Burgerlijke verdediging in Engeland is weer paraat A rost at GELEZEN—. Voorbereidingen om gereed te zijn als het soms nodig is Wat doet de onderwijzer als hij niets doet? Zwart en wit Van Houtte krijgt eerste vertrouwensvotum HUIDKLACHTEN Engeland zal zich zelf bedruipen zegt Eden Schipper Brinkman ten grave gedragen ue oud Mooie mNottaSè en sterke tanden... UiiBiJa De familie uit de Doodloopsteeg en gewogen Donderdag 24 Januari 1952 3 een SIGAAR op Als Professor Piet het U listig maakt,' als Uw baas, Uw knecht, Uw baan of de hele wereld op Uw zenuwen wer ken dan is U het slachtoffer van INHALOSE.... gevolg van inhaleren en zenuwslopend kettingroken. Steek Jicver een sigaar op. Een sigaar kalmeert. Een sigaar, een ctl al tabak, smaakt zeldzaam goed, ook zonder in haleren. Sigaren roken is pas werkelijk r-o-k-c-n ALS IN DE DAGEN DER ..BLITZ" (Van een onzer verslaggevers) LONDEN, December 1910. In Hydcpark Hitsen drie. vier zoeklichten aan en tasten de hemel af. In de verte gillen sirenes. Reeds donderen de eerste salvo's van het luchtafweergeschut. De metro pool huivert. Een nieuwe nacht van verschrikking is aan gebroken. Nog smeulen in het East End de puinhopen van de branden van de vorige nacht. Nog z(jn de doden van gisteren niet begraven, nog liggen de ziekenhuizen vol met gewonden en sten-enden van het bombardement van eergisteren. En vóór Big Ben de twaalf slagen van middernacht over de gepijnigde stad laat galmen, vóór de laatste eskaders Duitse bommenwerpers hun vlieg velden in FrankrUk. Belgiö en Nederland weer hebben bereikt, bloedt de stad opnieuw uit duizenden wonden. Advertentie (1. DJ.) zoals puistjes, vetwormpjes en mee sters die Uw huid ontsieren verdwij- Ondeugdelijke controle Twee jaar wegens diefstal van geld uit brieven DEN HAAG. De krijgsraad te velde West heeft Woensdag de 24-ja- rige Amsterdammer W. J. A. veroor deeld tot een gevangenisstraf van twee jaar. De krijgsraad gelastte on middellijke gevangenneming. De eis was één jaar en zes maanden met ontslag uit de dienst zonder ontzet ting uit de bevoegdheid om bij de gewapende macht te dienen. A. heeft volgens zijn eigen be kentenis in de periode Juli-Novem- ber 1949 1300 a 1500 gestolen uit brieven, die bestemd waren voor in Indonesië verblijvende soldaten. De diefstallen geschiedden op het veld postkantoor te Amsterdam, waar hij als soldaat belast was met het door lichten van brieven. De controle op het veldpostkantoor heeft gefaald, zo zei de auditeur-militair. Dit blijkt wel uit het feit, dat tot dusverre 43 militairen wegens soortgelijke dief stallen voor de krijgsraad zijn ver schenen. Verbruikscoöperatie zette in 1951 voor 85 millioen om ROTTERDAM. De omzet van de bedrijven van dc Centrale der Nederlandse Verbruikscoöpe raties heeft over 1951 85.313.000 bedragen. Ten opzichte van 1950 betekent dit een stijging van 9 444.000 12 procent), hetgeen voor een belangrijk deel aan prijsstijgingen moet worden toe geschreven. De nieuwe meelfa briek aan de Rijnhaven te Rot terdam begon met haar produc tie in de loop, van November. De officiële ingebruikneming van dit bedrijf zal einde Maart 1952 plaats vinden. Vast staat, dat de uitkomsten minder gunstig zijn geweest dan in 1950. Oud beroepswielrenner krijgt een jaar voor roof uit etalages DORDRECHT Dc arrondisse- ments-rechtbank heeft Woensdag de vroegere beroepswielrenner Arle van B.. wonende te Rotterdam, die verscheidene malen winkelruiten van juweliers had ingeslagen en uit de etalages bij voorkeur gou den ringen