mm
VOOR ANTJES EN
Zonnebloemen groeien nog in
het wild in Amerika
Trein op
hol
11
Een gewoon kruiswoordraadsel
Een vlugge
schildpad?
In Frankrijk kent men
ook koude winters
Klaverjas
problemen
en andere jonge klantjes)
Pitten zijn een tractatie
voor de vogels
ARTHUR
RAMSOME
GESLAAGD...
Mulo-Middenstandsdiploma
De familie
uit de
Doodloopsteeg
Zaterdag 2 Februari 1952
7
rYR zijn genoeg Nederlandse planten, in het wild en gekweekt in
LJ de tuin, met zulke echt vaderlandse gezichten, dat je nooit zou
geloven, dut het van huis uit vreemdelingen zijn. Na de ontdekking van
Amerika weet je het nog: 1402 Columbus ontdekt Amerika zijn
er heel wat zaden en planten van daar door veroveraars en landver
huizers naar hun oorspronkelijke vaderland gestuurd of mee terugge
nomen. en uitgezaaid of gepoot deden sommige het best in de nieuwe
omgeving. Met zonnebloemen bijvoorbeeld is het zo gegaan. Die pron
ken des zomers in tal van tuinen en niemand wil ze meer missen.
Van de week liet mij een vriend
handen vol zonnebloempitten zien;
zelf gekweekt en bewaard om ze
in wintertijd de wilde vogels pre
sent te maken. Ze lokken tal van
vleugels naar de omgeving van
het trakterende huis en dat geeft
veel plezier aan de bewoners en
de hongerige vogels. Onderwijl
mijn vriend dit vertelde, aten we
beiden zonnepitten, lekker en ge
zond. Bedenk eens even: de helft
van zo'n zonnebloemzaad bestaat
uit eiwit en meer dan een kwart
uit olie; of ze ook voedzaam zijn!
En ze zijn zo groot, één zonne
bloem geeft heel wat te oogsten.
't Is niet alleen een mooie sier
plant, 't is dus ook een zeer nuttig
gewas en je zou er over denken,
om hele velden zonnebloemen te
zaaien. Dat deed en doet men dan
ook! De oorspronkelijke bewoners
van Amerika in de Verenigde
Staten komen nog de wilde zonne
bloemen voor de Roodhuiden,
die bijna geheel door blanken ver
drongen zijn, kweekten al eeuwen
en eeuwen geleden, reeds lang
voor onze geschiedenis begon, zon
nebloemen om de pitten. Ook nog
ergens anders om: die pitten wa
ren niet wit, zoals wij ze kennen,
maar paars van kleur en die kleur
stof wisten ze eruit te halen om
hun prachtig mandwerk ermee te
kleuren, In heel wat, nu al lang
verlaten, woonplaatsen van In
diaanse stammen zijn opgravingen
verricht en toen kwamen de harde
schilletjes van de pitten weer voor
de dag. Toen is ook vast komen
te staan, dat ze het aardig ver in
de zonnebloemen-kwekerij hadden
gebracht: ze kweekten reuzen
vormen, die ze zelf hadden ont
wikkeld uit de veel kleinere wilde
zonnebloemen. Die hele Indiaanse
zonnebloemkwekerij is langzamer
hand toen verdwenen.
Zoals ik zei: zonnebloemen kwa
men naar Europa en werden sier
planten. Maar, heb je wel eens van
de Grieks-Katholieken gehoord?
Die wonen voornamelijk in Rus
land. Voor de lidmaten van die
kerk gelden strenge regels; zo voor
de vastentijd, een tijd van boete
doen voor Pasen cn Kerst. Dan
mogen ze dit niet eten en dat niet,
enfin, een hele lijst van wat niet
gegeten en gedronken mag wor
den werd door de priesters vast
gesteld. Stonden ook de lekkere
voedzame zonnepitten op die lijst
van verboden dingen? Nee, natuur
lijk niet. Toen zijn Russische boe
ren langzamerhand zonnebloemen
van het Russische Rode leger, in
Rusland ontstaan natuurlijk. Laat
nou die rooie zonnebloem al veel
eerder in 1010, in de Verenigde
Staten op een kwekerij voor de
dag zijn gekomen. „Lekker", zeg
gen de Amerikanen. „Dat is de
kift", zeggen de Russen.
