Atoomluidspreker doet
zijn intrede
Japans sjintoïsme - uitgehold
maar niet dood
EENZAAM IN PARIJS?-
OMWENTELING IN GELUIDSWEERGAVE
Paris vous escorte!
De Kerk vraagt tienden op
Oudej aarsavond
oet Ueens
hóren!
Onver vormde muziek door
microfoon en weergever
zonder membraan
Christenen dun gezaaid, maar
Tokio vol Kerstversiering
K EN W
4
Zaterdag 29 December 1951
Advertentie (l. M.)
(Van een medewerker)
Het is de Franse ingenieur S. K I e i n gelukt, door een uitvin
ding op het gebied der geluidsweergave een belangrijk „schoon
heidsgebrek", waaraan onze radio's en pick-ups nog ljjdcn, op te
heffen. De ingenieur heeft een inembraamloze microfoon en
luidspreker geconstrueerd. De vinding van wat men zou
kunnen noemen de atoom-luidspreker trekt in vakkringen
grote aandacht.
Zuiver technisch gezien is het.
sedert de radio in millioenen huis
kamers haar intrede deed en door
het electrisch opnemen de kwali
teit van gramofoonplaten veel ver
beterd werd, steeds een doorn in
het oog der technici geweest, dat
voor het omzetten van electrische
energie in geluidsgolven lucht
trillingen dus nog altijd gebruik
moet worden gemaakt van een me
chanische tussenschakel.
Tot nu toe moet men immers
door middel van een magneet, die
.bespeeld" wordt door clectrische
modulaties, een membraan in tril
ling brengen. De luchttrillingen,
door dit membraan teweeggebracht,
bereiken dan ons oor. en wij
horen dan, laat ons zeggen, de
Negende van Beethoven.
Op deze gang van zaken zou niets
te zeggen zijn. als het membraan
een gehoorzaam instrument was.
dat getrouw de besturende electri-
sche impulsen volgde. Maar dat is
helaas niet het geval Onze luid
spreker heeft eigen trillingen, eigen
resonanties, dus een eigen timbre.
Daaraan is niets te doen; dat zijn
nu eenmaal de .aangeboren" eigen
schappen van de mechanische luid
spreker.
Hoe zuiver de electronische direc
tieven ook zijn. bij het omzetten
daarvan in geluidstrillingcn. doet I
het membraan dus onze luid- I
spreker daar zijn eigen trillink-
.ies bij en wat misschien nog erger
is, bepaalde trillingen, heel hoge of j
heel lage. kan het helemaal niet
weergeven. Zo hoog of zo laag
reikt zijn kunnen niet. Dc beste j
luidspreker van heden is dan ook
die. welke zo weinig mogelijk
eigen trillingen heeft en een zo
groot mogelijke reikwijdte van de
frequentieschaal van het geluid. 1
Maar van uw ..Negende" wordt van
onder en van boven wat afgekne-
pen en er wordt wat bijgevoegd,
dat Beethoven helemaal riiet be- I
doeld heeft en de musici ook niet
hebben gespeeld.
Per vliegtuig en trekschuit
Die misvorming van het geluid j
nu maakt dat wij „mechanische"
muziek duidelijk kunnen onder-
scheiden van „levende muziek
waarbij geen eigenwijs membraan
zich tossen het klank voortbren
gend instrument of stem en ons
oor plaatst. Het is tot nu toe
bij radio en pick-up alsof wij
per stratoliner uit New York op
Schiphol aankomen om dan per
trekschuit naar onze bestemming te
gaan
Reeds lang is gezocht naar de
mogelijkheid clcctrische energie
direct in geluidsgolven om te zét
ten. Geen terrein der elcctrotech-
niek heeft echter zo hardnekkig
weerstand geboden aan het naar-J
stig streven der electro-technici, als
juist dit.
Maar nu is het dan ir Klein gelukt
ons thuis een Negende te geven, die
gelijk is aan dc uitvoering.
Wat is nu het geheim van de
Ionophone? Dat is de thermo-ioni-
sche cel. Hier moeten wij even in
herinnering brengen wat ionen zijn.
