SCHUILKELDERS
Van papieren stroken naar
Emigrant uit Oldehroek redde
twee Canadese vliegers
Waardevol geschenk
in de Boekenweek
V erbeteringen sinds 1939
maar
afdoende tegen A-bom':
door de
Erepenning voor menslievend
hulpbetoon in Ontario uitgereikt
Feestelijke jeugduitgave onder
titel „De Speelse Muze'
AKKERTJES
Houdt
WfUGlFL
De familie
uit de
Doodloopsteeg
Dinsdag 26 Februari 1952
5
Civil Defence in
Engeland (slot) j
Met „echte"
slachtoffers
Iedereen in Bristol noemt hem gewoon .judge",
maar zyn volledige naam is: His Honour Judge
E. H. C. Wethered, O.B.E., M.A, LL. B. Dat hij
rechter is, zou je hem op het eerste gezicht
niet aanzien. Hij draagt de blauwe overall met
het Civil Defence-insigne en ondanks zijn 75
jaar is hij de onvermoeide leider van de cursus Eerste Hulp bij Ongeluk
ken. En hóe? „Vroeger deden we dat allemaal verkeerd," vertelt hij;
„de cursisten speelden zelf voor slachtoffer en kregen dan een papiertje
aan hun arm gebonden, waarop bv. stond: gebroken arm, hersenschud
ding, twee gekneusde ribben. Maar leerden ze od die manier de practijk?
Geen sprake van. Wij oefenen hier met echte slachtoffers!"
Kunt u zich voorstellen, dat wij daar in Bristol even met dc ogen
hebben geknipperd, toen ons dat zo botweg werd verteld? Nu ja, héle
maal echt waren die. slachtoffers natuurlijk ook weer niet. ..Judge"
Wethered werkt met plastic, grime, verfjes, enz. Een verbrijzelde kaak,
een kapot geschoten been, een schotwond, dat alles laat hy zyn „slacht
offers" zo voortreffelijk imiteren, dat je er als toeschouwer nauwelijks
naar kunt kijken. Maar heeft hij niet gelijk? Eerste hulp verlenen is nu
eenmaal geen pretje. En zwakkelingen kan men in oorlogstijd helemaal
niet gebruiken „Wie er niet tegen kan, moet er maar mee ophouden,"
zegt Zijne Edelachtbare grimmig. En hij eist van zijn „slachtoffers" ook,
dat zij kreunend van pijn op de baar gaan liggen. De werkelijkheid moet
zo dicht mogelijk worden benaderd.
Het heeft ons niet verwonderd, dat deze rechter hij is gepension-
neerd, maar behandelt af en toe nog
(Van een onzer redacteuren)
DEN HAAG. Temidden van alle officieren van Rockcllffc, basis van
de Royal Canadian Air Force in Ontario, heeft ambassadeur Lovink
onlangs de erepenning voor menslievend hulpbetoon uitgereikt aan de
26-jarige Nederlandse emigrant Wilhelm Koele uit Oldebruek, die thans
als boerenknecht werkt op een farm bU het vliegveld Central!» van do
RCAF. „De Koningin aan W. Koele", zo luidt het opschrift van de ere
penning die ambassadeur Lovink Koele op de borst speldde en group
captain Cameron van de Canadese luchtmacht riep bU die gelegenheid in
herinnering, hoe Koele op 29 Mei van het vorig Jaar, twee Canadese
Inzittenden uit een fel brandend vliegtuig heeft gered, het gevaar voor
tyn eigen leven niet duchtend.
wel scheidingen ook nog een be
kend amateur-goochelaar is. Wèl,
dat hij daarnaast nog een gerenom
meerd „ballroomdancer" zou zijn.
Maar het is ons zo verteld.
HUIVERINGWEKKEND, bijna echt
zjjn de ruines van door bommen
getroffen woningen en fabrieken,
die wen b{j de Civil Defence trai-
ningsscholen heeft gebouwd. De
meisjes van een hulpcorps hebben
juist een slachtoffer gevonden dat
onder het puin bedolven is geweest.
Dc dokter (in witte jas) komt om
eerste hulp te verlenen.
Harry Bos slaat
Froberg k.o.
AMSTERDAM In de hoofd
partij van de in de Apollohal te
Amsterdam gehouden internationale
bokswedstrijden won de Amster
dammer Harry Bos (69 kg) van de
Zweedse middenge wichtkampioen
Stuve Froberg (73 kg) door k.o. in
de vierde ronde.
Na de pauze behaalde de 25-jarige
Amerikaanse neger Charly Anglee
(74.5 kg) een k.o overwinning op
de 23-jarige Amsterdammer Wim
Snoek (76 5 kg). In de negende
ronde plaatste Anglee een keihar
de droge rechtse vol op de kaak
van Snoek, die minutenlang bleef
liggen. Hij moest met een brancard
naar de kleedkamer worden ge
bracht. Vermoedelijk heeft hij door
de val op het harde planken een
lichte hersenschudding opgelopen.
