Htimmwmu
Die arme vent uit
Sas van Qent
NU EENS TV WOO
Anne schreef hondenverhaaltje
Met zuigvissen vangen ze
schildpadden
PUROL puur
De ROOS—
SARON
A. Dresselaerts
van
Snotdolven zijn
rare dieren
Vissers hebben een diepe verach
ting voor Snotdolven, dikke, plompe
vissen, die bij koken tot een dik
dril worden. Een enkele keer komt
het dier toch aan de markt en dan
soms om zijn kunsten te vertonen.
Een snotdolf heeft nl. een eigen
aardig stel buikvinnen; ze zijn tot
een grote zuignap aan de buik ver
groeid. Éénmaal heb ik het buiten
kansje gehad een snotdolf in de
vrije natuur te zien, dat was op
een stille namiddag in de haven
van Den Helder; de vis zat met z'n
zuignap vastgezogen tegen een paal
van de steiger. Wat ik daar zag,
wordt ook wel eens op een of
begint. Maar niet alleen aan die
ren, ook aan schepen hecht de Re.
mora zich vast; alles wat aan eet
baars over boord gaat, is van zijn
gading.
Grieken en Romeinen kenden
deze smaak en noemden hem Re-
mora, dat „vertrager" betekent.
Het dier komt over de hele we
reld voor, echter alleen in de war-
m»_ zeeen, al brengt een schip het
wel eens in een te koude omge
ving.
Niet zo heel lang geleden heb Ik
er verscheidene gezien; ze waren
alle sinds vele jaren dood en wer
den in een museum op alcohol be
waard. Maar hun hechtschijf werk
te nog voortreffelijk! Drukte je de
kop eerst wat naar voren en
schoof je dan de vis steeds druk
kende naar achteren, dan zat het
dode dier muurvast op het tafel
blad gehecht. Toen hoorde ik ook
van de vraatzucht van de Remo-
ra: alles wat de kok overboord
andere vismarkt vertoond: de wer- gooit, wordt gegrepen. Koude aard-
king van de zuignap.
appelen, maar ook papier bijvoor-
"ew, tn«Mnu beeld wordt verslonden. Het van-
of 25 7iiiet 7irh i'nct nn i,fer gen van een Remora met de hen-
Sim vfn «n as\0p de ,b°" sel kost dan ook geen moeite.
IL JT met zeew,at«. De bewoners van de eilanden
vis wordt nnentiM nou wVhLm >JJ de stille Oceaan gebruiken de
vis wordt opgetild. Ook wel hecht
de snotdolf zich aan een eind
plank en laat niet los als de eige
naar de plank uit het water haalt.
Er zijn meer vissen, die op de.
zelfde wijze ongeveer de buikvin
nen tot een hechtschfjf omgevormd
hebben. Daar is de slakdolf, het beure, maar de vis laat de schild-
broertje van de snotdolf en ook Pad niet los en het is verder een
Remora nog om schildpadden te
vangen. Daartoe wordt een Remo
ra stevig aan een lijn bevestigd en
in de buurt van de arme schildpad
vrij gelaten. Dat mist nooit! Steeds
hecht de Remora zich dadelijk op
het schild en dan gebeure, wat ge.
nog sommige grondels en de ver
wanten daarvan. Zulke dieren ie-
ven op een rotsige, stevige bodem,
gewoonlijk waar stroom of tij de
kracht hebben, de dieren weg te
sleuren. Zo leven er Indische vis
sen in de zeer snel stromende be
ken en stroomversnellingen; het
water schiet met grote kracht tus
sen de stenen en rotsblokken door,
zeker wordt alles meegesleurd
maar de hier levende vissen heb
ben de hele buikvlakte tot één gro
te zuignap vergroeid. Zij verplaat
sen zich snel, steeds als het ware
springende van het ene plekje van
de ondergedoken rots op het ande
re, telkens grijpt de vis met de
zuignap aan de buik zich vast.
Hadden we tot nu toe te maken
met zuignappen aan de buik, Dij
andere vissen is het voorste gedeel
te van de rugvin tot een zuig-
schijf omgevormd en dan meteen
naar voren geschoven tot boven
op de kop. Dat is het geval met de
vis die de Remora wordt geheten.
