Kolen en kompels vieren feest in
bloeiend Limburg
HULDE
VAN OERBOS NAAR KACHEL
HET BEGON 250 MILL IOEN JAAR GELEDEN
Deutschland über Alles
thans weer volkslied
Moord op boswachter:
vijftien jaar geëist
j.4
GELEZEN
Prins Bern hard
ter receptie
Beide beklaagden geven elkaar
schuld van dodelijk schot
Vlotte jongens
l en gewogenj
Dinsdag 6 Mei 1952
(Van onze correspondent)
HEERLEN, Mei. Eigenlijk is het 250 millioen jaar ge
leden begonnen. In de Carboontijd. En al zijn dus de vijftig
jaren, dat de Staatsmijnen in Limburg nu bestaan maar een
knipoog van de eeuwigheid, toch is er terecht feest in het ko-
lenland, want de kolen vormen de basis voor onze economie.
Misschien is het daarom beter te beginnen mét Staatsblad 170
van 24 Juni 1901, waarin te lezen staat: „Wij Wilhelmina enz.
Alzo Wij in overweging genomen hebben, dat het wenselijk is
van Staatswege steenkolenmijnen in Limburg te exploiteren,
zo was het, dat Wij de Raad van State gehoord enz." Dit was de
juridische basis voor een machtig stuk werk, dat nu aan dui
zenden werk biedt.
En zo kon het gebeuren, dat
de huidige minister van Eco
nomische Zaken, prof. Van den
Brink op 4 Januari 1949 bij de
installatie van de tegenwoor
dige directeuren van de
Staatsmijnen kon zeggen:
„Met gerechtvaardigde trots
kunt gij allen opzien naar het
grootse werk, dat hier in het
Limburgse land, met zijn scho
ne en sterke tradities, is ver
richt. Het is treffend, hoe de
verwachtingen, die de Com
missie voor de Mijnen, die in
1399 werd ingesteld om te on
derzoeken of ook van Staats
wege tot mijnexploitatie moest
worden overgegaan, in vervul
ling zijn gegaan."
ZUID-LIMBURG is uiterlijk een
land vol tegenstellingen, maar
ook vol natuurschoon. Hierbo
ven ligt de Staatsmijn Wilhel
mina te Terwinselen in de zo
mer tussen groen en bomen en
de welige korenvelden. Desteen-
berg links is met struiken be
groeid, op de westelijke helling
poogt men zelfs wijndruiven te
telen.' De mijn mismaakt het
landschap niet. Op het veld is
het paard verdrongen door de
tractor, zoals onder het veld het
paard verdrongen is door de lo
comotief.
Marine-officieren
met auto te water
Inzittenden redden zich
zwemmend
HARLINGEN Drie officieren,
onder wie de commandant van de
Nederlandse duikbootjager „Queen
Wilhelmina" (die in de haven al
hier ligt), die de nationale feeste
lijkheden te Harlingen wilden vie
ren, reden met een huurauto door
het te ruim nemen van een bocht
van de vier meter hoge walkadc in
de Nieuwe Willemshaven. Zij kwa
men in ongeveer drie meter diep
water terecht, maar wisten zichzelf
te bevrijden en zich zwemmende te
redden De auto is later door een
havenkraan op de wal gehesen.
te. Zes jaar later kwam het On
dersteuningsfonds. waarin ook een
pensioenverzekering was opgeno
men. In 1918 werd de acte van
stichting van het Algemeen Mijn
werkers Fonds verleden. En dit
A.M.F. is uitgegroeid tot een grote
sociale instelling, die een aantal
ziekenkassen, een ziekenfonds en
een pensioenfonds omvat.
De sociale zorg buiten de bedrij
ven is zoveel mogelijk overgela
ten aan het particulier initiatief,
maar waar nodig troffen de Staats
mijnen zelf voorzieningen. Zo kwa-
HET is vooral de man. die diep
onder de grond zijn werk doet,
die wij in deze dagen huldigen.
Technisch en ook menselijk
moge hij het thans gemakkelijker
hebben gekregen dan voorheen, hij
blijft iemand, die geploeterd en
gepionierd heeft.