De verdere uitslagen luiden: Jan
Hagenaar wint op punten van Wim
Ludwig (Den Haag). Cramer (Am
sterdam) wint op punten van Van
der Kegel (Belg,).
Amateurs: Lichtgewicht: Klok
(Amsterdam) wint op punten van
Kokmeyer (Amsterdam). Welterge-
wicht: Moos Linneman (Amster
dam) wint op punten van Schuur
man (Den Haag). Zwaar welterge-
wicht: Bouwhuizen (Den Haag)
vint op punten van Van Eyk (Am
sterdam).
Radioprogramma
WOENSDAG 27 FEBRUARI 1952
HILVERSUM I 402 m.
VARA: 7.00 Nws 7.18 Gram.muz. 8.00
j'Nwg en weerberichten 8.18 Gram.muz.
i 8.50 Voor de huisvrouw 9 00 Gram.muz.
<9.309.35 Waterstanden) VPRO 10.00
Schoolradio VARA; 10.20 Voor de huls
wouw 10.30 Gram.muz 10 45 Voor de
vrouw ïi.oo Gram.muz. 12 00 Voor
dracht 12.15 Dansmuziek 12.30 Land
en tuinbouwmodedelingen 12.33 Voor
het platteland 12.38 Dansmuziek 12.55
Kalender 13.00 Nws 13.15 Semi-klassieke
muziek 1340 Orgelspel 14.00 Gesproken
portret 14.15 Jougdconcert 15 00 Kin
derkoor 15.30 Voor de zieken 16.00 Voor
|de jeugd 16.30 Idem 17.30 Gram.muz.
(17.45 Regeringsuitzending. Dr. H J. de
Graal. „Van Hindoeheiligdom haar
Moskee" 18.00 Nws 18.15 VARA-Varla
|18.2o „Wat doet de Marinepolltle en te
nue-patrouille?". causerie 18 30 RVU
Pr. W H. C. Tenhaeff „Rond het pro
bleem der sligmatlsatlc" 19 00 „De weg
(naar de Vrijheid" causerie 19.15 Lichte
muziek VPRO: 19,30 Voor dc jeugd
ARA: 2000 Nws 20.05 Politiek com-
entaar 20 15 Programma gewijd aan
msterdam in de 19e Eeuw 22 45 „Gas",
causerie 23.00 Nws 23.15 Muzikale cau-
■enc 23.35-24.00 Orgelspel.
HILVERSUM II 298 m.
NCRV- 7 00 Nws 7.15 Ochtendgymnas-
tek 7.30 Gram.muz. 7.45 Een woord
de dag 8.00 Nws en weerberichten
.e!8 Gewijde muziek 8.45 Gram.muz.
Voor de z*eken 9.30 Gram.muz.
SP15 Idem 10.30 Morgendienst 11.00
-ramjnuz. 11.15 „Rembrandt", hoorspel
90 Tenor en piano 12.30 Land- en tuin-
ouwmededelingen 12.33 Gram.muz.
237 Eng Herv. Kerkdienst 12.59 Klok-
Nws 13.15 Protestants Inter-
erkelijk Thuisfront 13.20 Marlnierska-
el 14.00 Gram.muz. 14.45 Voor de meis-
15 00 Kamerkoor 15.45 Gram.muz.
6.00 Voor de jeugd 17.20 Gram.muz.
^«-30 Orgelspel 18 00 Nws 18.15 Amuse
mentsmuziek 18 45 Gram.muz. 19 00
Spectrum van het Chr. Organlsatie-
■n verenigingsleven" 19 15 Boekbespre-
J9-30 Gram.muz. 19 40 Radiokrant
3.00 Nws en weerberichten 20.10 Com-
_<en*aar familie-competitie 20.20 Ka-
i*?r£est 2100 Lijdensoverdenking
r- Zangavond 22.00 ..Tien jaar gele
en: De slag in Javazee" causerie 22.15
^noredtal 22 45 Avondoverdenking
'7 Nws en S O S -berichten 23 15 Gra-
iofoonmuziek 23 20 ,Hoe zi. dat met
on kind?", causerie 2335—24 00 Gra-
oioonmuziek.
Engeland, BBC Light Programma
1500 en 247 m.
