Geheimschrift niets anders
dan een moeilijke puzzle
pltTmat
„De Kerk moet haar jas en
haar vest uitdoen!"
Suez-kanaal, hartader van het
Britse Gemenebest
Belangrijke rol bij
militaire operaties
Brengt regeling van
bromfietsprobleem
meer veiligheid?
G I sjechiscbe Gelic
spion iiccrclc ii>
DAMESGARNITUUR
Egypte's wapenen: terreur en
guerillastrijd
DUNLOPIB.LO
ORLNS
N A TTS
Z N IJ E A
ETDRN
K A I E T
Gezellig voor
winteravonden
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
Oud brood weer
vers
IN KERK EN WERELD)
Het schuif dak
J
K.
4
Zaterdag 3 November 1951
DE wegenverkeerswetgeving,
welke op 1 Januari van dit
jaar in werking is getreden, laat
helaas enkele punten nog steeds
onopgelost. Het belangrijkste is
wel. dat er geen regeling is getrof
fen voor bromfiets en bromfietser.
Nü is meegedeeld, dat de minister
van Verkeer en Waterstaat binnen
enkele weken een beslissing zal
nemen over de plaats van de
bromfiets in het verkeer.
Er rijden in ons land op het
ogenblik ongeveer 200.000 brom
fietsen; nog nimmer heeft een
vervoermiddel zulk een snelle toe
neming in aantal vertoond. Helaas
is echter ook het aantal verkeers
ongevallen. waarbij bromfietsen
betrokken zijn, bijzonder groot.
Wie zich op de weg bevindt en
eens rond kijkt, zal zelf opmerken,
hoeveel oudere mensen op brom
fietsen rijden. Mensen, die nog
nimmer een motorisch voortbewe
gingsmiddel hebben bestuurd, men
sen die gewoon waren te lopen of
te fietsen gaan nu op een apparaat
zitten, dat hen met 20, 25 ja 30 km
per uur laat rijden. Geen wonder,
dat van de 36 bromfietsers, die in
1950 dodelijk verongelukten, er 27
bóven de 50 jaar waren,
waarvan het merendeel nl. 17,
weer boven de 60.
ER zijn bromfietsen en bromfiet
sen. Er zijn merken, die slechts
een bescheiden snelheid geven
maar er bestaan ook. die een soort
pseudo-motorfiets zijn. Nu kan op
dit ogenblik nog iedereen op elke
soort bromfiets rijden zonder een
rijbewijs, hoe oud ook de rijder
is. hoe snel ook de bromfiets. Geen
wonder, dat hierdoor de gevaar
lijkste verkeerssituaties ontstaan.
Nü kunnen volgens de bestaande
wetgeving twee-wielige motorrij
tuigen gelijk worden gesteld met
fietsen. Dat betekent dus. dat er
een categorie „fiets-bromfietsen"
komt en een categorie „motor-
(brom)-fietsen". De scheiding tus
sen deze twee zal nu, zo werd
meegedeeld, binnen enkele weken
tot stand komen. De wetgever
heeft hier te lang reeds gewacht
en getalmd. De fietsers zijn kwaad,
omdat de bromfietsen op hun rij
wielpaden rijden, en de automobi
listen ergeren zich over de brom
fietsers, die op hun wegen rijden.
Intussen neemt het aantal brom
fietsen toe met 2.000 per week.
Mede door het talmen van de
overheid is het aantal verkeerson
gevallen, waarbij bromfietsers be
trokken waren, angstig toegeno
men. Sinds maanden heeft de wet
gever deze zaak van alle kanten
kunnen bezien, daarbij voorgelicht
door de toeristenbonden en de fa
brieken. Moge hier nu spoedig een
beslissing worden genomen. Zij
zal de verkeersveiligheid in het
algemeen en die van de bromfiet
sers in het bijzonder verhogen.
MSIMD
Splonnageverhalcn hebben altyd tot de verbeelding van
de mensen gesproken. Het zelf beoefenen trekt de meesten
echter niet aan. Maar een beetje van de sensatie en ro
mantiek, die wy met dit duistere beroep verweven, stra
len toch wel af op het materiaal waarvan de spionnen zich
bedienen. Een van die dingen is het geheimschrift. Be
oefenden wy dat al niet op school en in clubjes, die wy
in onze jeugd stichtten? En wat is de wckciykse kruis-
woordpuzzle of het kryptogram, waarop wy ons vol élan
werpen, eigcniyk ook anders dan een soort geheimschrift.
