Oranje door onpeilbare diepte naar
4-4 tegen veel sterker Finland
Ons team voor gemoderniseerd
verleden geplaatst
Verachtelijk fluitend publiek
zweept elftal later op tot
razende eindspurt
ARTSKELEN
HUIB HOLSTEYN
Sportbijlage DAGBLAD VOOR AMERSFOORT
Het is waar!
HUIB HOLSTEYN
Van Melis scoort driemaal;
Abe Lenstra benut penalty
Maandag 29 October 1951
3
die
U verkoopt, zijn niet
..de eerste, de beste"
maar
de beste, de eerste
Utrechtsestr. 23. A'foort
Thans al
LOCOMOTIEF
SPORTRIJWIELEN
vanaf 139.50
Utrechtsestr. 28, A'foort
(Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM, Feyenoord-stadion. Een tintelend vrolyke mars schalde na afloop van
NederlandFinland door het stadion. Terecht. En toch waren de opgewekte tonen in een
merkwaardig contrast met vele droeve dingen van deze middag, waarvan de voornaamste
waren het slechte spel van ons nationale voetbalteam en bitterste herinnering! enkele
tientallen seconden in de tweede speclhelft, waarin een wreed en weinig sportief deel van
het zestigduizendkoppige publiek, de in het oranjchemd zwoegende amateurvoetballers had
uitgefloten. Niet op een speelse, goedmoedige manier, waarop een stel uitgelaten kwajongens
dit kan doen. Maar kwaadaardig, verachtelijk, vernietigend! Het Nederlands elftal heeft twin
tig minuten voor het einde nog met 42 achter gestaan. Het was in die periode, dat duizenden
teleurgestelden de toch al in een onpeilbaar diepe crisis verkerende spelers moreel geselden
met hun fluitconcert. Hoewel de Finnen dubbel en dwars een overwinning verdienden, kon
den de onzen in een krachten- en zenuwslopend laatste kwartier zich herstellen (44).
Met twee doel
punten, die in het
oomvolle stadion
ook de uitwerking
hadden als van een
bom. De gelijkma
ker kwam twee
minuten voor tijd.
Zij. die gefloten
hadden, juichten
toen. Hoeden, bril
len en sigaren
sneuvelden in de
deinende massa's.
Toch nog gelijk dus
na een duel, dat
voor ons een af
straffing was ge
weest. Natuurlijk
was er rede tot het
maken van muziek
en het heersen van
uitbundige vreug
de. Maar aan me
nig Nederlands
voetbalhart is de
verdere avond ver
driet blijven kna
gen. Finland, het
land van de tegen
standers het land
ook van de Olym-
fiische Spelen!
eek een heel vage
illusie te zijn ge
worden.
Het is een won
derlijk mooie mid
dag, die voor deze
eerste interland
van het seizoen is
uitverkoren. Het Tieise Vrijwillige
Muziekcorps helpt dapper mee, de
moed er in te blazen, ofschoon men
zich afvraagt of dit nog wel nodig is
na de striemende redevoeringen van
bondscoach Van der Leek. Een zuil
van vreugdig geluid stijgt op uit de
krator Feijenoord bij de binnenkomst
van de spelers, in twee rijen naast
elkaar. Stoere knapen, de Finnen;
sommigen blond, allen breed in de
schouders, die helblauwe shirts dra
gen.
Aantreden, de volksliederen; eerst
dat van de gasten, dat alleen de
Finse spelers zelf met geestdrift zin
gen. Dan een orgelend Wilhelmus;
donderend applaus. De spelers trap
pen een balletje, kijken in de len
zen der fotografen. De toss. Terlouw
mag kiezen, beduidt de Schotse
scheidsrechter Michello. wiens fram-
booskleurige blazer iets aparts is
op een Nederlands veld. Terlouw
prefereert het Zuidelijke doel. Dan
heeft zijn ploeg de frisse wind iets
mee.
Plaagstoten
Een pass van middenvoor Pelkö-
nen (speler uit de Finse tweede
klasse) naar zijn rechtsbinnen Ryt-
könen, is de eerste in deze wedstrijd.
