Met spoed liefhebbers gezocht voor
correspondentie met
Arabische wereld
Innig gezinsleven drukt zijn
stempel
op het
Joodse
Paasfeest
Synode beraadt zich over de
kwestie-Hardegarijp
U'
Invaliditeitsverzekering
en verzekeringsplicht j?'
HIL VERSUM in trek in het MIDDEN OOSTEN
Wereldomroep begint dagelijks met
voorlezing uit de Koran
Moet Ij eens
mm^
HERVORMDE KERK BEZORGD
Vertroebeling van school vraag
door ongeestelijke motieven
Zaterdag 12 April 1952
iterda;
EEN VAN DE WEINIGE Nederlanders, die in de Arabische taal prakti
seren, de in Leiden gepromoveerde Indoloog dr C. A. O. van Nicuwen-
huyzc, zit met de handen in het haar. Uit de Arabische wereld bereiken hem
Arabische dringende alhoewel ook Arabische beleefde verzoeken om adres
sen van jonge Nederlanders, die met jonge Arabieren, in het Midden Oosten
en in Noord-Afrika, willen corresponderen.
Het mag in het Frans, het mag in het Engels, als het in het Arabisch niet
kan. Dr. van Nieuwenhuyze zegt: „Laat Nederlandse gegadigden zich toch
snel melden. Want het vurige en opbruisende temperament van de Arabier
komt, als de man meent dat men zijn vragen niet of niet snel genoeg behan
delt, zeer gauw tot explosie. Weliswaar heeft hij even gauw spijt van deze
explosie, maar ik vermijd ze toch maar liever. Ik ben er nu eenmaal voor
om de relaties tussen Nederland en de Arabische volkeren tot zo hartelijk
mogelijke te maken met behulp van het middel dat mij is gegeven."
Arabieren zonden 80
hoorspelen in
V"'1.*' 'V* y+r* 'V'
"v *■<-» -v - yUl'
j 'J-
I.A s
hnron 1
(Advertentie LM.)
i11-Zy oW' jA
DR VAN NIEUWENHUYZE is het
hoofd van het Arabische pro
gramma van Radio Nederland We
reldomroep, waar gegadigden voor
correspondentie zich schriftelijk
(postbus 137, Hilversum) kunnen
melden. Een progTamma, dat twee
cn een half jaar geleden begon met
dagelijkse uitzendingen van dertig
minuten: Koranlezing, nieuws uit de
wereld, nieuws uit Nederland, Ara
bische muziek, Westerse muziek,
vrouwenrubriek, internationaal pers
overzicht, klankbeelden over Neder
land, hersengymnastiek. actuele
praatjes. Europese kroniek, Unesco-
mcdedelingen. medelingen over de
organisatie voor internationale tech
nische hulp, hoorspelen (een prijs
vraag per microfoon aangekondigd
bracht 80 Arabische inzendingen),
populaire vooral medisch weten
schappelijke praatjes, enz.
Het programma had de politieke
wind in de zeilen, omdat Frankrijk
en Engeland cr in vele sectoren van
het Arabische leven niet zo best
opstaan. Hoe dat ook zij: de reacties
op dc Arabische uitzendingen van
de Wereldomroep wettigen, dat per
1 April de dagelijkse uitzending
van dertig minuten op veertig mi
nuten wordt gebracht.
Bovendien is de Wereldomroep
begonnen een in het Arabisch ge
drukt, dus van rechts naar links
te lezen programmaschema naar
duizenden speciale luisteradressen in
de Arabische landen te zenden. De
adressen kwamen grotendeels uit
de correspondentie met luisteraars
reeds tientalten brieven per
maand werden andersdeels ver
strekt door particuliere instellingen
als bijvoorbeeld de Arabische kan
toren van Philips. Elke maand gaat
dit door de sierlijke lettertekens
kostelijk uitziende drukwerkje, het
programmaschema van twee maan
den verder annoncerende, de deur
uit. Op de Wereldomroep kunnen
alleen dr Van Nieuwenhuyze en
zijn kleine staf het schrijven en
lezen.
Uitbundige reacties
Er zijn, na twee edities, al bepaald
uitbundige reacties op gekomen. Bij
voorbeeld twee brieven uit het Sy
rische dorpje Idlib. Daar hebben
een Syrische Jan en een Syrische
Piet elkaar op het dorpsplein afge
rost, omdat de een de ander er van
beschuldigde, dat hij het program
mablaadje uit Nederlandver
kocht in plaats van gratis aan an
deren ter lezing te geven.
