Gehandicapt Nederlands elftal staat de Belgen nauwelijks revanche toe (6-7) yCfeftUèéfomó'* Winchester Oranje maakt in sensationele Franse scouts konden Lenstra in topvorm bewonderen HUIB HOLSTEYN HUIB HOLSTEYN Schijvenaar breekt in botsing met Mermans een been Lenstra scoort drie doelpunten Reportage Holland- België gestoord Falende verdedigingen oorzaak van korfbal-uitslag 100x Sportbijlage DAGKLAD VOOR A3JEKSFOOKT DROGE WARME LAMBRETTA SCOOTER .Maandag 26 November 1951 3 (Van een onzer verslaggevers) iiOTTERDAM, Zondagmiddag. De bui was reeds lang losgebroken vóór de wedstrijd op het arme doorweekte stadionveld, zodat de gereed gelegde grondzeilen voor de persfoto grafen in naargeestige plassen veranderden. En zij hadden deze zeilen toch zo hard nodig, want even later brak een andere (zeer he vige) bui los: dertien doelpunten in een Hol landBelgië-wedstryd. Nog nooit voorgeko men in al die 72 ontmoetingen in 46 jaar tussen beide landen. Twaalf voltreffers was het hoogste aantal met de 93 van 1934. De ge zwollen score van deze middag behoeven we niet dramatisch te noemen, al zullen de stop- perspil-vereerders misschien wat het voor hoofd fronsen. Dramatisch was wel dat Henk Schyvenaar vlak na rust zyn rechterbeen brak en dat Nederland met 67 verloor. Want dat was louter en alleen een gevolg van het feit dat Schijvenaar moest uitvallen, waarna het Oranje-elftal een -tiental werd, omdat voor de wedstrijd was overeen gekomen, dat men na de rust over en weer geen invallers zou nemen. Deze nederlaag was evenwel te vergelijken met de mooiste overwinning. Dat hebben ook de Belgen gevoeld, want zij zijn allesbehalve gelukkig van het kapot getrapte veld gekomen. Geen overwinningsroes. Waar om ook. Hier stond een team tegenover hen, dat de helft van de wedstrijd gehavend voort moest tornen, op alle fronten moest improvi seren, maar dat gedaan heeft met een ver betenheid en een overgave, welke deze natio nale ploeg tot grote eer strekt. Daarom niet alleen zal deze wedstrijd met sierletters In onze voetbal- uistorie worden opgetekend, want er was meer. Eerst werd een achter stand van 02 binnen twee minuten vernietigd. Van 23 maakte Oranje er in de laatste seconden van de eerste helft 33 van. Toen nogmaals na de hervatting tweemaal een achterstand voor Nederland en steeds weer gelijk: 5—5. Dan vry begrijpelijk 5—7 voor de Rode Duivels, doch toch kort voor het slot met een laatste inspanning van de danig aangetaste krachten nog 67. Neen, dat tien-tien-geroep van de Belgische supporters ging niet op. dan een ernstiger fout in onze de fensie, want een pass van Verbrug- gen beiandt vrij achter de Oranje hemden bij Anoul, die alleen maar de bal over de geagiteerd uitgelopen Kraak hoeft te wippen. Nultwee binnen tien minuten! Ja, nog meer zwarte wolken verzamelen zich bo ven het stadion Abe Lenstra vindt van niet. Kort voor het vijandelijke doel geeft hij zo'n prik-passje naar de nog wat groene Bennaars, die een schot ver geet. Clavan verrast de met wegwer ken bezig zijnde Matthijs. maar niet keeper Bogaerts. Een waterig zonnetje schijnt over het veld. Och nee, het wil niet luk ken, want de Belgen bewegen zich zo soepel op dit soppige groen en houden hun verdediging zo gemak kelijk potdicht tegen dit benepen krummelige spel van de Hollanders. En zij worden er steeds zelfverze kerder door: het samenspel loopt zo gesmeerd. Nederland kijkt er met lede ogen naar en zelfs met donkere angstogen, want Van Steen jaagt de bal schrikaanjagend voorlangs het doel, en de Belgen blijven maar ko men. Lenstra behoudt echter zijn ijzige kalmte, slingert nonchalant de bal voor Bennaars. maar de Dosko- man proeft de intelligentie er pas te laat van. Uit de rest van onze voor hoede weinig nieuws en daarom schiet de