roofde, veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf met af trek en ter beschikkingstelling van de regering. De eis tegen Van B was twee en een half jaar gevan genisstraf. LONDEN. Het militair co mité van dc Noord-Atlantische Verdragsorganisatie zal op 11 Fe bruari te Lissabon bijeenkomen, aldus heeft een woordvoerder van de Nato medegedeeld. Schipper Arend Brinkman van de reddingboot President Jan Leis is Woensdagmiddag ten grave ge dragen Vorige week Donderdag verrichtte hij een van de zwaarste reddingen door dertig man van de Radmarte halen. Een dag later werd hij op een nieuwe red- dingtocht door een stortzee over boord geslagen. Geëscorteerd door de bemanning van de reddingboot en gevolgd door talloze belangstellenden, rijdt de koets met het stoffelijk overschot van de dappere redder vaar de begraafplaats te Stellen dam. Maar Londen bleef leven. Londen, ofschoon gehavend, geschonden, ver minkt, Londen, ofschoon delend in het lot van zoveel andere Britse steden, hield de strijd voL Londen verdroeg de verschrikkingen, ja, in die gruwelijke nachten van de .Blitz" groeide de kracht, de wil om té winnen, koste wat het zou kosten. En vraagt men nu, elf jaar na die hel. naar een verklaring van dit wonder, dan kan men u vele cijfers voorleggen over de productie van jachtvliegtuigen en luchtdoelgeschut, over nieuwe vindingen en verbeter de methoden, over de heldenmoed van de R.A.F. en de aantallen neer geschoten Duitse vliegtuigen. Maar ook altijd weer zal men daar aan toe voegen, dat men het meeste te dan ken heeft gehad aan die duizenden mannen en vrouwen, die niet van wijken wisten en er elke nacht, elke dag opnieuw op uittrokken om de doden te bergen, het puin te ruimen, de gewonden te verbinden, de bran den te blussen: de mannen en vrou wen van de ..Civil Defence", de Bur gerlijke Verdediging. Londen. Januari 1952. Lichtfontei nen op Piccadilly Circus. Eindeloze stromen van bussen, taxi's op Trafal gar Square. Zakenlieden met hoge hoed en paraplu op weg naar de City Gonzende modehuizen in Bond- street. Sneeuwklokjes in St. James' Park Nóg zijn er de gapende won den in de binnenstad en wie dwars door het East End rijdt kan zich af en toe in Keulen of Hamburg wanen. Maar ongebroken is de stad. die bruist van leven. En over de duizen den daken galmen dezelfde bronzen tonen, van Big. Ben, die elf jaar ge leden de brandende City aanschouw de. De oorlog is voorbij. Londen leeft weer. Londen werkt weer. Ja. maar hetzelfde vertrek van Westmin sters City Council in Charing Cross, waar in de dagen en nachten van de ..Blitz" dc mannen van dc ..Civil De fence" achter hun bureau's zaten om de reddingplocgen te leiden, zitten weer diezélfde mannen tegenover hetzèlfde tableau: mr. Clifford Rad- cliff en mr. S. G. Bennett en mr. Lionel McColvin, bezig weer dezelfde voorbereidingen te treffen om opnieuw gereed te zijn als het weer nodig mocht zijn. „Civil Defence" is in Engeland al (weer) een begrip geworden. E"n droevig en tevens verheugend feit. Droevig, omdat een volk zich op- i nieuw moet voorbereiden op soort- gelijke, neen, ergere verschrikkingen dan die. welke het zo aan den lijve heeft ondervonden. Verheugend, om dat ditzelfde volk de feiten nuchter en kalm onder ogen durft te zien. omdat het. zo kort na de oorlog, dc geestkracht kan opbrengen een enor me organisatie op te bouwen, waar van iedereen slechts hoopt, dat zij nooit nodig zal zijn. Een enorme organisatie, inder daad. Tijdens de Tweede Wereld oorlog telde Civil Defence 1 900.000 medewerkers, waarvan er 390 000 al die jaren