fa n C H j □■n B VOOR ANTJES EN JANTJES I Het schaap Veronica Vijf gesteven onderrokken en een broek met kantjes Mierenleeuw roofdier van centimeter lang Kruiswoordraadsel met spreuk B B B a E e m B B BS m B eT mmmmimm N0RMAC0L Voor onze bridgers De ROOS— SARON en andere jonge klantjes) VUult Vraatzuchtige!' dan konino der dieren 16 fl fl fi fi ARTHUR RAMSOME HAMEA &ATRASSt$ ASSESS van terdag 26 April 1952 3'/, Iy* |3 bappj i, Meisjes bekijken kleren anders dan jongens. Als de meisjes van een honderd jaar geleden jullie konden zien. dan zouden ze misschien wel zeggen „Ja. dat is wel makkelijk met aankleden, en met hollen en touwtje springen, maaaaarwat saai!" En op dezelfde manier zullen jullie misschien toch wel een tikkeltje ialoers zijn op die prachtige jurkjes en kwikjes en strikjes van de meisjes toen, ook al was 't wel lastig en onpractischEn jullie moeders denken er soms stilletjes het zelfde over. Ze weten best dat een wcspencorset en zes rokken geen genoegen kunnen geweest zijn, maar, ach, het ziet er allemaal zo mooi uit! De mode voor de meisjes vanaf der de armen was gemaakt. Ze 1775 heeft eigenlijk veel duidelij- hadden een lage hals en driekwart ker veranderingen gehad dan die mouwen, en die waren, net als de van de jongens, en dat komt waar- zoom van de jurk, met kant of met schijnlijk omdat kleine meisjes gephsseerde stroken afgezet. Ze toch altijd wel meer gekleed zijn hadden er grote sjerpen op, en ze zoals hun moeders. En dat de mo- droegen er lage muiltjes bij de van de moeders nog al eens he- gen vijftig jaar later, om en na- lemaal verandert, dat weet jc wel. bij 1825, was die kleding er niet In 1775 dan hadden de meisjes meer. Toen hadden ze hun middel nog helemaal lange jurken, dat Qp de gewone plaats, de rokken was natuurlijk erg lastig voor ze, waren een stuk korter, en elk maar het veranderde vrij kort meisje, waarvan de moeder wist daarna. Toen droegen ze zoge- hoe het hoorde, droeg daar onder naamde Empire-jurkjes. Dat wa- een mooie linnen onderbroek met ren jurkjes tot een eindje boven lange pijpen, wat erg leuk stond, dc enkel, met een middel dat on- Maar in de daarQp volgende vljf en twintig jaren werd de mode hoe langer hoe gekker. De jurken wer- enkcle centimeters in middellijn, den van hoe langer hoe stijvere maar ik heb gelezen, dat ze tot stof gemaakt, en als de rok dan vijftien centimeter wijd kunnen goed wilde uitstaan moesten er zijn. Zulke grote heb ik nooit ge- wel viei ,of yi->f gesteven onder vonden. Misschien dat jij ze vindt, rokken onder. Er kwamen erg nau- Ik zal je een beetje aangeven waar mierenleeuw-trechters te O Een mierenleeuw is een veel rger roofdier dan een gewone icuw, alleen: hij is maar een ikke centimeter lang en dat is ten van het door de kop ver over de rand van de trechter geslingerd. Vaak gebeurt het, dat de onge- .in we lijfjes aan de jurken, en ver sieringen van dit en van dat, en c,j daarbij kwamen dan nog enorme vei wachten zijn Steeds op onze hoeden, waarvan je niet begrijpt zandgronden, echter niet, voor ^at ze op je hoofd konden bbjven slachtoffer worden zover ik weet, in de duinstreek, zitten. Er zat van alles op: veren, vas* en zeker op rul zand en.... bloemen, vogeltjes, je kunt het zo heel erg droog zand. D'r lopen gek niet bedenken, door de bossen van die holle we- En in 1850 kwam het toppunt lukkige mier aan de rand van de gen, de begroeide bodem ligt een Van de wijde rok. Dat was dc cri- trechter zich vasthoudt en pro- halve meter ongeveer hoger aan noline, de hoepelrok. Dan had jc beert weer op de kant te komen weerskanten van de weg; de