y
0@@0
en spelen Stalin
in de kaart
KoningJoe' Gangsters beheersen
en,Oom, Joe \Jew-Yorks haven
Drie en twintig kilo goud
gesmokkeld
Dr Adenauer maakt goede
indruk op Britten
Ruim 34.000 vrijwilligers
nodig voor de defensie
In Nederland vervoert de bus evenveel
mensen als spoor en tram tezamen
GELEZEN
Juffrouw
MATRASSEN.
HORLOGES.
N0RMAC0L
en gewogen
Zaterdag 8 December 1951
3
T-ET prachtige, beeld
11 van New Yorks
haven, dc grootste van
de wereld, is altijd weer
een vreugde voor het
oog. of men nu met een
van de schepen van
onze Holland-Amerika-
Lijn aankomt of ver
trekt. een tochtje met
de schitterende veer
boot naar het Staten-
Eiland of het Vrijheids
beeld maakt, of slechts
door het gewemel van
de pieren en straten
slentert. Maar wanneer
de nacht valt. verandert
het beeld snel. Dan
wordt het havendistrict
een bijzonder gevaarlek oord. Nergens in de Verenigde Staten
worden zoveel moorden, die bijna altijd onopgehelderd blijven,
gepleegd als daar. En meestal gaat het daarbij niet om over
vallen op toevallige voorbijgangers, maar om achterbakse en
meedogenloze schietpartijen, die maar al te bekend zijn uit de
gangsterfilms en -verhalen.
Verder zijn daden van terreur, diefstallen, verduistering en
andere misdaden er aan de orde van de dag. En ook stakingen
zijn er een regelmatig weerkerend euvel. Dat is geen toeval.
Want altijd, wanneer er een staking in de New Yorkse haven
heerst (op het ogenblik dreigt er weer een), die grote delen der
zijn tegen
gingsleiders. De regering kan zich daarom niet bekommeren.
Voor haar is een staking een staking, een stillegging van de
scheepvaart en haar onderhandelingspartner is het vakbonds-
bestuur.
Het is niet nodig, hier in te gaan op de eisen, die de New
Yorkse havenarbeiders in economisch opzicht stellen. Belang
wekkend voor een Nederlandse lezer is slechts, dat de New
Yorkse haven een heel wat vreedzamer en fatsoenlijker beeld
zou bieden, indien de leiding van de vakbond niet tot de mis
dadigste en corrupste besturen behoorde, die ooit de naam van
een arbeidersbeweging heeft geschaad.
De meeste Amerikaanse vakverenigingen worden uitstekend
geleid. Maar er zijn ook enige vakverenigingen, die door en door
verdorven zijn. Een van de ergste is de „International
Longshoremen's Association" en speciaal haar New Yorkse af
deling. Hoe dat is gekomen vertelt een medewerker in neven
staand artikel.
NEW YORK. Toen op zekere dag
plotseling het drankverbod werd opgeheven
en de alcoholsmokkelaars en clandestiene dis
tillateurs brodeloos werden, zagen deze lieden
naar andere mogelijkheden om. De opbloeiende arbeidersbe
weging scheen hun een uitstekende kans te bieden. Hier was
een gelegenheid, machtsposities te veroveren en zich in de dik
wijls met geweld geladen conflicten te mengen. De arbeiders
verwijderden deze onwelkome gasten in de meeste gevallen
snel. Maar aan de dokwerkers, die hier in de rijkste haven der
aarde in- en uitladen is dat niet gelukt. Als losse arbeiders wer
den zij tegelijk het slachtoffer zowel van onscupuleuze scheep
vaartmaatschappijen als van op eigen gewin beluste vakver
enigingsleiders.
De politie, het gemeentebestuur i Want het bewijs ontbreekt om de-
_va.n ^ew fe Mr X.. een vooraanstaande za-
Westkust vol subversieve ele
menten en is iedere katholieke or
ganisatie daar een rood front."
