VAL DA Geen weldadigheidswerk maar verpozing voor jong en oud VOORAL VOOR DE VROUW Elk mens moet 'n moeder hebben gehacl Toneel KAPITEIN KURT CARLSEN Zeeman van 't zuiverste water deed niets dan zijn plicht Uranium en zwaar water bleken duinzand TOEVLUCHT IN PARIJSE VOLKSSTRAA T Rue Mouffetard: centrum van groot sociaal werk .J Louise Weiss is teleurgesteld De melkboer in Nieuw Zeeland Niet om een ridderordeof groot feest dat wachtte \\f AT 'n kerels, die twee daar op v v dat wrak, waarmede torpedo- bootjagers cn zware zeepaarden als de Turmoil per slot niets wisten te beginnen, omdat dc elementen ster ker waren dan alle mcnsengedoc bij elkaar. Sleeptrossen, zwaar of licht ze zeiden knap cn met iedere ge sprongen tros bleven dc twee opva renden eenzamer en rcddclozer ach ter. Nu is die kwelling voorbij, ook voorbij voor de „wereld" met haar honderden voorzieners van de be hoefte aan sensationeel nieuws Do „wereld" met haar vlaggen en haar ridderorden. Zalig Nieuwjaar Psychiater kreeg afwas-loon Arrestatie in Larense zaak Staking in Egypte geëindigd keelpijn Polen veroordeelt weer „spionnen" Republikeinse rel tegen Truman's vriend Jessup iEén meisje en vele mannenl „Vrijdag 11 Januari 1952 „A 12), H. I!) I»l lij 125 nij 23; j nemlnj. lernenu;. IK weet niet hoevele malen ik mij al had voorgenomen naar „La Maison Pour Tous" te gaan, dat zich daar in het midden - fan die oude overvolle Parijse volksstraat, de rue Mouffetard, verheft als een baken in zee. Maar telkens wanneer ik er voor- r- "i by kwam, was er zoveel anders te zien tussen die oude huizen .vier daken aan weerskanten elkander bijna raken, dat ik het bezoek maar weer uitstelde. Nu ik echter zelf uitverkoren ben )ls bewoonster van de „Mouff", nu behoef ik alleen maar vijf b. i trappen af te gaan, en de deur naast mijn huis naar binnen te aoorui, open, om eindeiyk te zien waarover ik al zo lang had willen i» ichrüven. 20', ».Ua Maison Pour Tous" verschilt 38'"n niets van de huizen in deze adscn traat, het heeft alleen een streek- - e verf erbij gekregen. Iedereen "'•;an hier naar binnen gaan, on- erschillig politiek- of geloofsover- 54.;uiging. Hier wordt geen welda- 75',.ighcidswerk beoefent, maar men 55j treeft voor jong en oud naar een w' Tije jeugd vorming, en de opzet 94 'rvan is het beste te vergelijken «'inet die van de Rotterdamse Mus- 43 *en. Kinderen, adolescenten en vol- 110 vassenen kunnen zich hier verpo- 2i!< en en verschillede cursussen vol- 63 en Zo komen er na de school jon- j^' ens en meisjes hun huiswerk ma- 74>\en onder toezicht. Zij blijven dan 48sot de tijd van 't avondeten, lezen 3, :n spelen nog wat, en au re- :,oir, a demam! Alles onder het vakend oog van de directrice en vdelm133^ zuster, Marthe en Margué- ite Levasseur. Ii29w ^eze twee nioedigc vrouwen die 205pa'ar leven voor dit doel geven. I72.>:ijn vanaf des ochtends negen uur 124.15ot bij middernacht op haar post. i^'Want reeds in de ochtend kan edereen komen, om welke inlich- ingen dan ook. In die tijd wordt l_u_iok het eten in het restaurant toe- ILHT>ereid. waarvan studenten en ar- jeiders een veelvuldig gebruik eiend (naken. Voor een contributie van stemrrdric honderd francs per jaar kun- tc danen zij daar voor 135 francs een 5Cr dwoed etentje halen, en indien zij l dc :wl^en noE supplementen bijbestel- tegon:-®"' •n licfc Zo verloopt de ochtend met ad- de c-ninistralieve werkzaamheden. Eén ing ecniddag per week houdt een so- k jr:iale werkster zitting om gespecia- ulrT1rc iseerde inlichtingen te geven over ir de rfiekenhuizen, kindertoeslag, we- ichriivduwenpensioen enz., zodat oïino- [n i«üg geloop voorkomen wordt. Dan cr voorts de cursussen in slo, v<nippen en naaien, en opvoeding zijn van de huisvrouw. Er is er één rhan^dorlopendc. .waar een ieder ko- :a I i^en £an Natuurlijk wordt daar -enaa^rdijk misbruik van gemaakt we ajAch. Madame, hoe moet ik toch lie zoom in mijn mantel krijgen" indek \fadame