SPEL VAN OLYMPIA
WAARHEEN?
„Reactieverschijnselen van
een vermoeide tijd"
In hoogste toppen der bomen
leven de reigerkolonies
Voor tailleurs blijft grijs nog
altijd de aangewezen kleur
Moet U eens
hóren!
D. H. SCHMÜLL N
N0RMAC0L
Uren kleumen
in schuilhut
WEK DE GAL
IN UW LEVER OP
K EN WERELD
Zaterdag 19 Xpril 1952
Zat
If
AAN Koroibos de Eleeër is de eer te
beurt gevallen, zijn landstreek te
mogen vertegenwoordigen op de spelen
van Olympia. De reis naar dit schitteren
de juweel in het Arcadische land: Olym
pia, waaraan Zeus zelve de
grootste vreugde beleeft, duur
de kort,.... maar vele jaren
heeft hij er van gedroomd. Hoe
heeft hij gesnakt naar het
ogenblik, dat ook hij de golven
de velden rondom de Olympus
zou aanschouwen; en hoevele
nachten heeft hij gedroomd
van de dag, waarop hij als
olijf getakte winnaar de poor
ten van zijn veste zou worden
binnengedragen.
De Olympische spelen vormen
de inspiratie der dichters en de
stimulans der jongeren. Zong niet
de dichter Phyladikes: Wanneer
een mens moeite en kosten op zich
neemt, om door de goden gescha
pen prestaties te volvoeren, en de
goden zelve helpen hem om de
heerlijke roem der overwinning te
verwerven, dan heeft hij lieve
ling der goden als doel van zijn
leven, de hoogste top van zijn ge
luk bereikt."
En zong niet de onsterfelijke Ho
merus: ,.Ajax verhief zich, de snel
le zoon van Oileus, en daarop volg
de Odysseus en ten slotte Anticho-
los. En, zich bedreigd gevoelende
door de snelvoetige Odysseus, roept
hij Pallas Athene aan, zeggende:
„Hoor mij godin, en breng mij de
zege in deze loop". En glimlachend
schenkt de godin hem haar krach
ten".
Koroibos heeft een gestalte, die
hem in elke mensenmenigte boven
de anderen uit doet steken. Hij is
meer dan 1.70 m. lang. Zijn ge
bruind lichaam, zichtbaar doorliet
openvallende kleed, dat om zijn
brede schouders hangt, geoefend
in de brandende stralen van het
middellandse zonnelicht, is een
Olympische winnaar waardig.
Zijn voorbereiding is zwaar ge
weest. Tien maanden lang heeft
hij dagelijks de voorgeschreven
oefeningen onder leiding van zijn
gymnasten uitgevoerd in de oefen
plaats van zijn stad; telkenmale
heeft hij zich met olie ingewre
ven. Steeds weer hebben zijn hel
pers zijn huid met zand bewerkt
inderdaad, hij weet, dat de
weg naar Olympia zwaar is, maar
hij volbrengt deze met een reli
gieuze overgave. Hij wordt ge
sterkt door het voorbeeld der go
den zelve, want heeft Zeus niet
met Kronos geworsteld, en hem
overwonnen, waarna hij zich van
de Olympus meester maakte. En
hebben niet Apollo, Hermes en
Ares gezegevierd in de schone
kunsten, de wedloop en het ge
vecht?
Langzaam betreedt Koroibos de
kampplaats: een stadion temidden
van de Eleische heuvelen, be
groeid met de heilige eiken, over
koepeld door de strak-blauwe
lucht, waarin de goden hun plaat
sen hebben ingenomen, om de of
fers persoonlijk in ontvangst te
nemen en zich te vermeien in de
spelen der mensenkinderen.
Zeus ziet toe
door
Gedcl. lid der Intern.
Techn. Comm. van de
Int. Basketballjederatie,
jurylid tan de Olympi
sche Spelen 1952
OG slechts enkele maan
den en dan zullen
Helsinki bijna honderd
duizend toeschouwers getui
ge zijn van het ontsteken van
het vuur in het Olympisch Sta
dion.
Het laaiend enthousiasme van
volkeren en rassen cal zich dan
weer stapelen rondom de aldaar
zich met elkander metende
sportslieden, en voordat men het
weet, is men opgenomen in de
maalstroom der gebeurtenissen.
