Amersfoorters reden vroeger in omnibus en paardentram Kunstenaar, die iets te zeggen heeft Met een mes de kunst te lijf Zelfs stuiverstarief kon tram niet redden Show, geestigheid en nog eens show r Pieter v. Velzen exposeert in Amersfoortse Academie FILMS IN AMERSFOORT „Het gevloekte zeilschip" spannende film ..De Waarheid" over royement van de heer Van Apeldoorn ■^•'aterdag 19 Januari 1952 5 Eén van de middelen, welke ons ten dienste staat om een te grote ver- eersdichthcid te voorkomen, is het bezit van een goed functionnerend penbaar middel van vervoer, dat vooral het oog gericht moet houden op et algemeen belang. In het buitenland en met name in de Verenigde Staten oudt men zich momenteel zeer met dit probleem bezig, omdat daar de erkeersdichtheid zodanig geworden is. dat drastische maatregelen noodza- elijk zyn. Wanneer wy na willen gaan hoe het in dit opzicht in Amersfoort esteld is, moeten wy. evenals voor het goed kennen van het ontstaan van e tegenwoordige verkeerssituaties, terug grijpen in het verleden. Ditmaal igt dat verleden niet In de lyden van dc Romeinen, doch slechts een vyf n zeventig jaar terug. Want op 18 April 1876 werd de stadomnibusdienst eopend tussen de gasfabriek die toen op het einde van de Kamp lag n het Station aan het Smallepad. Conducteur Liethof zwijgzaam man De Bloemendalse A Buitenpoort, naar de stad gezien. Tekening in 0.1. inkt door Jord. Hoorn. In die dagen, toen de Langcstraat eel te breed was voor het toen- ïalige verkeer, werd deze dienst iet ingesteld om een te druk ijverkeer te matigen, doch slechts Is een „luxe" voor die bewoners, ie niet van zins waren van de tad naar het station te lopen, een fstand, die men toen ..ver'' noem- e. De omnibussen reden dan ook lleen in aansluiting op de vcr- •ekkende en aankomende treinen, iigcnïijk was zulk een dienst niet neer dan een „rijtuig voor een waalftal personen". In vergelijking ot de prijs van de toenmalige (uurrijtuigcn of ..vigelantes", die oor een dergelijke rit ongeveer 1.per persoon vroegen, was de ïtprijs van 15 cent uitermate aag. Wanneer wij evenwel een ver slijking maken met de levensstan- laard van die dagen, toen een joede sigaar een cent of drie kost- e. een ei net zo'n bedrag en emand met een inkomen van rond 100.per maand al een hele Piet was, dan was 15 cent voor zo'n kort •itje toch een hele som. De omni bus was dan ook geen vervoermid- iel „voor allen", zoals het woord ngenlijk wil zeggen. Men moest iestijds toch wel tot de midden stand behoren, om zich zulk een •itje te kunnen permitteren Toen dan ook de twintigste eeuw in het verschiet kwam begon men aok in Amersfoort te denken over »en ander vervoermiddel, dan de omnibus van Burgerhout". De elcctrische tram was te duur, doch de paardentram was voor steden, als deze soms een ware uitkomst, omdat de exploitatie goedkoper was en dus de vervoerprijzen lager konden liggen, zodat ook dc min der gesitueerden er gebruik van zouden kunnen maken. Aanvanke lijk dacht men tegelijk een verbin ding met Soest en Baarn te maken, doch toen bleek, dat er een nieuw station gebouwd zou worden gin gen die plannen weer in de porte feuille Voor onze begrippen lijkt dit enigszins zonderling, want een tram van de stad naar het huidige station zou toch heel goed langs de Barchman Wuytierslaan naar deze plaatsen door kunnen rijden, doch wij moeten wel bedenken, dat de route naar Soest toen nog hele- maal langs de Soesterweg ging. Het geharrewar om de plaats van het nieuwe station dat aanvan kelijk nog verder van dc stad af zou komen te liggen willen wij J hier onbesproken laten, doch wij willen slechts memoreren, dat na - het bepalen van de definitieve plek een nieuw plan rypte