Toen genoemde commissie aan
het werk ging, nu 53 jiar geleden,
was de belangstelling van het Ne
derlandse kapitaal voor de bodem
rijkdommen in Limburg gering.
Als oorzaak daarvan was er aller
eerst de ligging van die provincie
tussen de twee grote uitvoerlanden
Engeland en Duitsland en de
slechte verkeerstoestanden in het
Nederlandse kolengebied.
Ook hield de concurrentie tussen
de twee exporteurs de kolenprijs
in ons land zo laag, dat de behoef
te aan een eigen mijnbouw niet
sterk werd gevoeld. En ten slotte
speelde niet de geringste rol, dat
Limburg tot 1866 maakte het
deel uit van de Duitse Bond!
sterk op het omringende buiten
land was georiënteerd.
Er waren wel particuliere mij
nen. want buitenlands kapitaal,
vooral Frans en Belgisch had veel
belangstelling voor ons kolenbek
ken. Uit een oogpunt van de Ne
derlandse economie was deze toe
stand onbevredigend en zelfs ge
vaarlijk.
Vandaar, dat men de stap van
de regering om bij K.B. van 17
April 1899 een staatscommissie
voor de mijnen in het leven te
roepen slechts kan toejuichen. Op
grond van het rapport der Com
missie. dat reeds een jaar later
gereed was. werd geadviseerd ko
lenvelden met een bescheiden om
vang van 4500 ha van staatswege
te doen ontginnen.
Maar de minister van Water
staat, Handel en Nijverheid, de
heer Lely, had over de omvang
van de exploitatie geheel andere
ideeën: hij diende een wetsont
werp in.' waarin de wens werd
geformuleerd het gehele tot dan
bekende steenkolenterrein voor
ontginning door de Staat te re
serveren. En het parlement was
het daarmede eens.
Vier meter per maand
A CHTEREENVOLGENS werden
x x vier staatsmijnen aangelegd:
iets waar men niet gering over
moet denken. Voor de eerste kolen
naar het aardoppervlak komen,
zijn vele maanden verlopen. In 1903
werden bij Terwinselen boringen
verricht, een Duitse firma kreeg
opdracht voor de aanleg van twee
schachten: dit werk nam dertig
maanden, want men vorderde vier
meterper maand.
Jn 1906 kwam de eerste kolen-
oogst naar boven: 3172 ton. Dat
jaar begon ook de aanleg van de
tweede staatsmijn „Emma" in Tree
beek. in Brunssum kwam in 1910
de „Hendrik", vijf jaar later ver
rees in Geleen-Lutterade de „Mau-
rits".
Zo is het dan begonnen.
Generaal Ridgway
24 Mei in Europa
i TOKIO. Het hoofdkwartier
j van het Amerikaanse commando
in het Verre Oosten heeft Dinsdag
i bekendgemaakt, dat generaal Mat
thew B. Ridgway op 12 Mei te 15
uur per vliegtuig uit Japan naar
de Ver. St. zal vertrekken. Vol
gens het communiqué zal generaal
Ridgway tot 24 Mei in de V. S.
blijven. Dan gaat hij naar Frank
rijk^ om zijn nieuwe taak als opper
bevelhebber van de geallieerde
strijdkrachten te aanvaarden.
Staatsmijnen in 't goud
(Van onze correspondent)
HEERLEN. Prins Bernhard zal
Vrijdag een kort bezoek brengen
aan de mijnstreek om in Heerlen
de officiële herdenkingsplechtig
heid en receptie bij te wonen, die
door de directie der „gouden"
staatsmijnen zullen worden gehou
den. Na deze plechtigheid zal de
prins met de directie de lunch ge
bruiken, waarna hij de terugreis
zal aanvaarden. De prins is bui
tengewoon lid van de Mijn-Indu-
strie-Raad.