Rytkonen drijft door naar rechtsbui
ten Vaihela. Van Schijndel raakt als
eerste Nederlander de bal aan en
houdt daarmee de Finse aanval te
gen. Al gauw komt Abe Lenstra in
het bezit van de bal. die er Bies-
brouck iets productiefs mee wil la
ten doen, hetgeen deze evenwel niet
kan.
Dan gaat Pelkönen alleen op ver
kenning uit en hu constateert, dat hij
debutant Wicrtz voorbij kan stomen.
Net niet snel genoeg is de Finse
middenvoor om een door Terlouw
niet ver van het doel gemiste bal te
bereiken. Een solo van onze midden
voor Van Melis wordt bij de Finse
stopper Pylkonen abrupt beëindigd:
corner. Linksbuiten Groeneveld ziet
tot zijn spijt, dat deze geen winst op
levert. Rechtshalf Wiertz valt op
door slecht plaatsen. Lenstra ver
smaadt vlak voor het Finse doel een
dieptepass van de jonglerende Bies-
brouck, die zich evenals in R.C H.
als rechtsbinnen mag uitleven. Ne
derland blijft plaagstoten plaatsen.
Abe loopt nu snel op een voorzet
van Wiertz, maar doelman Laaksö-
nen incasseert meet gemak. Een een
voudige knielbeweging is voldoende
om ook een laag schot van onze mid
denvoor Van Melis te bereiken.
De Finnen, die zich (nog) niet op
vallend snel. doch wel athletisch vol
maakt bewegen, slaan enige bressen
ln de rechter helft van onze verdedi
ging. waar behalve Wiertz ook Ba
kers debuutkoorts toont. De Finnen
Zo betraden de elftallen 't veld,
door een haag van trotse Feijen-
oord-juniores. Voorop de aan
voerders Terlouw rechtsen
Asikainen.
zetten echter niet door. Wiertz assis
teert dan Lenstra bij het toespelen
van de bal aan Groeneveld, die een
mooi schot enkele decimeters boven
de lat zendt.
Terlouw is. temidden van een ner
veuze Bakers en een weinig trap-
vaste Odenthal, ook wat onzeker. Hij
laat al weer een bal lopen. Pelkönen
realiseert zich zijn kans te laat. Maar
hij komt terug, met zijn vleugelspe
lers Vaihela en Stölpe, expert in
schaarbewegingen. Zij laten hun
middenvoor schieten, twee maal ach
ter elkaar, zodat Kraak in felle ac
tie komt.
Zeven of acht Nederlanders bewe
gen zich vrij permanent op het stra
tegisch belangrijke middenveld, het
geen niet wil zeggen, dat zij er ook
bezit van nemen. Er wordt slecht
geschoten en slordig geplaatst. Bies-
brouck maakt een gunstige uitzon
dering. Hij laat de bal keihard op
de borst van de niet briljante keeper
Laaksonen ketsen. De doelman kan
een schot van Lenstra moeilijk uit de
hoek werken.
Kraak slaat mis
Daar is een eenvoudige voorzet
van de Finse rechtsbinnen Rytkonen
naar linksbinnen Lehtovirta. Die
staat ongeveer twintig meter van
het Nederlandse doel. Hij vuurt er
op, vrü simpel: hard en hoog. Kraak
tamelijk ver naar voren opge
steld slaat er onbevreesd naar.
Mis Het schot is juist onder de
lat afgebogen. Finland leidt, na 23
minuten (01).
Onze backs Bakers en Odenthal
geven twee hoekschoppen achter el
kaar weg. Groeneveld duwt de bal
naast het Finse doel. Wij spelen mat;
in de breedte, peuterig, krachteloos.
Ineens lijkt het of Wiertz vleugels
heeft gekregen. De DWS'er drijft de
bal razendsnel op; Van der Tuyn
zwenkt naar binnen om de pass van
Wiertz te bereiken.
Rang! De Schiedammer wdrdt ge
vloerd door een verboden trap van
stopper Pvlkköncn. Snerpend klinkt
de fluit van Mitchell, onverbidde
lijk is zijn gebaar naar de witte stip;
dodelijk het schot van Lenstra, die
de pcnaltv uiterst links onder heeft
gericht. (11).
Het publiek applaudisseert ontsteld,
vindt in zijn hart de scheidsrechter
niet consequent als hij even later een
bepaald te stevig optreden van Ter
louw in het strafschopgebied door de
vingers ziet.