12 00 Mrs. Dale's dagboek 12.15 Or-
'concert 12.45 Voordracht 13.00 Par
ementsoverzicht 13.15 Dansmuziek
Orkestconcert 14 45 Voor de kleu-
15.00 Voor de vrouw 16.00 Minia-
'om 16 30 Voor de soldaten 16.45
Bi'*! a 0rk- 17 15 Mrs- Dale s dagboek
"Ij- .Amusementsmuziek 18 00 Schots
r «est 19 00 Lichte muziek 19.15 Voor
«U W-45 Hoorspel 20.00 Nws en
rnaal 2025 Soort 20.30 Amuse
mentsmuziek 21.00 Hoorspel 2130 Ge-
Programma 22 30 Gevar program
ma 23.00 Nw$ 23.15 Klankbeeld 23 45
rwffPfL a* 00 Voordracht 0.15 Salon-
-kest 0.56l.Oo Nws.
BRUSSEL 324 m.
^2'mihte muziek 12.30 Wecrberlch-
-n 1Le1 12 44 Gram.muz. 12.50 Koer-
Jazzmuziek 13.00 Nws 13.15
-WVS","* *4-0^15-30 Schoolradio 17.00
JE;"17-10 Gram.muz. 17 30 Causerie 17.40
17 50 Boekbespreking 18 00
1815 Causerie 18.30 Voor de
19 M o"i9,°° Nw« 19 3° vlo°l en P|ano
-rltert i,,eton Omroepkoor.
IIr en S0,jSten 21.00 Act 21.15—
muz ?-rtK,uz 22 00 Nws 22 15 Gram.
- 2,^5—23.00 Nwi.
J/i/ EET u nog hoe wij in de eerste dagen van de oorlog meenden, dat
je althans iéts kon doen tegen bombardementen uit de lucht en
wel: de ramen beplakken met stroken papier? Als die ramen dan al
sprongen, had je tenminste kans, dat de scherven aan de papieren ble
ven hangen, hadden we geleerd. Ach, wat wisten we in 1939 van lucht
bombardementen af? Over papieren stroken op vensterruiten heb
ben wij in Engeland niets gehoord. Wél pver onderaardse betonnen
schuilplaatsen, over ambulances, brandspuiten, waterreservoirs, schop
pen, houwelen, ladders en nog veel meer. Men bestrijdt vliegende bom
men en blockbustersnu eenmaal niet met papierstrookjes. Ja, maar
dringt die vergelijking met óme onnozelheid van 1939 zich toch niet
wéér op, wanneer wij, met beide voeten op deze waanzinnige aarde
staande, immers heel goed weten, dat de oorlog van gisteren kinder
spel zal zijn, vergeleken bij de oorlog van morgen? Om het zonder om
wegen te zeggen: is er werkelijk nog iets te doen tegen het verschrik
kelijkste aller verschrikkelijke oorlogswapenen: de Atoombom?
Hoe prachtig en niet alleen
op papier, gelukkig de „Civil
Defence" in Engeland georgani
seerd mag zijn, wie kennis neemt
van alle voorbereidingen, de cur
sussen, de training, de aanschaf
fing van materiaal enz., enz., be
kruipt onwillekeurig toch het ge
voel: waarom dit alles? Heeft liet
nog enige zin een dergelijke orga
nisatie op te bouwen? Tast men
niet volkomen in het duister over
de rampzalige gevolgen van een
nieuwe oorlog? Erger nog: brengt
men met al deze voorbereidingen,
met de daarbij behorende inten
sieve propaganda, het volk niet,
bewust of onbewust, op een
dwaalspoor? Kweekt men niet,
willekeurig of onwillekeurig, met
al deze maatregelen een gevoel
van betrekkelijke veiligheid, dat
door niets wordt gestaafd? Want
óén, twee. atoombommen op Lon
den en spat dan niet reeds elke
organisatie, elke maatregel, elke
menselijke samenleving, in duizen
den scherven uit elkaar?
Wij hebben uiteraard die vraag
voorgelegd aan de velen, die ge
acht kunnen worden daarover
meer deskundig te zijn dan wij.
Hun antwoorden kwamen neer op
het volgende;
1. De atoombom is een zeer
kostbaar wapen. Geen enkele
vijand zal het zich kunnen ver
oorloven met deze bommen naar
willekeur te gaan „strooien". De
bom zal in de eerste plaats
worden gebruikt tegen tactische
doelen (havens, legeropslag-
plaatsen. vliegtuigfabrieken, enz.)
2. Men maakt zich echter, ook
in Londen geen illusie over
het eventuele gebruik van een
atoombom tegen de burgerbe
volking. Hadden de massale
bombardementen van de Duit
sers tijdens de „Blitz" een an
der doel dan de demoralisering
van de burgerbevolking? Hadden
de nog veel omvangrijker bom
bardementen van de geallieerde
luchtmachten op Duitse steden
niet dezelfde uitwerking?
3. Ofschoon men wel moet be
denken, dat na de eerste
atoombom die op Hirosjima
dit gruwelijke wapen nog
verder is geperfectionneerd (zo
noemt men dit nu eenmaal),
verlieze men ook niet uit het
oog, dat ook aan de verdediging
tegen dit wapen even hard is
gewerkt.
