Scherpenzeel telde eens zes
schapenmarkten per jaar
Provincie Utrecht klaar om
toerist te ontvangen
Hotel „Parkheuvel" wordt
conferentieoord
Rotterdams station-Maas
verdwijnt volgend jaar
„Een Amerikaan in Parijs
toont weergaloze show
Bevolking trok in hooitijd
naar verre oorden
Burgemeester wil in
ambtswoning blijven
na ontslag
Groter Nederlandse
vliegtuigproductie
Frankrijk wil invoer
verder beperken
Vrijgezel Poppe
wordt
„Papa Boem"
Zaterdag 14 Juni 1952
„Tjonge, tjonge, wat is 't weer stil in 't dorp," zouden de Scherpenzelers
in deze warme en droge Junidagen tegen elkaar zeggen, indien wij niet
1952, maar 1902 schreven. Een vijftig jaar geleden was het Immers nog
algemeen gebruikelijk, dat een groot deel van de bevolking naar „Holland"
trok om gras te maaien en bij het binnenhalen van het hooi te helpen.
Zowel mannen als vrouwen namen aan deze „grote trek" deel. Er was
slechts één voorwaarde aan de tocht verbonden: Men moest ijzersterk zijn!
van tijd tot tijd „gesmeerd" te wor
den. Vele lieden vinden, dat voor
smering een zeker geestrijk vocht
het meest in aanmerking komt. Het
resultaat was helaas, dat er tegen
het einde van de marktdag nog wei
eens vechtpartijen ontstonden.
Hetzelfde marktplein is ook eens
vol geweest met loeiende koeien,
maar die kwamen niet ter markte.
Van watersnood nu
geen last meer
Reeds voor dag en dauw kwamen
de tochtgenoten bij elkaar om de
verre reis, die geheel te voet werd
afgelegd, te aanvaarden. Een bun
deltje kleren op de rug, wat leef
tocht en soms ook enige hooivorken
en harken werden meegenomen.
Zingend en welgemoed toog men op
weg en wanneer men na één of twee
dagen op het werkterrein aangeland
was bleef men dikwijls zoveel als
mogelijk bij elkaar in de buurt. Ge
zelligheid en aanhankelijkheid zijn
nu eenmaal eigenschappen, die ons
volk zeer eigen zijn.
Dit alles vond plaats in de dagen
toen er rond Scherpenzeel nog vrij
wel geen weilanden te bekennen wa
ren. Zo schaars was het gras er, dat
de enkele boer, die in het bezit van
enige koeien was. deze dieren moest
laten weiden langsde bermen
van de wegen. En aangezien het nu
eenmaal niet mogelijk is een koe.
net als een geit, ergens aan een
paaltje vast te binden, liepen de
dieren zomaar los langs en over de
grote straatweg. Veel verkeer was
er nog niet en de enkeling, die door
zo'n koebeest in de weg gelopen
werd, gaf dat dier met vlakke hand
een ferme slag op het lichaamsdeel,
dat de biefstuk oplevert,
Scherpenzeel lag toen nog temid
den van „arme" gronden, waar de
vele schapen op de eindeloze hei
develden, van Scherpenzeel tot Bar-
neveld toe, hun maaltje bij elkaar
graasden. Het beeld van de kudde
met herder herdersjongen en trou
we herdershond, die zo teer en be
zorgd met de dieren om kan sprin
gen, was toen nog werkelijkheid in
deze dreven. Alles was in dit dorp
op de schapenteelt ingesteld. De
boeren verbouwden grote hoeveel
heden spurrie, omdat de omgeving
niet altoos voldoende voedsel voor
de dieren opleverde, terwijl ook de
schaarse koeien niet afkerig van dit
voedsel waren. Wanneer de vacht
van de schapen voldoende volgroeid
wag, werden de enorme kudden
langs de wegen en dwars door het
dorp naar de Lunterse Beek gedre
ven. Daar heerste dagenlang de gro
te bedrijvigheid van het schapen-
wassen. want voordat de wol afge
schoren werd moest die zo schoon
mogelijk zijn, tenminste wanneer
men een zo hoog mogelijke op
brengst wilde krijgen en wie is daar
niet voor te vinden? Ongelooflijke
hoeveelheden van het onmisbare
goedje kwamen aan de markt, of
liever gezegd, zover kwam de wol
niet eens. want Van Kessel met
zijn groot wolbedrijf kocht practisch
alle wol direct van de schapeneige-
naars. Van het hele wolbedrijf is
thans niets meer over. alhoewel het
oude ambacht de laatste jaren weer
een beetje herleefd is in de wol-
ververij, die Scherpenzeel tegen
woordig rijk is. Alleen wordt de wol
thans van elders geïmporteerd, want
de eindeloze heide is in vruchtbare
grond herschapen.
