer terug en
draaide telkens om met een geklap-
per van het bruine zeil. helde over
als het zeil weer bolgeblazen werd
en richtte zich dan weer op als hij
weer vaart kreeg en stoof opnieuw
over de slaande golven.
Toen zij weer een keer laveer
den kwamen zij vlak bij het woon
schip Zo konden zij dit goed bekij
ken. De zeerover zat op het achter
dek. tegen de wind beschut door de
kajuit en het dekzeil. Zij zeilden
vlak langs de achtersteven van het
woonschip en zagen hem op zijn
dekstoel zitten. Hij was bezig te
schrijven op iets dat op zijn knieën
lag. De groene papegaai zat op de
verschansing, terwijl de wind door
de groene veren op zijn rug speelde.
De zeerover keek even op toen zij
passeerden en ging toen door met
zijn werk.
„Wat doet hij?", vroeg Rutger.
(Wordt vervolgd)
Horizontaal: 5 algeme
ne angstige verwarring 8. ge
zondheid! 11. zangstuk 12. soort
papegaai 14. moeilijk te kau
wen 15 woonschuit. 16. moe
raskoorts 19. zang- en dans-
koor 20. treuzelaar 21. zee
hond 23 hemellichaam 24 lan
ge smalle plank 26. tafelgerei
27. tussen koud en warm 29.
onverstandig 30. ajuinen 32.
stap 33. bruine kleurstof 34
meisjesnaam 35. gordynlat 37.
gast 39. recht stuk weg of wa
ter 40. zitten voor het schil
deren van een portret 43 li
chaamsdeel 44. kippensoort 46
stilletjes, heimelijk 50 lokspijs
51. bekendheid, faam 53. tijd
perk 54. meisjesnaam 56. droe
vig 57. gietvorm.
Verticaal: 1. tuingereed
schap 2. Aziatische staat 3. re
kening 4 rivier in Duitsland 5.
wachtwoord 6 verouderde
naam van ccn voormalige Ne-
derl. kolonie (afkort.) 7. soort
almanakken 8. zilverachtig be
kleedsel van oesterschelpen 9.
onder andere (afkort.) 10. we
lig groeien 13. zoogdier 17. be
kend Ncderl. vervoersbedrijf
18. schuurmiddel 22. kunstig
beschilderde doek 23. stok met
een lang snoer 25. omhulsels
26. aanleggen 28. asvaas 31.
een weinig (in samenstell.) 34.
gave 36. wallekant 38. verhaai,
verslag 41. maand (afkort.) 42
lof 45. ontwikkelingsvorm bü
insecten en kikkers 46 vlek 47.
zie 31 vertic. 48. toiletartikel
49. hoeveelheid, grootte 50 scherm- Vervaardigd. Redevoering. Patrijs-
bloemige plant 52. uitroep 55. num- poort. Achterdocht. Scheerkwast,
mer (afkort.). Hongersnood Gebeurtenis. Grond
begrip. Verwisselen Schoorsteen.
Oplossing Woordpuzzle Grootspraak Appreciëren Harddra-
r verij Oplichtster. Uitgerekend On-
Vervroeging. Verordening. Collec- middellijk. Zienderogen. Morgen-
tieve. Slakkengang. Uitschelden, avond.
(Advertentie l.M.)
het verend binnen-
fi werk, maar ook de
li deklaag
ONVERSLIJTBAAR
SESA FABR. - ALMELO
15
Nederland vraagt Frankrijk uitlevering
van beruchte auto-smokkelaar
Officier overweegt
vervolging van
notarissen
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM Nederland heeft
aan Frankrijk uitlevering verzocht
van de internationale autosmokke
laar J. F., die in dc jaren '49 en
'50 via een vernuftig systeem tien
tallen zgn. „geschenkauto's" uit
Amerika naar Nederland smokkel
de en hier voor enorme sommen
verkocht. F. deed dit wij meld
den dit reeds eerder via ver
gunningen van de Centrale Dienst
van In- en Uitvoer. Hij kreeg deze
vergunningen door notariële actcn
over te leggen van alle mogelijke
personen, die daarin onder ede
verklaarden, dat zij een auto uit
Amerika „cadeau" kregen. Zij kre
gen natuurlijk nimmer de wagen
te zien. maar werden voor hun
handtekening en valse eed beloond
met bedragen variërende van
f 100.tot f 200Er zijn op deze
wijze veel valse acten bij notaris
sen gepasseerd.
