Ro Mogendorff predikt in haar
kunst naastenliefde
STABSVENSTEE
Burgemeester spréékt
op Jeugdappèl
Moet U eens
hóren!
Indrukwekkende Stille
Tocht naar Rusthof
.Euripides boeit velen met
stuk over de zee
Talloze jongeren bijeen op
O.L. Vrouwe Kerkhof
Over „Eerbied"
gesproken
Laat de Kei liggen
Bevrijdingsfeest
begonnen
Twee inbraken in
Soesterkwartier
DE A VONTUREN VAN KAPITEIN ROB
Vraag een proefnummer van ons jeugdblad ROBS VRIENDEN aan. w* B0N op PAG 6>
Werk is zoncler bitterheid
en volkomen menselijk
Amersfoort I
degradeerd
Ditmaal vijf buitenlandse
afgevaardigden
Noteert U even
Sportagenda
Herdenking der
gevallenen
Ds B. Maarsingk doet
intrede
Maandag 5 Mei 1952
(Van een onzer verslaggevers)
c,W« z(jn hier vanmorgen bijeen om te getuigen van onze grote dank
baarheid dat dit mooie bouwwerk, dc onze Lieve Vrouwetoren, aan de voet
waarvan w(j staan, gespaard is mogen blijven voor het grote oorlogsge
weld. Zouden wjj onze toren hebben moeten missen, dan waren wU een
kleine plattelandsgemeente. En wjj zullen in de toekdmst steeds op 5 Mei
aan dc voet van deze toren staan. Het herdenken van onze doden is niet
gedaan met alleen een tocht naar het kerkhof. Vooral dc jongeren moeten
zo nu en dan verwijlen bij hen, die hun leven gaven voor een grote, heilige,
zaak. Zij moeten zich ook herinneren de soldaten, die van ver over zee
kwamen en in vreemde bodem werden begraven." Aldus sprak burgemees
ter H. Molendijk vanmorgen bij het Jeugdappèl, dat, in het kader van dc
viering van onze bevrijding, op het Lieve Vrouwe Kerkhof werd gehouden.
De heer Molendijk wees op het
offer, dat vanmorgen wordt gevraagd
in de vorm van één cent. Het doel is
een bedrag te krijgen om een steen
aan te brengen aan de toren, welke
steen een uiting van dankbaarheid
betekenen zal.
„Bij dit jeugdappèl," vervolgde
burgemeester Molendijk zijn rede.
„kiezen wij als tekstwoord de regels
van de grote dichter Schiller „Dc
levenden roep ik. de doden herdenk
ik." daarbij wijzende op de betekenis
\ran de klokken bij leven en dood.
En de jeugd zal zich altijd moeten
herinneren de velen die voor ons
vielen. Zij hebben een tweeledige
taak; zij moeten denken aan de jaren
die voor hen liggen, waarbij zij hun
eigen koers moeten bepalen en zij
moeten ook hun aandacht en toe
wijding geven aan het nut van het
algemeen.
Voor het jeugdappèl bestond zeer
grote belangstelling. Grote groepen
Er schalde een stem door de
luidsprekers, die opgesteld waren
op het feestterrein aan de Leus-
óerweg, op 30 April j.l., die wat
meer „cerbie d" verzocht voor
ons volkslied ,,'t "Wilhelmus". En
we begonnen voor de tweede maal
het eerste couplet, hetwelk onder
broken was. Noemt u dat „eer
bied"?
Ik voelde mij als militair voor
gek staan, en velen met mij.
Men onderbrak maar eventjes
onze eerbiedigste groet, de militaire
eregroet. Was het soms de bedoe
ling, dat die heer die voor mij
stond en eerbiedig het hoofd ont
blootte, weer eventjes zijn hoed op
zette? Of waren wij een versje aan
het instuderen, zoals Jacob Hamel
dat pleegde te doen vóór de oor
log? Met welk recht meent men de
militaire eregroet of de betrachte
eerbied te kunnen onderbreken?
Dit doen we niet zo maar eens voor
de lol of voor de eerste de beste
melodie.
Maar deze groet en eerbied ko
men alleen aan ons Vorstenhuis of
het volkslied toe. En deze ceremo
niën kunnen niet zo maar onder
broken worden.
Het is de bedoeling niet van mij
om een overdreven Duits of Spaans
g r o e t-s y s t e e m in te voeren.
Maar ik vraag u aller aandacht
voor de eerbied.
En weer schalde die stem door
de luidspreker met de aanduiding
dat we nog een couplet zouden zin
gen. Ik dacht tveer aan het radio
uurtje van vóór de oorlog.