Het is een langgerekte vis, gewoon
lijk van een halve meter lang,
soms wat meer, een luie zwem
mer, die zich echter heel be
hendig met behulp van zijn zuig-
apparaat aan andere grote vissen
als haaien weet vast te hechten,
ook wel aan zeeschildpadden. Dan
laat meneer zich meeslepen en
is de eerste tafelschuimer, die aan
wezig is, als de hem meeslepende
vis of schildpad aan zijn maaltijd
klein kunstje vis en schildpad
door het inpalmen van de lijn aan
land te trekken.
HENK VAN LAAR
Tp R was eens een vent in Sas van Gent
Die bouwde een huisje van cement,
Een huis met koperen deuren.
Drie kamers, een keuken, een kabinet,
En hier stond z'n tafel, en daar stond z'n bed.
Wat kon hem dan nog gebeuren?
Klop, klop, klop, wie kwam er toen?
Eventjes deurtje open doen?
Och kijk, een oude grijze muis.
Die muis inel op haar knieën:
„Mag ik een stukje van je huis?
„Ik ben zóóó zielig, zie je
„Ja," zei de vent uit Sas van Gent.
Als je maar manieren kent!"
Klop, klop. klop, wie kwam er toen?
Eventjes deurtje open doen?
Och kijk, een oude krokodil
Met tranen op z(?n konen;
„Ik ben zo rustig en zo stil,
Mag ik hier even wonen?"
„Ja" zei de vent uit Sas van Gent,
„Als je maar manieren kent!"
Klop. klop, klop, wie kwam er toen?
Eventjes deurtje open doen?
Och kijk, een egel en een mol
En toen was 't huisje helemaal vol.
Maar weet je, al die dieren.
Die kenden géén manieren!
Er was eens een vent in Sas van Gent
Die had er een huisje van cement.
Een huis met koperen deuren.
Een dak van hout, een hek van tin.
Maar zelf kon hij er niet meer in.
Het zal je toch gebeuren!
ANNIE M. G. SCHMIDT
„Hij ziet er helemaal niet uit als
Uw zoon", zei Rutger.
Jonge Willem lachte. „Geef hier
het kistje, vader", zei hij en oude
Willem gaf hem het sigarenkistje.
Hij zette het op de grond en kniel
de er naast. Hij maakte het kistje
los en lichtte het deksel op. Er was
niets anders te zien dan een pol-
letje groen mos. Hij nam een takje
en duwde zachtjes tegen het polletje
aan. Er klonk een luid gesis en de
bruine kop van een slang schoot uit
het mos en over de rand van het
kistje heen. De gevorkte tong schoot
snel in en uit zijn bek. Jonge Wil
lem raakte hem weer zachtjes aan
met zijn takje. Weer siste de slang
en plotseling kronkelde hij als een
lang bruin stroompje over de rand
van het kistje heen. Jonge Willem
liet het takje vallen en nam een
dikkere en tilde daar de slang mee
van de grond. Zijn kop draaide
ARTHUR
RAMSOME
Uit het Engels vertaald.
Jac. v. d. Ster
In de figuur moeten horizon
taal woorden ingevuld worden
met een betekenis als hieron
der omschreven Op de donker
aangegeven verticale rijen ont
staan dan aardrijkskundige na
men waarvan wij eveneens de
omschrijvingen hieronder ge
ven.
Horizontaal: 1 Kleine sprook
jesfiguur. 4 Aan de deur ko
mende leverancier. 5 Raambe-
dekkingen, meestal van „Lan
caster". 6 Schade toebrengen
aan. 7 Vruchtbare landstreken.
9 Aanwezigheid. 11 Grootste
eiland ter wereld. 12 Volksver
tegenwoordiging. 13 Schitteren.
14 Cadet bij de marine. 15 Een
der grootste passagiersschepen
ter wereld. 16. Gevolgtrekking.
17 Engelse universiteitsstad. 19
Harmonica. 21 Geloofwaardig.
22 Scherpzinnig. 23 Een post
stuk van een postzegel voor
zien. 24 Bewoner van de U.S.A.
25 Ziekenhuis. 26 Volkslied. 27
Voor het eerst optreden. 29 Vol
gens gebruikelijke manier van
doen. 31 Werkelijkheid. 32 Dit
zegt „Opa" en „Oma". 33 Tok-
kelinstrument. 34 Dansklepper.