ZES MARKTEN
Een ander gevolg van de schapen
teelt was eertijds de wijd cn zijd
vermaarde Scherpenzeelse schapen-
markt. Liefst zes markten werden
er per jaar gehouden. Het markt
plein bij de kerk was dan boorde
vol blatende dieren. De marktlieden
kwamen van ver, want de Scher
penzeelse schapen waren zeer in
trek. Overigens ging het er op zo'n
markt nogal rumoerig toe, want de
droge kelen behoorden natuurlijk
*N
Dat zegt nog niets
Als er eens een wonder zou
gebeuren, zo zegt de in Christus
geïnteresseerde mens, die best
zou willen geloven, waarom ook
niet, maar dan toch wel iets te
zien zou willen krijgen, dat
kortweg „sterk" genoemd zou
kunnen worden. De eerste de
beste goochelaar (respect voor
dit beroep!) wordt geloofd. En
de goochelaar, die laat zien, dat
zijn wonderen trucs zijn, stelt
onze kinderlijke geest teleur.
Als er eens een wonder zou ge
beuren. Met meer klem wordt
het gezegd door de mens in
nood. die niet meer uit de
schuld weet te komen of die
door de ziekte verstrikt is. en
vu lam gelegd. Dan wordt de
nieuwsgierige vraag een angst
kreet.
Nu, en als er nu eens een
wonder zou gebeuren! Dan zegt
de Bijbel zelf: dat zegt nog
niets! De tovenaars van Egypte
weten na enige moeite Mozes in
dit ovzicht te troeven. En in
Openb. 13 staat de caricatuur
van de gebedsgenezing gete
kend: het daemonische beest
liep een dodelijke wond op,
maar de dodelijke wond genas,
en de hele wereld liep dat beest
met verbazing achterna!
Neen, dat zegt nog niets! Dat
is alleen verbazingwekkend
voor de mensen, voor wie alles
op deze aarde aan hun denksche
ma van oorzaak en gevolg ge
ketend is. zodat ze met elke
naam eer. verklaring gegeven
hebben. Dat zegt nog niets. De
vraag in de Bijbel is niet: ge
beurde er maar eens een won
der?, maar: waar is de weg, die
God m\j wijst? Loopt die weg
dood op een muur, tegen een
afgrond, geen nood. Als het zijn
weg is, is die muur geen hin
dernis en die afgrond te over
komen. En wanneer de mens,
die in het geloof gaat. vooruit
ziet. ziet hij alleen de weg.
kijkt hij om. dan ontdekt hij de
wonderen. Wondergeloof is het
geloof der dankbaarheid van 't
kind. dat leeft uit Vaders hand
op Vaders belofte.
v. E.
V.J
doch waren naar het dorp gebracht
vanwege de grote watersnood, die
deze omgeving geteisterd heeft.
Aangezien de dieren niet in de kou
buiten konden blijven, werden zij
enige dagen in de kerk onderge
bracht.
Thans in 1952 is het in de zomer
niet meer „stil op 't 'dorp", het is er
zelfs drukker dan in de winter,
want het herbouwde dorpje, dat
mag gelden als één van de beste
voorbeelden van na-oorlogse bouw
kunst, trekt veel bezoekers, die niet
bevreesd behoeven te zijn voor los
lopende koeien, noch voor waters
noden, want de koeien lopen in net
afgerasterde weiden, terwijl het wa
ter al sedert lang door allerlei in
genieuze kunstwerken in bedwang
gehouden wordt.
J. H. E. REESKAMP
Het centrum van Scherpenzeel in
1642. Op deze plek werden ja
renlang de beroemde schapen-
markten gehouden.
Vacantiemogelijkheden zijn legio
(Van een onzer verslaggevers)
Voor vele Utrechtse gemeenten is het toerisme tot een levensbelang ge
worden. Men stelt er zich dan ook meer en meer op in vacantiegangers cn
vreemdelingen aan te trekken. Velen staan sceptisch tegenover de „vreem
delingen-industrie". Wanneer men zich zou beijveren van het met vacantie
gaan 'n „industrie" te maken, waar zoveel mogelijk aan te verdienen valt en
daarbij zo weinig mogelijk rekening zou houden met het belang van de
toerist, dan zou er reden zijn om van verwording te spreken. Toen wij dezer
dagen echter met een excursie van VW een tocht door onze provincie
maakten, zijn wij tot het inzicht gekomen, dat er van een dergelijke ver
wording hier geen sprake is.
