VOORAL VOOR VROUW
Belle heeft een dierentuin en
verzamelt deegrollers
Winkelen
Consument ten nauwst e betrokken
bij landbouwgemeenschap
Landbouwers beraden zich
over mond- en klauwzeer
Na twintig jaar kreeg ze toch
nog haar Koala-]
-beertj
Onze neuroses fladderen
om het blank-beuken
SOLEX STATION
Wie helpt Diny met haar
garderobe
Vrijdag 18 Juli 1952
7
Hoe lang is een nijlpaard zijn staart? V/at schrijft U een zieke ka
narie voorDe nieuwe telefoniste in de dierentuin van San Diego, Calt-
fornië. kreeg deze vragen te beantwoorden zodra zij haar baan begon.
Dat was bijna 30 jaar geleden; vandaag ts Belle Benchley 70 jaar en
voor zover bekend de enige vrouwelijke „curator" (directrice) van een
dierentuin. Officieel is zij de directrice van California's Dan Diego's
dierentuin. Volgens haar eigen beschrijving is 217 hulshoudsteradvi
serend geneesheer en huisvrouw" voor haar familie van duizenden. En
haar reputatie zegt dat zy de enige vrouw in de wereld is die een
dierentuin heeft. Dat is Belle Benchley, nu 70 jaar.
Als u deze gezette, moederlijke
I vrouw ontmoet, haar liefhebberijen
I zijn het verzamelen van recepten
I deegrollers en bijzondere deeg-snij
I tiers, dan moet men eigenlijk di-
I reet twee vragen stellen. Hoe b-e
I stiert een v^ouw een dierentuin
I waar men toch spinnen, muizen,
I reptielen en andere dieren aantreft
I die zo traditioneel afstotend zijn
I voor vrouwen- en hoe kreeg zij die
I baan in de eerste plaats?
Ongeveer 3D jaar geleden werd
I Mrs. Bencnley weauwe. Zij nad een
I zoon aie nog naar scnooi moesi. zc
I vond een Daan ais Doekhouasier in
de ban Diego Zoological Gardens,
een positie die meeoracht dat zy
de leietoon moest beantwoorden.
Veel van de mensen aie opoelaen
vroegen een en dezelfde vraag en
f wel „Hoe laat gaat de dierentuin
open?" Maar vele anderen vroegen
1 wat ze toch met hun zieke kanarie
moesten doen en „hoe lang is de
staart van een nijlpaard en noe kan
ik een gevaarlijke van een niet ge-
va ar lij ke slang onderscheiden?"
Mrs. Benchley nam haar plichten
bijzonder serieus op. Zij gaf ant
woord op iedere vraag en niemand
hoefde met een ontevreden gevoel
de telefoon weer neer te leggen.
Omdat zij op elke vraag een nauw
gezet antwoord wilde geven, kreeg
de boekhoudster al gauw een uit
gebreide kennis van zaken, die haar
onmisbaar maakte. Twee jaar later
werd zij hoofd van het personeel
van de dierentuin. Een dierentuin
leiden is geen zwaar werk voor
Belle Benchley. Ze heeft een gren
zeloze interesse voor dieren en, wat
veel belangrijker is. ze heeft een
„dieren-insunct", dat maakt dat alle
dieren, zelfs wilde, zich tot haai
aangetrokken voelen. In haar ogen
zijn dieren temperamentvoile, ge
compliceerde individuen. Ondei
haar exentrieke vrienden bevinden
zich Marie, het kleine walrusje die
„Ma" zegt als hij om zijn melk
vraagt; Empress, de plaagzieke oli
fant, Bum de aannaLge condor; en
Juggs, de oerang-oetang, met aan
leg voor werktuigkundige die zij
liever en kieskeuriger vindt dan
menig mens. Dieren vragen veei
aandacht en Mrs. Benchley maaKi
lange werkdagen. Zij brengt weken
m de dierentuin door zonaer eens
een dag vrij te nemen; jaren zijn
zonder vacantie voorbijgegaan.