Wanneer eenmaal het eerste
startschot geklonken heeft, inte
resseert men zich alleen voor de
uitslagen der wedstrijden. Het is
juist deze onlesbare dorst der
menigte naar seconden en centi
meters, die sommigen onder ons
zich doen afvragen, wat de die
pere zin is geweest van het spel
van Olympia. Deze was zeker
niet het wereldrecord, of de
topprestatie. Wat was dan de
bedoeling er van?
Wij zullen diep in de geschie
denis moeten graven, om de eer
ste prijswinnaar te zien in het
ware licht.
Daarom wil ik u in dit eerste
artikel meenemen naar liet oude
Griekenland, waar Koroibos de
Eleeër de eerste olijftak ver
wierf.
.J
Ziet, Zeus zelve troont boven
zijn wit-marmeren tempel en zijn
oog glijdt over de met cypressen
begroeide tuinen; over het half
ronde theater van het drama; over
de vele tempeltjes van zijn mede
goden en half-goden. Hij ziet de
altaren van Herakles, de machti
ge; van Demeter de vruchtbare;
van Eros, de verliefde en zijn
oog blijft een ogenblik rusten op
het graf van Achilles, de onver
getelijke mensenheld. Hij ziet de
loopbanen, het zwembad, de wor-
stelplaatseneen witte stad
vol schoonheid en wijding. Dit is
Olympia, zijn Olympia, hèm ge
wijd.
De mannen op de kampplaatsen
bereiden zich voor op de komen
de gebeurtenissen. Hellanodiken
en Nomophylakcn, belast met de
organisatie, spreken met de on-
vrijen, die de banen in orde moe
ten maken. Gymnasten geven hun
laatste aanwijzigingen aan de
athleten. Philosofen, in lange wit
te gewaden, schrijden voort onder
de schaduw der lage cypressen-
bomen. Koroibos vangt een deel
op van een gesprek tussen Solon, de
wetgever en Anarcharsis, de
vreemdeling uit het land der Scy
then.
„Waarom toch", vraagt Anar
charsis, „dat insmeren met mod
der, dat gewrijf met zand, dat
hijgend gezwoeg van deze jonge
kerels, die de herdersstaf moes
ten hanteren, of zich achter de
ploeg zouden moeten bevinden?
Waarom elkander met grote
moeite de keel afknijpen, als
men eenvoudig een zwaard kan
gebruiken? En waarom dat nut
teloze smijten met ronde schij
ven?"
„Wel", antwoordt Solon, „de
ze jongelieden zijn niet razend,
of buiten hun zinnen, maar zij
oefenen zich, om de olijftak
deelachtig te worden. Ziet hun
schone lichaamsbouw. Zoals wjj
slechts de schoonste dieren en
de meest uitgelezen vruchten
offeren aan Apollo, zo willen
wij de meest uitnemende licha
men wijden aan Zeus, die mede
aanzit aan de maaltijd der go
den. En welk een versterking
van onze republikeinse kracht;
want de sterkte van een stad
wordt niet bepaald door de tem
pels en paleizen, maar door de
persoonlijkheid der burgers.
Laat de moeders de kinderen
opvoeden, aan óns, philosofen
en gymnasten zij de vorming
van de jongere man, de vrije
burger! Wijding aan Zeus, liefde
voor Apollo en bereidheid aan
Ares, dit is het, wat wij vragen."
Dc eed
Koroibos weet het. Hij zal zijn
baan lopen, omdat hiermede wordt
uitgedrukt de vrijheid van zijn
staat en het offer aan Zeus. Hij
voelt zich wel heel ver verwij-
Advertentie I.TT.)
H.t m.«»
3 am rtatuurliiWe i
S Uw STOELREGELINO
derd van de slaaf en de onvrije,
die al zijn zij knappe architec
ten of ontsterfeüjke bouwmeesters,
uitgesloten zijn van het spel van
Olympia.
Koroibos weet niet, dat er later
nog eens een tijd zal komen, dat
naast het lopen vele andere
schouwspelen zullen plaatsvinden:
het ruwe vuistgevecht, de adem
benemende wagenrennenen hij
droomt er zelfs niet van, dat over
enkele eeuwen bloedbaden zullen
worden aangericht onder weerlo
zen, die sterven met het oog ge
vestigd op een kruis; alles ten ver-
make van sadistische keizers en
naar sensatie hongerende menig
ten.
