Paniek brak het moreel van de bevolking 0880} Duitse sociaal-democratie waarschuwt ds. Niemöller Twee milliard liter water in 11.767 tanks Les van Hamburg Brand is tien maal erger dan Hoe het meestal is... ...en hoe het ook kan MOEILIJKHEDEN? HWIIHimilH Wij geven raad Problemen bij woningbouw met werkgevers-steun *4TRASS** Moet U eens hóren! „Neuer I orwörtsbevat een scherp artikel 5-| ELK land heeft zo zijn eigen problemen. Het klinkt ons, Nederlanders, misschien een beetje vreemd in de oren, maar weet u, waar verscheidene brandweercorpsen in Enge land tijdens de oorlog mee hadden te kampen? Gebrek aan water! Trouwens, dat zou ons ook kunnen overkomen, want als de waterleidingen zijn stuk gebombardeerd en er geen gracht, geen kanaal, geen rivier in de buurt is, zou ook menige Nederlandse brandweercommandant lelijk op zijn neus kijken. Daarom werkt bv. de Londense brandweer nu al aan een plan om reusachtige waterreservoirs aan te leggen, waaruit men in tijd van nood kan putten. Een reusachtig karwei, want niet alleen moeten die reservoirs worden gebouwd, maar ze moeten ook onderling met pijpleidingen wor den verbonden. Die leidingen wil men ge woon over straat leggen en men experimenteert op het ogenblik met buizen van plas tic, die niet springen, wanneer er bv. een auto over heen rijdt. Voor Londen heeft men een plan ontworpen met welgeteld 11.767 tanks, naar inhoud va riërende van 500.000 tot 75.000 gallon (een gallon is iets meer dan 4'/2 liter). In totaal zullen die reservoirs ruim twee mil liard water kunnen bevatten. Wat het grapje kost? We hebben er naar geinformeerd, maar die bedragen waren zo astronomisch, dat we het getal niet eens hebben durven neer schrijven Met behulp van reusachtige ma- quettenin dit geval van Lon den, leren de cursisten op het landgoed Sunningdale, hoe een grote stad in wijken en distric ten wordt verdeeld en over wel ke middelen elke wijk, elk dis trict moet beschikken. De ma quette is geheel van rubber. •w (Van een onzer verslaggevers) voerden geallieerde luchteskaders drie grote JL bombardementen uit op Hamburg. Het grootste deel van de stad ging in vlammen op. De luchtbeschermingsdienst werd totaal gedesorganiseerd en tegen de loeiende vuurstorm was vrywel niets te doen. Op de eerste dag vluchtten naar schatting 100.000 mensen in paniek uit de brandende stad. De tweede dag groeide dat aantal aan tot over de 250.000 en na het derde bom bardement was die stroom vluchtelingen reeds gestegen tot het millioen. Zij vluchtten zonder bepaald doel, zonder te weten, waar zij terecht zouden komen, zonder eten, zonder voldoende kleren. En na Hamburg ondergingen zo veel andere Duitse steden hetzelfde lot, ook al was de desorganisatie niet overal zo groot. In deze massale, panische verwarring brak het moreel van het Duitse volk. Geen schetterende overwinnings fanfares, geen opzwepende radio toespraken, geen brallende oor logsbulletins waren in staat het geslagen volk weer moed in te pompen. Al zou het nog bijna twee jaar duren voor de Duitse legers capituleerden, de vernieti gende bombardementen hadden reeds lang de ruggegraat van het Derde Rijk gebroken. Hamburg is voor de mannen van de Engelse „Civil Defence" een studie-object op zichzelf gewor den. En een waarschuwing tevens, want nergens schijnt de verwar ring als gevolg van zware aanval len uit de lucht zo groot te zijn geweest. Daarom ook wordt er zo de nadruk op gelegd, dat van alle secties, waarin deze organisatie is onderverdeeld, die van de „Wel fare" (sociale verzorging) mis schien wel de belangrijkste is. Evacuatie Zorg, dat al degenen, die in die gebieden wonen, waar het meeste gevaar dreigt, en die niet beslist Kennelijk met het oog op de reis van Niemöller naar Moskou en zijn semi-poli- tieke agitatie tegen de West- duitse herbewapening keert zich het officiële orgaan van de Duitse