door gloeiende Sahara
SE
f§sï .-, :M
- 'Igfjpf
li
Om de cacao-oogst Vijf cineasten
te filmen
Variatie zit vaak in kleinigheden
trekken in oude afgedankte legerauto
Oasen hebben iets van
MOEILIJKHEDEN?
iWanneer zijn huwelijkse
voorwaarden raadzaam?
Hollywood-decor
r'A®AA-..
Wij leven in Europa in een
niet-christelijke wereld
Niet be-evangeliseren
egt prof Kraemer
oet Ueens
hóren!
K EN
4
Zaterdag 19 Januari 19521^,
De groep Nederlandse cineas
ten, vijf mannen en één vrouw,
die op 28 November van liet
vorig jaar van de Amsterdamse
Dam per auto vertrok om aan
de Afrikaanse Goudkust een
stuk bedrijf'sdocumcntairc te
gaan filmen voor dc fa. Van
Houten van de cacao-oogst al
daar, is na een uiterst zware,
maar voorspoedige reis dwars
door de Sahara op 17 Januari
op de plaats van bestemming
aangekomen. Dat betekent 6500
km in 7 weken in een afgedank-
te, opgelapte Icgcr-Chcvtolct
(de „Cacao-Ambassador"door
een der moeilijkste trajecten
die er op deze wereld voor
automobilisten bestaan, maar
ook door een der boeiendste
streken van Afrika. Over deze
woestijntocht zond Theo van
Haren Hornan, de leider van de
groepj ons het hierbij geplaatste
interessante verslag.
p m. >.v
Wie denkt dat Sahara altijd alleen
maar „zand" betekent heeft het
mis. In het noorden ligt het Atlas
gebergte, zo hoog als de Alpen,
meer naar het zuiden het machtige
Hoggarmassief, onherbergzaam,
zonder een sprietje, zonder een
boompje eindeloze plateaux, en als
de dagtocht te lang is om van de
ene oase naar de andere te ko
men, dan vindt de reiziger onder
weg vaak een „hordj", een onder
komen. te vergelijken met de berg
hutten in Zwitserland. Soms zijn
het muren zonder dak, waartussen
de reiziger beschutting vinden kan
tegen de ijzige nachtwind, die over
de plateaux blaast.
De Sahara Het zand. de abso
lute ruimte en de absolute stilte en
daarin de oude legerwagen, die
hortend en stotend vier en een
halve ton aan mensen en bagage
voortzeult over de ondenkbaar
slechte weg.
t-i.ijMiAijinj.nii Wij geven raad
NAAR aanleiding van een vraag of het maken van huwelijksvoorwaarden
In het algemeen aanbeveling verdient, zouden wü het volgende willen
opmerken. Indien de a.s. echtelieden geen vermogen hebben, althans niet
van betekenis en dit ook niet het geval is btf dc wederzijdse familie, is
het onnodig om voorzieningen te treffen. Wanneer er echter nogal wat
geldzaken in het geding kunnen komen, vooral later, wanneer cr een sterf
geval mocht zijn, kunnen huwelijkse voorwaarden goede diensten bewijzen.
Men moet niet zelf aan het ontwerpen gaan. doch de medewerking Inroe
pen van een notaris, die als vakman precies weet wat hier te doen valt.
K. L Wij achten het alles- verhoging of later 't aantal mede
zins gewenst, dat een vrouw, die
trouwt en voor wie, omdat zij
werkte, vóór haar trouwen rente
zegels zijn geplakt, dit plakken
ook doorzet, al zal zij dan met een
lager zegeltje volstaan, na haar
huwelijk.
Hieraan zijn voordelen verbon
den. niet alleen omdat zij aan
spraak kan maken op een vaste
wekelijkse uitkering wanneer zij
65 jaar is, maar ook wanneer bij
langdurige ziekte geldelijke uit
kering nodig is, dan wel opname
in een sanatorium. Bij de Raad van
Arbeid is men gaarne bereid in elk
voorkomend geval de nodige in
lichtingen te verstrekken.