„Ik moet altijd klaar staan om
een ziek baby aapje te verzorgen
tot hij gezond is 01 om 50 honoen-
of zandvlooien naar een vlooien
theater te verzenden. Alles kan ge
beuren in een dierentuin. „Eens
redde zij een zieke Gaiapagos scniici-
pad van de dood door hem een
mengsel van onversneden alcohol
met wonderolie te voeren en hem
daarna, vlak bij de kacnel, te sla
pen legde.
Eemge van haar aangenaamste
herinneringen staan in veroand met
de wonderlijke banden die soms
ontstaan met oe meest uiteenlopen
de dieren. „Een van de gekste",
zegt zij, „was de Bantam-kip die
een vurige bewonderaarster werd
van een zeehond." Bijna net zo
wonderlijk was het geval van de
duif die op het ei van een zwarte
kip is gaan broeden en het beestje
nog geadopteerd heeft ook. Een van
haar specialiteiten is een collectie
Australische dieren waai onder: kan-
garoe's, woll-honden, struisvogels
kakatoes en een koekaburra. De
laatste was door de oppasser zo
goeo getramd dat hij bij het geluid
van een oepaaid fluitje in een wild
lachen uitbarstte.
Maar de laatste twintig jaar heeft
Mrs. Benchley een ambitie gehad
die niet vervuld werd. Ze wilde een
paar Koala beertjes hebben. Die
kleine zwart-neuzige buidel diertjes
waarvan bekend is dat ze alleen
maar gelukkig kunnen leven in hun
eigen omgeving in Australië. Haar
aanvrage bij de Australische en
Amerikaanse autoriteiten werden
telkens algewezen. Mrs. Benchley
gaf het niet op en bereidde zich al
vast voor op de dag dat de een of
andere regering toen zou ingaan op
haar verzoek. Zij heeft zelfs een
speciaal soort eucalyptusboom ge
plant die het enige voedsel is dal
oe Koala beer eet.
Nu is haar wens in vervulling ge
gaan. John Farrow, een regiseur in
Hollywood die bezig is „Botany
Bay' te maken, een nlm die de ko
lonisatie van Australië in de 18e
eeuw behandelt, had daarvoor zo
veel mogelijk plaatselijk aécor no
dig. De dierentuin m San Diego
kon hem een exemplaar van bijna
alle Australische dieren geven maai
niet van de Koala beer. Hy ging
samen spannen met Mrs. Benchley
Met vereeende krachten, geholpen
door het feit dat Farrow in Austra
lië geboren is, kregen ze van de
Australische regering toestemming
om vier Koala beertjes over de
Stille Oceaan te vliegen.
Mrs. Benchley zorgt voor de zeld
zame Koala's tot zij hun rollen in
de film vervuld hebben. Zij hebben
een enorme opschudding in de die
rentuin veroorzaakt. „Vanaf het
ogenblik dat de beertjes voor het
publiek zichtbaar waren rolden de
mensen bijna over elkaar in hun
haast om de kooi te bekijken. Ze
weigeren om weg te gaan en blij
ven uren lang staan om de kleine
diertjes met hun donzige oortjes te
bewonderen Ze zijn de grootste at
tractie die ik ooit gehad heb. Zo
lang ze bij ons zijn kan ik net zo
goed de rest van de dierentuin slui.
ten. Toen ze pas aankwamen was ik
ongerust omdat ik cr niet zeker van
was dat de in Californie gegroeide
eucalyptus bladeren 00 kgoed zou
den zijn. Maar het blijkt dat ze ze
heel lekker vinden."
