De koekoeksklokken
(fijt*
Schaduwen over Atlantis
spel met kwaliteiten
1
en andere jonge klantjes)
r
V.
.vtmurr
Voor de bridgers
\Eén meisje
en
vele manneni
Zaterdag 29 December 1951
DE DAS MET RODE FMNJf
HET WAS nogal aardig mistig
die oudejaarsmiddag, en de
mensen in het dorp moesten tussen
hun gordijntjes door erg turen om
te kunnen zien, wat er daar nu
weer bij de dorpspomp te doen
was.
„Ga 's kijken. Japie." zei moeder
Jasperse, „wie weet is er wel een
vliegtuig neergekomen."
Bij de pomp stond een kluitje
mensen. Midden daar tussen in
stond een raar mannetje, met
grauwe haren en een grauwige
baard. Hij droeg een orgeltje voor
zijn buik. waaraan hxj langzaam en
verveeld draaide. Een iel muziekje
klonk door de mist. niet mooi
maar gek.
Kleine Japie kon makkelijk tus
sen de mensen doordringen. Hij
ging vlak voor de oude man staan.
Nog een paar minuten lang
zweefde de muziek over het kerk
plein. toen zei de slager: „Kom. ik
gaan maar 's."
De kinderen begonnen zich te
verspreiden. Het mannetje nam z'n
koffertje op. dat bij de pomp stond
en liep langzaam weg. het orgeltje
voor zijn buik De kleine Japie.
die hem nakeek, was nu de enige
die nog over was bij de pomp.
Toen zag hij de das liggen bij
de pomp. een oude. slonzige das.
die vroeger zeker mooi moest zijn
geweest. Een das met figuurtjes er
op en met rode franje. Japie keek
eerst links en toen rechts, er was
niemand meer Toen pakte hij de
das op en draafde naar huis.
„Wat heb je daar nou weer voor
een lor om je nek," zei moeder
Jasperse maar ze zei er meteen
achteraan: „Hak 's een paar hout
jes voor me. Jaap." Toen hij in de
bijkeuken was. kwam Jozien langs,
z'n zuster, die al zeventien was.
„Jij moet naar bed vanavond." zei
ze tergend.
JAPIE WERD zó afschuwelijk
woedend, dat hij haar het liefst
met de bijl te lijf was gegaan.
Hij gaf een grote slag op een on
schuldig blokje, zodat de splinters
er af vlogen. Toen siste hij: .,Ik
wou.... ik wou dat je op de ker-
kespits zat. slang"' Maar op het
zelfde moment legde hij de bijl
neer en stond stijf van schrik. Z'n
zus Jozien, die vlak voor hem had
gestaan was ineens weg! Japie hol
de h^t achtertuintje in. keek in het
varkenskot, in de schuur met ge
reedschappennergens was z'n
zus te zien.
Binnen in huis? Nee niets. Japie
liep de gang door. deed de voor
deur open en keek de straat op.
Daar stonden een paar mensen te
kijken, te roepen en naar boven te
wijzen. „Jozien....". dacht Japie
en hij keek naar de torenspits. En
jawel, boven op de haan, met aan
iedere kant een been. zat Jouen.
Japie. doodzenuwachtig want
het was zijn schuld pakte iedere
voorbijganger aan z'n mouw vast
en huilde: 't Is me zussie! Ze zit
op de toren! O moeder!"
Langzamerhand stond het halve
dorp aan de voet van de toren.
Niemand vroeg, hoe ze erop was
gekomen. Iedereen had het erover
hoe dat meisje er weer af kon De
brandweer kwam vrolijk rinkelend
het plein opgereden en grote man
nen kwamen in de weer met lad
ders en touwen. Japie ging uit
zichzelf helpen, hij sjorde met een
onmenselijk groot stuk touw en
omdat hij het ,zo warm had, deed
hij de wollen das met de franje
af. en hing hem over het kerke,
hek.
PT I FOEI toch," zei juffrouw
•L-Tichels, de bakkersvrouw, die
kramp in haar nek kreeg van het
naar boven staren „Zo'n meid toch.
wie gaat er nou op de haan van
de toren zitten? Koud is 't anders
ook." Zonder mantel was ze de
bakkerij uitgelopen.
Toen zag ze de das liggen over
het kerkehek. „Die mag ik zeker
wel effe om," zei ze tegen haar
buurman, de slager, maar die zei
niets, geboeid door het schouwspel
op de toren. Juffrouw Tichels deed
de das om en bleef net zo lang
staan kijken, tot Jozien door sterke
armen van de torenhaan was af
gehaald.
„M'n was," murmelde juffrouw
Tichels en ze draafde op haar slof
fen naar huis. De tobbe met de
wekelijkse was stond er nog net
zo, maar erg afgekoeld Had ze
weer haar tijd staan verdoen! En
morgen was 't Nieuwjaar, toch al
zo'n korte week.