G. R. Wanneer bij vonnis van
rie rechtbank is opgelegd wekelijks
10.bij te dragen in het onder
houd van de kinderen, kan dit be
drag slechts door een vonnis van
de rechtbank worden verlaagd.
Het is niet aan te nemen, dat de
rechtbank, wanneer slechts gedu
rende korte tijd de gewone inkom
sten dalen, voor die tijd de f 10.
zal verlagen. Dit is eerst te ver
wachten wanneer er sprake is van
een min of meer blijvende verla
ging van de inkomsten.
A. v. D. Iemand geboren in
1838 voor wie een bedrag van
407.aan zegels ingevolge de
Invaliditeitswet is geplakt, krijgt
bij het bereiken van het 65e jaar,
een jaarrente van 100.Als
dan «log de Noodwet Drees werkt,
heeft verrekening plaats met de
hogere uitkering ingevolge deze
wet.
M. Dc huurverhoging mag
niet meer dan 15% bedragen, ten-
zjj ten tijde van de eerste huur-
ACCRA (Goudkust). „Het rijden in de woestijn van oase
tot oase is Van een volstrekte eenzaamheid. Er is alleen maai
de piste, de weg, die geen weg is, maar een eeuwenoud kara-
vaanspoor, waarvan in de gidsen staat dat het „ondulé" is, ge
golfd. Nu we hebben er kennis meegemaaktDe wind heeft
door al die eeuwen de rotsen „gconduleerd'' to- korte gemene
golfjes in het wegdek. De enige manier om er overheen te gaan
is zo hard mogelijk rijden. Daarvoor moet je wel je technische-
gevoelsknopje omdraaien, want wat je doet is volgens je auto-
hart volslagen onverantwoordelijk. Ogen dicht, gas geven en
met 70 km. erover heen scheren, want door de grote snelheid
belet je de wielen in de kuiltjes te zakken en blijf je van topje
tot topje springend, vrij vlak liggen. Soms vlieg je met die
grote vaart in een verzanding en dan is het een gebroken veer
of allemaal eruit, wielen vrijscheppen, vierwielsversnelling in,
duwen, optrekken en met 60 km. weg rijden, anders trilt alles in
brokken.
De „camionneurs" weten wat de
woestijn berijden is Zij zijn een
verhaal op zichzelf, een soort zee
lui van de woestijn Zij rijden de
grote trucks voor de Satt. de Al
gerijnse maatschappij, die de verbin
dingen onderhoudt tussen de oases,
en er voedsel, benzine, wijn heen-
ij brengt. Zij rijden met wagens van
14 ton over deze wegen en hoe zij
het doen. mag de hemel weten. Ze
komen dan ook geregeld met ge
broken veren, ontstelde stuurinrich
ting en weigerende remmen in de
oasen aan maar ..il faut toujours
avancer. monsieur", altijd doorrij
den. nooit blijven staan in de woes
tijn, want die is even verraderlijk
als de zee.
Als Hollywood
De Satt heeft in iedere oase een
hotel voor zijn chauffeurs en de
voorbijtrekkende touristen. De mooi
ste \an alle oasen die wij zagen is
in Salah prachtig gebouwd in één
stijl, roodbruine huizen, de militaire
Franse gebouwen, de posterijen, de
Satt met zijn hotel.
De woestijn sluit het stadje in tot
aan de huizen, sommigen ziin zelfs
niet eens meer bewoonbaar. Men
verdedigt zich tegen het opdringen
de zand door helmaanplant In het
hnofdstraatje staan rijen onwaar
schijnlijk felle groene bomen, daar
tussen lopen de inwoners in hun
witte, blauwe of bruine kleding.
De huizen ziin versierd met rhyth-
mische randen het lijken kleine
vestingen, rondom de tuinen zijn
als kant doorwerkte muurtjes, al
les in hetzelfde roodbruin. Het heeft
iets van een Hollywood-décor. Op
het plateau is een uitstekende tennis
baan. annex zwembad van beton met
een springplank, ook al weer zo'n
snort maaksel van een filmster-thuis.