Wiertz krijgt meer zelfvertrouwen.
Maar hij schiet ver naast; Lepstra
ook Dan proberen die twee het met
sierlijk carambolerend samenspel,
waarin zij onverwacht de vrijstaan
de Van Melis betrekken. Onze mid
denvoor blijft kalm en schiet hoog
in de touwen, zes minuten voor de
rust (1—2).
Toch zijn de Finnen ons in verschei
dene opzichten de baas; o a. in bal
techniek. Terlouw drentelt briesend
als een getergde leeuw heen en weer
tussen de hem tartende Rytkonen
en Pelkönen. Linksbinnen Lehtovir
ta komt alleen voor Kraak, maar hij
krijgt de bal voor het „verkeerde"
been. In de laatste minuut voor rust
gebruikt hij het goede. En hoe! Een
directe vrije schop, even buiten het
strafschopgebied, neemt hij zo ge
weldig hard. dat het zelfs Kraak on
waarschijnlijk lijkt. Onze doelman
staat wéér te ver naar voren (22).
Dramatische climax
Het Nederlandse elftal wordt na
rust langzaam naar een dramatisch
hoogtepunt gedreven. Oranje begint
aanvallend. Maar in de twaalfde mi
nuut neemt Finland het initiatief.
Pelkönen verliet even de bal. Ter
louw loopt er pas heen, als hij ziet.
dat Rytkonen dit ook doet. Het wordt
'n korte sprint, die de Fin met stuk
ken wint. En bovendien krijgt hij de
bal langs de gestrekt vallende Kraak
(2—3).
Kort hierna laat Biesbrouck zich
vervangen door Kuneman. Rytkonen
gaat nu herinneringen opwekken aan
Faas Wilkes. Ook de Fin blijkt de
dribble perfect te beheersen, althans
tegen ónze verdediging. Lehtovirta
doet niets voor hem onder. Hu loopt
zijn landgenoot wèl een keer gran
dioos in de weg. Never mind. Het
vierde Finse doelpunt kan niet uit
blijven. Oranje is radeloos. Terlouw
kan misschien tv.ee, maar geen drie
man tegelijk dekken. Hij keert kop
pend een kogel van Rytkonen, maar
het weerkerende schot van Vaihela is
behalve Kraak, ook hem te mach
tig (24).
Slechte beurt
De Finnen gaan onze ploeg ruw
door elkaar schudden, onze jongens
tot radeloosheid brengen met hun
dribbles, switches en plagerig korte
centers. Het klinkt niet mannelijk,
maar wij moeten deze episode om
schrijven als werkelijk zielig. En
juist nu snijdt een afschuwelijk ge
fluit van de tribunes de sportman
door de ziel. Ook onze toeschouwers
maken in de ogen van de Finnen
nog een slechte beurt.
De show van de gasten levert in
tussen niet veel op. Een vrij lange
periode van troosteloos voetbal volgt.
Tot, in de 35ste minuut, invaller Ku
neman van de rechtervleugel een
fraaie, hoge voorzet geeft, die Van
Melis ineens strak kan inkoppen
(34). Een explosief applaus doet de
steile wanden van het stadion beven.
Het publiek heft een geloei aan, een
onvergetelijke Feijenoord-,roarzo
als wij die alleen van de felste Hol
landBelgië kennen. En daarna
klinkt de kreet, die in onze voetbal-
historie zonder twijfel legendarisch
zal blijven: „Abc! Abc''. door
duizenden. tienduizenden opge
zweepte Nederlanders in bijtend
rhythme overgenomen, dat het don
dert over het veld.
Beslissende hoekschop
Wie zó zijn naam hoort roepen,
moet wel een brok in de keel voelen
schieten. Of hij ook kracht kan put
ten uit zulk een gigantische morele
steun? Abe doet het! Zweept zijn
mannen op tot al lang niet meer ver
wachte en zelfs onmogelijk geachte
prestaties: tot een vertwijfelde eind
sprint met gevaarlijke aanvallen en.
een hoekschop.