Stoor u niet aan een stel slappe
figuren die te beroerd zijn om de
nodige eerbied te betrachten. Men
moet er voortaan om denken dat
het Wilhelmus niet hard moet wor
den gezongen, maar eerbiedig. Dan
behoeft men de mensen niet aan
te sporen op de flanken om wat
luider te zingen.
U kent het Wilhelmus toch? Leer
het dan ook begrijpen.
Dit geldt niet alleen voor de sa-
mcnzangleider, maar voor allen,
die langs het lijntje bleven liggen.
Precies eender ging het Zaterdag
met de Stille tocht. De mensen
stonden langs de weg te gapen en
te kijken alsof er een bloemencorso
in aantocht was. Betracht eerbied,
burgerij. En jij ook, militair. Neem
een voorbeeld aan c.e burgers die
het hoofd ontblootten en de mili
tairen die wel de groet brachten.
Amersfoort, 4 Mei 1952.
Wachtmeester der C.A.V.
v. d. WEL.
Gaarne wil ik mijn mening geven
over het verplaatsen van de Kei.
Mijns inziens staat de Kei op het
ogenblik op een goed punt, waar
elke toerist komt.
Als men toch kosten wil maken,
laat men er dan een mooie fontein
bij maken met kleurenverlichting
en bloemen. De singels en plant
soenen zouden nog prachtiger zijn,
als ze gedurende de zomermaanden
werden verlicht.
Zou een terrasje bij Monniken
dam, met fleurige parasols op het
lage grasveld niet een ideaal plek
je zijn? We hebben alles in Amers
foort, wat de natuur te bieden heeft,
maar wil ook iets gezelligs en fleu
rigs zien. Ik geloof, dat iedere mid
denstander daarvoor geld zou wil
len bijdragen. En als dan de ge
meente ook meewerkt
Als wij een fleurige en gezellige
stad willen hebben en dat kan
hoeven we niet te „bedelen"
met busjes en lijsten; dan brengt
de toerist ons het geld thuis. (Zie
Apeldoorn). Dan krijgen we ook
met gemak onze Lange Jan ver
licht.
C. MANTEL
Arnhemsestraat 31
kinderen en ook rijpere jeugd waren
naar het O.L. Vr. Kerkhof gekomen.
Aan de voet van de toren stonden
hun vertegenwoordigers met vlag of
vaandel. Het welkom werd uitge
sproken door de commissaris van de
Katholieke verkenners, oubaas Hül-
senbeck, die wees op het gevaar van
onverschillig te staan tegenover
uitingen van dankbaarheid als van
vanmorgen. „Wij moeten voor ons
ideaal getuigen en een ogenblik de
gevaarlijke materiële zijde van het
leven vergeten. Wij willen en moe
ten getuigen in onze eenheid,
ondanks onze verschillende levens
beschouwingen, en onder eminente
leiding van H.M. dc Koningin. In
vrijheid leven is van onschatbare
waarde."
Het was een indrukwekkend mo
ment toen, onder zwaar tromgeroffel,
dc nationale driekleur werd gehesen.
Het officiële gedeelte werd besloten
met het zingen van twee coupletten
van het „Wilhelmus", dat door allen
ontroerd werd meegezongen. Vooral
de twee regels „de tyrannic ver
drijven. die mij 't harte wondt", kre
gen deze morgen 'n diepe betekenis.
Tot besluit van dit mooie ochtend
appèl defileerden, bij de muziek van 't
tamboers- en pijperscorps „Juliana",
de vele jeugdgroepen voor de ge
nodigden. Onder deze bevonden zich
de burgemeester, de wethouders Van
Zwol. Koopman en mr. Eenhorst, de
gemeentesecretaris, de heer mr. R.
Streng, de raadsleden Bartels, mevr.
Van der Ham-Rcumer. mevr. Biene-
ma-Prop en het bestuur van de
Amersfoortse Gemeenschap.
HOOGLAND
BURGERLIJKE STAND
Geboren: Adrianus P. R. Mz.
v. A. van 't Klooster en A L. Rijs;
Adrianus H. M., z. v. P. J. Tolboom
en Tjitsko van Eijkelenburg.
Ondertrouwd: Antonie J. van 't
Klooster en M. W. Huurdeman; Ge-
rardus van den Boom en L. M.
Sandbnnk.
Het feest van de bevrijding is
vanmorgen ingezet met een muzi
kale reveille, die zeer veel belang
stelling trok. De politieharmonie
verrastte de Soesterkwartierbewo-
ners met pittige marsmuziek. Velen
trokken achter het korps aan.
Het Christelijk Tamboer- en Pij
perskorps nam, voorafgegaan door
de drumband, het Vermeer- en
Leusderkwartier voor zijn rekening.