Jan schreef, bliksemend van
woede, aan de Wereldomroep, dat
ze Piet nooit meer iets moesten
sturen. Piet schreef, tandenknar
send van woede, dat Jan er een
gemeen zaakje van maakte.
Dr Van Nieuwenhuyze verklaart
JA' 1949 begon Radio
Nederland Wereld
omroep met een dage
lijkse uitzending van
een half uur in het
Arabisch. Dit program
ma uierd zo'n succes,
dat per 1 April de
zendtijd voor dit taal
gebied met tien minu
ten is uitgebreid.
DIT IS HET programma-overzicht van de
Arabische afdeling van Radio Nederland. Het
ondervindt zoveel belangstelling, dat om het
bezit ervan in een Syrisch dorpje een vecht
partij ontstond, waarvan het nieuws weer in
Hilversum doordrong.
111. y*i>
tv. i« LÜJ'
Vt5 J
;LL LO'
\a.u LcJ.
l
;i__, iUJ'
tv t# iO<
3^»
L-L_ -,r. LL-Ï'
iO'
JVJ»
CklL» iUJ'
ilLh
&ADIO NEDERLAND WERELDOMROEP FOE iu HILVERSUM HOLLAND
eenmaal persoonlijk contact met
hem, dan blijft het persoonlijk con
tact. Tientallen prachtige ansicht
kaarten, waarop overigens, naar
goed gebod in de Koran, nooit af
beeldingen van mensen staan, han
gen op de Arabische afdeling van
de Wereldomroep aan de muur. Ve
le Arabieren vragen op het ogen
blik steeds dringender om boekjes
over Nederland in het Arabisch.
Welnu, Isa Hunaidi, een van
dr Van Nieuwenhuyze's mensen,
heeft zojuist een manuscript, zorg
vuldig getikt op een glimmende
Italiaanse schrijfmachine met Ara
bische lettertekens, klaar. Men
hoopt, dat het dit jaar nog zal
verschijnen.
De politieke felheid der Arabie
ren leidt tot verrassende invitaties
als: „Wanneer gaan we nu eens
met elkaar alle Joden uit Palestina
gooien?"
Een prachtige kans ergens in Ara
bisch gebied een typisch Nederland
se gedachte te planten. De We
reldomroep antwoordde: „Nooit.
Want Nederlanders weten, dat ge
weld niet tot een oplossing voor
conflicten tussen volkeren kan lei
den, alleen maar tot nieuw ge
weld". Hierop kwam een repliek,
die bewees, dat de redenering was
ingeslagen. De Arabier in kwestie
schreef, dat die Nederlanders lang
niet gek zijn, al gebruikte hij daar
veel meer uitermate beleefde en
bloemrijke zinnen voor.
Naast Isa Hunaidi, zijn Anton
Elias Sabat, Aqil Hashem en mej.
C. H. Youssef de vaste medewer
kers aan de Arabische programma
staf te Hilversum. Hunaidi studeer
de rechten te Londen, mej. C. H.
Youssef ziet er het ene ogenblik
uit als een knappe echt Nederland
se schone, het volgende ogenblik
ontdekt men in haar gezicht speci
fiek Arabische trekken. Geen won
der: haar moeder is Nederlandse,
haar vader Arabier.
Tot voor kort werkte ook Mo
hammed Khalil, eveneens geschoold
in de rechten te Londen, mee. In
April promoveert hij tot doctor in
de rechtswetenschappen bij prof.
Van Asbeck in Leiden en hij ver
laat daarna ons land.
Nogal moeite heeft de Arabische
afdeling met de soms wonderlijke
adressering van luisteraarsbrie ven.
Deze week arriveerde een brief, ge
richt aan „Radio naderlon, Halifor-
son, Holinda". Dat is „Radio Ne
derland, Hilversum. Holland". Zo
had de uit de Libanon schrijvende
luisteraar het uit zijn luidspreker
verstaan. De korte golven zijn nu
eenmaal niet overal even duidelijk.
