NA SPANJE.... AFRIKA!
Armoede, sterkste
indruk bij verlaten
van
bij
Europ
VAL DA
öetUeens
hóren!
Zuigelingen stikken
niet in hun kussens
Kleding met mogelijkheden
Met geluid kan
bijzonder veel
worden bereikt
Niet alléén een kwestie
van de portemonnaie
Tob toch niet
Zaterdag 10 November 1951
TANGER. Dit is Afrika. De
boot schommelt nog wat na aan
de kabel die zo juist is vastge-
trokken, terwijl van de kade een
oorverdovend lawaai opstijgt,
alsof een gigantisch orkest aan
het stemmen slaat. Mannen in
lange witte pijen, de rode fez
koket schuin op het hoofd, hef
fen de armen ten hemel en
schreeuwen tegen elkaar in, met
een regelmaat die aan een inge
studeerd koor doet denken.
Er is juist een boot uit Mekka
aangekomen en in de douaneloods
lopen de merendeels Europese amb
tenaren van de internationale zone,
rood-aangelopen, zwetend en vloe
kend. heen en weer. ..Een lekker
karweitje vanmiddag", hoor ik een
tegen zijn collega zeggen. ..Ik zit al
onder het ongedierte". ..Een bad.
man", is het enige antwoord. En
daarmee is geloof ik de botsing tus
sen twee werelden al meteen ge
geven.
Daar ligt Spanje
ACHTER ons. aangeduid door een
blauwe golvende lijn, ligt Span
je. Men behoeft geen geoloog te
zijn om het verband te beseffen
tussen ginds en hier; dezelfde kust
lijn. dezelfde kleur, hetzelfde kli
maat en dat laatste niet alleen
in weerkundig opzicht. We zijn er
in vier dagen doorgerost: dat is te
weinig om serieuze gegevens mach
tig te worden, maar het is genoeg
om indrukken on te doen. Want
Spanje is een land dat niet onver
schillig laat: alles treft er diep. ten
goede of ten kwade.
Spanje is. vooral in politiek op
zicht. al dermate een cliché gewor
den dat men het nauwelijks onbe
vangen meer observeert. Daarom,
van Irun af tot aan San Sebastian
zei ik bij mezelf telkens: dit is
gewoon; dit is precies de voortzet
ting van Frans Baskenland. Maar
toen ik in Algeciras arriveerde, had
zich een indruk vastgezet, die van
uur tot uur en van dag tot dag
gegroeid was: het zich steeds meer
verdiepende beeld van armoede. Het
landschap werkt die indruk in de
hand: het is groots, sober, met rui
ge lijnen en felle okerkleuren; op
de Nederlander die lintbebouwing
gewend is, maakt het de indruk van
hopeloze verlatenheid Ik moest
wennen aan de ezeltjes. Ze torsten
hun eigenaren met elegante trip
pelpasjes. die wanneer ze te zwaar
beladen waren, veranderden in een
soort Chaplin-pas van de nu X-vor-
mig uitstaande trillende achterpoot
jes, Toen begon ik de klasse-inde
ling te zien: boeren met schoenen
enkelen; boeren met sloffen
meer; boeren met kruisvormig ge
wonden lompen om de voeten
de meesten.
Vóór we Madrid inreden, passeer
den we een gigantisch bouwwerk,
een uitgestrekte wijk die uit één
vierkant woningblok bestond; alles
hypermodern, maar nog niet afge
maakt. „Arbeiderswoningen", riep
een officier, die ons zag kijken, en
hij lachte. Het zou indruk gemaakt
hebben, indien we niet. in een vlak
te die we zojuist doorkruist hadden,
de stulpen hadden gezien met één
raam of zonder raam. gemaakt van
ruwe blokken of zelfs van stro; een
hok vaak dat geen scheiding tussen
muur en dak kende en slechts een
klein gat had tot ingang. Het was
niettemin bewoond.
Madrid, andere armoede
T N Madrid zelf ontmoet men een
•*- andere armoede, minder osten
tatief. zich uitdrukkend niet in de
kleren, maar in de nerveuze, be
zorgde spanning, die onmiddellijk
opvalt wanneer 'men, uit de me
nigte tredend, voor een kort ogen
blik alleen tegenover een Span
jaard staat.