sociaaldemocratie, „Neuer Vorwarts", in zijn jong ste nummer tegen „de eigen aardige politieke gedragingen" van „vooraanstaande vertegen woordigers der Evan- gelische Kerk." Ook in het belang van de kerk zelf is het nodig, dat hier dui delijke grenzen getrokken worden. Wij moeten „neen" zeggen tegen bepaalde on gerechtvaardigde totalitaire aanspraken, die bij de betrok kenen voortkomen uit een geëxalteerde drang tot activi teit of uit een betreurenswaar dig ressentiment. Historisch is het begrijpelijk, als de kerk hetgeen zij vroeger ver zuimde thans door verhoogde acti viteit tracht in te halen. Zij weet hoe weinig er vóór de laatste oor logen onder het volk naar haar geluisterd werd; zij weet hoe zij haar zendingsopdracht voorheen ver waarloosde. Zij zou nu graag en dat is een gezonde reactie een deel van de verantwoordelijkheid voor het lot des volk méé willen dragen Maar juist in de laatste li|d verkijkt zij zich op de middelen die zij daartoe aan moet wenden. De ordracht aan de kerk is van godsdienstige aard. Het ls niet haar taak. noch die van haar vertegenwoordigers, zich op het gebied der politieke beslissingen te doen gelden Hoe zou omgekeerd de kerk niet protesteren, wanneer een poli ticus zich eensklaps als theoloog of her vormer zou presenteren? Het sociaal-democratische orgaan noemt het dweepzucht („Schwarmerei") wanneer bepaalde kerkelijke kringen stelling nemen In de kwestie der re- militarlsatie. „om maar te zwijgen van de maar al te bekende onverantwoor delijke politieke escapades van hoge kerkelijke ambtsdragers, die helaas doo- hun hogere instanties niet ter ver antwoording werden geroepen." Dit ls een typisch geval, zegt het blad. dat daarmee onmiskenbaar op Niemöllers agitatie doelt, van pseudo-idealistische en ireële exaltatie; volk en kerk zullen -Deze tceek K EN WERELD daar samen nog eens het gelag voor moeten betalen. Wat de kerk moet doen Is. dat zij de individuele christenen door hun een wei- gefundeerd godsdienstig bewustzijn bij te brengen, rijp maakt voor de politieke, ethische en geestelijke beslissingen waarvoor zü gesteld worden. Geen ge lovige kan worden ontheven van zijn echt protestantse plicht om mee te be slissen op „werelds" terrein. Dit ver onderstelt. dat de kerk hem zal moeten steunen, opdat hij zich een godsdienstige houding eigen kan maken, vanwaar hij bij die beslissingen uit kan gaan. Méér echter niet. Elk probleem afzonderlijk zal de gelovige zelf moeten zien op te lossen; van die moeite kan hij niet ontheven worden zoals dat in de ka tholieke kerk gebeurt; noch ook zal de kerk hem daarbij mogen ..vóór-denken". En helemaal dient men zich te verzet ten tegen de „hochpolltischc" hande lingen van bepaalde kerkelijke hoog waardigheidsbekleders. die nooit zullen kunnen bewijzen dat de gemeenschap der gelovigen hun daartoe opdracht gaf en die aldus de grondwet van het pro testantisme overtreden. Zou het niet beter zijn. vraagt de „Neuer Vorwarts" tenslotte, als dc pro testantse leiders eens gingen werken aan een theologie die door het volk kan worden verstaan' Onuitgesproken doe lend op de Barthiaanse theologie, ge waagt het sociaal-democratische hoofd orgaan van „een theologie die niet ver van een volks-vreemde scholastiek verwijderd ls." „Een volk. dat weerga loos vreselijke dingen heeft meegemaakt, heeft het recht op een zo simpel moge lijke interpretatie van die cenvoudlg- eeuwige en fundamentele waarheden, zoals vooral de evangeliën die bevat ten De kerk heeft geen politieke krukken nodig om zich in de wereld te begeven." Van een bruiloft komt weer een bruiloft Door synodale besluiten over en weer is de hereniging van de Ne derlandse Evangelisch Lutherse en de Hersteld Evangelisch Lutherse kerk per 31 Januari ean feit ge worden. In een speciale dienst in do Oude Kerk aan het Spui te Am sterdam zal deze hereniging kerke lijk