„Ik wou dat die was in de lucht
vloog." mompelde ze. terwijl ze een
nachtpon uitwrong. Direct werd de
nachtpon haar uit de handen ge
rukt. het was of er een machtige
storm aan het werk was. De on
derbroeken, de lakens, de kielen,
de hemden alles werd uit het wa
ter geslingerd en met flapperende
mouwen en pijpen vloog het de
lucht in.
„Het tovert hier!" jammerde juf
frouw Tichels. „M'n sprei'" Ze hol
de het hek van het achtertuintje
uit: haar mooie zelfgehaakte sprei
zweefde daar vrij laag over het
kerkplein „Hou 'm dan toch!"
schreeuwde ze tegen de koster, die
net langs kwam. Hij keek verwil
derd. maar deed met haar samen
een woeste greep naar de sprei.
Ieder had een punt te pakken
„Dank je. Marinus." zei juffrouw
Tichels schreiend, „die heb ik ten
minste terug. De rest van de was
is...." Ze kon niet meer uit haar
woorden komen, nam de sprei,
draaide zich om en ging haar huis
binnen.
De koster stond te kijken of hij
een heks op een bezemsteel had
gezien. Toen ging hij schouderop
halend' verder, maar pakte eerst
nog even de das van de straat die
juffrouw Tichels in de hitte van
liet gevecht had laten vallen. Hij
deed de das om en ging naar huis
om zijn kippen eten te geven. „Op
schieten." mopperde hij. ,,'t is ver
draaid al donker!"
1\/TaRINUS. DE KOSTER, had
-LVA nergens zo'n hekel aan als
aan z'n kippen. Zijn vrouw was
degene, die ze houden wilde, maar
Marinus was altijd blij, als er weer
eens eentje het snot kreeg. Brom
mend deed hij de deur van het
hok open en liet de kippen naar
buiten, op het omrasterde stukje
bleek. „Nare beesten," bromde hij.
„ze zijn zo dom! Doe je het hek
opeq, komen ze naar buiten. Jaag
je ze d'r in, gaan ze d'r in' Kake
len. pikken, kakelen, tokken, al
tijd krek hetzelfde, 'k Zou nog
liever een stel wilde beesten in
me hok hebben. Een stuk of wat
Hij dacht na. „Poema's," riep hij
uit Hij zweeg.
Met geblaas en een slag van een
zwiepende staart streek een grote
beige kat langs zijn broekspijpen.
Vlak voor hem zat er een te ga
pen. Daar sprongen er twee over
het kippegaas van de bleek, uit het
hok kwamen er drie tegelijk vor
stelijk lopend, met open rode bek
ken, witte tanden en groene ogen.
Twaalf waren het er. Marinus had
ook twaalf kippen gehad. En in
een mum van tijd waren ze alle
twaalf langs Marinus geschoten en
over het rasterwerk verdwenen.
Naar adem smakkend stond Ma
rinus een ogenblik stil. „Politie.
dacht hij. „marechausseeHij
kletterde op zijn klompen de straat
op. maar daar was al een gx-ootse
jacht begonnen. De bakker liep
met een grote pollepel achter een
poema aan. terwijl een eind ver
der een andere poema achter de
slager aanliep die vluchtte, met
het slagersmes in de vuist. Het
was een ongelooflijk tumult in het
dorp.
OF DIE MAN nooit komt!" zei
Mijntje, de vrouw van de
koster, die met de avondboterham
zat te wachten. Ze had van de
hele poema-opwinding niets ge
merkt.
„Ga 's effe kijken, of-ie nog bij
de kippen is." zei ze tegen haar
dochter Doortje.
Doortje stond zuchtend op en
liep naar buiten. Ze kon haast niets
zien in de tuin en op de bleek, de
kippen waren zeker naar binnen.
Daar lag iets op de grond. Ze
raapte het op, het was de das met
de rode franje
Werktuigelijk deed Door het ding
om haar hals en staarde met grote
dromerige ogen in de duisternis.
Ze was erg dromerig de laatste
tijd. Dat kwam omdat ze zoveel
dacht aan Toon. haar vriend. Die
zat op een schip, ergens in de IJs
zee. Met Kerst was hij niet thuis
geweest; nu met Oud en Nieuw
was hij niet thuis, in zóóóólang
had ze al geen brief gehad en
wanneer kwam hii terug? Dat kon
wel voorjaar worden. Door zuchtte
en zei zachtjes: „Kon ik maar even
bij hem zijn en kijken hoe hij het
maakt.
Het was plotseling of er een
enorme storm opstak en of zij door
die storm werd meegezogen. Ze
kon zich niet staande houden, ze
wankelde en
zwaaide geen
wondei\ daar
stond ze dan
ook op het dek
van een schip.
„Toon!", riep
Doortje tegen
de jongen die
vlak bij haar
stond.
Hij veegde het zeewater uit z'n
ogen en keek haar stomverbluft
aan. „Wat doe jij hier?" vroeg hij.