4. De ontzettende verwoesting
van Hirosjima en Nagasaki
vormt geen maatstaaf. De Ja
panners wisten destijds niet, over
welke wapens de Amerikanen
beschikten. Bovendien kon het
vuur zich in deze steden alleen
daarom zo razend snel versprei
den, omdat zij voornamelijk uit
houten huizen bestonden. De
luchtbeschermingsdiensten wer
den bovendien volkomen gedes
organiseerd.
5. Latere proefnemingen hebben
uitgewezen, dat het onjuist is
te menen, dat de beruchte gam
ma-stralen nog vele weken na
de aanval het betreden van het
getroffen gebied onmogelijk zou
den maken.
„Wij kunnen ons verdedigen:
óók tegen de atoombom," zeggen
de Engelsen. „De uitwerking zal
ontzettend zijn, vooral door de
enorme luchtdrukverplaatsing en
de verzengende hitte. Maar mach
teloos zijn wij zeker niét!"
Is het werkelijk waar? Of zijn
ook de geleerden met blindheid
geslagen? Gelukkig maar. dat de
atoombom slechts tweemaal „in de
practijk" is toegepast. Doch zal de
theorie kloppen? Vergeef het ons,
generaal Irwin, mr Rvan, generaal
Lethbridge, mr Summers en gij
allen, die onze vragen geduldig
hebt beantwoord, wanneer wij
hier vraagtekens zetten. Tussen
de papierstrookjes van 1939 en de
paddenstoel boven Hirosjima lig
gen zes jaar. Tussen Hirosjima en
de paddenstoel-van-watten, waar
mee gij op het vriendelijke ,.Sun-
ningdaie" zo gruwelijk echt de
theorie toelicht, liggen andermaal
zes jaar. En de twijfel blijft.
Ongeveer een uur rijden met de
auto ten Noorden van Bristol ligt
het dorpje Falfield. Ook daar is
een „Civil Defence Training
School" gevestigd. Men neemt er
geen halve maatregelen. De cur
sisten oefenen daar temidden van
„echte" puinhopen en „echte"
slachtoffers. Door de luidspreker
klinkt de snerpende fluittoon van
een naar beneden gierende bom.
daar spuit zand en modder om
hoog en dreunt de ontploffing.
Mannen van de burgerlijke verde
diging snellen te voorschijn en
gaan zoeken in het puin naar
slachtoffers. Vlammen knetteren,
gordijnen, meubilair. gaan in
vlammen op. Draagbaren worden
aangesleept. Met bebloede hoofden
wankelen de getroffenen naar bui
ten. Eén moet er worden uitge
graven. Voor de microfoon geeft
de instructeur uitleg. En op hou
ten bankjes zitten de cursisten te
huiveren. Is het alléén van de
kou?
Maar binnen, in de collegezaal,
worden ook de instrumenten ge
demonstreerd die gebruikt zullen
worden bij een aanval met een
atoombom. Daar is de .jate-me-
ter", een klein kastje, dat in een
tas over de schouder kan worden
gedragen. Hiermee kan men de
aanwezigheid van radio-actieve
stralen aantonen. Daar is de „Do
simeter", een soort potlood, waar
mee de reddingsploegen zullen
worden uitgerust; de intensiteit
van de straling kan men aflezen
op een eenvoudige schaal; wordt
de straling te erg, dan moet de
man zich uit het gebied begeven.
En daar is ten slotte de „Conta-
minationmeter", waarmee men de
aanwezigheid van radio-actief stof
(op de kleren b.v.) kan aantonen.
Ach ja, er zijn geleerden, die
zich gelukkig ook met déze in
strumenten en hun toepassing
bezig houden. Dat is in deze
bezeten wereld een troost.
Maar buiten, op het gazon van
het park, dat de trainings-
school omringt, staat ter „ver
siering" een enorme vliegtuig
bom opgesteld. Type „block
buster". De metersdikke be
tonnen daken van de onderzee
bootbases in St. Nazaire en
Brest zijn er mee kapotgera-
meid. Vernuftige, verschrik
kelijke instrumenten.
En hoe kort is het nog maar
geleden, dat wij zorgvuldig on
ze ramen beplakten met pa
pierstrookjes om de uitwer
king van brisantbommen te
verminderen?