Elk atoom koper, aluminium, plati
na of welk metaal ook. is drager
van een bepaaJd aantal electronen
Verliest nu zulk een atoom een of
meer electronen, dan is het atoom
geïoniseerd. De metaalionen kun
nen electronen aantrekken, aan
zich verbinden, of afstoten, van
zich verwijderen; zij kunnen dus
positief of negatief geladen zijn
In de thermo-ionische cel. die uit
een kwarlsbuisje bestaat, niet gro
ter dan een halve sigaret, is een
neerslag aangebracht van platina en
aluminium-phosphaat met een
zekere toevoeging van graphict en
iridium Dze laag is in staat een
grote stroom ionen af te geven,
wanneer de daaraan bevestigde
electrode onderworpen wordt aan
een hoog-frequente spanning, die
aan de thermo-ionische cel door
het ontstane moleculaire bombarde
ment een hoge temperatuur
geeft De cel is geplaatst in een
plusminus 8 cm lange trechter,
eveneens van kwarts, welke omge
ven is door een kleine luchtledige
ruimte. Het geheel is omsloten
door cep metalen cylinder die
als tweede electrode dienst doet
en de kleine kwartstrechter wordt
aangesloten aan een normale acous-
tische hoorn.
Orkest geëvenaard
Door de door een modulatie
transformator geregelde span
ning op de platina-electrode bom
barderen de uitgestraalde ionen
direct de luchtmoleculen en. er
zijn luchttrillingen, er zijn geluids
golven. er is geluid!
Hoe klein dit wonder van een
luidspreker ook is^ zijn kracht is
voldoende voor de grootste con-
1 certzaal of bioscoop. De sterkte
van het geluid kan dat van een
I vol orkest evenaren.
I De ionophone heeft een belang-
rijk* groter frequentiebcreik dan de
I membraan-luidspreker. Dc diepste
I tonen, die wij kunnen horen (fre-
I quentie 16 Hcrz) tot die uit regio-
non waar het geluid onhoorbaar
voor ons wordt 'frequentie 20.000
Hcrz), worden absoluut getrouw.
zonder vervorming, weergegeven.
Wat dit wil zeggen, weet iedere
muziekliefhebber die zich door zijn
membraanluidsprcker beroofd ziet
I <nce, hoort) van de hogere tonen,
I die zijn luidspreker eenvoudig niet
meer kan voortbrengen.
I Dc Ionophone kan ook onhoor
baar geluid voortbrengen (infra-
en ultra-sone trillingen), van wel-
i ke eigenschap de wetenschap een
I dankbaar gebruik zal maken o.a.
voor echo-peilingen, het opsporen
van wrakken, van visscholen 'en
van duikboten!) enz. Ook de medi
sche wetenschap heeft bij haar
nieuwste onderzoekingen grote be
langstelling voor de ultra-sone tril
ling (o.a. bij bestrijding van ischias,
longontsteking en ook b.v. voor het
doden van virussen).
Procédé omkeerbaar
Het betere is altijd de vijand
van het goede. Hoe goed de tegen
woordige gramofoonplaten ook zijn.
haar fouten ontstaan door het
gebruik van een membraan-micro
foon komen nu aan de dag
Gelukkig is het gehele procédé
ook omkeerbaar (in feite heeft ir
Klein de membraanloze microfoon
eerder uitgewerkt en gepatenteerd
dan de Ionophone), zodat wij bin
nen niet al te lange tijd gramo
foonplaten mogen verwachten, die,
ionisch opgenomen en ïonisch weer
gegeven. een veel hogere graad van
volmaaktheid zullen hebben. Alleen
de ebonieten of plastic tussenscha
kel kan dan nog een bron van ge-
luidsvcrvorming zijn.
Wij hadden hot genoegen te
Parijs een voordracht van de uit
vinder voor de Société Franqaise de
l'Acoustique met demonstratie van
de Ionophone te horen en het viel
ons moeilijk ja. bijna onmogelijk,
te realiseren dat hier „mechani
sche" muziek gehoord werd. Wij
waanden ons in het Concertge
bouw. Volmaakt was de weergave
van een Impromptu van Schubert,
gespeeld voor een microfoon in
een nevenzaal, waarbij dus de ebo
nieten tussenschakel vermeden
was. Dit opent onder meer grotere
perspectieven voor de radio bij een
directe uitzending uit een concert
zaal.