Afgezien van de baten die de
Utrechtse gemeenten jaarlijks van
het toerisme trekken, besparen zij
zich anderzijds kosten noch moeite
het de vacantieganger zoveel moge
lijk naar de zin te maken. Niet
voor niets keren talrijke toeristen
jaar in jaar uit naar dezelfde vacan-
tieoorden terug. Eén van deze oor
den is Maarn. De gemeente Maarn
heeft voor de natuurliefhebber het
grote voordeel, dat zij grotendeels
uit grootgrondbezit bestaat, waar
door de natuur in wijde omtrek in
oude staat bewaard is gebleven. In
dustrieën kregen cr geen kans zich
te vestigen.
Dit vertelde ons burgemeester Van
Hemert, die ons met alleszins ge
rechtvaardigde trots op „De Stamer-
hoef' een schitterend vacanticcen-
trum in zijn gemeente rondleidde.
Ook de omgeving van Doorn blijft
met de Kaapse bossen en hel
zwembad Woestduln een recrea
tiegebied van de eerste orde.
LEERSUM
De eigenaar van het kampcen
trum „Nieuw Wildenburg" in Leer-
sum begon enkele jaren geleden
met het verzorgen van kippen. Door
oude relaties uit Rotterdam, die
hem geregeld kwamen bezoeken,
kwam hij op het idee, het ook eens
„met mensen te proberen". Thans
exploiteert de heer Van de Bijl een
uitgestrekt buitencentrum: drie en
een halve hectare van zijn prachtig
beboste terrein zijn gereserveerd
voor sobere, doch smaakvolle huis
jes en dan resten er voor de tent-
kampeerders bovendien nog ruim
vier hectaren.
Helaas mag men het terrein van
de Leersumse plassen niet zonder
geleide betreden. Als men echter
door boswachter Pater wordt rond
geleid. slaat dit nadeel in een voor
deel om. De heer Pater is reeds 51
jaar in dienst van Staatsbosbeheer
en niemand beter kan u over de
zwermen vogels (meeuwen, talingen,
geoorde futen enz.) inlichten dan
hij.
RHENEN
Van verre ziet men reeds de Rhe-
nense Cunera-toren verrijzen. Een
eeuwenoude toren in een nog ouder
stadje met een rijke historie. De ge
schiedenis van Rhenen wordt ge
ïllustreerd door de interessante
voorwerpen, die er liggen uitgestald
in het oudheidkundig museum. De
Frankische vondsten die men ver
leden jaar deed, zijn wel het meest
belangwekkend. Knappe aardewerk
kunst en hoogst artistieke sieraden
uit de Frankische tijd kan men er
zien. Geen wonder, dat men er over
denkt van de fraai bewerkte gespen
souvenir-copieën te maken! Van de
Panorama-molen heeft men een
brillant uitzicht over de omliggende
bossen en akkers. Onze bus reed
voort en wij kwamen in
SOEST
Temidden van zijn prachtige bos
sen, duinen en Eempolders ligt het
dorp Soest. Urenlange boswandelin
gen. verkenningen in de duinen, de
fraaie verten van de polders en het
mooie kronkelende riviertje de Eem,
dit alles wacht de bezoeker van
Soest. Toneelliefhebbers kunnen er
terecht in het openluchttheater.
Practisch is er het „driekaarten-
systeem" van VW. Verscheidene
attracties vallen U ten deel als U
slechts éénmaal een bescheiden
bedrag betaalt Soester flora" is
een gelukkige combinatie van park
en natuurreservaat.
AMERSFOORT
Amersfoort heeft sinds enige jaren
een aantrekkelijk dierenpark. Wel
licht is de schitterende ligging
midden in een bos de oorzaak,
dat men onder de bezoekers zoveel
Amsterdammers telt. Amersfoort is
een aantrekkelijke stad met zijn
schilderachtige gebouwen en over
vloed van geschiedkundige over
blijfselen, die het de toerist moge-
De Panorama-molen te Rhenen
lijk maken Amersfoorts ontwikke
ling te volgen vanaf het allereerste
begin als vesting tot zijn tegen
woordige uitbreiding als stad/
LOOSDRECHT
Aan de Loosdrechtse steigers lig
gen ongeveer 3500 boten gemeerd.