HENK VAN LAAR
gaan kweken om met volle buiken
de vasten door te komen. Die ge
schiedenis is daar bij de aanvang
van de negentiende eeuw ver
gis je nou niet, oliekoek, de ne
gentiende eeuw begint bij 1800
tiegonnen en nu worden in Rus
land op grote schaal zonnebloemen
gekweekt om de pitten. Van alles
en nog wat wordt er van gemaakt:
menseneten. diereneten. in worst,
als sardientjes in olijfolie, in zonne
bloemolie ingemaakt, er wordt
verf uit bereid enz. enz. En wat
die Indianen konden, konden de
Russische boeren ook: ze hebben
reuzenvormen weten te doen ont
slaan. Weet je wat ook nog zo pro
fijtelijk is: zonnebloemen willen op
arme. slechte gronden groeien. Ik
heb je ook al eens verteld, dat ze
moerassen kunnerj doen drogen
door d(? enorme verdamping, die
de grote bladeren bewerkstelligen.
Of het ook waardevolle cultuur
planten zijn!
Toen andere landen hoorden
van de succesvolle kwekerij, zijn
ze ook aan de zonnebloemen-cul
tuur begonnen. En nou is het grap
pige, dat de Verenigde Staten, het
oorspronkelijke land met zonne
bloemen-akkers. ook weer. nu door
de blanken, met de kwekerij aan
do gang is gegaan, nou ja, met
Amerikaans resultaat. Ik zal je die
getallen van zoveel ton zaden met
zoveel liter zonnebloemolie maar
besparen.
Alleen nog dit; je weet, de Ver
enigde Staten en Rusland hebben
een ongelooflijke hekel aan me
kaar en hebben de grootste ruzie
Zonnebloemen zijn geel. dat weet
je ook. maar er is ook een rode
gekweekt. Dat is de zonnebloem
Een schildpad leefde in de tuin
van zijn baas in Port Elisabeth (Z.
Afrika). Op zijn rug was de naam
van zyn baa$ geschreven. Op een
goede dag verhuisde de baas naar
Johannesburg en nam z\jn schildpad
mee. Dat was in 1948. Enige tijd
later bemerkte hij dat het dier
spoorloos was verdwenen.
Onlangs nu is die schildpad te
ruggevonden in zijn oude tuin te
Port-Elisabeth. Hij had in drie jaar
tijd de elfhonderd kilometers afge
legd die hem van zijn oude woning
scheidden. Kan jij uitrekenen hoe
veel kilometer hy per dag deed
JANINE.
De stoker en de machinist,
die hebben de trein,
die hebben de trein,
de stoker en de machinist,
die hebben de trein gemist.
Ze dronken samen op de stoep
een kommetje hee,
een kommetje hee,
ze dronken samen op de stoep
een kommetje hete soep.
Precies om zeven over elf
daar reed me de trein,
daar reed me de trein,
precies om zeven over elf
daar reed me de trein vanzelf.
De mensen schreeuwden
overluid:
„we willen er gauw.
we willen er gauw",
de mensen schreeuwden
overluid:
„we willen er gauw weer uit."
En als die trein niet stil ging
staan,
dan rijdt-ie vanna,
dan rijdt-ie vanna.
en als die trein niet stil ging
staan,
dan rijdt-ie vanavond nog.
HAN G. HOEKSTRA
HOOFDSTUK IX.
Dc pijl met dc groene veer.
De volgende morgen was Jan de
eerste die wakker werd. Het was
al laat. De zon stond hoog aan de
hemel. De tijd, dat het eerste mor
genlicht voldoende was geweest om
dc ontdekkingsreizigers wakker te
maken, was voorbij. Ze waren ge
wend geraakt aan slapen in een
tent. Bovendien was er gisteren zo
veel gebeurd. Jan werd niet erg
tevreden wakker. Het was net of
de dingen van gisteren niet echt
gebeurd waren en of het een ver
loren dag was. Die zeerovers, het
kanon in de Woonschipbaai. de
achtervolging over het meer naar
Rio, waren een soort droom. Hij
werd wakker in een gewone we
reld. Nu ja. dacht hij. jc kon
eigenlijk niet verwachten dat zulke
dingen bleven voortduren cn het
was bijna jammer, dat het begon
nen was. Ten slotte waren het
eiland en ook de Zwaluw echt ge
noeg, ook zonder piraten. Hij kon
wel zonder zeerovers Het was tijd
om melk te gaan halen.
Hij keek naar de bundel dekens
aan de andere kant van de tent cn
besloot om die maar te laten sla
pen. Hij kroop onder zijn eigen
dekens vandaan, trok ziin strand
schoentjes aan. greep zijn kleren
en een handdoek en glipte naar
buiten in het stille zonlicht. Hij
nam de melkkan mee en rende naar
de landingsplaats. Hij stapte het
Vele Nederlanders die naar Parijs
komen, zuchten verlicht: hè, hier
is het tenminste niet zo koud als
bij ons.