Het meest bevredigende van deze
i vinding is misschien wel, dat nu
I weer eens atomen, ionen en alles
i wat daarmede samenhangt dienst-
I baar zijn gemaakt aan het bevor-
j deren van de beschaving en niet
aan haar vernietiging. De atoom
luidspreker is verre te prefereren
i boven de atoom-bom!
Voor een tientje per uur staat
charmant gezelschap klaar
(Van onze Parijse correspondent)
Seul a Paris? Lonesome in Pa
ris? Wie zou zich kunnen voor
stellen dat hij eenzaam is in Pa
rijs! Maar u begrijpt het: menig
toerist voelt zich juist in zo'n mil-
Hoenenstad eenzaam. En voor deze
is de advertentie bestemd, die men
aantreft in de Parijse uitgaansgid-
sen. Eenzaam in Parijs? zo luidt
de vraag. Beter dan een onbeken
de, meer dan een gids, zal een ge
cultiveerde en aantrekkelijke gast
vrouw of gastheer uw Parijse
vriend zijn. Bel op En dan
volgt een telefoonnummer.
Het is geen onbekend instituut,
zulk een adres waar men een be-
TOKIO. Het sjintoïsme Is niet gestorven met de verloochening van
zfjn eigen goddelijkheid door de keizer, zomin als het feodalisme ver
dwenen is met de onteigening en verdeling van het groot landbezit. Door
de oudere lieden, in het bijzonder op het platteland, wordt deze nieuwe
toestand niet innerlijk aanvaard. Hun plichtsbesef blijft, ofschoon in hoofd
zaak theoretisch, aan het oude gehecht. Desniettemin is er in de grote
menigte een geestelijk vacuum. De nederlaag op zich zelf was in strijd
met het geloof In dc goddelijkheid van de keizer, en by de Intellectuelen
in het geloof aan de natie, waarvan voor hen de goddeiykheld van de
keizer enkel een symbool was. Zeker, naast het sjintoïsme, ermede samen
gaande, heeft het boeddhisme in Japan een machtige positie. Zoals het
sjintoïsme is het, in Japan, echter in hoofdzaak formalistisch. Zonder nog
een eigen oordeel te willen uitspreken, laat ik hier drie verschillende
figuren aan het woord.
Een van mijn eerste bezoeken
hier in Japan was aan Mgr. Doy,
de Japanse aartsbisschop te Tokio.
Een even beminnelijk als eerwaar
dig man, breed in denken, zoals een
oosterling zijn kan. openhartig en
zonder terughouding in zijn uit
spraken. Noch hij, noch zijn twee
secretarissen, die aan het gesprek
deelnamen, zeiden een ogenblik, dal
Japan Europa niet is, maar geen
ogenblik was deze waarheid uit hun
wijze van beschouwing afwezig.
Wat zij, als katholieken, niet konden
verdedigen, verklaarden zij menig
maal.
Dc Kerk breidde zich uit. Het ka
tholicisme had nu in Japan onge
veer 150.000 gelovigen, terwijl het
getal, door verliezen in de oorlog,
tot weinig boven de 100.000 was ge-
- door
N
Dr. M. v. Blankensteiu
vJ
daald. Het cijfer van dit ogenblik
was ongekend hoog. De protestan
ten telden, volgens Mgr. Doy, on
geveer 200.000 gelovigen, over zeer
veel kerkgenootscnappen verdeeld
Dit komt vrijwel nauwkeurig met
de statistieken overeen
Tijdens de oorlog had de katho
lieke geestelijkheid, voor zover zij
Japans, Duits of Italiaans was. vrij
heid van kerkelijk werk behouden.
Maar de overheid was in werkelijk
heid vijandig geweest. Voor de oor.
log reeds hadden katholieken geen
officier of ambtenaar kunnen wor
den. omdat een sjintoïstische eed
daarvoor werd geeist. Tijdens d*
oorlog was de toestand nog ongun
stiger geworden. De Kerk werd
verdacht met 'het Westen te heulen.
De geestelijken, ofschoon in hun
taak niet belemmerd, stonden ondei
scherp toezicht, gingen gebukt on-,
der politiespionnage. De katholieke
soldaten werden hun gebedsboeken
en hun rozenkransen afgenomen.
Het Sjinto-heiligdom van Soe-
mijosji, gewijd aan de drie go
dinnen van de zee en de legen
darische koningin Jingo Kogoe.