De beren leven in een grote kooi
zonder tralies en de achterkant is
van glas zodat zon en licht binnen
kunnen vallen. De verwende Koala s
slapen in een boomstronk met hun
rug tegen de stam en met de kleine
klauwtjes van hun voorpoten hou
den zij zich aan een tak vast. Ge
durende hun middagslaapje van 10
uur 's morgens tot 3 uur 's middags
laten zij zich door de menigte hele
maal niet storen. Er zijn mannetjes
en twee vrouwtjes. Mrs. Benchley
zegt dat als zij een baby krijgen zij
het „Botany" zal noemen ter ere
van de film waarin de beertjes spe
len.
Duizend studenten
eten tegelijk
De eerste steen van een enorm
studentenrestaurant is onlangs ge
legd. Het zal in Parijs, in de rue
Mabillon (St. Germain des Prés)
verrijzen en zal vier zalen bevat
ten. over vier étages verdeeld. Het
zelf-bedicnings-systeem zal worden
ingevoerd en duizend studenten
met duizend dienbladen gewapend
zullen hier in de nog wat verre
toekomst tegelijkertijd hun maal
tijd kunnen gebruiken.
MONIQUE
IMPRESSIES VAN EEN SIMPELE ZIEL
Ik heb eens gewoond in een huis dat aan
zee lag. In de verte voeren de schepen voor
bij, maar ik wachtte op het zeeroversschip,
het schip vol kerels met grote snorren en
rode broeken en oorringen, het schip met een
doodskop-vlag dat op een nacht voor mijn
deur zou aanleggen, 's Nachts sliep ik met het
broodmes tussen de tanden, om vooral direct
te kunnen meedoen met de zeerovers, als het
zover was. Maar genoeg over de zeerovers,
ze zijn immers nooit gekomenen ik wou het
eigenlijk hebben over de meubelen in dat
huis. Die meubelen waren romantisch genoeg,
omdat ze allemaal op veilingen waren gekocht.
En al die dingen brachten hun
geschiedenis mee. Om een voor
beeld te noemen: het kleed. Het
kleed had in zijn jeugd in een ka
mer gelegen, waar mevrouw Dor-
been de hele dag over hem heen
dribbelde, of misschien een andere
vrouw met forse rokken uit de
Camera. En voor die spiegel had
vroeger een bleke Eline Vere ge
staan, met decadente verdriet-ogen.
En kindertjes uit 1810 hadden met
hun vingertjes naar de poppen op
het theeblad gewezen en daarvan
heel wat gedacht. AI die mensen
waren allang dood en weg, maar
een restje dromen was nog over,
dat hing als een waasje om de
meubelen, tezamen met een heel
dun echo'tje van hun kabbelende
gesprekken.
Dat jij toch zo'n rust om je heen
hebt, zei ik tegen' het kastje met
de buikjes. Het was 200 jaar oud,
dat kastje en het leunde glim
lachend in een hoek. In jouw tijd
moeten de mensen toch ook pro
blemen gehad hebben, waar zijn
die gebleven? Ik zie er geen een
meer om je heen hangen. De Fran
se tijd heb je toch meegemaakt?
Ja, maar uit de verte, zei het kast
je. Het rommelde wel. mijn buik
jes trilden er van, maar we zaten
allemaal veilig binnen, we deoen
de gordijnen halfdicht, we luister
den naar de pendule* die toen nog
zo langzaam ging en we dronken
allemaal thee.
Ja, zei het theeblad dromerig.
Allemaal thee. Heel lang.
Zo hadden ze ieder wat te ver
tellen, die meubels. Het schrijf
bureautje treurde om oude brieven,
die verdwenen waren. Ze begon
nen met „Beminde Vrouw" zuchtte
het schrijfbureautje. Allang woon
ik niet meer tussen die oude meu
belen. Er staan nu geschiedenisloze
rotan toestanden om me heen. En
een meubel bedoeld voor kleinbe-
huisden. Stel dat dit blanke scha-
kel-opberg-eetmeubel met zijn in
gebouwd boekenkastje en inge
bouwde speelgoedruimte, stel dat
dit ding blijft voortleven en later
in een kamer staat van latere ge
slachten. Oei. wat erg! De neuroses
uit onze tijd fladderen er nog om
heen. in de hoek van de speelgoed
ruimte kleeft nog een laagje angst,
cr klinkt een echo van zenuwach
tige en gejaagde gesprekken boven
dat meubel van ons. Eén alarme
rend woord jammert er aldoor bo
ven uit. Wat zegt dat meubel toch,
vraagt de man die het dan in zijn
kamer heeft. Dat meubel heeft het
over „aanslag", zegt zijn vrouw.