Inderdaad, daar Frankrijk wat
zuidelijker ligt en aan andere tem-
peratuurslnvloeden blootstaat dan
ons land. is het er ook werkelijk iets
minder koud, maar dat Ie Parijze-
naars niets van de winter merken,
dat behoef je ze heus niet te zeg
gen, want dan krijg 3e de wind van
voren! Heel veel oude huizen kun
nen hier onmogelijk warm worden
gestookt, en wel om twee redenen:
ten eerste tocht het er door alle
reten en kieren, en dan hebben heel
veel mensen niet genoeg geld om
meer dan één kachel aan te maken!
Maar die hele koude winters van
vroeger, die zijn nu toch in geen
vijf en zeventig jaar meer voorge
komen. Bijvoorbeeld zo een winter
als in 1418. toen alle bruggen van
Parijs door het ijs weggevoerd wer
den. en in een verwarmde kamer
de inkt aan de ganzenveren-pen be
vroor! Of winters zoals in 1422,
1544, 1608 of 1709 toen het brood
bevroor als men het uit de oven
haalde en de klokken van de kerk
bij het luiden in stukken vielen.
In 1783 registreerde men in
Frankrijk een gemiddelde tempera
tuur van 19 graden gedurende
zeventig dagen, maar 1795 bracht
een record van vorst namelijk 23.o
graden' Misschien weet je «al. dat
het in dat jaar gebeurde, dat Piche-
gru de Nederlandse vloot die in
Den Helder door het ijs van de Zui
derzee geblokkeerd was, aanviel.
In 1876 werd er zelfs op de Seine
een grote feestmaaltijd gehouden.
Een koud pleziertje, met vele war
me spijzen en dranken, en gedans
op het ijs.
Sinds die datum is er in de ge
schiedenis van de koude Franse
winters een lege bladzijde gekomen,
al mopperen de mensen dan ook nog
zo. wanneer ze des ochtends hun
neus buiten het raam steken. Ze
weten sinds vijf en zeventig jaar
al niet meer wat koude beduidt.
JANINE
water in en zwom een paar minu
ten lang stevig, Dat was beter dan
wassen. Toen liet hij zich drijven
in de zon. met alleen maar zijn
neus cn zijn mond boven het water
uit. Meeuwen vingen vorentjes uit
het water, niet ver bij hem
vandaan. Misschien zou een van de
meeuwen bij vergissing op hem
neerschieten. Zou de vogel hem
vliegend kunnen voorttrekken, als
hij zich aan de zwarte, hangende
poten vasthield? Maar de meeuwen
l}leven op een veilige afstand en
hij keerde zich weer om en zwom
terug naar de landingsplaats. Toen
rende hij door de bomen naar de
haven, legde zijn kleren en de
handdoek en de melkkan in de
Zwaluw en duwde af.
Hij roeide snel naar de oever bij
de eik. waarachter de boerderij
van Dixon lag. Door dc zonne
schijn cn de warme zuidenwind was
hij al bijna droog, voor hij de kant
bereikt had. Hij wreef nog even
met de handdoek over de plekjes
die vochtig aanvoelden, trok zijn
kleren aan en liep snel het veld
over.
„Je bent niet zo vroeg vanmor
gen," zei mevrouw Dixon.
„Neen.'1 zei Jan.
..Wal zou je denken van een
toffee?" vroeg mevrouw Dixon. „Ik
had gisteravond niets te doen en
toen heb ik wat gebakken. Jullie
zjjn met z'n vieren, niet waar?"
Dank u wel." zei Jan.
Zij gaf hem een grote zak met
bruine toffees, toen zij hem de
volle melkkan bracht.
„Heb jé al ontbeten?" vroeg zij.
„Nog niet
„En je hebt al gezwommen. Dat
zie ik aan ie haar. Je kon beter
wat eten. Wacht even. dan haal ik
een stuk koek voor je."
Na het zwemmen is een stuk
koek erg welkom en Jan zag er
geen kwaad in om het op te eten.
Maar terwijl hij nog at. zei mevr.
Dixon: Mijnheer Turner van het
woonschip heeft naar jullie ge
vraagd. Je hebt het hem toch niet
lastig gemaakt is het wel?"
„Neen." zei Jan
„Nu. hij scheen te vinden van
wel" zei mevrouw Dixon. „Je kan
mijnheer Turner en zijn papegaai
maar beter met rust laten."