Dit laatste betrof ook de boeddhisten.
Het leger werd scherp sjintoïstisch
geleid. Thans, zo verklaarde Mgr
Doy, was er werkelijke gelijkheid
en vrijheid voor alle godsdiensten.
Het sjintoïsme, zo zeide hij ver
der. was onverenigbaar met het ka
tholicisme en het bleef dit. nu geen
kcizeraanbidding daarmede mcei
verbonden was. Ter sprake kwam
de vooroudersverering van de Chi
nezen. die eens. als pure piëteitsbe-
toning. door de Vlaamse zendelin
gen te Rome als aanvaardbaar was
voorgesteld. Ook het sjintoïsme is
nu zuiver vooroudersverering ge
worden, maar de aartsbisschop be
schouwde de Chinese overlevering
als van heel andere aard.
Maar hij erkende: het sjintoïsme
was uitgehold. Het Japanse volk
was op drift Binnen enige tiental
len jaren zou het. voorzover het nog
in de ouderen leefde, zijn uitgestor-
ven als werkelijk geloof. Vreemde
v aarnemers hadden mij gesproken
van een geestelijke crisis in Japan,
als gevolg van dit vacuum. De
aartsbisschop, als kenner van de ziel
van zijn volk, vermeed opzettelijk
deze uitdrukking. Maar natuurlijk
zag hij hier een groot veld voor het
christendom, ofschoon hij de moei
lijkheden niet onderschatte.
Het gesprek werd in het Engeis
gevoerd, maar het was duidelijk,
dat Mgr Doy de kerktaal, het lalijn,
en ook het Italiaans beter en vol
komen beheerste. Een van zijn se
cretarissen die levendig aan het ge
sprek deelnam, sprak uitstekend
Engels, maar w as in, Italië opgeleid.
De andere secretaris had in Frank
rijk gestudeerd en sprak Frans als
een Fransman.
Wij spraken met Japanners; maar
de gedachtcngang. dc levenssfeer en.
ondanks alles, de levensopvatting
benevens de gastvrijheid deden
mij westers katholiek aan.
Protestant sjintoïst
Nu een andere ontmoeting.
In een gezelschap was een Japans
protestant aan het woord Hij wa.-
methodist en blijkbaar streng in de
leer. Hij dronk niet en hij rookte
niet. En hij begon met zijn gods
dienst aan te kondigen.
Maar daarnaast, zo zeide hij, was
hij sjintoïst, omdat dit geen gods
dienst was maar een band met het
voorgeslacht en vooral met de natie.
De verering van de keizer die hij,
als vergoddelijking nooit had aan
vaard, zag hij toch slechts als de
onderwerping aan het symbool van
de staat.
1 Hij vertelde; tweemaal per jaar
neemt iedere Japanse intellectueel
1 deel aan de sjintoïstische ceremo-
I niën. En vele Japanners hebben de
behoefte, tegenover het heiligdom
van de voorouders dat in tcger-
I stelling tot de boeddhistische tern
pels niet de naam van tempel draagt
I in tijd van leed of beproeving
hun hart uit te storten en om heil
te bidden of, in tijd van vreugde,
zoals bij de geboorte van een zoon,
I aan de voorouders in het heiligdom
i daarvan mededeling te doen. „Wij
I Japanners zijn een volk van rots
j vaste tradities, en ons christelijk
geloof hoeft ons daarvan niet verie
i te houden."
Het sjintoïsme, dat met boeddhis
tische voorstellingen van karma en
voortleving gemengd, de drager en
drijfkracht van het militante natio
nalistische fanatisme van de Ja
panse soldaat was geweest, en dat
niet enkel als nationalisme het ge
voel van individuele waarde had
kunnen uitwissen, is voor ons wes
ters begrip moeilijk met deze con-
fucionistische voorstelling verenig
baar.
Onreligieus
Nog een derde man sprak, bij an
dere gelegenheid. Hij was niet en
kel een westers geschoold intellec
tueel. maar een man die het groot
ste deel van zijn leven in het Wes
ten had doorgebracht o.a. als amb
tenaar van de Volkenbond, en die
tijdens de oorlog, het Japanse mili-
tairisme zeker oprechtelijk ver
foeiend. in het Westen was geble
ven. Hij nu zei mij:
„Ons volk is een onreligieus volk.