Loosdrecht het dorado voor wa
tersportliefhebbers. Loosdrecht, waar
verleden jaar de Europese zeilkam-
piocnschappen werden gehouden.
Wanneer het een goede zeilzondag
is, kan men in Loosdrecht op elke
hectare water gemiddeld één zeil
boot aantreffen. „Dit is wel de op
timale bezetting", vindt burgemees
ter Vunderink. De zware weelde
belasting op boten maken het de
werven en verhuurders wel heel
moeilijk. Maar desondanks vaart
men door.
Slechts enkele indrukken konden
wij onze lezers geven. Een rondtocht
van één dag is te weinig om onze
mooie provincie geheel te zien. Vele
zijn de mogelijkheden.
De bureaux van de Vereniging
voor Vreemdelingenverkeer zijn
echter dagelijks geopend voor het
geven van inlichtingen.
(Van onze correspondent).
ASSEN. In Westerbork is een
kwestie ontstaan rondom de bur
gemeesterswoning. De oud-burge
meester, de heer Van der Worp,
die geschorst en daarna ontslagen
werd, weigert de ambtswoning te
verlaten, waardoor de nieuwe
burgervader gedwongen is op een
hotelkamer te verblijven. Deze
zaak is door de gemeente Wester
bork aanhangig gemaakt bij de
Asser arrondissementsrechtbank,
die haar Donderdag in kort ge
ding behandelde. Daarbij is uit
gesproken dat de gemeente de
volle rechien op de ambtswoning
heeft, maar de heer Van der Worp
gelegenheid dient tc geven tot 1
October a.s. in de ambtswoning te
blijven wonen.
Voor iedere dag die hij na 1
October in de woning blijft moet
hij een dwangsom van vijftig gul
den betalen.
DEN HAAG. Deze week zijn in
Den Haag Amerikaans-Nederlandse
besprekingen gevoerd om in de toe
komst te geraken tot een verhoog
de Nederlandse vliegtuigproductie
met behulp van middelen uit het
z g. Amerikaanse off shore-program.
Tot nu toe werden krachtens het
Amerikaanse off shore-program al
leen onderdelen in West-Europa ge
fabriceerd. De Nederlandse vlieg
tuigindustrie heeft op slechts 50 pet
van haar capaciteit kunnen werken
en door gebrek aan financiële mid
delen was het niet mogelijk de ver
vaardiging van volledige Meteoor
straalvliegtuigen te verhogen of te
verdubbelen.
De Nederlandse regering heeft nu
plannen om de productie van straal
vliegtuigen te vergroten, waarbij de
financiering in de eerste plaats
door Nederland zelf zal geschieden,
maar in de toekomst tevens met
middelen van het off shore-pro
gram.
Nederlandse graveur
Elenbaas bekroond
De Fransman Raoul Defy kreeg
de prijs van de „presidence du con-
seil". bestemd voor een buitenlands
schilder, de Amerikaan Alexander
Calder ontving de zelfde onder
scheiding voor een buitenlands
beeldhouwer en de Duitser Emil
Nolde, die voor een buitenlands
graveur.
Verder werden prijzen uitgereikt
aaan de Nederlandse gra-
ve.ur Willy Elenbaas, (Co.
lombo-prijs) aan de Engelse schil
der Graham Suthertan, aan de Zwit
serse schilder Max Gluber. aan de
Oostenrijkse graveur Alfred Kubin
en aan de Belgische graveur Joseph
Cantré.
PAKIJS Dc Franse minister
raad heeft Vrijdag besloten, dat de
invoer uit de landen der O.E.E.S.
in het derde kwartaal van dit jaar
ongeveer 57 miiiiocn gulden lager
zal zün dan In het tweede kwar
taal. Deze nieuwe invoerbeperking
zou vooral betrekking hebben op
tcxtielgoederen.
De invoer tut de landen der OR.
E.S. is voor het tweede kwartaal
van dit jaar reeds eerder beperkt
tot een waarde van ongeveer 530
mUlioen gulden. In welingelichte
kringen te Parijs verwacht men
moeilijkheden, wanneer het in
voerprogramma voor het derde
kwartaal aan de O.E.E.S. zal wor
den voorgelegd, hetgeen aan het
einde van deze maand zal geschie
den.