op- al die gesteven onderrokken niet dat bemerkt de mierenleeuw staande kanten van de weg zijn meer nodig, want jc buitenste rok aan de korreltjes zand, die naar hol, de begroeide bodem vormt als werd bol gehouden door een soort beneden rollen en in het diepste het ware een afdak boven dc weg. van wijde kooi van gevlochten deel belanden. Dan spit dc mie- Oi)4er die afdakjes is het door en ijzerdraad die om je middel werd kande door droog en er valt weinig of vastgehouden. Het was een hele geen regen. Dèt zijn de plekjes kunst om zó'n gevaarte netjes en waar je mierenleeuwen kunt ver- elegant te dragen, dat begrijp je Na een juiste oplossing kunt u op de horizontale regels, beginnend met 13, 43 en 74 een spreuk lezen. Horizontaal: 1 een vul kaan: 5. klem, knel; 10. winter voertuig; 16. water in N. Brabant; 17. zoogdier 18. lyrisch lofdicht: 19. ri vier in Italië; 21. gil, schreeuw; 22. technische onderwijsinstelling; 24. na tuurgeesten; 25. karaat (af kort.); 26. alleenzang, 28. fijn garen weefsel; 30. on genoemde; 31. meterton (afkort.): 32. lange stok; 34. windrichting: 36 hertje; 39. schuurmiddel, 41. aan wijzend voornaamwoord; 48. paar; 49. ondiep stil staand water; 51. Indon. eiland; 53. vis: 55. opont houd door motorpech; 56. heer (afkort.); 57. rekening 59. bijbels profeet; 61. voeg woordje; 62. beruchte Duit se instantie in bezettings tijd; 63. deel van de borst kas; 65. maanstand; 67. vaatwerk; 69. Chinese munt 70. uitroep van blijdschap: 72 gordijnlat; 79. kunst mest; 80. lange rij; 81. kleurstof. Verticaal: 2. gebak; 3. namelijk; 4. onbrandbaar materiaal; 5. wig; 6. on dernemingsvorm; 7. wind richting; 8. loofboom; 9. wereldtaal; 10. muziek ma ken; 11. bergplaats; 12. loofbomen: 14. hetzelfde; 15. nobel; 16. stuk bouwland; 20. nutteloos; 22. voor stel in een vergadering; 23. zie 32 hor.; 27. opschrift van circulaire; 29. kleintje; 31. pachten; 33. strijd perk; 35. muziekzaal: 37. grondstof voor limonades; 38. parkeerverbod; 40. getij; 42. godin van de vrede; 44. groot hert; 45. dwarsmast; 46. stand van de zee; 47. sieraad; 48. vaartuig; 50. deel van de rug; 52. vorm van onderricht; 53. streling; 54. rundermaag; 55. meetkundige term; 58. uitstapjes; 60. beroemde operettecomponist; 62. vcq verblijf; 64. witvis; 66. juist, precies; 68. familielid; 69. vorm van onderwys; 71. meisjesnaam; 73. Engels tel woord; 75. zangnoot; 76. jongstle den; 77. pers. voornaamwoord; 78. op die manier. OPLOSSING VAN VORIGE WEEK 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 i 14. 15 17 18 19 20 21 L 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 j 36 37 38 39 40 Ti 42 43 44 45 46 47 49 5C Ti 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 80 81 i renleeuw wat hij kuil wordt dieper, zand stort om- maar goed ook. Het dier laa^,de arn}e mier mee. ceft de vorm van 'n priktol, met en stompe punt en aan de tc- enover gestelde kant een brede, latte kop. Op die kop kan hij ind laden en met een ruk kan dat zand in een boog over zijn weg werpen. Omdat te kunnen moet hij ste- staan. Hij heeft borstelige ha- n op zijn tolletjes-lijf, die haren teken schuin naar voren. Het is oor hem een klem kunstje ach- erwaarts onder het zand te krui- dan geven dc haren mee, laar voorwaarts lopen lukt niet; e haren verankeren hem tussen c zandkorrels. Vandaar dat een lierenleeuw alleen maar achter aarts kan marcheren. Nu moet je nog één ding we en: als hij zich zo achteruit in iet rulle zand heeft gewerkt, net ven onder de oppervlakte, veegt uj met een van zijn' voorpoten vat zandkorrels op zijn brede ilatte spadevormige kop. En nu naar