Hirohito verloor zijn goddelijke glans, maar zijn aanzien niet Oostenrijk in rep en roer over uitspraak in zaak- Starhemberg „Voor dit vak moet je een knobbel hebben Onderzoek arbeidsaanbod vordert goed JAPAN NA ONDERGANG VAN MILITARISME De ex-kapitein vertelt... Rechtbank beslist: dodelijke steek was noodweer Gehate fascist krijgt zijn bezittingen terug ."\Toensdag23 Januari 1952 5 DE nederlaag heeft een overtuigende uitwerking gehad op het Japanse volk. Het Japanse militarisme heeft de in storting van zijn wereld niet overleefd. Het volk had in zijn onoverwinnelijkheid geloofd. Niet enkel omdat het hyper-na tionalistisch bewind de jeugd een vast geloof in Japanse supe rioriteit zoals nu de Russen dit hun jeugd doen had inge stampt, maar ook omdat de goddelijke macht van de keizer bij voorbaat de overwinning in iedere oorlog waarborgde. Had de nieuwe geschiedenis niet de juistheid van dit geloof gestaafd? Japan is met zijn vaste verwachtingen bedrogen uitgekomen. De oorlog is geëindigd, niet enkel in grote rampen, maar ook in een lamentabele machteloosheid, die voor een, in hoofd zaak nog intact leger niets dan capitulatie overliet. Het Japanse volk heeft een diep gevoel misleid te zijn omtrent de wereld. De teleurstelling richt zich niet tegen de keizer. Men weet dat hij anders gewild heeft, maar dat zijn wil de gevangene was van zijn zeer gecompliceerde en zelfstandig handelende omgeving Het volk verwijt hem de nederlaag niet en is hem dankbaar voor het ogen blik dat voor de toekomst van Japan beslissend is geweest: toen hij op 15 Augustus 1945 de onvoor waardelijke capitulatie door de radio afkondigde. Met uiterste span ning was de aangekondigde radio rede afgewacht. Ieder wist dat zijn leven op het spel stond. Had de keizer het Japanse volk bevolen tot de laatste man de strijd voort te zetten, dan had het niet anders gedaan dan gehoorzamen. Maar de keizer gebood redding in plaats van algemene ondergang. Hij had de dood kunnen vragen, hij schonk het leven. Zo voelt de Japanner. De opluchting van die 15de Augus tus klinkt nog uit de verhalen. De keizer heeft in aanzien niet verloren door zijn tegenwoordige, constitutioneel streng afgebakende positie. De intellectuelen zien hem ook als gereinigd door het weg vallen van zijn gQddelijk gezag. Nu is hij het menselijke nationale middelpunt geworden, het sym bool van de natie, niet meer on zichtbaar en ongenaakbaar. Het heeft zijn aanzien niet meer kun nen schaden dat hij generaal Mac Arthur een afscheidsbezoek is gaan brengen, hoezeer het misschien me nig oud Japans hart zeer zal heb ben gedaan. Het onderstreepte de menselijkheid, die zijn volk nu in hem eert. De oudste generatie, in het bij zonder ten platte lande, denkt ze ker nog anders. Maar haar geloof zal met haar uitsterven. Het militarisme wordt nu ach teraf gehaat en tevens veracht. Daarom is de afweer van herbe wapening algemeen. Zeker, men erkent en ducht het Russische ge vaar. Men laat de verdediging gaarne aan anderen over en gunt de Amerikanen hun bases. De op richting van de nationale politie tegen het binnenlandse revolutie- gevaar vordert langzaam. Ik heb herhaaldelijk keizerlijke paleis wachten zien oefenen. Ik moest denken aan onze oude schutterij. Barbaarse methoden DE wrok tegen de militaristen vindt niet enkel zijn oorzaak in teleurstelling over de nederlaag en misleiding; zij wortelt dieper. De Japanner denkt niet. zoals de klassieke Duitser, met voldoening, met heimwee haast, terug aan zijn diensttijd. Daaraan heeft hij in hoofdzaak bittere hcrinrfering. De