De laatste maanden zijn ver
scheidene van deze mensen, die
Sowjet-delegatie van 85
man naar de VN
MOSKOU Wisjinsky, de Sow-
jet-Russische minister van Buiten
landse Zaken, zal aan het hoofd
staan van de Sowjet-delegatie naar
de Algemene Vergadering der V.N.
Tot de delegatie van 85 man zullen
o.m. behoren: Malik, onderminister
van buitenlandse Zaken, Zaroebin.
ambassadeur te Londen, en drie
perscorrespondenten.
„even bij de notaris waren ge
weest" voor de economische poli
tierechter mr C. H. Plug versche
nen en steeds weer kwamen hun
verdedigers terug op het feit, dat
altijd weer dezelfde namen van
notarissen opdoken en dat het toch
wel vreemd was. dat deze notaris
sen zonder blikken of blozen tien
tallen eenvoudige mensen op kan
toor kregen, die zomaar een auto
uit Amerika kregen Daarom heeft
de Officier van Justitie, mr Smit,
Vrijdagmorgen, toen weer tien
verdachten in deze autosmokkel
voor kwamen, gezegd, dat hij gaat
onderzoeken in hoeverre het mo
gelijk is deze notarissen te ver
volgen.
Vijftig millioen dollar
nagelaten voor het
algemeen welzijn
NEW YORK De Amerikaanse
multi-millionnair Fleischmann. die
de vorige week Is overleden, heeft
bepaald, dat zijn vermogen, dat op
meer dan 50 millioen dollar wordt
geschat, besteed zal worden ter
bevordering van „het welzijn van
de mensheid of van de leden van
een of andere gemeenschap."
Oppositieleider in
Argentinië op vrije
voeten
BUENOS AIRES Lebensohn,
leider van de radicale partij in de
provincie Buenos Aires, die twee
dagen na de mislukte opstand
tegen president Peron gearresteerd
werd. is Vrijdag op vrije voeten
gesteld. Hij werd beschuldigd van
sabotage aan de spoorwegen.
Kerstsluitzegels voor
tbc-bestrijding
DEN HAAG. In navolging
van het buitenland zullen ook dit
jaar in ons land op grote schaal
Kerst(sluit).zegels worden uitge
geven. Deze zegels kosten drie
cent per stuk, de opbrengst is be
stemd voor de tbc-bestrijding.
Het is de bedoeling de gehele
Nederlandse bevolking in vijf jaar
tijd op tbc te onderzoeken. Daar
voor zijn twintig rontgen-foto-
apparaten nodig, die f 20.000 per
stuk kosten. Deze enorme uitga
ven kunnen niet alleen worden be
streden uit subsidies. Daarom
hoopt men, dat vele Kerstsluitze
gels worden verkocht.
BRUSSEL. Koning Boudewijn
en prinses Josephine Charlotte zul
len in Stockholm de begrafenis
bijwonen van hun grootvader prins
Carl van Zweden. Ex-koning Leo
pold is juist van een rouwbezoek
in Stockholm teruggekeerd.
Advertentie (I. M.)
Druk Uw eigen
BANKPAPIER...
U het schriftelijke werk, dat
U maakt met de leidinp en
voorlichting van R.E.S.A.-Hil
versum (Bekende Schriftelijke
Cursus), zal zich eenmaal om
zetten in diploma's, in promo
tie, in hoger inkomen! Ge
slaagde studie betekent: meer
verdiensten! Dat U slaagt
daarvoor zorgt R.E.S.A. het
Instituut met de meeste ge
slaagden!