He' is het bezit van de commandant
van het plaatsje en alleen Fransen
mogen het betreden. Dat zijn er in
deze „koele" tijd maar een stuk of
25 nn de 5000 Arabische inwoners.
Wij sliepen lang niet iedere nacht
in een hotel. Vaak zijn de étapnes
tussen de oasen tet lang om in één
dag te rilden. Dan is er meestal
wel een hordj". een onderkomen,
te vergelijken met Zwitserse berg
hutten. Soms met een dak en een
neeerfamilie die voor de trekkende
reiziger zorgt, door hem oen plaats
voor ziin \eldbed aan te wijzen,
soms alleen maar een onoverdekte
plaats met muren, die luwte biedt
tegen de ijskoude nachtwind van de
Sahara.
Kerstfeest 111 Sahara
Maar het werkelijk zware kwam
toch pas na Tammanrasset. het stuk
dat op de kaart als ..trés difficile"
staat aangegeven. Het begon heu
velachtig. een gemene piste met
kuilen en scherpe stenen, de banden
hebben hun portie gehad, ze zitten
vol scheuren, maar omdat ze nieuw
zijn haalden ze het Toen kwam het
zand Eindeloze vlakten zand. alleen
maar zand. geen piste, je kiest het
sehijnhaarst hardste stukje uit. en
net als je van binnen iets gaat
voelen van: „Ja ia we halen 'em",
dan kom je in het mulle terecht.
Gas geven, niet terugschakelen,
want dat kost snelheid, pedaal op
de vloer, maar het zand heeft zo'n
remmende invloed dat het hele me
chanisme sidderend en met een
schok stil staat.
Tientallen keren is het gebeurd
Uitstappen, graven, de roosters die
wij in een oase kochten voor de
wielen cn maar weer proberen. De
auto kreeg ontzettend op zijn ziel
daar in die gloeiende zon. je snapt
niet hoe zon oud kreng van een
Rotterdams autokerkhof het hem
f A y*
v-'-.f'
nog heeft gelapt. Tegen zes uur lie
pen we totaal vasthet was al don
ker en onder de stralende sterren
hemel in de absolute stilte hebben
we op Kerstavond in de absolute
ruimte van de Sahara gezeten en
geslapen in onze donszakken. terwijl
de sterren onwaarschijnlijk groot en
helder boven ons hingen. De vol
gende morgen uitgraven maar weer,
en verder.
Autokerkhof
Velen zijn gestrand op dit ellen
dige stuk. Links en rechts zagen
we wrakken van auto's. Pierre Ver-
donck uit Lier vertrok in Mei van
dit jaar met vrouw en vele kin
deren naar Zuid-Afrika. Hij leed
schipbreuk op dit gedeelte, volledig;
de wagen bleef achter, half gesloopt,
en vernield, triest beeld van vervlo
gen hoop Waar Pierre Vcrdonck
gebleven is. niemand weet het. „De
een zijn dood is de ander zijn
brood', zeiden wij cn sloopten aan
zijn Chevrolet Canadienne. net zo
een als de onze, wat van onze ga
ding was. Vijf mannen en een vrouw
met sleutels en tangen. Het was
snel gebeurd: een betere bumper,
stroppen voor de veren en hout
voor het volgende kampvuur.
Die avond zeulden we In Guez-
zam binnen. Tweede Kerstavond,
een paar camionneurs op doortocht,
de zetbaas van dc Satt met zijn
vrouw, die van de piste vertelde.
In het gastenboek vonden we en
kele Hollandse woorden van een
voorganger: ..Wat ben ik blij. dat
ik uit die hel ben en in de licht
stad In Guezzam kon binnenrijden
vijf mensen en oen petroleum
lamp".