was een gewoon schouwspel dat een officier de rccruut met de kolf van diens eigen geweer afranselde De soldaat telde niet als mens. Het sadistische onderofficierstype bleef, als in het oude Pruisische leger veelal het geval was, onaantast baar. De Japanse soldaat onderging dit omdat zijn opleiding en sjin- toisme hem die onderwerping en berusting oplegde 1. Nu Is in deze duisternis het licht gedrongen. De militaire dienst staat in do herin nering als een boze droom. En het sjintoïsme is van de staat ge scheiden. Honderdduizenden J\PANNERS vertelden mij: „On ze militairen hebben honderd duizenden soldaten in de zelfmoord gedreven door hun meedogenloos verbod van overgave. De krijgsge vangene had niet enkel zichzelf onteerd, maar ook zijn familie. Alle uitbetalingen werden haar ont trokken. Dat was de soldaat inge prent. Gij weet hoe onze mannen hebben gehoorzaamd. Maar toen het gevaar in Mandsjoerije naakte, hebben onze hoge officieren de anderen tot volharden aansporende, hun families vooruitgezonden naar Japan. En toen de Amerikaanse troepen onze eilanden naderden, werden de vliegvelden aan de peri ferie ontruimd, ter verdediging van het centrum. Alle geloof in samoerai-grootheid verdween toen. Voor zichzelf zorgden de bevelheb bers, en weinigen dachten aan hara kiri. De mislukte zelfmoord van Tojo. de grote verantwoordelijke, bij zijn arrestatie, en de groteske taferelen waarmee dit gepaard ging. hebben nog een verdere schok ge geven. Een samoerai, die zelfs on der die omstandigheden niet weet te sterven! Het militarisme is grondig In discrediet geraakt in Japan. Hoe anders heb ik dit in Duitsland ont moet na de eerste wereldoorlog, en hoe anders is het ook nu. In Japan geen dolkstootlegende, maar de her innering aan een. in hoofdzaak in tact. leger op de eilanden van het moederland, dat na alle zelfover schatting zoder enig verzet capi tuleerde tot voldoening van de be volking, die de uiterste hulpeloos heid er van en de onweerstaanbare KEIZERIN NAGAKO strijkt het haar van Hirohito glad, voor dat de keizerlijke familie op de kiek gaat. Een tiental jaren ge leden zou een dergelijke foto nog ondenkbaar zijn, maar inmiddels heeft Hirohito zijn goddelijke glans verloren. Dat wil overigens nog nier zeggen, dat de keizer zijn aanzien eveneens kwijt is; integendeel, hij neemt nog steeds een zeer aparte plaats in bij het Japanse volk. macht van de vijand besefte; de vijand, die zo onmiddellijk daarop tot helpende vriend zou worden. Dit beheerst nu de mentaliteit van het Japanse volk. Er is geen agitatie, zelfs geen stille agitatie, tot herkrijging van het verlorene, ofschoon men veel spreekt over het verlies Maar Japan is een zo groot pro bleem. dat zorgeloosheid onzerzijds lichtzinnig zou zijn. Dr. M. VAN BLANKENSTEIN DE DIENSTTIJD IS VOORBIJ voor deze Japanse militair. Zwaar bepakt zwaait hQ af en gaat zijn plaats in het burger leven weer innemen. Hij zal niet naar zijn diensttijd terugverlan gen; het was een moeilijke pe riode, die hij maar het liefst zo vlug mogelijk vergeet. tucht was barbaars, en barbaarse methoden kenmerkten de oplei ding. Een onzer krijgsgevangenen in een Japans kamp vroeg eens aan een korporaal waarmede soms te praten viel, waarom de behan deling daar zo meedogenloos was. Dé Japanner verklaarde dat uit eigen ervaringen. Eens had hij. als rècruut, bij het keren een voet fout verzet Hij moest de schoen van die voet uitdoen, en met de ge spijkerde zolen kreeg hij toen een slag op iedere wang. Hij had daar na gewacht op de tijd. dat hij dit anderen