Koroibos ziet nu alleen de loop
baan schitteren in de middagzon,
hij weet de goden heel dichtbij, en
hij gevoelt zijn lichaam, als een
strakgespannen boog, klaar om te
worden ontspannende over
winning tegemoet.
En dan bestijgt Koroibos de
trappen van de heilige Zeus-
tempel, om zijn lot te trekken uit
de door Zeus gewijde zilveren
urn. Zijn vader en zijn broeders
staan achter hem. Naast hem
staan de gymnasten, die hem ge
oefend hebben. Ver weg van
hem, denkt zijn moeder aan hem.
En hij stelt zich voor het beeld
van wreker van de eed: Horkos
met de bliksemstraal, die hem
zal treffen, als hij zijn eed ver
breekt.
En dan: oog in oog met de
verschrikkelijke Horkos,zweert
hij, dat hij op geen enkele wijze
de Olympische kampregels zal
overtreden en dat hij zich tien
maanden tevoren zorgvuldig
heeft voorbereid.
Het is de plechtigste dag in
Koroibos' leven.
tri de jagende sneeuwstorm van
Maart stonden de blauwe rei
gers, kop diep in dc schoudersin
de kruinen der hoge bomen te
blauwbekken. Het is geen prettige
laak bij een temperatuur rondom
het nulpunt eieren te moeten ver
warmen. Vroeg in het voorjaar
waren zij naar dc oude nesten van
vorig jaar teruggekeerd
Wie het fijne van een reigerhuis
houding wil weten, moet er met
zijn neus bovenop gaan zitten, dat
wil zeggen: hij zal in de toppen der
bomen, even hoog als de reigernes
ten, een observatiepost moeten bou
wen. De reigerkolonie die zich in
de bomen heeft gevestigd bij de
oudste boerderij van de Beemster,
„De Eenhoorn", is al uit de verte
waarneembaar, want de grote nes
ten hangen als heksenbezems tussen
de takken. De boer van „De Een
hoorn" keek ons verbaasd aan, toen
wij vroegen de reigernesten te mo
gen observeren.
Van de vijftig nesten lag er
slechts één in een gunstige positie
voor het opstellen van de schuilhut
en fotograferen.
De boer begon plezier in onze ob
servatie-pogingen te krijgen. Hij
hield van zijn reigers, ook al was
hij van mening, dat over enkele
jaren zijn bomen kaal en afgestor
ven zouden lijken door de uitwerp
selen van de vogels. Maar dat nam
hij op de koop toe.
Geen prettig verbluf
Na uren zwoegen hadden wij ne
gen meter boven de begane grond
de schuilhut tussen de takken ge
reed. „De beesten schrikken zich
een aap, als ze dat ding zien. Mis-
schian komen ze nooit weer terug",
meende de boer van „De Een
hoorn". Wij beoordeelden dc toe
stand niet zo somber.
De met grote voorzichtigheid naar
boven gehesen camera's hadden wij
even goed beneden kunnen laten,
want uren hebben wij in de hut
zitten kleumen zonder kans te krij
sen een foto te maken. De reiger
bleef als versteend achter zijn nest
staan.
Toch verveelden wij ons geen
moment, want in het reigernest bo
ven de hut vond juist de aflossing
plaats, dat met een geweldig spec-
takel gepaard ging. De eerste in
druk was, of het blauwgekleurde
echtpaar elkander om hals wilde
Plotseling streek de reiger op zijn
iiest neer en stapte statig naar
de eieren.
brengen, maar dan
stond het wijfje
van dc eieren op
en gunde het ge
noegen aan het
mannetje. Als wij
door het linnen
tentdak naar bo
ven keken, zagen
wij hem nieuws
gierig naar de hut
gluren. Zijn nieuwsgierigheid werd
zo groot, dat hij met zijn lange
snavel een harde houw op het lat
werk van de tent gaf.
Het nest, waarop onze cameralens
was gericht, bleef echter onbezet,
waarschijnlijk omdat op een nabu
rig nest een zenuwpil van een rei
ger zat te broeden, die bij het min
ste gerucht telkens opstoof en de
omgeving verstoorde.
Een stel roeken, die slimme gauw
dieven, ontdekten het onbewaakte
nest met zijn drie groen-blauwe eie
ren. Krassend met schorre keelge
luiden moedigden zij elkander aan
een aanval op de eieren te doen.