„Hoe kom jij hier ineens?"
„Toon." zei Door. „ben je dan
niet blij dat ik er ben?"
Maar hij keek helemaal niet blij.
„Ben je als verstekeling meege
gaan0". vroeg hij. „zat je al die tijd
in 't ruim? En wat moet ik nou
legen de kapitein zeggen?"
Het schip zwaaide zo heftig dat
Doortje zich angstig aan de reling
vastgreep, ze was doornat van al
dat schuimende water. „Je bent
niks aardig tegen nie," snikte ze.
„Ik wou dat ik maar weer thuis
was."
De golven stonden ineens dood
stil en recht overeind. Maar het
wai-en helemaal geen golven, het
waren de pereboompjes in vaders
tuin Daar stond ze weer op het
bleckje met het kippegaas.
Net op dat moment kwam haar
vader het tuintje in. „We hebben
ze allemaal, op een na." riep hij,
„Die ene moet nog in de wei van
boer Jansen zitten!" Maar Door
liep langs hem heen, de das hield
ze voor haar ogen. ze liep de straat
door naar haar vriendin Jozien. om
haar het hele nare verhaal te ver
tellen. De das hing ze aan de kap
stok.
„Wat is er aan de hand." riep
Jozien. die met een schort voor
aan kwam lopen, zó van het olie
bollen bakken. „Ga maar even mee
naar m'n kamertje en vertel het
me maar." En de twee jongemeis-
jes gingen naar boven, net toen
Japie de keuken uit kwam lopen.
„En ik mot straks naar bed."
di*ensde hij. ..en iedereen mag op
blijven." Toen zag hij de das han
gen. Een stralende lach kwam over
zijn gezichtje. Hij deed de das om
zijn hals en zei hardop: „Ik wil
anavond opblijven en Oud-en-
Nieuw vieren en iedereen moet het
plezierig en gezellig hebben want
er is vandaag al genoeg akeligheid
gebeurd!"
De deur van de keuken ging
open en moeder Jasperse riep:
„Japie, breng de oliebollen eens
naar binnen en ga eens vragen of
de koster en z'n vrouw hier komen
Oudejaar vieren. Zeg maar dat hun
dochter hier al is. Ên jij mag van
avond opblijven, Japie!"
TOEN ZE om de ronde tafel
zaten, met de grote schaal
oliebollen middenop, kwamen ex-
steeds meer mensen binnen. De
bakker en zijn vrouw. Mie van de
molen. Ka van de snoepwinkel Ze
kwamen binnen, nog helemaal on
der de indruk van al de gebeurte
nissen. maar zodra ze daar om de
tafel zaten en punch dronken, be
gonnen ze te lachen en tevreden
te snoepen.
„Denk toch 's'\ riep Marinus en
sloeg zich op de knieën, „allemaal
poema's, twaalf poema's, ze zitten
nou in de kelder van het raadhuis,
alleen die ene
Ze lachten allemaal en zelfs
Door, die met betraande ogen sa
men met Jozien naar beneden
kwam, begon na een poosje te
gichelen.
Er werd gemorreld aan de ach
terdeur. „Ga jij 's kijken, Japie."
zei moeder Jasperse. japie ging de
gang door, deed de achterdeur
open. Er stond een klein mannetje.
Het was die orgeldraaier!
„Ik heb vanmorgen mijn das la
ten liggen," zei hij. „bij de pomp."
Japie deed sprakeloos de das af
en reikte hem aan de oude man.
Er was ereis een koekoek, en hij heette Theodoor,
Die zat in 't hos te piekeren, de hele winter door.
Hij was een piekerende koekoek, midden in hét lover.
Waar piekerde hij overO, waar piekerde hij over?
Hij staarde voor zich uit, hij zat te wrokken en te mokken,
't Was over al zijn kleine neefjes, in de koekoeksklokken!
„Nee, stel je voor," zei Theodoor, ..het zal je toch gebeuren
„Om koekoek in een klok te wezen, achter houten deuren...
„Ze kunnen nooit een dutje doen, hier buiten in de heggen
„Want prompt op ieder heel en half uur moeten ze wat zeggen,
„Precies om zes uur moeten ze ineens naar buiten floepen
„en: „Koekoek, koekoek, koekoek, koekoek, koekoek, koekoek roepen!'
„Ze hebben nooit vacantie! 't Gaat de hele tijd maar door,
„Daar moet een eind aan komen," zei de koekoek Theodoor.
Zolang ik hier blijf piekeren, gebeurt er niemendal.
„Ik moet iets doen! Wat moet ik doen? Ja juist, ik zie het al!
„Ik zal mijn houten neven uit die klokken gaan bevrijden!"
Daar vloog de koekoek Theodoor, dwars over groene weiden.
En zolang vloog hij, tot hij in een klokkenwmkel kwam.
Het was een klokk'enwinkel, in het hart van Amsterdam.
