Krachtige cultuurpolitiek laat nog steeds op zich wachten ..BUUS", koning van de lach wordt vijf en zeventig Ook in 1951 werd Amersfoort nog geen groot cultureel centrum Onrust in ons kunstleven desondanks opmerkelijke artistieke activiteit .Verliezen voor de kunstwereld Yehudi Menuhins optreden evenement van het jaar Sectie Beeldende Kunst was actief Gezond amateurisme op zang-, toneel- en muziekgebied Een grote clown herdacht door zijn leerling TOON HERMANS Maandag 31 December 1951 HET, OUDE JA'AR 1951 (Van onze kunstredactie) WIE ZEGT dat de zorg voor cultuur ondergeschikt ge worden is aan oorlogspolitiek, geeft een misleidende voorstelling van zaken. Dat de uitgaven voor die doeleinden moeten worden beperkt, wil ons volk de zware lasten dragen, waartoe wij ter verdediging van onze beschaving van buiten af genoodzaakt zijn, valt ernstig te betreuren. Intussen mag de zorg voor hetgeen wij beslist behouden willen niet verminde ren. Integendeel. De erkenning van de waarde der verdere ont plooiing van onze cultuur moet worden verlevendigdZo gaf de minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen be gin December aan de Kamer te kennen in de Memorie van Ant woord over zijn beleid. Het zou tevens een antwoord kunnen zijn aan het Haags Cultureel Centrum, dat tien maanden eerder de knuppel in het hoenderhok wierp en een opzienbarende bij drage leverde tot cultuur-afbraak met een discussie over „Kunst en schatkist in crisistijd". „Liever een straaljager dan een orkest" klonk het toen uit de mond van cultuurvoorstan ders en in het hele land voelden zich de cultuurdragers, de kunstenaars, in de rug aangevallen. Het heeft cr sindsdien ernstig ge noeg uitgezien, dit jaar: opheffing van enkele symphonie-orkesten werd in het uitzicht gesteld, samen voeging van andere. Die eerste crisis hebben we overleefd: Alle aymphome-orkesten werken nog zelfstandig, maar al weer wordt de Haarlemse Orkestvereniging be dreigd. nu het rijk de salarissen der orkestleden niet langer wil ga randeren. Nog steeds is het wach ten op een duidelijke koers van het departement, dat de ontwikkeling van de kunst in Nederland te be schermen heeft. Er is een poging ondernomen de grondslag te leggen voor een na tionaal ballet. Toen het echter op de uitwerking van het plan aan kwam is men tamelyk dilettantisch te werk gegaan stokpaardjes be rijdend, zonder rekening te houden met het advies van deskundigen en met voorbijstreven van andere ini tiatieven om voor de danskunst in Nederland een gezonde basis te scheppen zodat de urgente tot standkoming van een natfonaal bal let op een zeer lange baan gescho- Sinclair Lewis Andre Gidc Serge Koussevitzky De kunstwereld ontvielen dit jaar: Nelly Bodenheim, tekenares (5 Jan.). Sinclair Lewis, schrijver en No belprijswinnaar f9 Jan.). Julius Röntgen jr. vio list (23 Jan.), James Bridie, toneelschrijver f30 Jan.). André Gide. schrijver en Nobelprijswin naar (19 Febr.), prof. dr P. H. van Moerkerken, schrijver (21 Maart). Willem Mengelberg, diri gent (22 Maart). Herman van den Ecrenbeemt. voorzitter voor lopige Raad voor de Kunst (27 Maart), Jules Berrv, 'acteur (23 April), M H. Ducroo („Bram- metje"). schrij ver (23 April). Jules Verstraete, acteur (29 Apr.), Marianne Phi lips, schrijfster (13 Mei), Serge Koussevitzky. dirigent (4 Juni). Frangois Fratel- lini, clown (21 Juni). Arnold Schönberg, com ponist (14 Juli). Robert Flaherty, filmer (24 Juli), Jeanne Kloos Reyneke v