Krachtige cultuurpolitiek laat nog
steeds op zich wachten
..BUUS", koning van de lach
wordt vijf en zeventig
Ook in 1951 werd Amersfoort nog
geen groot cultureel centrum
Onrust in ons kunstleven
desondanks opmerkelijke
artistieke activiteit
.Verliezen voor
de kunstwereld
Yehudi Menuhins optreden
evenement van het jaar
Sectie Beeldende Kunst was actief
Gezond amateurisme op zang-,
toneel- en muziekgebied
Een grote clown herdacht door
zijn leerling TOON HERMANS
Maandag 31 December 1951
HET, OUDE JA'AR 1951
(Van onze kunstredactie)
WIE ZEGT dat de zorg voor cultuur ondergeschikt ge
worden is aan oorlogspolitiek, geeft een misleidende
voorstelling van zaken. Dat de uitgaven voor die doeleinden
moeten worden beperkt, wil ons volk de zware lasten dragen,
waartoe wij ter verdediging van onze beschaving van buiten
af genoodzaakt zijn, valt ernstig te betreuren. Intussen mag de
zorg voor hetgeen wij beslist behouden willen niet verminde
ren. Integendeel. De erkenning van de waarde der verdere ont
plooiing van onze cultuur moet worden verlevendigdZo
gaf de minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen be
gin December aan de Kamer te kennen in de Memorie van Ant
woord over zijn beleid. Het zou tevens een antwoord kunnen
zijn aan het Haags Cultureel Centrum, dat tien maanden eerder
de knuppel in het hoenderhok wierp en een opzienbarende bij
drage leverde tot cultuur-afbraak met een discussie over
„Kunst en schatkist in crisistijd". „Liever een straaljager dan
een orkest" klonk het toen uit de mond van cultuurvoorstan
ders en in het hele land voelden zich de cultuurdragers, de
kunstenaars, in de rug aangevallen.
Het heeft cr sindsdien ernstig ge
noeg uitgezien, dit jaar: opheffing
van enkele symphonie-orkesten
werd in het uitzicht gesteld, samen
voeging van andere. Die eerste
crisis hebben we overleefd: Alle
aymphome-orkesten werken nog
zelfstandig, maar al weer wordt de
Haarlemse Orkestvereniging be
dreigd. nu het rijk de salarissen
der orkestleden niet langer wil ga
randeren. Nog steeds is het wach
ten op een duidelijke koers van het
departement, dat de ontwikkeling
van de kunst in Nederland te be
schermen heeft.
Er is een poging ondernomen de
grondslag te leggen voor een na
tionaal ballet. Toen het echter op
de uitwerking van het plan aan
kwam is men tamelyk dilettantisch
te werk gegaan stokpaardjes be
rijdend, zonder rekening te houden
met het advies van deskundigen en
met voorbijstreven van andere ini
tiatieven om voor de danskunst in
Nederland een gezonde basis te
scheppen zodat de urgente tot
standkoming van een natfonaal bal
let op een zeer lange baan gescho-
Sinclair Lewis
Andre Gidc
Serge
Koussevitzky
De kunstwereld
ontvielen dit jaar:
Nelly Bodenheim,
tekenares (5 Jan.).
Sinclair Lewis,
schrijver en No
belprijswinnaar
f9 Jan.). Julius
Röntgen jr. vio
list (23 Jan.),
James Bridie,
toneelschrijver
f30 Jan.). André
Gide. schrijver
en Nobelprijswin
naar (19 Febr.),
prof. dr P. H.
van Moerkerken,
schrijver (21
Maart). Willem
Mengelberg, diri
gent (22 Maart).
Herman van den
Ecrenbeemt.
voorzitter voor
lopige Raad voor
de Kunst (27
Maart), Jules
Berrv, 'acteur
(23 April), M H.
Ducroo („Bram-
metje"). schrij
ver (23 April).
Jules Verstraete,
acteur (29 Apr.),
Marianne Phi
lips, schrijfster
(13 Mei), Serge
Koussevitzky.
dirigent (4 Juni).
Frangois Fratel-
lini, clown (21
Juni). Arnold
Schönberg, com
ponist (14 Juli).