Ook deze muzikale rondwandeling
trok veel belangstelling. Ondanks
het vroege uur begaven veel men
sen zich naar het O.L. Vrouwe
Kerkhof, waar een jeugdappèl werd
gehouden.
Naarmate het later op de morgen
werd groeide het aantal uitgestoken
vlaggen met de minuut Het bevrij
dingsfeest 1952 is bijzonder stem
mingsvol begonnen en het mooie
weer houdt een belofte in voor een
goede afwerking van het omvang
rijke programma voor de middag en
avond.
Een bewoner van de Tuinstraat
werd Zondagnacht gewekt door ge
stommel in zijn huis. Hij liep naar
beneden, maar juist toen hij zich op
de trap bevond hoorde hij. dat de
voordeur werd dichtgeworpen. Een
onderzoek bracht aan het licht, dat
de inbreker niets had meegenomen.
Hij is vermoedelijk aan de achter
zijde van de woning binnengeko
men.
In dezelfde nacht werd eveneens
ingebroken in de Gerrit Stalling-
werfstraat. Hier is men .vermoede
lijk aan de voorkant het huis bin
nengekomen. De buit bestond uit
een pendule. Een politie-onderzoek
heeft tot dusver geen resultaten op
geleverd.
Burgerlijke Stand
3 Mei 1952
Geboren: Frederik W„ z. v. F. W.
Meijer en W. ter Horst; Fenne, d.
v. J .v., d. Berg en M Lambrechts;
Evert H z. v. A. T. Steenbeek en
H. v. Dijkhuizen; Geertje K.. d. v.
G. v. d. Meent en G. Koolman;
Henricus J., z. v. C. v. Uitert en
A. M. Kaspers; Liesberta. d. v. J.
J. A. Kluit en L. Fresen; Huiberta
M. M.. d. v. K. Zwarthoed en H.
Bond; Marianne J., d. v. J. J. v. d.
Heuvel en E. H. Keurhorst; Arien
z. v. D. A. Bouwmeester en F.
Dake; Adriana G. M., d. v. J. J.
Kersten en A. W. M. v. Zijl.
1385. De aardolie ls
een product van dierlij
ke en plantaardige mi
cro-organismen, opgeslo
ten onder de aardlagen.
Door sonderingen en
proefboringen moetwor.
den aangetoond waar
zich die bronnen bevin
den en of het de moeite
't tot exploitatie over
te gaan. Het mtoorschip
„Galilci", onder com
mando van kapitein Mc-
Lloyd, uitgerust met de
nieuwste apparaten,
koerst in de wateren
rondom Kaap Hoorn. Er
zijn verscheidene des
kundigen aan boord, die
over verscheidene aan
wijzingen beschikken, dat zich hier uitgestrekte I nen een paar officieren, die de omgeving steeds i klein eilaryl,
olievelden zouden bevinden. De eilanden in deze met kijkers verkennen, op het strand van een nemen. Wat
buurt zijn onbewoond, maar op zekere dag me-
een menselijke gedaante waar te
kan dat betekenen?
(Van een onzer verslaggevers)
Ro Mogendorff exposeert in de Amersfoortse Academie van Beeldende
Kunsten. Dat hebben er meer vóór haar gedaan. Voor zover wtf het ons
kunnen herinneren, was geen van deze exposities zo een persoonlijk
getuigenis van vakmanschap, levenswijsheid en bovenal van levensmoed.
Zeker, er is moed voor nodig om jezelf steeds opnieuw te verdiepen in
een t(jd, waarin dc persoonlijkheid van de mens verloren was gegaan aan
n van machtswellust zwanger politiek systeem. Het is Ro Mogendorff, die
tot de meest geslagen en vertrapte groep behoort. Haar tenger figuur lijkt
niet in staat om tegen de stroom van collectivisme op te roeien, maar In
liaar innerlijk ligt dc gave verborgen om door middel van penseel en
tekenstift die stroom te breken. Van een grote persoonlijkheid getuigt
haar werk en waar zij zich verdiept in het leven van de geesteszieke en
van haar vervolgde geloofsgenoten, komt zij tot een diep menselijke
uitbeelding.
Wethouder J Koopman heeft Ro
Mogendorffs werk Zaterdag j.l. bij
een talrijk publiek ingeleid. Hij ver
telde leek te zijn. Maar zijn betoog
was niettemin indrukwekkend, om
dat hij zich volkomen in de omstan
digheden van de kunstenares en in
de door haar gegeven kunstwerken
kan inleven.