voor de aan leg van een paardentramweg van de Kamp naar het tegenwoordige station en niet verder. ONDERLANGS Op 15 Maart 1898 werd aan ir Krieger, lang geen onbekende in de toenmalige tramwereld, conces sie verleend voor deze lijn, die op 31 Juli 1901 feestelijk werd inge wijd. Een enkele reis kostte 10 cent en een ietour kon men al krijgen voor 12 V, cent. Aangezien het viaduct in de Stationsweg nog niet gereed was en ook het station zelve nog lang niet „op orde"' ge noemd kon worden, werd vanaf de uitmonding van het Smallepad „onderlangs" gereden over het spoorwegterrein Pas toen het via duct er was kreeg dc tram haar definitieve route, waarbij in de richting van het station over de Vlasakkerweg en in de richting van de stad langs de Snouckaert- laan gereden werd. Slechts een en kele maal werd van deze gewoon te afgeweken. Het is ook wel eens voorgekomen, dat in beide rich tingen over de Vlasakkerweg gere den werd, omdat een zieke dame in het huis. waarin thans de redactie van onze krant gevestigd is. last had van het gedreun van de voort- "N Waarschuwing voor gladde wegen Terugkomend van een verga dering buiten de stad. mocht ik met een vriend in diens auto meerijden. Het had wat gere gend, een beetje gesneeuwd, en toen kwam de koude wind er over. De weg werd glad. We hadden de uiaarschuuiinp niet gelezen in de krant. Niet ge hoord door de radio. We voelden die ^waarschuwing pas, toen we in een bocht een wonderlijke schuiver maakten. Daarna was het niet half zo gevaarlijk meer. Langzaam rijdend, met twee wielen in de harde grintberm, kwamen we zonder ongelukken thuis. Die eerste schuiver had natuurlijk óók noodlottig kunnen zijn. En we zagen onderweg verscheiden gestrande auto's. We beyueren ons zo lang mo gelijk. met het kwaad om ons en in ons geen ernst te maken. Bij anderen niet en bij onszelf niet. Dat is roekeloos, waar het ons zelf betreft, onbarmhartig, waar het onze naaste betreft. En langs de levensweg staan de brokstuk ken nis evenzoveel verwijten. Dankbaar ben ik. dat de God van de Bijbel niet „de liere Heer" is, die wij er van gemaakt hebben, maar dat Hij ernst maakt met het kwaad, dat Zijn toorn openbaar wordt over alle goddeloosheid, en dat Hij in bit tere en laatste ernst liever Zijn eigen Kind offerde, dan dat Hij ons zou laten voortsnellen op een gladde weg. zonder dat we het wistenZijn gerechtigheid. Zijn toom en gericht, die zijn pas barmhartig! v. E. durend langs rijdende trams! Wat een knusse tijd was het toen toch. Ondanks het lagere tarief en de reeds wat betere levenstandaard werkte de paardentram al evenmin verkeersontlastcnd als de omnibus fiets wat trouwens ook nog steeds niet de bedoeling was), want reeds in 1906 werden er stemmen gehoord om de zaak maar te liquideren of aan de Gemeente over te doen De Amersfoortsc paardentram was toen al noodlijdend. In 1908 werd nog een poging ondernomen om door invoering van het ..stuiverstaricf", dat aan den volke kond werd ge daan door grote borden op de tramrijtuigen, het bedrijf wat nieuw leven in te blazen, doch ook dat mocht niet meer baten. Toch duurde het nog tot 13 Januari 1917 voor en aleer de Amersfoortsche Tramweg Maatschappij de laatste adem uitblies. ZOET GEHEIM Dc laatste twintig jaar wordt van zulk een „tramdood" een geweldig feest gemaakt, omdat dan een nieuw en beter vervoermiddel zijn intrede zal doen. doch het verscheiden van de Amersfoortse tram was verre van feestelijk, omdat er geen bete re dienst voor in de plaats kwam Toch is het einde van het bedrijf een unicum in de vervoerswereld geweest, omdat men strikt geheim hield wanneer de laatste rit zou zijn. Zó stil werd het gehouden, dat het uitloven van een bedrag van