Vraagt ons prospectus M.B.A.
Pract. ex. Boekhouden en Han.
delscorr. MULO A en B
Middenstandsdiploma. Hoofd
correspondent en V.T.H.-di-
plima (Fr., D. en Eng.).
detective-verhaal
door
Charlotte Armstrong
53
Meneer O'Leary, die in een soort
van snelwandelpas gelopen had,
hield stil. Hij keek verschrikt alle
richtingen op en ook naar boven,
alsof het de engelen konden zijn
die hem geroepen hadden Toen
kwam Duff's gezicht door de bla
deren heen. en meneer O'Leary
maakte een sprong in de lucht als
een opgeschrikt konijn.
„Wat voert U hier uit?" vroeg
Duff streng.
„Waar?" vroeg O'Leary nijdig.
Hij streek met een bevende hand
langs zijn slaap. „Wat voer ik waar
uit?" Wat bedoelt U?" Hij stamp
voette als een klein kind. „Waar
ben ik?" jammerde hij. Toen
haalde hij iets te voorschijn dat op
een horloge leek. „Zeven driekwait
kilometer", las hij af. „En wat hebt
U er mee te maken, als ik vragen
mag?"
„Dus zeven driekwart kilometer?
Verder niets?"
„Hè?"
„Denkt U alloen maar aan Uw
wandeling?"
„Natuurlijk." O'Leary stond te
dansen van woede. „Ik wandel op
doktersvoorschrift, zoals U zoudt
moeten weten. U
„En hoe besluit U waar U heen
zult gaan?"
„Dat doe ik niet! Hoor es, me
neer. het kan mij niet ver
schelen waar ik heen ga!"
„Hoe toevallig U ook niet?"
smaalde Duff door de blaren heen.
„Wat nu nog0 En ik moet nog
meer dan 7 kilometer voor de kof
fie
Duff keek hem in de grijsblauwe
ogen. waarin tranen van woede
stonden. „Wandelt U maar verder".
„Hij stak over het hek zijn hand
uit alsof hij hem daarmee een ver
ontschuldiging aanbood. „Het spijt
mij erg."
Meneer O'Leary wierp een ver
nietigende blik op de hand en liep
door.
Duff keerde terug langs het pad
naar een opening tussen een paar
bessenstruiken. waardoor hij op het
grasveld uitkwam. Mary duwde
haas hark langzaam heen en weer
tussen de rijen zilvergrijze kool-
planten.
Duff keek niet naar haar. hoewel
hij nu wel wist wat hem dwarszat
en wie zijn gemoedsrust verstoorde.
Hij schepte er een wrang genoegen
in dat niet te doen. Wel wuifde hij
naar de kinderen op het terras, en
daarop liep hij langs het vijvertje
naar het witte hekje, dat naar de
tuin van Eve voerde.
Hoewel hij wist dat hij zich ge
droeg als een kwajonsen, die zich
naar buiten toe aanstelde als een
kind dat zijn zin niet krijgt terwijl
van binnen zijn hart hem pijn deed.
en die als maar de zotste conclusies
uit alles trok. was hij toch op ccn
bittere manier gelukkig en wakker
de de pijn in zijn hart aan. Hij was
verliefd op zijn leeftijd. Verliefd
op Mary Moriarity. met haar zes
kinderen en al. Hij was nota
bene jaloers.
Hij moest de spottende geest van
professor Moriarity verdrijven.
HOOFDSTUK 14
Toen hij het hekje was doorge
gaan liep hij door de tuin heen
naar een zijdeur van het huis Dit
was ongeveer van dezelfde stijl als
dat van Mary, maar kleiner. De
tuin was ook kleiner. Duff was er,
hoewel hij er niets van wist, zeker
van dat het lang niet zo'n aardig
huis was.