aan dit werk een fuil time job" hadden. En deze cijfeis zullen in een komende oorlog spoe dig woraen overschreden Zulke grote aantallen heeft men bij lan?c nog niet. Maar de propaganda werkt op volle toeren en telkens meer vrijwilligers melden zich aan „Helaas is het zo." vertelde ons LONDEN. DECEMBER 1940 De Engelsman hoopt, dat het nooit weer zó zal worden, maar hij staat klaar om zijn plicht te doen als zijn land opnieuw zou worden getroffen. major-general S. F. I r w i n. voor zitter van de ..Joint Planning Staff for Civil Defence". ..dat die aanmel dingen sterk afhankelijk zijn van de internationale situatie? Direct na Korea kwamen ze bij duizenden. Wij hebben nu ongeveer 167000 medewerkers, maar dat is natuui- lijk nog veel te weinig." Waarom ze zich aanmelden? Er mogen cr zijn. die in dit „oor logje-spelen" nog een beetje ro mantiek zien maar dan toch wel een gruwelijk soort romantiek het gros der deelnemers aan deze organisatie is toegetreden, omdat rien het als een plicht beschouwt, die, hoe onaangenaam en hoe zwaar ook, vervuld moet worden. Op welke wijze men zich in En geland voorbereidt op deze taak zullen wij in enkele volgende arti kelen nader toelichten. Drastische maatregelen te verwachten LONDEN. Eden, de minister van Buitenlandse Zaken, heeft op een diner van de „National Far mer's Union" verklaard, dat En geland vastbesloten is om zijn eigen huis in orde te brengen, zodaf het de V.S. als een vrij en gelijkwaardig partner in de ogen kan zien. Daarbij sprak hij de waarschu wing uit dat dit pijn zou doen. Binnenkort zullen nieuwe maat regelen worden bekend gemaakt, die de Britten zouden noodzaken, dc buikriem nog wat nauwer aan te halen. Eden zeide ervan: „Ze zijn drastisch, realistisch en ver strekkend". Hij merkte daarbij op. dat er geen hulp uit het bui tenland zou komen, zelfs niet van de Ver Staten. „Wij moeten ons zelf bedruipen en men moet zien, dat wij onszelf bedruipen". Petroleum-employe's door Indonesiërs met ijzeren staven verwond SINGAPORE. Op het eilandje Samboc in de Riouw-archlpel heb ben Indonesische arbeiders met ijzeren staven vier leden van de staf van de Anglo-Saxon Petroleum Company verwond. Twee Indo-Europese technici werden ernstig gewond en naar het ziekenhuis in Singapore gebracht. Het hoofd van de installatie, de Nederlander J. de Vries .en nog een technicus werden licht ge wond. Nadat leden van de Indone sische politie van een naburig eiland te hulp waren geroepen, werden drie Indonesiërs gearres teerd. (Advertentie l. Di.) „Karei Doorman" in Cüraqao WILLEMSTAD Dc „Karei Doorman", met aan boord het uit Scafuries bestaande 860 ste squa dron cn het uit Fireflies bestaande 4e squadron van de Marine Lucht vaart Dienst, welke aan boord van de bodem zijn ingedeeld en het uit 12 Fireflies bestaande eerste squa dron van de Marine Luchtvaart Dienst, welk squadron op de Ne derlandse Antillen zal worden stationneerd, is Woensdag ragao aangekomen. Vloescentrale - Rotterdam. Fabrieken en Bedrijven te Akkrum, Assen* Enschede, Twello, Utrecht en Wierden (Advertentie l.M.) STELLENDAM. Schipper Aric Brinkman van de reddingboot ..Pre- sident Jan Leis", die bij een dappe- re reddingspoging vorige week Vrijdag overboord sloeg en ver- dronk, is gisteren uit zijn ouderlijke woning in het kleine vissersdorp Stellendam op Goerec-Overflakkee naar zijn laatste rustplaats gedra- gen. Vrijwel alle ingezetenen woon- dc-1 zijn begrafenis bij. Van alle kanten uit den lande werd belang stelling betoond. Reddingsmaat- schappijen, sleepdiensten, autoritei- ten