wijst, helpt. En de vraag- e vflflter k«">mt "immer meer terug! n cnyWaar daartegenover staat dat er lama ffslen znn die eerst onwennig met og c<-ie schaar thans haar hele garde- nv.).Jobe in elkander zetten. Er wordt ,d»n ïoe$ re hand gehouden aan het 10l gekende gezegde van Rabelais: koenfais ce que tu veux! (doe wat je punt'jsvilt.) I En zo doet ook niemand »tstc jets waar hij geen zin in heeft. aaVv Des avonds komt dan de jeugd gsmarVanafzeventien jaar. Zij spelen r. ovetjieater in hun eigen zaal en luis de r-teren naar lezingen over schilder- nde"jcunst, literatuur, graphologie, psy- ot dio-analyse, enz. door Sartre, Ray- nond Queneau, en nog tientallen andere bekende kunstenaars en svetenschappelijken gehouden. Ook 10 worden er tentoonstellingen geor- te P'ganiseerd. Zo komen deze jongens ^pn meisjes, en ook de volwassenen rentein contact met de andere kant van 10 nAet leven. Geen moeite wordt er lNG .gespaard om hen het beste te ge ven, op welk gebied dan ook. Vanzelfsprekend neemt de sport ?en grote plaats in. Honderd meter erder dan hun clubhuis hebben de jongens zelf een terrein in or de gebracht, dat daar reeds zes tien jaren ongebruikt lag. Hiér worden diverse sporten beoefende In het geheel ontvangt ,.La Maison Pour Tous" een 2.000 be zoekers per week. waarvan de meesten in bouwvallige huizen wonend, (juist zijn er in de straat weer vijf etages ingezakt!) ervan genieten een poosje door te bren gen in een zonnige en goed ge luchte woning. Vele groepen uit de provincie en het buitenland bezoeken dit huis. Zij nemen con tact op met de Parijzenaars en wisselen van gedachten. In de vacantietijd, trekken groe pen naar buiten toe. Ver gaan ze, naar het zuiden van Frankrijk, Tunis en Marokko. Ook is er een vacantiekolonie aan het huis ver bonden waar telkens een zeventig tal kinderen heengaat. En een an der vacantieoord is in voorberei ding. Daar zal zelfs plaats zijn voor gehele gezinnen. Op Kerstmis biedt de jeugd een feest aan aan de oudjes van de lue Mouffetard. ..O, die rue Mouf fetard!" zegt de Directrice. „Ga bn welke winkelier dan ook naar binnen en de straat is lang om te vragen of ze iets voor ons willen doen, een transport uit voeren, levensmiddelen afstaan, steeds is ja het antwoord". En zij vertelt verder nog dat het huis be halve van giften en contributies ook nog gelden opbrengt van drie uitverkoopsdagen per jaar, waar voor de jongens en meisjes alles verzamelen, zoals postzegels, oude meubels, boeken, tot metalen toe Ook is er in de Lente een frisse verkoop, namelijk van levensmid delen, ondergoed enz. „Bereikt U nu alle vrouwen, ik bedoel ook die heel arme. vervuil de. die hier op Zondag op de vlooienmarkt haar lompen verko pen?" „Neen," antwoordt de di rectrice, „die niet, er moet al een goede kern inzitten om ze te hou den. Wij kunnen dc mens wel veranderen maar niet maken! Ik ga nog even naar beneden toe en sta voor „La Maison Pour Tous". Er komen vijftien jongens uit, met rugzakken en bergstok ken bij zich„Waar gaan jul lie naar toe?" vraag ik. „De ber gen in, bij Grenoble." Waar ko men jullie vandaan?,. Uit het noorden van Frankruk, wij zijn mijnwerkers. We hebben hiér irj dit gastvrije huis een paar uur rust gevonden, voor wij de reis verder ondernemen O, die rue Mouffetard. straat van grauwe ellende en troosteloos heid, van verwaarloosde kinderen, afgetobde moeders en dronken schap. Maar diezelfde straat is dank zij La Maison Pour Tous ook rijk aan vriendschap en ver wachting. ja, door dat huis waar van de bewoner wat neemt, en waaraan hij wat geeft, al naar hij tijd, kracht en lust heeft. JOSEPHA MENDELS Nadat Louise Weiss jarenlang de Franse apostel van het feminisme is geweest voor al haar vrouwelijke landgenoten, heeft zij thans toe gegeven dat het verkregen stem recht van de vrouw niet dat re sultaat heeft gehad, wat zij ervan verwacht had. De£vrouwen. aldus Louise Weiss, hebben voor het merendeel er geen notie Aran