Juist toen een van de zwarte schel
men zich op de nestrand had gezet,
streek de reiger met wapperende
vleugels en een woedend en door
dringend korr-korr op het nest. Te
leurgesteld scholden de roeken in
een hoge boom over dit mislukte
buitenkansje.
Hü ging rustig zitten
Een paar reigers waren dicht bij
de schuilhut nog aan het nestma
ken. Hun snavel en veren blonken
veel feller dan van de reeds broe
dende vogels. In de verlovingstijd
maken de reigers veel omslachtiger
toilet, ieder veertje wordt dan door
de snavel gehaald. Zijn de witte
broodsweken eenmaal verstreken,
dan wordt de zorg voor het veren
kleed minder.
Nadat wij ook de volgende dag
uren in de schuilhut bij het nest
hadden gezeten, streek plotseling de
reiger op zijn woning neer en stap
te statig naar de eieren. Klik, klik,
klik, deed de sluiter van de camera.
Hij ging rustig zitten en verroerde
geen vin meer, zachtjes werd hij in
de hoge boomtop gewiegd door de
wind.
De houtduiven zorgden voor wat
afleiding; zij gebruikten het dak
van de schuilhut als tournooiveld.
Wij klopten er een onder legen zijn
pootje, zodat het van schrik weg
stoof. De reiger liet dit "gedoe Sibe
risch. In het nest boven ons voltrok
zich een drama, een jong stelpte er
uit en bleef dood tussen de takken
hangen. Maar de reigers in de hoge
bomen van „De Eenhoorn" broed
den ongestoord verder.
CEES SCHOLTZ.
nr DC1 ITCT' 17Af Na Ian0 zwoegen was de
tfkJrj DE/HiOl Lily schuilhut in de hoge bomen
p/inniTrrrriu van '»De Eenhoorn" gereed.
SCHRIKKEN En toen werd het wachten, 1
uren aan een stuk, op een
ZICH9N A AP39 hellende plank in een klei-
IV fl/il ne rulmfe> in de hoop. dat de
reigers op hun nest zouden komen om zich te 1
laten fotograferen.
(Van onze moderedactrice)
I-JET voorjaar is zo onverwacht
vroeg en zo overtuigend geko
men, dat het de eerste dagen moei
lijk te beseffen was, dat de winter
werkelijk afscheid had genomen. En
aangezien wij dat zo vroeg in het
jaar niet gewend zijn, is er om
streeks Pasen heel wat gestreken en
geborsteld, om de zomergarderobe
na de lange winterrust weer toon
baar te maken. En een heleboel
vrouwen hebben ontdekt, dat zij
absoluut iets nieuws moeten heb
ben en de winkels, die de laatste
weken niet erg met klanten waren
verwend, voeren er wel bij. Er
wordt druk gekocht: korte en lange
mantels, costuums, blouses. Maar
pas op, dat u in uw haast om iets
„lente-achtigs" aan te schaffen,
geen miskoop doet waarvan u later
spijt zult hebben. Let erop, dat de
schouderlijn rond moet zijn cnlaat
mantels en costuums met zwaar op
gevulde vierkante schouders in de
winkels hangen. Op het gebied van
mantelpakken kunt U zich het bes
te houden aan de pakjes met
rechte rokken en nauw aansluiten
de jasjes met een taille, die zo
strak mogelijk is. U weet wel, het
soort pakjes dat de Parijse mode
ontwerpers de laatste jaren bij
tientallen de wereld hebben inge
zonden. Dit seizoen waren er daar
naast ook tailleurs met een jasje
dat los om de taille viel en pas om
de heup sloot, maar voorlopig lijkt
dit nog een ééndags vlieg in de
modewereld. Voor een kledingstuk
als een tailleur, waar u jaren ple
zier van moet an kunt hebben,
kunt u zich het beste aan het be
proefde houden. De meest aange
wezen kleur: grijs.