kon aandoen. Inderdaad, bij de minste aanlei ding werd in het Japanse leger ge slagen of barbaars gestraft. Men moet dit weten om te begrijpen waarom de Japanner zo hard de geïnterneerden behandelde, die als blanke en vijand nog weer minder telde .dan de eigen soldaat. Buiten landers te Tokio hebben mij ver teld hoe vroeger bij het exerceren mishandeling de regel was. Het SCHEIDENDE CHEF SEINWEZEN N.S.: Naam van ir J. H. Verslegen voorgoed aan spoorwegbeveiliging verbonden (Van onze verkccrsrcdacteur) „Voor dit vak moet je een knobbel hebben, maar als je die hebt, dan ben Je er ook je leven lang aan gebonden". Dat vertelt ons in een bijzonder rustige kamer in het Hoofdgebouw van dc Nederlandse Spoorwegen de heer J. H. Verstegen, de allerhoogste N.S.-man op het gebied van het sein- wezen, die op 1 Februari in verband met het bereiken van dc pensioenge rechtigde leeftijd de dienst zal verlaten. HU praat dan verder over puzzles oplossen cn spannende opgaven, maar ook over levensvervulling en over het feit dat zijn werk hem buitengewoon gelukkig gemaakt heeft. ter ook de zogenaamde automati sche treinbeheersing mogelijk ma ken. Dan zal dc trein, wanneer de bestuurder het bevel tot stoppen, gegeven door de seinen, niet of te laat opvolgt, automatisch tot stil stand v/orden gebracht. En de snel heid van de trein zal dan op ieder punt van het baanvak automatisch geregeld kunnen worden. Daarbij zal ook het herhalen van de seinen langs de weg in de cabine toegepast kunnen worden, waarbij als laatste stap dan technisch denkbaar is het laten vervallen 'van de seinen langs de weg. Maar dat is nog vérre, vérre toekomstmuziek. Nu worden die lichtseinen inge voerd. Eens cn voor goed is daar aan de naam verbonden van ir. J. H. Verstegen, die op 1 November 1912 in dienst kwam bij de N.S. cn die op 31 Januari 1952 dit bedrijf gaat verlaten. Nieuwe plannen voorbereid De heer Verstegen, nu Chef van Dienst bij het Seinwezen. kwam in 1912 hij had toen drie jaar bij een machinefabriek gewerkt als aspirant-adjunct ingenieur bij de N.S. (..Het vak trok me als een magneet"), en doorliep in de af gelopen veertig jaar alle rangen. Toen hij bij dc N.S. kwam. had dc beveiliging reedseen grote voor uitgang gehad. Men stond toen aan het begin van de electrische bevei liging. waarbij de bekende armsoi- nen werden gebruikt. Studie, reizen en nieuwe inzichten maakten het mogelijk, dat reeds vóór de tweede wereldoorlog zeer belangrijke ver beteringen in het Nederlandse scin- wezen konden worden toegepast. In de oorlog maakten de spoor wegingenieurs Verstegen en Van Aalderen de laatste werd tijdens de spoor wegstakin- weggevoerd en keerde niet terug uit Duitsland plannen om de tot die tijd gebrui kelijke armseinstelsels te vervangen door lichtseinen. Dit stelsel men zal op enkele trajecten deze licht seinen wel eens gezien hebben wordt nu bij de N.S. ingevoerd. Over vijftien jaar zullen de Ne derlandse Spoorwegen dit nieuwe svstcem op al hun trajecten hebben. Dan zal dc seinpaal voor goed zijn verdwenen. Wie met de heer Verstegen praat, voelt welk een afstand er ligt tus sen het wissel cn het sein, dat in 1839 ter plaatse werd bediend, en de tegenwoordige beveiliging, een veelomvattend en voor een leek moeilijk te benaderen onderdeel van de N.S. Het beginsel waarvan wordt uitgegaan is echter bijzonder duide lijk. „Laat niets aan het toeval over". MEER VEILIGHEID In de toekomst hoopt men nog meer veiligheid te verkrijgen, door gebruik te maken van zg. ..coded trackcircuits", waarbij gecodeerde stromen door de