We merken het vooral aan de
nauw verholen vreugde waarmee
een fooi van enkele pesetas wordt
aangenomen, soms door lieden die
men in Holland geen fooi zou dur
ven aanbieden. Maar het leven is
er goedkoop, dat moet gezegd wor
den. En het is een goedkoopte
waarvan je moet houden. Een taxi
chauffeur vroeg me voor een rit
door Madrid drie-en-een-halve pe-
seta_ dat is, laat ons zeggen iets
als vijf-en-dertig cent; ik heb met
een schuldig gevoel het bedrag
bijna verdubbeld. Wat moet eén
chauffeur verdienen? Een blik op
zijn kleren en zijn gegroefd, on
dervoed gezicht gaf het antwoord.
Monstrueuze stad. Madrid, zoals
ze daar opeens, zonder enige zicht
bare oorzaak, uit de dorre vlakte
oprijst Het centrum heeft een ge
heel eigen protserigheid, want het
fin de siècle heeft zich hier
cp de Moorse bouwstijl geinspi-
Onze reisredacteur heeft zich
naar Marokko begevenom welks
toekomst thans zoveel is te doen.
In de komende dagen zullen onze
lezers z'jn indrukken in ons blad
kunnen aantreffen.
Maar op de drempel van Afrika,
namelijk in Tanger, heeft onze
collega nog even achterom gezien,
naar Spanje, waar hij zojuist met
spoed doorheen was gereisd. In
vier dagen. „Te weinig om seri
euze gegevens machtig te worden,
genoeg om indrukken op te doen"
I schrijft hij.
reerd. Wat het oog ontwaart zijn
geruime tijd niets dan bankgebou
wen, enorme bankgebouwen, die
gehele straten vullen en die naar
het schijnt, fantastisch goed ge
outilleerd zijn. Er moet hier veel
gespeculeerd, belegd, gefinancierd
en opnieuw belegd worden. De
koersen worden tot 's avonds laat
in lichtletters aangegeven. Wat een
contrast met de technische uitrus
ting van de rest van Spanje! Maar
in Madrid kan men niettemin er
varen dat de Spanjaarden over een
élite beschikken, intellectuele voor
waarden voor een wedergeboorte
moeten niet ontbreken. De stad is
merkwaardig goed georganiseerd;
het verkeer loopt uitstekend; het
materieel is trouwens goed.
Ware tempel
WONDERLIJK land, domein van
droogte, met een volk, dat
zijn dorst naar het schijnt gesubli
meerd heeft. Want de kathedraal
in Burgos die oprijst als een on
waarschijnlijk schoon hemelpaleis,
licht en triomfantelijk, maakt vol
strekt niet de indruk de tempel te
zijn van een somber geloof; hier
moeten vele Spanjaarden, één mo
ment, de verlossing uit de onge
lijkheid en hun aandeel in de col
lectieve rijkdom van het hierna
maals beleefd hebben.
De Spaanse barok, het beeld
houwwerk aan de kathedraal van
Sevilla, verdiept nog eens die
indruk, doet mij althans, veel
echter, veel direc'.er aan dan de
Italiaanse. Dit is levend, en daal
de religie tot de realiteit behoort,
realistisch. De mannen en vrou
wen. die men in de religieuze
kunst van die periode ziet afge
beeld, men komt ze nog tegen,
in de kerken en daarbuiten.
Een volk dat enorme energieën
moet hebben verzameld en dat gro
te kwaliteiten verbergt. Houdt ook
niet het lieflijke Cordoba een be
lofte in? Het is niet de slot-indruk.
Die komt in Algeciras; rond het
kleine haventje verdringen zich de
kooplieden. de vrouwen in zwarte
japonnen, die prachtige jonge meis
jes. de blinden, de ontelbare blin
den. mannen -n vrouwen, voortge
trokken door jongetjes die luidkeels
de prijs uitroepen van de loterijbil-
jetten die ze venten, de haveloze
mannen met het bankje voor het
schoenenpoetsen onder de arm. die
onmiddellijk om je heen zwermen,
zodra je gaat zitten, en de kinderen
vooral, vervuilde jongetjes en meis
jes. tussen vier en tien jaar. met
blote voeten en nu al geschonden
wangen of oogleden. Ze schieten op
je af. de gekromde hand uitschie
tend met een routine die doet den
ken aan het routine-gebaar van
een geoefende stenotypiste, met on
weerstaanbare bedelstemmetjes als
van miauwende poesjes un pe
seta, un peseta die plots ruw uit
schieten als een ander in de buurt
komt.