Daarnaast is de keus groot in
fantasiecostuums met losse, korte
jasjes. Het is een dracht, die zelfs
flatteus kan zijn als u niet zo erg
slank meer bent. maar dan moet u
toch wel zeer critisch zijn bij de
keuze van het model. In het alge
meen is een kort jasje flatteuzer
naar mate het korter is. Dat geldt
ook voor de wollen toppertjes, die
tegen niet al te hoge prijzen in
grote variatie te krijgen zijn, en sa
men met een rok in harmoniërende
tint een uitstekende voorjaarsdracht
vormen. Misschien ten overvloede
willen wij u dan nog even waar
schuwen, dat onder een klokkend
jasje een kaarsrechte rok gedragen
moet worden.
Een voorbeeld ziet u op de teke
ning, ontleend aan de collectie van
de Parijse ontwerpster Virglnie, die
onlangs een show hield in Amster
dam. Het pakje was van groene
wolgrijsachtige tweed vormde het
materiaal voor de lange mantel met
bijpassende rok: de korte of drie
kwart mouw bij de lange mantel
maakt veel opgang, hoe onpractisch
deze dracht ook op het eerste ge
zicht lijkt. Bovenaan ziet u nog hoe
flatteus een klassieke japon van een
zwart-wit streepje kan zijn, zelfs
gedragen met een schortje. Daar
naast een overgooler-model: een
knoopjurk van rode wol met boord
en manchetten van wit breiwerk.
En onderaan de flatteuze namid
dagsdracht voor deze zomer: een
blouse van doorzichtige organdie met
lange, heel wijde mouwen. In dit
geval wordt er een rok van blauw
met witte noppen bijgedragen. Het
spreekt vanzelf dat onder deze en
iedere andere witte blouse alleen de
witte onderjurk gedragen kan wor
den, en dat nergens „lagen" onder
de onderjurk zichtbaar mogen zijn.
Het klinkt elementair, maar let u
eens op, hoeveel nog tegen deze re
gel wordt gezondigd!
Advertentie l M.)
D xnlt 'r morgens „kiplekker"
ait bed nprlngcn.
Elke dag moet uw lever een liter gal
!n uw Ingewanden doen stromen, anders
verteert uw voedsel niet, het bederft.
TJ raakt verstopt, wordt humeurig >en
loom. Neem de plantaardige CARTER'S
LEVERPILLETJES om die liter gal
op te wekken en uw spijsvertering en
stoelgang op natuurlijke wijze te regelen.
Een plantaardig zacht middel, onover
troffen om de gal te doen stromen.
Eist Carter's Leverpilletjes.
Vertraagde aflevering
toestellen voor KLM
DEN HAAG Naar wij verne
men is in de aflevering van de
eerste Douglas DC-6b aan de KLM
wederom vertraging gekomen. Het
eerste toestel zal niet, zoals in de
bedoeling lag, dezer dagen op
Schiphol arriveren, maar vermoede
lijk in de eerste week van Mei. In
die maand kunnen bovendien nog
twee vliegtuigen van dit type in
ons land worden verwacht.
Het protest van zestien Her- we hebben er meer verdriet dan Diezier gen. maar „De Jonge Kerk". En een ce-
vormde predikanten uit Den be'"'d ea *'e hebbbn er "no" h"' nleuwe houdln'!
-Deze tveek
lijk parUcularisme en tegenover christe-
Het Is gebleken en het bliilet steeds lijke exclusiviteit en christelijk Isole-
li dat vrijzinnigen en orthodoxen in ment Zich niet vastleggen od alleen de
IlUnner, orthodoxe, collega S de grote stad Amsterdam vruchtbaar christelijke vakbeweging, doch de moge.
ppn nrpplrhpnrt had aferpetaan ,elkandcr kunnen werken. Het is Hjkheid open laten, dat de Hervormde
een preeKOeurt naa atgestaan EcbIekcn »n het blltkt stetds weer. dat Christen ook in de moderne vakbe-
aan de vriizinni?e ds J F theologische wetenschappelijke arbeid weging zijn roeping kon dienen en
T- .J Y op het gebied van Oude en Nieuwe Tes- trouw blijven. Zich niet vastleceen 00
Kruyt, en daarnaast de weige- tament. van godsdienstgeschiedenis cn de christelijke radio, maar manmoedig
rintr iran rlo Horvnrmrip TCprlrP kerkgeschiedenis tezamen op een brede een algemene omroep bepleiten. I.K.O.R.
ring van ae nervormae J\.erKe- basis verricht kan worden. Indien dc inplaats van N.C.R.V.. immers het wooi d
raad van Arnhem om der kerk dlent- °ok over dc
radio, door de kerk zélf
gesproken te worden en niet
via de goedgunstige bemid
deling ener particuliere
vereniging. Evenmin zich
vastleggen op alleen de
christelijke school. zie
het advies-Hardegnnlp. zie ook de (al
heel wat aarzelender) synodale uit
spraak daarop gevolgd.