volijverige Wiertz maar van verre. En de zon schijnt op nieuw even schraal En het was ook op deze Zondag middag tussen de dubbele manchet van totaal 65.000 gretige kijkers toch zo rustig en vertrouwd begonnen, al hingen donkere wolken dan als een zwaar dreigend dak boven de arena. De volksliederen weerklonken: de Brabangonne pittig, het Wilhelmus plechtig en massaal meegezongen. Indrukwekkend. Terlouw kijkt nog even vriendelijk naar Mermans, want deze geeft zijn geduchte tegenstander een vaantje en dan wordt het ernst als Van Me lis aftrapt. Lenstra dreigt reeds spoe dig, want hij geeft een pass naar Van Melis, die er echter nauwelijks een schot kan uithalen. De linksbui ten der Belgen, Moes, kan dan direct beginnen aan zijn bijzonder nuttige wedstrijd met een schot, dat door het hoofd van Terlouw tot hoekschop wordt geslagen. Anoul doet het an ders. Hij trapt over, en een gat in de toeschouwers. Dat zal spoedig 3nders wordenEerst nog een hard schot van Verbruggen in de rechterhoek, maar Kraak grijpt de sliknatte bal klem. Onze voetballers proberen moeizaam hun goede ideeën tot uiting te brengen, maar daar blijft het nog een tijd bij. Want kijk, daar spurt rechtsbuiten Van Steen weg, Schijvenaar voorbij, een voorzet en Anoul heeft alles begrepen. Hard gaat zijn kopbal links in de boven hoek (0—1). De Belgen blijven angstig opdrin gen, want zelfs de halfspeler v. d. Auwera schiet, hoewel naast. En Terlouw zien we lelijk missen, ge lukkig zonder nare gevolgen. Maar Dramatische momenten voor Nederland. Op de voorgrond Schijvenaar vlak na de nood lottige botsing met Mermans, die onze landgenoot nog over eind wil helpen. Geheel links trekt Verbruggen juichend af, die Kraak voor de vierde maal het nakijken heeft gegeven. Terlouw grijpt wanhopig naar zijn hoofd. slechts meterwerk. Weer naar (de verder gedraafde) Lenstra. Weg is de compacte verdediging der Belgen en dus is het nog slechts kinderspel voor Abe om in te trappen (12). De machtige Rode Duivels prakkl- zeren nog hoe dit in hemelsnaam mogelijk was. als Lenstra al weer. en wat kwajongensachtig, komt aanlo pen. H(j voert de bal mee, ja. Een wipper over de achterhoede voor de voeten van Clavan en deze toont zich de pass volkomen waard. Niet hard. maar beheerst boog gaat de bal achter Bogaerts (22). Er dreunde toen iets in het Feyen- oord-stadion en dit stimuleerde bij na tot zelfs 32 voor Nederland, had Van Melis niet vrij onbedachtzaam tegen de keeper aangeschoten, die een eind voor zijn doel stond. Een boogje was beslist dodelijk geweest. Nu werd het een gewurm waar na Vaillant de bal van de doellijn schopte. Maar de scheids rechter, de Franse heer Harzic, had trouwens al voor buitenspel gefloten. Dat de Belgen in ieder geval een brok van hun zelfvertrouwen kwijt waren bleek o.m. hieruit, dat Mer mans linksbuiten ging lopen en Moes middenvoor. En warempel dat bleek goed gezien. Moes zette de bal op het hoofd van Van Steen, zodat Kraak met zijn body tegen de paal moest vallen om (ander) onheil te voorko men. Wat echter (nog) erger was: Moes was de aanstichter tot een doelpunt. Helemaal op rechts en van de achterlijn kreeg hij de bal na he vige tegenstand nog voor het doel en Anoul kopte zeker in (23). Nederland was thans evenwel in staat een stuk gemakkelijker naar Bogaerts te lopen dan vóór de 2—2 tot stand was gebracht. Maar de tijd dringtVan Melis snel dan maar naar Lenstra, die zorgde dat hij vrij heid genoot. Geen angstvallig richten van de Fries, maar een eenvoudige, wat slordig lijkende punter: altijd prijs (33). Tuutrust. Abe om ook wat te doen steekt beide armen in de lucht. „Abe, Abe," dreunt het hem nog na in de kleedkamer. Ach, u-at akelig Ach, wat akelig Is toen die tweede helft begonnen. De Belgen drongen meteen haastig