op zeevaartgebicd, bemanningen van andere reddingboten en de op- I varenden van de zeeslepers „Gan ges". Witte Zee" on ..Blankenburg", alsmede van de schepen ..Radmar" en ..Merope" stonden rond de groe ve geschaard. De kameraden van de „President Jan Leis" gingen naast de lijkauto en droegen de baar naar de groeve, waar de kist onder een schat van bloemen w'erd bedolven. is (J> Enquête naar vrije tijds-besteding wil sociale positie duidelijk maken (Van onze onderwfjsrcdacteur) De.rekensom, volgens welke dc Nederlandse onderwijzers na aftrek van Zon-, feest- en vacantiedagcn in het geheel niet blykcn te werken, is be kend, maar niet geheel in overeenstemming met de waarheid. Talloze onderwijzers werken hard. ook buiten de school. Zij verrichten veel sociale en culturele arbeid, zonder er. in vele gevallen, een cent mee te verdienen. Hoevee londcrwijzers doen dat en in welke mate? Niemand weet het precies. Voor drs J. L. H. v. d. Griek is dat aanleiding geweest om er een uitvoerig onderzoek naar in te stellen, onder het motto „Wat doen de Nederlandse onderwij zers als ze niets doen?" Hij hoopt t.z.t. op dit onderwerp te promo veren, maar in de eerste plaats is het zijn doel, de positie van de onderwijzer in het juiste licht te stellen. Drs Van der Griek is een jonge man, zelf uit het lager (Protes tants Christelijk) onderwijs af komstig. In het begin van dc oor log deed hij staatsexamen HBS. Na de bevrijding studeerde hu door. in 1949 deed hij als ULO- ondenvijzer zijn doctoraal-exa- men sociografie. Daarna werd hij leraar aan het Gereformeerd Gymnasium te Amsterdam. Door middel van de Algemene Nederlandse Onderwijzers Fede ratie hebben alle leden van alle vakverenigingen van onderwijzers een enquêteformulier met dertig vragen over de vrije tijd ontvan gen. Drs Van der Griek verwach4, dat niet meer dan 3 of 4 pet zal antwoorden, maar hu hoopt op meer. Bij dc honderden formu lieren,die hij reeds krcce, waren vele blijken van enthousiasme. „Je staat er perplex van, wat de onderwijzers doen," zei drs Van der Griek ons „Er zijn er, die geen avond thuis zijn. Dat komt zowel in de steden als daar buiten voor. Een van mijn vra gen is: indien u getrouwd bent, hoe oordeelt uw vrouw dan over het door u verrichte sociale cn culturele werk? Sommige ant woorden daarop zijn humoris tisch „Bijvoorbeeld?" vroegen wij. „Een antwoordde: „Wie 't min ste schreit, 't meeste lijdt". Maar dat is eigenlijk niet humoris tisch." Bitter ernstig- is ook het ver zoek van de heer Van der Griek aan alle onderwijzers, die het for mulier nog niet inzonden: of zij dit alsnog zouden willen doen Zij kunnen het vinden in hun vak bladen. WASHINGTON. Chapin, dc Amerikaanse ambassadeur in Ne derland. die, twee maanden met verlof in Amerika was. is Woens dag met de „Liberté" teruggekeerd naar Den Haag. OP de vierde bank van dc derde klas zalen Piet en Harry, twee ook buiten schoolverband onafschei delijke jongetjes, die geen boom konden ricn zonder er in te klim men. Zij beschikten in de ruimste mate over dat geheimzinnige kin- dertafynt om in de tijd van écn schooldag een hapeluiif blotisje don- kcrgijjf cn twee goedgewassen han den pikzwart te maken. ..Kunnen jullie die jatten nu niet eens een keer schoonhouden vroeg de onderwijzer op een mid- "dc vriendjes keken wijsgerig in hun duistert palmen cn beloofden de zaak te zullen overwegen, maar de volgende dag stempelden ze weer hun vingerafd.ukken op alle boeken cn schrijtcn, zonder dat er inkt aan te pas behoefde fe komen. ,,'t Is nog altijd^ niks gedaan hi?" zei de meester. Ze zagen het in, maar waren er niet kajrot van. Lossen jullie soms*schuiten kolen tussen de middag''" „Nee. dat niet. 