Het is het oude lied: de reactie,
steunend op gangsters en corrupte
vakverenigingslciders. noemt dc le
den van Bridges* vakvereniging
communisten. Bridges zelf is dat
ook en zal derhalve iedere situatie
ten bate van het communisme uit
buiten. Maar' verreweg dc meeste
dokwerkers, die Ryan's vijanden
zijn en zich tegen hem verzetten,
zijn het niet en zullen het ook niet
worden. Tenzij don. dat men hen
in de steek laat en dwingt lid te
blijven van een vakvereniging,
waarvan de bestuurders 85 procent
van alle lidmaatschapsgelden in
eigen zak steken en zich aan de
belangen der arbeiders niets ge
legen laten liggen.
(Advertentie I.M.)
Amerikaan en Zwitserse liepen tegen de lamp
ROTTERDAM. „Merci, merci
beaucoup", bedankte Vrijdagmid
dag snikkend een Zwitserse dame
de president der economische
kamer van dc Rotterdamse recht
bank, toen een tolk haar zei, dat
ze onmiddellijk in vrijheid werd
gesteld. Maar de HongaarsAme
rikaanse zakenman H. A. R., die
haar in September drie koffers
waarin 23 kg. goud was verborgen,
met dc „Westerdam" van New
York naar Rotterdam liet brengen,
ging somber terug naar de cel.
Daar zal hij tot Woensdag 19 De
cember moeten afwachten wat de
rechtbank vindt van de cis van de
Officier: één jaar met aftrek, ver
beurdverklaring van het goud (of
ficiële waarde ruim 125.000 gul
den) en vernietiging van de kof
fers. Tegen zijn helpster luidde
de eis zes maanden met aftrek.
De internationale sfeer van dit
proces werd nog versterkt door het
optreden van de Amerikaanse ad
vocaat, Max G. König uit New
York, die met de hoofdverdachte
zakelijk en als vriend omging. Hij
verklaarde R. te kennen als een
goed zakenman „big business,
mr. President!" met een voor
treffelijke reputatie.
„Indien deze rechtbank hem tot
een gevangenisstraf veroordeelt,
betekent dat zijn maatschappelijk
en financieel bankroet, zei de
Amerikaanse advocaat.
De Officier van Justitie, mr.
Klein ging in zijn requisitoir de
gebeurtenissen na. R. heeft de drie
koffers met dubbele bodem in New
York aan de Zwitserse ter hand
gesteld. Zelf reisde hij per
vliegtuig naar Nederland en bracht
zeven kilo goud per trein over de
Belgische grens. Toen hij zijn
vriendin in Rotterdam van de boot
wilde afhalen, zag hij dat de zaak
mis gegaan was. Verd. erkent deze
feiten, aldus mr. Klein, maar be
twist geweten te hebben, dat hij
in strijd met de Nederlandse wet
handelde. 'Bovendien is de her
komst en de bestemming van het
goud in een mysterieus waas ge
huld gebleven.
Mr. de Bie achtte in zijn plei
dooi de opzet niet bewezen. Hij
concludeerde dat verbeurdverkla- i
ring redelijk noch rechtmatig was I
en vroeg een straf gelijk aan of
niet belangrijk groter dan het
voorarrest.
De tweede verdachte, de 48-
jarige Germaine C. uit La Chaux
de Fonds, verklaarde niet geweten
te hebben dat de koffers goud be
vatten.
De Officier van Justitie zag haar
niet als de hoofdfiguur; zij was
nogal laconiek gebleven toen het
goud werd ontdekt.
De verdediger, mr. F. A. M. Ca-
vadino, noemde haar een zielig
burgermensje met weinig inzicht.
weten niet goed. wat er aan de
hand is. Maar zij zq'n tot nog toe.
niet in staat geweest er iets aan
te veranderen, dat de pieren van
New York, zoals in een officieel
rapport verklaard wordt, „door
bandieten worden beheerst."