spoorstaven wor den gezonden. Dit is dan een uit breiding van het thans gevolgde svstcem met het ..trackcircuit waarbij een stroomkring door de spoorstaven wordt geleid, welke door de aanwezigheid van een trein kortgesloten wordt, waardoor het sein op onveilig komt. Het toepas sen van gecodeerde stromen zal la- BRUSSEL. „Le Solr". Belgies grootste dagblad, begonnen met de publicatie der memoires van cx-kapitein Westerling. Wester ling wordt met veel fantasie aangekondigd als dc man. die op een haartje na zich meester maakte van de hele Indonesische archipel, terwijl zijn echtgenote, blijkbaar om het exotisch aspect wat aan te dik ken, ten onrechte als „een jonge Javaanse" wordt afgeschilderd. Het eerste stuk. dat de toestanden in Indonesië onmiddellijk na de capi tulatie van Japan beschrijft, ken merkt zich behalve door een banale stijl, door het ontbreken van enige kennis van zaken en door een kor poraalsvisie op het Aziatisch gebeu ren. De Indonesische republiek heet hier uitgeroepen door een zich in dc omgeving van Batavia schuil houdende Soekarno die door enige communisten of pseudo-communis- ten werd ontdekt cn „met dc kris op de borst" tot deze daad werd gedwongen. Tot dit soort stuivers- romantiek behoort ook de medede ling. dat in de Japanse kampen dc meest geliefkoosde verstrooiing der bewakers was, de geintcrneerdcr de armen en benen te breken, waar na wij wel voor goed weten, dat het geen pilaren van wijsheid zijn. waarachter dc heer Westerling zijn berinneringen uitstalt. Hollandse pianisten op Belgisch concours Voor het Belgische Concours Reine Elisabeth Bat ln Mei te Brussel plaats vindt, en dit keer voor pianisten ls uitgeschreven hebben tweo Nederlanders zich aangemeld: Joop Grubben en Hans Bik. Dc InschrijvLngstermbn is ver lengd tot 29 Februari. Veel medewerking van gemeentebesturen en arbeiders Het onderzoek naar het arbeids aanbod in de landbouw, thans cn in de toekomst, is nu een paar we ken aan dc gang. En men kan zeg gen: het loopt goed. Het Landbouw Economisch Instituut krijgt de me dewerking. die het vraagt, zowel van de gemeentelijke autoriteiten als van dc boeren en landarbeiders. Zoals bekend worden in deze we ken een aantal gemeenten van dc provincies Noord- en Zuid-Holland en Utrecht onderzocht. Een inte ressante ervaring is daarbij, dat het L.E.I. in de gemeenten, waar de akkerbouw overheerst, meer begrip ontmoet voor het onderzoek, dan in dc gemeenten, waar de veehouderij dc voornaamste bedrijfstak is Bc- giijpelijk. want de arbeidsbehoefte in de akkerbouw wisselt in de loop van het jaar veel sterker dan in de veehouderij. Na een kort gesprek met de bur gemeester is deze wel bereid de nodige -medewerking te verlenen. Tot nu toe is er slechts één burge meester geweest, die geweigerd heeft een aantal gegevens beschik baar te stellen. Dat sommige burge meesters opzien tegen het onder zoek is toch wel te begrijpen. Blijkt dan in -de loop van het gesprek, dat het alleen te doen is om het ver schaffen van gegevens uit het be volkingsregister voor het opstellen van e«3n adreslijst, cn dat het dus slechts een kwestie van enkele uren is. dan krijgt het LEI. in alle ge vallen op één na de nodige medewerking. In de meeste gemeen ten krijgt het LEI. ook de beschik king over een kamer in het ge meentehuis om in dc avonduren do arbeiders te ontvangen en met hen de invulling van het formulier te bespreken. Aan de arbeiders komt een woord van lof toe. Op de eerste oproep is tot nu toe in alle gemeenten 70 a 80 procent opgekomen. Hier moet men niet licht over