Maar we komen er
De volgende dag. op weg naar
Agades weer zand. Duwen, stoppen,
eindje sukkelen, wegzakken, duwen,
sukkelen, stoppen. Het leek onein
dig. Maar we hielden vol. want
we wilden niet blijven steken op dit
laatste stukje meedogenloze woes
tijn, vaak werd de motor te heet en
dan moesten wij hem tegen de wind
inzetten om af te koelen en met
kostbaar water de radiator bijvul
len.
Onze benzinepositie was minnetjes
op het laatste stuk naar Agades en
het was een zuur idee te moeten
blijven steken op het laatste ge
deelte van de woestijn, want het
landschap begint nu te veranderen,
het zand wordt kleiachtig, gebars
ten. wat geel gras. warmer, en de
eerste dieren. Woestijnvossen met
flapoorgezichten gazellen. een
struisvogel, een koppel patrijzen.
Wij schoten een gazelle in volle
ren terwijl de auto reed en maakten
haar soldaat aan de lunch en toen
we Agades binnenreden was bet
nacht.
Wij zijn er dus gekomen, heel.
gezond en met een auto die nog
redelijk in elkaar zit. En nu we
weer een stad met auto's zien en
geciviliseerde „mensen", nu ver
langen we alle zes zo terug naar
de woestijn, naar de intieme be
slotenheid van de oasen, naar de
rust en de oneindigheid van het
zand.
THEO VAN HAREN HOMAN
(Van onze moderne actrice)
He meeste beurzen zijn
leeg m Januari, na de
grote aanslag die daarop in
December is gepleegd. En dan
komt men met de uitverkoop,
die aan alle vrouwen iet*
onrustigs geeft. Al die grote
prijskaartjes met doorge
streepte bedragen vormen een 3
verleiding, waaraan maar j
weinigen weerstand kunnen Eén
bieden. Als de portefeuille eers
niet dik genoeg meer is voor pCnj-
een japon of een mantel, cn a,
zelfs niet voor een rokje oj
voor een belangrijk in prijs 0
verlaagd truitje, misschien e
kunt u dan de uitverkoop e,'j*
eens aangrijpen om uw arse- este
naai accessoires aan te vullen e te
Shawltjes, een broche en een igt c
n zt
eopi
n h<
paar handschoenen zijn van
hoge waarde voor de vrouw,
die een kleine garderobe voor
vele doeleinden moet gebrui
ken en die er toch naar
streeft, er niet altijd precies
eender uit te zien
Wij hebben u met Kerstmis I i
al eens een kijkje gegeven
achter de gevel van eén van
die huizen, waar vogels var ee,
velerlei pluimage onder één |iaü;
dak wonen. Nu zijn die vrou- jet
welijke vogeltjes uitgevlogen
en hebben allemaal wat
nieuwe meegebracht om zich
een beetje op te doffen. Het
meisje op haar goedkope zol
derkamertje veroverde een
paar kleurige wollen shawl-
uve
Is
tad
fsta
llec
ek
tjes voor een luttel bedrag.
2Ü kocht een alpino-pet en
maakte daarvan, met behulp LJ^.
van de plotseling modieus ge
worden dekenspeld, een ele
gante baret.
Haar onderbuurvrouw heeft,
dank zij de uitverkoop, ein
delijk haar doel bereikt: twee
stel complete accessoires bij
haar mantelpak: shawl, dikke
handschoenen en een eenvou
dige tas voor sportieve, een
ceintuurtje, wat sieraden, een
lange parapluie en een ele
gante ceintuur voor geklede
doeleinden.
Daaronder ziet u wat er te
bereiken is met een zwarte
jersey blouse en een plissé-
rok: lange handschoenen een
bij elkaar behorend stel sie
raden en een mutsje maken
er eert elegant namiddag
ensemble van.
Door een shawltje met een
mooie broche vastgestoken,
korte handschoenen en een
avondtasje, wordt het een
schouwburgtoilet. (Want al
wordt er niet zoveel meer
toilet gemaakt voor het thea
ter. toch is het een goed ge
bruik om voor een feestelijke
uitgang wat. extra werk van
uw uiterlijk te maken).