Een uitstekende beschrijving van
de „vorstendommen", waarin de
gangsters het havengebied van
New York hebben verdeeld, werd
onlangs gegeven door de bekende
Amerikaanse journalist Malcolm
Johnson. Wij citeren;
„Zo worden de pieren aan gene
zijde van de 42ste Straat, aan de
Westzijde van Manhattan, gere
geerd door de bende van Mickey
Bower, een beruchte luchthuis
boef. De groep, die het oude Chel
sea-district als zijn gebied be
schouwt. staat ónder de beroeps
misdadiger Tim O'Mara en de
Greenwich Village Piers van de
14de Straat tot Cedar Street be
hoorden John M. Dunn, tot hij op
ae electrische stoel stierf. Zijn
partner Edward McGrath is er
thans de baas. Andere dokken
worden beheerst door Italiaanse
gangsters, van wie de bekendste
zekere Anastasia is, die geheim
zinnige betrekkingen onderhoudt
met Costello en andere centrale
figuren uit de onderwereld, die in
het onderzoek van het Kefauver-
comité steeds weer genoemd wer
den."
„King Joe"
Wel de grootste schuld aan de
heersende wantoestanden draagt de
leider van de vakvereniging der
dokwerkers, Joseph P. Ryan, door
zijn vijanden „King Joe" genoemd.
Deze 66-jarige is de zoon van arme
Ierse immigranten, was zelf eens
dokwerker en verdient thans als
vakverenigingsman 20.000 dollar
per jaar plus, wat ongetwijfeld
veel meer is, de steekpenningen,
die hij zich door de scheepvaart
maatschappijen, die geen onafhan
kelijke vakvereniging wensen, laat
toeschuiven.
Ryan, die zich tot voorzitter van
de vakvereniging voor het leven
heeft laten kiezenis een gewel
dig en met talrijke politici ver
bonden man. Hij heerst onbeperkt
verder, hoewel het duidelijk is,
dat hij slechts met hulp van be
ruchte gangsters en terroristen zijn
macht over de arbeiders handhaaft.
Vermoedelijk vreest hij slechts
een man: de man, die de leider
der gangsters is. De dokwerkers
weten wie hij is, evenals de po
litie. Maar niemand waagt het de
naam van Mr X. uit te spreken.
(Advertentie I. M.)
het verend binnen
werk. meer ook de
deklaag
ONVERSLIJTBAAR
SESA FABR. - ALMELO
West-Duitsland vastbesloten om deel
van het Westen te zijn
(Van onze correspondent)
LONDEN. Het bezoek van de Duitse bondskanselier aan Engeland is
binnen het raam, waarin het bedoeld was. als beleefdheidsbezoek, als il
lustratie van het feit, dat West-Duitsland weldra weer als gelijke in het
Wcst-Europese gezelschap zal worden opgenomen, zeker geslaagd te noe
men. Dr. Adenauer's waardige verschijning, de degelijkheid van de ver
schillende redevoeringen, die hij in het publick heeft afgestoken, zijn ge
hele houding en optreden hebben niet nagelaten indruk te maken. Het
refrein van al zijn openbare betogen was steeds, dat West-Duitsland vast
besloten was om deel van het Westen te zijn en dat te blijven wat voor
gevolgen dat ook mocht hebben.
kenman.
gen.
voor de rechter te bren-
„Uncle Joe"
Slechts één tegenstander heeft
Ryan tot nog toe gevonden. Dat
was en dit is het tragische aan
de zaak. de leider der dokwokers
aan de Oostkust. Harry F. Bridges,
die zijn mensen uit Ryan's vak
vereniging bevrijdde. Daarop for
meerde hij ze op politieke basis
om zo te zeggen in de naam van
„Uncle Joe" (Stalin, zoals hij door
de Amerikanen genoemd wordt).
Maar men moet toegeven, dat men
in de dokken van het Westen geen
gangsters meer vindt.
Bridges, een Australiër, tegen
wie op grond van zijn communis
me talrijke deportatieprocessen
aanhangig zijn gemaakt, wordt nu
door Ryan, die de stemming van
het Amerikaanse volk uitstekend
weet te gebruiken, geschilderd als
een duivel, waarmede vergeleken
zijn gangsters ware engelen zijn.
Maar toch heeft Bridges steun ge
kregen en wel van even onver
wachte als onverdachte zijde: van
een aantal katholieke priesters,
die al jaren in de havendistricten
van het Westen werken en er niet
voor zijn teruggeschrokken, de
partij van de onderdrukte dok
werkers te kiezen. Dit is niet zon
der gevolgen gebleven, want toen
Ryan dezer dagen de gangster
Anastasia een „grote anti-commu
nistische strijder" noemde, schreef
de „New York Post" over de vij
anden van „King Joe":
„Wanneer zij communisten zijn,
dan zit de katholieke kerk aan de
Advertentie (l. M.)