f 25.aan de conducteur, als hij het zoete geheimpje los wilde laten, zelfs niet mocht baten. Een woord van hulde is zeker op zijn plaats voor conducteur Liethof. die aan deze verleiding weerstand wist te bieden op een moment dat zulk een bedrag toch heel welkom ge- Pleter van Velzen. die tot 1 Februari in de Amersfoortse Academie, Utrechtse Straat 53, exposeert, is nog betrekkelijk jong. In 1911 te Wecsp geboren, werd hü eerst opgeleid in het banketbakkersvak, maar toen de tekenlust vaardig over hem werd, kwam hü op z'n 21e op de Aeademie in Amsterdam. HU heeft zich niet gehaast met exposeren. Een paar Jaar geleden zond hU werk in op de Bosse tentoonstelling van R.K. Kunste naars en lk geloof dat dit als exposant zUn debuut is geweest. Kon men toen over zijn inzen- acht te behoren tot de realisten ding misschien nog moeilijk an ders dan weifelend schrijven, thans geeft hij een ruimer en veelzijdiger beeld van zijn werk wijze en plaatst zich daarmee in de rijen van hen, met wier schep pingen men rekening houdt. Ik weet niet of v. Velzen zich weest moet zijn. omdat 's mans be- trekking een einde ging nemen. Toen dan ook op Zaterdag 13 Januari 1917 de tram van 13 14 uur I van dc Kamp vertrok wist nie- 1 mand. dat deze rit niet naar het station, doch slechts tot de remise zou gaan. Het tweede openbare vervoermiddel in Amersfoort was ter ziele J. H. E. REESKAMP Redeloze afkeer van naar universaliteit strevende abstracte kunst leidt soms tot individuele en ziekelijke gewelddaden Limburgse mijnen mogen delven op Duits gebied /l/jEN ZOU ZO ZEGGEN, dat het streven van Piet Mondriaan om en West- dc schilderkunst los te maken van het tijdelijke cn individuele BONN Nederland duitsland hebben een overeenkomst gesloten. waarbU aan bepaalde Ne derlandse müncn het recht wordt gegeven kolcnlagen op Duits ge bied te exploiteren. Dc Nederlandse mijnen worden hierdoor in de gelegenheid gesteld hun kolenwinnin voor lange tijd voort te zetten en de overeenkomst betekent niet alleen een belangrijke uijdrage voor de oplossing van de Nederlandse kolennood. maar brengt ook een niet te onderschat ten dollarbesparing met zich. Vol gens minister Van den Brink, die de overeenkomst voor ons land in de Westduitse hoofdstad onderte kende. zal Nederland thans gedu rende een perio le van veertig tot vijftig jaar in staat zijn zijn eigen kolenproductie met 2 tot 3000 ton per jaar te verhogen. en slechts fe doen gehoorzamen aan absolute wetten van schoonheid, niemand zou kunnen ergeren, grieven of opwinden. En toch blijkt steeds weer, dat mensen, die over 't algemeen nauwelijks enige inte resse tonen voor de schilderkunst, zich bijzonder kunnen opwinden als het gesprek komt op de z.g. abstracte kunst. Zonder zich ooit verdiept te hebben in de problemen, die deze kunst zich stelt, verklaren zij alles wat niet duidelijk de realiteit uitbeeldt, tot waanzin, snobisme cn ontaarding. Deze verontwaardiging over kunst kan bijzonder aggres- sieve vormen aannemen en zelfs tot gewelddaden tegen de onschuldige kunstwerken zelf voeren. Bioscoop-bezoekers met een nei ging tot het romantische. zuUen het volle pond krijgen, wanneer zij in Grand Theatre gaan genieten van de Metro Goldwyn Mayer-film Showboat Vergissen wij ons met. dan is dit de vierde maal. dat deze onvolprezen musical show naar een Gary Cooper kan nog steeds vechten Roffelende paardehoeven cn knet terende revolverschoten zijn de voornaamste ingrediënten van het filmmenu, dat deze week in Rem brandt onder de titel „De stad de»- verschrikking" wordt opgediend Gary Cooper is als een onverschrok ken vechter de hartige hap in hei geheel cn Ruth Roman zorgt, dat er nog een niet te versmaden toetje aan