Maar sjintoïst zijn wij allen, ik ben
het vurig. Want ik vind hierin cie
uitdrukking van nationale eenheid
en vreedzame vaderlandsliefde. De
keizeradoratie? Ook die is alleen de
uitdrukking geweest van diepe lief
de voor ons land."
De man is nu een van de intel
lectuele leiders van zijn volk. Maar
zijn zeggen leek mij de realiteit ai
te gemakkelijk weg te commentarië
ren. Het Japanse volk, met zo
machtige traditie, innerlijk verbon
den zou onreligieus zijn! Het lijkt
een contradictio in terminis.
En nu nog dit: De eerste secreta
ris van de aartsbisschop zeide dat in
Tokio 1 op 500 inwoners katholiek
zijn. Dit komt overeen met de alge
mene statistiek, die het getal van
de christenen in Japan op 1 op 230
inwoners stelt. Maar Tokio is vol
van kerstversiering. In de winkels,
in de hotels, restaurants en open
bare gebouwen ziet men ze. al rijk
versierd, met de christelijke sym
bolen soms. Het Japanse volk neemt
gemakkelijk aan van het Westen.
Maar het innerlijk is een moeilijk
bereikbare kern.
En dc ervaringen? Dit lachende
troepje op de vermaarde Champs
Elysées geeft, dunkt ons, oo deze
vraag een afdoend antwoord.
geleidster of begeleider kan verkrij
gen in een grote stad. Parijs kende
het systeem vóór de oorlog reeds.
Desalniettemin hebben er zeven ja
ren na de bevrijding van Franknjk's
hoofdstad moeten verstrijken, voor
dat „Paris vous escorte" het licht
zag. Twee jonge mannen, waarvan
er écn leraar Engels is geweest en
tolk, heinamen het initiatief en zet
ten de organisatie op. die nu ruim
vier maanden aan het werk is.
Als het u vergaat zoals mij, wordt j
u enorm nieuwsgierig bij zo'n ad
vertentie. Hoe werkt dat. is het be
trouwbaar. wat zijn de ervaringen,
wat dc normen voor die aantrekke
lijke gastvrouwen en gastheren?
Wel. er zijn tien gastvrouwen
vast verbonden aan deze organisatie
en vijf gastheren. Maar die laatsten
hebben weinig of niets te doen.
want eenzame vrouwen zijn er
blijkbaar niet in Parijs, óf zij wil
len hun eenzaamheid niet prijsge
ven. Of zouden vrouwen angstiger
zijn op dit stuk dan mannen,
en de eenzaamheid verkiezen boven
het risico van een „enge man", met
gevaarlijke bedoelingen misschien
nog wel. die de hele dag met haar
meeloopt?
Zonder gekheid, vrouwen melden
zich zelden of nooit aan voor een
begeleider. Het zijn praetisch altijd
mannen, zakenlieden, industriëlen,
en nu de V.N. in Parijs vergadert,
ook veel politici. De prijs is niet
overdreven, doch het uitstapje kost
veel geld. Men betaalt duizend
francs per uur (meer dan een tien
tje dus), maar na overschrijding
van vijf uren gezelschap betaalt men
toch niet meer dan 5000 francs.
Daar komen natuurlijk de gezamen.
lijke uitgaven in Parijs bij. zoals
vervoer, museum- of theaterbezoek,
consumpties of maaltijden. Men be
hoeft zich niet willoos te laten mee
slepen door dat grote Parijs. O nee.
men stelt tezamen met de gastvrouw
over de gastheren kan verder
gezwegen worden het program
ma op. en liefst late men daarbij
de financiële mogelijkheden niet on.
uitgesproken. Men komt namelijk
r.ict uit met duizend francs naar een
nachtclub, geenszins! Vergeet u dit,
dan zal uw begeleidster zich op de
licate wijze zelf op de hoogte stel
len.
De gastvrouwen zijn getest op
hun toeristische bekwaamheden, zij
moeten er elegant uitzien en een
vlotte conversatie kunnen voeren.