€riep?'n MijnfiarJlje ft
Nationale Reserve ivordt geheel hervormd;
Militaire Vrouwen Afdeling vervangt VHK
(Van een onzer redacteuren)
DEN HAAG. Nederland heeft behoefte aan niet minder dan 26.500
mannelijke en ongeveer 8000 vronwelüke vrijwilligers voor de opbouw van
de defensie. Rnira 16.000 mannelijke vrijwilligers zijn nodig voor de Na
tionale Reserve, die thans bestemd is om als een onderdeel van dc Terri
toriale Strijdkrachten zuivere infanterie-taken uit te voeren. Daarnaast
zijn ongeveer 8000 mannen nodig voor het Korps Luchtwacht Dienst, 1500
vrijwilligers om dienst te doen in de eenheden van de luchtdoelartillcrlc.
en ten slotte 800 tot 1000 vrijwilligers voor de Reserve Grensbewaking in
het kader van de Koninklijke Marechaussee.
De Nationale Reservisten zullen
v. orden samengevoegd in eenheden
ter grootte van compagnieën welke
zullen worden belast met acties
tegen vijandelijke troepen, zowel
«ls tegen binnenlandse handlan
gers van de vijand. Zij zulien
uitsluitend in Nederland optreden,
zoveel mogelijk in de streek van
inwoning en dienst-verbanden van
twee jaar moeten aangaan. Het ligt
in de bedoeling, dat de leden van
de N.R. gedurende hun opleidings-
tijd in ieder geval een week aan
eengesloten dienst zullen doen. In
die week zullen zij deelnemen aan
oefeningen in groot verband.
De regering verwacht van alle
werkgevers, dat zij leden van de
Nationale Reserve alle medewer
king zullen verlenen.
Het aantal oefenuren gedu
rende de periode van twee jaar
is bepaald op 300: de vergoeding
per keer is verhoogd van 0.75 tot
ƒ1.00. Bovendien zal aan het einde
van de periode van twee jaar vrij
willigheid een bonus'van honderd
gulden worden uitgekeerd.
De regering is met de leeftijds
grenzen soepeler geworden. De nor
male leeftijdsgrens is 21 jaar. Deze
grens is voor studenten verlaagd
tot 18 jaar. Het Korps Luchtwacht
Dienst staat open voor vrijwilli
gers van 16 tot 60 jaar. die zonder
uitzondering werkzaam zullen zijn
in hun eigen streek.
In oprichting is de Militaire
Vrouwen Afdeiing, opvolgster van
het VHK. Zij zal in vredestijd
1700 leden omvatten en in oorlogs
tijd 8300.
Milva's nemen dc vliegtuigrr.el-
dingen van het K L D over en ge
ven deze door aan de L S.Kaan
de Luchtdoelartillerie en aan de
Burgerlijke Verdediging.
Een ander onderdeel van de
Milva zal het verpleegsterskorps
zijn. waarin in vredestijd 500 leden
zullen zijn opgenomen welk aan
tal in oorlogstijd tot 2700 zal wor
den uitgebreid.
Inschakeling in de gemeenschap
van de vrije naties is de enige toe
komst, die Adenauer voor zijn land
ziet en hij prefereert Duitse deel-
i name aan een Europees leger boven
I de wederopbouw van een Duits na
tionaal leger
Aan de andere kant maande de
1 kanselier zijn buitenlands gehoor
I ook, herhaaldelijk aan om toch de
betekenis van het weer in Duitsland
(Advertentie LM.)
en dan nog 2 jaar verzekerd
legen verlies, breuk of diefstal
de kop opstekende radicalisme van
rechts niet le overschatten. Op de
persconferenie noemde dr Adenauer
gistermiddag het scheppen van een
goede atmosfeer het eigenlijke doei
van zijn bezoek en dai doel was
stellig bereikt. Zijn besprekingen
met Churchill en Eden waren van
algemene aard, maar toch belangrijk
en zeer bevredigend geweest.