PIET BEISHUIZEN
^iei 'mnïSe gezinsleven het
dit vermakelijke geval uit dc Ara
bische psyche: Arabieren hebben
een fijn gevoel voor diensten, die
men hun bewijst en antwoorden
daarop bij voorkeur met grote te-
gengenerositeit. Doch het zijn ook
goede kooplui en deze twee Ara
bische jongens waren vermoedelijk
beiden ten prooi aan een innerlijk
conflict tussen hun edelmoedige ge
voelens, de zaak V3n de Wereld
omroep met propaganda te steunen,
en hun aangeboren koopmansgeest.
Als curiositeit had het drukwerk
uit het verre Holland waarschijn
lijk wel enige antiquarische waar
de voor bewoners van Idlib.
Dat is voor dr Van Nieuwenhuy
ze, die indertijd deel heeft uitge
maakt van de staf van de luitenant
gouverneur-generaal te Djakarta,
die ook in Indonesië Arabische uit
zendingen verzorgde, en zijn me
dewerkers het interessante van hun
taak: de Arabische mentaliteit bindt
het kleine Hilversumse omroepkan-
toor en groepen Arabische luiste
raars, levende in ver verspreide
gebieden, als vanzelf tot een haast
intieme gemeenschap. De Arabische
luisteraar schrijft Hilversum over
alles: over .de ziekte van een echt
genote, de politiek, lekker eten, wat
ae dokter heeft gezegd enz. De
Wereldomroep beantwoordt alles zo
snel mogelijk, hetzij per microfoon,
hetzij per brief of door het zenden
van drukwerk over Nederland en
andere onderwerpen.
De Arabische luisteraar komt ook w
weer op alles terug. Heeft men meel op de schouder, de Seider-
Joodse individu blijvend bindt
aan indrukken van de jeugd, valt
op te maken uit vele biografieën
van Joden, die later hun vleugels
sloegen buiten het eigen nest. Dat
van al zulke indrukken dc Seider
avonden het meest tot de verbeel
ding van het jonge kind hebben
gesproken, is zonder meer te con
stateren uit het merkwaardige feit,
dat bijna alle Joodse letterkundi
gen dit motief hebben gehanteerd.
Wij denken aan Heinrich Heine
in zijn Rabbi von Bacherath, en
wat Nederland betreft, aan Carry
van Bruggen, de begaafde Gazzens-
dochter uit Smilde, Gorredijk en
Zaandam. De symbolen van de eer
ste Joodse Paasavonden deden het
ook altijd in de verbeelding van
het niet-Joodse publiek. Maar voor
het Joodse individu spraken en
spreken zij uiteraard een geheel
andere taal.
MA nisjtanna" wat ver
schilt deze avond van alle
andere avonden? Het kind vraagt
en de vader antwoordt, wijzende
op het bitterkruid, dat de knecht
schap in Egypte symboliseert en
op de „matses", het paasbrood. dat
de overijling aangeeft, waaronder
de verlossing plaats vond.
„Want zij bakten het deeg tot
Matsot, niet gerezen ongezuurd
brood, want verdreven werden zij
uit Egypte en wachten konden ze
niet".
Als de vader dit alles uitlegde,
en het verlossingslied door de ka
mer klonk, dan stond hii daar om
ons te zeggen: „Niet alleen onze
voorouders werden uit Egypte ver
lost maar ook wij, want als dat
niet ware geschied, zo waren wij
nu nog dienstbaar aan de oude
Pharao. Daarom zult ge doen
zo werd ons eeuwen lang voorge
zegd alsof gij zelf werd verlost".
Aldus werd de Seider-avond tot een
kosmisch-historisch gebeuren, waar
in de Jood zich voelde opgenomen
in de eeuwenlange keten van zijn
volkshistorie. Hij wist zich één met
het geslacht van Mozes. maar ook
met de Marranen in de Spaanse
middeleeuwen en met al diegenen,
die thans nog als Joden worden
verdrukt.
Zo sterk werkte dit bewustzijn
van identificatie door, dat in vele
streken de Baal ha Seider inder
daad zijn lendenen omgordde en de
gehele avond letterlijk het bewust
zijn incorporeerde van een geslacht,
dat uitgaat in verlossing. Mijn groot
moeder omstreeks 1850 in Ooste
lijk Groningen geboren uit een ge
slacht. dat daar eeuwen had ge
woond vertelde ons van eenvou
dige landjoden. die met een zak
Acht dagen lang de hele Paas
tijd eten de Joden matsoth
ter herinnering aan de ongerezen
koeken, die hun voorouders nut
tigden op de avond van de Uit
tocht uit Egypte.
avond „gaven" en hun kinderen
daarop wijzende plachten te zeg
gen: „Zo trokken onze voorouders
uit Egypteland".