hoe belangrijk haar stem recht wei is. Dikwijls vragen zij eenvoudigweg aan haar man. vriend oftewel de pastoor, welk hokje zij rood moeten maken en daarmede denken zij dan haar plicht te heb ben gedaan ..Zij hechten te veel belang aan de „man", 'en dat is de reden waarom zij ook bijna nooit zo gelukkig zijn als ze wensten en als zij verdienden te zijn. Maar ze lijken wel onverbeterlijk, en ken nen over het algemeen gcr?n ander doel dan het huwelijk. Dit is nog sterker het geval dan in vroegere tijden toen de ouders zich met het zoeken van een passende echtgenoot bezig hielden Nu lopen zij er zelf achter aan. en helaas, het is niet steeds de weg naar het geluk die zii'volgen Ze kunnen eenvoudigweg niet meer wachten ze verliezen haar hoofd en vergeten dat liefde zonder wijsheid geen liefde is. -en wusheid zonder liefde geen wijs heid". Tussen twe haakjes. Louise Weiss is een allercharmantste vrouw!- MONIQUE HET is zonderling om. op een vluchtheuvel staande, te bedenken dat al die mensen stuk voor stuk 's een keer geboren zijn. langer of korter geleden. Alles, wat daar fietst of chauffeert, aan de tram hangt of drentelt of uit de bioscoop puilt, ieder van die mensen moet een moeder gehad hebben. Heel gek. dat sinds Eva al die myriaden mensen geboren zijn. en dat toch iedere aanstaande moeder denkt dat ze de eerste Is En de enige Het is niet waar en ze weet dat ook wel met haar verstand, maar toch heeft ze het ingebouwde gevoel, dat dit nu voor de eerste maai in de geschiedenis gebeurt. En dat gevoel is normaal, zeggen ze. zoals die rare gevoelens in die tijd normaal zijn. Ze loopt een beet je eenzaam in dat Woud van Ver wachting en er gebeuren de meest wonderlijke dingen, die allemaal blij ken normaal te zijn Midden in de nacht staat ze op. strompelt naar de keuken en eet beschaamd maar gulzig de hele pot augurken achter elkaar leeg. Onder het koffiemalen blijft ze stokstijf staan en kijkt ge boeid en wazig een uur lang naar een punt in de lege ruimte. Dat is allemaal heel gewoon, zeg gen de vriendinnen, dat hoort erbvj- Heb je al nachtmerries? O, nee? Nou. dat komt dan nog wel. En heb je al zin om de kelder trap te gaan dweilen, 's ochtends om vier uur' Ja. dat is normaal. En om alles en alles op stapeltjes te gaan leggen, vooral textiel Lappen en doeken als maar telkens op nieuwe stapeltjes? Ja hoor. dat klopt! Ze gaat geloven, dat wanneer ze plotseling een staart zou krijgen iedereen om haar heen zou roepen: O, maar dat is zó gewoon! Dan komt onvermijdelijk de ken nis. die zegt: Meid. je moet naar i mooie dingen kijken, Naar dat beeldje van de onbekende van de Senne. Kijk daar nou 's iedere dag i lang naar Je kent toch wel dat j beeldje van de onbekende van de Senne? Ken je dat niet? Dan zal ik het eens voor je kopen en dan 1 moet je daar naar kijken, dan krijg je een mooie baby! i En dus maar nauwgezet kijken naar de onbekende van de Senne Maar wat zou er gebeuren, als men in die toestand lang ging kijken naar de sidderaal in Artis Of naar een zeegevecht in 't Rijksmuseum? Dan komt de vriendin met het' Bemoedigend Relaas- Nou. als je krijgt wat mijn zuster gehad heeft. De raadgevingen zijn niet van de lucht en worden steeds opgewonde- J ner, naarmate het ogenblik nadert dat de luiers, de wieg en de ver- pleegster ter sprake komen En nu. op de vluchtheuvel staan- de. te bedenken dat al die mensen moeders hadden die dit allemaal te zijner tijd te horen hebben gekre- gen. Alleen, als men de menigte nauwlettend gadeslaat.niet al die moeders hebben lang genoeg naar de onbekende van de Senne geke ken. vermoed ikEn te lang naar de sidderaal ANNIE M. G SCHMIDT. U moet niet denken, dat alleen in Nederland de melkboer „aan de deur" komt. Neemt u nou Nieuw- Zeeland eens. het land waarheen zoveel Nederlanders tegenwoordig emigreren. Daar is de melkvoor- ziening overal in handen van een City Milk Department En alle da gen. ook Zondags, maken de melk wagens 's