Stu- we. schrijfster (26 Juli). J van Oudshoorn, schrijver <2 Aug.) Jos Liesting. ac teur (6 Aug ven kwam. Voor de coördinatie van het toneel Is wel een nieuwe rege ling geschapen, maar de toneelwe reld is cr lang niet door bevredigd: enkele weken geleden leidden al te snel doorgedreven beslissingen in dit opzicht tot een ernstige crisis tussen de leiding van een der be langrijkste toneelgezelschappen een crisis die dit ensemble zelf ar tistiek had kunnen ontwrichten en het bestuur van de toneelstich ting. waaraan dit gezelschap onder horig is. En waar er nog steeds geen beslissing is genomen over het toe kennen van toneelsubsidies voor het volgend jaar, maar wel reeds werd aangekondigd, dat niet meer vyf, doch slechts vier grote gezelschap pen Rijkssubsidie zullen ontvangen, blijft hier de onzekerheid voortbe staan. Spijtig is het te moeten consta teren, dat de weinig krachtige en ment van O., K. en W. een der be langrijkste oorzaken is van de on rust op vrijwel elk terrein van ons kunstleven: muziek, toneel, ballet. Moeilijkheden bij het Concertge bouw-Orkest waarvoor :iog steeds niet een nieuwe status bereikt werd: moeilijkheden bij de consoli datie van de Nederlandse Opera; moeilijkheden bij het Holland-Festi val, dat niet meer door Amsterdam gesubsidieerd zal worden. En zo als in het geval van de geweigerde reisbeurs voor Simon van het Reve en de subsidieverlening aan tyd- schriften gebleken is zelfs een poging van de overheid een vorm van censuur op de kunst te laten gelden. Niettemin is er ook al wist het departement van O., K. en W. nog steeds niet een enigermate gunstig klimaat er voor te schep pen toch nog een opmerkelijke artistieke activiteit te constateren. Het repertoire van onze toneelgezel schappen mag dan al een vaste lyn ontberen en het Amsterdams To neelgezelschap dat als vaste be speler van de Stadsschouwburg te Amsterdam de faam zou hebben van eerste gezelschap in den lande mag dan al aanzienlijk aan be tekenis en kracht hebben ingeboet, evenals de toneelgroep Comedia en het Nederlands Volkstoneel, toch wordt er hier nog steeds toneelge- speeld op een hoog peil. Vergeleken bij de prestaties van de Old Vic en de Comédie Frangaise. die ons be zochten (en zeker vergeleken bij het teleurstellend peil waarop het gezelschap van Jacques Hébertot met grote hardnekkigheid elk jaar het Franse toneel hier komt verte genwoordigen) slaat onze eigen to neelkunst stellig geen slecht figuur. En in het byzonder de Nederlandse Comedie en de Haagsche Comedie hebben zich verrassend omhoog ge werkt en verschillende artistiek waardevolle voorstellingen gebracht. De thans vijfjarige Nederlandse Opera heeft de groeistuipen nog niet achter de rug, maar verraste met waardevolle producties als ,,Je- nufa" en „Lohengrin". Onder Van Beinum, Van Ott'crloo en enkele gastdirigenten zoals Antal Dorati, hebben Concertgebouw-Orkest en Res. Orkest o.a. in 't Holland-Festival avonden van hoog muziekgenot ge schonken. Willem Noske's initiatief, econcretisegrd in de Stichting voor duidelijke politiek van het departe- oude Nederlandse Muziek (Vonem) kan van nationaal belang blijken: in Den Haag leidde het reeds tot enkele interessante en zeer waarde volle concerten van teruggevonden composities van vergeten meesters. Tal van belangrijke tentoonstellin gen zijn er gehouden on brachten het Nederlandse publiek in contact met Bourgondische Pracht, de be tekenis van de Stijl-groep. Heden daagse Nederlandse Beeldhouw