Een kereltje van twaalf
Allerlaatste indruk: het
joch van misschien twaalf jaar.
dat ons de boot wees. Hij sprak
Frans, en zelfs goed; hij was han
dig en beleefd; zijn grote intelli
gente ogen taxeerden ons met grote
ervaring. Over zijn smal, nu al ge
groefd gezicht gleed af en toe. heel
vlug, heel vluchtig, een lachje. Het
was al donker; een koude wind
stoot kwam om de hoek en hij trok
met een magere hand de lapel van
zijn ragdun jasje tegen zijn hals,
terwijl hij ons een hoofdknik na
zond. De boot dreef af; we zagen
toen eerst dat hij harrevoets was
en heel vuil. Zijn grote ogen keken
ons na. tot hij. met een plotselinge
ruk. zich omkeerde en wegdraaide,
de hand tegen de borst gedrukt, op
weg waarschijnlijk naar nieuwe
prooi. Stellig een intelligent kerel
tje. ijverig en ernstig. Wat zou er
in ons land van hem gemaakt wor
den? Maar hij zou niet eens mogen
emigreren
EEN amusant Grandguignolstuk
je van Amerikaanse herkomst
heeft, wie het horen wilde, weer
eens kunnen overtuigen, dat met
geluid alleen bijzonder veel be
reikt kan worden. Men zou drt
luisterspel, „Verkeerd Verbonden"
geheten en door de Amerikaanse
Lucille Fletcher geschreven, als
een voorbeeld moeten gebruiken
voor jonge auteurs, die weieens
iets voor de radio willen doen
doch niet recht weten hoe.
„Verkeerd Verbonden" werd de
ze week in de Radioscoop uitge
zonden, onder regie van Kommer
Klein. Een uitstekende uitvoering,
al ontbraken niet de langzamer
hand standaard geworden gemaakt
heden de Nederlandse acteurs
probeerden door een eigenaardig
kauwen op hun woorden op Ame
rikanen te lijken en de vrouwe
lijke hoofdpersoon werd steevast
niet „meddèm" (madame) aange
sproken.
Enny Molsde Leeuwe vertolkte
de hoofdpersoon, een ziekelijk ner
veuze vrouw, die via een door
haar opgevangen telefoongesprek
verneemt, dat
zij vermoord
zal worden.
Maar die niet
bijzonder pret
tige waarheid
dringt eerst
langzamer
hand tot haar door. zodat er in de
ontwikkeling van haar panische
angst voor het alleen in huis zijn
een griezelig geleidelijke opbouw
zit. Met stijgende hysterie belt zij,
van haar ziekbed af. met Jan en
Alleman om gehoor te vinden
voor haar verschrikkelijke onge
rustheid. Alle stemmen waarmee
zij wordt verbonden, zijn echter
van kille, bureaucratische ongelo
vigheid. Zij komen tot haar, om
geven door hol-blikkerig telefoon
timbre; deze goede vondst droeg
2eer bij tot de Grandguignol-effec-
tcn, waannee in vele huiskamers
op dit late uur hartkloppingen zijn
veroorzaakt.
Mevrouw Mols heeft de haar toe
bedeelde zware stempartij schitte
rend vertolkt: tot en met de sner
pende gil, waarmee zij in de fas
cinerende draak de dood vond. Een
dramatische prestatie, waarvan het
jammer is. dat zij, na er even
j doorgedraaid te zijn, op de grote
I hoop wordt gelegd van de andere,
reeds doorgedraaide luisterspelen.
I Dat is het beroerde van dit werk:
j men kan er hart en ziel in leggen
I en het resulteert, in nooit meer dan
I een paar kwartiertjes openbaar-
j heid.
Het zou een goed idee zijn „Ver-
keerd Verbonden" ogeens uit te
I zenden en dan al.'e mogelijke men-
sen, voor wie het nuttig zou zijn
i indien zij het medium radio bestu-
I deerden, speciaal op de herhaling
I attent te maken De schrijftechniek
van Lucille Fletcher is nog op be
langrijker onderwerpen toepasbaar!
PIET BEISHUIZEN
Luisteraars-
Logboek
rend is voor MadridOp de
hoek van de straat een klein
handelaar een van de klein
ste vormen van handel die men
zich kan denken en verder
een invalide. Deze laatste een
gewoon verschijnsel in een land
idat drie jaar burgeroorlog mee
maakte.
Advertentie LM.)