Mr Kortmann naar Breda
als burgemeester?
(Van onze correspondent)
WEERT Burgemeester mr dr
C. N. M. Kortmann is benoemd tot
burgemeester van Breda, als opvol
ger van mr dr Claudius Prinsen,
die enige tijd geleden is overleden.
Mr Kortmann is tevens voorzitter
van de Mijn-Industrie-Raad. Door
zijn vertrek uit Limburg komt de
presidcntszetel weer eens vacant
van het hoogste college in de pu
bliekrechtelijke organisatie der
mynen.
Huis van Delacroix
centrum voor kunstenaars
In Londen is een tentoonstelling
geopend van werken van de Franse
schilder Delacroix. Dc baten van
deze tentoonstelling worden aange
wend voor het onderhoud van Dela
croix' huis en studio te Parijs, dat
een centrum wordt voor kunste
naars. De geëxposeerde schilderijen
zijn uit vele delen van de wereld
bijeengebracht.
Het hotel „Parkheuvel" te Nun
speet. dat een conferentie-oord
wordt van het Humanistisch Ver
bond.
Eigen tehuis voor Humanistisch Verbond
NUNSPEET. Als iemand, kort na de bevrijding, toen een aantal huma
nisten in Utrecht bijeen waren om tot dc oprichting van het Humanistisch
Verbond te geraken, voorspeld had dat dit verbond In 1952 ccn eigen te
huis, conferentieoord en vacantle-centram zou bezitten, dan zou men hem
amper hebben geloofd. Maar dit luchtkasteel is verwerkelijkt, lezen we in
„Mens en Wereld" van Juni 1952. Het is het in Nunspeet bekende hotel
Parkheuvel.
De algemeen-voorzitter Dr J. P.
van Praag zal het tehuis op Zondag
22 Juni officieel openen. Mevrouw
C. Breebaart-Bruseker uit Arnhem
zal declameren.
Gisteravond hebben we een be
zoek aan de nieuwe beheerder van
het tehuis gebracht, 't Is de heer
J. G. Eekman uit Utrecht, die de
scepter in dit nieuwe vacantie-oord
zal zwaaien. Er wordt nog hard ge
werkt in het gebouw, om alles voor
de opening in orde te brengen. Hier
een kwastje verf, daar een nieuwe
betimmering. Geestverwanten uit
Nunspeet bieden de helpende hand
en verschillende grote fabrieken en
instellingen zorgen voor een goed
kope inrichting en aankleding.
„De medewerking, die we onder
vinden is groot," vertrouwde de
heer Eekman ons toe. „Hoe het alle
maal worden moet? Vraag dat alst
ublieft niet. We zijn gestart met va
ge plannen. Al werkende zullen deze
plannen vaste vorm aannemen,
's Zomers zullen de vacantie- en fa
miliekampen enz. hier worden onder
gebracht. Het gebouw is met neven
gebouwen berekend op een capaci
teit van 90 personen. Het terrein van
lVi ha biedt grote mogelijkheden
voor tentenkampen enz. 's Winters
zullen hier allerlei conferenties ge
houden worden. Alles is nog in
„staat van geboorte". Er wordt ech
ter hard gewerkt en nog dit jaar zal
het gebouw geexploiteerd worden.
Er is nog veel aan de inrichting te
doen. De garage wordt verbouwd en
allerlei andere veranderingen zullen
Utrechters komen dan
aan op vernieuwde
„Delftse Poort"
ROTTERDAM. Eén van de per
rons van het nieuwe station Delftse
Poort wordt niet minder dan 400
meter lang! Dit z.g. „zesde perron"
zal in z(jn geheel dienen om het
kopstation-Maas dat gaat ver
dwijnen te vervangen. In Octo
ber 1953, gclyk met het ingaan van
de nieuwe dienstregeling, hopen do
Spoorwegen het perron in gebruik
te kunnen nemen.
De „overname" van het reizigers-
vervoer van station Maas zal in
één nacht geschieden. Wanneer de
laatste reiziger van de laatste op
„Maas" aankomende trein de con
trole zal zijn gepasseerd zullen de
stations-ambtenaren de loketten van
het tot verdwijnen gedoemde sta
tion sluiten. De volgende dag zal
de eerste Rotterdamse treinreiziger
voor de richting Utrecht zijn schre
den moeten richten naar station-
D.P. Maarhij zal voor een en
kele reis naar het „hart van Hol
land" een dubbeltje meer moeten
betalen dan de dag daarvoor!