kunst, Mozaïeken uit Ravenna en het werk van de grote Noorse schil der Edvard Munch. Daarnaast wer den nieuwe initiatieven ontwikkeld zoals van de stichtingen Kunst en Bedrijf en Kunst en Gezin on: de kunst tot een groter publiek uit te dragen. Uitzicht op ruime mogelijkheden voor een brede culturele ontplooiing en een daarop gericht overheidsbe leid is er voorlopig niet. Van da overheid mag men echter wel ver wachten, dat ze eens spoedig met klare plannen voor de (lag zal ko men om te tonen, dat het haar ernst is met minister Rutten's opmer king: ..Intussen mag de zorg voor wat wij beslist behouden willen niet verminderen. IntegendeelWat wil men beslist behouden en hoe denkt men dat te doen. zonder dat het gevaar van een ondemocrati sche overheidscensuur op de kunst om de hoek komt kijken Er wordt thans veel aandacht geschonken aan het afsluiten van internationale culturele accoorden. Belangrijk! Maar van meer belang is het dat de overheid, die zware offers vraagt voor de opbouw van een militair apparaat ter verdediging onzer be schaving, eerst bedacht is op het behoud van kunst, kunstenaar en culturele instellingen voor ons eigen land, opdat er ook wcrkelyk nog iets aan beschavingswaarden te verdedigen blijve. Verzoening tussen hemel en aarde Om de schilders Hubert en Jan van Eyck hangt nog menig onopge- L Pr°fr'ccm- Dat hun werk een der grootste glories blijft van onze Nederlandse schilderkunst staat in elk geval vast. Het geheim van hun kunst is, dat in een taal. die zelf geen geheim onverhuld liet, het groot ste mysterie, de verzoening tussen hemel en aarde, tussen God en mens, zo duidelijk voor tijdgenoot en nageslacht tot uitinq is gebracht, wij bedoelen het beroemde Gentse altaarstuk ,,dc Aanbidding van het Lam Gods", waarvan hier een onderdeel, dat der Zingende Engelen wordt weergegeven. Na de jongste restauratie waardoor meer dan één partij verjongd voor ons staat, zal het kostbare werk waarschijnlijk nog weer meer pelgrims tot zich trekken dan ooit te voren. Een van de kostelijkste portretten, die Jan van Eyck ons heeft nagelaten is dat van zijn vrouw, hierbij even eens gereproduceerd, dat op de tentoonstelling Bourgondische Pracht" terecht een belangrijke plaats innam. (Van een onzer redacteuren) Wij mogen ons zelf niet wjjs maken dat Amersfoort een cultureel cen trum van grote betekenis is. want dat is onze stad. ondanks het vele goede dat er wordt gepresteerd, zeker nog niet. Er is vooruitgang, verheugende vooruitgang, maar als men aan het eind van het jaar zo eens de revue laat passeren wat er op cultureel gebied, met name op het gebied van muziek en toneel, aan het Amersfoortsc publiek is geboden, althans door berocps- artisten, dan is de oogst toch nog steeds vrij mager. buiten beschouwing het zeer vele dat door de dilettanten-verenigin gen wordt gedaan en bepalen ons tot wat gebracht werd door be- roepsartisten. Robert Flaherty Louis Jouvet De voornaamste oorzaken zijn niet ver te zoeken. De stad is de laatste reeks van jaren vrij snel gegroeid in inwonertal, maar voor een bloeiend theater- en openbaar muziekleven is zij nog te klein. Daarbij komt dat de beschikbare ruimte om voorstellingen en con certen te geven niet in gelijke ma te is toegenomen als het aantal in woners. Over een goede, modern ge outilleerde schouwburg beschikken wij niet en Amicitia zou dit alleen kunnen worden na een ingrijpende verbouwing, die ook het aantal zit plaatsen aanmerkelijk zou