Robert Flaherty,
filmer (24 Juli),
Jeanne Kloos
Reyneke v Stu-
we. schrijfster
(26 Juli). J van
Oudshoorn,
schrijver <2 Aug.)
Jos Liesting. ac
teur (6 Aug
ven kwam. Voor de coördinatie van
het toneel Is wel een nieuwe rege
ling geschapen, maar de toneelwe
reld is cr lang niet door bevredigd:
enkele weken geleden leidden al te
snel doorgedreven beslissingen in
dit opzicht tot een ernstige crisis
tussen de leiding van een der be
langrijkste toneelgezelschappen
een crisis die dit ensemble zelf ar
tistiek had kunnen ontwrichten
en het bestuur van de toneelstich
ting. waaraan dit gezelschap onder
horig is. En waar er nog steeds geen
beslissing is genomen over het toe
kennen van toneelsubsidies voor het
volgend jaar, maar wel reeds werd
aangekondigd, dat niet meer vyf,
doch slechts vier grote gezelschap
pen Rijkssubsidie zullen ontvangen,
blijft hier de onzekerheid voortbe
staan.
Spijtig is het te moeten consta
teren, dat de weinig krachtige en
ment van O., K. en W. een der be
langrijkste oorzaken is van de on
rust op vrijwel elk terrein van ons
kunstleven: muziek, toneel, ballet.
Moeilijkheden bij het Concertge
bouw-Orkest waarvoor :iog steeds
niet een nieuwe status bereikt
werd: moeilijkheden bij de consoli
datie van de Nederlandse Opera;
moeilijkheden bij het Holland-Festi
val, dat niet meer door Amsterdam
gesubsidieerd zal worden. En zo
als in het geval van de geweigerde
reisbeurs voor Simon van het Reve
en de subsidieverlening aan tyd-
schriften gebleken is zelfs een
poging van de overheid een vorm
van censuur op de kunst te laten
gelden.
Niettemin is er ook al wist
het departement van O., K. en W.
nog steeds niet een enigermate
gunstig klimaat er voor te schep
pen toch nog een opmerkelijke
artistieke activiteit te constateren.
Het repertoire van onze toneelgezel
schappen mag dan al een vaste lyn
ontberen en het Amsterdams To
neelgezelschap dat als vaste be
speler van de Stadsschouwburg te
Amsterdam de faam zou hebben
van eerste gezelschap in den lande
mag dan al aanzienlijk aan be
tekenis en kracht hebben ingeboet,
evenals de toneelgroep Comedia en
het Nederlands Volkstoneel, toch
wordt er hier nog steeds toneelge-
speeld op een hoog peil. Vergeleken
bij de prestaties van de Old Vic en
de Comédie Frangaise. die ons be
zochten (en zeker vergeleken bij
het teleurstellend peil waarop het
gezelschap van Jacques Hébertot
met grote hardnekkigheid elk jaar
het Franse toneel hier komt verte
genwoordigen) slaat onze eigen to
neelkunst stellig geen slecht figuur.
En in het byzonder de Nederlandse
Comedie en de Haagsche Comedie
hebben zich verrassend omhoog ge
werkt en verschillende artistiek
waardevolle voorstellingen gebracht.
De thans vijfjarige Nederlandse
Opera heeft de groeistuipen nog
niet achter de rug, maar verraste
met waardevolle producties als ,,Je-
nufa" en „Lohengrin". Onder Van
Beinum, Van Ott'crloo en enkele
gastdirigenten zoals Antal Dorati,
hebben Concertgebouw-Orkest en
Res. Orkest o.a. in 't Holland-Festival
avonden van hoog muziekgenot ge
schonken. Willem Noske's initiatief,
econcretisegrd in de Stichting voor
duidelijke politiek van het departe- oude Nederlandse Muziek (Vonem)
kan van nationaal belang blijken:
in Den Haag leidde het reeds tot
enkele interessante en zeer waarde
volle concerten van teruggevonden
composities van vergeten meesters.