Bi) het eerste kuchen
DAMPO-PASTILLES
m>voorkomen erger
Hoe wordt ons nacht -
stroomtarief
De electriciteitstarieven worden
verhoogd maar per jaar zal 240
kwu van deze verhoging worden
vrijgesteld. Ik vraag mij af hoe de
prijs van de nachtstroom zal wor
den berekend, die velen gebruiken
\oor goedkope heetwatervoorzie-
ning docrr middel van boilers. Een
boiler toch gebruikt per jaar 720
1800 kwu. Zou het niet aanbeve
lenswaardig zijn de nachtstroom-
tarieven eveneens geheel uit te
sluiten van tariefsverhoging? Eni
ge verschuiving van dag- naar
nachtstroom zou bovendien de
elêctriciteitsvoorziening gedurende
de overbelaste daguren nog ten
goede kunnen komen.
K. R. POSTMA
Misplaatste vreugde
De foto's van kolonel Bertram
de „Mig-kraker" die u onlangs op
de voorpagina publiceerde, met
een serie opnamen van het doo£
hem omlaag geschoten vliegtuig,
heb ik vol afgrijzen bekeken. Op
10 Mei 1940 heb ik staan springen
van plezier toen een Duits vlieg
tuig met 'parachutisten als een
brandende fakkel omlaag stortte.
Later schaamde ik mij diep over
mijn leedvermaak, hoewel ik de
Duitsers hun gruwelen in het ge
heel niet heb vergeten. U had deze
foto's beter niet kunnen opnemen.
Over enkele jaren zal ook kolonel
Bertram de publicatie er van be
treuren.
M. PEEKEL
Wat is de plaats van
de bromfiets
Toen de afgelopen zomer pas in
het land was reden mijn vrouw en
ik met onze bromfietsen op het
rijwielpad. De ervaringen waren
slecht: niet uitwijken, vele fietsers
achter ons aan. Nu rijden wij al
maanden achter elkaar op de hoofd
weg en nu is het rijden een genot,
hetgeen ook wel mag voor 14
wegenbelasting. A propos: als wij
niet de fietsers gelijk worden ge
steld, ziet de overheid dan van die
14af? Gelijke monniken, ge
lijke kappen.
B. DE JONG
Een fietser over de
bromfietsers
Als fietser zou ik het een ramp
vinden wanneer de bromfietsen
niet van het rijwielpad zouden
worden geweerd. Ik geloof niet,
oat de bromfietsers zich aan de
maximum-snelheid zullen houden.
Als fietspaden links van de hoofd
weg liggen en daarvan niet door
een afscheiding zijn gescheiden,
dan kan het moeillijkheden ople
veren, wanneer bromfietsers zowel
op het rijwielpad als op de weg
mogen rijden. Een fietser houdt op
het links liggende fietspad zoveel
mogelijk rechts. Een hem tegemoet
komende bromfiets, die op de
hoofdweg rijdt, houdt ook zoveel
mogelijk rechts. Er kan misver
stand ontstaan, doordat het de
fietser niet goed duidelijk is of de
bromfietser rechts op de hoofdweg
of links op het fietspad rijdt! Ten
slotte dit: dat bromfietsers met
toeters zijn uitgerust maakt het
voor de fietsers er ook al weer
niet gemakkelijker op.
FIETSER
(Van onze medische mede
werker)
MET regelmatige tussenpo
zen kan men in de kran
ten lezen dat er weer een zui
geling in de kussens van de
wieg gestikt is. Het lijkt een
even dramatisch en even on
verschillig bericht alsof er weer
een kindje uit het raam geval
len is, weer één een pan ko
kend water over het lijfje heeft
gekregen of weer één onder
een auto is geraakt bij het spe
len op straat. Toch is dat on
juist.
Het verschil is, dat alle laatstge
noemde ongelukken voorkomen
kunnen worden door enkele ver
standige veiligheidsmaatregelen en
door opvoeden van ouders en kin
deren, zodat het zin heeft om voort
durend in de krant op deze onge
lukken te wijzen, terwijl het be
ruchte stikken in de kussens niet
voorkomen kan worden omdat het
bijna nooit voorkomt.
Het stikken in de
kussentjes is
Advertentie (l M.)
Heem een doos echte
PASTILLES
TEGEN
VERKOUDHEID
Onbewaakte overwegen
Wanneer zal er een eind komen
aan de vele ongelukken op onbe
waakte overwegen? Naar mijn me
ning is het enig afdoende middel
een politie-verordening, waarbij
het elkeen, hetzii voetganger, het
zij wielrijder of bestuurder van
een motorvoertuig, verplicht is
\oor elke onbewaakte overweg te
stoppen. Als een dergelijke veror
dening bestaat zal het niet rreer
voorkomen, dat men het flikker
licht niet ziet en het is vrijwel
uitgesloten dat er ongelukken zul
len voorkomen. Bij overtreding
geve men flinke boeten en trekke
men het rijbewijs in. In Amerika
heeft dit voorschrift in de practijk
uitstekend gewerkt.