wordt toegevoegd. Al deze be standdelen bij elkaar vormen de ge schiedenis van een schilderachtige kerel, die na de Amerikaanse bur geroorlog een soort guerrillastrijd in zijn eentje poogt voort te zetten teneinde een paar aartsvijanden tc treffen, die zijn huis in brand heb ben gestoken De film is in techni color nog schilderachtiger dan de historie zelf. roman van Edna Ferber en met mu ziek van Jerome Kern en Oscar Hammcrstein, is verfilmd, ditmaal met sterren als Kathryn Grayson cn Ava Gardner in dc hoofdrollen. Het romantische verhaal dat zich ont rolt aan de boorden van de Missisip- pi tegen 't einde van de vorige eeuw wordt in technicolor gepresenteerd en is met zijn zoetvloeiende muzivk zeker in staat in deze grauwe da gen een paar uurtjes aantrekkelijke ontspanning te brengen. Het „beeld" is voortreffelijk; songs als 01' Man River en andere bekende melodieuze liederen van Kern. hebben nog niets van hun oude charme verloren. De humor van Joe E. Brown is er ook weer eens bij cn Marge cn Gower Champion brengen een dans nummer, dat bijzonder virtuoos ge noemd mag worden. En dangezongen wordt er in deze film. dat de zanglicfhebber er alleen daarom al heen kan gaan. Er is o.a een negerzanger met een Nog onlangs heeft een onbekende bezoeker in het Haagse Gemeente museum een schildery van Mon driaan door een messteek bescha digd. Het is natuurlijk mogelijk dat hier sprake is van baldadigheid of van een uiting van riekelijke dwangideeën, maar ik geloof het niet. In ieder geval is de cggres- sieve animositeit tegen abstracte kunst een zo opvallend verschijnsel, dat een dergelijke vcrnlclzucnt cr een mogelijk uitvloeisel van kan zijn. Het is wel merkwaardig dat juist Mondriaan, die zijn kunst trachtte tc ontdoen van alle per soonlijke karakteristieken, (lie een voor allen toegankelijke, boven-ty- delijke cn bovcn-persoonlijke we reld van schoonheid wilde berei ken. het slachtoffer is geworden van deze vernielzucht. Streven naar universaliteit „De schilderkunst in wezen één en onveranderlijk heeft zich steeds in zeer onderscheidene uitin gen geopenbaard", zo verklaarde Mondriaan: „De achter ons liggen de kunstuitingen die zich als zovele stijlen kenmerken onder scheiden zich slechts van elkander door oorzaken van tijd en plaats, waar zij in wezen één zijn. Hoe verschiUend ook in verschijning, kwamen zij toch alle uit eenzelfde bron voort: uit het universele, uit het diepste wezen van al het be staande. Daardoor vertonen alle his torische stijlen een gemeenschappe lijk streven, n.l. om het universele tot uitdrukking te brengen. Zo heeft alle stijl een tijdcloze inhoud en een tijdelijke verschijning." „De werkelijk moderne kunste naar voelt de abstractie der schoon heidsontroering bewust hij erkent bewust, dat de schoonheidsontroe ring kosmisch, universeel is. Deze bewuste erkenning heeft abstracte beelding tengevolge bepaalt hem tot datgene, wat uitsluitend univer seel is." „Zij (de nieuwe beclding) kan niet gehuld zijn in datgene wat het individuele karakterizeert: de na tuurlijke vorm en kleur, maar zij moet tot uitdrukking komen in de abstractie van dc vorm en de kleur in de rechte lijn en in de tot bepaaldheid gestelde, primaire kleur Deze universele beeldings- middclen zijn in de moderne schil derkunst langs de weg van conse quent doorgevoerd vorm- en klcur- abstraheren gevonden: toen zij ge vonden waren, trad als vanzelf, exacte bceldlng van enkel ver houding naar voren, en daar mede het essentiële van alle beel dende schoonheidsontroering." Nieuwe gemeenschapskunst Mondriaan en zijn geestverwan ten. die in 1918 de groep van „De Stijl" vormden, stond een nieuwe gemeenschapskunst voor ogen. Hun streven heeft