denken. Velen hebben er niet tegenop gezien in de avonduren op de fiets nog een paar kilometers te rijden naar het gemeentehuis, vaak door het meest slechte weer van storm en regen, waarop deze winter ons vergast. Zij geven er bliik van. dat zij het on derzoek op de juiste waarde schat ten en dat rii het belang er van zeer scherp inz.icn. Het programma voor het onder zoek ziet er in de eerstvolgende weken als volgt uit: 21 en 22 Januari: Bergambacht. Schipluiden en Zevenhuizen; 23 Ja nuari: Benschop. Nederhorst don Berg en Wilnis 24 Januari: Sncl- rewaard. Oosthulzen en Warder cn Ilpcndam; 25 Januari: Linschoten, Wijde Wormcr en Akersloot; 26 Ja nuari: Aanvullende enquête te Ben schop; 28 tot cn met 31 Januari: Anna Paulowna: 29 Januari: Sybes- karspcl; 31 Januari: Midwoud. Hiermede ls dan het eerste deel van het onderzoek afgelopen. Dit gedeelte zou omvatten dc provincie Zuid-Holland met uitzondering van de eilanden en de provincies Noord- Holland en Utrecht. Met het tweede gedeelte van het onderzoek, dat zal plaats hebben op de Zuid-Hollandse eilanden in Zeeland on het kleige bied van Noord-Brabant, zal het LEI. naar alle waarschijnlijkheid een aanvang maken in de tweede week van Februari. (Van onze correspondent) ARNHEM. De Arnhemse recht bank heeft, conform de eis van dc officier van justitie de Nijmegenaar M. A. D. die zich op 20 Januari 1951 met een bajonet verdedigde te gen twee in beschonken toestand verkerende gewapende aanvallers en een van hen daarbij doodstak, van rechtsvervolging ontslagen. De rechtbank nam aan dat hij uit nood weer handelde. Van een tenlaste gelegde diefstal werd D. vrijgespro ken. Geen van de aanvallers, werd veroordeeld tot een jaar gevangenis straf voorwaardelijk met een proef tijd van drie jaar. Drs M. Kohnstamm in VN-commissie voor Duitsland DEN HAAG. In December jl. heeft de Algemene Vergadering der Verenigde Naties besloten een com missie in te stellen om te onderzoe ken of er in Oost- cn Wcst-Duits- land en in Berlijn voorwaarden aan wezig zijn voor het houden van wer kelijk vrije verkiezingen. Brazilië, Nederland. Pakistan, Polen en IJs land werden uitgenodigd een verte genwoordiger in deze commissie te benoemen. De minister van Buiten landse Zaken heeft drs M. Kohn stamm, adj. directeur van de direc tie Europa van dat ministerie thans aangewezen als Nederlands verte genwoordiger in deze commissie. AMSTERDAM. Naar wij ver nemen zal HM. de Koningin Vrij dag de burgemeester van Sydney, de heer O'Dea, op het paleis ontvangen. IN het paleis op de Dam hebben koningin Juliana en Prins Bern- hard gisteren een Nieuwjaars receptie gehouden voor de leden van her Corps Diplomatique. Voor het paleis stond een erewacht in ceremonieel tenue een compag nie van het garderegiment Prinses Irene uit Assen met op de lin kerflank de Koninklijke Militaire Kapel met de drumband van het garderegiment Grenadiers en Ja gers, eveneens in ceremonieel tenue. Eerbiedig neigde het vaan del toen de koningin, gekleed in een parelgrijze robe, een kort bontjasje en een eveneens parel grijs kapje, en dc prins, met blau we cape over 't generaalsuniform der huzaren, het paleis betraden. Van de plechtigheid is een filmpje vervaardigd, dat zo mogelijk, van avond in het televisieprogramma zal worden vertoond. (Van een medewerker) Oostenrijk beleeft sinds lange tijd weer eens een sensatie van binnenlands-politieke aard. Parolen voor een algemene staking zweven in de lucht» in de grote bcdryven broeit het, de par tijen van de regeringseoalitie werpen elkaar de scherpste be