worden gevierd. Zou het niet mogelijk zijn. vraagt in dit verband ds M. Groenenbcrg in „Her vormd Amsterdam", dat in de toekomst nu ook de Ned. Herv. Kerk en dc Lutherse kerk zich verenigden? „Ik kan niet goed zien. waar wezenlijke verschillen zijn. die dit wer kelijk onmogelijk maken Als lk naar de stad Amster dam kijk en ik denk aan 't feit. dat we temidden van de huizen blokken in West allemaal weer onze kerkjes gaan bouwen of misschien wel niet gaan bouwen omdat we 't geen van allen meer kunnen betalen, en dat de stad zo groot wordt dat alleen kleine parochiale verbanden werkelijk verband zullen geven en niet een gemeente die over een hele stad verspreid is. dan geloof ik dat het heilzaam zou zijn als we ons verenigden. Wat ons verbindt is meer dan wat ons scheidt. Wc gaan in Amsterdam de dingen toch wel zo zien. dat het voor ons niet meer de vraag is of er in de toekomst nog een Hervormde. Lutherse of Gereformeerde Kerk zal zijn. maar of er nog wel een Christel ij ke kerk zal zijn Ik weet. dat er een gesprek gaande is tus sen de Hervormde en de Lutherse Kerk Hartelijk hoop ik. dat er van een brui loft weer een bruilof t komt Geen rassenscheiding De Washingtonse Raad van Ker ken. die vierhonderd protestantse kerken ..blanke" kerken en ne ger-kerken omvat, heeft tot com plete opheffing van rassenschei ding besloten. De Raad zal in 1952 geen enkel program van kerkelijke activiteit ontwerpen of steunen, ten zij op de grondslag van volledige rassengelijkheid. noodzakelijk daar moeten wonen, tijdig worden geëvacueerd, het liefst naar familie. Zorg, dat de genen, die hebben moeten vluch ten, niet de tijd krijgen om te pie keren over het lot van hun familie leden; geef ze wérk, hoe onbeteke nend dat ook mag lijken. Zorg, dat er goede informatieposten zijn, waar iedereen vlug en afdoende kan worden ingelicht. Zorg, dat niemand van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Zorg, dat er noodziekenhuizen, verbandplaatsen zijn. Zorg, dat er noodkeukens zijn, dat er depóts zijn, waar men kle ren en schoenen kan krijgen. Kort om, zorg, dat de vluchtelingen on dervinden, dat de organisaties, waarop zij vertrouwen, perfect werken en dat zij niet aan hun eigen lot worden overgelaten. „De burgerlijke bescherming is de ruggegraat van de wil om de oorlog te winnen, wanneer het mo reel van een volk wordt geknakt, is de oorlog al half verloren." Dit was de leidraad van een der instructeurs van een cursus die thans aan de lopende band wordt gehouden op het landgoed Sun ningdale, een dorpje op ongeveer drie kwartier rijden van Londen verwijderd, in het graafschap Berkshire. Hier is een „Civil De fence Staff College" gevestigd, waar dus diegenen worden opge leid, die straks, op hun beurt alom in het land, de plaatselijke organi saties leiding moeten geven. Sun ningdale, omstreeks 1930 gebouwd ten behoeve van een millionnair, een ruim en ietwat pompeus land huis, is voor dit doel al weer veel te klein en inderhaast worden er dépendances gebouwd. Van heinde en ver komen de cursisten naar hier, niet alleen uit Engeland, Schotland en Wales, maar ook uit alle West-Europese landen, uit Canada, uit Amerika, uit Azië. Gedecentraliseerd „Welfare" mag dan uitermate belangrijk zijn, het spreekt van zelf, dat de andere afdelingen van weinig minder betekenis zijn. De „Civil Defence" is sterk gedecen traliseerd. Elke belangrijke stad is in secties verdeeld (Westminster bv., zelf een onderdeel van Lon den, in zes districtenen de lei ding is overal in handen van de gemeentebesturen. Elk district heeft een hoofdkwartier, 'n „war densectie" (die afdeling dus, die belast is met het patrouilleren), een reddingsploeg, die eerste hulp kan verlenen, een ambulance-afde ling, een sectie pioniers (belast met het opruimen van puin, enz.) en de „welfare". Brand blijft de grootste zorg van de Civil Defence", ook