op vele gebieden (ar chitectuur') invloed uitgeoefend. Doch ondanks hun theorieën kon den zij niet verhinderen, dat hun manifestaties door de tijdgenoten als hoogst individuele uitingen aan Jraaie volumineuze basstem en hij vocld werden. Ontegenzeglijk is niet de enige goede vocalist. De sprceltt het individuele ook veel bijzonder fraaie kleuren dragen er stcrker in hun kunsti dan hun be. niet weinig toe bij deze honderd doeling was. en dit persoonlijke procent showfilm tot een inderdaad wekt juist ook persoonlijke reacties dikwijls fantastisch kijkspel te ma- 0p ken. Het is niet tegen de theorieën van „Het gevloekte zeilschip" verplaatst i de haven van Trabo te slepen, al- ons midden In de donkere jaren van i waar hij ontdekt dat het gevloekte de jongste wereldoorlog. Pat Ban- zeilschip dat onder Deense vlag non. een stoere kapitein van een vis- 1 vaart, in werkelijkheid een mocder- sersbuot uit Gloucester, besluit on- schip is van de Duitse onderzeeërs, danks de Duitse U-botcn die de kust dat haar gezagvoerder een nazi is rond Engeland onveilig maken, zee en dat de in de ruimen opgeslagen Gary Cooper staat z'n mannetje als 't op vechten aankomt nog steeds U kunt het deze week zien in „De Stad der Verschrikking". (Rembrandt) tc kiezen om door goede vangsten in enkele jaren „binnen" te zijn. Hij laat zich verleiden als passar gier een verpleegster mee te nemen en haar af te zetten op 't eiland Trabo, waar haar gewonde vader woont. Eenmaal op zee horen zij mi- I trailleurschoten en het gedreun van granaten terwijl lichtsignalen de dikke mist doorbreken Een verlaten schoener, waarvan het tuigage door storm is vernield, dobbert stuurloos rond op de woeste zee. Kapitein Bannon inspecteert het schip maar vindt slechts een gezag voerder die verwezen in zyn hut zit. Van de overige bemanning geen vaten rum een schijnlading vormen die honderden torpedo's verbergen moet Hij is het ook die met behulp van zijn dappere bemanning de nazi kapitein en zijn inmiddels versche nen matrozen ontmaskert in een strijd die met branders, mitrailleurs en M.C.'s wordt gevoerd. Hoe en passant twee vijandelijke duikboten (cn de yaten rum) in de grond worden geboord, kunt u deze weck zien in het City-theater. De hoofdrollen van dit verfilmde, onwaarschijnlijke verhaal (dat niet temin een uiterst spannende rolprent is geworden) spelen Dana Andrews spoor. Bannon besluit het schip naar I en Claude Rains. Mondriaan (die zij trouwens niet kennen) dat vele mensen in verzet komen, het is tegen een persoon lijke visie, die afwijkt van dc gang bare. zó sterk afwijkt, dat deze tot waanzin, tot tègen-natuurlijk wordt gestempeld. Dat tegen-natuurlijkc kan de mens niet dulden, wekt in hem de drang tot uitroeiing op. Het tragische is alleen, dat meestal die notie van abnormaliteit een kwestie van conventie is, die in een andere tijd volkomen anders kan zijn. Al zullen Mondriaan's opvattin gen over kunst wel nooit alge meen aanvaard worden, het is toch wel treurig, dat in een maatschap pij. die zich zo graag beroemt op vrijheid van meningsuiting, de on baatzuchtige uitingen van een kun stenaar zulke aggressieve reacties kunnen oproepen' R E PENNING. Bij de Nederlandse slaven buitenlandse hoofdofficieren Jongste ervaringen ten dienste van instructie (Van een onzer redacteuren) DEN HAAG Besprekingen tus sen generaal Eisenhower en minis ter Staf, gevoerd op Nederlands ini tiatief. zullen tot gevolg hebben, dat binnenkort een militaire missie van Eisenhowers hoofdkwartier in Nederland zal worden gevestigd, waarvan de leden beschikken over zeer grote oorlogs-ervaring, met name ook over ervaring in Korea opgedaan. De leden van deze missie zullen worden