Z.-Afrikaanse Volksraad
ontdekt onder haar leden
een communist
KAAPSTAD Een speciale com
missie van de Zuidafrikaanse Volks
raad heeft Maandag bekend ge
maakt, dat blijkens haar onderzoek
het lid van de Volksraad Kahn en
het lid van de raad van do Kaap
provincie Carneson communisten zijn
I in de zin van de wet op onder
drukking van het communisme.
I Het parlement zal overwegen, wel
ke maatregelen tegen Kahn en Car
neson genomen dienen te worden.
Beethoven's moeilijke hymne - met -
poukenslagen „deed" het niet
BONN. „Deutschland, Deutschland über Alles", is weer het officiële
West-Duitse volkslied. Dit bleek uit een briefwisseling tussen Bondskan
selier Adenauer en president Heuss, waarbU do eerste er op aandrong de
melodie uit 1841 met de tekst van Hoffmann von Fallensleben, weer tot
volkslied te maken. Dc aanstootgevende coupletten, die al te veel herinne
ringen oproepen aan Hitler's Derde Rijk zullen worden weggelaten. Alleen
het derde couplet zal voortaan worden gezongen.
DEN HAAG Tot voorzitter van
de zesde conferentie van het inter
nationale hydrografische bureau,
welke op 28 April te Monaco werd
geopend, is gekozen het hoofd van
de Nederlandse delegatie, schout bij
nacht Th. K Baron van Asbeck
chef van de dienst der hydrografie.
Het is een lijdensgeschiedenis
geweest met dat volkslied. Kort na
de capitulatie vonden de Duitsers
het zelf al te gek om het Deutsch-
landlied, dat door de nazi's mis
bruikt was zij speelden het teza
men met hun Horst Wessellied
als volkslied te zingen. De West-
Duitse radio besloot daarom
's avonds haar uitzendingen met een
onmogelijk-lange en moeilijke
hymne van Beethoven, met veel
paukenslagen.
men er verenigingsgebouwen, bad
inrichtingen, wijkgebouwen. ont
spanningsoorden, sportterreinen en
speeltuinen. Een staf van sociale
werksters verricht gezinswerk.
Eigene bewaard
T N vijftig jaar is in Zuid-Limburg
A een streek grondig van struc
tuur veranderd, de mijnindustrie
drukt sterk haar stempel op die
nieuwe structuur. Desondanks is
men er in geslaagd het eigene van
dit gebied te bewaren.
In de schaduw van mijnschach
ten en koeltorens vindt men on
gerept natuurschoon. De mijnwer
ker, die de daver en dreun van
het bezige leven van alle dag wil
ontvluchten, hoeft niet ver te lo
pen, om in bos of hei, langs
boomgaarden en velden te dwalen,
om te genieten van frisse lucht en
van volop zonlicht. En wie diep
onder de aarde werkt, kan daar
meer dan gewone behoefte aan
hebben.
Onze mijnwerkers-dorpen zijn
onvergelijkelijk vriendelijker dan
in zovele kolengebieden elders De
kompel in Limburg heeft zijn huis
en tuin, zijn bloemen en duiven,
hij kan zijn gezin goed verzorgen
en zich ontspanning veroorloven.
Dit is veel en daarom past het
dan ook nu het feest van de
Staatsmijnen te vieren, te midden
van de bloeiende bomen, die de
Meimaand zo schoon maken.
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM. Vüftien Jaar gevangenisstraf heeft de officier van
Justitie bij de Amsterdamse rechtbank Maandag geëist tegen twee mannen j ----- ,„„a.oCIi .,u«.
door wier optreden de 58-jarige boswachter Albert van der Schagt uil aa«e!il» mIGG^55
Hilversum het leven verloor op 17 Juni 1947. Het heeft jaren geduurd
voor de toedracht van het drama kon worden opgehelderd. Dc Amster
damse rechtbank onder presidium van mr Meihulzen heeft getracht het
in de zitting van Maandag geheel uit dc doeken te doen. Het is niet gelukt.
Buitenlandse muziekcorpsen, die
het bij officiële gelegenheden moes
ten spelen, kregen er hoofdpijn van.
In cabarets was het mèt de be
zettingsautoriteiten en de militai
ren een standaardgrap gewor
den.