gooien en dan meteen maar veer de spade-kop volduwen, snel ichter mekaar, zó graaft de mie renleeuw. Maar al gravende doet deze .leeuw" nog wat: hij loopt in een enngetje rond en graaft dus een ingvormig slootje. Is dat klaar, n graaft het diertje al achter waarts kruipende op dezelfde ma ner verder, alleen: de kringetjes worden steeds kleiner, hij gaat ongeveer dus in een spiraal. Daar bij moet je in de gaten houden, dat hij slechts met één poot zand op zijn kop laadt en wel om het zo te zeggen, met de binnenpoot, dus met de poot, die aan de kant van het middelpunt van de cirkel zit. Je zult begrijpen, dat de mie renleeuw op die manier een mooi rond trechtertje in het losse zand graaft. Het gaat soms niet helemaal zo mooi en regelmatig als ik hier boven vertel: de mierenleeuw draait zich soms om, gaat in de tegenovergestelde richting als zo even achterwaarts, en graaft nu natuurlijk met zijn andere poot. Hij kan genoeg krijgen van dat in de rondte lopen en gooit uit het midden ongeveer zand uit de trechter. Maar hoe dan ook, altijd ontstaat een mooie ronde punl met de leeuw onder het zand in het diepste centrum. Dat hij daai zit, kun je gemakkelijk weten: zijn geweldige kaken steken daar boven het zand uit. En nu maar wachten en geduld hebben. Tot op zekere dag een klein kevertje, spinnetje of meestal een mier aan de rand vaD de valkuil komt en naar beneden stortde kaken grijpen, door een groef in die kaken vloeit me teen spijsverteringssap toe en wa later gaat door buisjes het ver teerde voedsel naar de maag var de „leeuw". De onverteerbare res Zo'n kuiltje is gewoonlijk maar wachten. HENK VAN LAAR ZIEZO," zei 't schaap Veronica, „ik wou alleen maar zeggen: „Wc hebben nou een volkstuin, maar wat gaan we d'r in doen? „Eerst schoffelen of wieden, of eerst ploegen of eerst eggen?" „Als u eens mest ging kruien...," opperden de dames Groen. ,,'k Wil maaien," riep de dominee, „valt hier dan niets te maaien? „Wat is dit voor een tuin, waar nog geen hooi staat in April?" „En ik," zei 't schaap Veronica, „ik wil lavendel zaaien!" „Tut tut," zeiden de dames Groen, „ik wil, ik wil, ik wil „Dit wordt een tuin v>oor boontjes en voor kropsla en voor peulen, „Voor onze eigen knolletjes, voor onze eigen raap! „Niet eens een klein gazonnetje, om lekker op te speulen? „Van tralala met roosjes en met lelies?" vroeg het schaap. „Ach ja," zeiden de dames Groen, heel innig en teder, „U hebt gelijk, dat moet er zijn, en ook een nachtegaal!" „Juist!" zei de dominee, „en hier, hier planten wij ecn ceder! „Een vijver... ecn Rustieke Bank... dat komt er allemaal!" .JZal ik die ceder vast gaan halen? Ergens in de wouden Nee wachtzeiden de dames Groen, „dat lijkt ons niet zo best. „Die pereboom maar eerstomdat wij zo van peren houden „Oei oei," zei 't schaap Veronica, ,,'k Ben doodop van die mest." „En hier," zeiden dc dames Groen, „hier komt de lijsterbes, „Maar eerst een slokje warme thee uit onze thermosfles." ANNIE M. G. SCHMIDT V. wel, maar zelfs heel kleine meis jes konden het best. Ook die crinolinedracht is na tuurlijk weer overdreven, zodat er soms zelfs weer een overrok op werd gedragen die er overheen bolde. Heel lane is dat dan ook niet gebleven. Tegen 1875 zakte die mode weer af. Toen zijn er nog wel gekke dingen geweesl, van overrokken, die leken op ecn schort dat opgesjord zat, en van dc queue", waarbij de rok hele maal naar achteren werd getrok ken en als een soort van dikke staart bovenop je bibs werd be vestigd, maar daarna zijn de jur ken zoetjes aan weer gewoner ge worden, tot ze zo werden als ze nu zijn. En dan alleen nog