De dag van gisteren stond hem
Uit het Engels vertaald
door
Jac. v. cl. Ster
plotseling weer voor de geest. Jan 1
herinnerde zich hoe hij gemeend
had te zien, dat de zeerover op het i
woonschip hen met zijn vuist1
dreigde. In een ogenblik was hij
kapitein Jan, die verantwoordelijk
was voor zijn schip en zijn beman-1
ning en mevrouw Dixon was een
inboorlinge, die je niet helemaal
kon vertrouwen, ondanks haar tof
fees en haar koek.
Hij ging onmiddellijk terug en
bedacht, dat hij de stuurman had
moeten wakker maken alvorens hij
om melk ging.
Maar hij kon van het veld af
het hele eiland zien en er steeg
al rook boven de bomen uit. Dc
stuurman was op, het vuur brand
de; alles was in orde en het wa
ter zou al koken eer hij terug was
met melk
Vlug ging hij naar de oever.
Matroos Tittie en de scheepsjongen
plasten in het water bij het eiland
rond. Hij zag de twee witte figuur
tjes spartelen en water omhoog
trappen. Zij stonden zich nog af tc
drogen toen hij met de Zwaluw
voor de landingsplaats kwam. Zij
hielpen de boot aan land trekken.
„Ik heb wat toffees bij de melk
gekregen van de inboorlingen," zei
kapitein Jan.
„Echte toffees?" vroeg Rutger.
..Stroopjes," zei Tittie ..Toffees
is de naam die de inboorlingen er
aan geven."
„En ik heb ernstig nieuws." zei
kapitein Jan. „Er is iets gebeurd.
Ik zal onmiddellnk na het ontbijt
een scheepsraad bijeen roepen."
„Jawel, kapitein." zei de matroos
en ze gaf de scheepsjongen een
por. die toen ook „Jawel, kapitein,"
zei.
De matroos en dc scheepsjongen
renden naar het kamp met de
melkkan en de stroopjes. De kapi
tein volgde hen nadenkend. met
zijn handen in zijn zakken.
„Het ontbijt is klaar, kapitein,"
riep de stuurman opgewekt.
„Dank je. stuurman" zei Jan.
„Hier is de melk," zei Rutger.
„En een hele zak stroopjes." zei
Tittie „Weten jullie hoe je rum
punch moet maken9 Dat maken ze
ook van stroopjes. niet?"
„Ik geloof het wel," zei de stuur
man, „ik heb het nooit gepro
beerd."
De thee was klaar De eieren
kookten in de sauspan en de stuur
man keek op de chronometer of
het al lang genoeg was.
„Drie minuten," zei ze. „en ze
lagen er al even in voor ik begon
te tellen. Dan zijn ze nu wel
klaar." Zij viste de eieren met een
lepel een voor een uit het water.
Een paar minuten lang maakten
eieren en boterhammen en thee
een eind aan alle gepraat Daarna
kregen ze brcod met marmelade.
En toen deelde dc stuurman een
rantsoen stroopjes uit. „Stroopjes
zijn in ieder geval erg goed." zei
zij. „We zullen rumpunch maken
als we nog over hebben."
Ten slotte was het ontbijt afge
lopen en sprak kapitein Jan:
„St* jrman, ik roep een scheeps
raad bijeen"
Zij zaten allemaal om het vuur
heen. dat nu zachtjes brandde. Dc
sauspan met water stond op de as.
om warm te blijven, zodat ze ook
de kleverige vaten konden afwas
sen. (Wordt vervolgd)
i Horizontaal: 1. vrucht;
14. drinkgeld; 8. strot; 11.
1 soort gravure; 12. plomp;
'13. Engels bier. 14. berg
plaats; 16, stuk bouwgrond;
17. geestdrift; 19. vloerbe
dekking; 21. dierentuin; 22.
vulkanische stof; 24. erken
telijkheid; 28. in het oog
vallend: 32. horizon; 34.
spleten; 36 jongensnaam;
37. naam van een onzer
prinsessen: 38 volkeren
bond (afkort); 39. Hon
gaarse .grassteppe; 41. uit
gebreidheid. uitgestrekt
heid; 43 jaarboeken; 47.
verhouding: 48. uniek: 51.
onbebouwd; 53. uit een na
latenschap krijpen; 56. ka
rakter; 57. eiland in Grote
Oost; 59. tijdperk; 60. loof
boom: 61. getal; 62. vis.' 63.