Daar zaten al zijn neefjes in hun kastjes aan de muur
En riepen tweemaal: „Koekoek", want het was precies twee uur.
„Kom, neven!" schreeuwde Theodoor, ..kom mee! Je moest je
schamen
„Om hier de hele dag maar door dat „koekoek" uit te kramen!
„Kom mee naar 't bos, daar ben je vrij. En klokken zijn daar niet!
„Daar roep je enkel koekoek, als 't je zo te binnen schiet!"
De kleine houten neven, die daar zaten in die klokken
Die waren van zijn toespraak wel een tikkeltje geschrokken
Daarbuiten leven? In het bos? En soms eens koekoek zeggen?
Het was nog niet zo gek! Ze moesten éven overleggeji
„Vooruit! We doen het'" riepen zij. „Daar gaat ie dan." En los'
Zo vlogen alle koekoekics met Theodoor naar 't bos.
En toen ze met z'n allen over Amsterdam heen trokken
Toen gingen alle and'ren mee, uit alle koekoeksklokken.
„Hier is het bos!" riep Theodoor. „Wel. ruik je al die geuren?
„Dit ruikt heel anders, vind je niet? dan al die houten deuren!"
„Jawel," zeiden de koekoekjes, ,,'t is lekker hier, in 't woud,
Maar eigenlijk... ze roken niks. Ze waren maar van hout...
En toen ze gingen rusten op een hek met prikkeldraad.
Toen zei er een..Hoe laat is het? Hoe laat is het? Hoe laat?"
Daar had je 't al. Het was zo vreemd daar op dat hek met prikkels,
Ze wilden koekoek" roepen, maar ze wisten niet, hoe dikkels!
„Hoe laat het is?" vroeg Theodoor, „We hebben hier geen wekker!
„Het hindert niet, hoe laat het is. Dat is nou juist zo lekker!
„Misschien is het wel twaalf uur, misschien is het pas zeven
„Wat zeg jeTwaalf uur?" zo riepen alle houten neven
„Afschuwelijk! We moeten weg! Vandaag is 't Oudejaar!
„We moeten koekoek roepen. Twaalf keren na elkaar'!
„Dag Theodoor! Bedankt voor alles, wat je ons liet zien
„We komen in het voorjaar weer. Dat is misschienmisschien
En alle neefjes zijn weer naar de grote stad gevlogen.
Daar zat de koekoek Theodoor. met tranen in zijn ogen.
Hij ging maar weer aan 't piekeren, de hele dag in 't groen,
„Wat is familie toch ondankbaar," prevelde hij toen.
„Ze zijn de vrijheid nog niet waard, 't is beter dat ik wacht
En dat is (voor een koekoek dan) wel heel erg diep gedacht.
De kleine houten koekoekjes zijn allemaal weer binnen.
Het oud jaar is voorbij, en het nieuwe gaat beginnen.
Ze roepen twaalf keer Koekoeken de mensen in de stad
Die zeggen: „Zalig Oud en Nieuw";
Ziezo, en DAT IS DAT'
ANNIE M. G. SCHMIDT
Radioprogramma
ZONDAG 30 DECEMBER
HILVERSUM I 402 m.
NCRV- 8.00 Nieuws en weerberichten
3 15 Gram.muziek. IKOR: 8.30 Remon
strantse kerkdienst. KRO: 9 30 Nieuws
en waterstanden. 9.45 Gram.muz. 9.55
Hoogmis. 11 30 Kerstoratorium. 12.15
Hoogmis. 1130 Kerstoratorium. 12 15] Op de middag van Tweede Kerst- i dergang en de hoop op de herrij-
Apoiojie. 12 35 Gram.muzick. 12.40 Amu- dag heeft de VARA uitgezonden het zenis. Deze vrees en hoop waren
Ni?u ws*"weerber en kathohek^niciw? lui5tcrsPel ..Schaduwen over Atlan- respectievelijk gesymboliseerd in
13.10 Lunchconcert 13 45 Uit het Bock tis"* waarmee de Nederlandse radio het verzonken land Atlantis, waar
der Boeken" 14.00 Maastrichts Stedelijk i de derde prijs heeft behaald in de over de voorbij varende schepen
orkest en solist. (.Om 14.25 „Kampvuren I „Prix Italia 1951". Een luisterspel even hun schaduwen werpen, en
lands dc evenaar"). 14.55 Orgelconcert
15.25 „GccsJe en het Gccstje". hoorspel.
16.10 Katholiek Thuisfront overall 16.15
Sport. 16.30 Vespers NCRV: 17.00 Chr.
Ger. Kerkdienst. 18 30 Engelse kerstlie
deren. 19.15 „Het Evangelie ln het Oude
Testament", causerie. 19 30 Nieuw
door Ad dc Vries, onder regie van
S. de Vries Jr. Karei Mengelberg
schreef de muziek er bij. Klein
koor. klein orkest en de zangsolis-
ten Maria Pluister-Leentvaar (so
praan), Henk Dorel (bariton) en
sportuitslagen en weerber. KRO: 19.45 Bert Robbe (tenor) voerden de mti-
Actualiteiten, 19.52 Boekbespreking. 20.05
De gewone man zegt er t zijne van.