Op zijn persconferentie vertolkte
de kanselier allereerst zijn erkente
lijkheid voor zijn audiëntie bij de
koning, die hij er goed had vinden
uitzien en die uitstekend op de
hoogte bleek van alle Duitse en Eu
ropese kwesties.
Bedaard en hoffelijk beantwoord
de hij toen nog vele en meest nete
lige vragen. Wat de Oder-Neisse-lijn
betreft: hij wees er natuurlijk op.
dat de Poolse aanspraken in de over
eenkomst van Potsdam niet erkend
waren en dat de zaak pas bij het i
vredesverdrag geregeld kon worden, j
Hier klapte hij opzettelijk uit de 1
school om niet zonder begrijpelijke
ingenomenheid te vertellen, dat de
nieuwe conventie tussen Duitsland
ende drie Westelijke mogendheden,
de Duitse republiek in een positie
zou brengen, waarin zij op een der
gelijke vredesconferentie vrijelijk
zou kunnen onderhandelen.
]T)e MEESTE mensen,
die in Nederland op
reis gaan, hetzij naar hun
werk. hetzij voor zaken,
hetzij om andere redenen,
maken gebruik van trein
en bus. En van die twee
vervoermiddelen wint de
autobus het met glans. In
1949 zo blijkt uit on
langs door het Centraal
Bureau voor de Statistiek
gepubliceerde cijfers
vervoerden de gezamenlij
ke interlocale autobuson
dernemingen niet minder
dan 230.300.000 personen.
Dat is meer dan in hetzelf
de jaar door spoor en in
terlocale tram samen werd
vervoerd, te weten respec
tievelijk 163 800.000 en
42 500.000 reizigers.
De bus speelt in ons per
sonenvervoer de eerste
viool. De interlocale tram
neemt een ondergeschikte
plaats in. Dat was in 1949
al zo. dat is thans in nog
sterker mate 't geval om
dat sindsdien enkele inter
locale tramdiensten zijn
opgeheven.
Men kan uit boven
staande tekening zien. hoe
de positie van de autobus
zich sedert 1938 heeft ver
stevigd. hoe de spoorwegen
zich wat het aantal reizi
gers betreft vrijwel op het
zelfde peil handhaven, het
aantal reizigers van in
terlocale tram daaren
tegen sterk is teruggelo
pen sinds 1946, toen in een
berooid land, waar het
spoorwegbedrijf grondig
was vernield en vrijwel
geen bruikbare bussen meer
over waren, de tram voor
velen uitkomst bracht.
De in de tekening opge-
men ons land verdeelt, lang
niet dezelfde is. Hoewel
zulks niet in de tekening
is aangegeven kan van de
interlocale tram hetzelfde
worden gezegd. De drukste
tramlijn is die tussen Am
sterdam en Zandvoort.
Meeste treinreizigersRotterdam
meeste trampassagiers: Den Haag
meeste busklanten: Utrecht
nomen grafiek doet de on
derlinge positie van bus,
trein en tram duidelijk uit
komen en laat ook duide
lijk zien. dat het personen
vervoer in de diverse maan
den aan sterke schomme
lingen onderhevig is. Voor
de bussen bijvoorbeeld is
Augustus de drukste maand.
Daarop volgt December en
daarna komen in volgorde
Januari. November en
Maart. Behalve de vacanties
spelen dus kennelijk de
weersomstandigheden een
bijzonder grote rol.
De tekening brengt met
behulp van twee kaarten
ook nog naar voren, dat
de positie van bus en
trein in de verschillende
verkeersgebieden waarin
Daarna komen tin volgor
de van het aantal ver
voerde reizigers) 's Gra-
venhage—Delft, 's-Graven-
hageWassenaarLeiden
en s-GravenhageVoor
schotenLeiden.
Wai de autobus betreft:
de meeste interlocale auto
busdiensten vindt men in
het verkeersgebied Rotter
dam (13). Daarna komen
de verkeersgebieden Den
Bosch (11), Utrecht (10),
Groningen (9). Leeuwar
den (8) en Maastricht (8).