Het was voor spreker een won
derlijke ervaring met dit werk in
aanrakting te komen. Zo in de prac.
tijk van zijn dagelijkse arbeid is
spr. meer in contact geweest met
geesteszieken. Zij hebben op hem
niet die indruk gemaakt die de te
keningen van Ro Mogendorff er van
hebben gegeven. Men wordt niet snel
van de indruk dezer tekeningen be
vrijd. Het is alsof er iemand iets te
vertellen heeft, alsof wij er zelf iets
mee te maken hebben. Dit geldt
nog veel meer voor hetgeen de
kunstenares in haar werk te zeggen
heeft over de Joden, die in de oor
log moesten onderduiken- Zij heeft
het leed in beeld gebracht. Zij had
ook tekeningen kunnen maken van
SD-ers en SS-ers. Dat deed zij niet
Zij tekende wel de slachtoffers, en
op zodanige wijze, dat zij een aan
klacht vormen. Zo roept zij achter
deze tekeningen toch het beeld van
de onmens op. die zij niet heeft wil
len tekenen. Haar werk is zonder
enige bitterheid en volkomen men
selijk. Er spreekt volgens de inlei
der. een grote mate van naasten
liefde uit. Naastenliefde in de zin
van de Joodse regel „Hebt U naas
ten lief hij is als Gij". Het is alsof
zij zegt „het zou ons morgen kun
nen gebeuren". Er is een groot vak
manschap voor nodig om tot dit
werk van bijzonder niveau te ko
men, aldus de heer Koopman, die
zei. dat deze kunst de beschouwer
nog weken bij zal blijven. Kunst
waarin eerbied voor de persoonlijk
heid en liefde voor de mens de
voornaamste factoren zijn.
Door de onverwachte overwinning
van Attila op kampioen Aalsmeer
en de nederlaag van „Amersfoort"
op eigen terrein tegen HHC zullen
de Amersfoorters moeten degrade
ren naar het district tweede klasse
handbal. Het eerste herenelftal, dat
in 1948 ongeslagen het eerste klasse
schap wist te behalen, zal dus het
volgend seizoen weer in de tweede
klasse uitkomen. Ook het Haarlemse
HOC zal degraderen naar de tweede
klasse. Wij hopen dat de Amers
foorters het volgend seizoen de
kracht zullen vinden weedrom in de
eerste klasse te komen. Amersfoort
heeft toch zeker recht op een hand
bal-eerste klasser! De dames van
..Amersfoort" handhaven zich in de
eerste klasse.
(Van een onzer verslaggevers)
Opnieuw hebben w(j Zaterdagavond onze jaarlijkse Stille Tocht naar
Rusthof gemaakt. Terwijl de klokken luidden en de vlaggen halfstok
hingen schreed een lange stoet zwijgend langs de Leusderweg naar de
plek waar de vele witte kruisen staan. Hier liggen veertienhonderd ge
vallenen en andere oorlogsslachtoffers van zestien nationaliteiten begraven.
Het is niet waar, dat ze vergeten zjjn. Dat bleek uit de lengte van dc stoet,
waarbij zich onderweg nog velen aansloten. Ondanks de regen, die aan
vankelijk viel en de dreiging van donkere wolken, waren op Rusthof
zeker zesduizend mensen verzameld.
Indrukwekkend is de met vele
stille gedachten geladen en door
duizenden doffe voetstappen gemar
keerde tocht naar het kerkhof, in
drukwekkend is ook het gezamen
lijk betrachten van de twee minuten
stilte, het orgelspel, de zang van het
Mannenkoor (ditmaal onder leiding
van Hulsman), het leggen der kran
sen en het samen zingen van het
Wilhelmus.
Maar dieper ontroert nog de tocht
daarna langs de graven, waar men
zwijgend in het halfdonker voort
gaat onder het laaghangend en voch
tig geurend geboomte, de namen
leest op de witte kruisen en af en
toe peinzend blijft staan bij een graf.
Velen dragen voorjaarsbloemen
mee, die bij een der kruisen worden
neergelegd, soms bij het graf van
een bekende, beminde, dikwijls ook
bij het graf van een man. die men
nooit heeft gekend Op deze tocht
langs de graven, in dc vroege avond,
terwijl men de vogels in de bomen
nog zwakjes hoort tjilpen en de
witte kruisen al verschemeren in
het vallende duister, voelt men zich
meer dan ooit verbonden met hen,
die hier rusten onder het mos.
Ook nu gingen weer, voorafge
gaan door politiecommissaris Goor-
huis, burgemeester Molendijk en de
Russische ambassadeur, met hun
echtgenoten, voorop in de stoet. De
burgemeester was vergezeld door
gemeentesecretaris mr Streng en de
wethouders Van Zwol en mr Een
horst. De Russische ambassadeur
had verscheidene van zijn mede
werkers bij zich en voor het eerst
gingen nu ook de gezantschappen
van Roemenië. Hongarije, Tsjccho-
Slowakije en Polen mee in de stoet.