Tal van belangrijke tentoonstellin
gen zijn er gehouden on brachten
het Nederlandse publiek in contact
met Bourgondische Pracht, de be
tekenis van de Stijl-groep. Heden
daagse Nederlandse Beeldhouw
kunst, Mozaïeken uit Ravenna en
het werk van de grote Noorse schil
der Edvard Munch. Daarnaast wer
den nieuwe initiatieven ontwikkeld
zoals van de stichtingen Kunst
en Bedrijf en Kunst en Gezin on:
de kunst tot een groter publiek uit
te dragen.
Uitzicht op ruime mogelijkheden
voor een brede culturele ontplooiing
en een daarop gericht overheidsbe
leid is er voorlopig niet. Van da
overheid mag men echter wel ver
wachten, dat ze eens spoedig met
klare plannen voor de (lag zal ko
men om te tonen, dat het haar ernst
is met minister Rutten's opmer
king: ..Intussen mag de zorg voor
wat wij beslist behouden willen niet
verminderen. IntegendeelWat
wil men beslist behouden en hoe
denkt men dat te doen. zonder dat
het gevaar van een ondemocrati
sche overheidscensuur op de kunst
om de hoek komt kijken Er wordt
thans veel aandacht geschonken
aan het afsluiten van internationale
culturele accoorden. Belangrijk!
Maar van meer belang is het dat
de overheid, die zware offers vraagt
voor de opbouw van een militair
apparaat ter verdediging onzer be
schaving, eerst bedacht is op het
behoud van kunst, kunstenaar en
culturele instellingen voor ons eigen
land, opdat er ook wcrkelyk nog
iets aan beschavingswaarden te
verdedigen blijve.
Verzoening tussen
hemel en aarde
Om de schilders Hubert en Jan van Eyck hangt nog menig onopge-
L Pr°fr'ccm- Dat hun werk een der grootste glories blijft van onze
Nederlandse schilderkunst staat in elk geval vast. Het geheim van hun
kunst is, dat in een taal. die zelf geen geheim onverhuld liet, het groot
ste mysterie, de verzoening tussen hemel en aarde, tussen God en
mens, zo duidelijk voor tijdgenoot en nageslacht tot uitinq is gebracht,
wij bedoelen het beroemde Gentse altaarstuk ,,dc Aanbidding van het
Lam Gods", waarvan hier een onderdeel, dat der Zingende Engelen
wordt weergegeven. Na de jongste restauratie waardoor meer dan één
partij verjongd voor ons staat, zal het kostbare werk waarschijnlijk
nog weer meer pelgrims tot zich trekken dan ooit te voren. Een van
de kostelijkste portretten, die Jan
van Eyck ons heeft nagelaten is
dat van zijn vrouw, hierbij even
eens gereproduceerd, dat op de
tentoonstelling Bourgondische
Pracht" terecht een belangrijke
plaats innam.
(Van een onzer redacteuren)
Wij mogen ons zelf niet wjjs maken dat Amersfoort een cultureel cen
trum van grote betekenis is. want dat is onze stad. ondanks het vele goede
dat er wordt gepresteerd, zeker nog niet. Er is vooruitgang, verheugende
vooruitgang, maar als men aan het eind van het jaar zo eens de revue laat
passeren wat er op cultureel gebied, met name op het gebied van muziek
en toneel, aan het Amersfoortsc publiek is geboden, althans door berocps-
artisten, dan is de oogst toch nog steeds vrij mager.
buiten beschouwing het zeer vele
dat door de dilettanten-verenigin
gen wordt gedaan en bepalen ons
tot wat gebracht werd door be-
roepsartisten.
Robert Flaherty
Louis Jouvet
De voornaamste oorzaken zijn
niet ver te zoeken. De stad is de
laatste reeks van jaren vrij snel
gegroeid in inwonertal, maar voor
een bloeiend theater- en openbaar
muziekleven is zij nog te klein.
Daarbij komt dat de beschikbare
ruimte om voorstellingen en con
certen te geven niet in gelijke ma
te is toegenomen als het aantal in
woners. Over een goede, modern ge
outilleerde schouwburg beschikken
wij niet en Amicitia zou dit alleen
kunnen worden na een ingrijpende
verbouwing, die ook het aantal zit
plaatsen aanmerkelijk zou doen
toenemen. Het Grand Theater, dat
over een betere zaal beschikt, kan
slechts sporadisch voor toneel be
schikbaar worden gesteld en de
Mark:hal is voor toneel practisch
onbi uikbaar. Het gevolg is, dat ook
geen grote kern van vast theater
publiek kan worden gekweekt,
waardoor het geven van een enigs
zins dure voorstelling nog altijd
een groot risico meebrengt. Dat is
ook de reden waarom het Grand
Theater na enige jaren Vondels
„Gijsbreght" te hebben laten op
voeren. er weer mee moest stoppen.