Bondskanselier Adenauer vroeg
president Heuss, de oude melodie
in ere te herstellen. Hij voegde er
aan toe, „dat de internationale ont
stemming over dit lied, thans zijn
kracht heeft verlorenPresident
Heuss heeft thans toegegeven. De
sociaal-democraten hebben al ge
protesteerd. De tekst van het derde
couplet luidt:
„Einigkeit und Recht und Frei-
heit, für das Deutsche Vaterland.
Danach lasst uns alle streben, bru-
derlich mit Herz und Hand. Einig
keit und Recht und Freiheit, sind
des Glückes Unterpfand. Bluh' im
Glanze dieses Glückes, bluhe Deut-
sches Vaterland.
Inbrekers slaan hun
siag in Apeldoorn
APELDOORN Tijdens het
weekend hebben inbrekers alhier op
J-!- verschillende plaatsen hun
drie
Glansrijk
Wie nu een halve eeuw staats
mijn-exploitatie overziet, kan niet
anders doen dan constateren, dat
onze kolenindustrie onder- en bo
vengronds de vergelijking met elk
buitenlands kolenrevier glansrijk
kan doorstaan.
Het is de grote verdienste van
de leiding der Staatsmijnen, dat zij
voor de specifiek eigen structuur
van het mijnbedrijf en wat daar
uit voortvloeit, voor de onderlin
ge verhoudingen steeds een open
oog had. Men heeft begrepen, dat
slechts door het innig samenwer
ken van bedrijfsleiding en kom
pels, een gemeenschap tot scand
kon komen, waarin het leven van
de mijnwerker de moeite van de
zware arbeid waard was.
Zeker, in het verleden hebben er
verhoudingen bestaan, die men an
ders had gewenst. En nog bestaan
er bfj de mijnwerkers verlangens,
die men graag in vervulling zag
gaan. Maar in het algemeen is de
mijnbouwgemeenschap gezond en
hij draagt de kenmerken van de
arbeidsvrede.
Dat is een niet te overschatten
feit, vooral voor wie bedenkt,
dat het industrialisatie-proces
van het agrarische Limburg in
feite een revolutie betekende,
economisch, financieel, sociaal en
cultureel.
Goede zorg
VI ROTE arbeidsconflicten zoals
men die elders kent. zijn on
ze mijnstreek steeds gespaard ge
bleven. De goede sociale zorg da
teert niet van vandaag of gisteren.
In 1905 was er al een regeling voor
ondersteuning bij ongeval en ziek-
BES SfiSl —-ik*-.--J»
7°
Lj vi
moet het er onge- bii twee meter een beeld mensen, die deze recon- Carboontijd verschillen
willen geven van de bo- structies verwerpen, om
men en planten, die toen dat zij er teveel persoon
zien in Zuid-Limburg ve
le, vele jaren geleden.
Hoe lang is niet eens
precies te zeggen, het zal
rond 250 millioen jaar
zijn.
Uit het oerbos in de
Carboontijd is steenkool
ontstaan en die kool
wordt nu in Zuid-Lim
burg gewonnen. De schil
der Sjef Gieskens heeft
op aanwijzing en ont
werp van prof. Jongmans,
de bekendste palaeobota-
nicus van Nederland, op
een plaat triplex van één
hebben geleefd.
De palacobotanica, die
zich bezig houdt met het
reconstrueren van het
plantkundige en geologi
sche verleden, heeft het
niet gemakkelijk. Men wijls latere
hjke interpretatie in aan
wezig achtten: er moeten
leemtes worden aangevuld
door een mengsel van
sterk van de onze. Verre
weg de belangrijkste
planten in die tijd waren
de tot bomen uitgegroeide
paardestaart- en wolfs-
klauwachtigen en daar-
kennis en visie. Maar men naast de varens en varen
kan toch zeggen, dat dik- achtigen die'soms ook tot
vindt haast nooit volledi
ge fossiele plahten of bo
men, die reconstructie
eenvoudig maken.