in een eventueel komende oorlog. Het zijn niet de brisantbommen geweest, die in Londen en andere Engelse steden de meeste schade hebben aangericht. Ruw geschat kan men zeggen, dat 80 procent van alle oorlogsschade is veroorzaakt door cïe zich soms met razende snelheid verspreidende branden. Het spreekt van zelf, dat een op vredesvoet georganiseerde brandweer, hoe perfect ook, het tegen bv. een 2000 branden per nacht en Lon den hééft zo'n aantal beleefd! het nooit kan opnemen. Engeland telde bij het uitbreken van de oorlog een 1400 brand weercorpsen. Van coördinatie was hoegenaamd geen sprake. Het aan tal beroepsbrandweerlieden be droeg een 7 a 8000 man en er wa ren ruim 13.000 vrijwilligers. In Augustus 1941 (toen pas!) werd de brandweer genationaliseerd een maatregel, die inmiddels weer on gedaan is gemaakt en gecoördi neerd en op het laatste van de oorlog waren er 'n 100.000 brand- Omdat de gemeenten zeer moeilijk over gelden kunnen beschikken is I door hen in de laatste tijd wel een systeem toegepast, waarbij bepaalde werkgevers geheel of gedeeltelijk voor de financiering van woningbouw zorgen en daaraan dan bepaalde rechten ontlenen. Bijvoorbeeld om huur ders (werknemers) aan te wijzen. Het aan de werkgever gegeven recht berust echter niet op bepalingen, die in een bepaalde wet zijn neergelegd. De mogelijkheid bestaat, dat wanneer een huurder niet meer bij de firma in kwestie werkzaam is en deze hem de huur opzegt, hij (de huurder) by weigering de woning te ontruimen de Kantonrechter aan zijn zijde vindt. Luchtalarm! De training van deelnemers aan de burgerlijke verdediging is in Engeland zo veel mogelijk op de werkelijk heid ingesteld. Een reddingploeg, die op het eerste alarm is uit gerukt, is op de plaats des on- heils aangekomen. Paraatheid, organisatie en discipline zijn voor alles nodig. weerlieden in vaste dienst en bijna 250 000 vrijwilligers. Met de ervaring van vijf jaar oorlog spreekt het vanzelf, dat En geland nu niet zal wachten tot het weer zover is. Reeds nu wordt er op grote schaal propaganda ge maakt om tot deze vrijwilligers- diensten toe te treden, want wie óf als politie-agent, óf als brand weerman, óf als verpleegster straks mee wil helpen, moet eerst gron dig worden getraind. Wie de Mémoires van Churchill leest over de „Blitz", of nog beter misschien de films ziet, die destijds ter plaatse en nog tij dens de bombardementen zijn ge maakt, vraagt zich af, hoe men de moed vond om aan het enorme karwei om deze vuurzeeën te blus sen, ook maar te beginnen. Maar de mannen van de Londense „Ci vil Defence" lieten zich niet uit het veld slaan en het is vooral aan hun gezamenlijke en vaak boven menselijke inspanning te danken, dat de ramp, die zich voltrok in dat barre oorlogsjaar, geen cata strofe is geworden. Brisantbommen scheurden de ladders in stukken, waarop de brandweermannen ston den te werken, anderen vonden een verschrikkelijke dood in de vlammen of onder instortende mu ren. Londen brandde. Maar Lon den onderging het lot van Ham burg niet, want de wil om te win nen bleef ongebroken. En als de hel wéér losbarst? „Wat ons dan te wachten staat weten we niet," zeggen ze, „maar we zullen paraat zijn." De mogelijkheid bestaat echter ook, dat de Kantonrechter die zich hier laat voorlichten door de Huuradvies-Commissie tot de conclusie komt, dat de huurder zijn betrekking bij die bepaalde werkge ver slechts heeft aanvaard om in het bezit van een woning te geraken en niet met dc bedoeling daar in dienst te blijven. Als de Kantonrechter dan van oordeel is. dat de werkgever niet correct werd behandeld, is de moge lijkheid aanwezig, dat het inderdaad tot woninguitzetting komt. Dit in antwoord op een vraag van J. H, M. Vorige maal hebben wij enkele opmerkingen gemaakt over de jong ste wijziging van de pensioenwet en haar betekenis voor een bepaalde