Daar de komst der andere buiten
landers aan de Russen niet was aan
gekondigd, deed zich een klein mis
verstand voor bij de kranslegging.
Nadat op de gebruikelijke wijze de
burgemeester, de Russische ambas
sadeur, de heer Spoel namens het
Oorlogsgravencomité en d»? garni
zoenscommandant lt.-kolonel Im-
mink hun krans hadden gelegd,
volgde nog de kranslegging door de
gezant van de Sowjet Unie bij het
monument op het Russische kerk
hof. Daar werden ook de kransen
heen gedragen van de andere bui
tenlandse gezantschappen. Alleen de
Roemeense en Hongaars»? kransen
werden hier echter gelegd. De
Tsjechische en Poolse kransen wer
den terug gedragen naar het alge
mene kerkhof. Daar werd, bij de
vlaggen der geallieerden uit de oor
log, opnieuw een korte plechtigheid
gehouden, tijdens welke de twee
kransen respectievelijk bij de
Tsjechische en Poolse vlag werden
gelegd. Op het algemene gedeelte
van Rusthof liggen inderdaad
Tsjechische en Poolse gevallenen;
Ongeveer zesduizend mensen wa
ren Zaterdagavond na de Stille
Tocht op Rusthof verzameld voor
de herdenking der doden. Op onze
foto ziet uien o.a. enige der auto
riteiten. Geheel rechts burgemees
ter Molendijk, naast hem de Rus
sische ambassadeur, vervolgens
diens echtgenote en mevr. Molen
dijk, naast haar de garnizoens
commandant, lt.-kolonel Immink.
Ongeveer in het midden ziet men
nog wethouder Van Zwol.
trouwens ook Roemeense en Hon
gaarse.
Op de begraafplaats was ditmaal
geen afzetting door militairen, daar
deze op de vrije Zaterdagavond niet
beschikbaar waren. Padvinders,
hoewel in veel kleiner getale, had
den deze taak overgenomen en ze
kweten zich daarvan uitstekend.
Tijdens de Stille Tocht is ons op
gevallen, hoe vele mensen langs de
weg stonden om de stoet te zien
passeren. Ze stonden er zwijgend,
velen met ontbloot hoofd. Toch ligt
dit niet in de bedoeling van deze
plechtigheid. Veeleer is de opztft
van deze herdenking, dat de straten
zoveel mogelijk ontvolkt zijn en dat
wie niet moe kan gaan in de stille
stoet en wie niet beslist buiten moet
zijn, in huis blijft en zich daar be
zint op wat wij in dit uur gedenken.
De R.K. Toneelvereniging „Euri
pides" heeft Zondagavond voor een
vrijwel uitverkochte zaal in het ge
bouw St. Aechten een uitvoering
gegeven van het vissersspel „Het
lied van de zee" van A. van der
Lugt. Dit toneelstuk geeft een beeld
van de strijd, die een nog jonge
stuurman. Giel Poot, heeft te voeren
in zijn liefde voor de zee en een
stadsmeisje, dat, uit angst, hem het
naar zee gaan wil verbieden. De
leden van „Euripides" hebben dit
stuk in alle opzichten aanvaardbaar
gemaakt. Zij leefden zich volkomen
in het spel in en waren, behoudens
eert paar korte ogenblikken, goed
rolvast. In het eerste bedrijf, dat in
een cofé speelt, komen goede dialo
gen voor en het is vooral „Zwarte
Door" (mevrouw Fontijn), het meisje
van de stuurman, die vaart in het
stuk weet te brengen. In haar uitin
gen van angst voor de zee was zij
lofwaardig. Sien Slons, de filosofe
rende orgelvrouw, werd uitstekend
vertolkt door mevrouw Bizot. Ko
van der Last (Giel Poot) gaf ook
een volkomen aannemelijke figuur.
Hein Smoor (D. v. d. Last) en Oom
Koosie (.T. v. d. Last) zorgden voor
de onmisbare komische noot, die de
spanning in het stuk enkele malen
verantwoord brak. Aan de décors
was veel aandacht besteed. Het stuk
werd in het kader van de NATU-
wedstrijd gespeeld. „Euripides" zal
de sluitingsavond van de NATU met
cabaret verzorgen. Deze avond zal
over drie of vier weken plaats heb
ben.
GRAND THEATRE t/m 7 Mei: „Iwo Ji-
ma" 18 jaar. Zaterdag: 2.30
Zondag en Maandag: 1.30, 4. 6.30, 9
uur. Overige dagen; 2.30, 6.30 en 8
uur.