Op deze wijze hielden zij zelfs
in dit nuchtere Westen het ver
langen levend naar een Joodse toe
komst, dat zo praegnant geformu
leerd werd in de slotwoorden van
het Seider-ritueel: Lesjana haba'a
biroesjalajiem het komende jaar
in Jeruzalem.
TOEN na de Emancipatie het Jo
dendom in West-Europa zijn
dualistische structuur had aanvaard
en daardoor teruggedrongen werd
naar de sfeer van een „kerkelijk"
bestaan, begon het zijn vat te ver
liezen _pp brede, zich assimilerende
groeperingen. En toch ook daar
bleef Pesach een mystieke aantrek
kingskracht uitoefenen. Pesach
zijn symbolen zijn Seideravonden
en het vergeelde boekje, waaruit
vader placht voor te lezen: de Hag-
gada. zoals het heet: de „hagode",
zoals wij het allen nog leerden zeg
gen. Honderden malen gedrukt in
meer dan honderd steden der
diaspora op persen in Wilna, Vene
tië en Amsterdam. Verlucht, ver
sierd. maar bovenal geel door de
wijnvlekken en daarop desnoods
wat matzekruimels geplakt, zoals
ge ze vindt in de oudste exempla
ren van het Pesach-ritueel.
Y\7 OENSDAG was het wederom
v v Seideravond. „Ueber die ganze
Welt", zeiden de Groningse Joden
met hun platte, gladde petten en
hun dialect, dat het midden hield
tussen onvervalst Gronings en ver
sleten Jiddisj.
„Die ganze Welt" is voor ons
Joden niet meer groot. In Israël
vieren de Kibboetsim hun aparte
Pesach in moderne stijl en met een
moderne Hagada. die hier en daar
zelfs politieke tendenties verraadt
En in de diaspora? Oost-
Europa is vernietigd'. Of er nog
luid gezongen mag worden in Le
ningrad, Moskou en Kiew
Wie weet het?
Hier in het uiterste Westen ligt
het nog andere. Bepalen wij ons
alleen maar tot de oude stad, die
eens een „Moeder onder Israël"
werd genoemd. Amsterdam mist zijn
Joden en daarmee de sfeer van het
ingaande feest. Wij allen, die de
kampen hebben doorleefd, denken
vanavond aan de lugubure Seider
van Bergen-Belsen. waar tijdens het
gebroken zingen lijken naar buiten
werden gedragen.
Pesach über die ganze Welt
Hoeveel vaders en moeders moesten
het „Ma Nisjtanna" zelf zeggen, om
dat hun kinderen werden ver
moord! Wat verschilt deze avond
van alle andere avonden? Wat ver
schilt dit volk van alle andere vol
ken? Luister naar melodie en klank
van de Seideravond en weet, dat
God eens uit Egypte verloste een
merkwaardige natie, die de bar
baarsheid van haar vijanden kon
weerstaan door het levend houden
van een pure traditie, die van de
top van de Sinai meer dan dertig
eeuwen op u nederziet.
13 Nisan 5712. JAAP MEIJER
Hoe kan overbevolking
worden voorkomen?
Inzender A. B. maakt het in de
discussie over de overbevolking
nu toch heus te bont.
Inzender beweert, dat in Zwe
den als het ware de derde en
vierde kinderen in een gezin wor
den beboet.
Als men nu weet (dus: niet
maar wat beweerd) dat in Zwe
den, waar het geboortecijfer vóór
de oorlog zeer laag was, een dui
delijke sociale politiek wordt ge
voerd ten gunste van deze derde
en vierde kinderen en er specia
le woningblokken voor gezinnen
van drie en vier kinderen wor
den gebouwd en de huishuur lager
wordt naarmate het kindertal gro
ter wordt, dan is een dergelijke
bewering kêrtweg belachelijk.
PROF. DR SJ. GROENMAN
Met verontwaardiging las ik het
ingezonden stukje van A.B. Voor
al het laatste gedeelte waarin in
zender zegt: „Het argument dat
het arme grote gezin dan niet
meer kan rondkomen (zonder kin
derbijslag Red.) heeft volgens
mij geen recht van bestaan meer.
Hoe moest men het dan vroeger
stellen?"