Dat zijn echter maar kleine klusjes vergeleken met de
enorme opgaven waarvoor de experts van de militaire
staven en geheime diensten gesteld worden, als zij trach
ten spionnen te ontmaskeren en vijandelijke boodschap
pen te ontcijferen. Een van de brillantste staaltjes op dit
gebied verrichten Amerikaanse cryptografen, zoals ex
perts op dit gebied genoemd worden. Lang voor de Ja
panse aanval op Pearl Harbor hadden zij een machine
ontwikkeld, die belangrijker bleek voor het winnen van
de oorlog in het Verre Oosten dan de Atoombom. De
machine. Magie genaamd, was niet meer of minder dan
eN duplicaat van het apparaat, dat Tokio gebruikte om
zijn uiterst geheime mededelingen in code over te zetten
en weer te vertalen. Het kostte jaren om de machi
ne te bouwen, maar eenmaal vol
tooid vertelde hij de Amerikanen
de gehele sterkte van de Japanse
vloot die naar Midway voer. zodat
voldoende Amerikaanse slagschepen
aanwezig waren om de ontmoeting
tot een overwinning te maken. Zij
geleidde onderzeeërs op de koers
van Japanse convooien. De enige
zorg, die men toen nog had, was
aat de Japanners te weten zouden
komen wat de Amerikanen wisten
en de code zouden veranderen. Het
neerschieten van het vliegtuig van
generaal Yamamoto boven Bougain
ville in 1943 verried echter duide
lijk dat de Amerikanen te veel wis
ten. Tokio deelde zijn vloot mede,
dat een nieuwe code ondenveg was
met de Tami Maru. De boodschap
werd echter uitgezonden in de ouae
code en door de Amerikanen opge
vangen. Prompt werden vliegtuigen
uitgestuurd om de Tami Maru op
te zoeken en tot zinken te brengen
Duikers van de marine deden toen
de rest en het Amerikaanse opper
bevel wist weer evenveel als voor
heen.
Welk een belangrijke rol de cryp
tographic ook tijdens militaire ope
raties speelt bleek wel toen op ze
kere nacht tijdens de tweede we
reldoorlog bij Colmar in Frankrijk
zwarte handelaren tot aan de Ame
rikaanse linies slopen en daar een
vrachtwagen stalen. Dit bracht voor
een ogenblik alle geallieerde krijgs
verrichtingen tot stilstand. In die
vrachtwagen stond nl. een klein
zwart apparaat, dat er uitzag als
een schrijfmachine. Hiermee wer
den de geheime boodschappen ver
zonden en ontcijferd. Het stond op
dat ogenblik ingesteld op de gel
dende code. Als het in handen van
de vijand kwam, zou deze op de
hoogte zijn van elke geallieerde be
weging. Patrouilles doorzochten de
landstreek en vonden tenslotte aan
de kant van de weg de kleine zwar
te machine. De dieven, onwetend
van het doel van het apparaat en
niet wetend wat ermee te moeten
aanvangen, hadden het uit de wa
gen gegooid. Generaal Eisenhower
kon zijn operaties hervatten.
Een eenvoudig voorbeeld van ge
heimschrift vindt u hierbij. De af
zender en de ontvanger spreken
van te voren vier factoren af: het
meetkundige patroon, het beginpunt
en de volgorde waarin de tekst ge
schreven zal worden, het beginpunt
en de volgorde waarin het wordt
overgeschreven, en tot slot de groot-
Advertentie /.Af.)