20.12 Gevarieerd programma. 22.45
Avondgebed en Uturgiscbc kalender.
23.00 Nieuws 23.1524 00 Gram.muziek.
HILVERSUM II. 298 m
VARA: 8.00 Nieuws 8.-18 Gramö-
foonmuzlek. 8.35 Vcillgheidspraatjc.
8.45 Orgelspel. 9 02 Sporlmededclmgcn.
9.05 Gram.muzick 9.45 „Geestelijk le
ven". VPRO: 10.00 Voor dc kinderen.
IKOR: 10.30 Kerkdienst AVRO: 12.00
Strijkorkest. 12 30 „Welk dier deze
week", causerie. 12.40 Gram muz. 13 00
Nieuws en wccroverzicht. 13.05 Mede
delingen of gram.muz. 13.10 New York
calling. 13.15 Dansmuziek. J3.50 Even af.
rekenen. Heren! 14.00 Gram.muz. 14 05
Boekbespreking. 14 30 Alt. viool, dames
koor en orgel. 15.00 Radio Philharmo-
nisch orkest cn solist. In de pauze: 15.35
Filmprantjc 16.30 Sportrevuc. VPRO:
17.00 „Dc V.P.R O. nu cn straks", cau
serie. VARA" 17.30 „Monus. dc man van
de maan", hoorspel voor de Jeugd. 17.50
Sportjournaal. 18.15 Nieuws cn sportuit
slagen. 18.30 Gram.muzick. 19 00 Jaar
overzicht. AVRO: 20.00 Nieuws.. 20.05
Orkestconcert. 20.40 „Balans opmaken
causerie. 20 45 Franse muzickshow. 21.45
Jaaroverzicht. 22.30 Bariton cn piano.
23 00 Nieuws 23.15 Voordracht. 23.20—
24.00 Gram.muzick.
ENGELAND
BBC Light Programme. 1500 cn 247 m.
12.30 Thcaterorkest. 13.00 Twintig vra
gen 13 30 Verzoekprogramma. 14.45 Ge
varieerd programma. 15.45 „Round Bri
tain Quiz'. 15 45 Gram.muzick. 17.00 Ge
varieerd programma. 17,30 Licht pro
gramma. 18.00 Hoorspel. 18.30 Gramo-
foonmuziek. 19.00 Vragenbcantwoording.
19.30 Gevarieerd programma. 20.00
Nieuws en radiojournaal 20.30 Lichte
muziek. 21.30 Community hymn singing
22.00 Gevarieerd programma 23.00
Nieuws 23.15 Pianomuziek 23.30 Muzi
kale causerie. 23.45 Orgelspel. 0.15 Ge
varieerde muziek. 0.56—1.00 Nieuws.
MAANE'AG 31 DECEMBER 1951 i
HILVERSUM I 402 m.
NCRV: 7.00 Nws 7.15 Een woord voor
dc dag 7.30 Zendersluiting 9.00 Nws en 1
weerber. 9.10 Voor. dc zieken 9,30 Wa- I
terst^nden 9.35 Familiccompctilic 10.10
Orgelspel 10.30 Morgendienst 11.00 Fluit
cn clavecimbel 11.25 Gevar. muziek
12.15 Gram.muz. 12.25 Voor boer cn
tuinder 12.30 Land- cn tulnbouwmcde-
dehngen 12.33 Orgclconcoit 12.59 Klok
gelui 1300 Nws 13.15 Amusementsmuz.
13.45 Gram.muz. 14.00 Voordracht 14.35
Gram.muz. 14.45 Voor dc vrouw 15.15
Populaire muziek 15 45 Gram muz. 16 00
Bijbellezing 16 30 Zcndersliiiting 18.00
Nws 18.15 Reportage 18 25 Voor dc man
nen in grijs groen en blauw 18 30 Gram.
muz. 18.35 Mannenkoor 19.00 Ncd. Hcrv.
Kerkdienst 20.30 Nws cn weerber. 20.40
Strijkorkest cn solisten 21 20 Terugblik
over het jaar 1951 22.40 Vocaal dubbcl-
kwarlct 23.00 Nws en SOS-berichten
23.15 Gram.muz. 23 40 „Oudejaar 1951"
toespraak 24 00 Klok 0.05 Nieuwjaars
wens O.lo Nieuwjaarswensen en ver
langens uit 11 provinciën 0 30 Zalig
nieuwjaar 0.35—2 00 Gram muz
HILVERSUM II 298 m.'