morgens hun rit door de wijken van de stad. Elk huis heeft aan de straat een „melkkastje*, waarin de huisvrouw de avond te voren de lege flessen heeft gezet In elke fles heeft ze een munt ge daan. om de volle, waarvoor de melkboer ze verwisselt, te betalen. OMDAT wc opeens een foto moe ten hebben van dikke zusje en er sinds jaren peen een gemaakt is, zeg ik tegen zoontjeVraag jij es aan de vader van je vriendje". Dc middag daarop is het voor el kaar, de vader stapt naar binnen, 't vriendje volgt hem op de voet. Dikke zusje in d'er nieuwe jurk met de rode broek erbij, is prompt in alle staten. Zc rent in 't rond alsof ze toverpillen heeft gegeten. Maar als ze op dc bank wordt neer gezet om te poseren, verstart ze op slag Ze zit daar opgeprikt met Pietje in d'er armen, precies een kind van hout. Als het gemartel tenslotte voorbij is, mag het vriend je blijven spelen. „Ga fijn naar buiten," praat ik. „Leuk, met de balWant ik geloof het nou wel. Maar na een poos, uit de keuken in de kamer komend, stuit ik op de tafel. Die staavlak voor de deur. Erop zit zoontje met een oude ijs muts op z'n haar cn gewikkeld in een gestreept gordijn. Naast hem, dikke zusje, versierd met 'n zwart lor. Tussen hen in staat m'n schou dertas. Achter twee stoelen hurkt 't vriendje, hij heeft een krant voor z'n gezicht, vastgebonden met een touw. „Wat is dat hier," roep ik. Maar zoontje sist vermanend Zitten Mam, toneelTegelijk uiiept hij zacht jes heen en weer en maakt klak kende geluiden, alsof de tafel ge trokken wordt door een paard. En dat is niet zo ver mis, want: „Ha," gromt het achter dc krant, „Ik ben een rover. Ha, daar komt dc wagen van de rijkaard. Kijk, daar staat z'n geld. Aai. ooci, dat is van mij." Kermend schiet hij toe, grijpt, sjort en holt loeiend met dc tas dc deur uit. Meteen begint dikke zusje luid en hevig te piepen. Samen met zoontje, maar bij dat kleine verschrikte wijf je is het écht. Ze houdt met op, zelfs jiiet als het t'ricndjc in zn dubbelrol, nu met bloot gezicht, op komt. als de dappere ridder, die de rover de buit heeft ontworsteld. Zr piept maar door en verwoest het gelukkige slot. „Hou op," gilt zoontje. Hou op, 1 't is tiit." Als dat niet helpt, trek ik haar het toneel af. Op m'n schoot zit ze met dichte natte oogjes na te zuch ten als een mislukte diva. „Ze snapte 't niet." praat zoontje, duidelijk gegeneerd. „Ze snapte geeneens dat jij het was." En dat vriendje, mild als een toe gejuicht acteur ,,'t Kan nog wel ko men, joh. Ze heeft nog zoveel jaren voor de rug." BIBEB. Carlsen en Dancy hebben de ladder gegrepen, dc reddende ladder van de „Turmoil", nad3t z(j hun drijvend vlot hadden verlaten want veel meer was er van de „Flying Enterprise" niet overgebleven, nu er met elke golfslag meer water door de pup naar binnen zwalpte. Aan dc „Enterprise", een hulpeloos wrak nu, bad Carlsen z(jn leven verbonden. Verbonden, niet omderwllle van ccn dotatie van dc vcrzckeringsmaatschappUen niet omdat een ridderorde cn een groot feest hem wachtte niet omdat Falmoutb vlagde en langs de Kanaalkustcn bonderden verslaggevers cn fotografen een slipjacht op hem cn zUn schuit waren begonnen en o o k niet, omdat zijn vader en moeder uit Denemarken waren overgekomen om voor hem te bidden cn de eersten te zijn, die hem mochten omhelzen neen, omdat hij ccn zeeman is van het zuiverste water, ccn veredeld soort Viking. Aan de wal zijn vrouw cn kinderen verreweg nummer écn. f7 ENMAAL aan boord kent hij niets 'dan zyn ijzeren plicht. En die plicht luidt; varen, op tijd varen, vei lig varen, goed cn vlug varen, zodat passagiers cn rederij en bemanning over niets te klagen hebben. Toen de „Flying Enterprise" in nood kwam heeft hij passagiers cn bemanning laten redden: andere mensenlevens waren „duurder", in zijn koele brein, dan alles ter we reld. Daarna heeft hij om lading cn schip gedacht: het koste wat het koste, maar hij zou zijn schip, zo lang het maar enigszins