Op de benedenverdieping
ten slotte woont een vrouw,
die er zich zorgen over maakt
dat zij slechts cén avondtoilet
bezit, waar z{j altijd dezelfde
bontcape bij moet dragen
Zij heeft zich in het bezit
gesteld van een lange tule
shawl, aan de uiteinden met
boeketten kraaltjes gebor
duurd. Zo kan zij ook door
accessoires wat variatie in
haar kleding brengen
ooi
1.-
ïtp
aag
feil.
laa
(oei
e.
em
IC
vas
•itj
dus
iel
?ig<
ies
;tai
-itj
1
In
dov
eer
.or
elc
de
als
bewoners meer dan vier is.
De regeling luidt: tot 3 personen
15%; van 4 tot 6 mede-inwoners
19%; van 6 of 7 mede-inwoners
23^%; van 8 of meer perso
nen 28%.
- r' .1"
De Sahara met een auto door
trekken dat is de piste weer
staan, de piste met het ondulc
de korte gemene golfjes in de kei
harde rotsgrond, waarover de auto
mobilist moet „scheuren" met een
snelheid van plm. 70 km, wil hij
de banden zo min mogelijk laten
lijden cn voorkomen, dat de auto
volslagen uit elkaar rammelt. Rich
tingaanwijzing is er niet, maar na
enkele honderden kilometers woes
tijn. begin je te begrijpen, dat er
toch een eenvoudig systeem ron
aanwijzingen is: dc stapeltjes ste
nen aan de pisterandEen sta
peltje links betekenter is een
scherpe afdaling, een stapeltje aan
iedere kant: zeer slechte wegnog
slechter dan normaal.
Z<
Prof. dr. H. Kraemer, sinds
enige jaren verbonden aan de
Wereldraad van Kerken te Ge
neve, evenals onze landgenoot
Visser 't Hooft, vertoefde on
langs korte tyd in ons land en
sprak bij die gelegenheid voor
de leerlingen van
„Kerk cn Wereld" op
de Horst te Drieber
gen, over „Evangeli
satie, gezien vanuit
de internationale situatie".
Hij herinnerde aan hetgeen hij in
1936 op een zendingsconfercntie te
Amsterdam zeide: „In Europa ver
keren wij in een zendingssituatie,
want wij leven er in een niet-
christelijke wereld". Dat was een
volkomen nieuw gezichtspunt, waar
men onwennig tegen aan keek. Het
is goed zo iets nog eens in her
innering terug te brengen. Óm er
door bemoedigd te worden.
In onze tijd zijn de kerken ernstig
met haar van God gegeven zen
dingsopdracht bezig. Door wroeten
en mieren moeten wij onze weg
vinden Wij staan er veel moeilijker
voor dan de eerste christenen. Voor
de moderne wereld is het Evangelie
geen kracht meer. die met het gan
se leven te maken heeft. Zij weqt
geen raad met God. Daarom staan
wii in een vacuum.
Dat zien wij het beste in Frank
rijk. dat altijd vooraan was in de
ontkerstening cn waar ook altijd
uiterst begaafde mensen de moed
hadden cn hebben consequenties te
trekken uit de houding van het on
geloof. Toch is men aan de andere
kant in Frankrijk ook typisch vin
dingrijk in het experimenteren, om
de arbciderswereld. die volkomen
\an Evangelie cn kerk is vervreemd,
weer met de Boodschap der kerk
in aanraking te brengen.
Anders is het gesteld in Scandi
navië Daar leeft men nog in het
vertrouwen op de invloed, die de
staatskerk in het volksleven heeft.
Maar die invloed wordt gemakkelijk
overschat.