AVRO 7 00 Nws 7 15 Ochtendgymnas
tiek 7.30 Zcndersluiting 9 00 Nws 9.10
Morgenwijding 9.25 Gram.muz 9.30 „De
Groenteman" 9.35 Gram.muz. 10.50 Voor
de kleuters 11.00 ..Op de uitkijk", voor
dracht 11.15 Kamerorkest en solisten
12 30 Land- en tulnboüwmodedclingcn
Luisteraars-
Logboek
ziek uit. De componist dirigeerde.
Ad de Vries heeft het zich, zo
als bleek, niet gemakkelijk ge
maakt. evenmin als hij dc uitvoe
renden een gemakkelijke taak
schonk. Het luisterspel, precies een
half uur durend, bleek een inge
wikkeld geheel
te zijn, dat
enerzijds toe-
wilde naar wat
men, naar ana
logie van de
filmkunst, „dc
abstractie radiophonie" zou kun
nen noemen anderzijds in zijn tekst
reële situaties aanduidde, deze ech
ter niet uitspeelde, maar steeds liet
opgaan in impressionistische klan
ken. Hiermee zat het spel eigenlijk
een beetje tussen, twee stoelen in,
al bleef het meestentijds in een
door de schrijver dichterlijk ge
dacht, en vaak ook «dichterlijk ver
klankt impressionisme zijn kracht
zoeken. Dat is een zwaar karwei
als men woorden, die voor dc
meeste mensen hun waarde aan
inhoud ontlenen, moet gebruiken.
Dc componist Karei Mengelberg,
die mocht spreken in de taal der
muziek, had aanzienlijk meer mo
gelijkheden. Ons deed de muziek
soms belangrijker cn sterker aan
dan De Vries' tekst.
De grondidee van de dichter is
geweest de eeuwige twijfel van de
mens tussen de vrees voor de on-
Advertentie LM.)
Phoenix, de vogel die uit zijn as
herrees. In een serie» naar het
diepzinnige en naar de poczie van
het sprookje grijpende klankfrag-
menten, tussen welke het verband
meer een kwestie van aanvoelen
dan van verstandelijk begrijpen
was, werd deze tegenstelling, en
haar reflecties in het gemoedsleven
van de mens, uitgewerkt.
Er staan enkele dingen vast: Ad
dc Vries is verliefd op het me
dium radio, kan schrijven cn heeft
een niet banale fantasie. Dc re
gisseurs, spelers, klanktechnici en
musici, die deze productie ver
vaardigden. doen voor geen en
kele ploeg in de wereld onder.
Onze hoed gaat af voor dc bui
tengewoon knappe wijze, waarop
dc Italia-prijs-inzcnding der Ne
derlandse radio is uitgevoerd.
PIET BEISHUIZEN.
I") AT het toeval ook bij duplica-
te-wedstrijden een rol speelt, zal
iedere enigszins ervaren wedstrijd-
speler beamen. Dit onlangs voorge
komen spel zal het dc lezer illustre
ren:
N
Sv b x x x
W
h
O 10 9 8 7
O a x x
h x x x x
1 b x x
óhb
V X X
4» x x x
O h x
v x x x x x
•f» X X
Vrjjg de origine!» flicon Alr-WIck A I 2.40
Parade 1951" 23 00 Nws 23.15 Orkest-
concert 23.40 Oudejaarstoespraak 23.55
Klokken 24.00 Nieuwjaarstoespraak en
gram muz, VARA 0 30 Nieuwjaarstoe
spraak 0.45—2.00 Gram.muz.
Engeland, BBC Light Programme
1500 en 217 m.
a 10 x x
O a v x x
O 10 x
a b 10
Aan de ene tafel opende Z met 1
Sch. W volgde met 2 KI. N bood
3 Sch cn Z. daarop 4 Sch.
W kwam uit met H.10 Z maakte
de v. Hi) vervolgde met R. Hoewel
W niet dekte, taxeerde Z het zitsel
goed. zodat R h. een slag werd (had
W toevallig niet geboden, dan was
het voor Z volkomen toeval geweest,
wat hij moest leggen; nu had hij
een aanwijzing). Sch. werd gesne
den. H.9 werd nagetrokken. Dit
maal was Z iets ongelukkiger in
zijn taxaties, want hij rekende niet
op een 4-kaart in die kleur bij W.
Daarom hoopte Z. dat W toch de
H.h. zou hebben, cn legde hij de b
in N. Aldus moest Z nog slagen af
staan in H. R. en KI. Zodoende
ging hij 1 down.
Maar aan de andere tafel opende
Z met 1 H. Ookhier volgde W met
2 KI. N bood 2 Sch. en Z daarop
4 Sch. Alleen nu moest N het spe
len.