Let men echter op het aan
tal vervoerde personen
dan neemt het verkeersge
bied Utrecht de eerste
plaats in (46412.000) en
dan volgen Amsterdam
(23.128.000), Rotterdam
(23.120 000), Maastricht
(20.760.000) cn Arnhem
(20.568.000).
Vergelijkt men deze cij
fers met die van de spoor
wegen (kaartje links) dan
blijkt, dat in de verkeers
gebieden in het westen
vooral de meeste klanten
van de N.S. wonen. Daar
vindt men dan ook de
drukste spoorwegtrajecten.
Zoals bekend is het tra
ject Amsterdam-Dordrecht
het drukste en van dat tra
ject is dan nog weer het
traject Rotterdam—Schie
dam dat waarop de meeste
treinreizigers worden ver
voerd.
Tot slot twee bijzonder
heden van de vele. die uit
deze statistiek te halen
zijn. Het verkeersgebied
Rotterdam is voor de
spoorwegen het meest van
betekenis. Alleen hier ver
voeren zij een kleine 74
millioen mensen 's jaars De
meeste busreizigers vindt
men in de provincie Ut
recht. Daarna komt Noord-
Holland, daarna Gelder
land en vervolgens Lim
burg. Vergeleken met 1948
betekent dat een verande
ring. Want toen nam Gel
derland nog de tweede
plaat? in boven Noord-Hol
land en kwam Zuid Hol
land op de vierde plaats.
A LS December voorbij is, zou-
den we eigenlijk een Wlnkel-
juffrouwendag moeten houden, om
boete te doen voor alles wat we die
lieve meisjes rondom Sinterklaas en
Kerstmis aan leed hebben toege
bracht. Wat mij zo verbaast is dat
ik nog geen enkel geval heb ge
hoord ran ecu verkoopster, dié een
cliënt met haar artikelen de her
senpan heeft ingeslagen. Tóch be
wegen zich in deze dagen verschei
dene dames en heren door de ne
ringen. mier gedrag een zodanige
correctie ruimschoots cou rechtvaar
digen.
In een speelgoedwinkel vond ik
gistermiddag een verkoopster, die
met diep doodsverlangen in de ogen
dreigde te verdrinken in ccn onbe
schrijfelijke oploop van spoortrein-
tjes. Achter haar, op ccn hoge stel
lage. stonden alle tvpen die voor-
lui ndeu maren, verleidelijk uitge
stald. maar de toonbank teas eén
complete chaos van doosjes, stuk
jes rails, onder dc voet geraakte
locomotieven cn goederenwagentjes
die moeder waren kwijtgeraakt.
Daarvóór verdrong zich een luid
ruchtige samenscholing van ouders,
opa's, 'tantes en ooms, die allemaal
tegelijk iets essentieels over die
treintjes wilden weten.
De juffrouw. die de indruk maak
te dat zrj. na deze Sinterklaas, nim
mer meer het woordje „trein" zou
kunnen horen zonder in zenuwach
tig schreien uit te barsten, gaf me
chanisch antwoord op alles wat haar
ter ore kivam. totdat zij geheel werd
opgeëist door een onverzettelijk
echtpaar, dat zich door de seizoen-
drukte niet van de kook Het bren
gen.
..Mogen we die trein eens even
zien?"
Er werd gewezen naar de top van
de uitstalling De juffrouw greep
onder de toonbank naar een doos.
„Nee", zei de dame op de toon
van iemand die zich niet laat nep
pen, „Die daar!"
„Maar in de doos zit dezelfde,
mevrouw".
Dat kan wel wezen, maar w\j
willen toch dié daar zien".
De juffrouw zuchtte diep en be
gon te klimmen. Het duurde even,
maar toen had. ze het treintje toch
gevangen.
Alstublieft mevrouw".
Er werd gekeken. .Juffrouw.,
juffrouw., juffrouio.klonk het
van alle kanten. Maar die dame
zei:
„Laat u hem nu eens even rij
den".
„Hfj is heus in orde, mevrouw.
„Ja. dat kan wel wezen, maar we
willen het toch zién!"