op, Schüvenaar maakte een sliding voor Mermans, die de bal had en juist op dat mo- j ment wilde trappen. Hij trof het I scheenbeen van onze back; niet eens I hard, maar Schijvenaar lag daar met een gebroken been. Kraak voelde di rect wat cr gebeurd was, werd afge leid, zodat hjj te laat kwam voor het scherpe schot van Verbruggen (34). Dr Thomée, v. d. Leek, Karei Lotsy waren direct op het veld. Rode Kruis-soldaten, een brancard en daarop een zich dapper houdende Schijvenaar. Mermans liep hevig ge schrokken, huilende over het veld en werd getroost door zijn en onze spe lers. Hier was dan ook geen sprake van enige ruwheid geweest. Enfin, de strijd ging voort en men was nog lang niet bij 67. Daar ont braken nog net zes doelpunten aan. Scheidsrechter Harzic hielp echter spoedig met een strafschop. Er zou den er nog twee volgen. Deze was voor Nederland, want Lenstra was omver gedrukt door Carré. Met wei nig animo schopte Abe de bal in de hoek (44). Biesbrouck was nu gaan backen, Bennaars kwam naar de middenlinie. Manhaftig nam het Oranjeteam de strijd verder op, werkend als een paard. Strafschop numero twee. Tegen Terlouw, die evenwel niet zoveel on eervols deed. Moes haalde er de zo veelste voorsprong uit (45). Dit alles was wat triest, wat som ber, net als het weer. Inktzwarte lucht, slagregen, maar Nederland at taqueerde, fel en verbeten. Van Me lis zwenkte over links weg om een royale voorzet te geven aan Ben naars, die goed opving, een Belg beet nam en onweerstaanbaar inschoot (5—5). En nog niet genoeg. Tien man? Toch aanvallen. van geestdrift. En daar gingen de Oranjehemden weer. Bennaars voor al sjouwde voor twee, hij loste scho ten en kopballen en verdedigde dan ook nog even. Strafschop numero drie en nu terecht. Terlouw vloerde Moes en Moes vloerde Kraak (5—7). „Tien, tien", loeiden de Belgische supporters in hun vermetelheid. Niet zo erg verstandig, want onze land genoten verzamelden er hun laatste krachten door om nog eenmaal in volle hevigheid terug te slaan. Een snelle combinatie tussen Clavan, Lenstra. Van Melis en onze midden voor liep de bal onstuitbaar achter Bogaerts <67). De Belgen zijn toen beslist aan zichzelf gaan twijfelen. Enfin, daar was het einde al. Een zeldzame strijd was gestreden en met opgeheven hoofden stapten de Oran jemannen naar de warme douches. Ja, (helaas) met z'n tienen. De televisie had deze middag wat gemist. Schijvenaar naar zijn huis vervoerd ROTTERDAM. In het Zui- derziekenhuts te Rotterdam, waar heen Henk Schijvenaar na het ongeval werd vervoerd, is het been van de EDO-speler (een kuit- en scheenbreuk zijn gecon stateerd) gezet. Schijvenaar, die over een zeer sterk moreel be schikt, hield zich kranig en toen bondsvoorzitter Lotsy, vergezeld van Odenthal, Biesbrouck en Mermans hem kwamen bezoeken, verklaarde hij, geen pijn meer te hebben. Tegen Mermans zei Schij venaar: „Je kon er niets aan doen". Nadat nog een röntgenfoto was genomen kon Schijvenaar per auto naar zijn woning m Amsterdam worden vervoerd. Uraaggolfkabel in Overijsel onklaar DEN HAAG Tijdens de repor tage van de voetbalwedstrijd Neder land—België is een draaggolfkabel van de telefoon tussen Zwolle en Deventer onklaar geraakt door bin nendringen van water. Hierdoor werd de uitzending onderbroken voor de geoleden van de telefoon districten Deventer. Hengelo en Arn hem. Ook het telefoonverkeer tussen Zwolle en Deventer werd gestoord. Door ingrijpen van de telefoondienst werd dc storing geleidelijk aan op geheven. De reportage van de voet balwedstrijd kon na een half uur worden hervat. (Advertentie t. M.) VIRGINIA CIGARETTES - 80 CENT Vrij logisch Maar Ja, dat kon niet uitblijven. Daar rende Van Steen op rechts weg, gebruik makend van de aanvalsdrift der Hollanders. Biesbrouck