Dit zullen uiteraard ook de
Utrechters moeten, als zij naar Rot
terdam treinen. Deze verhoging zit
'm in het feit, dat zij ongeveer vier
kilometer langer mogen reizen en
de N.S. berekenen hun tarieven nog
altijd naar het aantal afgelegde
kilometers.
Voor de Utrechters, die naar
Fijenoord. Barendrecht, Zwijndrecht
of Dordrecht moeten doorreizen,
staat er een troost tegenover: zij
hoeven niet meer de wandeling te
maken van „Maas" naar station
„Beurs", om daar de doorgaande
trein te nemen.
worden aangebracht. Hotel Parkheu
vel in Nunspeet, beter bekend als de
Belvédère, is dus het eerste Huma
nistische Tehuis in Nederland. On
langs werd in deze buurt het Mili
tair Tehuis van dit Verbond ge
opend, thans volgt het particuliere.
We schetsen de doelstelling van dit
huis het beste als we nogmaals
„Mens en Wereld" citeren en daarin
lezen:
Het Humanistisch Verbond wil een
geestelijk tehuis zijn voor het bui
tenkerkelijk deel van dc Nederland
se Bevolking cn zal nu bij deze taak
de hulp krijgen van een materieel
huis, waar humanisten in de eerste
plaats elkaar zullen kunnen ontmoe
ten, waar gewerkt en geluierd, ge
sproken en geluisterd, gezeten en
gewandeld, gegeten cn geslapen zal
worden en waar. wat er ook gebeurt
een sfeer zal zijn waarin de huma
nist zich thuis zal voelen."
Grand-théatre
In de Donderdagcyclus brengt
„Grand" 19 Juni „Gefolterde men
sen". Zoals uit zovele na-oorlogse
Italiaanse films spreekt ook uit do-
ze rolprent een sterke zin voor de
realiteit. Het is het trieste verhaal
van een Joodse gemeenschap in
Parijs, die in 1940 door verraad in
handen der Duitsers valt Regisseur
Gofred Allessandri vertelt ons in
sobere taal van de angst voor de
toekomst dezer mensen, het trans
port naar de dodenkampen en hun
leven daar. De film getuigt ook van
de geestkracht die zij wisten op te
brengen, van hun verzet en van de
diepe ellende en vernedering. De
realiteit is, zoals wij dit van de
Italianen gewend zijn: hard maar
zuiver, want niet gebaseerd op sen-
satielust. Ingetogen is het spel van
Valentino Cortese cn Vittorio Gas-
mann.
Al te letterlijk moeien we de titel van de film „An American in Paris"
vooral niet interpreteren. Zeker: zij behandelt wel dc lotgevallen van een
Amerikaan, maar het TarUs, waarin deze kunstschilder annex tapdancer
verblijf houdt, Hjkt bitter weinig op de Franse hoofdstad in dc na-oorlogse
jaren. Maar wat doet het er toe, dat het decor van Montmartre cr soms wat
al tc dik bovenop ligt? Het stoort ons niet, dat het verhaaltje „rammelt";
en dc vele onwerkelijke typen, die In het Hollywoodse Parijs rondwandelen
hinderen ons al evenmin. Het gaat om de show, cn die is in „Een Amerikaan
in Parijs" weergaloos.
Veel showfilms,
die de Amerikanen
gemaakt hebben,
waren bewerkin
gen van succes
revues van Broad
way. Dat is ditmaal
echter niet het ge
val. Wel heeft men
gebruik gemaakt
van bestaande mu
ziek, maar het ge
geven is volkomen
nieuw. ,,An Ameri
can m Paris": dat
was een composi
tie van George
Gershwin, oa. ge-
inspireerd op de
klanken van de
orkestjes, die een
Amerikaan „toe
waaien", wanneer
hij over de boule
vards langs dc
caféterrasjes wan
delt. Deze melodie
en een aantal an
dere. eveneens van
Gershwin, zijn in
de film verwerkt
Gene Kelly, geen
onbekende in
showfilms, vertolkt
de mannelijke
hoofdrol in „An
American in Pa-
ris", en we kunnen volop genieten
van zijn fantastische danskunst. En
zingen kan hij ook. Er is echter nog
een andere fameuze zanger te be
luisteren. Georges Guetary, door ra
dio en gramofoon evenmin een on
bekende. Als partnor van dit twee
tal treedt op Leslie Caron, Pavijse
van geboorte cn een balletdanseres
van de eerste rang.