Die wordt messcherp genomen
door Cockie van der Tuyn. Fantas
tisch zuiver, in de bijzonder kleine,
vrue ruimte, waar Van Melis zou
kunnen doordringen. De Eindho-
venaar die er ook kómt maakt
met een beheerste kopbal zijn derde
doelpunt (44). Niet één van de
zestigduizend in de immense arena
kan in de nu volgende ovatie zijn
eigen stem horen.
Kan Nederland in deze stemming
nog het winnende doelpunt scoren?
In een hoopgevende situatie botsen
de hoofden van Van Melis en doel
man Laaksonen keihard op elkaar.
Als beiden weer kunnen staan, zijn
er nog slechts seconden te spelen.
Vier-vier! Tja, er is reden voor
muziek. Maar toch
Drie doelpunten en
een blauw oog
EINDHOVEN. Noud van Mc-
lis, die in de wedstrijd tegen Fin
land in de tweede helft met de
doelman Laaksonen in botsing was
gekomen, is Zaterdagavond per
ziekenauto naar Eindhoven over
gebracht. Mij vreesde namelijk,
dat hij een hersenschudding had
opgelopen. Na het onderzoek is
echter gebleken, dat deze veron
derstelling onjuist was geweest.
Met een stevig blauw oog is de
Eindhovenaar er af gekomen. „Dat
heb ik wel over voor m'n drie
doelpunten", zei Noud.
Dit mistroostig gebaar maakte Piet Kraak Zaterdagmiddag
viermaal
(Van onze sportredacteur)
schoten, zoals van de Belgen. Niet
in de eerste plaats „hard hitting".
Falende defensie
Nu willen we niet beweren dat
Kraak een gesloten verdediging
voor zich had. Daar mankeerde,
vierkant: veel aan. We kunnen
dan ook niet anders zeggen dat
ROTTERDAM. Het Feyenoord-stadion is Zaterdagmiddag wat mor
sig door 65.000 toeschouwers achtergelaten, nadat er acht doelpunten
waren gevallen, even willekeurig en even onverwacht als de koude val
winden, die over de dubbele tribunes op de 22 spelers neersloegen. De ge
schiedenis van het stadion was weer uitgebreid met een bijzondere wed- Bakers en Odenthal, maar vooral
strijd. Voor het eerst kwamen de Finnen er binnen de omheining, voor het Bakers, zeer onvoldoende zijn ge-
eerst in Nederland cn het heeft weinig gescheeld of zy hadden Oranje voor weest, dat Terlouw ongetwijfeld
de tweede maal in het beperkte voctbalcontact tussen beide landen naar I t-» i i
een gevoelige nederlaag gestuwd. En in dat geval hadden wü cr weinig °P "tour is Dat hij snelheid
op kunnen aanmerken. In deze wedstrijd is immers duidelijk naar voren teK°rt kwam tegen deze rappe ke-
gekomen dat de Finnen snel en veel hebben bijgeleerd: Is ook aan het licht roltjes, om maar te zwijgen van
gekomen dat onze landgenoten toch blijkbaar niet zoveel profijt hebben techniek. Onbehouwen
getrokken uit de dure en intensieve training van de Bond. Wij zouden na
deze wedstrijd haast willen zeggen dat er een leemte is geweest in deze
voorbereiding nu we de Finnen hun spel hebben zien ontvouwen op deze
fraaie grasmat. Een grasmat waarover de Finnen zich direct al verheugden
toen zy het stadion betraden en die hen, naast andere factoren, heeft ge
voerd naar hun beste spel.
Hier werd het Oranjeteam een wegen van Zweden. Het verried
spel gebracht, dat feitelijk volko- een verfijnde sportieve intelligen-
men verschilde met dat van de tie, gebaseerd op de athletische
wedstrijden uit de laatste jaren.
Van België, Frankrijk, van Noor
f
Noud van Melis hielp Nederland uit een gladde pass van Abe
Lenstra aan een 21 voorsprong. In volle ren loste de Eindhovenaar
een schot, waarop geen tien Laaksonens vat hadden kunnen krijgen.
lichaamsbouw der Finnen, op hun
perfecte lichaamsbeheersmg, die
hun hielp de techniek vrij gemak
kelijk onder de knie te krijgen.