't Cigat vanzélf", rei Harry. En Piet viel\/tem bij: ,Ja meester, met spelen err ergens op klimmen. Nu werd een paedago&isch idee geboren. „Als julUe wilt. dan kxajt je ze best schoonhouden", zei de onder wijzer. „Wedden"' Morgen aau het eind van de middag zal ik jullie handen controleren en als zr.don niet vuil zijn krijgen jullie van\m{j ieder vijf postzegels." v. „Vreemde?" vroeg Harry. V; „Vreemde." H\ Het was een reclc propositie maar zouden ze het halen? Niet zonder spanning zei de onderwijzer de volgende dag toen het tegen vie ren liep: Jongenskomen jullie eens hier." Ze kwamen Harry voorop. Reeds van verre strekte hij trots zijn handen uit, want ze waren on waarschijnlijk wit en schoon, of hij zó uit de schoonheidssalon kwam. „Mooi", zei de meester. JJc vol gende." Nu kwam Piet. maar toen hij z(jn handen toonde, ging cr een gemom pel van ontsteltenis door dc rijen, want ze waren zo mogelijk nog zwarter dan gewoonlijk. „Piet tvat is dat nou?" riep de onderwijzer verslagen. Maar de jongen zei alleen: ,Jk spaar geen postzegels, meester". KRONKEL. (Advertentie l. M.) as^ E=S 3 door regelmatig gebruik van Aronal -Vitamine -Tandpasta. Aronal helpt niet alleen tegen tandaanslag, enz. maar voedt en sterkt tanden en tandvlees. M Vitamine-tandpasta 64 en 85 ct bij apoth en droa. Voor nationale oplossing blijven nieuwe verkiezingen noodzakelijk (Van onze correspondent) BRUSSEL. Met 103 stemmen die der katholieken voor, 97 cp- posltiestemmcn tegen cn twee onthoudingen heeft dc Belgische Kamer de regeringVan Houtlc Woensdagavond na een zeer rustig debat over de regeringsverklaring haar vertrouwen geschonken. Dc door de regering naar dc oppositie uitgestoken hand met betrekking tot een nationale op lossing voor de grote Internationale vraagstukken werd, voor zover het dc liberalen betrof niet zonder meer afgewezen. Een partijdige en van minachting voor dc oppositie getuigende politiek, zoals de rcgcring-Phohcn deze voer de was volgens de liberale fractie leider Lefèbre op een volslagen af wijzende houding van zijn partij ge stuit. Echter zou het van de houding der nieuwe regering tegenover het parlement afhangen of dc liberalen althans haar militaire en buiten- door EVE GARNETT Mevrouw Watkins knikte afwezig en zei: „Drie steken rechts" Ze werkten hard en tegen de tijd dat het schip langs kwam. hadden ze een vrij hoge dijk gebouwd. Patricia legde uit, dat de deining pas kwam een paar minuten nadat de boot voorbij was, en toen het schip ge passeerd was, klommen ze allemaal op de dijk en wachtten geduldig af Al heel gauw kwam de eerste golf. een erg kleintje, maar vlak daarop kwam een grotere cn toen weer drie achter elkaar, nog veel groter. De dijk werd omspoeld en de kinderen, op elkander geklit, l hielden met moeite hun evenwicb' i op de schuifelende stenen, die door het terugtrekkende water werden meegezogen. „'t Zijn geen grote golven van daag". zei Patricia teleurgesteld, maar ze zei het te voorbarig. De laatste en de grootste golf van de deining verenigde plotseling zijn 1 krachten met een doodgewone golf. een kam van schuimend water zwaaide het strand op. sloeg dc dijk uit elkaar en dompelde hen allemaal tot de knieën in het water, hun voeten kwamen pijnlijk vast te zitten tussen de kantelende ste- 1 non. I Maar dat alles was nog niets in vergelijking met het droeve lot. dat mevrouw Watkins trof. Ze was juist