35 Dichter, oprichter van „De
Gids". 36 Boekenlijst. 37 Dine
ren. 33 Nederlandse provincie.
39 Dorp, ontstaan op afgegraven
veen 40. Zwaarmoedig iemand.
Verticaal: 2 Plaats in Friesland. 3
Plaats bij Helmond 8 Nederlandse pro
vincie. 10 Nederlands eiland. 13 Neder
landse .rivier. 20 Plaats in Noord-Hol
land. 28 Kanaal in Groningen. 30 Deel
van Hor. 38.
Oplossing van kruiswoord-
anagram:
Horizontaal: 1 tolk, 4 eiwit, 7 ezel, 10
eind, 12 idee. 14 kasteel, 17 knarsen.
19 sas, 20 element. 22 set, 23 rem, 25
enige, 26 pen. 28 net. 29 bon. 31 el. 33
beeld. 36 do, 37 residu, 38 ondier, 39 es.
l
0
1
<7
11
li
ij
M
-
d
l
r r
pn
H
jl
Si
u
l
I
sl
W
-
M
11
40 imker, 43 Li, 44 ets, 45 als, 47 ode,
48 meest, 51 sap. 53 rel 54 pantsers, 56
hei. 58 artiest. o0 nathals. 62 iets, 64
maar. 65 diep, 66 adres, 67 kaar.
Verticaal: 1 taks. 2 lessen. 3 kit, 4
edele. 5 wij. 6 tinne. 7 eer. 8 zessen, 9
lint. 11 nee, 13 dat. 15 aar, 16 lente, 17
kegel, 18 een, 21 ml. 24 menigte, 26 poe
dels. 27 merel, 30 porie. 32 les, 33 bui.
34 eik. 35 dor, 36 del, 41 meent, 42 essen.
44 editie, 46 Sahara, 47 oer. 48 massa.
49 es. 50 trams. 52 pel, 53 raad, 54 pet,
55 sta, 57 Isar, 59 lep. 61 hak, 63 ar.
ZONDAG 25 MEI 1952
HILVERSUM I. 402 m.
KRO: 8.00 Nieuws en weerberichten.
8 15 Gram,muziek. 8.25 Hoogmis. NCRV:
9.30 Nieuws en waterstanden 9.45 Te
nor cn orgel. 10.00 Christelijk Geref.
Kerkdienst. 11.30 Gram.muzlck. 11.35 Ge
wijde muziek. KRO: 12.15 Apologie. 12.35
Gram.muziek. 12 40 Lichte muziek 12 55
Toespraak voor het Ned. Roode Kruis.
13.00 Nieuws, weerberichten en Katho
liek nieuws. 13,10 Lunchconcert 13.45
„Uit het Boek der Boeken". 14.00 Radio
Philharmonisch orkest cn solist. (In de
pauze: ca. 14.40 „Versiering des levens",
causerie. 15 15 Gramofoonmuziek.
16.10 Katholiek Thuisfront overall 16.15
Sportrcportage. 16.30 Vespers. IKOR:
17.00 Ned. Herv. Kerkdienst. 18.15 „Zon
dag in een ocrwoudhospitaal". causerie.
NCRV: 19.00 Beiaard-concert. 19.15 „Het
gebed -des Heren", causerie 19.30 Nieuws,
sportuitslagen en weerberichten KRO:
19.45 „De Indische Missie week", cause
rie. 19.55 Boekbespreking. 20.05 De ge
wone man zegt er 't zijne van. 20.12 Ge
varieerd programma. 22,50 Avondgebed
en Liturgische kalender. 23.00. Nieuws
23.1524.00 Gram.muziek.
HILVERSUM II 298 m
VARA: 8.00 Nieuws, weerberichten en
postduivenberlchtcn. 8.18 Gram.muziek.
8.30 Voor het platteland. 8.40 Orgelspel.
8.57 Postduivcnberichten en sportmede-
dellngen 9.00 Vacantietips. 9.10 Gram-
muziek. 9.45 „Geestelijk leven", cause
rie. 10 00 Gramjnuziek. 10.15 „Met en
zonder omslag". 10.45 Amusements-mu.
ziek. 11.15 Zang en piano. (Intermezzo:
„De laatste nieuwtjes uit Amerika",
causerie). AVRO: 12.00 Nederlandse mu
ziek. 12.35 „Even afrekenen. Heren."