toegevoegd aan het hoofdkwartier van Prins Bernhard (inspecteur-generaal van de land macht), en van de inspecteurs van infanterie, artillerie, cavalerie, genie en verbindingsdienst, waar zij hun ervaring dienstbaar zullen maken aan de instructie van de Nederland se strijdkrachten. Bovendien zullen vertegenwoordi gers van deze missie worden in gedeeld bij de staven van leger korps en divisies. Gedurende de opleidingstijd zullen deze buiten landse hoofd-officieren optreden als chef van de staven van de divisies en het legerkorps waarbij zij zyn ingedeeld. Tijdens grote manoeuvres zullen echter de Nederlandse hoofd officieren deze taak weer geheel uitoefenen. De bedoeling Is. dat dc Neder landse staf-officieren de beschik- m de ruime opvatting, die Hans v Norden c.s. daaraan geven 't Zou kunnen. Hij volgt in geen enkel opzicht de realiteit angst vallig, hij transformeert het na tuurbeeld op tamelijk vrijmach tige wijze, maar toch houdt hij op een of andere manier het con tact met de realiteit, de figuur, de derde dimensie, vast van abstracte kunst moet hij blijkbaar weinig hebben. Invloeden toont zijn werk zeer zeker, en niet van de eersten de besten. Men denkt b.v. wel eens aan Chabot ook aan Chagale, ik voel hier en daar verwantschap met Aad de Haas (de door zekere scribenten verdoemde), met Her man Kruyder en metMaurice Denis, de Franse religieuze schil der. Deze namen worden niet aange haald om 's kunstenaars afhanke lijkheid of gebrek aan originaliteit te bewijzen. Pieter van Velzen heeft genoeg persoonlijkheid om deze invloeden zelfstandig te ver werken. Ik noem ze, om duideiyk te maken,na welke groep of groe pen de kunstenaar, die thans in Nieuw-Loosdrecht woont, in de geest verwant is. Wys inzicht Men kan 't wijze inzicht van sommige R. K. kerkbesturen prij zen, die hem nu reeds belangrijke decoratieve opdrachten hebben verstrekt. Zo heeft hij een glas raam ontworpen en is thans bezig aan een 16 m. hoge wandschilde ring (Apocalyptische Ruiters) voor de kerk te Weesp, zijn geboorte plaats. Deze profeet is dan toch blijkbaar wèl n zijn vaderland ge- eerd. In zijn religieuze doeken is hij 't meest aan Aad de Haas ver want, maar hij gaat lang zover niet als deze in zijn geoutreerde vormen. Weliswaar is de gegesel de Christus van v. Velzen een bijna melodramatische, volkomen ontmenselijkte figuur, maar deer nis en piëteit verlaten de schilder niet. Een soortgelijke neiging naar melodramatisch pathos is er in Een voorstelling van Christus' geboorte en de aanbidding der Herders door Pieter van Velzen op zijn expositie in de Academie (het voormalige politiebureau). Een familiegroep zelfportret met vrotfw en kind door de schilder Pieter van Velzen, die in de Amersfoortse Academie zijn werk exposeert. zijn Verworpen Christus (20) en in de Eerste val onder het Kruis, waar de man die Jezus met de karwats opjaagt een satanische Beëlzebub lijkt. Gelukkig heeft de kunstenaar ook andere pijlen op zijn boog. Romantisch-symbolisch is zijn gro te fantasierijke doek van het Pa radijs, waar dc hof van Eden, een droomoord met exotische groei sels, bewoond wordt door de bei de eerste mensen, die, Jong en naakt, in extatische verrukking voor de overstelpende schoonheid rondom, tc paard zitten. Een merkwaardige schildering, die mij echter iets tc veel aan dc roman tiek van dc Nibelungcn-film her innert. Zijn Kerstgebeuren is een schil derij vol verstilde pieuze sugges ties, waarbij dc herders als kinde ren verbaasd en bijna angstig ver blijd toezien. Verwant aan zyn Fa- radijs. maar ook ietwat verwijzend naar Chagall is het mooie Blauwe Paardje, een etherisch sprookje. In zijn Engelbewaarder en zijn Aankondiging is hy poëtisch cn