bederfwerende verfstof; 64.
verschoten van kleur; 65.
zwak. mager
Verticaal: 1. bouwstof;
2. toespraak: 3. stengel; 5
de een de ander; 6. haar
7 aantekenboekje; 8. schrij
ver; 9. verharde huid; 10.
speer- 15. indien; 18. trots,
houding; 20. vrouw; 21. te-
g^n; 23. andere lezing; 25.
schip vastleggen; 26 Ame
rikaanse legerauto's; 27.
visgerei; 29. eiland in de
Middellandse Zee; 30. ijze
ren vaten; 31. vraatzuchti
ge zoetwatervis: 33. wereld
taal; 35. loot; 40 gedragen
werk; 42. verbond; 44. scha
de. verlies: 45. kustland ten
Oosten van Italië: 46. spoe
dig; 47. gissen; 49 visbeen:
50. verwijderd: 51. omhulsel: 52
zangstuk; 54. niet weinige; 55. in
de richting van; 58. klein hert.
Oplossing paarden-
sprongpuzzle
Eén uur van onbedachtzaamheid
kan maken dat men jaren schreit.
T AATST, op een wedstrijd, ont-
■L' moette ik een staaltje van zó
goed doordacht tegenspel, dat ik er
weer van geniet, nu ik het aan u
ga vertellen. D. had gegeven en op
de plaats van A. gezeten, met
Klaveren als gedraaide troefkleur,
mocht ik zelf uitkomen voor dc
slag.
Hier eerst de verdoling, zoals
die na afloop werd genoteerd:
C
-
V 789vha
7 10
B D
10a 8bh
O 10 b C?
«84 «s» a
O 9 b v a O 7 810 h
A
7 9 v
O
4» 89bvh
Bij eert eenzijdige kaart als deze
houd ik er altijd rekening mee, dat
ook bij de andere spelers de kaar
ten nogal eenzijdig verdeeld kun
nen zijn. Bij het opruimen van de
troeven loopt men de kans, dat
men ook de maat van troefkaarten
berooft, die hij wellicht beter an
ders kan gebruiken. Ik probeerde
eerst Sch. 7. Troef uithalen kan
altijd nog wel! En dus ging het
als volgt:
1. A S. 7. B S. a. C K 7, D S. 8.
2 C H. a. D K. a. A K 9. B H. b
3. A S. 9. B S 10. C K. 10 cn D I
liep met een glad gezicht S. b. bij I
en gaf een driekaart cadeau, waar- j
mee hij evenwel mijn mars, die ik
in 't verschiet za£. torpedeerde'
Zeer terecht had hij begrepen dat
B S. v. zou hebben gelegd, als hij
die had gehad!!
Opmerking: Als C in slag 2 eerst
H. h. probeert, is de mars verze
kerd. Maar men mag er C zeker I
geen verwijt van maken, dat hij i
H. a. speelt. 1
ZONDAG 3 FEBRUARI
Hilversum I. 402 m.
VARA- 3 00 Nieuws cn weerbericht:
8.18 Gramofoonmuziek; 8.35 Voor het
platteland: B.45 Orgelspel; 9.02 Sport-
mededeltngen: 9.05 Gramofoonmuziek:
9.15 „Geestelijk Jevcn". causerie; 10.00
Volksliederen: 10 15 Met cn zonder om
slag; 10.45 Amusementsmuziek; 11.15 Ca
baret AVRO' 12 00 Disco-causcrlc; 12.40
Voor dc Jeugd; 12.50 Gramofoonmuziek;
13.00 Nieuws cn weerberichten; 13.05
Mededelingen cn gramofoonmuziek;
13.10 New York Calling: 13.15 Orkest-
concert. 13.50 „Even afrekenen. Heren";
14 00 Gramofoonmuziek-, 14.05 „Ont
vangst In dc ronde zaal": 14.35 Gramo
foonmuziek; 15.05 Concertgebouworkest,
ccmengd koor en declamatie: 15 35
Filmpraatje. 15.50 Kamerorkest cn so
liste; 16.30 Sportrevuc. VARA: 17.00
Amusementsmuziek; 17 25 „Monus. de
man van dc maan", hoorspel voor de
jeugd; 17 45 Pianospel; 17.55 Sportjour
naal; 18.15 Nieuws en sportuitslagen.