iets over het -haar en over de hoeden. Want die hebben de meisjes in de loop van de tijd net zo gehad als de grote mensen ze nu nog soms hebben, en dat lijkt nu wel eens gek. Meisjes hebben bijvoorbeeld eind zeventienhonderd al kort haar ge had, en later hebben ze dan weer eens allemaal met lange krullen maar met één grote baby-krul midden op hun hoofd gelopen, en dan weer met ponnie tot in hun ogen. Ze hebben opgerolde vlech ten op hun oren gehad of allemaal strak haar met een scheiding in het midden, net als koningin Vic toria en ook hebben ze hun haren zedig in een netje gedragen. En dan de hoeden! Eind zeven tienhonderd was er ecn soort van korte koksmuts in de mode, daarna hadden ze strohoeden met de rand naar beneden geslagen, met een grote strik van de boven kant af om je kin heen. Later werden die zonder achterrand ge maakt. Toen hadden ze die enor me hoeden, toen weer mutsen, en toen weer geweldig grote lichte strohoeden met flappende linten eraan. In 1850 droegen ze kleine dopjes en soms iets wat op een omgekeerde schaal lijkt, en in 1870 hadden ze heel petieterige stukjes versierd stro die met linten of elastieken op zijn plaats moesten gehouden worden anders vielc» zc zo af. Kun je je voorstellen dat je toen op visite ging bij een vriendin en dat ze dan zei „Ooooooo, wat heb JU een bééldig hoedje op. O, en met een vogeltje en een kers en een klavertje vier erop. Waar heb je dat vandaan?".... ..Het zijn dc kolenbranders," zei eerst vinden. Het licht van de ko- Jtn. „De inboorlingen op de boer derij hebben me gevraagd of wij lenbranders op de heuvel had hem min of meer laten- zien waar hij e al gezien hadden. Wij zouden ze was en in welke richting de boot il eerder gezien hebben als we voer. maar er waren geen sterren Uit het Engels vertaald door Jac. v. d. Ster eze kant uitgevaren waren." ..Het zijn net wilden." zei Tittie. „Laten we cr heen gaan." ..Nü gaat dat in ieder geval niet," 'ci stuurman Suze. „Hoe komen we weer thuis?" v oeg Rutger ,,Ik zie niets." Dat vroeg kapitein Jan zich ook uist af. Hij wist niet precies waar om hem te helpen en hij was blij, dat hij het kompas bij zich had. Hij streek een lucifer aan en de grote rots ten zuiden van het keek op het kleine kompas. Hij eiland, bewoog dit in het rond totdat de voort, streep tegenover de donkere punt van de naald zat. Daaruit kon hij afleiden waar het Noorden was. Gelukkig was dit juist waar hij ge Jan peddelde langzaam waren. Hij kon de lantaarns in dacht had. Hij liet „De Zwaluw" ie haven niet zien. maar dat was draaien, streek weer een lucifer lecl natuurlijk, omdat die verbor- aan en keek op het kompas om zich gen zaten achter de hoge rotsen, zolang „De Zwaluw" zich niet te genover de ingang bevond. En na tuurlijk wist hij niet zeker of hij te overtuigen. Toen begon hij weer te roeien cn voer met „De Zwaluw" in noordelijke richting. „Dit is niet echt varen op een „Daar zijn ze weer." zei Suze. „Vlak bij elkaar." zei Tittie. Jan keerde zich om en keek eens goed naar de twee kleine sterren, die daarginds fonkelden. „Mooi," zei hij cn toen dacht hij aan kapitein Nannie en voegde er bij: „Nu doe ik niets anders dan roeien en jullie kijken naar de lichten." „We kunnen trouwens toch niets de haven binnen kon komen, zelfs kompas," zei hij. „Het kompas zou anders zien," zei Tittie als hij de lichten kon zien. Hij vast moeten zitten cn moet dan wist, dat het zou moeten kunnen, steeds verlicht zijn. Wij hebben Maar tenslotte had hij het nog nooit eigenlijk een electrische zaklantaarn geprobeerd. Het Is nog heel iets nodig. Ik wou, dat lk er een voor