kon drij ven, met in de steek laten, om na derhand tegenover iedere Raad van Scheepvaart met opgeheven hoofd te kunnen verschijnen: de wereld wist van hem af, zijn land. zijn re ders. zijn vrouw en zijn kinderen zouden altijd stil-trots op hem kun nen blijven, want hij had zijn plicht gedaan tot het uiterste. DRIJF maar eens eenzaam op een doorstormde zee rond: overal loeiende golven, een schip dat geen schip meer is, doch een weerloze prooi; je moet je maar eens in je eentje dag cn nacht redden met eten en drinken, waar geen draad voed sel meer inzit; geen beweging kan normaal worden uitgevoerd, want alles helt meer dan zestig graden, is glad en nat en geeft je geen moment steun, tenzij je jc schoor zet cn je vastbindt aan een touw... Houd er dan maar eens de moed in. Je to vert een zendertje in elkaar en je seint: geen S.O.S., neen: li^ve ge dachten voor wie niet om je kun nen slapen en voor hen. die be lang hebben bü het behoud van een kostbare lading van je wrak af monter je zelfs heel die bewo gen wereld in de verte nog op, al ben jc niets meer dan een veertje, gejaagd door dc wind Men komt je opzoeken, maar men blijft op ccn veilige afstand: an ders lopen de reddingschepen zelf gevaar. Goed... Men jaagt jc wat voedsel toe. En een ander mens- Stuurman Dancy. het moet ons even van het hart: Jij wist wat je deed. jou overkwam niet ccn of ander noodlottig ongeval, neen: Jij wist, wat jc deed cn waaróm jc het deed Mogen wij jou het eerst ccn held noemen? Al zul-jc alle eer laten aan kapitein Kurt Carlsen. die thuis „de koppige" en de „professor" werd genoemd? Je hebt Carlsen bewezen, dat er in deze zeemanswereld MAN NEN zjjn, die MENSEN* zijn. men sen van onbegrijpelijke grootheid. Als Je zo jong bent, dan kan het je niet om onsterfelijkheid of iets der gelijks (waaronder ook promotie verstaan wordt) te doen zijn, je krijgt je oproep tot vrijwillig me dewerken en spontaan roep je: „Ik." Heel die wereld kan niet, en in geen enkel gebaar, weergeven wat er omgegaan moet zijn in die ene vrouwezicl, die zich in ccn stille binnenkamer zal uiten in een snik. En als mevrouw Carlsen over enke le dagen fluistert tussen twee kus sen door: „Mijn held", dan is zij de enige, die het recht daartoe heeft en die gelijk heeft. En noem haar maar gerust Je heldin. Want van al die lawaaimakers uit de laatste we ken is er niemand, die ook maar in de verste verte benaderen kan wat er in dc ziel van een zeemans vrouw omgaat, als Jan cn Alleman zich bemoeit met mogelijk de laat ste levensuitingen van HAAR MAN. Domme Franse markies betaalde „contra- spionnen" er 100 millioen voor Advertentie (1. M.) Laaiende Pijn van Znnrbrand op de maag «en knelling voor velen. Maar talloze lijders aan brandend maag zuur wapenen zich daar tegen met Digestif Rennie Een prettige afdoende remedie: écn of twee Renntes laten smelten op dc tong. dadelijk na tafel DAn van zuurbranden geen spoor meer Eigenlijk hoorde iedereen Rennies bij zich tc steken, als 't niet voor eigen ge. bruik is. dan voor een disgenoot,.want o zo velen lijden aan deze pijnlijke angstaanjagende kwaal. (Van onze correspondent) ROERMOND Twee mannen hebben zich uitgegeven voor werk lieden van de Gcmeenteréinigings- aienst en na Nieuwjaar aan verschil lende huizen aangebeld, waarbij ze tegen het dienstmeisje of de me vrouw die open deed zeiden: „Wij zijn van de assenwag^n en wensen u eer» zalig Nieuwjaar". Aangezien het in Roermond ge woonte is dat werklieden van deze dienst na de jaarwisseling een fooi tje krijgen van de burgerij, ontvingen zij het douceurtje. To?n dc mannen van de Gemoentcrciniging kwamen, hoorden ze. dat men hen was voor- geweest Het tweetal had een flink bedrag bij elkaar „gebeld". Zij wa ren er twee dagen dronleen van ge weest en hadden bovendien nog een bedrag van 25 gulden over De mnn- tr?n werden aangehouden verdacht van oplichting. Dr. Franklin een psychiater in De troit, had bij de rechtbank tegen