VPRO: 18.30 Korte Ned. Hcrv. kerk
dienst, IKOR: 19.00 Voor de jeugd; 19.35
Bijbelvertelling AVRO: 20 00 Nieuws:
20.05 Weekoverzicht; 20 15 Promenade
orkest, omroepkoor en solist. 2100 „Dc
Familie Mallnden". hoorspel; 2145
AVRO-nllcrlci; 2150 Hersengymnastiek;
22.15 Omroeporkest en solist; 23.00
Nieuws 23.1524.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum II, 298 m.
KRO: 8 00 Nieuws cn weerberichten;
8 15 Gramofoonmuziek: 8 25 Hoogmis
NCRV 9 30 Nieuws en waterstanden;
9 45 Vocaal kwartet; 10 00 Gereformeer
de kerkdienst; 11.30 Gramofoonmuziek;
12.00 Geestelijke liederen. KRO: 12.15
Apologie, 12.35 Gramofoonmuziek; 12.40
Amusementsmuziek; 12.55 Zonnewijzer;
13.00 Nieuws, weerberichten en K.itho-
llek nieuws; 13.10 Lunchconcert; 13 35
„Uit het Boek der Boeken"; 13.50 Cello
cn piano; 14.20 Concertgebouworkest,
Toonkunstkoor en solisten; 15.00 Gramo
foonmuziek; 15.20 „Bewust burger
schap". causerie: 15.35 Gramofoonmu
ziek; 16 10 Katholiek Thuisfront Overal,
16.15 Sport; 16 30 Vespers IKOR: 17.00
Ncd. Hcrv. Kerkdienst; 18 15 Sluitlngs-
dienst van de conferentie van de Oecu
menische Jeugdraad. NCRV; 1900 Gra-
Advertentie (l. M
DANK ZIJ
Bakende
ichrillelijkê cursus
HILVERSUM
mofoonmuziek; 19.15 „Zeven stemmen
uit het Nieuwe Testament", causerie;
1930 Nieuws, sportuitslagen en weer
berichten. KRO: 19.45 Actualiteiten:
19.52 Boekbespreking; 20.05 Dc gewone
man zegt er 't zijne van; 20.12 Geva
rieerd programma; 22.45 Avondgebed en
Liturgische kalender; 23.00 Nieuws: 23.15
Maastrichts stedelijk orkest en solist.
MAANDAG 4 FEBRUARI
HILVERSUM I. 402 m.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.18 Gram.muziek.
8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 Gra
mofoonmuziek. 8 30 Voor dc vrouw. 8.40
Gram.muziek. 9 10 „Onder de pannen
hoorspel. 9.30 Waterstanden. 9.35 Gram -
muziek. VPRO; 10.00 „Voor dc oude
dag", causerie. 10.05 Morgenwijding.
VARA 10.20 Voor dc kleuters 10.40
Voor de zieken. 11.35 Bariton en piano.
12 00 Gram.muzlck. 12 15 Dansmuziek.
12 30 Land. cn tulnbouwmedcdclingen.
12.33 Voor het platteland 12.38 Dans
muziek. 13.00 Nieuws 13.15 Voor de
middenstand. 13 20 Orgel en zang. 13.50
Gram.muzlek. 14.00 Voor de vrouw, 14.15
Fluit, viool en altviool. 14.45 Gram muz.
15.20 Gevarieerd programma. 16.20 Haarl.
Orkestveren,, oratoriumkoor en solis
ten. 17.00 Voor dc Jeugd. 17.30 Mctro-
pole-orkest cn solist. 18 00 Nieuws. 18.15
Militair commentaar. 18.25 VARA-Varia.
18.30 Gram.muziek. 19 00 Parlementair
overzicht. 19.15 Viool cn piano. 19.45
Regeringsuitzending: Ir. P. J W(Jk Pzn
„Pclsdiorcnfokkcrij". 20.00 Nieuws. 20.05
„Een les voor jonggehuwden", hoorspel.
20.55 Gram.muziek 21.05 Actualiteiten,
21.15 Dansmuziek. 21.45 „De weg naar de
vrijheid", causerie. 22.00 Radio Philhar-
monisch orkest. 23.00 Nieuws. 23.15
Socialistisch nieuws ln Esperanto. 2320
Orgelspel. 23 45—24.00 Gram.muzick.
HILVERSUM II. 298 m,
NCRV: 7 00 Nieuws 7.15 Ochtend
gymnastiek» 7.30 Gram.muziek. 7.45 Een
woord voor de dag. 8.00 Nieuws en
weerberichten. 8.10 Sportuitslagen. 8.20
Gewijde muziek. 8.45 Gram.muzlek 9.00
Voor de zieken. 9.30 Gram.muzlck. 10 05
Orgelspel. 10.30 Morgendienst. 11.00
Sopraan en piano 11.30 Gram.muzick.