Werd aldus de boog te strak gespan
nen? Werd op al deze gebieden cn
ook voor wat de afzwering van de
rlchtlngsstrüd betreft allerlei eewild
en geproclameerd waar het ..kerkevolk"
nog niet aan toe was?
Men is geneigd deze vragen bevesti
gend te beantwoorden, als men ziet. hoe
weinigen de nieuwe waagstukken aan
durven en hoe velen de oude veiligheden
prefereren In plaats van die laatstrn
tot meer durf aan te sporen, heeft dezer
dagen dr G. P van Itterson od de ver
gadering van de Unie ..Een School met
de Bijbel" hen om hun hang naar de
geijkte veiligheden geprezen. Niet
hun werd Iets verweten, maar de
arme synode-met-de-strak-eespannen-
boog, aan wie pathetisch werd gevraagd:
„Is het dan werkelijk de bedoc ine.
dat dc gemeenteleden van ortho
doxe huize zich veiliger voelen' bil
de christelijke organisaties dan bil
de Kerk? Veiliger bli de Schoolraad
dan bij de Hervormde Raad voor
Kerk en School? veiliger bil het
Christelijk Vakverbond dan bli ten
kerkelijke boodschap? veiliger ook
bij de N.C.R.V. dan bU het IKOR?
Arme synode I Alles uw schuld I Wat
deed gij u ook aan geestelijke vernieu
wingspogingen te wagen? Waarom niet
alles bij het oude, het beproefde oude.
gelaten?
Haag tegen het feit dat een
de vrijzinnige predi
kant dr J. de Graaf
op te nemen in ker
kelijk verband, dit
alles deed prof. dr M. A. Beek
in het Weekblad van de Ned.
Protestantenbond een artikel
schrijven „Tussen waakzaam
heid en vertrouwen."
Hjj' gaat daarin uitvoerig op bei
de „kwesties" in, om te conclude
ren:
Ik schrijf hier niet om de ortho
doxe predikanten van Den Haag of
de kerkeraad van Arnhem met ver
wijten te overladen. Dit is even on
vruchtbaar als een preek tegen de
weggebleven kerkgangers. Veel be
langrijker is het. dat wij. die het
alles uit de kranten vernemen, onze
houding bepalen. We zien in de
verschijnselen symptomen van een
reactie, enerzijds tegen het centra
liserend streven van de kerk en
dat kan zelfs onze sympathie heb
ben anderzijds tegen doorbraak
en vernieuwing.
Deze reactle-verschijnselcn vinden een
voedingsbodem in de malalsestemmlng
van onze moede tijd. Ze kunnen ten
gevolge hebben, dat we allen terugkeren
in eigen kring en daar voortleven ln de
gemoedsrust, die de omstandigheden ons
overlaten. Daar zeggen de vrijzinnigen:
we hebben het eerlijk geprobeerd, maar
brede basis op de duur alleen mogelijk
blijkt door verloochening van beginselen
cn het sluiten van compromissen, dan
zullen wij ons terug moeten trekken od
liet eigen kleine erf. In deze dingen
moeten wij waakzaam ziln en blUven.
Voorlopig mogen de kleine ongenoeg-
lijkheden ons echter niet vervreemden
van wat in samenwerking en samen-
spreking bereikt is en nog bereikt kan
worden."
Aan de door prof. Beek geconstateerde
„reactieverschijnselen", die een voe
dingsbodem vinden in de malalsestem
mlng van onze moede tijd" moet men
onwillekeurig óók denken wanneer men
zich nog eens voor de geest haalt hoe
'n vehemente deining de ..zaak-Harde-
garijp" heeft verwekt en hoe weinig
begrip het advies van de Hervormde
Raad voor Kerk cn School, ook vaak in
de eigen Hervormde kringen, heeft ge
vonden. Reacticverschljnscl alléén? Of
ook: bewijs, dat men nog niet rliD Is
voor de ln velerlei opzichten nieuwe
standpunten, door dc leiding der Ned.