heel tevreden aan het mompelen: „Drie rechts, twee averechts", toen keek ze op om te zien wat de kin deren aan het doen waren cn zag de zee op zich afkomen, terwijl ze toch dacht dat het cb was! Voordat ze kans zag. overeind te komen, kwam het water op haar over haar, onder haar. rond haar; toen trok de golf terug en nam het breiboekje mee. het eten en de babbelaars en Kaatje's dierbare muts Op haar gekrijs kwamen de kin deren aanhollen, voorzover de ge kneusde blote voeten het toelieten, cn begonnen dapper achter de drij vende bezittingen te waden. Het breiboek werd gered en met veel moeite de zak met boterhammen, die er niet op was vooruitgegaan met al dat zeewater maar Kaatje's muts tezamen met een kartonnen doos vol roombroodjes, dobberde vreugdevol naar open zee. Kaatje zou met kleren en al in de golven gedoken zijn als mevrouw Watkins haar niet stevig aan beide handen had vastgehouden. De muts dreef al ver buiten hun bereik alleen met behulp van een bootje zou het dm?» te redden zijn en cr was he laas geen bootje te bekennen. Kaatje ging languit, op het strand liggen en huilde erbarmelijk. Ze was niet alleen verschrikkelijk in de war over het verlies van de muts. maar ook zo bang bi? het vooruitzicht van de toorn van haar moeder Mevrouw Watkins deed haar best om troost te geven. Kijk liever naar mij", riep ze. ,.tot aan m'n middel nat. 'k Weet n«et hoe ik droog moet komen, en al de bladzijden van het breiboek kleven aan elkaar en de roombrood jes die ik voor jullie heb gekocht, drijven daar naar de vissen toe" Dat was allemaal goed en wel. maar mevrouw Watkins nat als ze was. had dan toch maar geen nij dige moeder thuis. Aan de andere kant was er iets van galgenhumor in het idee. dat de vissen de room broodjes zouden opeten. Kaatje probeerde te glimlachen, thee te drinken uit de thermosfles, die aan de zondvloed was ontsnapt en van de zilte boterhammen te eten, die er niet aan waren ont snapt. Maar het hielp niet. haar tranen vielen in haar kopje en maakten de boterhammen nog zil- ter. en om de ramp te completeren, begon die muts daar in zee vlak voor hen heen en weer te dobbe ren, maar toch wel twintig meter buiten hun bereik. Waarom, waarom kwam er nou niet een man in oen bootje langs, of een badgast die even er naar toe zou willen zwemmen. Maar er kwam niemand en toen de anderen klaar waren met eten, klom Kaatje op de golfbreker en tuurde of ze op zee ook een zeil zag of een zwem mer. De muts dreef verder en ver der weg. Meneer Watkins stond waarschuwend te toeteren: ze moes ten naar huis, en toen was de muts nog maar een klein vlekje in de oneindigheid. Meneer Watkins was geneigd om het hele avontuur als ren reuzemop te beschouwen, maar toen hij zag. hoe ongelukkig Kaatje keek. en wat voor een domper op de hele stem ming lag. vatte hij de zaak wat ernstiger op; hij stopte in Salthaven om een nieuwe lading roombrood jes te kopen die hij aan Kaatle overhandigde met de raad om ,.jc d'r niks van an te trekken!" Maar Kaatje was niet in staat om een roombroodje te eten: het gezicht van roombroodjes alleen, gecombi neerd met de gedachte aan de ver loren muts en de lucht van de vis afval waarmee meneer Watkins zijn vrachtauto had volgeladen, maakte dat ze zich doodziek voelde. De weg heen was zo kort ge weest. de weg terug leek eindeloos. De andere kinderen aten room broodjes en giebelden wat. maar Kaatje's snikken en de visafval wierpen een neerslachtigheid over het gezelschap. Niemand had spijt toen de vrachtauto bij de winkel deur stop hield cn ze allemaal