kwam te laat, want dc Belg aarzelde geen mo ment. In vliegende vaart schoot hij hoog in, precies binnen de paai (5—6). En nog 25 minuten voor de boeg. „Volhouden maar", schreeuwde aanvoerder Terlouw buiten zichzelf (Van onze sportredacteur) ROTTERDAM, FeRenoordstadion. Hel gerucht ging, dat er Franse scouts op de tribune zaten bU NederlandBelgië. Als het waar was, hebben die heren Abe Lenstra, de man voor wie zij waren gekomen, van zijn allerbeste kant gezien. En nogmaals: als het waar was dan zullen zjj zich misschien nog eens beraden over het fantastische bedrag (een kwart millioen), dat de Friese crack met spijkerharde onverschilligheid voor een jaar voetbal aan dc Rivlèra heeft durven vragen. Abe was in ouder wetse vorm; méér nog, hR liet zien, dat hR zich wel degelijk kan aanpassen bU het moderne systeemvoetbal. Dat hij een uitstekend schakelspeler kan zijn, en dat wanneer hij wil zjjn Rver buiten alle critiek blUft. te wensen over liet. De Franse scheidsrechter Harzic geen sterke figuur gaf in de tweede helft niet minder dan drie strafschoppen, mitsgaders een flinke serie vrije trappen. Belgie heeft steeds het initiatief gehad, doch behalve in de eerste pe riode, waarin het een 0—2 voor sprong bereikte, is er van een grote meerderheid geen sprake geweest. De 67 score van de Belgen, die in vergelijking met April van dit jaar eerder achteruit dan vooruit zijn ge gaan. was dan ook allerminst over tuigend. Zeker niet, als men onze handicap door het uitvallen van Schijvenaar nog in aanmerking neemt Sterk moreel van Nederlandse ploeg Deze bliksemsnelle, fanatieke, fel schietende Lenstra was wederom de ster van onze ploeg, de motor van onze voorhoede, die hij door zijn on gekende geestdrift tot uitzonder lijke prestaties bracht. Aan hem is het voor een belangrijk deel te dan ken, dat de Belgen met hun „Blitz" ons moreel niet kapot schoten. Toen Oranje, na een wat onzekere start, tenslotte de „derde versnelling" te pakken had, liep het tot vier keer toe een achterstand in, twee maal na een penalty. Daar is veel moed voor nodig; zoals het moed vereist, zich tegen de Rode Duivels staande te houden met tien man. Dit pleit ook voor de lichamelijke conditie van de meesten van onze spelers, van wie op deze doorweekte grasmat toch al het uiterste aan techniek en beheersing van het lichaam gevraagd werd. Overigens stonden ook in deze Ne derlandBelgië tactiek, techniek, noch systeem op de voorgrond. Als vanouds was er meer sensatie dan mooi spel, waarbij kwam en dat is minder prettig dat de verhou ding in het veld. vooral na de rust, Ziezo, dat is weer gelijk (22). Clavan heeft zojuist de voorzet van Lenstra hoog achter Bo gaerts geschoten en de Hage naar keert triomferend naar het middenveld terug. Even gelijk maken Dit alles verwijdert ons 27 minuten van het begin en nog steeds 02 Jawel! Twee minuten later: gelijk. Doodgewoon gelijk. Van de Bogert begint aan een aanval te timmeren; naar Bennaars. Het lijkt vreselijk peuterig en primitief. Naar Lenstra, naar Bennaars terug. Dit alles is I Lemberechts tverd goed vervangen Nu is bekond, dat men in België op het ogenblik enkele prominente spelers op de ziekenlijst heeft staan; o.a. Torke Lemberechts, die intussen voortreffelijk werd vervangen door de vinnige en technisch zeer bekwa me Van Steen. Met stopper Carré en linksbinnen Anoul behoorde deze tot de geduchtste tegenstanders. Middenvoor Mermans was na het on geval met Schijvenaar, dat men aan een noodlottige samenloop van om standigheden moet wijten, begrijpe lijk niet meer volledig geconcen treerd. Zu-akke defensies Zes doelpunten van het Nederlands elftal. Is onze aanvalslinle nu ineens zo bijzonder goed geworden? Neen, want er werd gescoord tegen een Belgische verdediging, die vele zwakke