Op het schilderij hier
boven ziet men een ge-,
hele samenleving van
planten, die in het Car
boon leefden.
vondsten de
waarde van reconstructies
hebben bevestigd en zo
geven zij de wetenschaps
man een grote bevredi
ging en de natuurliefheb
ber een levend beeld en
voedsel voor zijn voorstel
lingsvermogen.
Eén ding is duidelijk: de
bomen waren uitgegroeid.
Om de schildering niet
te vol te maken zijn al
leen maar levende plan
ten getekend. In werke
lijkheid zal men zich
moeten voorstellen dat er
ook afgestorven bomen op
de grond en voor een
deel in de grond wegge-
Er zijn weténschaps- bomen en planten van de zakt, voorkwamen.
In de verdachtenbank zaten de
41-jarige H P uit Hilversum en de
33-jarige M. C. P. uit Bussum. Een
koopman en een los-werkman vol
gens de dagvaarding.
De mannen waren die Juni-dag
bezig met stelen op het kampeer
terrein. Van der Schagt oetrrpte
hen op heterdaad. Hij haalde zijn
boekje te voorschijn, vroeg hun
namen. Ze vielen hem aan. Een
sloeg met de vuisten, de ander met
een baksteen. Toen Van der Schagt
bewusteloos op de grond lag heeft
een der mannen zijn pistool gepakt
en geschoten Berekend geschoten,
zei de getuige-deskundige mej dr
Nieland vanmorgen. Het beruchte
nekschot. Maar wie schoot?
„Ik heb gezien, dat Rinus hem
door het hoofd schoot", zegt de
koopman. ..Ik liep naar mijn fiets
en zag dat Henk het pistool pakte
en schoot", zegt de los-werkman^
De koopman H. P zegt het met
bijzondere klem. Hij praat het
meest. Hij is de man. die met een
revolver wist om te gaan Telkens
voegt hij nog iets toe aan zijn met
talloze details doorspekt verhaal.
Waarom? Tegen hem spreekt
mr Meihuizen dringende woorden
waarmee hij hem aanraadt om, als
hij de afschuwelijke daad gepleegd
héén. schoon schip te maken. Maar
de man blijft uitvoerig ont
kennen.
De VV aan de Marswcg werd een
bedrag van f 2800 aan contanten
gestolen, dat onder een kussen was
verborgen. Een speeltuin aan de
Amersfoortseweg kreeg nachtelijk
bezoek, dat er met drank, lekker
nijen. een automaat met inhoud en
enige gereedschappen vandoor ging.
Een kapper aan de Hoogstraat ont
dekte, toen hij van zijn Zondag
middag-wandeling terugkeerde, dat
tijdens zijn afwezigheid ongenode
gasten op visite waren geweest en
zich f 1200 aan geld alsmede enige
waardevolle sieraden hadden toe
geëigend,
/N dc Rue Droite. een smal, om
schilderspaletten en sociale voor
zieningen roepend straatje in het
oude Nice, ging ik eten, want mijn
geld was bijna op en er stond daar
een restaurant waar een uit over
tuiging kokende dikke vrouw voor
één rijksdaalder een subliem diner
leverde, op voorwaarde dat je ver
heerlijkt knikte als je na elk der
vier gangen op bijna coquette toon
zei: „Dat was goed hè?"
Haar clientele werd gevormd
door mensen uit dc buurt. Er zat
vaak een zeer morsig mannetje in
de hoek en voegde het ectgenot
doezelig bij dat van de vele wij
nen, die hem voordien reeds had
den bereikt. Na tafel dreigde hij
wel eens in te dutten, maar dan
kwam de vrouw hem wakker stom
pen. want in een restaurant mocht
je niet slapen, vond ze, dat ging je
dan maar thuis doen.