een auto-bestuurder een eis ingediend van 250 dollar voor het doen van de vaat «hetgeen hem in totaal op 25 uren kwam te staan», zolang zijn vrouw die bij een aanrijding was gewond het bed moest houden De verdediging van de tegenpartij argumenteerde, dat het afwassen van de vaat een echtelijke plicht is. die iedere man op zich neemt als hij trouwt. Maar de rech ter besliste, dat hoewel de dokter geen recht had op een beroepsma tig salaris hij een schadever goeding zou krijgen van een dollar per uur, ziinde het loon. dat een dienst bode zou ver dienen! LAREN. De zoon van de ge- pensionneerde brigadier van poli tie F., die in verband met de vondst van de stoffelijke resten van twee joodse slachtoffers in een villatuin langs de Rijksweg enige tijd gearresteerd is geweest en in middels op vrije voeten kwam, de 21-jarige J. A. F., is thans gear resteerd in verband mot de ver duistering van twintig koperen siervoorwerpen. Na het opmaken van een proces-verbaal hacl de po litie hem voorlopig weer in vrij heid gesteld, doch de officier van justitie heeft last gegeven hem voor te geleiden hetgeen gister morgen is geschied. Klokken voor Amerika" Geld voor carillon kan reeds worden gestort DEN HAAG. Het nationaal werkcomité „Klokken voor Ame rika". dat de nationale actie or ganiseert tot het bijeenbrengen van gelden voor de schenking van een carillon aan Amerika als uiting van dankbaarheid voor de Amerikaanse bijdrage in de be vrijding van Nederland, deelt mede, dat het bijkantoor der bankiersfirma R. Mees en Zoonen te Den Haag een rekening voor dit doel zal openen. Ook deze re kening zal de naam dragen „Klok ken voor Amerika". CAiRO. De symbolische sta king van de Egyptische arbeiders ir. dienst van de Suezkanaalmaat- schappij behoort tot het verleden. Leiders van de Egyptische vak- bond zjjn met de maatschappij tot een accoord gekomen. Het werk is normaal hervat. Advertentie (I AI.) Neem een doos echte PASTILLES WARSCHAU. Vijf personen hebben Donderdag terecht gestaan op aanklacht van spionnage voor de „Amerikaanse geheime dienst". Drie beklaagden zijn ter dood ver oordeeld. terwijl de beide andere levenslange gevangenisstraf heb ben gekregen. PARIJS. De Franse politie heeft gisteren het sprookje verteld van de domme markiesdie hon derd millioen francs aan een vreemde gaf en dacht, dat hij daardoor 'n grote hoeveelheid ura nium en zwaar water (grondstof fenvoor atoomenergie) uit handen van de Russen kon houden. Drie mannen en een vrouw werden ge arresteerd als medeplichtigen, tij dens een politiejacht, die zich van Parijs tot Casablanca uitstrekte. Dit is het verhaal, dat dc Franse edelman, markies De Roure. aan de politie deed. Aan de Rivièra ontmoette hij een man. die zich overste Berthier noemde en hem, na de eerste konnismaking, Jn ver trouwen mededeelde, voor de con- tra-spionnage te werken. Het ver velende was. dat hij op het ogen blik wat geldgebrek had. En. zo voegde hij daaraan toe. de markies kon zich uitermate verdienstelijk voor het vaderland maken, indien hij hem wat geld leende, dat de regering terug zou betalen, zodra de begroting voor de geheime dienst zou zijn vastgesteld. Vervol gens onthulde de „overste", dat hij grote hoeveelheden zwaar water en uranium onder zijn hoede had en dat hij deze voorraden naar Spanje moest overbrengen, daar de Russen hem op het spoor waren. De goed gelovige markies ontving een loden flacon met uranium, voorzag de overste van contanten en sloeg zich verheugd op de vaderlandslievende borst, een meende Frankrijk van de ondergang te hebben gered. Berthier liet hem in die waan en verdween Een paar dagen later echter werd 's avonds bij De Roure ge beld. Op- de stoep stond een „eente spion", die hem met een onvervalst Russisch accent vroeg de flacon te verkopen. De man bood er 350 millioen francs voor. Verontwaar digd over deze lage poging tot omkoperij liet de markies zijn vreemde bezoeker uit. Als vriende lijke