12.45 Surinaamse volksmuziek. 13.00
Nieuws en weerberichten. 13.05 Medede
lingen en gram.muziek 13.20 Lichte mu
ziek. 13.55 Boekbespreking 14.15 Disco
causerie. 15.00 Filmpraatjè. 15.15 Om
roeporkest en solisten. 16.30 Sportrevue.
VARA: 17.00 Lichte muziek. 17.25 „Mo-
nus, de man van de maan", hoorspel.
17.45 Pianospel. 17.55 Sportjournaal. 18.15
Nieuws en sportuitslagen. VPRO: 18.30
Korte kerkdienst. IKOR: 19.00 Voor de
Jeugd. 19.35 „Pastoraal bezoek". 19.55
Causerie over het Berkelbach-fonds.
AVRO: 20.00 Nieuws. 20.05 Lichte mu
ziek. 20.45 „Een reis vol gevaren", hoor
spel. 21 20 Gram.muziek. 21.35 Hersen-
1 gymnastiek. 22.00 Lichte muziek. 22.30
1 Zuid-Amerikaanse en Spaanse muziek.
T} IT is Anne Edmonds met
U haar lievelingspop. Ze is
elf jaar (Anne natuurlijk,
niet de pop) en ze woont m
Londen, in een van de
drukste buurten. Anne zou
zo vreselijk graag een hond
willen hebben, maar dat kan
natuurlijk niet. Zo'n hond
zou geen leven hebben op
een bovenhuis, hij zou altijd
aan de lijn uitgelaten moeten
worden (want stel je voor,
dat hij onder een auto of een
bus zou komen...), hij zou
nooit eens heerlijk kunnen
hollen en spelen, het zou
geen hondenleven zijn.
En toen begon Anne zich
te verbeelden, dat ze zelf een
hondje was. Ze maakte er
een heel verhaal van en dat
schreef ze op. Ze vertelde,
wat voor een lief baasje ze
had, en van die akelige buur
jongen, die haar altijd plaag
de, en van de vrouw, die
haar vaak een beetje ver
wende met een koekje of een
stukje rauw vlees.
Toen schreef de Engelse
vereniging van dierenbe
scherming onder de Londense
schoolkinderen een opstellen
wedstrijd uit. En Anne zond
haar verhaal, dat intussen al
meer dan 50.000 woorden
Lang geworden was, in. En
ze won de prijs: een ency
clopaedia over Natuurlijke
Historie. De jury vond het
vooral zo knap, omdat Anne
nog nooit een hond heeft ge
had en toch alles van zo'n
dier afweet. Dat komt na
tuurlijk, omdat ze zich zo
goed in haar fantasie-hondje
verplaatst had.
Anne is natuurlijk heel blij
met haar prijs, die haar heel
plechtig in de Westminster Hall is
uitgereikt. Maar het fijnste rond hele school een dag vru gaf ter ere
ze, dat het hoofd van de school de van Anne.
„En nu weet ik zeker, dat ik
schrijfster word", zegt ze.
heen en weer, sissend en telkens
haar tong uitstekend. De Zwaluwen
deinsden terug, maar ze konden
hun ogen er niet van afwenden.
Plotseling begon de slang over de
stok heen te glijden. Maar jonge
Willem had er op gerekend en voor.
de slang op de grond* was ving hij
hem op een andere stok.
„Kun je hem aanraken?" vroeg
Suze.
„Kijk", zei Jonge Willem. Hij liet
de slang naar de grond zakken en
hield hem een stok voor. Onmiddel
lijk beet de slang toe.
„Kom nooit in de buurt van een
adder", zei jonge Willem. „Er zijn
er hier een heleboel. En pas op
waar je stapt in het bos of op het
veld. Als ze je zien gaan ze uit de
weg, maar als je er per ongeluk op
stapt, bijten ze. En het is een kwa
de beet ook. Er zijn al heel wat
mensen aan dood gegaan."
„Waarom houdt U hem?" vroeg
Jan.