O's KI.-uitkomst was erg onaange
naam. Bang voor KI -aftroeven trok
N na Kl.a. dadelijk troef aas na. Nn
Rhythmischc muziek 12.45 Voordracht
13.00 Revue orkest en solist 13.30 Schots
orkest 14.15 Voor de kinderen 14.45 Voor
dc kleuters 15 00 Voor de vrouw 16.00
12.38 Planoduo 13.Oo Nws 13.15 Med. of i Amusementsorkest 16.30 Voor de sol-
daten 16.45 Amusementsmuziek 17.15
.Mrs Dale's dagboek" 17 30 Orkestcon
cert 18.30 Orgelspel lfi.45 Amusementsor
kest 19 15 Voor de jeugd 19.45 Hoorspel
20 00 Nws en radiojournaal 20.25 Sport
20.30 Wedstrijd tussen Jongens, cn meis
jesscholen 21.00 Voordracht 22.00 Gcvar.
programma 23.00 Nws 23.15 Amuse
mentsmuziek 24.00 Gram.muz. 0 40 Nws
0.45 Kerkdienst 1 00 Tijdsein 1.01 Wel
kom aan het Nieuwe Jaar 1.052.00
Gcvar. programma.
1° 00 „Mrs. Dale's dagboek" 12.15 I uithalen der troeven werd eerst K!
gram.muz. 13 20 Orgel, piano cn trom'
pet 14 Oo Voordracht 14.20 Gram.muz
14.30 Voordracht met harpspel 14,45 Pi
anorecital 15 15 Voor dc vrouw 16,00
„Musicalender" ]6.30 Zcndersluiting
18.00 Nws 18.15 Voor burger en militair
18 25 Dansmuziek 18.50 Reg. uitz.: Mr.
Th. H. Bot: „Indonesië In dc Z.O.Azia
tische wereld" VPRO- 19.00 Toespraken
19.30 OudcjaarsavonddJcnst 20 50 „Af
scheid van het oude Jaar", causerie
AVRO: 21.00 Gram.muz. 22.00 „Song-
Advertentie l.M.)
de sigaret met het grootste aantal vaste rokers!
gespeeld. De snit in H lukte: do
verdeling in H werd goed door N. ge
raden. zodat hij slechts 2 slagen ver
loor. nl. 1 in KI. en 1 in R.
Aldus werd hier het contract met
1 overslag vervuld.
Dat Z minder goed heeft gespeeld
kan men niet beweren. Het is zelfs
de vraag of N wel goed speelde.
Want als hij een troef-slag verliest
is de kans groot, dat hij down gaal.
want de kans op H.h. tweede bij O
is niet groot. Misschien moet N ho
pen op een doubleton KJ bij O en
die kleur snijden. Hij kan dan met
Kl.v aan slag komen cn op Sch h.
snijden. Waarschijnlijk is dat zelfs
nog kansrijker ook.
Laat ons echter aannemen, dat
N het spel ook niet slecht speelde.
Wel dan won dc ene partij het con
tract en ging dc andere down, al
leen doordat toevallig de bieding
iets anders was en de andere spe
ler moest spelen.
Waarmede is aangetoond, dat het
toeval ztjn rol ook bij bridge speelt.
MR. E. C. GOUDSMIT.
door EDWARD HOPE
Een meisje vermomd als jon
gen
De waarheid drong plotèeling tot
hem door
Mugg Schnitzel liet zich op de
grond zakkenging de deur
in.... deed boven de deur open..
„Wwie...." zei Curly bang.
„Zo, meid!", zei Mugg drei
gend.
„Wwwat bedoelt U
„Je moet de groeten hebben van
Snake Rorty". Hij deed een stap
vooruit, Curly deed een stap ach
teruit.
„Ik., ik weet niet wat. U be
doelt."
„O nee0 Weet je niet dat de
smerissen naar je zoeken as ge
tuige? Weet je niet dat Rorty nou
wil wete wa-je gezien heb
Ik heb niks gezien!"
„O nee? As ik nou eens van de
politie was en ik sloeg je met een
rubberslang op je rug en ik zeg
wat heb je gezien.wat heb je
aan te zeggen.
Curly boog zich voorover, als
of ze lievige maagpijn had...'.
„Wérkelijk., o werkelijk ik
heb niets gezien..!"
Ze kreeg plotseling een idéé
„Ik-zag-niks!", riep ze en ze
stampte met haar hak bij elk woord
op de vloer. „Ik-zag-niksik-
zag-niks
Als je foto's ziet van een stel
kerels
„Nec-nee-neeü Nee-nee-nee!".
Haar hak bonsde mee.
„Dus je zou de jongens niet her
kennen die hadden geschoten
Beneden Ixep Stanley nog steeds
op en neer met het stuk lingerie
in zijn armen. Hij merkte het ge
bons boven nauwelijks. Hij wist
ook niet dat het een noodsignaal
was. Als ik nu eens naar de po
litie ging, dacht hij
Het geluid on het plafond kwam
weer. Beng-beng-beng. Pauze.
Beng-beng-beng. Pauze. Beng-beng-
beng.
Stanley keek naar boven. Het
leek wel hameren., en toch weer
niet.
Gesteld nou eens dat Curly....
Dat ze haar....
Weer kwam het gebons, drie
maal.