doen toenemen. Het Grand Theater, dat over een betere zaal beschikt, kan slechts sporadisch voor toneel be schikbaar worden gesteld en de Mark:hal is voor toneel practisch onbi uikbaar. Het gevolg is, dat ook geen grote kern van vast theater publiek kan worden gekweekt, waardoor het geven van een enigs zins dure voorstelling nog altijd een groot risico meebrengt. Dat is ook de reden waarom het Grand Theater na enige jaren Vondels „Gijsbreght" te hebben laten op voeren. er weer mee moest stoppen. Risico's Wat voor toneel geldt kan ook van de muziek gezegd worden. De MaUhaeüs-passion bleef steeds een groot risico. In 1952 zal de Toon- kunst-oratoriumvereniging dit werk dan ook niet meer uitvoeren, maar een ander werk van Bach brengen (Johannes-passion), waarbij men Arthur Schnabel, j geen duur beroepsorkest zal gebrui- pianist (16 Aug.). ken maar het Amersfoortse dilet- Louis Jouvet, ac- j (anten-orkest. teur (17 Aug.). De financiële kwestie speelt dus Constant Lam- een grote rol. Zo lang daar geen bert. componist oplossing voor komt en die komt te eerder naarmate de stad groter 1 wordt zullen vele kunstliefheb bers uit onze stad nog dikwijls een avondje naar Amsterdam of Utrecht gaan om daar te zien of te beluis teren wat Amersfoort ze nog niet j voorzet'en kan 1 Maar dit alles moet ons niet de ogen doen sluiten voor het vele I goede dat niettemin in onze stad wordt gepresteerd. Wij laten hier (21 Aug.). Lud milla Pitoëff. ac trice (15 Sept Jose. Baar. caba retier <9 Oct.). Gerard v Ecke. ren schrijver «23 Oct.) Cor Kuiler dirigent 13 Nov.). Piel Kohier ac teur (28 Nov.). (Van een onzer verslaggevers) Het ontbreekt in de sectie beel dende kunst van de Amersfoortse Genieenschap niet aan activiteit. Of de in deze sectic samenwer kende organisaties treden standig op of zij legden haar kracht helaas nog niet die belangstelling in het organiseren van tentoon- trokken, die nodig is om de kunst stellingen van derden. Niettemin aan 't volk te brengen. Het stre- het werk in 1951 bemoeilijkt ven is in deze situatie verandering I De Ploegh. de schildersgroep 't Spectrum en de fotokring „Eem- land" regelmatig met het werk van de leden voor de dag komen Wij herinneren aan enkele expo- „Dc Gemeenschap" Van grote betekenis is gebleken wat de Amersfoortsc Gemeenschap de laatste jaren in onze stad heeft gedaan al is haar activiteit uiter aard hei grootst op het gebied van de activering van het verenigingsle ven. Maar ook dit jaar deed zij weer goed werk met 'het organise ren van enkele toneelvoorstellingen (Vondels ..Joseph in Dothan" dooi de toneelgroep .Puck") en concer ten (O.V.A -orkest met Hans Hen- kemans o.a dat duizend bezoekers naar de Markthal trok». Bijzonder goed was ook de uitvoering door het ..Ballet der lage landen op 3 Februari bij het vijfjarig bestaan der Amersfoo Gemeenschap (óók duizend mensen in de Markthal). Dan is cr dc serie toneelvoorstel lingen. die Amicitia organiseert en die een vaste kring bezoekers heeft (o.a. Sartres „Vuile handen'1 werd opgevoerd). Ook op het gebied der kamermuziek heeft Amicitia enkele concerten laten geven (Marie The- rese Fourneau o.a.). Grand Theater Het Grand Theater, dat zoals iede re bioscoop goede films afwisselt met minder goede, heeft naast haar voornaamste taak als cinema ook een andere taak op zich genomen en op het terrein, dat wij hier be spreken in het afgelopen jaar wel het meeste werk verzet. Wij den ken aan de huldiging van Con" Ruys in „Meeuwen van Sanvnto" aan het optreden van Chaja Goedstein. aan operette- en operauitvoeringen (..Barbier van Sevilla" door Italia nen). maar vooral ook aan wat op het gebied der instrumentale mu ziek is gebracht: mees'er-pianisten- serie «o.a. Stefan Askenase) en het optreden van het U.S.O In dit verband mag ook het verheugende feit gememoreerd worden dat het gemeentebestuur het besluit nam voor een drietal U.S.O.