CITY THEATER: „Tarzan de Aapmens"
Zondag en Maandag: 2, 4.15. 6.45 en
9 uur. Overige dagen; 2.30, 6.45 en 9
uur.
REMBRANDT THEATER: Van Vrijdag
t/m Maandag; „Wegplraat No I".
Elke leeftijd Van Dinsdag t/m Don
derdag: „Vallei van de haat". 14 jr.
Zaterdag: 2.30 en 9 uur. Zondag en
Maandag; 2. 4.15. 6.45. 9 uur. Overi
ge dagen: 2.30, 6.45 en 9 uur.
A.G.-Huls. 30 April t/m 18 Mei: expositie
Jan Sluyters. Dagelijks geopend van
10.00 tot 12.00 en van 14.00 tot 17.00
uur.
AVONDDIENST APOTHEKEN: dr Van
As, Varkensmarkt 19a, tel. 376T: dr.
Cramer, Utrechtseweg 93, tel. 3498.
5 MEI, Maandag: Bevrijdingsdag: Sport-
optocht A.B.V.L.O. en A.S.S. Opstel
len O. L. Vr. Kerkhof, 18.30 uur.
Vertrek 19.00 uur.
Klop
Ontmoeting
Mamix Gijsen schreef
eens een gedicht: „Met
mijn oom in de bankkluis."
Stadsvensterkijker zou, ge
steld hij ware dochter, ecu
vers willen schrijven: „Met
mijn Vriend in de Tuin''.
Mijn vriend woont 11 iet in
de sfad, maar zo heel ver
van Amersfoort is het toch
ook niet. Hij zou in 'n stad
niet kunnen aarden. De
aarde begint voor hem pas,
waar de stad eindigt. Zijn
tuin is dan ook geen stads
tuin. Een stadstuin moet
uit keurig geknipte gras
gazons bestaan met bloe
men aan de randen en
struiken of bomen tegen de
muur. Bij hem geen gras
gazon, geen nette bloem
perkjesmaar een koren
veld van bloemen op hoge
stengels, vrij wild door elk
aar.
„Wat is dat voor een dis
tel?" vraag ik met de blik
van een kenner naar dc
decoratieve plant, groter
dan ikzelf. Hij weet wel,
dat ik geen kenner ben,
maar hij waardeert mijn
belangstelling, al lacht hij
mij inwendig misschien een
beetje uit.
„Een zilverdistel," ant
woordt zijn vrouw! „De
trots van mijn man,"^voegt
zij er stralend aan toe.
„Hij is bijna zo hoog als
je tabaksplanten."
„Weet je dat nog? Ja, dat
is gelukkig voorbij. Ik rook
trouwens tegenwoordig ni-
cotinevrije tabak." HU kijkt
lachend. Zijn vroeger wild-
rode haar is grijs en dun
qeworden. Zijn Friese bui-
tcnkleur heeft tvat meer
kamertint gekregen, maar
gelukkig loopt hij altijd
nog even recht en zijn
knoestige handdruk van zo
straks voel ik nóg.
„Dat zijn reigersbekken,"
wijst hij.
„Dat tvist ik," zeg ik
zonder te jokken. Dit be
wijs van mijn plantkundig
inzicht geeft mij moed mijn
verdere onwetendheid
royaal toe te geven. De
Mariadistcl bv. ken ik niet,
de vuurwerkplant euenmin.
Als je daar 's avonds met 'n
lucifer dichtbij komt,
schijnt er gloed uit.
„Wrijf eens langs die
meeldraden en ruik eens."
Ik doe het. Ik gis: „ci
troen"..
„Neen," zegt mijn gast
vrouw: „kaneel".,
„Je hebt gelijk, maar
toch ook iets van citroen".
„En deze saponia?"
Ik doe hetzelfde: „Zeep!"
„Daar wasten wij in oor
logstijd. toen er geen zeep
meer was, 'onze handen
mee."
Plotseling voel ik langs
mijn been iets benigs. Ik
kijk: een poes. Maar hij
ziet er betreurenswaardig
uit. Zijn vacht is ruig, alsof
hij in dc regen gelopen
heeft en door het dunne
vel steken de boften.
„Negentien jaar," zegt
myn vriend. Ik kijk onge
lovig op:
„Kunnen' ze zo oud
Vroeger haddeji jullie een
hele poesenfamilie."
„Niet één meer van over,
behalve deze De veearts
zegt, dat hij 't best maakt.
Waarom zouden wij 'm dan
laten afmaken? Als h\j ziek
wordt is het tijd genoeg."