attentie stuurde Berthier hem inmiddels nog een paar loden fla cons met zwaar water. De volgende dag wachtte hem een nieuwe verrassing: 's middags trok niemand minder dan „generaal Com- baluvier, hoofd van de contra-spion- nage in centraal-Europa" aan de bel. De generaal schudde de markies krachtig de hand cn beloofde hem het Legioen van Eer. Weer iets later kreeg de markies bericht, dat dc toestand gevaarlek werd en dat de agenten tijdelijk moesten verdwijnen. De hele contra- spionnage dook zonder blikken of blozen onder en de markies verloor alle contacten met zijn geheimzinnige vrienden. Tot zover 't edelmans verslag aan de politic. Kort echter, nadat hij zich tot de autoriteiten had gewend, verscheen „generaal" Combaluvier opnieuw. Hij had wel geen Legioen van Eer bu zich maar wel een doosje chocolade en hij bood zijn beste wensen aan voor het nieuwe jaar. De politie die het huis van de markies in het oog had gehouden, volgde de „generaal" toen hij de markies verliet. Na een korte wandeling, stapte hij een café- tje binnen, kwam even later weer naar buiten en hing een bordje „ge sloten tot half res" op. Daarna ging hij weer naar binnen en grendelde de deur. Door de politie werd hij toen gearresteerd. Berthier en ccn vriendinnetje wer den later In Marseille opgepikt en het vierde lid van de club maakte kennis met de handboeien, toen hij in Casablanca uit het vliegtuig stap te. De flacons werden naar het Franse atoomcentrum in Chatillon opge stuurd ter eontróle. Er zat poeder in, volgens de deskundigen gemaakt van. duinzand. WASHINGTON Donderdag hebben Republikeinse senatoren een resolutie ingediend, waarin er bij de Senaat op aangedrongen wordt van dr Philip Jessup. de Amerikaanse gedelegeerde bij de Verenigde Naties, te verklaren, dat „hij het vertrouwen van het Ame rikaanse volk" mist. Senator Style Bridges leider van de Republikeinse fractie zei, dat ..president Truman met deze reso lutie feitelijk verzocht wordt. Jes sup terug te roepen cn hem te ver vangen door een man. die het ver trouwen van het Amerikaanse volk geniet." door EDWARD HOPE „Reuze"', zei Buzz tevreden, „een beetje bloemrijk voor een eenvou dig cafetariahouder". „Pa heeft zijn opvoeding gehad", zei Curly beschermend. Ze lag in een stoel als een echte filmster. „Altijd ziet-ie tet lezen!", hielp Stanley Twill braaf. „Zo. Dus je zegt ze verder dat je het goed maakt, dat je een filmster bent geworden en dat ze morgen naar New York moeten komen. Wy betalen alles". „Reken maïr!", zei Curly. Ze knipoogde naar Stanley. Gus McNeal keek op zijn horloge. „Ooooow!", riep hij. „Wat is er nu weer", vroeg Buzz geschrokken. „Nee. niets eigenlijk. Ik beloofde iemand om half vier op te bellen en nu is het kwart voor vier". Hij nam de telefoon weer op. „Nog een persoonlijk gesprek. Mejuffrouw Arbuthnot ja goed zo Park Avenuezoek maar op. Als het gesprek doorkomt wil ik het in de kamer hiernaast hebben Fijn!" Hij hing op en floot vrolijk. ..Héé^!, Frances Arbuthnot'", zei Buzz .mag ik vragen wat jij met haar hebt te maken?" ..Dat mag jij vragen", zei Gus la chend. „maar antwoord krijg je niet. ..Hou me vast", zei Buzz „ik val flèuw „Val maar flauw... dan zal je wel niet snel meer bijkomen als je hoort wanneer ik me met haar ga verloven „VerlóvenJe wilt toch niet zeggen dat De telefoon in dc andere kamer rinkelde Gus vloog de deur uit. Buzz zat daar over na te denken toen de telefoon ging. „Is mejuffrouw Flagg daar?" Het was een prettige vrouwenstem. „Met wie?", wilde Buzz weten. „Met juffrouw Mercer". „Juffrouw Mercer! Ik kan U niet zeggen hoe vreselijk wij het vinden dat dit allemaal gebeurd is Wij..." „Mag ik met juffrouw Flagg Spre ken alsublieft?" Buzz keek of hij een klap in zijn gezicht had gekregen Hij voelde aan zijn wang en gaf de telefoon aan Curly. Hij luisterde toch mee. „Oohzei Curly na een poosje, „ja dat weet ik nog wel... natuur lijk hielp hij mede anderen ook... maar daarom hoeft