Hij liet de klopper op de deur
vallen want er was geen bel .Eve
was thuis. Haar gezicht waarvan dc
beenderen als het ware door de
huid heen zichtbaar waren, kwam
voor het raam en ze liet hem bin
nen, kennelijk blij hem te zien.
Haar huis was vol oude, gammele
dingen, geen mooie dingen; maar
het was netjes cn bijna gezellig.
Eve zelf maakte in haar eigen huis
niet zo'n verloren indruk. Ze zei.
dat ze op het punt stond te gaan
koffiedrinken en of hij niet wilde
eten, al was er niet veel bijzonders.
„Gaat U vooral Uw gang, me
vrouw Meredith, ik zal U niet op
houden. Mevrouw Moriarity heeft
mij naar U toe gestuurd om te vra
gen, of U soms een portret van haar
man hebt. een kiekje of zoiets. Ik
zou er graag een willen zien."
„Een portret van Denis? Dat weet
ik niet zeker; ik heb er wel een
gehad." Eve ging hem voor naar
de zitkamer aan de voorkant. Ze
haalde een album te voorschijn van
een plank ergens onder een tafel
tje en blies er dc stof af. „Hier hcD
ik een massa oude foto's. Misschien
vindt U er een bij. maar ik weet
niet meer precies
„Laat U mij maar eens kijken",
zei hij vlug. „en gaat U vooral kof
fiedrinken."
„Maar
„U hebt er wat onder geschreven
zie ik dat is prachtig. Ik blijf
hier even zitten als ik mag." Duff
installeerde zichzelf in een stoel
met het album op zijn schoot cn
probeerde eruit te zien alsof hij
daar voorlopig zou blijven. Het leek
wel alsof zij op een been stond en
niet precies wist waar ze het an
dere zou neerzetten.
„Mevrouw Meredith, als u zich door
mij laat ophouden beledigt U mij."
„Goed dan als U het zeker weet
als U het niet erg vindtHij
duwde haar zonder verder verweer
de kamer uit en eindelijk ging zij
onwillig weg. aarzelend en omkij
kend over haar schouder.
Duff opende het album. Het wat
een oud album, waarin de foto'a
waren geplakt met behulp van
zwarte hoekjes. Drie of vier foto's
op een bladzij in verschillende geo
metrische formaties Onder elke
foto had Eve met witte inkt op de
donkere bladen met een rond hand
schrift iets geschreven, dikwijls de
namen, soms alleen maar iets grap
pigs. De grapjes waren nogal goe
dig. „Zie ik er niet aardig uit?"
stond er onder een
Het was Eve's eigen album dat
zij zelf had gemaakt, ofschoon het
vóór haar tijd begon. Maar al gauw
kwam zij er zelf in voor in een
jurk vol stroken, met hoge rijg
laarzen aan.
Duff sloeg snel de bladen om.
Het was stil in de kamer. HIJ
had het gevoel of hij hier in dit
vreemde huis verborgen zat, met
het album en ook iets van Mary's
verleden op zijn schoot, en mis
schien een deel van haar toekomst.
Daar zag hij een kiekje en hij hield
zyn vinger tussen de bladzij. Nu
niet. later Hij zocht nu alleen een
bepaalde foto. van Moriarity.
Het was warm in de kamer; Duff
voelde druppeltjes op zijn voor
hoofd
..Aha!"
Hij had nu een bladzij voor zich
met drie vierkante foto's die sym
metrisch waren opgeplakt met een
open plek. waar de vierde had ge
zeten. Onder de foto rechts boven
aan stond met witte letters, d e
heer en mevrouw Moriar-
t yEve had er een uitroepteken
achter gezet
Ja Duff bleef er even naar
zitten kijken zeker was het Ma
ry. Mary zelf. maar jonger. En de
man naast haar door wiens arm
zij de hare had gestoken keek hem
vanuit de foto recht aan.
(Wordt vervolgd)