MET GEHEIME ESKT EI^
T-l ET geheimschrift is bijna co oud als de
11 schrijfkunst zelf. Het eerst vinden wij er
iets over vermeld door Aeneas de Tacticus, die
24 eeuwen geleden reeds 20 verschillende syste
men beschreef. De Spartaanse generaals pasten
meestal de scytale. wat staf betekent, toe. Zij
wonden een strook perkament in spiralen om
een staf en schreven er dan hun uiterst geheime
boodschappen op. Losgemaakt bevatte de strook
een wirwar van letters. Om die weer in de goe
de lijn te brengen moest men het perkament
weer om een staf van precies dezelfde afmetin-
tingen winden. De oude Grieken ontwikkelden
tevens talrijke kunstjes om hun mededelingen
verborgen over te brengen, waaronder met on
zichtbare inkt (groentensappen, speeksel, urine),
welke eerst zichtbaar werd na verwarming. Toen
Themistocles, de grote Atheense staatsman, in
verbanning leefde stuurde een van zijn aanhan
gers hem de waarschuwing, dat de tijd riip was
voor een staatsgreep getatoucerd op het hoofd
van een slaaf. Dat was eerst kaalgeschoren, dan
getatoueerd, waarna enige tijd werd gewacht tot
het haar weer wat was gegroeid. Om de bood
schap te lezen moest Themistocles het hoofd
van de slaaf weer kaalscheren. Vele Grieken
pasten dit kunstje toe. Maar daar de tatouage
niet meer verwijderd .kon worden en dus altijd
als bewijs van hun spionnage of activiteit bleef
bestaan, was er geen andere mogelijkheid dan
de hele slaaf maar te laten verdwijnen.
te der groepen waarin de boodschap
zal worden verdeeld.
Nemen wij als boodschap: ONZE
KRANT ALTIJD INTERESSANT.
Voor het patroon nemen wij een
vierkant van vijf maal vyf hokjes.
Wij beginnen de boodschap op te
schrijven van boven naar beneden,
links te beginnen en steeds ieder
volgend rijtje verticaal invullend. Wij
krijgen dan het figuurtje, dat u
hierboven vindt afgebeeld. Als we
nu de boodschap overschrijven met
de klok mee en met de laatste let
ter van de figuur beginnen dan krij
gen wij als resultaat de volgende
groepjes van vijf letters:
TEIAK EZNOR LNSSA NRDTN
ATTEIJ
Als de ontvanger dit wil ontcijfe
ren begint hy volgens de gemaakte
afspraken deze letters kloksgewijs in
te vullen in de vastgestelde figuur
en kan dan weer van boven naar
beneden de boodschap aflezen. Een
leuk familiespelletje voor de winter
avonden.
Advertentie (1. M.)
U zuJt 's morgens „kiplekker"
alt bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal
In uw Ingewanden doen stromen, andera
verteert uw voedsel niet. het bederft.
U raakt verstopt, wordt humeurig en
loom. Neem de plantaardige CARTER'S
LEVERPIL.LETJES om die liter gal
op te wekken en uw spijsvertering en
stoelgang op natuurlijke wijze te regelen.
Een plantaardig zacht middel, onover
troffen om de gal te doeD stromen.
Eist Carter's Leverpllletjes.
Stoom uit naalden maakt
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM. „Veertien
duizend bakkers in Nederland lij
den geregeld verliezen door het
brood, dat ze de ene dag niet
verkopen en de volgende als „oud
brood" niet meer aan de man
kunnen brengen. Daarvoor heb ik
nu de „primeermachine" ontwor
pen", vertelde ons de heer Willem
Stuvé uit Haarlem, een bekend
man door zijn nougat-kramen op
talloze Nederlandse kermissen.
De primeermachine ziet er
eenvoudig uit, even wordt het
oude brood in een oven voorver
warmd, dan op een speciaal
plateau gelegd en met twintig
naalden doorprikt. Uit de naal
den spuit een seconde lang over
verhitte stoom, die door toevoeging
van boter een zeker vetgehalte
heeft. Dan is het brood van gis
teren of nog ouder weer vers.
„Naar mijn mening hoeft de
prijs van dit verse-oude brood
niet hoger te zijn dan dat van
normaal brood," zei de heer Stu
vé. „De prijs van de machine zal,
als zij in massa wordt geprodu
ceerd ongeveer 1500.zijn. De
prestatie: duizend broden per uur."
Een damesgarnituur in de maten 40 en 44. U naait de zijstukken
van de onderjurk aan voor- en achterpand. Dat rijgt U de plooien
er in. Aan de onderkant van het bovenlijfje een inslag van 1 cm.
leggen en het bovenlijfje op de rok stikken. In de rok rallen
nog een paar fijne plooitjes of rimpeltjes (naar verkiezing).
Benodigde stof 440 cm. a. 80 cm. breed en 5.75 m. kant.
Afgehaald aan ons kantoor bedraagt de prijs van dit pa
troon slechts 35 cent. Franco toezending per post is eveneens
mogelijk. De prijs bedraagt dan 50 ct.
Bij toezending per post gelieve U ons een postwissel te
doen toekomen van 50 ct. met vermelding welke maat wordt
gewenst.