Engeland onderscheidt zich ook
hier van andere landen: het heeft
diepgaand deel aan het ontkerste-
ninpsproces, maar tegelijkertijd be
houdt het een innerluke verbonden
heid aan de christelijke traditie
Weer een ander beeld: Amerika,
waar de spontane groei en uitbrei
ding van de kerk door het getui
genis van de gewone kerkleden tot
op de huidige dag voortduurt. In
de tijd van het ontstaan van het
Amerikaanse Gemenebest schijnt
'n groot deel van dc bevolking geen
lid van enige kerk te zijn geweest.
Maar de immigranten, die in de
negentiende eeuw in groten getale
binnenstroomden en steeds verder
-Deze week-
het Amerikaanse continent verover
den. brachten ook hun godsdienst
mede en zo is door het krachtige
e\ angelisatiewerk van al deze leken
inderdaad de deelname van de be
volking aan het actieve kerkclnke
werk zeer gegroeid. Tegenwoordig
zijn de Amerikaanse kerken zeer
goed georganiseerd cn werden er
groots opgezette campagnes gehou
den. En toch is ook het Amerikaan
se leven ten offer gevallen aan de
ontkerstening.
Dit zijn allemaal ernstige, soms
zelfs verontrustende feiten. Wat doet
de kerk nu? In het algemeen kan
van grote evangelisatiesamenkom-
sten het heil niet verwacht wor
den. Wij moeten grote nadruk g-an
leggen op de indirecte evangelisatie.
Wij moeten volstrekt eerlijk en
rechtvaardig de medemens dienen
in de situatie waarin hij is en hem
niet allereerst willen ..beevangeli-
seren". Het volle accent moet er
op liggen, hoe christenen zich plaat
sen midden in het leven van de
politiek, van de strijd om het be
staan. van de cultuur. Hoe meer dit
gedaan wordt vanuit het christelijk
geloof en daardoor duidelijk ge
maakt wordt, dat het Evangelie een
antwoord geeft op de vragen naar
de zin van het leven, des te meer
zijn wij op weg om stap voor stap
het nooit eindigende vraagstuk van
de juiste vorm cn de juiste inhoud
van de evangelisatie in de tegen
woordige tijd te vinden.
Er wordt druk gesproken over de
verdediging van ..de erfenis der
Christelijke beschaving" in het con
flict Oost-West. Natuurlijk is dat
een aftreksel van christelijk mora
lisme. Maar dit is er dan ioch nog!
Het Christendom werkt nog altijd
na Wii mogen de kans, die hierin
ligt. niet ongebruikt laten. Doch
daarbij zullen wij het de wereld
duidelijk moeten maksn, dat zonder
het christelijk geloof de zedelijke
waarden van het christendom hun
gezag cn levende kracht zullen ver
liezen. De ethiek kan niet los van
de dogmatiek worden gedacht.
Aldus prof. Kraemer. Wij ontle
nen het verslag zijner rede aan het
nieuwe tweewekelijkse orgaan voor
het Hervormde Kerkewerk „Woord
en Dienst". Het eerste nummer van
dit blad dat een concentratie
vormt van allerlei tot nu toe af
zonderlijk verschijnende bladen en
huisorganen verscheen dezer da
gen onder hoofdredactie van ds P
J. Roscam Abbing. Het gaat uit van
de Hervormde Raad voor Kerk en
publiciteit en verschijnt bij Het Boe
kencentrum te Den Haag.
Eén student
Bil het begin van het
academisch jaar bleek
zich aan de theologische
wrnimwirtW faculteit van de univer
siteit van NcucEatel in
Zwitseland één student te hebben
laten inschrijven.
Dit jaar Stuttgart
Ook dit jaar zal in Duitsland een
„Kirchentag" gehouden worden. De
ze massale bijeenkomst van protes
tanten uit West- en Oost-Duitsland
vond het vorig jaar in Berlijn en
het jaar daarvoor in Essen plaats.
Dit jaar komt men te Stuttgart sa
me-^ De president van de ..Kirchen
tag dr von Thadden. heeft in een
radiorede aangekondigd, dat het
thema dit jaar zal zijn „Wahlt das
Leben" (Kiest het leven).