Risico's
Wat voor toneel geldt kan ook
van de muziek gezegd worden. De
MaUhaeüs-passion bleef steeds een
groot risico. In 1952 zal de Toon-
kunst-oratoriumvereniging dit werk
dan ook niet meer uitvoeren, maar
een ander werk van Bach brengen
(Johannes-passion), waarbij men
Arthur Schnabel, j geen duur beroepsorkest zal gebrui-
pianist (16 Aug.). ken maar het Amersfoortse dilet-
Louis Jouvet, ac- j (anten-orkest.
teur (17 Aug.). De financiële kwestie speelt dus
Constant Lam- een grote rol. Zo lang daar geen
bert. componist oplossing voor komt en die komt
te eerder naarmate de stad groter
1 wordt zullen vele kunstliefheb
bers uit onze stad nog dikwijls een
avondje naar Amsterdam of Utrecht
gaan om daar te zien of te beluis
teren wat Amersfoort ze nog niet
j voorzet'en kan
1 Maar dit alles moet ons niet de
ogen doen sluiten voor het vele
I goede dat niettemin in onze stad
wordt gepresteerd. Wij laten hier
(21 Aug.). Lud
milla Pitoëff. ac
trice (15 Sept
Jose. Baar. caba
retier <9 Oct.).
Gerard v Ecke.
ren schrijver «23
Oct.) Cor Kuiler
dirigent 13 Nov.).
Piel Kohier ac
teur (28 Nov.).
(Van een onzer verslaggevers)
Het ontbreekt in de sectie beel
dende kunst van de Amersfoortse
Genieenschap niet aan activiteit.
Of de in deze sectic samenwer
kende organisaties treden
standig op of zij legden haar kracht helaas nog niet die belangstelling
in het organiseren van tentoon- trokken, die nodig is om de kunst
stellingen van derden. Niettemin aan 't volk te brengen. Het stre-
het werk in 1951 bemoeilijkt ven is in deze situatie verandering
I De Ploegh. de schildersgroep 't
Spectrum en de fotokring „Eem-
land" regelmatig met het werk
van de leden voor de dag komen
Wij herinneren aan enkele expo-
„Dc Gemeenschap"
Van grote betekenis is gebleken
wat de Amersfoortsc Gemeenschap
de laatste jaren in onze stad heeft
gedaan al is haar activiteit uiter
aard hei grootst op het gebied van
de activering van het verenigingsle
ven. Maar ook dit jaar deed zij
weer goed werk met 'het organise
ren van enkele toneelvoorstellingen
(Vondels ..Joseph in Dothan" dooi
de toneelgroep .Puck") en concer
ten (O.V.A -orkest met Hans Hen-
kemans o.a dat duizend bezoekers
naar de Markthal trok». Bijzonder
goed was ook de uitvoering door
het ..Ballet der lage landen op 3
Februari bij het vijfjarig bestaan
der Amersfoo Gemeenschap (óók
duizend mensen in de Markthal).
Dan is cr dc serie toneelvoorstel
lingen. die Amicitia organiseert en
die een vaste kring bezoekers heeft
(o.a. Sartres „Vuile handen'1 werd
opgevoerd). Ook op het gebied der
kamermuziek heeft Amicitia enkele
concerten laten geven (Marie The-
rese Fourneau o.a.).