anders om overdag van tekens ge- mijn verjaardag had gevraagd. In bruik tc maken als je. wanneer er ieder geval moeten jullie allemaal iels vei"keerd Saat- kunt zien waar uitkijken en het onmiddellijk zeg- je bent, dan wanneer je helemaal gen, als je de lantaarns-ziet." in duisternis gehuld bent cn alleen maar op de lichten kunt vertrou- „Zijn ze nog vlak bij elkaar?" vroeg Jan. „Tamelijk." zei Suze. „Waar is het bovenste licht?" had gevraagd. In vroeg kapitein Jan. „Een beetje links van het on derste," zei Suze. Jan deed een paar slagen, waar bij hij iets harder trok met de rechter riem „Zeg het, zodra ze s t r A r e f L a b u S d o c T Burg Eren Elijk r a N d t arWehaLmen minEralOgic patErswOlde recHterPoot schOorsTeen vecNpolDers aarDappElen hedEnmiDdag ticNgemEtcn zilVergRauw bloEmenDaai conCludEren ortHopaEdie gutTapëRcha j a n E s e y M o u r manNetjEsbij groOtmoEder gliMlacHcnd gcbEurtEnis ondErzoEken zonNekoNing Het spreekwoord op de beide verticale rijen luidt: „Als twee honden vechten om een been, loopt de derde er mee heen." (Advertentie l. M.) CT GEBRUIK IH EN van de fraaiste voorbeelden van goed bieden kwam onlangs voor bij eon oefenwedstrijd van verschillen de onzer meest prominente bridgers in verband met op handen zijnde Inter nationale ontmoetingen. NOORD h 10 x x h v 9 x x v 10 x WEST 6 b x x O a b x h b x x x x OOST ^9 xxx •fb a h b 10 X X X X X ZUID A a v x x x O 10 X a x x V x X O was gever, N—Z kwetsbaar Aan beide tafels opende O met het bij uit stek prefjmpticve bod van 5 KI. Beide Z-spclcrs doubleerden volkomen te recht. Beide W-spelers pasten. Terwijl aan dc ene tafel ook N het zwijgen cr toe deed (vermoedelijk zelfs blij nog wat steun te hebben voor alle eventu aliteiten). bedacht dc andere N. dat zijn kaart toch wel erg sterk was om te passen O's 5-Kl.-bod was naar alle waarschijnlijkheid gebaseerd op zeer lange, waarschijnlijk krachtige troef kaart. zonder bOkaart Derhalve moest Z's double behalve op een kleinigheid in troef op bijkaart berusten, waar schijnlijk zelfs op ..quick tricks" Met N's KJ -renonce cn goede S-kaart zo wel in Sch. als in H. moet slam uiterst waarschijnlijk worden geacht. Dat 5 KI. veel down gaat Is niet waarschijnlijk. Daarom bood N met goed doorzicht 6 KI.il!' Hierdoor dwong hij Z zijn beste kleur te kiezen. De cn'Sc moei lijkheid zou ontstaan' zijn als 7: met fi R. geantwoord zou hebben Moet N dan passen, of weglopen? Al« N dan K H zegt weet Z. dat N zowel Sch als H hoeft, maai» niet veel in R. N kreeg het dilemma niet, daar Z 6 Sch. an nonceerde W doubleerde deze om O van het redbod van 7 KI. af te houden. Met zijn kracht in H en R (bovendien nog drie troeven) verwachtte W niet, dat het contract vervuld kan worden. Heeft Z een H -honneur, dan is dc ver. llcskans ook veel groter Behalve dc H. a heeft W ook nog twee honneurs in R Verder werd gepast De KI.-uitkomst gaf weliswaar geen extra kans. maar was toch ongevaar lijk. N troefde, en trok troef na Z nam cn speelde kleine H. N won deze slag. Met troef kwam Z weer aan slag cn nogmaals H uit de hand gaf Z winst. Dc U's moesten nu wel 3—3 zitten. Daarentegen was 4—2 verdeling ook goed geweest, als de troeven 21 zou den hebben gezeten. Boc$ sec van H bij O ware ook al voldoende geweest (vandaar kleine H. van Z in dc eerste H-ronde. Natuurlijk was het voor N niet pre cies te berekenen hoeveel winstkans er was maar gezien dc bieding was een slanipoging gerechtvaardigd. Aan de andere tafel ging O slechts 1 down op 5 Kl. Het eigenaardige geval doet zich voor dnt Jülst O's hoog openingsbod in Kl. voor N ecn aanleiding te meer