-concerten in het Grand Theater een subsidie te geven. Als wij dit alles overzien en nog even het optreden van Pasuka's dansgroep in Amicitia memoreren en de prestaties van de Kleine Kunstkring blijkt ons toch als het grote evenement van dit jaar het optreden te zijn bijgebleven van de i wereldberoemde violist Vehudi Mc trok. In andere jaren hebben we voorstellingen in het openluchtthea ter gehad (Fcdde Schurers „Sim- son" b.v.i. Nu was er niets van dit alles Blijft ook in 1952 het open lucht-theater weer ongebruikt9 En komt cr weer een grote expositie? Vooruitgang Als wij aan het eind van dit overzicht nog even aanhaken bij het begin dat misschien (om in de stijl te blijven) in mineur geklonken heeft, kunnen wij vaststellen, dat 1951 in vele opzichten een vooruit gang ten opzichte van 1950 te zien heeft gegeven. En het laat zich aan zien dat deze vooruitgang, vooral op het gebied van de muziek, zich in 1952 zal voortzetten. Men moet niet vergeten dat zich hier een wisselwerking voordoet. Als er wei nig geboden wordt kweekt men geen belangstelling. Maar als er weinig belangstelling is. durft men ook niet veel aan te bieden. Ten slotte is het zo. dat de belangstel ling er eerst moet zijn En die moet uitgaan van het publiek zelf. Jaarlijkse toneelwedstrijd bevordert keuze van goede stukken (Van een onzer verslaggevers) Het amateurisme op 't gebied van toneel, zang en muziek is in Amersfoort wijd vertakt. De ver schillende verenigingen vinden el kaar in de secties van de Amers foortse Gemeenschap. Deze bunde ling vau krachten is al in vele op zichten van betekenis geweest. Uiteraard streeft elke vereniging er naar om individueel goed voor dedag te komen. By 't amateurtoneel is vooral ook dc Nederlandse Amateurto neel Unie van een stimulerende betekenis. De jaarlijkse toneelwed strijd moedigt de groepen aan om uit te zien naar goede stukken, om aan de regie veel zorg te be steden. kortom uit de groep te halen wat er in zit. Het plaatselijk muziekleven splitst zich in fanfare-harmonie, symphonic en kamermuziek Voor al de corpsen hebben een belang rijk aandeel in deze culturele tak \an onze stedelijke samenleving. Wat zouden we zonder onze vol ijverige muzikanten moeten be ginnen? Alle festiviteiten zouden klank- en kleurloos blijven. De jaarlijkse muziekweek is tot een traditie uitgegroeid. Ook hier valt een verblijdende samenwerking op. Ook hier is een stimulans voor de verschillende corpsen aanwezig om de beste mars te blazen en te slaan. Van een onschatbare betekenis blijkt ook de Orkest-vereniging i Amersfoort le zijn. Recente uitvoeringen hebben be wezen. dat de OVA zich ontwik* kelt lot een orkest van naam. En dan is er nog de activiteit, die maar naar binnen is gericht Wn denken aan de stichting „Jeugd en muziek", aan de goede muziek avonden die in de kiing der jon geren worden gehouden. Ook over de beoefening van dc zang valt veel te zeggen. In Amers foort bestaat hiervoor veel be langstelling. Talrijk zijn dc zang verenigingen, die ook al weer hun kracht zoeken in