Kan het zijn „voorlopige en defini
tieve aanslag'" Laat het zijn bek
houden, zegt de man dan, maar het
meubel kan nooit meer ophouden,
zolang het leeft.
Nee. wij hebben ons meubel wei
nig goeds mee te geven voor later,
gesteld dan, dat dit blank beuken
schakel - opklap - speelgoed - boe
ken - eelmeubel het geslachten
lang zou uithouden. Wat ik niet
geloof.
OP een Zaterdagmiddag ga ik
met zoontje naar de stad. Wc
moeten schoenen en een broek ko
pen. Eerst wil hij niet want Bram
staat op de stoep met een kledder-
vette voetbal in een net. „Van
Henk", zegt die. „We mogen even
pillen tot de hoek."
Maar op m'n dreigend, „weet 't
dan zelf," holt hij toch maar ach
ter me aan naar de bus verderop,
terwijl dikke zusje achterblijft op
het grint In de bus rit hy net als
altijd stram een plaats van me af.
Als ik wat vraag krijg ik een vage
knik Maar in de stad is er wat
veranderd't Zijn niet meer de
speelgoedwinkels die hem grijpen,
maar de glanzende ruiten, waar
achter horloges liggen en klokken
en gouden snoeren. Omdat het Za
terdag is en niet meer zo vroeg, is
een etalage al half verborgen ach
ter een ijzeren hek. Daar binnen
draaien op een ronde schijf de
horloges in het rond. Van honderd
dertig tot v\jf en veertig gulden.
Da's nou voor duizenden zucht
zoontje daar ligt nou voor dui
zenden, als je dat maar weet. Ter
wijl ik op jacht ben naar schoenen
en een broek, probeert hij uit te
rekenen hoeveel verschil er is tus
sen tien cent weekgeld en een hor
loge 't Is een som zonder eind.
't Laat hem niet los. Als de juf
frouw de kassa laat rinkelen, sist
hij.Hoeveel horloges zouden dat
zijn?"
Tenslotte lopen we met de nieu
we bullen in een zak. langs een
achterstraat zonder winkels, om alle
verleidingen te vermijden, naar de
tram. Daar achter een ruitzomaar
tussen gewone huizen in, zitten
tivee bleke hondjes in het zaagsel
De ene wrijft met een dik voetje
tegen het glas zonder dat ik begrijp
waarom staan we opeens op de
mat, binnen Aan de wanden han
den portretten van kezen, van
foxen, windhonden en tackels. Een
dikke juffrouw pakt de bleke
hondjes beet en laat ze spartelen
bouen d'er schort. Ze hebben lan
ge, weke oren met pluizen eraan,
ze zijn duurder dan het goedkoop
ste horloge op de schijf „Maar ik
heb boven nog wat." belooft dc juf
frouw. Ze spoedt zich de deur uit.
Even later komt ze weerom met
een zwart beest op onhandige brui
ne poten. Zoontje gaat zitten op
een krukje en meteen heeft hij dat
dier op schoot. Hij wordt een beet
je bleek op z'n neus. Schorrig zegt-
ie „Oh mam," en knijpt het beest
tegen zich aan. Misschien is dat de
oorzaak, hoe dan ook, even later
lopen we buiten met die zwarte
aan een riem. Nou hoef ik niks
voor me verjaardag." wordt me be
loofd, Geen koek, geen limonade
van niemand een cadeau
UTRECHTSKSTRAAT 28
AMERSFOORT
TELEFOON G86G
En
ANNIE M. G. SCHMIDT I 'k me landen poeljen en me
schoenen en ik hoef in de vacantie
nergens heen. Ik hoef geen ijs en
geen bessen en niks."