Weg met al die doosjes van de
toonbank. Terwijl de lift twintig
nieuwe, nog onverbruikte opa's, met
een noodlottig duidelijke voorkeur
voor treintjes uitbraakte, zette de
juffrouw, me.t opeengeklemde lip
pen, het railsje in elkaar, draaide
het mechaniek op en gaf een num
mertje correct buurtverkeer ten
beste
„Ziet u wel, dame?"
„Ja. Zet u 'm nou eens stil."
Het geschiedde. Nu keken de man
en de vrouw elkander peinzend aan.
„Zou het eigenlijk wel geschikt
z\jn voor Jan? Hij is nog zo klein.."
zei de dame.
„Hoe oud i$ hij?", vroeg de juf
frouw.
„Anderhalf", sprak de man fees
telijk.
„Dan kunt u beter een houten
treintje nemen", riep de verkoop
ster. op de rand van huilen. „Als
u alstublieft even achteraan rechts
wilt kijken.."
„Juffrouw.juffrouw., juffrouw
Heus, zo'n verkoopstersdag in Ja
nuari zou zo gek nog niet zijn. Dan
mogen ze ons 24 uur lang terug-
pesten.
KRONKEL
WENEN. De Hongaarse kran
ten meldden Vrijdag, dat de Ne
derlandse auteur Theun de Vries
in Boedapest gearriveerd is om
samen te werken met het rege
ringsbureau voor cultuur.
(Advertentie I.M.)
GEBRUIK
TYe oorspronkelijke gedachte van
B. Eclfgaauw om zijn Beknopte
Geschiedenis der Wijsbegeerte (Amster
dam „Het Wereldvenster" 5 60) in
twee delen uit te geven heeft hU ge
wijzigd. Daar zal het werk alleen maar
wel bij varen want de stof. die zeer
uitvoerig is. kan thans gedetailleerder
cn In de details uitvoeriger worden be
handeld Het tweede deel van zijn boek
ls nu verschenen. Het behandelt de
moderne wijsbegeerte. waarbij de
schrijver er naar streeft dc grote den
kers zoveel mogelijk recht te doen cn
tegelijkertijd de lijnen te laten zien.
die hen onderling verbinden. Figuren
van het tweede plan zijn enkel aange
duid om die van het eerste plan meer
plaatsruimte te geven.
Dr Dclfgaauw schetst eerst de Re
naissance. de tijd der grote systemen
cn de ..Verlichting" om dan de wijs
begeerte der 19e eeuw In Duitsland,
Frankrijk cn Engeland aan een be
schouwing te onderwerpen Hij doet
dat op dezelfde heldere en klare wijze,
die wij kennen uit hel eerste deel. Ook
nu weer wijzen bibliografische aante
keningen de weg voor verdere studie.
Het werk zal worden voltooid met een
deeltje over dc hedendaagse wijsbe
geerte. Daarin zal ook een personen
register worden opgenomen.
Nu productie-verhoging van dwin
gende els der regering, om meer dan
één reden, tot drukkende zorg der In
dustriële leiders ls geworden, blijkt
vaak, dat hogere bedrljfsprcstntle stel
lig niet geremd wordt door onwil der
arbeiders doch eerder hinderpalen on
dervindt in onsystematische arbclds-
methoden, slecht beleid cn verkeerde
werkverdeling Modern bedrijfsbeheer
vraagt modem personeelsbeleid cn een
scherp-doordachte organisatiestructuur
als middel ter bereiking van het ge
stelde doel in dc bedrijven de mensen
cn het materiaal tot een zo goed cn zo
productief mogelijk functlonnercnde
eenheid te brengen.
Het bock van dr L. Hornstra Sr ..De
mens üi de organisatie van de arbeid",
uitgegeven door de N.V. Noord-IIol-
landsclic Uitgeversmaatschappij (f850
gebonden i wordt leiders van grote be
drijven ter lezing aanbevolen. Horn-
stra's opvattingen over: het functie-
begrip als kernpunt der bedrijfspsy
chologie - beroepskeuze cn beroepsgc-
schlktheld: vraagstukken der budge-
tering en dc waarden en momentele
tekorten van het psychotechnisch on
derzoek zullen velen een beter Inzicht
doen krijgen Jn deze, vaak verwaar
loosde. materie.