Grand Theater
Het Grand Theater, dat zoals iede
re bioscoop goede films afwisselt
met minder goede, heeft naast haar
voornaamste taak als cinema ook
een andere taak op zich genomen
en op het terrein, dat wij hier be
spreken in het afgelopen jaar wel
het meeste werk verzet. Wij den
ken aan de huldiging van Con" Ruys
in „Meeuwen van Sanvnto" aan
het optreden van Chaja Goedstein.
aan operette- en operauitvoeringen
(..Barbier van Sevilla" door Italia
nen). maar vooral ook aan wat op
het gebied der instrumentale mu
ziek is gebracht: mees'er-pianisten-
serie «o.a. Stefan Askenase) en het
optreden van het U.S.O In dit
verband mag ook het verheugende
feit gememoreerd worden dat het
gemeentebestuur het besluit nam
voor een drietal U.S.O.-concerten
in het Grand Theater een subsidie
te geven.
Als wij dit alles overzien en nog
even het optreden van Pasuka's
dansgroep in Amicitia memoreren
en de prestaties van de Kleine
Kunstkring blijkt ons toch als het
grote evenement van dit jaar het
optreden te zijn bijgebleven van de
i wereldberoemde violist Vehudi Mc
trok. In andere jaren hebben we
voorstellingen in het openluchtthea
ter gehad (Fcdde Schurers „Sim-
son" b.v.i. Nu was er niets van dit
alles Blijft ook in 1952 het open
lucht-theater weer ongebruikt9 En
komt cr weer een grote expositie?
Vooruitgang
Als wij aan het eind van dit
overzicht nog even aanhaken bij het
begin dat misschien (om in de stijl
te blijven) in mineur geklonken
heeft, kunnen wij vaststellen, dat
1951 in vele opzichten een vooruit
gang ten opzichte van 1950 te zien
heeft gegeven. En het laat zich aan
zien dat deze vooruitgang, vooral
op het gebied van de muziek, zich
in 1952 zal voortzetten. Men moet
niet vergeten dat zich hier een
wisselwerking voordoet. Als er wei
nig geboden wordt kweekt men
geen belangstelling. Maar als er
weinig belangstelling is. durft men
ook niet veel aan te bieden. Ten
slotte is het zo. dat de belangstel
ling er eerst moet zijn En die moet
uitgaan van het publiek zelf.
Jaarlijkse toneelwedstrijd bevordert keuze
van goede stukken
(Van een onzer verslaggevers)
Het amateurisme op 't gebied
van toneel, zang en muziek is in
Amersfoort wijd vertakt. De ver
schillende verenigingen vinden el
kaar in de secties van de Amers
foortse Gemeenschap. Deze bunde
ling vau krachten is al in vele op
zichten van betekenis geweest.
Uiteraard streeft elke vereniging
er naar om individueel goed voor
dedag te komen.
By 't amateurtoneel is vooral
ook dc Nederlandse Amateurto
neel Unie van een stimulerende
betekenis. De jaarlijkse toneelwed
strijd moedigt de groepen aan om
uit te zien naar goede stukken,
om aan de regie veel zorg te be
steden. kortom uit de groep te
halen wat er in zit.
Het plaatselijk muziekleven
splitst zich in fanfare-harmonie,
symphonic en kamermuziek Voor
al de corpsen hebben een belang
rijk aandeel in deze culturele tak
\an onze stedelijke samenleving.
Wat zouden we zonder onze vol
ijverige muzikanten moeten be
ginnen? Alle festiviteiten zouden
klank- en kleurloos blijven. De
jaarlijkse muziekweek is tot een
traditie uitgegroeid. Ook hier valt
een verblijdende samenwerking
op. Ook hier is een stimulans voor
de verschillende corpsen aanwezig
om de beste mars te blazen en te
slaan.
Van een onschatbare betekenis
blijkt ook de Orkest-vereniging i
Amersfoort le zijn.
Recente uitvoeringen hebben be
wezen. dat de OVA zich ontwik*
kelt lot een orkest van naam. En
dan is er nog de activiteit, die
maar naar binnen is gericht Wn
denken aan de stichting „Jeugd
en muziek", aan de goede muziek
avonden die in de kiing der jon
geren worden gehouden.
Ook over de beoefening van dc
zang valt veel te zeggen. In Amers
foort bestaat hiervoor veel be
langstelling. Talrijk zijn dc zang
verenigingen, die ook al weer hun
kracht zoeken in gemeenschappe
lijke uitingen. Wij denken b.v. aan
de jaarlijkse kerstliedavond in de
Joriskerk. In deze groep gaat ook
veel activiteit uit van 't Neder
landse Lied, welke probeert en
met succes het goede lied onder
dc burgerij van Amersfoort te pro
pageren. Ook het Amersfoorts
Mannenkoor mag met ere genoemd
worden.