Het was een streng standpunt,
waarin het ventje zuchtend be
rustte. maar ze kon ook wel teder
zijn als ze met moederlijke zorg
haar uitverkoren tafeltje verwen
de, waaraan zes bruingebrande
jongens van een jaar of twintig
waren gezeten, die tijdens het eten
het vertrek vulden met hun des
kundige sportcommcntaren cn soms
opstonden om elkaar vreselijke
grepen voor te doen. die zij de vo
rige avond bij dc catchhadden
gezien. Toevallig kwam ik met dit
gezelschap in aanraking, want ik
vroeg aan de bazin naar een straat
waar ik moest wezen cn ze meng
den zich in dc gcdachtentotsselijtg
die toen ontstond.
„We brengen je er wel even
heen", zei een lange jongen met
een enorme kuif en even later was
ik met hem en écn zijner makkers
op pad, want dc anderen waren
achtergebleven om te digereren en
Mare te drinken, een soort alcoho
lische kopstoot, die in de Rue
Droite populair bleek te zijn
Op straat wilden zij weten uit
welk land ik kwam en toen ik had
bekend waar ik voor het eerst de
regen zag, noemden zij met een
glimlach van herkennen een paar
prominente Nederlandse wielren
ners en vroegen of Kopenhagen
eigenlijk een leuke stad was. Na
dat ik alles bevestigd en een Ne
derlandse sigaret rondgedeeld had,
stonden zij er op mij een glas te
offreren en ik wist al dat de een
Ange en de ander Laurent heette,
toen wij eindelek onder het wis
selen van hartelijke handdrukken
uiteen gingen.
„Wat een aardig, vriendelijk
volk toch," dacht ik teder. Ik denk
dit eigenlijk nóg, hoewel ik er,
een paar dagen later, toch een
beetje moeite mee had. Want toen
zag ik mijn twee vrienden plotse
ling terug. Ze stonden namelijk af
gebeeld in het dagblad „Nice Ma
tin", bij een groot verhaal over de
moord op Chariot, een voormalig
leraar Engels, die als bedelaar door
de stad zwierf ofschoon hij mil-
lioenen francs op de bank had
staan. Hij sliep altijd in het gras
van de Place Massena maar soms
deed hij dat met een deel van zijn
fortuin in zijn zak. De jongens uit
de Rue Droite, zo meldde de krant,
•volgden zijn gangen nauwkeurig
en hadden hem al verscheidene
malen vruchteloos overvallen.
Van de slagen op zijn ongewoon
harde schedel kreeg bij grote bul
ten. maar hij bleef in tact, tot men
hem zó'hard raakte dat zijn lamp
je doofde. Toen gingen de heren
van de Süreté op zoek en grepen
de hele Rue Droite op. Ook mijn
vrienden Ange en Laurent had
den, blijkens de foto's in de krant
met de zaak te maken en verdwe
nen in het gevang
Waaruit weer blijkt dat moorde
naars en hun helpers héél anders
zijn, dan ze in films worden voor
gesteld.
KRONKEL
NSB-jurist Wolthuis
géén advocaat meer
(Van een onzer verslaggevers)
In aansluiting op ons artikel van
Zaterdag jongstleden over de groei,
ende activiteit van de stichting
oud politieke delinquenten, de
len wij nog mede, dat de voorzit
ter van de stichting, mr J. A. Wolt
huis. niet meer gerechtigd is de
titel van „advocaat" te voeren. In
verband met zijn politieke bezighe-
Djakarta komt praten
over uitlevering van
Westerling
DJAKARTA. De secretaris
generaal van het Indonesische
ministerie van Justitie, mr Besar.
begeeft zich vandaag per vliegtuig
naar Nederland voor een bespre
king van dc eis van Indonesië tot
uitlevering van Westerling. De pro
cureur-generaal. mr Suprapto.
aeelde dit aan Aneta mede. Hij
verklaarde ook. dat sultan Hamid
reeds sedert enige weken naar
Djakarta is overgebracht en is op
gesloten in de gevangenis Tjipi-
nang. Hij zeide. dat de sultan
wordt beschuldigd van strafrech
telijke misdrijven. Het tijdstip,
waarop hij voor het gerecht zal
worden gebracht hangt af var. de
verdere ontwikkeling van de kwes
tie Westerling.