""6
DRIE THEOLOGEN heb
ben te Kopenhagen een
openbaar debat gevoerd, dat
daar nogal opzien baarde. Het
waren „stiftsprovst" Broder-
sen, „Pastor" Nöjgaard en „For
stander" Krabbe. Als wij het
goed hebben is de laatste bij
het werk onder studenten en
jongeren betrokken. De drie
heren hebben in een grote bij
eenkomst van de
Kopenhaagse „Stu-
denter-forening" het
hunne gezegd over de
vraag: „Heeft de kerk
tegenwoordig nog een taak?"
Laatstgenoemde spreker antwoord-
de resoluut: Neen. Waarom niet?
"Vier redenen: 1. de onderlinge
strijd der theologen; 2. de onvol
doende en verouderde opleiding
der predikanten; 3 het gebrek aan
contact tussen kerk en grotestads-
niens. vooral de arbeider; 4. de
gevaarlijke rust, waarmee de kerk
alles opneemt.
Over de „theologische bokswed
strijden" zei de heer Krabbe, dat
zy slechts tot verwarring leiden.
F.r is binnen de kerk een groot ge
brek aan verdraagzaamheid tegen
over andersdenkenden en anders
gelovigen; aldus komt de kerk niet
aan haar taak onder moderne men
sen toe. „Wat de ene Christen waar
heid noemt, noemt de ander leu
gen; wat de een evangelie noemt,
noemt de ander falsificatie".
De verhouding tussen kerk en
arbeiders was volgens deze spreker
het meest tragische en fataalste
hoofdstuk uit de kerkgeschiedenis.
Op het beslissende ogenblik liet de
kerk ten hoogste nog op onver
schillige wijze als iets overbodigs
beschouwen dat niet eens de moei
te waard is om te worden bestre
den. omdat het uit zich zelf wel
sterven zal. In het oog der arbei
ders zit de kerk hopeloos vast aan
kapitalisme en conservatisme. „De
kerk zou haar jas en haar vest
moeten uitdoen en aan de kant van
het proletariaat gaan staan, want
de zaak van het proletariaat is een
rechtvaardige zaak."
Ernstig bezwaar was er ook te
gen de predikantenopleiding. De
huidige predikant is zo zeer in de
theologie gespecialiseerd, dat hij
niet meer in staat is met gewone
boerenmensen een gesprek te voe
ren; hij is niet meer de boer-onder-
boeren, die hun belangstelling in
Deze tveek
het weer, de markt, de prijzen
deelt. Hij staat door zijn eenzijdige
opleiding verder hulpeloos tegen
over de practische, sociale en psy
chologische problemen waarmee
hij te maken krijgt. En zo nemen
de psycholoog en de psychiater zijn
t-iak maar over
Minder fel trokken de twee an
dere sprekers van leer. Ds Broder-
sen beschuldigde er de kerk van.
dat zij te veel goedkope troost gaf,
in plaats van de mens voor de keu
ze te stellen om Christus volledig
te volgen of niet. De kerk heeft nog
kansen, maar dan moet zij méér
zijn dan een domineeskerk en zich
durven vernieuwen.
Waarop ds Nöjgaard zich be
klaagde over het geestelijke kli
maat van onze eeuw: „Wij hebben
het zo druk. dat wij geen tijd heb
ben om te leven."
Hoe dan ook, ieder waardeerde
het, dat in de bijeenkomst in de
Studenterforening de dingen rond
uit gezegd werden. En dat er geen
enkel woord van nietszeggende
vergoelijking viel.
T? R verandert toch wel eens iets
op deze wereld... Buiten
Keulen lag een zeer groot exerci-
tieterrein: Wahn. Daar is thans een
ter wille van Hitiers legeroefenin-
gen ontruimd dorp, Altenrath. op
nieuw bewoond. Er is nog maar
één kerk: rooms-katholieken en
protestanten gebruiken deze „si-
multaankerk" beide.
HERVORMDEN en Gereformeer
den, maar ook Luthersen en
Oud-Katholieken, alsmede verte
genwoordigers van het Leger des
Heils treft men aan in het congres
comité van het derde Christelyk-
Sociaal Congres, dat in het voor
jaar van 1952 te Amsterdam zal
plaats hebben. De sprekers en in
leiders op dit congres
zijn daarnaast uiteenlo
pende politieke overtui
gingen toegedaan. Onder
hen treft men voorts aan:
theologen, juristen, eco
nomen. industriëlen en vakvereni
gingsbestuurders. maatschappelijke
werkers en jeugdleiders.