Al met al behoeven wij over
dit onderdeel van ons stedelijk
cultureel leven! niet ongerust te
zijn. Moge het crescendo gaan in
1952!
NEE... ik heb „ja" gezegd, toen iemand van de redactie mij vroeg of
ik iets wilde schrijven over Johan Buziau. Jahad ik maar „nee"
gezegd, want nu ik achter de schrijfmachine zit kom ik voor de zoveelste
maal tot de ontdekking dat ik ni^t schrijven kan. Niet alleen dat ik af en
toe niet eens zeker weet of iets nou met 'n dee of met 'n tec of met allebei
moet. maar ik ben helemaal geen schrijver. Ik kan zomaar niet opschrij
ven wat ik denk. Want eer het op papier staat ben ik het al weer ver
geten.
I ETS schrijven over Buziau9
1 n Mooier onderwerp is toch
voor mij eigenlijk ondenkbaar en
toch nee Hoe moet ik mijn
gedachten en mijn bewondering
omtrent hem samenvatten in wat
ncergetypte woorden voor 'n kran
tenartikel0 Als ik journalist was?
Ja! Daar zeg je zo wat. Maar dan
zou ik Buus ook weer niet zien zo
als ik hem nu zie.
Nee. als ik de lezer 'n beeld van
Buziau zou moeten geven dan zou
ik hen moeten uitnodigen plaats te
willen nemen in een of ander thea- I K zag Buziau. Maar de
rtn >L- ivoL-or pint* nie» voorhn zoal»;
ziau 'n clown was, en dat wilde ik
ook worden later.
Maar hoe zag ik hem dan?
Ja daar heb je het weer. Ik kan
het niet beschrijven. Ik heb mijn
gezicht, mijn handen, mijn armen,
mijn hele body nodig om U die in
druk weer te geven.
Zijn spierwitte clownskop. Z'n
vuurrode dopneus. Zijn grote la
chende mond. Zijn rollende en stra
lende kraaloogjes ze drongen door
tot diep in mijn hart. Toen ik als
jongen van amper zestien Buus
voor de eerste maal zag, begreep ik
nauwelijks de pointes uit zijn optre
den. Natuurlijk luisterde ik bijzon
der aandachtig naar ieder woord en
elke intonatie maar ik was toch wel
het meest gevangen door zijn „kop".
Die porceleinen harlekijnskop die
ieder woord zo prachtig accentueer
de.
zelf- I silies van deze groeperingen, die nuhin met het O V A -dilettanten-
orkest in de Joriskerk Voor allen
die het
door het verlies van de expositie
ruimte in het Blocklandtsgasthuis.
Gelukkig is de A.G nog voor 't
echte seizoen begon, er in geslaagd
in het nieuwe huis van de ge
meenschap een voortreffelijk ex
positie-zaaltje te creëren.
Nu kan de sectie haar vleugels
wat wijder uitslaan, nu kunnen
ook het Amersfoorts kunstenaars
te brengen om door het uitbren
gen van kunstwerken in cantines
van grote bedrijven.
Een stimulans voor de werken
de leden vormt ongetwijfeld het
jaarlijks subsidie, groot duizend
gulden, dat de gemeente beschik
baar heeft om werken aan te ko
pen. Dit jaar waren de kunste
naars Willem J. van Dam en dr
Genootschap, de kunstenaarsgroep J. Nieweg de gelukkigen.
overweldigend mooie spel
\an deze kunstenaar in de kerk
hebben mogen aanhoren, blijft de
avond van 1 Mei 1951 onvergetelijk.
Stille zomer
Eén ding moet ons nog van het
hart. Van de zomer is het op cul
tureel gebied wat men noemt ..een
dooie boel'' geweest in Amersfoort.
In 1950 hadden we de tentoonstel
ling „Schoonheid in huis en hof",
die ondanks het financiële tekort
een groot cultureel succes was en
die bezoekers uit aile delen van
het land en ook uit het buitenland
ter en in die sfeer zou ik (zeker
makkelijker dan met de pen) m.a-w.
door middel van het gesproken
woord Buziau voor hem doen leven
Buziau!