„Hij brengt geluk", zei jonge Wil
lem. „Ik heb er altijd een in de hul
gehad, zo lang ik mij kan herinne
ren en vader, dat is oude Willem
hier, kan het zich ook nog van vooi
die tijd herinneren."
„Ja, we hebben altijd een adder
gehad", zei oude Willem, „en mijn
vader ook, toen hij kolen brandde,
zo'n honderd jaar geleden." Jonge
Willem liet de slang handig weer
in het kistje glijden en deed het
deksel dicht. Hij liet de kinderen
aan het kistje luisteren.
Men kon de slang horen sissen.
Toen gaf hij het kistje weer aan
oude Willem, die er mee terug
ging naar de hut. Een dikke rook
wolk kwam uit de aarde.
„Kijk", zei jonge Willem. „Ik
kan het geen ogenblik alleen la
ten. Het vuur is net als de adder.
Er hoeft maar een klein gaatje te
zijn en het komt er uit." Hij pakte
zijn spade en ging naar het heu
veltje, waaruit een kleine vlam
naar buiten lekte. Hij wierp een
schop vol aarde op het gat en sloeg
't plat.
„Waarom laat U het niet gewoon
branden?" vroeg Tittie.
„Wij hebben altijd graag een flink
vuur, maar soms gaat het niet."
„Ons vuur moet goed en lang
zaam branden", zei jonge Willem.
„Als het snel brandt houd je alleen
maar as over. Hoe langzamer het
vuur brandt, hoe beter de houts
kool."
Suze keek aandachtig toe.
„Hoe komt het, dat het niet uit
gaat?" vroeg zij.
„Als het eenmaal goed brandt",
zei jonge Willem, „dan kun je een
vuur afdekken en hoe beter je af
dekt, hoe beter het is en hoe lang
zamer het brandt. Maar als je er
genoeg lucht bij laat komen, dan
is er geen houden aan."
(Advertentie I. M.)
Geslaagd dank sy
Bekende
schriftelijke cursus
HILVERSUM
en S.P.D.
23.00 Nieuws. 23 15 Actualiteiten of gra
mofoonmuziek. 23.25—24.00 Gramofoon
muziek.
(Advertentie /.ftTJ
Voor RADIO. TELEVISIE en
VERSTERKERS
Radio-Televisie Techn. Bureau
KROMMESTRA AT 9 - TEL. 5772
AMERSFOORT
BRUSSEL 324 m.
12.00 Radiojournaal. 12.30 Weerberich
ten. 12.34 Rhythmlsche muziek. 13.00
Nieuws, 13.15 Romantische liederen. 13.30
Voor de soldaten. 14.00 Opera- en bel
cantoconcert. 15.30 Orkestconcert, (tus
sen 16.00 en 17.00 Wielerreportajje) 17.00
Gram.muziek. 17.45 Sportuitslagen 17 50
Gram.muziek. 18.00 Planorecital. 18.30
Godsdienstig halfuur. 19.00 Nieuws. 19.30
De blijde Intrede van Z.M. Koning Bou-
dew/jn. 20.15 Gevarieerd programma
22.15 Nieuws. 22.30 Verzoekprogramma.
23.00 Nieuws. 23.05—24.00 Dansmuziek.
MAANDAG 26 MEI 1952
HILVERSUM I. 402 m.
NCRV7.00 Nieuws. 7.18 Gewijde mu
ziek. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00
Nieuws en weerberichten. 8.10 Sport
uitslagen. 8.20 Gramofoonmuziek. 8.45
Gramof.muzick. 8.55 Voor dc vrouw. 9.00
Voor de zieken. 9.30 Waterstanden 9.35
Gram.muziek. 10.00 Orgelspel 10.30. Mor
gendienst. 11.00 Planorecital. 11.30 Gra
mofoonmuziek. 12.00 Lichte muziek. 12.25
Voor boer en tumder. 12.30 Land- en
tuinbouwmededelingen. 12.33 Orgelspel.