categorie van de oud-ambtenaren Wij zouden hieraan nog gaarne wil len toevoegen, dat het hier betrof de ambtenaren, die op eigen verzoek eervol werden ontslagen in geval van invaliditeit of met 15 of meer dienstjaren. Zoals wij opmerkten kunnen zij. die voor 1922 eervol ont slag verkregen en op grond van de toen geldende bepalingen niet voor pensioen ln aanmerking kwamen, alsnog met succes hierop aanspraak maken. Men wende zich tot de Pen sioenraad te 's-Gravenhage. R. E. G. V. Men kan aanspraak maken op een uitkering ingevolge de Noodwet Ouderdomsvoorziening, als het inkomen van man en vrouw be neden de 1560.per jaar blijft. D. M. Niet als arbeider in de zin der Kinderbijslagwet worden be schouwd, personen, die werkzaam zijn aan een inrichting of instelling van onderwijs en op wie. krachtens een uit hoofde van subsidie-verle ning van overheidswege opgelegde verplichting, een regeling inzake de toekenning van kinderbijslag wordt toegepast, welke door dc minister van Sociale Zaken als bijzondere regeling in de zin van art. 5 der Kinderbijslagwet is erkend. (Advertentie l. M.) hei verend bin-J.r i n nenwerk, maar.lj 1AAK ook de deklaag garantie ONVERSLIJTBAAR Advertentie (I. M.) GRIEPT- Mtjnh&rdt'f Grieppoeder*. Dooj 47 et Nogmaals: aardstralen Lichtzinnig Ook ik zou graag een paar op merkingen willen maken over het artikel van de heer Zorab „Aard stralen even hypothetisch als af- schermapparaten". Als parapsycholoog springt hij wel zeer lichtzinnig en daardoor gevaarlijk met de physische hypo these van de z.g. aardstralen om. Er zün wél phvsische instrumen ten. die aardstralen kunnen aange ven en hierdoor is het ook moge lijk een juiste afscherming te con troleren. Indien deze toestellen meer worden geperfectionneerd kan de mens met de wichelroede als in strument worden uitgeschakeld cn kunnen alle waardeloze afscherm- kastjes worden aangewezen. De zo door Zorab gelaakte suggestie werd reeds door de kring van roedelo pers onder Von Pohl in Duitsland bestreden, door strenge selectie. Dit vindt thans ook in ons land plaals, waardoor beunhazen en fantasten hun werkterrein verliezen. Het woord aardstralen was maar een werkhypothese. Physisch zijn ze nader gedefinieerd als cosnusche reflecties, die plaatselijk storingen veroorzaken in het aardsenergie- veld (Prof. Lakhofski, Parijs). Ook dat vele gecontroleerde proeven zijn genomen waaronder van over heidswege schijnt de heer Zorab of niet bekend te zijn of wordt door i hem verwaarloosd. Dat cosmische reflecties nadelig werken op hei I levend organisme is in de laatste jaren met vele door doktoren en professoren gecontroleerde proeven bewezen. Afscherming is volgens de onder zoekers Wüst en Wimmer mogelijk door middel van een metalencombi- natie of een combinatie van mag neten. Dit werd bevestigd door dr. Van der Sleen. Concluderende kan men zeggen, dat de heer Zorab dc hypothese van de z.g. aardstralen niet aan de laatste feiten heeft ge toetst en van de onderzoekingen der laatste tien jaar niets heeft verno men. Dat de redactie, blijkens een onderschrift bij het artikel, zich zo sterk door de heer Zorab zou laten suggereren als zij kennelijk heeft laten doen, had ik niet ver wacht. B. A. HOLLANDER In goed. gezelschap Ik wil de heer Hollander ant woorden. dat ik mij in zeer goed gezelschap beemdt. Onze beste stra lingsdeskundigen, onder wie prof. Clay, prof. F. A. Heyn, dr. Denier v. d. Gon e.a. hebben de verschil lende physische hypothesen van Lakhofski, Maby-Franklin, Wüst en Wimmer (dc heer Hollander schijnt niet te beseffen, dat de hypothese van laatstgenoemden met een cos mische reflectie niets te maken heeft!) wel zo volledig afgekraakt, dat er geen spaan van heel is ge bleven. Prof. Heyn, hoogleraar in ae kern-physica te Delft, heeft zelfs te kennen gegeven, dat ieder gedrukt woord over de physische hypothese feitelijk