gemeenschappe lijke uitingen. Wij denken b.v. aan de jaarlijkse kerstliedavond in de Joriskerk. In deze groep gaat ook veel activiteit uit van 't Neder landse Lied, welke probeert en met succes het goede lied onder dc burgerij van Amersfoort te pro pageren. Ook het Amersfoorts Mannenkoor mag met ere genoemd worden. Al met al behoeven wij over dit onderdeel van ons stedelijk cultureel leven! niet ongerust te zijn. Moge het crescendo gaan in 1952! NEE... ik heb „ja" gezegd, toen iemand van de redactie mij vroeg of ik iets wilde schrijven over Johan Buziau. Jahad ik maar „nee" gezegd, want nu ik achter de schrijfmachine zit kom ik voor de zoveelste maal tot de ontdekking dat ik ni^t schrijven kan. Niet alleen dat ik af en toe niet eens zeker weet of iets nou met 'n dee of met 'n tec of met allebei moet. maar ik ben helemaal geen schrijver. Ik kan zomaar niet opschrij ven wat ik denk. Want eer het op papier staat ben ik het al weer ver geten. I ETS schrijven over Buziau9 1 n Mooier onderwerp is toch voor mij eigenlijk ondenkbaar en toch nee Hoe moet ik mijn gedachten en mijn bewondering omtrent hem samenvatten in wat ncergetypte woorden voor 'n kran tenartikel0 Als ik journalist was? Ja! Daar zeg je zo wat. Maar dan zou ik Buus ook weer niet zien zo als ik hem nu zie. Nee. als ik de lezer 'n beeld van Buziau zou moeten geven dan zou ik hen moeten uitnodigen plaats te willen nemen in een of ander thea- I K zag Buziau. Maar de rtn >L- ivoL-or pint* nie» voorhn zoal»; ziau 'n clown was, en dat wilde ik ook worden later. Maar hoe zag ik hem dan? Ja daar heb je het weer. Ik kan het niet beschrijven. Ik heb mijn gezicht, mijn handen, mijn armen, mijn hele body nodig om U die in druk weer te geven. Zijn spierwitte clownskop. Z'n vuurrode dopneus. Zijn grote la chende mond. Zijn rollende en stra lende kraaloogjes ze drongen door tot diep in mijn hart. Toen ik als jongen van amper zestien Buus voor de eerste maal zag, begreep ik nauwelijks de pointes uit zijn optre den. Natuurlijk luisterde ik bijzon der aandachtig naar ieder woord en elke intonatie maar ik was toch wel het meest gevangen door zijn „kop". Die porceleinen harlekijnskop die ieder woord zo prachtig accentueer de. zelf- I silies van deze groeperingen, die nuhin met het O V A -dilettanten- orkest in de Joriskerk Voor allen die het door het verlies van de expositie ruimte in het Blocklandtsgasthuis. Gelukkig is de A.G nog voor 't echte seizoen begon, er in geslaagd in het nieuwe huis van de ge meenschap een voortreffelijk ex positie-zaaltje te creëren. Nu kan de sectie haar vleugels wat wijder uitslaan, nu kunnen ook het Amersfoorts kunstenaars te brengen om door het uitbren gen van kunstwerken in cantines van grote bedrijven. Een stimulans voor de werken de leden vormt ongetwijfeld het jaarlijks subsidie, groot duizend gulden, dat de gemeente beschik baar heeft om werken aan te ko pen. Dit jaar waren de kunste naars Willem J. van Dam en dr Genootschap, de kunstenaarsgroep J. Nieweg de gelukkigen. overweldigend mooie spel \an deze kunstenaar in de kerk hebben mogen aanhoren, blijft de avond van 1 Mei 1951 onvergetelijk. Stille zomer Eén ding moet ons nog van het hart. Van de zomer is het op cul tureel gebied wat men noemt ..een dooie boel'' geweest in Amersfoort. In 1950 hadden we de tentoonstel ling „Schoonheid in huis en hof", die ondanks het financiële tekort een groot cultureel succes was en die bezoekers uit aile delen van het land