12.59 Klokgelui. 13.00 Nieuws. 13.15 Ban
jo-orkest. 13.45 Gramofoonmuziek. 14.00
Schoolradio. 14.35 Gram.muzlck. 14.45
Voor de vrouw. 15.15 Gram.muziek 15.30
Cembalo-gezelschap en solisten 16.00
Bijbellezing. 16.30 Strijkkwartet, cn te
nor 17.00 Voor dc kleuters. 17.15 Zigeu
nerkwintet. 17.30 Voor de jeugd. 17.45
Regcringsuitzending: Dr. G. J. Kruyer.
„Suriname's Buurlanden". 18.00 Nieuws.
18.15 Sportpraatje. 18.25 „Voor de man
nen in grijs, groen en blauw", causerie.
18.30 Gramofoonmuziek. 19.00 „Volk en
Staat", causerie. 19.15 Engelse les. 19.30
Gram.muziek. 19.40 Radiokrant. 20.00
Nieuws, en weerberichten. 20.10 Vijf mi
nuten. 20.15 Omroeporkest en solisten.
21.15 ..Sherlock Holmes verliefd", hoor
spel. 22.00 Vocaal ensemble. 22.15 Piano
recital. 22.45 Avon do verdenking 23.00
Nieuws en herhaling S.O.S.-berichten.
23.1524.00 Gram.muziek.
HILVERSUM n. 298 m.
VARA: 7.00 Nieuws 7.15 Ochtendgym
nastiek. 7.33 Gram.muziek. 8.00 Nieuws
(Advertentie I.M.)
geneeskracht gezondheid
en zuiverheid voor Uw huid
en weerberichten. 8.18 Gram.muziek. 8.50 I
Kookpraatje. 9.00 „Denk om de bocht" I
9 15 Gram muziek. VPRO: 10.C0 „Voor de I
oude dag", causerie 10.05 Morgenwij. I
ding. VARA: 10.20 Voor de kleuters. L
10.40 Voor de zieken. 11.40 Sopraan alt I
en plano. 12.00 Accordeonmuzlck. 1230
Land- en tuinbouwmededelingen. 1233 I
Voor het platteland. 12.38 Piano-duo. I
13.00 Niéuws. 13.15 Voor de middenstand. I
13.20 Promenade orkest. 13.50 Gramo- 1
foonmuziek. 14.00 Voor de vrouw. 14.15 I
Viool en cello. 14.45 Gram.muziek 14 55 I
Gevarieerd programma. 15.55 „De schip- I
breuk", cantate. 17.00 Voor de jeugd.
17.30 Gram.muziek. 18.00 Nieuws. 18.15
Militair commentaar. 18.25 VARA-Varia.
18.30 Militaire Kapel. 19.00 Parlementair
overzicht. 19.15 Alt en piano. 19.45 Rege.
ringsuitzending: Ir. A. W. Swets:
„Grondonderzoek nu". 20 00 Nieuws. I
20.05 Actualiteiten. 20.15 Gram.muziek,
20.30 „De man die wilde leren grieze
len", hoorspel. 21 20 Lichte muziek. 21.45
„De weg naar vrijheid", causerie. 22 00 I
Radio Philharmonisch orkest. 23.00
Nieuws. 23 15 Socialistisch nieuws in Es-
peranto. 23.20 en 23.45-124.00 Gramofoon-
muziek.
ENGELAND. BBC LIGHT PROGRAMME 1
1500 en 247 m.
12.00 Orgelspel. 12.30 Dansmuziek. 13.00 l
Opera-orkest. 13.45 Voor de kinderen.
14.00 Voor de wouw, 15.00 Gevarieerde f
muziek. 15.30 Voor de soldaten. 15.45
Lichte muziek. 16.15 Mrs Dale's Dag
boek. 16.30 Hoorspel. 18.00 Piano-recital.
18.15 Orgelspel. 18.45 Hoorspel. 19.00
Nieuws en radiojournaal. 19.25 Sport.
19.30 Lichte muziek. 20.00 Hoorspel. 20.30
Idem. 21.00 Gevarieerd programma. 22 00
Nieuws. 22.15 Actualiteiten. 22.20 Dans-
muziek. 23.00 Boekbespreking. 23.15 Ge-
varieerde muziek. 23.5624.00 Nieuw».
BRUSSEL 324 m.