„Mij mankeert niets"
Koele reed op een tractor over
het ruige Canadese land, dat aan
het vliegveld Centralia grenst,
toen een militaire „Expeditor"
over zijn hoofd scheerde en ver
volgens op 200 meter afstand te
gen de gTond vloog. Toen Koele
het brandende vliegtuig had be
reikt, bleek dat een van de in
zittenden uit het vliegtuig was
geslingerd. De anderen moesten
zich nog in de vlammenzee be
vinden. Koele drong het vliegtuig
binnen door een gat dat in de
romp was ontstaan. De eerste die
hij binnen vond was flight-com
mander H. E. Blair, dje niet meer
in staat was zichzelf te bedden
Koele greep hem onder dc ar
men, sleurde hem naar de uit
gang, doofde toen eerst met zijn
blote handen nog de vlammen
welke aan de kleren van Blair
lekten, en bracht Blair toen naar
buiten in veiligheid. Eerst toen
viel het hem op, dat de man die
uit het vliegtuig was geslingerd,
hoewel hy zeer zwaar gewond
was, zijn aandacht trachtte te
trekken. De man maakte Koele
duidelijk, dat er nog iemand in
het vliegtuig moest zitten. En op
nieuw ging de jonge Nederlander
het vliegtuig binnen. Zware rook
belemmerde hem het gezicht,
maar na enig zoeken vond hij
toch de derde inzittende, cadet
L. M. Vaugham, wiens veilig-
Advertentie (1. Al.)
heidsgordel nog gesloten was.
Koele wist niet hoe hij het ding
weer los moest maken en het
enige dat hem overbleef was de
gordel met zijn mes kapot te snij
den
Toen hij de bewusteloze cadet
vervolgens wilde meenemen,
bleek dat diens benen beklemd
zaten. Met inspanning van alle
krachten die er in hem waren,
slaagde Koele er in, de cadet te
bevrijden. „Ik was bang dat ik
zijn benen had gebroken", ver
klaarde hij later. Ook Vaughams
kleren stonden reeds in brand, en
opnieuw moest Koele ze met do
handen doven. Toen hij de cadet
tenslotte naar buiten had ge
sleept, was er intussen meer hulp
komen opdagen. Er waren dokto
ren en ziekenwagens. En Koele
wilde zich terugtrekken. „Neen,
mij mankeert niets", zo verklaar
de hij, maar toen men hem on
derzocht bleken zijn handen deer
lijk verbrand. Nu na ruim acht
maanden zijn zc nog niet hele
maal hersteld. Maar Koele durfde
er niet de aandacht op vestigen,
omdat hij bang was dat de dok
tersbehandeling hem meer zou
kosten dan hij had.
Dit alles Is uitvoerig gerele
veerd tijdens de bijeenkomst op
Rockcliffe Air Base, waar Koele
in het middelpunt van de be
langstelling stond en In de brede
is gehuldigd voor do redding van
de twee Canadezen, die bet on
geluk door zijn ingrijpen hebben
overleefd Het gaf aanleiding tot
een typisch Nederlandse avond,
met nieuwe horing en hutspot.
Koele, die op 20 Juli 1950 naar
Canada emigreerde was hier vroe
ger specialist in diesel-motoren.
Maar in Canada blijft hij het
voorlopig in de landbouw zoeken.
„INSECTEN IN PLASTIC"
Drie-cn-dortlg schrijvers hebben meegedongen In dc prijsvraag, welke
het resultaat heeft opgeleverd, dat in de Boekenweek op z(jn beurt weer
dc lezersschaar aan het puzzelen zal zetten. Eén van hen schreef namelijk
de novelle voor het „Geschenk" en de lezers mogen naar -4)n naam raden.
Een suggestieve titel kreeg het boekje mee: „Insecten In plastic"
een titel, die gaat spreken als men dc sfeer van dit verhaal heeft ge
proefd.
De schrijver'heeft een actueel werkt tot een boeiende coed seschre-
ondcrwerp behandeld! het uitscha. p""'
hangerig en WoorUig
gaal «oélco, nerm dan direct
'n AKKERTJE en voor L" naar bed gaal
nóg een. I voorkomt daarmee dat de griep
doorzet. AKKERTJES ziin wore griepbestrij-
der»; rij bevordcrczi net transpireren en
verdrijven loort» en pijn Weiger namaak.
en direct
helpe
Jimmy King wint van
Claude Milazzo
PARIJS. In het Sportpaleis
heeft de Amerikaanse middenge
wicht Jimmy King in 10 ronden op
punten gewonnen van de Tunesier
Claude Milazzo, overwinnaar van
Luc van Dam.