Zij bezoeken met u het Louvre, de
Are de Triomphe. zij drinken thee
of een aperitif met u op een terras
en leiden u met blanke hand door
de ingewikkelde menu's der culi
naire gelegenheden, die u om der
fitheid wille niet kunt overslaan
De helft dezer lieftallige meisjes
studeert. Medicijnen, filosofie, een
taal. Er zijn enige mannequins bij,
een journaliste ook. En wie schetst
uw verbazing, of liever gezegd de
mijne, te vernemen dat 50 der
toeristen, die „Paris vous escorte" te
hulp roepenFransen zijn! Fran
sen, zeker, uit de provincie. Meer
nog dan vele vreemdelingen staan
zij bedremmeld voor de afgrond van
het grote stadsleven.
Welke vreemdelingen ziet u het
meest? vroeg ik. En de directeur
die overigens een gast nooit ziet
antwoordde:
Vooral Engelsen en Amerika
nen. Veel Zuid-Amerikanen. Verder
Belgen, Nederlanders. Zwitsers. Se
dert de V.N. hier vergadert ook veel
Aziaten, waar we erg prettige erva
ringen mee hebben.
Nederlanders?
Ja. (een lach). Dat zijn .mis
schien wel de vermoeiendste toeris
ten. Sommigen beginnen al om ne
gen uur 's morgens, en blijven tot
na middernacht op stao!
Voor 5000 francs' (Dit werd
niet uitgesproken, doch slechts ge
dacht.)
Na deze bevrediging van de natio
nale trots, was mijn volgende vraag:
Wat willen de toeristen zien"
Antwoord:
De bekende monumenten, mu
sea soms (niet veel), aardige restau
rants en cabarets Sommigen heb
ben speciale voorkeuren. Er was
een Amerikaanse kruidenier, die
alle kruidenierszaken van Parijs
wilde zien. Maar dat niet alleen. Hij
trok overal de laden open en wilde
de waren aan een diepgaand on
derzoek onderwerpen. Soms stuit
te hij op tegenstand. Maar hij
heeft het een hele dag volgehou
den.
Deze jongeman wilde zo graag wat
van Parijs zien, maar hij was er
nog nooit geweest en het denk
beeld alleen door de wereldstad te
zwerven, lokte hem niet aan. Na
enig aarzelen belde hij Paris vous
escorte' op en enige tijd later trok
hij tezamen met een charmante
begeleidster door dc straten van
Parijs, waarin hij alleen nooit de
weg had gevonden. Hij is niet de
enige. Vreemdelingen, die zich wat
onwennig voelen, maar ook Fran
sen die behoefte hebben aan een
babbeltje met een charmante en
intelligente Frangaisr wenden zich
tot deze merkwaardige dienst.
Ruim vier maanden geleden be
gonnen zij er mee. Maar Parijs
kende zo'n begeleiders-instituut
reeds voor de oorlog Hoe het ook
zij, deze beide heren, een leraar
en een tolk, brachten het initiatief
op, Parijs wederom aan zo'n orga
nisatie te helpen, waar de bona
fide vreemdeling een aantrekkelij
ke begeleider(sler) kan „huren".
De toeloop bewijst wel dat er be
hoefte aan een dergelijke instelling
beslaat, niet alleen in Parijs, maar
naar we mogen aannemen in iede
re grote stad.
Grotere activiteit op breder terrein maakt
kerkelijk apparaat duur
T N tegenstelling tot de oude
-*■ Ned. Hervormde Kerk be
schikten de Gereformeerde
Kerken en de Rooms-Katholie-
ke kerk in Nederland niet over
oude fondsen, fundaties en dgl.
Daarom, aldus mr Brevet, de
quaestor-generaal der Ned.
Herv. Kerk in het officieel or
gaan dier kerk, daarom was het
dure van het geloof vroeger
een bijzonder voorrecht voor
gereformeerden en katholie
ken. De Hervormde
Kerk onderscheidde
zich van de twee ge
noemde kerken, dat
een persoonlijke bij- ™i"™~
drage aan levend geld niet veel
behoefde te worden gedaan.
Maar dat is nu anders gewor
den.
Dc srotc kerken versleten Nieu-
we gebouwen moesten worden ge
sticht in nieuwe wijken. Naast
pastorieën moesten jeugdgébouw en
en wijkgebouwen worden ingericht.