en ook uit het buitenland ter en in die sfeer zou ik (zeker makkelijker dan met de pen) m.a-w. door middel van het gesproken woord Buziau voor hem doen leven Buziau! Hoe zag U hem en hoe zag ik hem? Ik ben er zeker van dat U hem beslist anders zag Jan ik. Onmiddellijk neem ik aan dat het voor U een feestelijke avond was toen U in een of ander theater uitbundig veel plezier beleefde aan deze geniale clown. Maar hoe waren Uw reacties? Gelach? Applaus? Bravo? Waarde, ring? Bewondering? Bloemen? Ova* ties? En toch... ten dag later, mis schien wel reeds enkele uren later, werd ge weer opgenomen in Uw eigen werkkring en de grote clown ging voorbijals iemand die loopt langs Je raam. jy/| AG ik U zeggen boe ik hem Op de schoolbanken hoorde ik zijn naam. Buziauhet klonk als 'n toverwoord! Heeft U in Uw jeugd het verschil gehoord tussen Mulder Kastormans. Peters en Buziau? Die naam had voor mij zo'n bijzondere klank omdat ik wist dat deze Bu- clown ging niet voorbij zoals de man die loopt langs je raam. Hij keek naar binnen in myn kamer in mijn leven en in mijn hart. Hij kon in mijn ogen lezen hoezeer ik hem be wonderde en cr kwam iets van 'n bijna vaderlijke glimlach om zijn felgeschminkte clownslippen. hij reikte me de hand, mijn hart bons de. maar hij stelde me gerust. Toen nam hij me mee naar die wereld van klatergoud en bordpapier theater. Met 'n bijna schorre stem zei hij toen „Daar zit je publiek". Het publiek! Waar hij zoveel van hield en nóg van houdt. Het publiek dat ook hem zeker niet vergeten is maar in stilte nog hoopt op Buziau's come-back. Stel je \oor Buus! Opnieuw weer uit die coulissen komen... opnieuw die spotlights op jou opnieuw dat donderende applaus uit zoveel mensenhanden. Want reken cr op ze zitten erze zitten cr met hon. derden, met duizenden vertegen, woordigers van deze droeve gebrek kige wereld die zich al vaker heb ben afgevraagd: „Komt de Koning terug? Ja of Neen?" Als deze Koning terug zou ko men dan vindt hij geen tegen strijdige partijen, maar slechts één onafzienbare scharede partij van yOHAN BUZIAU is in dc Ne derlandse kunstwereld 'n be grip geworden. Deze onverbe terlijke clown die duizenden en duizenden, ook buiten onze grenzen, jaar In jaar uit heb ben zien optreden in verbluf fende typeringen van de meest uiteenlopende karakters, wordt 7 Januari vijf en zeventig jaar. Wie konden wij beter vragen een artikel aan Buziau te wij den dan Toon Hermans, die zelf leerling van Buziau eveneens duizenden lift cti laat genieten van clownerieën? Hoe Toon Hermans op ons verzoek reageerde wel, zijn bijdrage drukken wij hierbij voor U af. Zijn bewondering voor zijn leermeester stak hij niet onder stoelen of banken en wij zijn cr van overtuigd dat heel Ne derland voor dc jarige Buziau een even grote verering koes tert. Daarom ook namens al die bewonderaars proficiat Buus! de glimlach. Is er een nobeler, ede ler en vreedzamer partij denkbaar op deze verwarde aarde? Buus! Straks is er feest. Feest om jou! Honderden dames en heren zullen je hand drukken. Ze zullen je zien als de vitale, levenslustige vijf en zeventiger. Je zult in onberispelijk costuum naast je lieve vrouw reci piëren, maar juist die dag zal ik je in mijn gedachten zien staan achter de oplaaiende glans van het voet licht en achter in de zaal zal ik tij dens het kletterende applaus roe pen: „Bis Buus! Bis Buus! Bis bis-., nog vele jaren!

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1951 | | pagina 9