Er komen drie secties, die elk
een eigen probleem centraal stellen.
Sectie I onder leiding van prof.
ar G. Brillenburg Wurth: De bete
kenis van de bijbelse boodschap
voor het sociale leven. Referenten:
ar H. Berkhof en prof. dr H. Rid
derbos.
Sectie II onder leiding van dr J.
C. C- Rupp: Mens, massa en ge
meenschap. Referenten: dr T. de
Graaf, prof. dr R. Schippers, E. M.
van Diffelen, ds W. A. Wiersinga,
W. P. Cnossen, mevr. dr F. T. Die-
mer-Lindeboom; C. van Nierop, dr
P J. Roscam Abbing en dr H. R.
Wijngaarden.
Sectie III onder leiding van M.
Ruppert: De organisatie van de
maatschappij. Referenten mr P.
Borst, mr dr A. A. van Rhijn, C.
J van Mastrigt, dr S. Rozemond,
C. Smeenk en drs F. A. Kraaije-
\eld.
-PORT SAID
N
N
•KANTARA
E
ISMAILIA
lx
j X
fï
te
SUG2
BB'fse LUTÏÏT
BASES
Hit is het tragische
Laan het steeds ge
welddadiger vormen aan
nemende conflict tussen
Groot-Brittannie en Egyp
te: het is een conflict tus
sen recht en recht. Het
Suezkanaal vormt de di
recte verbinding tussen
Engeland en Australië,
Nieuw-Zeeland, Hongkong,
Malnkka, Ceylon, India,
Pakistan en Brits-Oost-
Afrika. Het is de hartader
van het Britse Gemenebest.
Wordt deze afgesneden dan
sterft het Gemenebest.
Maar het Gemenebest heeft
ongetwijfeld een recht op
leven.
Aan de andere kant be
zit Egypte het recht op de
volledige onafhankelijkheid
en souvereiniteit. Op het
ogenblik wordt dit récht
juridisch beperkt door het
Brits-Egyptische verdrag
van 1936, dat de bescher
ming van het Suezkanaal
in vredestijd en de verde
diging ervan in oorlogstijd
aan de Britten laat. Dit
verdrag loopt echter in
1956 af. Hadden de Egypte-
naren nog vier jaar ge
wacht met het stellen van
hun eis tot terugtrekking
der Britse troepen uit de
kanaalzone, hun positie zou
juridisch onaantastbaar zijn
geweest.
Nu is het duidelijk, dat
de Britten om der wille
van het behoud van het
Gemenebest niet van het
Suezkanaal kunnen weg
trekken thans niet en w
1956 niet. De vrije door
tocht door het Suezkanaal
afhankelijk te maken van
de bereidwilligheid der
Egyptenaren en de defen
sie van deze hartader in
geval van oorlog over te
laten aan de Egyptische
strijdkrachten is voor hen
een volkomen onmogelijk
heid.
Oppervlakkig gezien
schijnen de Britten zeer
wel in staat hun positie
aan het kanaal met militai
re middelen te handhaven.
Het Egyptische leger is
uiterst zwak. Maar Egypte
zal het niet tot een open
lijke oorlog laten komen.
Het zal de Britten bevech
ten met de wapens van ter
reur en guerillastrijd. Het
is daarmede reeds begon
nen. In Ierland en Palesti
na werd het machtige
Groot-Brittannië met deze
wapens verslagen. Dat kan
ook in Egypte gebeuren.
De Britten weten dat.
Wanneer de Britse leeuw
in Egypte toont, dat hij
nog Klauwen kan, is de
vreugde van het Engelse
volk daarover ook niet on
vermengd. Het weet, dat
in een conflict tussen recht
en recht met militaire
middelen alléén op de duur
geen beslissing te forceren
is. Het blijft daarom hopen
op een compromis.
Een handicap voor de
Britten daarbij is. dat
Egypte niet bereid is,
nieuwe bondgenootschap
pen aan te gaan. Het agres
sieve Italië van 1936 lag
vlak bij de Egyptische
grenzen: het agressieve
Rusland van thans ligt er
ver van verwijderd. In het
grote conflict tussen Oost
en West wil Egypte zich
het liefst neutraal houden,
net als bij voorbeeld India.