Inderdaad. Ik kan me
voorstellen, dat je gehecht
bent aan een beest, dat je
bijna 20 jaar bezit, ook al
is bijna alle fleur eraf.
Ouder worden doen wij
allemaal. Zelfs mijn vriend,
eens het toonbeeld van vi
taliteit, maar die nu nico-
tinevrije tabak rookt in de
pijp, waarmee hij is uit te
tekenen. Zon hij niet meer
kunnen smoken het zou
zijn dood zijn.
„Jij verandert maar
niks." hij klopt mij bemoe
digend op de schouder.
Maar thuis heb ik toch
extra lang en zorgvol in de
spiegel gekeken.
Zilverstroom
In Nijkerk en Nijkerker-
veen kan het bijna niet op.
Catharina v. d. Ridder,
Oosterstraat 6, had wat
zilver, flessenlood en post
zegels. Hartelijk dank hoor.
Oma van Zoeren had
weer een grote partij van
allerlei, w.o. een partij zil
ver van de Ruban-fabriek
uit Baarn. Ook zat er een
zakje met lood en tubes bij.
Dat kan helpen zo. Weder
om onze dank.
Teunis Hendriks, Laak-
weg 30 had wat zilver.
Teunis is 13 jaar en zal
door sparen.
Willy Dusschoten van 13
jr. Nieuwe Kerkstraat 32
had een partijtje zilver en
Eefje en Hendrik wat bont
papier. Veel dank, kinde
ren.
Manis v. d. Veen, die te
genover jullie woont, had
weer een flinke doos met
zilverpapier waarvoor ook
onze dank aan fam. T. v.
Elten uit de Spoorstraat en
fam. A. v. Corlaar uit Ap
pel.
Ook kort in de buurt
had Truusje Berculo een
stapeltje tijdschriften en
zilver.
•ven aan *t Stadsven-
eter. Tel. 4291: Iedere
morgen van tien tot
twaalf uur.
«eiöfflsfc?. iümonam
Dikkie de Graaf, Amers-
foortseweg 104, doet het
uitstekend. Nu was zijn
aandeel een flinke partij
capsules. Het gaat goed zo!
Feestavond
De voetballiefhebbers in
de ConinckstraatTeut en
omgeving hebben een voet
balvereniging met de naam
Zaterdag 17 Mei a.s.
houdt deze vereniging een
feestavond ip „Prins Hen
drik", Stoovestraat.
Voor deze feestavond be
staat grote belangstelling.
Menu
Voordat de voetballief
hebbers moeten gaan teren
op de winterkost, krijgen
zij nog een paar sobere
maaltijden voorgezet.
Van de Amersfoortse
clubs speelt alleen „Boys"
dat het nog niet buiten ge
vaar verkerende Stichtse
ontvangt.
SEC mag toekijken bij de
„maaltijd" Zebra's-rDWSV
die voor de Soesters zeer
belangrijk is. Verliest
DWSV, dan mag SEC een
beslissingswedstrijd tegen
de Utrechters spelen om
het kampioenschap van de
4e klasse G.
Ook Soest heeft Zaterdag zijn ge
vallenen van de tweede wereld
oorlog herdacht.
's Middags om drie uur had op
het vliegkamp Soesterberg een in
drukwekkende plechtigheid plaats.
Een lange stoet nabestaanden,
waarbij zich aansloten dc burge
meester van Soest en diens echt
genote, dc commandant van de
vliegbasis Soesterberg en vele of
ficieren begaf zich naar de fusilla
de-plaats. Bij het kruis stond een
ere-wacht van militairen opgesteld.
De heer J. W. Ooms hield het do-
dcn-appèl. Daarna werden twee mi
nuten stilte in acht genomen en
bloemen bij het kruis neergelegd.
Tenslotte schreed de gehelle stoet
langzaam langs het kruis, daarbij
een stille groet brengende aan hen.
die vielen.
Het Soesterbergs Gemend Koor,
onder leiding van de heer Wegman,
zong „Ecce, quomodo montur" van
Jacob Handel.
Om half zeven werd in de hall
van het politie-bureau de ontvallen
oud-corpschef, wijlen de heer A. F.
Schreuder herdacht, in bijzijn van
diens zoon. de inspecteur van politie
F. Schreuder uit Velp en verder 't
gehele politiecorps. De corps-chef,
de heer C. van Es, sprak enige
woorden van herdenking en hechtte
vervolgens een krans aan de pla
quette met de beeltenis van wijlen
de heer Schreuder.