was om slam te bieden Had O dit niet gedaan, dan was het veel dubieuzer ge weest of N naar slam had kunnen gaan. Z zal wel openen, maar het is nu voor N moeilijker tc weten te komCn waar Z's kracht schuilt. Mr E. C. GOUDSMIT Advertentie (l. M.) Mot Crème Hamea gezonde zuivere huid. Met Hamea Gelei goed vorzorg- de handen. Dozen en tuben 47-93 cl. Vijf ling op Celebes DJAKARTA Een Indonesische vrouw in Makassar op Celebes heeft het leven geschonken aan een vijfling De vijfling. bestaande uit vijf jongens, aanschouwde het le venslicht in het Stella Maris zie kenhuis in Makassar. Moeder en kinderen maken het wel, volgens de berichten. Advertentie (l. M.J hei verend bin- n nenwerk, maar I J J A A K ook de deklaag ONVERSLIJTBAAR j GARANTIE door A. S. M. Hutchinson 16 uit: „O. maar daar mag u nog niet op aan; hot gebruikelijke maar. Een aan denken, juffrouw Humfroy! Na goed tehuis, dat was voor haar de alles wat u doorgemaakt hebt moet hoofdzaak u een tijdje uw gemak ervan ne- Juffrouw Ram schreef de by- mcn". zonderheden met oen dunne pon in Allemaal zeiden ze hetzelfde. Ze een bock, dat er heel streng uitzag, kreeg dan de neiging de theetafel Veel hoop kon zc niet geven. De omver te schoppen; iets te doen, dat dames die zich tot haar plachten die mensen uit hun dommel zou te wenden waren in negen cn ne- wekken. Ze wilde het wel uit- gentig van de honderd gevallen schreeuwen: „Maar begrijpt u het uitstekend thuis in huishoudelijke dan niet? Ik woon boven een stal, of paedagogische zaken. Maar het boven een stal, hoort u, en ik bezit was toch wel wenselijk, dat juf- op de hele wereld maar twaalf frouw Humfray elke morgen even pond. en verder niets; absoluut kwam horen. Nog beter, als ze zich niets!" voortdurend in de wachtkamer op- Was ze maar zo verstandig ge- hield. „Er bij" zun, dat was ecn weest aan haar kennissen in Ier- eerste vereiste op de weg naar suc- land te schrijven en te vragen of ze ces. zoals juffrouw Humfray wel v. 1 L oviii ij 11 i-ii 11 Ui tu uuö, i-'ioi-' jiuiiuun XIUIIUI d.V - 1 ^et ecn sprong .was nu van de een poosje bij hen mocht tcrugko- spoedig zou ondervinden, in of bui- bak af. „Uit Ierland. Hij kwam men. Maar nog steeds onder de in- ten een betrekking: „er bij zijn", óók uit Ierland Ze kwam toch vloed van haar doffe 6mart kon zc TV. niet uit Connemara? Waarach- niet anders doen dan zwakjes glim- J tig?.. Ja, dat kende hij heel goed; lachend voor de sympathieke woor- -Br bij zijn". Ecn week als oen hij kwam zelf uit Ballydag! den bedanken. cn de gedachte aan nachtmerrie in de muffe wachtka- Hij noemde andere namen uit die terugkeren naar Ierland kwam niet mcr.. Van negen tot één. Een kop streek. Ze kende ze allemaal en be- bij haar op. Ze verscheurde het thcc cn oen broodje in een lunch- gon bijna te lachen om de kinder- lustje met namen cn adressen en room. Eon doelloze wandeling in het lijke vreugde van de man. wendde zich tot Tim cn zijn vrouw. park. Van twee tot zes. „Goeden Nou, het zou hem oen eer zijn als Tlm wist raad Hlj had weI ccns avond" tegen de dikke jongedame ze met hem meeging en zijn vrouw damcs vervoerd naar eon bepaald ..Michtujgen' dlc juffrouw eon bed voor haar het spre.den! adres in Norfolk Streel; daar scheen Porter bleek te heten. Naar huls. „Huil maar niet, juffie: ga maar ecn comité zctclen. dat zich het naai d«..stal. d<- "ouw van Tim. met zo an! Je bent nou in goeie iot aantrok van dames, die in moei- b'> z'Jn„ Nu «S da" een 0"" handen Hij sloeg een enorme arm lijkhedon verkeerden derhoud. „Juffrouw Humfray, er is om haar heen en hielp haar weer Een bleke jonge vrouw