elkaar goedendag zeiden. Kaatje liep langzaam naar huls en vroeg zich af. hoe ze het ver schrikkelijke nieuws het best aan moeder kon vertellen. Misschien was ze wel uit. hoopte ze; het was Vrijdag de was moest weggebracht. Mevrouw Ruggles wès uit. maar ze kwam een half uur later terug en 't was niet nodig om haar het tra gische verhaal te vertellen: me vrouw Ruggles was mevrouw Wat kins onderweg tegen gekomen. Z c wist het al! Over vijf dagen zou de nieuwe school beginnen cn Kaatje Ruggles de knappe Kaatje, die een beurs had gewonnen, had geen muts. O. het was afschuwelijk Daar kwam nog bij dat niemand het woord „muts" durfde noemen in de Dood loopsteeg nummer 1. en zoals al tijd. wanneer je een woord niet mag noemen, dan lijkt het het enige woord, waar je gewoon niet bui ten kunt. Maar goed en wel, erger was toch het probleem van zonder schoolmuts te zitten: zo'n muts kostte vier gulden tien, en Kaatje had nog maar drie gulden over van haar geldprijs, cn die had ze nodig voor zó verschrikkelijk veel andere dingen! „Je moet maar zo'n gestreept lint kopen voor één twintig, cn nat om je ouwe muts naaien, doe dat maar," zei mevrouw Ruggles, ,.lk weet best dat je ouwe muts donkerblauw is en de schoolmuts zwart, maar het is Je verdiende loon. als je cr anders uitziet dan de anderen, je bent ook anders oan dc anderen; veel ondeugender ben je!" (Wordt vervolgd.) landse politiek zouden kunnen goed keuren Op zijn beurt verweet Spaak de regering dat zij In haar vage ver klaring geen enkele opheldering heeft gegeven over haar houding ten aanzien der grote problemen zoals de deelname aan het Europese le ger. de verdeling der dcfcnsiclastcn in het kader van het Atlantisch Pact, de opgelopen credieten in de Europese Betalings Unie, enz. Van een nationale politiek zag hij niets komen zolang op bepaalde gebieden als dat van het onderwijs cn van dc genade-maatregelen jegens colla borateurs de partijbelangen voorop staan. Een 's middags door de nieuwe mi nister v. Financiën Janssen afgeleg de belijdenis ten gunste van de mo netaire orthodoxie zag Spaak ook niet als een gunstig voorteken voor de regeringsmaatregelen op sociaal gebied Voor het overige bleek over duidelijk dat zowel voor dc socia listen als voor de liberalen, indien er van een nationale oplossing voor do huidige moeilijkheden sprake wil zijn, de eerste eis blijft: ontbinding van het parlement en nieuwe ver kiezingen. Als de Romeinse dichter Verflllus het theater betrad, stonden alle aanwezigen voor hem op: hij was reeds bij z(Jn leven erkend cn onder vond geen oppositie Thans nog be kwaamt zich niemand in het Latijn, zon der Vergillus tot z'n leven toe te laten en voor hem oo te staan. Zijn Denacls Is altijd nog schoollltcratuur nr. I. om dat men cr op zo'n schone wijze heel de Romeinse cultuur cn godenwereld uit leert kennen - dat de Romein zijn goden ziet als natuur en nog niet toe is aan Cod in de natuur - daaraan is dr J. WytJtes'studie Vcrglllu».(J. II. Kok. Kam pen 9.30. gewijd Een goede en nuttige studie, die in 4 grote hoofdstukken alles vertelt wat cr tc vermelden valt van de goden (d.w.z. hoe de Romein met hen omspringt), vroomheid (met haar Griek se Hokkersi heil en dichterschap Hoe wel bedoeld en geschreven voor chris telijke docenten cn christelijke gymna siasten zijn uitdrukkingswijze en strek king van dit geschrift zo ruim dat het beschavlngslcctuur voor iedereen is ge worden die het antieke eert om het moderne weerd tc zijn.

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1952 | | pagina 3