Om kwart over zeven stelden zich
op drie plaatsen in de gemeente
groepen op, die een stille tocht
maakten naar het rosarium tegen
over het raadhuis, waar een monu
ment zal verrijzen voor de gevalle
nen. Nadat de groepen rondom het
opgestelde kruis hadden plaats geno
men, begonnen precies om kwart
voor acht, alle kerkklokken te lui
den. Toen deze omstreeks acht uur
op zachte toon uitbeierden. wred na
de acht slagen, twee minuten volko
men stilte in acht genomen. Daarna
zong de mann-enzang vereniging
.Apollo" onder leiding van de heer
Chr. Burgers „Beati Mortui" van F.
Mendelsohn en „Ecce. quomodo mo-
ritur" van Jacob Handel.
Vele bloemstukken werden by het
opgestelde kruis neergelegd.
Na Zondagmorgen in de Oude
Ned. Herv. Kerk door ds. Kooistra
te zijn bevestigd, deed ds. B. Maar-
singh van Coevorden, zijn intrede
als derde predikant bij de Ned.
Herv. Kerk te Soest (vacature ds.
E. Groeneveld), 's middags om drie
uur in de Emmakerk. die geheel
met belangstellenden was gevuld.
De nieuwe Herder en Leraar
richtte zich tot de burgemeester van
Soest, mr. S. P. baron Bentmck. als
vertegenwoordiger van de overheid
en vervolgens tot de Kerkvoogdij,
de Kerkeraad, ds. E. Groeneveld, de
koster en organist, en hij hoopte op
prettige samenwerking.
Een speciaal woord richtte ds.
Maarsingh tot een dertig-tal verte
genwoordigers uit zijn vroegere ge
meente Coevorden, waar hij slechts
node vertrok. Hij gaf echter de ver
zekering, dat hij de tijd in Coevor
den doorgebracht, nimmer zal ver
geten.
Ook de afgevaardigden van de Ger.
Kerken en Ned. Prot. Bond werden
door ds. Maarsingh toegesproken.
Ds. Gerritsen van Amersfoort sprak
daarna namens Classis en Ring van
predikanten. Vervolgens ds. E. Groe
neveld, die zün blijdschap uitsprak,
dat thans in zon vacature was voor
zien. Mej. C. E. Jolles, voorgangster
van de N.P. Bond, hoopte op vriend
schappelijke samenwerking.
Ds. W. R. Ambrosius. Ned. Herv.
predikant te Soest, sprak als laat
ste namens de gehele Ned. Herv.
Gemeente.
Tenslotte werd Psalm 1381 ge
zongen, waarna er gelegenheid be
stond met ds. en mevrouw Maar
singh kennis te maken, waarvan
een druk gebruik werd gemaakt.
Wedvlucht PV De Zwaluw
De postduivenvereniging
Zwaluw" hield Zondag een wed
vlucht vanaf Roermond, afstand 121
km. In concours waren 425 duiven,
die te 8.45 uur, met Zuiden wind
werden gelost. Aankomst eerste dui
9 uur. 57 min. 9 sec. Bereikte snel
heid 667.8 meter per minuut. D<
laatste prijswinnende duif arriveer
de om 10 uur, 18 min. 40 sec
totaal uitslag is:
Sj. Rijksen 1. 29. 52. 56. 87. 90. 104,
107; P. Wolfsen 2. 17; V. Reijerse
36. 66. 81; R. Schiffart 4. 5. 16:
Ravenhorst 6. 89. A. Rijksen 7- j.
v. d. Brakel 8. 19, 47. 57; G. Visser
9. 73. 80; C. Coerman 10. 32; H.
rissen 11, 35. 37. 41. 43 48. 49.
58. 93. 98. 99; C van Soest 12. 22. oi.
55. 69. 74. 79. 85. 103: J. Blokland
13: P. dc Bes 14. 40. 65. 100- H. r
wezen 15. 60. 61: J. v. d. Brink
44. 70. 75. 82. 95; G. Haks 20.
A. Snijders 21. 27; P. van Brienen
23; W. van Klooster 24: J. v.
Belt 25. 45, 96: N. van Veen 26;
van Slooten 28, 34; W. Pureveen
K. Keja 33, 71. 90; A. Hilhorst
88; L. van Klooster 39, 59, 68:
van Veen 42; A. van Donselaar
42; H. Kriek 51, 83, 106- J. Knoops
53; H. v. d. Kuil 54. 102; J. Wijn
G. Westerveld 63. 84. 97# H. v
Broek 64; W. Krijt 67. 86; A.
Kooij 76; J. van Herwaarden
C. de Goede 78; J. Leek 91; B
zinga 92; A. Priem 101.
„Dc
Go-
50.
31.
On-
18.
94:
d.
A.
30;
38.
C.
46.
Hui-