naicf. in zijn Dame met voile is hij daarentegen op 't decadente af; niettemin een uitstekend schilderij. Indringend verteller Met no. 5. „Meisje met gele hoed" heeft Pieter v. Velzen mijn hart gestolen. Hij is hier een in dringend verteller, een knap psy choloog en zijn compositie is pic turaal tot eon feest geworden. Trouwens, ook zijn grote, decora tief opgeloste familiegroep (2> vind ik knap en gevoelig, waarbij de reine uitdrukking in het kinder kopje waarlijk heel subtiel is weergegeven Zijn „Zomeravond" behoort eveneens tot zijn bekoor lijkste werken Over zijn kleur heb ik nog niets gezegd, terwijl Pieter van Velzen zich een rijk colorist toont, die weliswaar zijn palet in bepaalde gevallen tot enkele tonen vereen voudigt. maar daarnaast ook een overdaad aan kleuren en valeurs weet te geven. Een kunstenaar, die iets te zeg gen heeft, en naar wiens ernstig- gevoelige stem men gaarne luistert! C. A S. In het comfnunlstlsche dagblad ..De Waarheid" van 17 Januari vonden wij een uitvoerig artikel over het royement uit dc communistische partij van het C.P.N.-lld van de AmersfoorUe gemeen teraad. de heer W. van Apeldoorn WIJ drukken dit artikel hier onver- korf. af met alle typische rommunlstl- king krijgen over de ervaring welke schr opmerkingen *n argumenten Incluis in de allerjongste tijd is opgedaan. Het lijkt on* onnodig het nog van een i commentaar te voorzien. En nu „De Waarheid": I „Zoals reeds eerder in onze krant werd vermeld, hcett de ledenvcrgadc- I ring van dc afdeling Amersfoort der C.P.N. het besluit genomen W van Apeldoorn uit de partij te royeren. De partij had reeds vroeger geëist, dat Van Apeldoorn zijn zetel ln de Amersfoortse gemeenteraad vr beschik king zou stellen van dc partij. Dc on middellijke aanleiding tot deze els was, dat Van Apeldoorn als gemeenteraads lid. achter de rug van dc B N.O P.-lei ding om. tcgcnlclding gaf aan een actie, die gaande was bij de Amersfoortsc gasfabriek naar aanleiding van het niet uitbetalen van de reglementaire toeslag voor het invallen In contlnu-dlcnst, door arbeiders, die normaal In de dagdienst werkzaam zijn. De arbeiders van de gasfabriek ston den sterk ln hun actie, die het uitbeta len betrof van dit werk. De arbeiders besloten algemeen tegen deze gang van zaken te protesteren en zij verlangden toepassing van het be staande ambtenaren-reglement. In het „Christiansenstraat' in Duitsland AMSTERDAM Volgens de „All- gemeine Zeitung der Judcn in Deutschland" is de voornaamste straat in dc Noord-Friese stad Wijk op het eiland Fóhr bij besluit van de gemeenteraad omgedoopt in Frie- drich Christiansenstraat. Tijdens het nazi-regiem was deze straat reeds naar de daar geboren Christiansen genoemd Sedert 1945 heette zij „Grosze Strasze". Zware straffen in speel- club-affaires DEN HAAG De Haagse poli- - tDeeNi™whe'!'ClJ>" «n'h^rdvT "hclVSul'w"r" De Nieuwe Club een hazardver- .solidariteitsactie gevoerd ter ondersteu- eniging te Den Haag een zekere H C tot drie maanden onvoor- waardelyke gevangenisstraf veroor deeld. De bankhouder J Texploitant Volgens de opvattingen van de Com- munisischc Partij behoort een afgevaar digde zijn mandaat neer te leggen. In dien de partij dit van hem verlangt Ook bij andere wezenlijke vraagstuk ken van de politiek der partij gaf htl blijk op een burgerlijk schijn-radlcaal standpunt te staan Meermalen nam Van Apeldoorn concreet stelling tegen de partijpolitiek. HU verzette zich na tegen het samen stellen van blokUJstrn voor dc parle mentsverkiezingen en beschuldigde de partij in dit verband van „grof oppor tunisme" of het „doen van water in de wijn om stemmen te vangen Dit standpunt Is arbeldersvfjandlg en schadelijk voor de strijd