H. 't H.
Dit is Afrika
DEN BOSCH. De accordeon-
I wedstrijden om het wereldkampi
oenschap zullen in 1952 in deze
gemeente worden gehouden. Dit
jaar vonden zij in Parijs plaats.
lïUL
(Van onze moderedactrice)
TPR zijn vrouwen, die nooit het juiste kledingstuk
hebben om aan te trekkenen er zijn er ook,
die bij iedere gelegenheid goed voor de dag komen.
Ten dele is dat natuurlijk een kwestie van de por
temonnaie, maar niet alleen. Ook twee vrouwen,
die ongeveer een gelijk bedrag aan haar kleren
besteden, kunnen toch een geheel verschillend re
sultaat bereiken. De onbezonnen koopster ontdekt
tot haar schade wanneer zij thuis komt dat zij geen
hoed, geen shawl, geen schoenen en geen hand
schoenen heeft, die bij haar nieuwe jas passen: en
door bij de mooie mantel niet kleurende accessoires
te dragen wordt het hele effect bedorven.
De vrouw, die zich van weinig geld toch goed
weet te kleden, werkt meestal met een plan op
lange termijn. Zij koopt kleren van goede kwali
teit, die zo eenvoudig van snit zijn, dat zij jaren
lang meekunnen. Het ene jaar een costuum. dan
weer een vitgaansjurk, een volgend seizoen een
mantel. En zij zorgt daarbij dat zij in één kleuren-
een afschuwelijke legende, die zo
lang stand houdt omdat hij zo ver
bazend waarschijnlijk lijkt. Als men
immers een kindje om twee uur in
de wieg legt en om zes uur blijkt
het gestorven te zijn zonder dal
arts of ouders een duidelijke doods
oorzaak kunnen vinden, dan blijft
het stikken in het kussen als enige
mogelijkheid. En toch zijn derge
lijke kindertjes niet gestikt maar
gestorven aan een der zeer snel
verlopende infectieziekten; enkeie
hiervan kunnen vooral bij zuige
lingen als een bliksemslag bu
heldere hemel binnen enkele uren
tot de dood leiden. Speelt zich dit
's nachts af of terwijl de ouders uit
zijn. dan ziet niemand die ziekte
verschijnselen en de legende heeft
weer nieuwe steun gekregen. Zon
der sectie, dat is schouwen van het
lijkje door de arts. is de doodsoor
zaak onmogelijk vast te stellen;
maar indien sectie verricht wordt
dan wordt bijna steeds een acute
infectieziekte gevonden. Dit is ten
minste de ervaring van een Austra
lische arts, die bij 99 zogenaamde
gestikte kinderen 99 maal een dui
delijke ziekte aantoonde en nooit
sporen van stikken. Hij vond vooral
longontsteking en hersenvliesont
steking en daarnaast nog enkele
zeldzamer aandoeningen.
Eén geval ls bijzonder sprekend: het
betreft het zoontje van een arts. dat
's middags om vier uur als maandelijk
se routine door een bevriend kinderarts
was onderzocht. Het was toen volkomen
gezond. De volgende ochtend werd het
dood in bed gevonden, naar bij de sec
tie bleek tengevolge van een longont
steking.
Ook de coroner van Burlingham (een
gerechtelijk ambtenaar, die bevel kan
geven de doodsoorzaak te ondcrzoekeni
vond, bij een op zijn last ingesteld maar
iets minder nauwkeurig onderzoek bij
318 lijkjes van zogenaamde gestikte kin
dertjes slechts bij 24 mogelijke sporen
van stikken.
Overbezorgde ouders, die deze onder
zoekers niet geloven willen, kunnen zelf
de proef nemen: er is geen gezonde zui
geling die langer dan tien seconden zijn
neus in het kussen houdt als men hem
voorover legt en geen keeper kan de
ba! sneller van het doel wegwerken dan
het op de rug liggende wiegekind het
moordende kussen van zijn gezicht.