12.00 Idem 12.25 Voor boer en tuinder.
12 30 Land- cn tuinbouwniedcdellngen.
12 33 Orgelconcert. 12 59 Klokgelui. 1300
Nieuws. 13.15 Nederlandse lichte muz
13 45 Gramm.uzick 14 00 Schoolradio.
14.35 Gram.muzlek. 14.45 Voor dc vrouw.
15.15 Gram.muzick. 15.30 Viool cn twee
plano's. 16.00 Bijbellezing 16 30 Vocaal
ensemble, plano, tenor en bariton 17 00
Voor de kleuters. 17.15 Zigeuncrkwlntct.
17.30 Voor dc Jeugd. 17.45 Regcringsult-
zendlng: Prof Dr. R. A. J van Lier.
„Het tienjarën-pïan voor Suriname".
18.00 Nieuws. 18.15 Sportpraatjc. 18.25
„Voor de mannen In grijs, groen on
blauw". 18.30 Verzoekprogramma. 19.00
„Volk en Staat", causerie 19.15 Engelse
les. 19.30 Radio Phllharmonlsch orkest,
operakoor en soliste. 19.40 Radiokrant.
20.00 Nieuws en weerberichten. 20.10
Vijf minuten. 20.15 Lichte muziek. 20.45
Kamerkoor en orgel. 21 15 „Lux in
Tenebrls hoorspel. 22.30 Gram.muzick.
22 45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws.
23.15—24.00 Gram.muzlck.
door EVE CARA'ETT
17
„Dat gebeurt er met verstekelin
gen!". en nog voor hij had uitge
sproken zag Jaap twee politieagen
ten aankomen langs de kade. Hij
greep benauwd de hand van de ha
venwerker en zei: „Weet je zeker,
dat ik nou nog geluk heb?"
„Ja",, zei de man, hij dacht van
wel. „Deze keer, maar toch (dit
met een knipoog naar meneer Wat-
kins), zou het niet gek zijn om op
de grond te gaan zitten, tot ze uit
het oog waren". Nog voor hij de
zin had uitgesproken zat Jaap al
op de bodem van de chauffeurs
plaats naast de remmen, cn hij was
erg blij dat meneer Watkins naast
hem klom en ze wegreden.
Hij zou zich pas veilig voelen,
als ze in Otwell waren of mis
schien dan nog niet eens. en toen
er uit een soort schildwachthuisje
vlak bij de haven, een politicagent
kwam met een boekje in zijn hand.
toen stond ziin hart bijna stil! Maai
de agent bleek alleen maar ge
ïnteresseerd in de vracht op de
wagen en binnen vijf minuten, daar
reden ze weer. ratelend over de
straten van Salthaven.
„Wat heb jij uiteespookt?". infor
meerde meneer Watkins. toen ze
buiten de stad waren cn de weg
naar Otwell hadden bereikt.'cn hij
keek Jaap nieuwsgierig aan. „Wat
zeiden ze nou toch .van een nijp en
van de politie, ben je aan het ro
ken geweest?"
Jaap was gaandeweg al veel be
ter geworden. Door de frisse lucht
en nu al het gevaar geweken was.
werd zijn humeur weer best. „Ik
ben binnen in een pijp geweest",
zei hij trots, „helemaal van Otwell
af Ik ben als verstekeling meego-
weest en zeeziek dat ik ben ge
weest!"
Meneer Watkins keek hem wat
ongerust aan. „Je ziet er maar pips
uit", zei hij „Denk er om, dat je
hier niet gaat overgeven".
„Nee", zei Jaap. „Ik ben nou okee.
'k Heb alleen honger 'k heb niks
te eten gehad", voegde hij er kla
gelijk aan toe
„Van mij krijg je niks", zei me
neer Watkins. „Ik neem geen ri
sico's en we zijn wel zo tegen etens
tijd in Otwell. denk ik. Waarom
heb je dat gedaan, uit bluf. of ben
je bij een of andere club?"
Weer stond Jaaps hart een ogen
blik stil! Hoe wist die meneer Wat
kins dat nou weer hij had toch
geen woord gezegd! Meneer Wat
kins wachtte het antwoord niet af.
maar ging mijmerend verder; „lk
ben eens lid van een bende gewees".
'k was een ebetje ouder dan jij
bent „De Rovers van De Rode
Hand", heette die club en wc moes
ten allemaal Heldendaden doen
hemel, dat lukt wel jaren geleden!