Hoe zag U hem en hoe zag ik
hem?
Ik ben er zeker van dat U hem
beslist anders zag Jan ik.
Onmiddellijk neem ik aan dat
het voor U een feestelijke avond
was toen U in een of ander theater
uitbundig veel plezier beleefde aan
deze geniale clown.
Maar hoe waren Uw reacties?
Gelach? Applaus? Bravo? Waarde,
ring? Bewondering? Bloemen? Ova*
ties? En toch... ten dag later, mis
schien wel reeds enkele uren later,
werd ge weer opgenomen in Uw
eigen werkkring en de grote clown
ging voorbijals iemand die loopt
langs Je raam.
jy/| AG ik U zeggen boe ik hem
Op de schoolbanken hoorde ik
zijn naam. Buziauhet klonk als
'n toverwoord! Heeft U in Uw jeugd
het verschil gehoord tussen Mulder
Kastormans. Peters en Buziau? Die
naam had voor mij zo'n bijzondere
klank omdat ik wist dat deze Bu-
clown
ging niet voorbij zoals de man
die loopt langs je raam. Hij keek
naar binnen in myn kamer in mijn
leven en in mijn hart. Hij kon in
mijn ogen lezen hoezeer ik hem be
wonderde en cr kwam iets van 'n
bijna vaderlijke glimlach om zijn
felgeschminkte clownslippen. hij
reikte me de hand, mijn hart bons
de. maar hij stelde me gerust. Toen
nam hij me mee naar die wereld
van klatergoud en bordpapier
theater. Met 'n bijna schorre stem
zei hij toen „Daar zit je publiek".
Het publiek! Waar hij zoveel van
hield en nóg van houdt. Het publiek
dat ook hem zeker niet vergeten is
maar in stilte nog hoopt op Buziau's
come-back.
Stel je \oor Buus! Opnieuw weer
uit die coulissen komen... opnieuw
die spotlights op jou opnieuw
dat donderende applaus uit zoveel
mensenhanden. Want reken cr op
ze zitten erze zitten cr met hon.
derden, met duizenden vertegen,
woordigers van deze droeve gebrek
kige wereld die zich al vaker heb
ben afgevraagd: „Komt de Koning
terug? Ja of Neen?"
Als deze Koning terug zou ko
men dan vindt hij geen tegen
strijdige partijen, maar slechts één
onafzienbare scharede partij van
yOHAN BUZIAU is in dc Ne
derlandse kunstwereld 'n be
grip geworden. Deze onverbe
terlijke clown die duizenden en
duizenden, ook buiten onze
grenzen, jaar In jaar uit heb
ben zien optreden in verbluf
fende typeringen van de meest
uiteenlopende karakters, wordt
7 Januari vijf en zeventig jaar.
Wie konden wij beter vragen
een artikel aan Buziau te wij
den dan Toon Hermans, die
zelf leerling van Buziau
eveneens duizenden lift cti laat
genieten van clownerieën? Hoe
Toon Hermans op ons verzoek
reageerde wel, zijn bijdrage
drukken wij hierbij voor U af.
Zijn bewondering voor zijn
leermeester stak hij niet onder
stoelen of banken en wij zijn
cr van overtuigd dat heel Ne
derland voor dc jarige Buziau
een even grote verering koes
tert.
Daarom ook namens al die
bewonderaars proficiat
Buus!
de glimlach. Is er een nobeler, ede
ler en vreedzamer partij denkbaar
op deze verwarde aarde?
Buus! Straks is er feest. Feest
om jou!
Honderden dames en heren zullen
je hand drukken. Ze zullen je zien
als de vitale, levenslustige vijf en
zeventiger. Je zult in onberispelijk
costuum naast je lieve vrouw reci
piëren, maar juist die dag zal ik je
in mijn gedachten zien staan achter
de oplaaiende glans van het voet
licht en achter in de zaal zal ik tij
dens het kletterende applaus roe
pen: „Bis Buus! Bis Buus! Bis bis-.,
nog vele jaren!