Moeten we terug naar de tijd,
dat arbeiderskinderen met hun
zesde jaar de fabriek ingingen?
G. L.
Alleen misschien enkele vrijge
zellen en gehuwden zonder kin
deren zullen de denkbeelden van
A. B. delen. Gezinnen met één
kind weten al beter.
A. L.
De verwondering van A. B. over
de Kinderbijslagregeling spruit
vermoedelijk daaruit voort dat de
ze inzender daar zelf niet voor in
aanmerking komt.
Aan het slot van inzenders stuk
je lees ik met verbazing hoe de
grote gezinnen het vroeger dan
moesten stellen. Dat vraag ik me
ook al af. Niemand mag ons het
recht ontnemen of beperken op
onze nog ongeboren kinderen.
v. D.
Geboortebeperking, zoals A. B.
schrijft? Neen, dat is een zaak
voor iedereen persoonlijk.
Kinderbijslag laten vervallen?
Neen, deze is een zegen voor gro
te gezinnen.
En dat in Zweden boete zou
moeten worden betaald bij de ge
boorte van het derde en vierde
kind? Het lijkt me klinklare on
zin.
A. Th. K.
Een brutaal mens
Zo, dus Schreieder vraagt van ons
6400,schadevergoeding. Waar
om niet wat meer? Een brutaal
mens heeft de halve wereld. Het
verwondert me echter wel dat de
Bijzondere Strafkamer van de
Rechtbank zich nog bezighoudt
met de vraag of deze vordering
moet worden ingewilligd. Ik heb
namelijk niet de indruk dat
Schreieder ten onrechte in hech
tenis heeft gezeten.
ABONNÉ
Zijn suikerpatiënten
minder valide?
Ik weet. dat er groot gebrek
aan verplegend personeel bestaat.
Diverse malen heb ik bij verschil
lende instellingen als verpleger
gesolliciteerd. Maar altijd loopt
het op niets uit, wanneer men
verneemt, dat ik suikerpatiënt
ben. De ene keer zegt men: „Ja
maar, als er nu eens iets mis
loopt!" En de andere keer is het:
„Het spijt ons, maar nachtarbeid
is niets voor u!" Is een suiker
patiënt er nu werkelijk zodanig
aan toe, dat hij nergens meer goed
voor is? Zo niet, wordt het dan
niet hoog tijd, dat er in deze
situatie eens een verandering
komt?
SUIKERPATIËNT
Wie wil agressie?
Als ik inzender C. v. K. mag
geloven staan sinds het einde van
de oorlog millioenen tot de tanden
bewapende communisten klaar
om het Westen binnen te vallen.
(C. v. K. is voorstander van de
Westerse bewapening Red.)
Wat onvoorzichtig dan van hem
om te verklappen, dat die herbe
wapening nog slechts in het eerste
begin is. Mijn vraag aan hem
luidt: Als de Russen agressieve
bedoelingen hebben, waarom zijn
ze dan nog niet tot de aanval
overgegaan toen het Westen nog
onverdedigd was?
H. F. MULDER JR.
Vreemdelingenlegioen
In een ingezonden stuk van
verleden week lees ik twijfel aan
de juistheid van de mededelingen
van de heer Halbesma,
Laat ik daarom mogen herinne
ren aan een artikel in „De Hol-
landsche Revue"' van 1903 van ge
lijke strekking als die welke U
publiceerde. Bij dat artikel kwam
een tekening voor van een man op
z'n buik liggend, handen op ayoudi
rug gebonden en op de ton$&lding
klem vastgezet. Bij beweging P-
de man de tong worden uitgennyeIU.
Ja, ja, „la douce France".
J- SM?sk,and
Zomertijd S.V.p. er de
Vroeger waren de zomers kmmeri
ger. Althans kon de stedeling Di
toen door de zomertijd mge g
van genieten, doordat de avonderd, z
langer waren. Met de bezettinat is d
tijd is daaraan een eind gekorr.rheugi
Waarom echter nu niet opniesen c
zomertijd? Zijn de bezwa^1®- n
daartegen nu zo overwegend? Jv ^*i®
niet, laat de regering dan zo sp:?® jfL
dig mogelijk de oude tocsu,e m(
herstellen. Dan kunnen we 2C
avonds nog eens naar buiten trtofciuic
ken zonder in het pikdonker -n, en;
moeten thuis komen. vorder
J. R. (EEN STEDELUvieren
(Weliswaar hebben wij geen :Lr^®^
mertijd meer, maar wel is het Ne6er
's avonds 40 minuten langer
dan voor de oorlog zonder eIJ'.