schuldigingen naar het hoofd en reeds tekenen zich de omtrek ken af van een niet-bedoelde, niet-openlijke, maar feitelijke coalitie van sociaal-democraten, communisten en voormalige nationaal-socialisten. Dit alles is een gevolg van een vermogensrechtelijke, ogen schijnlijk onpolitieke uitspraak van de beheersrechtbank, vol gens welke prins Ruediger von Starhemberg, woonachtig in Argentinië, zjjn door de Duitse nazi's in beslag genomen on metelijk groot goederenbezit, kastelen enz. terug zal krijgen. Deze rechterlijke uitspraak heeft de woede van het volk opge wekt. Ruediger van Starhemberc. die nu 53 jaar is. financierde ln de twin tiger jaren de rechts-radicale scmi-militairc Hcimwchr. waarvan hijzelf in zijn mémoires zegt: „De Hcimwchr was tot op zekere hoogte een garde, die bereid was hem te volgen, die het meeste betaalde". Zij was ccn reservoir voor dc lompcn-bourgeolsic, cn het lompen-proletariaat, het mensen materiaal van ieder fascisme. Toen dc door dc sociaal-democraten in het nauw gedreven christen-so cialisten (dc voorlopers van de huidige Oostenrijkse Volkspartij) op het eind van dc twintiger jaren uitzagen naar een georganiseerde basis voor de massa, was daar Starhemberg met zijn Heimwchr-troepcn. In 1930 werd de jonge prins reeds opgenomen in de regering van generaal Vau- goin. In zijn mémoires schrijft hij hierover- Ik geef toe, dat ik tot het kabinet-Vaugoin toetrad met dc bedoeling, een staatsgreep te doen." Zijn beweegredenen waren begeerte naar macht en naar geld. Hij was het type van de politieke avonturier van kleine allure, geschikt voor zijn lompen- bourgeoisie en lompen-proletariaat. Eerst papte hij aan met Hitier, toen deze nog lang niet aan dc macht toe was. Toen met Mussolini. Hij koos de laatste, accepteerde geld cn wapens van hem en was een der voornaamste be- werkstelligcrs van dc gewapende omverwerping van de Oostenrijkse sociaal-democratie in 1934. Hij liet de stad Steyr door artillerie beschieten en ging zich aan uitzonderlijke wreedheden te buiten. La ter koerste hij in tegenstelling tot Schussnigg weer naar de nazi's, die intussen ln het Derde Rijk naar de macht hadden gegrepen. Welke diensten hij hun bewees, is nooit duidelijk gewor den, maar hij kreeg in 1938 van Berlijn een tüdige waarschuwing, die hij niet negeerde. Hij werd door Hitler en Gocring in Zwitserland ondergebracht; zijn verblijf daar werd door d<? nazi's betaald. Dat belette de nazi's niet, later zijn goederen in beslag te nemen. En om deze goederen, die sinds 1945 door verschillende Oos tenrijkse instellingen als trustee werden beheerd, gaat nu de zaak. Het is te begrijpen, dat de sociaal democraten of, zoals zij tegen woordig in Oostenrijk heten, de so cialisten in de prins een staats vijand zien Zij stelden in April 1948 een wetsontwerp \^>or. waarbij de ergste misdadigers van het Oosten rijkse fascisme, dus zij. die welis waar tegen Hitier maar voor Mus solini in leder geval tegen een democratisch Oostenrijk waren ge weest. hun door dc Duitse nazi's onteigende vermogens niet zouden terugkrijgen, zoals met die van an deren wel het geval zou zUn. De Prins Ruediger von Starhemberg Oostenrijkse Volkspartij, de coalitie-j het centrale orgaan blijkt, aanvan- partnerin van de socialisten sinds 1945, bracht dit wetsontwerp echter voortijdig om hals. Daarna diende de socialistische partij in 1040 een aanklacht tegen Starnemberg in wegens hoogver raad. Dit proces is nog niet begon nen. het wordt op de lange baan geschoven, hetgeen niet te verwon deren is. Want in de Volkspartij