Grandioos zijn in deze film de
shownummers, die met het verhaal
weinig of niets tc maken hebben,
maar waarin filmkunstenaars zich
uit konden leven. Alle begrenzingen,
die verbonden zijn aan het ballet op
een toneel, vallen weg, cn tegen een
steeds wisselend decor zien we voor
onze ogen liet fantastische mengel
moes van kleur en rhythme, dat
Mrv.v*-.V9*
iciJpaKj
Rembrandt
In Rembrandt" draait tot en niet
Maandag „Paniek in Fort Worth',
ccn Western van het betere sooit,
waarin Randolph Scott als hoofd
rolspeler door het uitgeven van een
krant, en met duchtige steun, van
revolvers het kwaad uitroeit.
Misstanden in gevangenissen zijn
reeds meerdere malen het onder
werp geweest van Amerikaanse
speelfilms. In de film „Achter ge
vangenismuren" (Dinsdag tot en met
Donderdag in Rembrandt) wordt de
roerige historie van Folsom Pri
son. een om haar strenge tucht
beruchte Amerikaanse gevangenis,
weergegeven. Gevaarlijke misdadi
gers worden getyrannisccrd en Fol
som Prison krijgt daardoor de sfeer
van een vat met dynamiet, waar
slechts een klein vonkje nodig is
om een uitbarsting te veroorzaken
Gevangenis-opstanden, sadistische
handelingen van een gevangenis
directeur van de oude stempel en
de verwoede pogingen van een
progressieve collega om vernieu
wingen in het gevangeniswez door
te voeren zijn de voornaamste be
standdelen van deze sterke speel
film. waarin David Brian cn Steve
Cochran de hoofdrol spelen.
City-theater
Met „De Wolf van Sila" brengt
City een mooie spannende Italiaa i-
se film, die zich afspeelt in een
streek van wilde, nog ongerepte
natuur in Zuid-Italië. Het is een
verfilming van ecu oude legende,
die daar nog onder de bevolking
leeft, welke verhaalt van een eer
zuchtig man. die beducht voor een
schandaal waardoor zijn familie-eer
in discrediet zou kunnen komen,
de verloofde van ziin zuster cn
diens moeder onschuldig dc dood
instuurt. Vele jaren later verschijnt
de dan volwassen zus- -r van de
gedode in die landstreek en zoekt
haar broer en moeder te wreken,
wat haar gelukt doch op een an
dere wijze dan ze zich gedacht
had. Silvana Mangano en Vittorio
Gasmann spelen dc hoofdrollen in
deze film. welke geregisseerd werd
door Duilio Coletti.
Van Maandagavond af geeft
„Olympia" een nieuwe hoofdfilm,
n.l. „De man die zijn moordenaar
zocht", een film van strijd in de
onderwereld. Deze film gaat over
een man, die in financiële moei
lijkheden geraakt zijnde, wil huwen
beheert, maar wiens vermogen hij
beheerd, maar wiens aanzoek eerst
wordt afgewezen omdat zij met een
ander wil trouwen. Met een leider
uit de onderwereld spreekt hij af.
dat die man vermoord zal worden,
als diens foto in de krant zal ver
schijnen. W. Lee Wilder voerde
over deze film de regie.
Papa Boem (Nils Poppe) is zo
die hij als kind heeft aangeno-
gelukkig met de kleine Tommy,
men, dat hij bij de trouwerij zijn
„vrouw" schijnt te vergeten.
Trouwens het huwelijk is voor
hem niets dan schijn.
Prinses Beatrix berocht
beeldententoonstelling
ARNHEM Vrijdagmiddag heeft
prinses Beatrix met haar klassege
noten ccn bezoek gebracht aan de
beeldententoonstelling. De kinderen
werden rondgeleid door de deskun
dige van de tentoonstelling, me
vrouw Heil.