papier verknoeien is. Had de heer Hollander mijn boekje over het hier behandelde onderwerp ge lezen, dan zou hij waarschijnlijk niet de opmerking hebben gemaakt, dnt ik de wichelroede-onderzoekin gen der laatste tien jaren niet zou hebben gevolgd. G. ZORAB. (Van onze moderedactrice) IA/ELKE voortreffelijke elgen- schappen de Nederlandse vrouw in het algemeen mag hebben, elegance is daar niet een van. Bui tenlanders plegen op dit punt nogal eens onvriendelijke dingen over ons te zeggen en te schrijven. Er heerst in vele kringen van ons land een zeker wantrouwen tegen de vrouw die nogal wat werk van haar uiter lijk maakt, dat kan variëren van een wat neerbuigende toegeeflijk heid tot een scherpe afkeuring, maar welke vorm het ook aanneemt, op de achtergrond staat meestal de gedachte, dat „natuurlijkheid" voor een vrouw toch maar het beste is. Over het betrekkelijke van het be grip natuurlijk zullen wij maar niet meer uitweiden. Wij willen ditmaal volstaan met op te merken, dat de kwaliteiten van een vrouw zeker niet recht evenredig zijn met haar taille-omvang, maar evenmin omge keerd evenredig! Hoe het zij, ivij zijn overtuigd dat de Nederlandse vrouw er veel aar diger uit zou kunnen zien dan zij vaak doet. zonder dat dat haar veel tijd of geld behoeft te kosten. Het is in de eerste plaats een kwestie van orde en netheid. Een vrouw die in de spiegel kijkt hoeft niet te peinzen over haar uiterlijke schoon heid. Zij kanook zakelijk inspecte ren of haar haar wel zit zoals de kapper het heeft bedoeld, of haar neus glimt en of haar rok niet scheef hangt. Wie rondkijkt ln een tram of op straat zal constateren dat de meeste vrouwen er met heel weinig moeite wat beter uit 20tiden kunnen zien. Mantels worden slordig dichtge knoopt. hebben loshangende zomen, kreukels van achteren of zelfs grote vlekken. Shawltjes zijn als een touw om de nek geknoopt, zodat een deel van de jurk te zien komt, wat niet alleen lelijk, maar ook koud is. Onder de kin vastgeknoopte hoofd doekjes worden gedragen op dagen, dat de temperatuur er geen enkele aanleiding toe geeft cn door vrou- wen, die zich er nooit aan moesten wagen. Licht beige schoenen (soms nog met scheve hakken) bij een zwarte jas staan niet mooi, en als de naad van de kous nog scheef zit boven dien, is het effect helemaal bedor ven, al zijn jas, kousen en schoenen op zichzelf nog zo mooi. Er voor het oog prettig uit zien is geen kwestie van leeftijd. Een grijze dame, die haar jeugdige slankheid al lang heeft verloren, kan er in een aangesloten zwarte jas, met een zwarte hoed die staat zoals hij hoort, comfortabele schoe nen die toch niet stijf zijn en een shawl als kleurig accent veel beter uitzien dan een veel jonger en knapper sexegenote die zich heeft gestoken in bruine jas, rode hoed met te zware en niet meer heel frisse versiering, zwarte schoenen, groene handschoenen en last not least een enorme grauwe bood schappentas waarvan de beste da gen in een ver verleden liggen. Om van de jonge meisjes, die niet te vreden zijn zolang zij geen hevig geruite mantel, licht beige schoenen, rode handschoenen en gestreepte shawl dragen, maar te zwijgen. En nu zwijgen wij nog over de vrou wen, die in de winter bij een stads- bleek gezicht per se fel rood dragen, zonder zelfs de moeite te nemen het effect door make up te verbe teren. Hoogstens gebruiken zij lip penstift, die met het rood van de kleding vloekt De weg naar verbetering gaat hier via de zelfkennis. Kies als basis- kleur voor uw wintergarderobe een gedekte tint, en volsta met een be scheiden kleureffect. Mijd de com binaties van twee felle kleuren, en bedenk dat als uw haar begint te grijzenpasteltinten vaak zeer flat teus zijn. Maar vooral: wees even netjes op uwzelf, als u op uw huis bent! Zaterdag 2 Februari 1952

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1952 | | pagina 4