zit een aantal voormalige „Austro-fas- cisten". o.a. dogenen. die door Hit- lor, net als de sociaal-democraten, jaren lang in concentratie-kampen werden geworpen. De Volkspartij komt op tegen elke stap. die tegen de „Austro-fascisten" wordt beraamd en plaatst zich thans ook bescher mend voor Starhemberc Nog meer dan de socialisten ha ten de voormalige nationaal-so cialisten de prins: de grote, zowel als de kleine nazi's verloren na 1945 veelal have en goed en hun betrekkingen. De prins, die ob jectief bekeken, voor het fascisme in Oostenrijk meer heeft gedaan dan duizend ..kleine nazi's"; die voor 1938. in de geest van het Austro-fascisme" dat toen nog op Mussollne seunde. het Hitlerisme in Oostenrijk bestreed en vele nazi's in concentratie-kampen liet opsluiten die uit het veilige Zuid- Amerika toekeek, hoe de bezittin- j gen van de door hem opgesloten i nazi's na 1945 werden onteigend, I die zou nu alles 82 reusachtige bezittingen terug krijgen! Want volgens dc in 1945 van I kracht geworden wetten worden slechts de vermogens- der nazi's in beslag genomen, niet van de Austro- i fascisten" dat hebben de lieden van d^ Volkspartij verhinderd. Proccs-uit-de-verte 1 Starhemberg begon van het verre. I veilige buitenland uit een proces voor de teruggave van zijn goede ren en heeft nu ln laatste Instantie zijn zaak voor de Beheersrechtbank gewonnen. Het was ook niet anders te verwachten, want Starhemberg had wettig het recht on teruggave de republiek Oostenrijk h»d «vet tig geen recht hem zijn bezitt* gen te nnthouden. De socialistische partijleiding had. naar uit de eerste reactie in kclijk niet het plan, dc zaak-Star hemberg op te blazen tot een schan daal van grote afmetingen, wat zij in feite is. Maar dc storm brak spontaan los. Vooral in Wenen en Neder-Oostcnrijk. waar do uitge strekte landgoederen van de prins reeds voor de uitspraak van de rechtbank aan zijn vertegenwoordi gers werden teruggegeven, laaide de woede hoog op. In enige grote fabrieken braken proteststakingen uit Al deze reacties zouden niet zo heftig zijn geweest, indien de wrok van de talrijke voormalige nazi's niet een woordje had meegespro ken. En ook de communisten zagen al pauw hun kans schoon, om de verbittering op te voeren en zich aan het hoofd van de protesterende massa te plaatsen. De communistische partij van Oostenrijk is weliswaar belacheliik klein, maar door de steun van de in dit land zijnde Sowiet-Russische bezettingstroepen rijkeliik van geld middelen voorzien en dus een ge vaar. Dit bracht dc socialistische leiders tot bezinning. Men begon het verzet to organiseren. De stakingsparolrn gingen nu van dc socialisten uit en tegelUkertijd opende men In de pers een nieuwe veldtocht te~en de coalltie-partii de Volkspartij, we gens haar bescherming van de „Austro-fascisten". De Volksparl 1 antwoordde met het logisch nietszeggende maar in drukmakende „argument", dat de socialisten nu gemene zaak met de communisten maakten. Zo wordt de verhouding tussen de beide elkaar vijandie gezinde part ners van dc overeenkomstig de be- zettlngsvoorwaardcn gesloten V'een- se coalitie, weer nvaar geschaad en het valt moeilijk te zien. wat een in hot algemeen gematigde rege- rincsoartij als de Oostenrijkse socia listische partij nu eenmaal ls, met stakingen cn strnatbetoginren kan doen teeen een rechtsgeldige uit spraak. Misschien komt nu eindelijk het proces vcgens hoogverraad te gen prins Starhemberc (en mis schien ook zijn hoofd) aan het rol len

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1952 | | pagina 5