Iedere gezonde zuigeling is een zeer
levende weerlegging van deze onmoge
lijke doodsoorzaak, een doodsoorzaak
waar ik niet zoveel aandacht aan zou
besteden als ik niet wist dat allerlei
bezorgde moeders de malste dingen
doen om dit ongeluk te voorkomen er»
er veel ouders zijn die zich wellicht hun
leven lang een onvoorzichtigheid ver
wijten die zij nooit begaan hebben.
Hiermee is niet gezegd dat stik
ken in de wieg nooit kan gebeuren,
maar als het gebeurt is het vrijwel
steeds veroorzaakt door touwen,
banden, linten of dergelijke zaken,
die zich om de hals van het kind
snoeren en waarvan het zich niet
kan bevrijden of door bovenmatig
grote en zware dekens, w.aarin het
verward raakt
Dit zijn dan ook de enige dingen
die beslist uit een wieg of .kinder
bed geweerd moeten worden: ted
dyberen, blokkedozen, prentenboe
ken of locomotieven hebben nog
nooit een slapend kind kwaad ge
daan, evenmin als normale kussen
tjes en dekentjes.
Advertentie (I. M.)
CARBOVIT(Aetleve Kool-Dragées)
reinigt maag en Ingewanden van
kwade stoHen. Ds 41 ct. Flac. 1 1.03.
schema blijft: zwart-wit-grijs, bruin-beige, blauw
grijs-wit.
De kleren met meer dan èen mogelijkheid, die de
confectie ons de laatste jaren biedt, heeft zij met
grote vreugde begroet. Bij voorbeeld een dergelijk
costuum van double face, waarvan het. jasje aan
twee kanten kan worden gedragen. Een slimme
kleermaker is zelfs in staat de rok ook nog om
keerbaar te maken.
Een schouderloze uitgaansjurk is niet meer com
pleet zonder los jasje. Het jasje hoeft in het geheel
niet van hetzelfde materiaal te zijn als de japon,
bij een lichte jurk kan een jasje van zwarte zij of
fluweel worden gedragende strik van de japon
(modern deze winter!) past bij het jasje.
Een dergelijke combinatie van lichte rok en don
kere blouse is meer voor een slanke dan voor een
gezette vrouw geschikt.
De derde tekening toont u, hoe een zwart-wol-
len deux-pièces met lange over de rok vallende
blouse van een eenvoudige werk jurk in een gekleed
geheel kan worden veranderd. Een blouse met drie
kwart. mouwen kan op die manier een hele winter
worden gedragen. Bij de gekledeversie wordt een
sjerp van georgette om het middel geknoopt.
7") AAR is iemand, die van de
AJ vroege morgen tot de late
avond slaaft ev slooft. De plich
ten zijn hem boven het hoofd
gegroeid, de tijd vliegt hem
door de handen, het leven rent
op weg vaar de dood. Er komt
een aanmaning, hart of ver
hoogde bloeddruk zijn de symp
tomen. Maar voort gaat het al
weer. En gulzig slokt die mens
de laatste resten van de levens
beker naar binnen. Dan valt
die beker rinkelend op de vloer,
en op het kerkhof vertelt men,
dat hij helaas te vroeg is heen
gegaan. Men doelt dan op zijn
werk. Het zou menselijker zijn.
te zeggen: helaas, aan het leven
kwam hij niet toe.
Daar is een ander, die het,
naar hij meent, beter bekeken
heeft. Je leeft maar één keer!
Daarom werkt hij zich niet
dood, maar „gaat uit" zoals
men dat noemt. Jagend van her
éne pretje naar het volgende
feestis ook hij uiteindelijk be
zig, 'de dood in de armen te
ijlen. Wat 'n rusteloos bestaan.
Tevergeefs, zegt psalm 127.
Dwaas, al dit gejaag en gevlieg.
Dit gesloof en geslaaf. Een
mens is geen machine. Geen ar-
beids-machine. Geen uitgaans-
machine. Een mens moet ont
dekken. wat het betekent: te
leven. Want bij dit alles heeft
hij geen leven.
Gods beminde krijgt het in
de slaap. Het waait hem aan.
Hij doet er niets voor, maar
hij leeft er uit. De stille blijde
rust, waardoor een mens beter
werk verzet, én tijd heeft, waar
door hij dankbaar genieten kan,
zonder in de vermakelijkheids
automaat te worden geschud.
Hoe ge beginnen moet? Jezus
zei: Kom. tot Mij, die vermoeid
en beladen zijt, en Ik geef u
rust. v. E.
v.-s
Advertentie l.M.)