12.00 Orkestconcert. 12.30 Weerberich
ten. 12.34 Voor de landbouwers. 12.42 j
Gram.muziek. 12.50 Koersen. 12.55 Gra
mofoonmuziek. 13.00 Nieuws 13.15 Gra
mofoonmuziek. 14.00 Orkest concert, I
14.50 Gram.muziek. 15.00 Muziek-wed-
strijd. 17.00 Nieuws. 17.10 Lichte muziek.
18.00 Franse les. 18 15 Gram.muziek. 1825
Duivensportkroniek. 18 30 Voor de sol
daten. 19 00 Nieuws. 1920 Gram.muziek.
19 50 Radiofeuilleton. 20.00 Gramofoon.
muziek. 21.00 Actualiteiten. 21.15 Gra
mofoonmuziek. 22J>0 Nieuws. 22.15 Lich
te muziek. 22.35—23.00 Gramjnuziek.
(Advertentie I.M.)
Ilongerkuref»
Khoden de gezondheldl Duizel
denvrouwenln het bultenlondverkie
zen dor» ook, om slonk te worden, dem
SveltPills
«Burchard»
l de krachtig verkende.
llUereo ilonkheidsdrogen.|
Zuiver plontoordig en
volkomen onschadelijk, ook bi) lonc^
dung gebruik!
Th^ns ook in (lollend verkrijgbaar!
tn Apelktltn «nO'ogi
Oepofa AlPUAA'dcaiJgoiuiilenilnaMOO
door
A. S. M. Hutchinson
Ze bespraken de situatie en kwa
men tot de slotsom, dat ze vrijwel
hopeloos was. en de naaste toe
komst dreigend. Toch viel er een
lichtstreep over het sombere beeld
als ze verder de toekomst in keken.
Hadden ze niet hun liefde, die hen
alle moeilijkheden zou doen win
nen?
Na een lange tocht arriveerde
het rijtuig voor het huis van de
hospita, die George kende in Meath
Street.
In haar kleine voorkamer werd
het hele verhaal verteld.
Het bleek, dat ze nog nooit ka
mers aan dames verhuurd had. In
haar straat werden dames met een
wantrouwend oog aangekeken. Het
was een vaste stelregel, waaraan
elke medische student zich te on
derwerpen had, dat damesbezoek
ongewenst was.
Maar in dit geval bleek ze toe
schietelijk. Ze kende George goed
en had een zwak voor hem, orn
aat hij zich onderscheidde van de
luidruchtige jongelieden aan wie
ze haar dagelijks brood dankte.
Mary kon het achterkamertje van
meneer Thornton huren en gebruik
maken van de zitkamer van me
neer Grainger. Er zouden geen
nieuwe huurders komen tot de me
dische colleges in October hervat
werden.
Zo werd het dus geregeld, en tér-
wijl mevrouw Pinking een eenvou
dig middagmaal voor hen bereidde
bespraken ze in de zitkamer nog
maals de naaste toekomst. Over
drie weken moest George examen
doen. Weer verzekerde hij er op te
rekenen, dat zijn oom hem na zijn
slagen de 400 pond niet zou wei
geren, die voor hem alles beteken
den. de 400 pond, waarmee hij do
praktijk in Runnygate zou kunnen
kopen. Maar door de weken, die
daartussen lagen, moesten ze toch
op de een of andere manier heen.
Mary moest een onderdak hebben.
Weer moest ze naar het kantoor
van juffrouw Ram gaan en alles
vertellen, wat haar overkomen was.
Wellicht kreeg ze dan een betrek
king, die haar veilig zou stellen
tot de dag van hun huwelijk. Mocht
juffrouw Ram onhandelbaar blij
ken ze huiverden!
Met veel moeite nam George af
scheid van Mary. Hij had nog wel
willen blijven, maar ze stond er
op, dat het werk vóór ging. Want
alles hing daar nu van af.
Vrolijk gaf ze George nog een
laatste kus. Hij moest zich niet be
zorgd om haar maken. Morgen zou
ze naar juffrouw Ram gaan. Dan
gingen ze samen lunchen, en hij
kon er op rekenen, dat ze groot
nieuws zou hebben.
Zo namen ze afscheid.
BOEK IV
WAARIN ONS VERHAAL BEGINT
TE RAMMELEN
EERSTE HOOFDSTUK
Een balkon-scène
I
De dag nadat George zijn Mary
in het pension in Meath Street had
achtergelaten keerde Bill Wyvern,
na een afwezigheid van een week.
naar Paltley Hill terug.