Ook het centrale werk groeide,
doordat de synode van bestuurs
college een belijdend lichaam
werd.... Het is toch waarlijk geen
bemoeizucht, wanneer de Her-
vormde Kerk zich weer gaat be
wegen op het gebied van onder
wijs. jeugd, schippers, zeelieden
en emigranten, pers. zieken, ge
vangenen. zuster-kerken. Wereld
raad. buitenkerkelijken, film, ere
dienst, bouwkunst, gezin, retraite,
overheid, paedagogiek. studenten
en wat niet al.
Dat kost. zegt de schatbewaarder
der ontbrekende schatten der Ned.
Hervormde Kerk. geld en de ge
meente moet het opbrengen. „De
Kerk is een duur apparaat, dat
kan niet worden verbloemd. Rooms
en Gereformeerd weten dat. Maar
Hervormd moet het nog leren. Pre
dikanten zijn er te weinig Hun
salarissen zijn laag. Dat Boek,
waaruit wij leven, spreekt op al
lerlei plaatsen van tienden. Tien
den staat er werkelijk. Van Abra
ham bij Melchisedek tot de rijke
jongeling toe. Tienden zullen het
-Deze week—
derhalve moeten zijn van ons
netto inkomen Van wat de staat
ons ter vertering laat, vraagt dc
kerk een tiende deel Geloven is
duur. Zegt het voort."
De tienden worden, wat de Her
vormde Kerk betreft, o m. ver
gaard door de traditionele „Oude-
jaarscollccte". Om de aandacht van
de gemeente op deze inzameling te
vestigen is ook dit jaar. tijdens de
diensten met Kerstmis de z.g.n.
„Collectekrant" uitgereikt.
De opbrengst van de bovenge
noemde „oudejaarscollecte" is in
hoofdzaak bestemd voor de ver
schillende takken van kerkelijk
werk der Ned. Hervormde Kerk
waarvan wij o.a noemen: Massa-
jeugdwerk, ,.Kerk en Wereld", de
Kerkbouw, Gezinsverzorging en
het werk onder de varende ge
meente.
De suggestieve Collectekrant be
vat een reeks fotomontages met
betrekking tot dit kerkewerk.
Hallo, hallo! Hier Palestina
DE befaamde theoloog B u 11-
mann, bepleiter van dc „Ent-
mythologisierung" van het Nieuwe
Testament, zou als hij kennis kon
nemen van het geschrift dai ae
heer A. Hcsselin k onder bo
venstaande titel deed verschijnen,
o.i. onmiddellijk tegen dit te veel
aan ..ontmythologisering" hebben
geprotesteerd. En terecht. Actuali
sering. modernisering, verstaan-
baarmaking van het oude Evan
gelie. best! Maar dc „sensationele
reportage uit Kanatin" waartoe de
heer Hesselink het meende te moe
ten herleiden en actualiseren, is
bij alle goede bedoelen nu net
precies blasfemie. Zelfs erger
dan dat: burleske zotternij Wat
dunkt u van de manier waarop
deze heer via een gefingeerd
hoofdartikel" in de „Rijn-
Maas Courant" de Bergrede meent
te niogen populariseren: „Het is
ons geholpen door Uni
ted Press en A N P.. na
dagen lang vorsen en
informeren, gelukt de
hand te leggen op een
20 stenografisch rapport
van het radiobericht.
waarop wij doelen, en dat. volgens
nadere, uit Jeruzalem ontvangen
gegevens, is uitgesproken door nie
mand anders dan de in ons blad
reeds herhaalde malen genoemde
Jezus van Nazareth...
De heer Hesselink pleegde reeds
eerder een dichtbundel „Gode mijn
dissonantenDeze nieuwe disso
nant overtreft de vorige aan vals
heid Dat dr W. Sikken. Ned. Her
vormd predikant te Groningen, het
smakeloos geval prijzend meende
te moeten inleiden, bewijst dat het
predikantschap iemand nog niet
automatisch aan oordeel des on
derscheids helpt. Drukkerij Spie
ring te Groningen gaf het geval
uit en deed daar dom aan.