momenten had (de beide backs Matthijs en Vaillant); bijna zo veel zwakke momenten als de Nederlandse achterhoede, die door de deze keer wel bijzonder felle Rode Duivels niet minder dan z e- I v e n keer werd gepasseerd. De ne- i derlaag. al is er slechts één doelpunt j verschil, moet men op rekening van I onze defensie schrijven. Het falen van deze linie woog nog zwaarder dan het feit, dat Oranje bijna de ge hele tweede helft met tien man speelde. Het wijd openstellen van de buitenspelval, die de zwakte moest camoufleren, bracht herhaaldelijk I gevaar mee. I Odenthal. hoewel zeker geen top- speler, was hier nog de beste. Onze stopper Terlouw heeft de laatste ja ren grote verdiensten voor het Ne derlands elftal gehad. Hij maakt ech ter op het ogenblik een inzinking door, die hem wellicht tijdelijk voor het nationale team ongeschikt doet zijn. Deze reus had het op dit uitzonderlijk zware veld misschien wel het moeilijkst van allen bij het snel wenden en stoppen. Dit is geen excuus voor zijn te forse spel, dat Nederland (onder meer) twee strafschoppen èn twee doelpunten kostte. Hierdoor was Terlouw b ij n a zo gevaarlijk voor het Nederlands elftal als Anoul, die drie goals maakte. Schijvenaar. voor wie het er na zijn tragische botsing met Mermans naar uitziet, dat zijn voetballoop- I baan is geëindigd, toonde in de eer ste helft en vooral in het begin, we derom een gebrek aan startsnelheid, die tegen het zonder twijfel een klasse mindere Brentford niet zo zeer in het oog was gelopen. Kraak kan men zeker weer lof toe zwaaien voor het vele uitstekende keeperswerk dat hij deed. Toch lijkt ook hij niet mee. de „onverwoest bare" van enkele jaren geleden, toen ook zogenaamd onhoudbare ballen voor hem houdbaar bleken. Hij had de zesde Belgische goal misschien kunnen voorkomen als hij niet ge aarzeld had met uitlopen. Bij het vierde reageerde hij te laat omdat hij voor zijn ogen het been van Schijve naar zag breken als een stok. Wiertz uitblinker Van onze halfspelers was Wiertz de uitblinker. Vooral verdedigend had hij sublieme momenten. Maar mede door zijn met grote technische vaardigheid steunen van de voor hoede, toonde hij zich na zijn ma tig debuut tegen de Finnen een bruikbare schakelspeler. Als zodanig was ook Biesbrouck in de eerste helft zeer verdienstelijk. Na het uit vallen van Schijvenaar heeft hij deze zo goed mogelijk op de linksback- plaats vervangen. In onze voorhoede werd vooral de twintigjarige debutant Bennaars ge ïnspireerd door Lenstra's enthousias» me en hy dankt daaraan voorlopig zeker het recht om het oranjeshirt te mogen dragen. Met de andere debutant, de Het ambt van persfotograaf is niet altijd eenvoudig uit te oefenen. Zo bv. bij Nederland België, waar nog wel eens een buitje viel. Utrechter Van de Bogert. ging het helaas niet zo vlot. Hij leek wat af wezig, bleef ver beneden zijn club- vorm en onder die. welke hij in de proefwedstrijden had laten zien. Zijn herverkiezing lijkt ons vooralsnog twijfelachtig. De come back van Mickie Clavan bleek achteraf wel gerechtvaardigd. Hij nam. in tegenstelling tot Van de Bogert, fel en geconcentreerd deel aan het spel en stichtte door tac tisch positiekiezen, onverwachte passes en scherpe schoten, telkens verwarring in het Belgische doel gebied. Van Melis had het tegen de bijna ideale stopper Carré heel zwaar. On ze centervoor handhaafde op het nip pertje de traditie, dat hij in een in terland minstens één doelpunt maakt. per dag hoort U: Oef... wat een wind, ik trap me naar! Kijk eens bij Daar vindt U alleen mer ken, die vederlicht lopen enconcurrerend. UTRECHTSESTRAAT 28 AMERSFOORT. voeten, voeten, houdt U op een Praat met Utrcchtsestr. 28. Amersfoort

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1951 | | pagina 3