van de arbei dersklasse, omdat het verhindert te ko men tot een nationaal eenheidsfront In de strijd voor de onafhankelijkheid van ons land en betekent In de praktijk een in dc kaart spelen van het Amerikaanse imperialisme Een ander bewijs voor zijn „links" sectarlsche frasen Is dat hij het niet nuttig acht voor de partij om met het weekblad Uilenspiegel te werken. Het Is duidelijk dat met zulk een standpunt Van Apelodorn de partij be lemmert om onder de massa te werken. Van Apeldoorn wil daarmede de partij van oen strijdmiddel beroven, dat ons met deze massa's In verbinding brengt, om hen over te laten aan ontspannings bladen van Amerikaanse makelij Verder uitte Van Apeldoorn herhaalde malen verdachtmakingen tegen het par tijbestuur en trachtte het vertrouwen van dc leden ln de partijleiding te on dermijnen De Communistische Partij ia echter ning van deze arbeider en voor dc els gebaseerd op dc democratisch eentralls- van weder ln dlcnststelllng ln het be drijf Tegen het besluit van de vakbonds vergadering ln. adviseerde Van Apel doorn deze arbeider werk te zoeken ln van de ..Imperial Club" die een het particuliere bedrijf speelclub dreef zonder de schijn I Hiermede brak hij dc actie van dc van een vereniging on te houden arbeiders tot wederlndienststelllng van leden, ondersteund worden. tlschc organisatie-beginselen De partlj- I leiding wordt op democratische wijze mei geheime stemming op de congres- sen gekozen Derhalve geniet de partijleiding het I volste vertrouwen van haar leden en moet door alle leden, zeker de bestuurs- werd veroordeeld tot zeven maan den voorwaardelijke gevangenis drag van f 675.— terug Crltlck op politieke gronden moet worden toegejuicht. Maar de partij wijst met kracht iedere de geschorste arbeider cn speelde daar mede in de kaart van de reactionnairc crtA P v.d.A-burgemeester Molendijk, welke «rar plus een boete van I 5(H) - direct verantwoordelijk was voor de poging, van welke zijde ook. om spilt Hij kreeg het in zijn gelegenheid schorsing. Tevens werd de solidaritclts- sing tussen de leden en de partijleiding in beslag genomen geld tot een be- I campagne die eveneens in dc andere bedrijven gevoerd werd. doorkruist. In deze tegenactie misbruikte Van Apeldoorn zijn autoriteit als gemeente raadslid cn trad gezamenlijk op met de uit dc partij gedeserteerde De Boer erd BERLIJN -r Het Oostduitse „Krcuz- chor" uit Dresden in Saksen Is uitge nodigd voor een tournee door West- Het optreden van Van Apeldoorn Europa In het komende voorjaar, aldus In de ledenvergadering van de B.N.O.P meldt de ..Saechsische Zeitung". Het eenstemmig bccritiseerd cn afgekeurd koor. dat onder leiding 6taat van pro fessor Rudolf Mauersperger, winnaar van de nationale prijs van Oost-Duits- land. zou Zweden. Denemarken. België Hij en Nederland bezoeken. Het heeft ook disclpllnebreuk welke tegen de begln- uitnodiglngen ontvangen om naar Enge- selen van de Communistische Partij in land cn Frankrijk te gaan, 1 druist. hetgeen ln een motie werd vastgelegd. De partijafdeling eiste toen zijn af treden als gemeenteraadslid weigerde dit en pleegde hiermede tc brengen, terug als een bekende me thode van de vijand om de partij te ondermijnen. Op grond van deze ervaringen be sloot de ledenvergadering met Instem ming van het Partijbestuur aan dit schadelijke optreden van Van Apeldoorn een einde te maken, cn deze buiten de partij tc plaatsen. Vanzelfsprekend wordt deze renegaat nu door de pers van de oor?ogsstoker6 opgehemeld, terzelfdertljd dat goede strijders voor vrede en socialisme met het ambtenaren-verbod bedreigd wor den Moge het haar wel bekomen I"

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1952 | | pagina 5