Chauffeur, uit gekraakte
cabine gezaagd, bleek
licht gewond
(Van onze correspondent)
HEERLEN. Op de Kruisberg
te Meerssum is Maandagmiddag een
wals in botsing gekomen met een
vrachtauto. Waarschijnlijk heeft de
reminstallatie van de wals gewei
gerd of werkte de koppeling niet.
De ravage, die veroorzaakt werd.
den gedurende de oorlogsjaren is was geweldig. De chauffeur van de
mr Wolthuis van de balie uiige- vrachtauto moest uit de cabine wor-
sloten. Deze jurist kan dus ten den gezaagd. Wonder boven won-
hoogste als juridisch adviseur zon- der liep de man slechts enkele
der pleitbevoegdheid optreden. I schaafwonden op.
EEN der belangrijkste romans van
S. Vestdijk is „Dc kellner en do
levenden", een lugubere droom,
waarin het leven van deze tijd op een
vlsionnalre wijze geprojecteerd wordt.
Deze fantastische roman over dood cn
le\en, waarin Vestdijk zeer knap een
essentie geeft van dc mens in het
Christendom, is boelend cn soms met
een zeer fijne humor geschreven en
blijkt niet alleen litterair een verras
sen werk maar bovendien toeganke
lijk voor een groot publiek. Uitgeverij
K-e Bezige BIJ te Atnf/.crdam deed er
een zeer verzorgde tweede druk van
verschijnen in een goedkope uitgave
(f 3.95).
Hoe veelzijdig Vestdijk, de meest
productic\e onzer auteurs. Is. blijkt
andermaal uit zijn nieuwste werk: „De
verminkte Apollo" een roman, spelend
in het oude Griekenland van 589 tot
58-1 Vestdijk beschrijft hierin de zwerf
tocht van een Jonge man, die door het
Dclphlsche orakel belast Is met de op
sporing van een ontvreemd Apillo-
becld. Dit gegeven biedt hem de mo
gelijkheid tot een kleurige schildering
der politieke constellatie in dc antieke
wereld cn vooral tot een voortrcflijke
kenschets van dc ontwikkeling van het
godsdienstig besef van die tijd culmi
nerend in de opkomst van 'ie Dionysi
sche god van roes cn extase als aan
vulling van de wijze lichtgod Apollo.
Dc schildering van geestelijke cn prac-
tischc invloed van Apollo cn de be
perking daarvan tot een lablelcr en
menselijker evenwicht is het eigenlijke
thema van dit boek. Het mag dan al te
opgekropt zijn van historisch feiten
materiaal en in dit opzicht als roman
nog niet voldoende uit de verf geko
men zijn. Vcstdijk's fantasie heeft
vooral in de bcclding van rilt religieu
ze thema een prachtig bjeiend werk
opgeleverd Het werd uitgegeven door
Nljgh cn Van Dlttmar tc Rotterdam en
Den Haag. (Prijs f 8 90
Niet alleen romans, gedichten cn lit
teraire beschouwingen heeft Vestdijk
geschreven, maar ook o.a. psychologi
sche en theologische studies. Daarvan
heeft zijn boek ,.Dc toekomst der re
ligie" enkele Jaren geleden In het kamp
der theologen nogal opschudding ver
oorzaakt. De geëmotioneerde en vaak
weinig waardige wijze waarop men
vanuit die hoek Vestdijk aanviel, prlk-
keldc-tdr Fokke Sierksma. bekwaam es
sayist tot het schrijven van een zeer
knap opstel: „Tussen twee vuren". In
het eerste dcci hiervan richt hij zich
pamflettistisch tegen dc zijns inziens
bewust misleidende opzet en toon der
crltlcken en bestrijdt polemisch dc ar
gumentatie ervan In het tweede deel
geeft Sierksma vervolgens een scherp
zinnig crltlsch, essay over Vestdijk'»
boek Tezamen met Sierksma's zeer le-
zenwaardlge betogen werden ook de
gewraakte theologische critieken en
Vcstdijk's anti-criticken daarop gebun
deld door Uitgeverij D-e Bezige BIJ to
Amsterdam (Prijs f 4.90).