Wij werden eigenlijk terugge-
t bracht naar het klassieke voetbal,
j naar het sterke individuele spel,
naar het „pingelen" om het maar
eens grof te zeggen, waarbij een
speler twee, drie, vier tegenstan
ders passeert. Niet in écn flits, zo
als wij dat Van 'n Wilkes gewoon
waren, doch bedachtzaam, zonder
haast. Soms manoeuvrerend op
een paar vierkante meters en dan
met korte pasjes samenspelend.
Of ineens al dit serieuze gedoe
overboord, met flinke wijde pas
ses optrekkend. Maar niet te lang.
Dan weer „zwaar" werkend terug,
komend, omdat de Finnen spoedig
bemerkten, dat zij hiermede het
meeste succes hadden, vooral na
de rust, toen zij er het Neder
landse spel volkomen mee desor
ganiseerden.
Wij zagen hier niet dat brede,
eveneens op flinke techniek rus
tende, snelle, overrompelende spel
der Belgen, dat onze spelers
eigenlijk zoveel beter ligt, dat
voor ons gemakkelijker in zijn
forsheid is af te breken.
En dat was nu de leemte. Het
Oranjeteam wist niet goed raad
met dit primitief lijkende spel.
Het gebrek aan lichaamsbeheer-
sing van onze spelers kwam cr te.
veel door aan de oppervlakte. Zij
konden er niet hun body voor-
gooien (Terlouw!), want meestal
glipten de Finnen dan weg, be
dachtzaam als zij waren, overal op
voorbereid.
Overlegd ook was meermalen
hun schieten. Kraak heeft het on
dervonden. Kraak die in de zware,
harde wedstrijden van de laatste
jaren zich hoe langer hoe meer
is gaan aanwennen een eind voor
zijn doel te opereren. En het moet
worden gezegd: hij heeft daarbij
nooit over geluk te klagen gehad.
Op deze Zaterdag wel. Niet een,
doch tweemaal werd hij door een
hoog schot van de blauwhemden
uit Suomi overrompeld. De bal
verdween onbereikbaar over zijn
handen in het net. Verkeerd op
stellen! Want in deze wedstrijden
niet altijd van die strakke harde
wegwer
ken, alleen met dat linkerbeen,
was aan de orde van de dag. Di
rect moet hierbij vermeld worden,
dat hij weinig ruggesteun onder
vond van beide backs. Vooral van
Bakers, die zonder overtuiging
speelde, weinig fantasie bezat,
slecht plaatste cn diverse malen
verzuimde zich te herstellen.
Odenthal toonde wat meer feeling,
maar een vertrouwvolle partij was
ook dit allerminst. Zijn ingrijpen
was aarzelend, nerveus.
.4be uitblinker.
Neen, laten we dan als verheu-»
gende variatie overgaan naar Abe
Lenstra, de uitblinker onder de
twee en twintig. Het bekende spel,
soms wat ongeïnteresseerd lijkend,
doch steeds dodelijke gevaren in
bergend. Zo voetbalt alleen
iemand met (veel) aangeboren
talent; dc bal zonder enig uiterlijk
vertoon dwingend te doen zoals
hij het wil, passes gevend, die
jammer gwiocg dikwijls te hoog
dravend voor anderen zijn. Bies
brouck was de enige die niet te
veel afstak by dit niveau. Hy be
zat het zelfvertrouwen van een
Zie verder pag. 4
Ze stonden er gekleurd
op
De meeste persfotografen. die
tweemaal drie kwartier naast
de doelen plat op hun buik
hebben gelegen terwille van de
kijkers in de „kuilen'' achter de
doelen, die anders niets kun-
nen zien, omdat zij net met
hun hoofd boven het veld uit
steken, zullen slechte herinne
ringen bewaren aan de wed
strijd NederlandFinland. Niet
omdat zij geen goede momenten
voor de lens zouden hebben ge
kregen, maar wel omdat de
meesten na afloop rondliepen
met plekken rode menie op de
kleren. De directie van het
stadion had n.l. niet alleen de
lijnen op het veld petrokken
met kalk, doch met dit gevaar,
lijke rode goedje. Voor de pers
fotografen werd het dus een
dubbel onaangename middag.
Want het ufllt ook ongetwijfeld
niet mee om languit op de elle
bogen steunend bliksemsnel fo
to's te maken. En dat anderhalf
uur lang.
z