Hervormde Kerk na de oorlog inge
nomen?
Allerlei wat toch feitelijk zeer ge
durfde toekomstvisie was. vond toen
een achteraf beschouwd misschien iets
te voorbarige realisatie. Het accent werd
verlegd van de geijkte christelilke ver
enigingsactiviteit naar de activiteit van
de Kerk. Geen zendingsveremglngen.
maar kerkelijke zending Geen particu
liere christelijke jongeliedcnverenigin-
Een brutaal mens II
Als Schreieder f 6400,van ons
wil hebben, zou ik graag weten bij
welke Duitse instantie wij onze re
kening kunnen indienen?
J. R. sr.
In de tijd van detinering van
Schreieder bevond Nederland zien
nog steeds in oorlogstoestand met
Duitsland. Op grond hiervan kon
onze regering iedere Duitser, waar
van kan worden aangenomen, dat
hij staatsgevaarlijk was, vasthou
den.
Schreieder was politieman en ge
wapend. Hij trad niet slechts op te
gen burgers maar ook tegen mili
tairen. Hij was dus franc-tireur en
had bij arrestatie doodgeschoten
kunnen worden. B. WASSING.
(Ons bereikten nog meer brie
ven, die uiting gaven, aan veront
waardiging over de vordering van
SchreiederVoorlopig althans slui
ten wij hiermede echter deze dis
cussie af. Red.).
Typische ambtenaar
In een krantenverslag over een
psychiatrisch rapport over een amb
tenaar die voor de rechter heeft
moeten verschijnen, lees ik, dat de
man wordt gekarakteriseerd als
„een typische ambtenaar met alle
gebreken van dien."
Tegen de geciteerde uitdrukking
moet ik met kracht protesteren.
Heeft deze psychiater wel eens
andere ambtenaren dan deze be
studeerd?
Omdat toevallig een ambtenaar
met een zwak karakter onder zijn
aandacht komt mag deze psychia
ter nog niet cn zeker niet in het
openbaar alle ambtenaren hier
naar beoordelen.
J. MENS—FRANKFORT.
Hoe kan overbevolking
worden voorkomen? Ill
Veel wordt er gesproken over de
naar Nederland gekomen bevoi-
kingssgroepen uit Indonesië, vooral
ook om deze mensen het verblijf
hier te lande zo goed mogelijk te
maken.
Het stelt dan wel diep teleur te
moeten bemerken dat sommigen
onzer, winkelpersoneel bijvoor
beeld, zich niet ontzien, deze men
sen unfair te behandelen.
Wanneer men zo iemand ergens
een te hoge prijs voor berekent zal
deze man of vrouw dit misschien
niet onmiddellijk bemerken, maar
cp zekere dag komt het toch uit en
aan is het vertrouwen voor goed
heen. W. KOOLE.
1). Onze bevolking groeit elk jaar
aan met 130.000 zielen. Stel, dat er
hiervan 30.000 emigreren, dan blijft
er nog een overschot van 100.000
waarvoor er werk moet worden ge
vonden. Niemand kan dus ontken
nen, dat hier een klemmend pro
bleem ligt.
2). In Nederland wordt het sala
ris niet bepaald door bekwaamheid,
maar door de grootte van het gezin.
Aan de wanverhoudingen, die hier
van het gevolg zijn, betaalt elke
Nederlander mee. Geen wonder dus
dat velen ook A. B. met schrik
vervuld naar de pen grijpen.
P. V.
Wat er ook geschreven wordt
over geboortebeperking en kinder
bijslag, toch is het systeem verkeerd.
Zelf heb ik 2 kinderen, maar vol
gens mij moet een man betaald
worden voor kennis en prestaties en
niet naar gezinsgrootte.
Mevr. H. W. M.v. A.
Natuurlijk ondervindt de opinie
van inzender A. B. weer veel cri-
tiek. M i. moet men zichzelf 3 vra
gen stellen, alvorens kinderen te
krijgen:
le Wil ik werkelijk een kind?
2e Kan ik het lichamelijk en gees
telijk voldoende opvoeden?
3e Kan ik het verantwoorden te
genover de gemeenschap en... te
genover het kind zelf?
v. d. A.
(Met deze keuze uit de zeer vele
reacties, die ons over dit onder
werp bereikten besluiten wij deze
discussie. Red.).