„Dat zal wel lang geleden zijn"
zei Jaap in de hoop het gesprek op
iets anders te kunnen brengen, maar
hij voelde dat hij op een ander ge
vaarlijk terrein kwam, „U bent
vreselijk oud"!
„Ja. ja." zei meneer Watkins. „Ik
ben al over de negentien", en hij
zuchtte
„Ik wou dat ik negentien was",
zei Jaap.
Meneer Watkins gaf geen ant
woord. Hij riep de dagen van zyn
verre jeugd in de herinnering op
„Ik wou dat ik negentien was
zei Jaap nog eens.
„En wat zou je dan doen", vroeg
meneer Watkins.
Jaap aarzelde. „Met een vracht
auto rijden net als u", zei hij einde
lijk. Meneer Watkins keek hem arg
wanend aan. ..Handig jongetje, ben
jij zeg." zei hij. En toen ze langs het
stadhuis reden, vroeg Jaap zich nog
af wat hij daarmee toch bedoelde
„En nou d'r uit", zei meneer Wat
kins; „pas op die bult daar op jc
hoofd en vergeet het Wachtwoord
niet!" Hij reed verder met een lacn
over Jaaps verblufte gezicht.
Mevrouw Ruggles was aan het
dekken voor de boterham, toen Jaap
de keukendeur opendeed „Goeie
grut" riep ze, toen ze hem zag, „wat
heb jij in vredesnaam gedaan! Zo'n
buil heb ik m'n leven nog niet ge
zien geef de margarine eens aan.
Lilliq. Roos ik ga geen boter aan
'm verspillen! Waar heb jij ingeze
ten? Aan 't vechten geweest? Of
een ongeluk9 Of wat dan? Hebben
ze je geslagen? En waar is je broer
Jan?" ratelde mevrouw Ruggles.
zonder op antwoord te wachten. „Jij"
weet natuurlijk weer niet. waar hij
is" voegde ze er sarcastisch aan toe.
Jaap kon eerlijk zeggen, dat hij het
met wist.
Mevrouw Ruggles wreef het hoofd
van Jaap zacht met margarine. „Ik
wist," vervolgde ze. „Ik wist, dat er
bij jullie iets broeide vanochtend.
Ga nou eens zitten hier, terwijl ik
brood haal. en lees dat eens en ver
tel me dan maar eens. of je nog niet
v.eet, waar Jan is! en waar jij die
buil vandaan hebt!"
Tot Jaaps enorme verbazing.stop-
te ze hem een stuk papier in dc
hand. Ën nog verbazingwekkender
het stuk papier was een tele
gram, een telegram over Jan! Jaap
las het. Al waren ze dan maar „jo
chies" dc tweelingen Ruggles had
den dan toch maar iets te vertellen
aan de Bende! En of!
Hoofdstuk V.
Het avontuur van dc geparkeerde
auto.
Jan Ruggles had een hartstocht
voor alles wat snel bewoog op
wielen. Hij kende bijna alle auto
merken, en in zijn vrije tijd hing hij
eeuwig rond in de buurt van gara
ges en benzine-stations. Verder be
zocht hij vaak de parkeerplaats bü
het kasteel van Otwell. waar wel
eens chauffeurs stonden te wachten,
die gelokt konden worden in een
conversatie over auto's
Er kwamen veel touristen op het
kasteel, en soms kreeg Jaap wel
eens iets uit hun picnic-koffer, een
paar boterhammen of een stuk" cake.
Maar het heerlijkste was toch da
kans om op een auto te mogen pas
sen. Wat een oneindig veel Hogere
Bezigheid, dan om op Willem te
moeten letten (wat nogal eens moest
bij dc Rugglesen).
Eén keer, op een dag, die hij
nooit zou vergeten, was die droom
verwezenlijkt, een kwartier lang
had Jan op een auto gepast, een
van die allernieuwste zes-cylinder
gestroomlijnde prachtstukken. Hij
was blijkbaar zichtbaar opgezwol
len van trots. En de beloning
drie sigarenbandjes was in het
niet gezonken in vergelijk met die
zalige vijftien minuten! Voor een.
lid van de „Bende Van De Zwarte
Hand" was de parkeerplaats be
slist een waardig doel, en toen de
Dag van Avontuur aanbrak, had
Jan niet de minste twijfel over
zijn plan de campagne. Zodra hij
zijn broertje had later schieten
op de hoek van de Doodloopsteeg,
ging hij regelrecht naar de par
keerplaats.
(Wordt vervolgd.)