Nogmaals: Kotalla
Met verbazing heb ik kennis
genomen van de gratie, die aan
Kotalla is verleend. Zouden de
rechters ooit hebben kunnen den
ken. dat dit nog eens werkelijk
heid zou worden? Ook zij, die zulk
een verschrikkelijke tijd in het
kamp Amersfoort, dat oord der
verschrikking, hebben beleefd,
kunnen het zich niet indenken. Als
men bijvoorbeeld bedenkt, dat hij
er behagen in schepte een aantal
gevangenen op een heuvel in een
kring te laten rondlopen om ze
dan een voor een als een stuk wild
neer te knallen of de mensen ap
pèl liet staan tot ze neervielen en
stierven in de sneeuw.. Barmhar
tigheid is goed. Men betone haar
echter niet aan zulk een misdadi
ger. Kotalla verdiende de kogel
en anders niet!
W. A. HOOGEWONING
Haftling 11046, Amersfoort
Ontwapening door de
bewapening
Ontwapening door bewapening
is vandaag de leus. Vroeger was
de leus der socialisten: „Ontwape
ning", omdat de geschiedenis vol
gens hen leerde, dat bewapening
steeds onontkoombaar oorlog tot
gevolg had cn algehele, ontwape
ning volgens hen de mensheid voor
ondergang zou kunnen behoeden.
Nu hebben zij de „kapitalistische"
leuze „Zo hoog mogelijk bewape
nen" overgenomen en willen tege
lijkertijd het oosten van hun vre
delievende bedoelingen overtui
gen. Bcgrij'pcn zij niet, dat dc uit
werking juist tegenovergesteld
moet zijn? Als men 't over 't tus
sen oost en west bestaande wan-
I trouwen heeft, dan is mijn me*
I ning, dat het oosten terecht wan-
I trouwig is, omdat het westen tot
j nu toe niet getoond heeft eerlijk en
onbaatzuchtig de internationale
problemen te willen oplossen. Om
dat ik niet meehuil met de wolven
in het bos. word ik bij de com
munisten ingedeeld. Dat is wél ge
makkelijk, maar daarom nog niet
juist.
J. WOLFSDORFF
Geschenkzendingen en
invoerrechten
Mijn oudste zoon emigreerde
een paar jaar geleden en zond ons
enkele kleine geschenken, n.l.: 3
paar katoenen sokken, een vulpen
van 50 dóllarct., 1 paar oorhan
gers, 2 plastic portemonnaies, 1
agenda, een flesje eau de cologne,
een corsage, een stel roerstokjes
van plastic, 2 doosjes lipstick, 2
kleine geborduurde zakdoekjes, 1
papieren bladwijzer, 1 nikkelen
theereservoirtje, waarin de thee
bladeren kunnen worden gedaan
en dat dan vervolgens in de thee
pot. wordt gedaan. Hiervoor heb
ben wij 25.invoerrechten
moeten betalen. Het heeft er veel
van, dat men onze geemigreerden
wil verbieden kleine liefdeblijken
aan hun familie te geven, dat men
de familiebanden zoveel mogelijk
wil slechten. Ik vraag mij af hoe
of dat moet gaan met mensen, die
zulke bedragen aan invoerrechten
onmogelijk kunnen betalen. Mij
b.v. rest niets anders dan onze
kinderen te verzoeken niets meer
te zenden. U zult begrijpen hoe
bitter zo iets stemt. Natuurlijk
dient men de industrie te bescher
men. Maar moet men daarbij zo
ver gaan?
N. C. de BOER
Van veilig verkeer
gesproken
Men praat en schrijft ontzettend
veel over veilig verkeer en zoekt
naar middelen om het grote aantal
ongevallen te beperken. Waarom
echter blijft de mogelijkheid be
staan om. wanneer men eenmaal
vöör een bepaald jaar rijbewijs A
heeft gekregen, dit thans met al
leen te verlengen, maar er ook
tegen een kleine vergoeding nog
drie rijbewijzen bij tc krijgen zon
der daarvoor proeven af te leggen?
Men mag dan rijden met bestelwa
gens (wat niet het ergste is) en
ook met autobussen en trucks met
opleggers. Dat besturen van bussen,
en trucks is héél iets anders dan
het besturen van een gewone auto
of een bestelwagen. M.i. is het on
verantwoordelijk om mensen ach
ter het stuur van dergelijke voer
tuigen los te laten op hun mede
weggebruikers zonder dat zij het
overtuigende bewijs hebben gele
verd de nodige vaardigheid te be
zitten.
C. KROUWEL