SAINT NAZAIRE Maandag
middag is te Saint Nazaire met
goed gevolg het grootste tankschip
ter wereld, de 31.500 ton metende
„Bethsabee" te water gelaten.
kelen van de persoonlijkheid, dc
inschakeling van de enkeling in de
ideologie van de massa, zijn on Her-
werping aan de staat. Schrijvers
i verdienste is, dat hij zijn handeling
heeft uitgetild boven een directe
actualiteit Er is geen aanduiding in
welke totalitaire staat dc gebeurte
nissen zich afspelen en goedkope
sensationele effecten zijn vermeden
Dc hoofdpersoon uit het verhaal
wordt tegenover een schilderij ge
plaatst. dat hij lclyk vindt. Maar
de mensen van de partij, de man
nen. die het voor het zeggen heb
ben. zijn van mening, dal het mooi
is en dat het bij zal dragen tot het
geluk van de mensen als ook zij het
mooi vinden. Daarom moeten de
invloedrijke personen er voor ge-
wonnen worden. De rechtlijnlgcn
eisen een geestelijke onderwerping
van mensen die zij belangrijk vin
den Zij hebben geen behoefte aan
twijfel.
De machthebbers gebruiken geen ver
dovende middelen of lichamelijke mis
handeling. maar plaatsen hun slacht
offer „alleen maar" met het schilderij
samen In één vertrek, waar het licht
dag en nacht blijft branden ..Het Is
noodzakelijk dat Jc leder ogenblik dit
schilderij kunt zien". En van tijd tot
tijd komt men hem aanpraten, dat het
werk mooi is. Tot hl) bezwijkt en toe
geeft.
Het boekje geeft op suggestieve en
Indringende wijze weer hoe het slacht
offer murw wordt gemaakt, hoe de
eenzaamheid gaat drukken en zijn on
derscheidingsvermogen vermindert.
De Jury heeft een gelukkige keuze
gedaan: een Interessant onderwerp ver-
(Advertentie I. M.)
vwademtrisen
U>N tandenmond
verkwikkende
Jeechtek^
ALS ER 'N ATOOMBOM VALT..
Deze cursist van een Civil Defence
Trainingsschool draagt aan een
riem over de schouder een zoge
naamde „rate-meter", waarmede hij
de aanwezigheid van radio-actieve
stralen op 'hun intensiteit kan af
lezen. In zijn borstzak heeft hij
bovendien een „dose-meter met
behulp waarvan hij kan waarne
men of hij zelf gevaar loopt.
door EVE GARNETi
37
Terwijl Roos haar neefjes en
nichtjes omhelsde, die er bijzonder
weinig schoon, om niet te zeggen
vuil, uitzagen en zij opmerkte, dat
Alfred bijzonder groot was. was
oom Karei bezig de overige kin
deren uit de wagen te tillen, want
de optocht zette zich opnieuw in
beweging. „Er uit jullie", riep hij.
„En kom on- één uur maar terug,
als ik dan de eerste prijs heb,
dan mogen jullie allemaal meerij
den".
De kinderen renden weg en Jo,
Roos en de kleine Rugglesen ver
drongen zich om de versierde wa
gen en Bernard Shaw.
Bernard Shaw was een prachtig
paard en voortreffelijk verzorgd.
Zijn zwart satijnen huid glom en
glansde als een goed gepoetste ka
chel. Zijn hoefijzers waren gepo
lijst. Maar de triomf van zijn toi
let waren zijn manen en zijn staart.
„Daar hebben we drie uur aan ge
werkt", zei tante Ina trots. Ze wa
ren op een heel vernuftige manier
gevlochten met raffia en groen en
oranjebloesem en kleine toefjes
raffia stonden op gelijke afstanden
rechtop. Om zijn hals droeg hij een
krans van oranje papier met rose
en groene bladeren en het zelfde
kleurenschema was met nog meer
bladeren en rozen langs zijn flan
ken uitgevoerd. Elk stukje koper
van zijn tuig glansde en twinkelde
In de zon, cn tien ronde metalen
medailles, die elk jaar aan eerste-
prijs-paarden werden toegekend,
tinkelden vrolijk op zijn borst als
hij liep. De wagen, een moderne
met rubberbanden, was fris ge
schilderd. had nieuwe canvas gor
dijnen en rook. naar meneer Rug-
gles verklaarde, „naar drie zieken
huizen tegelijk". Oom Karei zei.
dat hij blii was om dat te horen,
want dat hij zes stuivers had uit
gegeven aan desinfecterende mid
delen.
Bernard Shaw schudde zijn hoofd
en begon ongeduldig te stampen.
„Ze gaan verder", zei oom Ka-
rel. „dat weet hij".
Het was waar. de lange rij wa
gens was in beweging gekomen
..Spring erop Jo". riep oom Ka-
rel en meneer Ruggles klom e*ïn
beetje stijf in de wagen Zijn broer
raakte Bernard Shaw eventjes met
de zweep met de tien rode en de
ene witte kartonnen schijf aan. en
ze reden weg.
Meneer Ruggles wuifde (Hé
Jo. je verkeerde arm", riep Roos)
.Dag allemaal", riep meneer Per
kins beschaafd zijn sigaret tussen
ziin lipnen wegnemend „Tot ziens.