Stanley duwde het roze kleding
stuk in een zijzak, sprong mei zes
treden tegelijk de trap op, gleed
tot voor de deur van Buzz Jones
en bedacht daar dat hij misschien
verkeerd had gedacht.
Hij klopte. Mugg Schnitzel rukte
bliksemsnel een revolver uit zijn
okselholster en richtte die op de
deur.
„Zeg 'Binnen!'fluisterde hij
tegen Curley.
„Binnen!", riep Curly met een
bibberstemmetje.
Stanley ging twee grote stappen
de kamer in. maar 'oleef doodstil
staan toen hij de revolver zag Hij
keek van het pistool naar Curley
en omgekeerd.
„Doe de deur dicht," zei IVJugg
scherp. Stanley gehoorzaamde en
bleef met zijn rug tegen de deur
staan. „Vriend van je. Curly?"
„J-ja."
„Revolver bij zich?"
„N-nee! N-noóit."
„Ga zitten daar." Stanley gehoor
zaamde weer. ging zitten en keek
met open mond naar Curly.
„Touw!"
„Touw?"
„Natuurlijk! Voor die vriend van
ie. We gaan hem an de stoel vast
binden!"
Curly vond een rol touw in een
la. Zij moest Stanley helemaal
met touw inwikkelen, tot hij er
uit zag als een door een spin ge
vangen vlieg. Mugg zelf trok de
touwen aan lot ze in het vlees
sneden. Van een stuk overhemd
maakte hij een efficiënte prop.
Plotseling wendde hij zich weer
tot Curly.
„Hoe groot waren die moorde
naars?"
„Ik heb ze niet tgezien," zei ze
halsstarrig. Het kwam niet in
Mugg's hoofd op om te denken dat
ze wel eens de waarheid kon
spreken. Hij nam haar hand in de
zijne en kneep die zo hard dat ze
dacht dat de vingers zouden bre
ken.
Op dat moment slaagde Stanley
erin dc aandacht af te leiden. Hij
stampte hard met zijn voeten op
de grond. Mugg draaide zich om
cn Sloeg hem hard met de vlakke
hand voor zijn hoofd. Stanley viel
met een harde bons op de grond
cn bleef daar liggen. Hij keek om
hoog met de bange ogen van een
Pekingeesje
„Zo. nou jij", zei hij tegen Curly.
Het geweld werkte bedwelmend
op hem. Hij legde zijn hand op
haar mond cn tilde haar met de
andere van de grond. „Wij gaan
effe naar buiten. Als jij niet wil
praten zal ik wel effe met jc af
tekenen."
Hij deed de deur moeilijk open.
Hij luisterde Er was geen geluid
te horen. Hij ging de trap af zon
der dat iemand hem een strobreed
in de weg legde.
Maar juist op dat ogenblik kwam
Hink Broughton thuis. Die had
lekker gegeten en had geen idee
wat er allemaal thuis gebeurd
was Hij voelde zich kiplekker en
was vaag van plan prettig bij
Curly te gaan pralen
Het was daarom een verrassing
voor hem haar tegen zijn neus ge
duwd te krijgen toen hij de buiten
deur opendeed. Hij hield abrupt
stil.
„Héóé!" protesteerde hij Toen
zag hij de situatie.
Mugg Schnitzel ook. Die liet
Curly vallen.
Hink Broughton raaide hem met
een rechtse directe, zoals ze dat in
sportkringen noemen, precies op
de kin Keihard. Mugg Schnitzels
hoofd sloeg achterover. Toen kreu
kelde hij belachelijk langzaam in
elkaar.
Hii bewoog absoluut niet meer.
„Hééézei Hink Broughton
nog eens cn keek naar Curly, die
met die grote jongensschoerr?n aan
moeilijk overeind krabbelde. Ze
pakte hem zenuwachtig bü zijn arm.
„Vlug! Breng hem naar boven,
voordat hii weer bij komt!"
„Tijd zèt". zei Broughton vol ver
trouwen.
„Nee! Veronderstel nu eens dat
er iemand binnenkomt, net zoals
jij".
„Nou, goed! Hij keek nog een
maal tevreden naar zijn slachtoffer
cn nam het slappe lichaam toen in
zijn armen.
Boven zat Stanley nog muurvast
aan zijn omgevallen stoel vast.
„Wel ja zei Broughton ver
bouwereerd „heb jij even een mas
sa visite! Wat doen we met dit ke
reltje?"
„Bind hem vast! Gauw", riep Cur
ly zenuwachtig. ,.'t Is een gangster!"
„Wwwwaaa het is een wat.
„Een gangster. Uit Philadelphia.
Hij zat achter me aan. Een knaap
mei een revolver".
..Mmmmet een rrrevolver
Het zweet brak Broughton plot
seling aan alle kanten uit. Hij keek
spierwit naar de bewusteloze man.
„Misschien heeft hij wel twee re
volvers". zei Curly opwekkend.
(Wordt vervolgd.)