Natuurlijk was zijn Margaret de
eersté aan wie hij bij zijn terug
keer dacht. Briefwisseling tussen
de gelieven was wegens het scher
pe oog van de heer Marrapit niet
mogelijk langs de normale weg
van de post, maar door middel van
een geïmproviseerde brievenbus in
een holle boom op Heron's Holt
waar het tweetal elkaar heimelijk
placht te ontmoeten. Nadat Bill op
ae dag van zijn terugkeer over de
hoge muur geklommen was en
zijn liefste niet op de gebruikelijke
plaats aantrof zocht en vond hij
een brief.
Het was een teleurstellende brief
voor een minnend hart. De heer
Marrapit, zo schreef Margaret,
moest wegens een verkoudheid het
bed houden, en zij was daardoor
die middag verhinderd haar Bill te
begroeten. Haar vader eiste voort
durende zorg. en het was onmo
gelijk te zeggen wanneer ze van
deze taak ontheven zou worden Ze
hoorde hem roepen en moest naar
hem toe. Veel liefs. Geen tijd voor
meer.
II
De regels werkten op Bill als een
koude douche. Zijn min of meer
zenuwachtige liefde begon gewoon
lijk bij de geringste aanleiding te
twijfelen. De week, gedurende wel
ke hij van Margaret gescheiden
was geweest was tot dat ogenblik
de langste periode, dat ze elkaar
niet omhelsd hadden sinds hun'
eerste ontmoeting. Was het niet
mogelijk, zo pijnigde hij zichzelf af,
dat zijn afwezigheid zijn beeld in
haar hart had doen verbleken? Tal
loze helden uit zijn eigen verhalen
kwamen hem voor de geest als om
te verzekeren, dat dit inderdaad
mogelijk was. Hoe meer hij er aan
dacht hoe waarschijnlijker het hem
begon te lijken.
Tegen bedtijd was hij wanhopig.
Vrezend en bevend liep hij zijn
kamer op en neer. De gedachte aan
slaap met deze moordende twijfel
in zijn hart was onmogelijk. Hij
leunde uit het raam. keek op naar
de sterren en kreunde. Toen zijn
blik zich naar beneden richtte en
bleef rusten op het grasveld, dat
in maanlicht baadde, kreeg hij plot
seling een inval. Hij zou het open
venster van zijn Margaret zoeken,
haar uit haar bed fluiten en op' de
ze manier die knagende twijfel uit
bannen.
De gedachte gaf hem nieuwe
moed. Bill begon te fluiten tot hij
zich herinnerde hoe de personen
in zijn eigen novellen zich in een
dergelijk geval zouden gedragen.
„Donkere ogen lagen grillig in een
bleek, verbeten gezicht", zou hij
neergeschreven hebben.
Zijn eigen ogen waren kinderlijk
blauw, hetgeen niet geheel in
overeenstemming was met de rol,
die hij zou gaan spelen, maar dat
kwam er minder op aan, en zijn
geest in weemoed hullend ging hij
de kamer uit en liep de trap af.
De bull-terrier Abiram, zijn gun
steling, die in de hall had liggen
slapen, trippelde een welkom op
de stenen vloer.
„Weg jij!" zei Bill somber.
De trouwe hond, die het gewon
de hart troost brengt, is een veel
voorkomende verschijnsel in ver
halen. Abiram was op deze rol niet
getraind. Het beeld van zijn mees
ter was in zijn geest niet verbon
den met verdriet. Hij was echter
intelligent genoeg om uit de toon,
waarop zijn meester sprak, af te
leiden, dat zijn nieuwsgierigheid bij
het pretje, dat wellicht op handen
was. niet op prijs werd gesteld. De
gedachte leek hem onverdraaglijk.
Om achterdocht te voorkomen
hield hij dus op met trippelen,
stond op. toen Bill hem gepasseerd
was, kroop achter hem aan en
sprong bij het openen van de deur
zijn meester voorbij, vrolijk blaf
fend het witte maanlicht tegemoet.
(Wordt vervolgd.)
Zaterdag 24 Mei 1952