mertijd doordat ons land secé>3 sté
de bezetting valt onder de Middtf twee
Europese tijd.) W**?»
egd -v
e „ze
gCH
God
r
'"^"^nrstoo
n Ut:
het
'zie
tggen
voele
de
ZODRA een verzekerde krachtens do Invaliditeitswet om welke rede*" p^g
dan ook niet meer voldoet aan de voorwaarden voor verzekeringsplicht (iravu
er door z(jn werkgever voor hem dus geen premie meer verschuldigd MX) he
verdient het aanbeveling, dat betrokkene de verzekering voortzet, teneiar St.
de z(jn reeds verworven rechten te kunnen handhaven. Kinderbijslag gelf^01!?
voor de toepassing van bovengenoemde wet niet als loon, gratificatie dair^3^
entegen wel.
Is het jaarloon door dit laatste
wisselvallig, dan geldt, ter bepaling,
of de loongrens overschreden is,
het gemiddelde inkomen over de
laatste 3 jaren, waarin wisselval
lige inkomsten zijn genoten, of is
over een korter tijdvak dan 3 jaren
wisselvallig loon genoten, het ge
middelde loon over dat kortere
tijdvak. Schatting van het loon
heeft door de Raad van Arbeid
plaats, als dit over een kortere
periode dan een jaar verdiend is.
Dit in antwoord op een vraag van
L. G.
J. B. Als men niet in staat is de
belasting van een overleden ouder
Advertentie (I. M.)
Minder ziektedagen
met SANApirin. Dubbel vlugge ver
drijving van kou. koorts, griep en
pijn. Prijs per koker 77 en 41 ct.
DE kwestie-Hardegarijp is
op de jongste zitting van
de Generale Synode der Ned.
Hervormde Kerk uitvoerig ter
sprake gekomen. Het gaat hier,
zoals men weet, om een uit
spraak van de door de Synode
ingestelde Hervormde Raad
voor Kerk en School,
die aan de kerkeraad
van de Hervormde
gemeente van Harde-
garijp advies gaf om -
niet mede te werken aan de
oprichting in dit dorp van een
christelijk-nationale school. Dit
advies heeft veel stof doen op
waaien; men heeft het losge
maakt van de bizondere situa
tie in het betrokken dorp; men
heeft het willen beschouwen
als een aanval op de christelij
ke school als zodanig men heeft
het mede tot inzet van politie
ke verkiezingspropaganda ge
maakt.
De Synode dan heett in haar
jongste zitting dit veelbesproken
advies nog eens doen toelichten
door ds R. Dijkstra, de voorzitter
van de Raad voor Kerk en School.
Er is geen sprake van, zeide deze,
dat de Raad gekozen zou hebben
vóór de openbare school en tegen
de Christelijke. Dc Raad heeft uit
sluitend tot taak de kerstening
van het gehele onderwijs, een
iDeze week
EIK EN VS
taak hem bij ordinantie 5 der
Kerkorde opgedragen. De doop
belofte impliceert voor de ouders
geen bepaalde keuze van school
type, doch wel een Christelijke
opvoeding. Deze Christelijke op
voeding moet de Raad bij beide
schooltypen bevorderen. Thans,
aldus ds Dijkstra, moge de Synode
uitspreken, dat het haar diepe
ernst is met de kerstening van het
gehele onderwijs, of wel doen
blijken dat zij zich uitsluitend
stelt achter de Christelijke school.
Zodra de kerk propaganda zou
maken voor een bepaald type
school, zou zij zich als kerk ver
lagen. Temeer waar de Hervorm
de Kerk ook via de openbare
school haar kersteningstaak heeft
te vervullen.
De waarnemend secretaris van
de Raad voor Kerk en School, de
heer C. Sonneveld, onderstreepte
dit betoog. Een uitspraak der Sy
node, die een voorkeur voor het
Christelijk onderwijs zou stipu
leren, zou alle mogelijkheden, die
bij het openbaar onderwijs liggen
om het evangelie te dienen, afsnij
den.
Tenslotte is de Synode met een
uitvoerige verklaring gekomen,
waarin zij o.a. uitspreekt, dat de
Ned. Hervormde Kerk
in het huidige tijdsge
wricht niet in het alge
meen een voer allen gel
dende keuze kan en mag
doen tussen het be
staande openbare cn het
beslaande Christelijke onderwijs.