Fn veel succes!", rieocn de twee
dames Ruedes tegelijk Veel suc
ces!". echoden al de kinderen
zelfc tante Mélle mompelde iets en
wuifde met van haar keurig
gehendschoende handen.
„En hoe is het programma ver
der?". vroeg Roos. toen twee of
drie dozijn wagens voorbij waren
gerend en Bernard Shaw nop maar
een stipje in de verte was Ik zou
wel graag even willen zitten
Willem i" niet bepaald licht om
te dragen".
„Ik voel er ook alles voor om eens
even neer te vallen", zei mevrouw
Perkins ..Ik voel Iets voor een stoel
In de schaduw, die groene daar aan
de overkant, zo'n beetle buiten de
drukte, zien er goed uit", en ze wees
naar een paar ligstoelen onder de
bomen dicht bij de vijver.
„We hebben twee uur de tijd voor
ze terugkomen", zei tante Ina, toen
zij en haar schoonzusters- zich een
paar minuten later gemakkelijk ln
„Och. wat kunnen ons die bacil
len schelen?" riep Roos. „Uw kin-
de stoelen hadden neer gezet, „wat deren zien er gezond genoeg uit. en
doen we zo lang met de kinderen?" ze zijn toch In de buitenlucht en
Want de zes Ruggleson. die alle- niet In de bioscoop en laat Trees
maal hun jassen en tassen vastge- haar handschoenen aanhouden, als
klemd hielden, haar eigen vier groe- u zo bang bent."
ven novelle, die door Jean Paul Vroom
werd geïllustreerd.
Dc Speelse Muze
De Jongeren worden dit Jonr In dc
Boekenweek weer bijzonder goed be
deeld. Voor een kleinigheid kunnen zij
een charmant boekje kopen, dat onder
de titel van „I»« gpecfie Muze" een
bloemlezing geeft vnn gedichten, waarin
„het apelelement van do poëzie bij uit
stek krachtig tot uitdrukking komt".
Het werd samengesteld en Ingeleid door
Jaap Komijn. Het bevat werk van oude
re en Jongere dichten. Vlamingen n
Noord-Nederlanders. Men vindt cr
„poéslc pure" en verzen, waarin het
accent meer op de gedochte komt te
liggen, bekende cn onbekendo gedich
ten.
Maar niet alleen dc keuze Is origineel,
dc omslag en de lilustroUcs In achanf-
tcchniek van Slni dc Beer zijn het niet
minder. Haar werk «luit verrassend
goed onn bij de verzen. Er gaat een
ongemene charme cn humor van uit
cn een aantal van huur Illustraties zijn
zelfs voortreffelijk. Het boekje sluit
met enige gegevens over de ln de bun
del vertegenwoordigde dichters en het
is een feest er In tc lezen en liet te
bekijken.
zelige meisjes en jongens en hun
nette nichtje en neefje, stonden ln
een groep op instructies te wachten
en wierpen verlangende blikken
naar de viiver. die vol bootjes was.
Olympisch vuur in
Oslo gedoofd
Officiële plechtigheid in
Rislett-stadion
OSLO. De zesde Olympische
winterspelen werden Maandag be
sloten met door het licht van schijn,
werpers overgoten plechtigheden op
het gladde ijs van het Bislett Sta
dion. Terwijl de Koninklijke toe
schouwers toekeken, werden de
vlaggen van de 30 landen, die 1178
athletcn naar de spelen afvaardig
den uit het stadion gedragen en de
Olympische vlam gedoofd.
Avery Brundagc (Chicago), vice-
president van het I O.C., heeft voo.
de plechtigheden aan de pers mee
gedeeld, „dat deze spelen de groot-
sle en de incest harmonieuze warun
ale hij ooit meegemaakt heeft.
Met uilzondering van een tekort
aan sneeuw die met auto's aan
gevoerd moest worden en de
monstraties over de speeltactiek
van het Amerikaanse ijshockey-
teom, waren de moeilijkheden mini
maal.
Noorwegen kwam uit de itrijd
met 125punt en Amenka mot
pt., de grootste Amerikaans'-
prestatie ooit bij winterspelen ln
Luropa behaald De cijfers voor de
andere landen waren:
Finland 72. Oostenrijk 60. Dults-
I li nd SOli. Zweden 29. Italië 25. Ne-
„Geen sprake van", protesteerde derland 24. Zwitserland 21, Canada
tante Melie. ..het zijn haar beste
handschoenen."
„Nou. we zullen neen moment
rust hebben, als mijn kinderen hier
Die zoon van u ziet er warm moeten blijven", zei Roos Dan
.ui:Vj Perkins naar Jo liggen ze binnen twee minuten in
de vijver Ze gaan naar de speeltuin.
ruwe kinderen en bacillen of niet
Tante Ina zei. dat voor de hare
wijzend „Zijn trui is een beetje
nauw hé?"