Daarom ook al gaf het
zulks niet officieel te ken
nen weigerde het de
uitnodiging om deel te ne
men aan het Westelijke de-
fensiepact voor het Mid
den-Oosten. Aan Groot-
Brittannië ontnam het
daarmee tevens de kans
zijn troepen in Egypte ge
legerd te houden, zonder
i>erder de Egyptische na
tionalistische gevoelens te
kwetsen.
Terwijl Engeland dus
nog gedwongen is zijn
recht tegenover dat van
Egypte met machtsmidde
len te handhaven, moet het
blijven zoeken naar een
vergelijk. Het doet dit ook.
Onlangs maakte de „Obser
ver" melding van een plan
tot internationalisatie van
het Suezkanaal, naar het
voorbeeld van het Pana-
makaitnal. Er zijn ook an
dere mogelijkheden. Alleen
schijnt de tijd om met der
gelijke voorstellen bij
Egypte, waar de nationa
listische hartstochten hoog
zijn opgezweept, aan te
komen, niet rijp. Voorlopig
kan men daarom niet veel
anders doen, dan de ont
wikkeling daar, die beslis
send zal zijn voor het to
taal der betrekkingen van
het Wesfen met de Mo
hammedaanse wereld, met
aandacht te blijven volgen.
Advertentie (l. M.)
Naargeestige gedachten, tobberijen
en angstgevoel worden verdreven
door MUNHARDT'S ZENUWTABLETTEN
Versterken het zelfvertrouwen en
stemmen U weer moedig en rustig.
Misschien hebt u óók geen auto.
Maar u kent ze wel, de wagens
waarin met één enkele handbe
weging een deel van het dak ge
opend kan worden. Wie rijdt met
zonnig weer weet daar het goede
van. En hoe zcmdt u iemand vin
den, die op een warm-stralende
dag zijn schuifdak potdicht
houdt? Zelfs als hij „verkouden"
is, moet het dak open, want dan
kan de zon hem bereiken. En zon
en gezondheid hebben veel met
elkaar te maken.
Als wij nu eens even de maat
schappij waarin wij leven, zien
als een groot verkeersspel, dan
rijdt daar ergens in de file. of op
een eenzame weg uw levenswa
gen met uzelf aan het stuur. Het
is heerlijk weer. Staat uw dak
open? Geeft u de zon zijn kans?
Het is maar een vergelijking
Jezus zegt in de Bergrede: „Uw
Vader doet zijn zon opgaan over
bozen en goeden". Ik weet niet
of u boos of goed bent. Ik weet
wel dat u die zon nodig hebt.
Voor uw gezondheid. Geestelijk
en lichamelijk. En de zon van
God is Christus. Nóg schijnt die
zon. Is uw schuifdak nog dicht?
F. OBERMAN
Advertentie I M
kwartier in een
uur op Uw
The original English
Latex Foam Mattress
DEN HAAG. De heer C.
Bellaar Spruyt, chef der afdeling
voorlichting van de directie voor
lichting van het departement van
Buitenlandse Zaken, zal binnen
kort optreden als hoofd van het
Nederlandse voorlichtingsbureau
te Sydney.
Van para-normale
verschijnselen gesproken
Naar aanleiding van de parapsy
chologische onderwerpen, welke de
heer Zorab in dit blad behandelt
artikelen, waarmee hij hoopt be
gaafden op dit gebied op het spoor
te komen, opdat eventueel met hen
verder kan worden geëxperimen
teerd zou ondergetekende gaarne
over deze materie zijn visie geven.
Het is in de eerste plaats interes
sant te weten, wat dr. W. H. C.
Tenhaeff bij zekere gelegenheid
over Jonglisto vertelde aan een
aantal cursisten van de een of an
dere Volksuniversiteit. „Jonglisto".
aldus dr. Tenhaeff, „heeft mij per
soonlijk toegegeven, dat hij volko
men gespeend is van enig inzicht
in de telepathie." Jonglisto heeft
tegen dr. Tenhaeff gezegd: „Ik
weet niets van telepathie af, maar
toch verdien ik met mijn optreden
een massa geld. U bent een deskun
dige op het gebied der telepathie,
maar verdient veel minder."