Hereniging
Nederland is toch niet meer al
leen het land der kerkelijke split
singen. Allerlei kerkelijke hereni
ging vindt er in onze tijd óók
plaats. De jongste is die tussen de
Evangelisch Lutherse Kerk en het
Hersteld Evaneelisch Lutherse Kerk
genootschap. Dat laatste maakte zich
in 1791 van de Lutherse Kerk los.
Onder de invloed van dc Duitse
..Aufklarung" kreeg de prediking
ook in de Nederlandse Lutherse
kerk van het eind der 18e eeuw
een sterk rationalistisch karakter;
orthodox protpst daartegen leidde
tot de afscheiding. In de loop der
jaren echter voltrok zich ook op
Luthers terrein zoveel wijziging in
theologie cn prediking, dat het
..herstelde" Lutherdom zijn afzon
derlijke bestaansrecht hoe langer
hoe meer verloor. Men vond elkaar
zowel in nationaal als vooral ook
in internationaal verband fde Lu
therse Wereldfederatie') en bleek op
feitelijk dezelfde grondslag van be
lijden te staan. En dus hereniging,
waartoe de algemene kerkelijke
vergadering der Herstelden dezer
dagen besloot en waartoe de synode
der Evangelisch-Luthersen on 24 de
zer ongetwijfeld óók besluiten zal.
Kerkstrijd in IJzendoorn
Graag zou ik een paar opmer- c
kingen maken naar aanleiding van
uw bericht over de kerkstrijd in
IJzendoorn. De zegslieden van uw 7
verslaggever hebben de zaak wel j
zeer eenzijdig voorgesteld en staan t
met de waarheid nu en dan op ge
spannen voet. Toen de nieuwe pre- s
dikant in IJzendoorn kwam, was H
niet het grootste deel der inwoners
tegen hem gekant. Het groot aan- JJ
tal blanco stemmen bij de eerste
stemming gaf echter te denken.
Het wees op een mentaliteit van:
eerst de kat uit de boom kijken.
Enkele ontevredenen, die 'n zekere
mate van gezag hebben, hebben
hiervan gebruik gemaakt en zijn p
er in geslaagd hun aanhang te ver-
groten, zodat zij nu de meerder
heid aan hun zijde hebben. Dit n
alles is een gevolg daarvan, dat de
predikant zich niet stoort aan con
servatisme en traditie, twee af
goden, die in de Betuwe in hoog
aanzien staan. Dat ds. Schokking
niet op Gereformeerde grondslag
zou preken, is beslist onjuist.
Evenmin is deze predikant de ge
meente opgedrongen. En ook de L
getallen betreffende het aantal G
leerlingen der Zondagsscholen zijn
niet betrouwbaar.
Tenslotte dit: het is te hopen,
dat ds. Schokking er in zal slagen
een beter begrip ingang te doen
vinden van écht Christendom.
B. VAN DOORN
Probleem Nieuw Guinea
Nu de besprekingen in Den Haag
begonnen zijn is Nw. Guinea weer
in het brandpunt van de belang
stelling komen te staan. Thans ech
ter zijn de internationale verhou
dingen veel gunstiger voor Neder
land dan ten tijde van Ling-
gadjati. Daarom dient m.i. het stre
ven er nu resoluut op gericht te
zijn Nw. Guinea te behouden. In
geen geval mag het met de
autochthone bevolking daar als
ruilobject worden opgeofferd om
de investeringen in Indonesië vei
lig te stellen, aangezien verdragen
en overeenkomsten in de praktijk
toch slechts van kracht blijven zo
lang een der partijen in de re
gel de sterkste er voordelen van
trekt. Evenmin mag de gedachte
opkomen, dat bij prijsgeven van
Nw. Guinea algehele voldaanheid
over de hele linie zal heersen,
waardoor dan meteen het probleem
van de Indische Nederlanders op
vrij eenvoudige wijze zou worden
opgelost.
Een verdere afbrokkeling van
het rijk zal noodlottig worden voor
land en volk. W.A.R.