Zij kan niet berusten in 'n school,
die met betrekking tot het evan
gelie op zijn best een onvrucht
bare neutraliteit betracht. Ander
zijds heeft zij zich voortdurend af
te vragen, of de bijzondere Chris
telijke school niet te veel onder
de indruk is gekomen van een op
vatting van de verhouding tussen
kerk en volk, die aan de beloften
en geboden Gods ten aanzien van
heel het volk geen recht doet.
De verklaring besluit:
„Het dient de Kerk met bezorgd
heid te vervullen, dat de school-
vraag, die gezien moet worden als
een geestelijke vraag, dreigt ver-
ruwv
te voldoen, doet men goed rk«*—
schriftelijk met een duidelijke ui: r
eenzetting tot de Inspecteur dc
Belastingen te wenden.
J. J. B. Bij vonnis van de Reeft
bank wordt bepaald welk bedra
bij echtscheiding aan de vroege: De
echtgenote moet worden betaalpase
Van dat bedrag moet de vrouwolst
al dan niet aangevuld met inkondiep'
sten, welke zij eventueel zelf vemen
krijgt, haar uitgaven voldoen. Villus
de vroegere echtgenoot dan neer
iets extra's doen, dan staat hem inic^
volkomen vrij. vi
J. Th. H. Op de vraag of bToet
of zij, die uitkering geniet van 1
Noodwet Ouderdomsvoorziening c;J 0C1
zijn of haar spaargeld mag interester;
kunnen wij antwoorden, dat d"ntct'
inderdaad geoorloofd is. als men
het genot van nooduitkering i-Ofst
Die intering mag echter een redyswg
lijk bedrag per jaar niet overschh.u,Q"
den. SCJJ
den
Nu
troebeld te worden door ongeeste-hun
lijke motieven, waardoor gemeen-proi
schappelijke verantwoordelijkhewian
voor de geestelijke vorming er*»
opvoeding van de jeugd niet meein°r
voldoende verstaan wordt. Daar»1®.!
om wekt de Kerk allen, die hetzij2c
in Christelijke, hetzij in openbari^^
scholen als getuige van Christies,
hun arbeid onder de kinderen vac2oa
ons volk begeren te verrichten op ver
samen vanuit de bewogenheid metnee
de geestelijke nood bij het lichtRjk
van het Evangelie en in het bese! car
van de gemeenschappelijke ver-*"®
antwoordelijkheid de middelen tr
zoeken die kunnen dienen tot ^zó
kerstening van opvoeding en on-g0C
derwijs en de verbreiding van he'ges
Evangelie onder de kinderen van eer
ons volk". dat
Amerikaanse kerk eiimo
Wereldraad fy]
EEN reden tot „geweldige dankbaar- u>€
heid" zag dr W. A. Visser 't Hoof'. pej
algemeen secretaris van de Wereldrad WQ
van Kerken, in de jongste groci^ p€
oecumenische beweging. Hij sprak o,
een grote bijeenkomst in Buck Hu
Falls, waar afgevaardigden van 29 Ame- i
rikaanse kerken, die bij de Wereldraad ze
van Kerken aangesloten zijn, bij een v-- de
ren. De kerken, zeide hij, hebben eikaar
dank zij de oecumenische beweguy en
beter leren kennen en vertrouwen Doe»
waarschuwend merkte hij op, dat o*
scheiding van eeuwen niet in een ja-'
of tien kan worden opgeheven.
Over het contact met de kerken In
Sowjct-gebieden zeide hij, dat dit wal
de eertijds bU de Wereldraad aange- -n
sloten kerken In China betreft, niet |q(
meer aanwezig is, al hebben die kerken he
zich niet uit de Wereldraad teruggetrok* de
ken Evenmin bestaat er. in tegenstc!-
ling tot voorheen, op het ogenblik ofü*
eicel nog contact met de kerken ln Bul»
garije cn Roemenie. De christenen in de w
landen van het Westen beseffen zt- ki
nog te weinig, hoe zeer zij hun mede- ni
christenen in andere landen konden hel. G
pen door steeds op de bres .te staan
voor de onafhankelijkheid der kerk en
door haar vrij te houden van alle poll'
tieke en economische druk en beïnvloe-
ding.