Jammerlijk is men deze clowne
rie en goochelarij gaan verwarren
met paranormale begaafdheid. Te
gen het optreden van variété-„tele-
pathen" zou geen enkel bezwaar
bestaan, indien zij zich uitsluitend
aandienden als goochelaars. Mis
schien hebben deze mensen, gelijk
zovele anderen, van nature enige
para-normale aanleg. Hun gaven
blijken echter niet voldoende ont
wikkeld of niet voldoende aanwe
zig te zijn om het zonder kunst en
vliegwerk te stellen. Doordat zij
zich als paranormaal begaafden
voordoen vormen zij een gevaar
voor de samenleving. Zij zouden er
goed aan doen de magiërstulbanO
af te zetten en zich te houden aan
het hocus pocus van de goochelstok
en het rokcostuum. In die gedaante
kunnen zy iets presteren, dat dan
knap werk mag worden genoemd.
Dit alles wil zeker niet zeggen,
dat het gehele gebied der zoge
naamde occulte, paranormale of
spiritistische verschijnselen geen on
derwerp van wetenschappelijk on
derzoek zou zijn. Het tegendeel is
het geval. Alle verschijnselen, die
door ernstige waarnemers ge
constateerd worden, hoe zonderling
ook, hoe onverklaarbaar ook by
de tegenwoordige hoogte, die de
wetenschap heeft bereikt, behoren
door de v r ij e wetenschap te wor
den bestudeerd en verwerkt. Dit
slechts waarborgt de wetenschap
pelijke vooruitgang, dit slecht9
brengt de wetenschap nader tot
haar einddoel: de kennis der waar
heid. En het valt te betreuren, dat
er nog altijd banierdragers der we
tenschap zijn, die doodeenvoudig
boos worden, wanneer men hen
over paranormale verschijnselen
komt te spreken.
G. WASSINK.
Open deur ingetrapt
Wanneer het stukje van de heer
Wassink dient te worden opgevat
als een reactie op hetgeen in ver
schillende mijner artikelen naar
voren werd gebracht, dan kan ik
slechts constateren dat hij bezig is
een wijd openstaande deur in te
trappen. Vrywel alles nl. van het
geen hij te berde brengt, kan ik vol
mondig onderschrijven. Waar zulks
ook maar enigszins te pas kwam,
heb ik mij met kracht geweerd te
gen de varité-artisten, die het pu
bliek met bun z.g. telepathische ex
perimenten om de tuin leiden en
zich feitelijk schuldig maken aan je
reinste flessentrekkerij. Het is trou
wens de Studievereniging voor
„Psychical Research" geweest (van
welk genootschap ik de secretaris
ben), die als eerste het publiek
waarschuwde zich geen goochel-
knollen voor telepathische citroe
nen te laten verkopen.
Eén zaak zou ik echter wel wil
len rechtzetten. De aanleiding tot
het schrijven van de reeks artike
len in uw krant is niet geweest om
goede proefpersonen op het spoor
te komen (bij mijn laatste radio-
proeven was zulks gedeeltelijk wel
het geval), doch de serie in kwestie
dient te worden gezien als een po
ging het publiek van voorlichting
te dienen op het nog vrij duistere
terrein van de paranormale ver
schijnselen.
G. ZORAB.
Welke grote stad is het
veiligste?
Onlangs hebt u in uw blad uit
de door de KNAC georganiseerde
steden verkeersveiligheids competitie
de conclusie getrokken, dat Rotter
dam de veiligste van de drie grote
steden zou zijn. Dit wordt door de
uitslag van deze competitie echter
geenszins aangetoond. Het is vrij
wel onmogelijk om op grond van de
ongevallencijfers exact te bewijzen,
dat een bepaalde gemeente veiliger
is dan een andere. De intensiteit
van het verkeer en de samenstelling
daarvan, alsmede andere omstandig
heden zijn immers voor elke ge
meente verschillend.
De berekeningen van het C.B.S.,
waarop de KNAC-competitie is ge
baseerd. geven dan ook slechts aan,
dat het aantal verkeersongevallen in
Rotterdam over 1950 ten opzichte
van het gemiddelde over 1948/'49
procentueel minder gestegen is dan
in Amsterdam en in Den Haag in
het bijzonder. Elke gemeente wordt
dus met zichzelf vergeleken en de
wisselbekers werden uitgereikt daar.
waar volgens deze maatstaf de ver
keersonveiligheid het minst is ge
stegen, c.q. het meest is gedaald.
INSIDER