die dc cen dame- die u ev'en wil spreken", in het rijtuig. verdere uitbouw van een reeds ta- "fi'*'?' ^on^: vccl jong". vit melljk gezwollen gezicht bevorderde _u> nK.T u Juffrouw door het eten van grote hoeveel- "^ee« nfet ty" Zijn vrouw in dc zindelijke ka- heden zoetigheid cn een paar met niet „Dank u. mertjes boven de paardenstal was enorme veiligheidsspelden vastge- iu"r2u.1?' Humi«y; zo is het vol- niet minder verheugd. Uit Kinsloe? maakte mouwbeschermers droeg, CS u /- 1 i t f „Ziet u die kanarie, juffie? Die had ontving haar in een kamer met Er blJ- Gelukkig was ze „er ze van Betty Murphy in Kinsloc een bord op de deur, waarop „In- b,J tocn mevrouw Eyton—Eyton gekregen, nog geen drie maanden lichtingen" stond en bracht haar °P zekere dag een gouvcrn. nte geleden. vervolgens naar de wachtkamer. voor de kinderkamer kwam zoe- De kanarie, geïnspireerd door de Hier bevonden zich twee exempla- l*cn- Ze woonde in Strcatham. Ze belangstelling, die er voor hem aan ren van de Christian Herald, enkele w^rd aangenomen, de dag werd gelegd, begon te zin- brochures over emigratie, een wa- Een week lang was ze van mi- gen. Een klimmende schaal van terkaraf, afgedekt met cen drink- nuut tot minuut „cr bij" in die trillers klonk door het kamertje., glas, waarop een duimdik stof lag kinderkamer. Gouvernante-voor-dc- luider en luider scheller en schel- en drie oudere vrouwen, vermoe- kinderkamer bleek in het woor- ler cn vogel en kooi zag ze ton- delijk dames in moeilijke omstan- denhoek van dc familie Eyton— slotte nog als in ecn waasdigheden, zonder dat hun uiterlijk Eyton een rekbaar begrip" te ziin rlhorir^n r?r> lrAnlal-nnpn /IrAnn Een paar minuten later zag Tit tie ze tussen de bomen flikkeren wen. In ieder geval moest hij die cn toen weer verdwijnen achter vlak boven elkaar zijn. Tim en zijn vrouw moesten haar daarvan de kentekenen droeg, naar bed gebracht hebben, waarin Na verloop van tijd werd ze toe- ze dc volgende morgen ontwaakte., gelaten bij juffrouw Ram. ecn klci- ne. magere dame in het zwart, die vm meer boog dan sprak, en het spre- Kennisscn in Ierland hadden haar ken dan nog vaak verving door al- de adressen gegeven van vrienden lerlei hoofdbewegingen, die stuk in Londen die zc beslist eens moest voor stuk een bepaalde betekenis gaan opzoeken. Een paar van die bleken te hebben, bezoeken legde ze af; toen scheurde Juffrouw Humfray zocht dus een ze wanhopig het lijstje aan stukken, betrekking? O, er was van alles en zo ongeveer alles te omvat ten wat er in ecn kinderkamer te doen valt De kachel aanmaken; öe vloer aanvegen; de maaltijden naar boven brengen, omdat dc dienstboden cr bezwaar tegen ma ken iemand achterna te lopen, die ze beschouwen als tot hun eigen klasse te behoren, zoals mevrouw EytonEyton lachend uitlegde. Of die mensen waren heel slecht beschikbaar. Als gouvernante, als leerde het meisje de les. dat van begrip, óf zij legde hun de zaak juffrouw van gezelschap: noem mon cen dienstbode met voorko- niet goed uit. Ze waren vriendelijk maar op. Laatste betrekking^ mendheid heeft te behandelen, en sympathiek; met die griezelige Nooit in betrekking geweest: geen maar dat hetzelfde niet voor cen opgewektheid, die men ons leert ervaring dus. Bekwaamheden^ jongedame geldt. Dienstboden zijn voor te wenden tegenover misdeel- Ook niet aanwezig, zoals uit het schaars op de markt; jongedames den Maar als ze sprak van de nood- kruisverhoor bleek. Verlangd sala- zijn goedkoop, zaak om werk te vinden riepen ze ris? O, dat kwam er niet zo zeer (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1952 | | pagina 7