Leslie Caron en Gene Kelly brèrf^
gen in „An American in Paris"
o m. een show in de sfeer van
Toulouse Lantrec.
slechts met het woord show Is te
omschrijven De perfectie, waarmee
deze scenes verzorgd zijn, doen dc
film uitsteken boven het doorsnee-
product in dit genre. De vele ver
rassende vondsten, die regisseur
Vinccnte Minelli in toepassing
bracht, zullen eveneens ertoe bijge
dragen hebben, dat „An American in
Paris" aan gene zijde van de oceaan
de onderscheiding „beste film van
het jaar" kreeg. Zo'n vondst is bij
voorbeeld de grappige scene in het
begin, waarin Gene Kelly samen met
een groepje „Parijsc" kinderen het
liedje „I got rhythm" ten gehore
brengt. Verrassend is ook de droom
van de onfortuinlijke componist, die
zichzelf een pianoconcert ziel vertol
ken. met een orkest dat onder zijn
leiding staat, cn dat bestaat uit mu
sici, die allemaal zijn gezicht dra
gen. Zelfs in het enthousiaste pu
bliek ziet deze musicus (een rol van
dc vermaarde pianist Oscar Levant)
zichzelf.
„An American in Paris" wordt
vertoond in Grand.
Uitermate genoeglijk
film werk
Papa Boem is een film, die men
met bijzonder plezier van het begin
tot het eind kan zien. en die het
komisch talent van Nils Poppe uit
stekend illustreert. De poëzie en
het scheutje levenswijsheid, die in
de eerste door hemzelf geregisseer
de films het „aroma" verhoogden,
ontbreken hier weliswaar en de
stille glimlach, die ons de beste
scènes van vroeger ontlokten, is nu
doorgaans een klinkende lach, maar
het is een lach, die nergens gefor
ceerd of wrang wordt, een „gezon
de" lach en wat kan men in
deze zwarte tijd voor bezwaar ma
ken tegen gezond amusement?
Men ziet hier Nils Poppe als
veilingmeester in een kleine plaats,
een vrijgezel van Drofessie, die plot
seling met een schat van een baby
van een half jaar, een vondeling,
wordt opgescheept en die. na het
kind eerst naar het Kindertehuis
te hebben gebracht, daarna besluit
de zorg van het „joch" op zich te
nomen. Maar dan wil hij getrouwd
zijn, niet om een „vrouw" tc heb
ben, maar een „moeder" voor zijn
kind. Welnu de echte moeder, die
haar man kort na de geboorte van
Tommy heeft verloren, meldt z-ich
voor dit kameraadschapshuwelijk
aan en beleeft het gelukkig ook
nog al moet er vóór die tijd
heel wat „onherstelbaars" gebeuren
dat het eerlijk menens wordt
tussen haar en Boem.
Dit verhaal is doorspekt van de
grilligste avonturen. Fabian Boem
verschijnt zelfs in de „worstel-
ring", waar hij met een gevreesd
trainer vecht, terwijl hij tegelijker-
lijd in dc volle hitte van de strijd
en bij de zotste standen het boekje
blijft bestuderen: „Hoe leer ik wor
stelen". Ook doet hij mee in ccn
belangrijke wedstrijd hardlopen over
een Engelse mijl cn weet met zijn
wonderlijk gedribbel nog te win
nen ook. en zelfs een nieuw we
reldrecord te vestigen!
Kortom, een vermakelijk geval,
te danken aan een scenario van
Nils Poppe zelf en Per Schyttc,
terwijl Lars-Eric Kjellgrcn weer de
regie voor zijn rekening heeft ge
nomen. Nils Poppe geeft zijn beste
spel en is evenzeer komiek als
acrobaat. Hij wordt terzijde gestaan
door Elsc-Mcrette Heiberg als het
vrouwtje, dat genoopt is haar baby
te vondeling te leggen, terwijl de
kleine Tommy, belichaamd ln de
pittige krullebol Glenn Olsscn er
ook wezen mag. Het zal mij be
nieuwen of deze Glenn die al in de
wieg voor de camera speelt, de
filmkunst bij 't ouder worden trouw
blijft. Voorzover men bij een kleuter
daarvan kan spreken talent is cr
zeer zeker! Van Vrijdag tot en met
Woensdag draait deze film in het
City-theater Soestdljk.
Donderdag geeft het City-theater
te Soestdijk een vertoning van het
Zweedse filmwerk „Appassionata",
met de vermaarde Viveca Lindfors.
bijgestaan door Georg Rydeberg en
Alf Kjellin, tot stand gekomen on
der regie van Olof Molandcr. „Ap
passionata", gebaseerd op Beetho
ven's onsterfelijke sonate, is een
film, waarvan men zou kunnen zeg
gen. dat hij de mens én de muziek
behandelt, in hun innigste verbon
denheid. Een beroemd pianist, die
ten onder ging door de vrouw, die
hem bezielde, is het onderwerp van
deze film. waarin Beethoven's so
nate prachtig wordt weergegeven.