hij me nog niet als een stuk vuil te be handelen Vuil zei ik hij deed net of ik een besmettelijke ziekte had hij had wel eens wat vrien delijker kunnen zijn. Kunnen zijn, zei ik ja watwelnee, niets ver keerds we waren in pyama ja, maar dat kwam omdat ik hem riep toen hij al in bed lag ik voelde me zo eenzaam en toen .hè' Ja, toen kwam die Broughton-ellende- ling ach wel nee. die heeft maar wat verzonnen omdat ik hem een klap in zjjn gezicht moest geven en hij zeker wraakwraak zei ik, jadie is nog hier., dag!" Buzz nam de hoorn voorzichtig op. „Meneer Jones, weet U waar Paul Lawton nu is? Ik... ik moét hem spreken, zo spoedig mogelijk..." „Hij is bij mijn ouders thuis. Num mer is 3-7855 zeven-acht-vijf-vijf. „Goed Dag juffrouw Mercer!" Buzz opende zijn mond om iets te zeggen Curly knipoogde naar hem. Toen rinkelde de telefoon weer.. „Stonebridge", zei een stem heel ver weg „hier Henry Flagg (Uit de New York Times) Student uit Princeton VERDWENEN Wraak van gangsters? PRINCETON29 Maart (U.P Het verbergen van het meisje Curly Flagg in Princeton schijnt ren ernstige nasleep te krijgen. Een van dc studenten, die haar hielpen, is sinds gisteren spoorloos verdwenen. Hij verbleef het laatst ten huize van de ouders van een vriend, de fam. J. Thorval Jones, een filmmagnaat, in New York, Avenue of the Americas. Hij heeft gisteren het huis verlaten, zonder jas of hord of welke bagage ook. Men heeft sindsdien niets meer van hem gehoord. De politic vreest de wraak van de gang, die eveneens was betrok ken bij de moord in de nachtclub in Philadelphia. Men acht het niet waarschijnlijk dat de student zelf moord heeft gepleegd, hoewel het een vreselijke slag voor hem en *(ji ouders moet zijn dat hij zijn medische studie niet kan voortzet ten. De heer Jones verklaarde, dat hij niet weet waar Lawton is ge bleven. Dr ouders van de student zijn op reis in Europa. PARIJS. 29 Maart (U.P.). Dr Stephen Lawton verklaarde hier hedenavond aan 'n correspondent, dat hij zeer getroffen was door het nieuws van het verdwijnen van zijn zoon. Hij zeidc eerst nog even te willen afwachten of er nog nieuws kwam. Anders zouden de chirurg en zijn vrouw het eerste toestel naar New York nemen. (Uit de New York American) Massa's protesten tegen bestraffing studenten PRINCETON, NJ 29 Haart (UP) Ofschoon rector Marshall Mer cer zijn onderzoek ten aanzien van de vijf studenten, die het meisje Curly Flagg verborgen, nog niet heeft afgesloten, blijkt toch nu al dat tienduizenden in de Verenigde Staten protesteren tegen het idee, dat er een mogelijkheid bestaat dat de jongelui zouden worden be straft. Het regent telegrammen cn telefoontjes uit alle staten. Het roerendste protest kwam van dc ouders van Curly Flagg, meneer en mevrouw Flagg uit Sto nebridge Vermont, die in een lang, dringend telegram hun dankbaar heid jegens de studenten toonden door met klem te pleiten voor het achterwege laten van straf. HOOFDSTUK XXIII Vertrek te middernacht Aan het eind van de gang die naar uien, knoflook en muizen rook. vond Buzz Jones kamer 315, Hij zette de twee koffers op de grond cn klopte. „Paul Paul Lawton glimlachte flauwtjes, cn stak zijn hand uit. „Kom binnen m deze vorstelijke kamer. Het spijt me dat lk je moest lastig vallen". „Moet ik je nog vertellen hoe lk over je denk? Snertjongen met je weglopen'" Buzz was woedend. „Het spijt me als ik je last heb veroorzaakt. Buzz" „Last! Last? Je bent een catastro fe geweest. Lawton. Als je nou speciaal wilde verdwijnen, waarom heb je mij dan tenminste niet in gelicht. stommeling!" „Ik heb er genoeg van geleerd mensen te vertrouwen „Het was een gemene streek Paul Eerlijk. Ze zijn de rivier naar je aan het afdreggen. Vader is half gek van angst want hij zegt dat hfj de schuld van alles heeft. En hier zit je nou, in een goedkoop hoteltje, omdat je op je teentjes bent ge trapt." (Wordt vervolgd

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1952 | | pagina 5