„Hij groeit zo hard", antwoordde
Roos. ..hij is groot voor zeven jaar: het zelfde gold en na wat heen en
uw Anton bijvoorbeeld, zou je nooit weer gepraat stemde ook mevrouw
de zelfde leeftijd geven, vindt u
niet?"
Perkins toe Maar toen duurde het
nog wel even voor de kinderen weg
„Nee" zei mevrouw Perkins, dat waren, zoveel instructies kregen ze
zou ze niet „Je zou ook niet zeggen, voor hun welzijn mee vooral de
dat het neven zijn", voegde ze er kleine Perkins'
duister aan toe.
Roos was het er mee eens.
„Hier kunnen ze niet sDelen". zei
.En denk er om. dat jullie geen
van beiden in zandhopen spelen",
zei hun moeder .Praat niet met
mevrouw Perkins, „zo vlak bij de vreemden en denk er om. als iemand
vijver dat is te gevaarlijk
.Daar links aan de overkant is
jullie aanspreekt, dat ie dan zegt:
Moeder let op ons. dank u wel
een si3«i*Uuin". zei Tna. di«- rond had Ga niet op de wip, anders scheur je
7itten kijken. ..lat-n ze daar maar je j„rk en Anion lil mat niet on
*»^aan' ^aar z''n ze veilig." de glijbaan, wanl dan bederf je je
„Maar daar snelen zulke ruwe fluwelen broek En niet meer dan
ïa'/fc. Engeland 13. Frankrijk IU.
Hongarije 4. Tsjechoslowakije SVj,
Delglë 1, Polen 1. Japan Vt.
Aan de drie vlaggestokken in een
hoek van het stadion werden gehe
sen: de Griekse vlag als hulde tan
de Olmpische afkomst, de Noorse
vlag als die van de gastnatie en de
Italiaanse vlag. omdat in 1956 dc
winterspelen in Italië gehouden zul
len worden (in Cortina d'Ampezzo)
De witte Olympische vlag met de
vi.;i ringen werd door Brundagc
can de stad Oslo aangeboden, waai
hij op het stadhuis bewaard zal wor-
ucn tot dc spelen van 1950.
Eindstand
Dc onofficiële eindstand van de
zesde olympische winterspelen luidt:
1 Noorwegen 125.5; 2 Verenigde
kinderen" wier» mevrouw Perkins i^n ljsje eik en "kooo Kcen nouBat
tegen ,en je weet nooit wat ze Trees, want dan word |c weer ziek,
daar zullen opdoen: lk rHoof heus. En denker om
Staten 89.5; 3 Finland 72; 4 Oosten
rijk 00; 5 Duitsland 50.5 6 Zweden
255. 7 Italië 25; 8 Nederland 24; 9
Zwitserland 23; 10 Canada 18 5; 11
de glijbaan, wanl dan bederf je je 1 (noot Brittannié 13; 12 Frankrijk 10.
13 Hongarije 4; 14 België 1; 15
dat het maar beter is dat Anton en
Trees hier rustig onder de bomen
blijven spelen
„Nou. als ze danr allemaal aan
moeten denken. Mélie" viel tante
ïpa haar ln de rede. ..dan zou hun
_Rek' MéI,e"„" '«to in de krant moeten komen:
model kindoren", voegde ze er
riep tante Ina .Een paar uur met
ruwe kinderen danr zullen ze niks
Poten 1; 16 Japan
DEVENTER. - Onder grote »c-
laugslclling werd Maandagmiddag
op de algemene begraafplaats te
Deventer het stoffelijk overschot
van de beer S. Goldewey. in leven
tweede voorzitter van de KNVB.
I *VV. 41 II V l VI Cl I Null1
van krijgen, en wat dat oodoen be- schoonzuster haar niet direct be>
treft, je moet on Bank Holiday maar
niet te nauw kijken nou je het
zegt. ik meende dat Ik ln dc trein
iets voelde kriebelen
aan toe. toen ze zag. dat hanr begraven Dc burgcmccsie, van De
greoD „En nu laten iullie 1c nicht
jes en neefjes zien dat Iullie ie be-
venter, mr. H. W Bloemers heeft
aai. de groeve zijn uitnemende ver
diensten voor Deventer gcschetf
hoorlfjk kunt gedragen" zei ze. zich ,<r voorzitter van dc KNVB.
tot haar eigen familie wendend
„Dat bedoel ik niet zozeer" ant- blüf In de speeltuin tot wij jullie
woordde mevrouw Perkins en liet halen."
haar stem dalen, „ik bedoel bacil
len."
»le
heer K. J J Lotsy. releveerde de
«eivolle staat van dienst van de
heer Coldewey In dc voetbalmaat-
I schappij. Ontelbare bloemstukken
(Wordt vervolgd) deleten de baar.