Voor het hek speelt dikke zusje
met d'er malle strohoed op. die
zakt tot op d'er neus Ze geeft een
luide piep en rent ons taterend, te
gemoet. „Die hebben we nou uit
de stad." vertelt zoontje. Die heb
ben we nou gekócht".
Maar, „neen," zegt dikke zusje.
,,'s Nietes" ,,'s Welles." gromt zoon
tje. .Vraag het zelf,- 's welles."
,,'s Nietes." roept zusje. Ze stampt
op de stoep. Als ik haar afval holt
ze driftig voor ons uit naar de keu
kendeur. ,,'s Welles." zegt zoontje,
want één woord is genoeg, ,,'s Nie
tes." hapt zusje.
Tot het naar bed gaan houdt ze
vol Pas als ik, miezerig van dat
geharrewar, roep dat hij gekocht
is en daarmee uit, piept ze bedrem
meld: „En hij zat geeneens in pa
pier."
BIBEB.
ADVIESCOMMISSIE VOOR AGRARISCHE INTEGRATIE
SOEST
Diny is steno-typiste op een groot kantoor en verdient f 250.-
per maand. Ze woont op een kamer en moet voor zichzelf zor
gen. Met veel overleg en zuinigheid lukt haar dat wel, alleen
haar kleren vormen een groot probleem. Ze wil er graag zo
aardig mogelijk uitzien en is dol op iets nieuws. Het bedrag,
dat ze voor haar kleren kan besteden is dan ook bij het begin
van de maand onmiddellijk verdwenen, zodat ze er eigenlijk
nooit toe komt om een behoorlijke mantel, e enmantelpak of
een basis-jurkje aan te schaffen. Zoals bij velen harer zusters
is sparen niet haar sterkste kant en als er een grote aanschaf
moet gebeuren dan moet er geld geleend worden, hetgeen ze in
haar hart erg vervelend vindt.
Zoals Diny zijn er duizenden jon
ge meisjes en vrouwen en ook veel
huismoeders, die van een beperkt
kleedgeld moeten rondkomen, wor
stelen met dit steeds weerkerend
probleem.
Het afbetalingssysteem voor kle
ren, zoals dit b.v. in Amerika be
staat is hier nog geen algemeen
aanvaard begrip geworden en velen
kunnen er moeilijk toe overgaan de
risico's die aan dit systeem verbon
den zijn te aanvaarden
Maar zou er niet een andere op-
lossnig te vinden zijn om aan deze
zorgen van de alleenstaande wer
kende vrouwen tegemoet te komen'
Laten wij Diny als voorbeeld ne
men. Stel dat zij gemiddeld f 40.
per maand aan kleren uitgeeft, het.
geen f 480.per jaar betekent. Als
Diny handig is. zou zij hiervan een
garderobe aangepast aan haar om
standigheden kunnen bezitten. Zoals
gezegd, is het de moeilijkheid dat
ze het geld nooit tegelijk ter be
schikking heeft en door steeds een
bloesje, jumpertje of rokje te ko
pen. het bedrag oneconomisch be
steedt. Wanneer er nu een mogelijk
heid bestond, dat zij haar kleedgeld
maandelijks „ergens" deponeerde en
dan b.v. tweemaal per jaar b.v. vooi
zomer en winter, haar inkopen al
daar deed, zou dit wellicht een op
lossing voor haar kledingsprobleem
zijn.
Opdat Diny het geld ook werke
lijk goed besteedt zou zij bij het
kiezen van haar kleren door een
I adviseuse kunnen worden gehol-
ften. Diny moet namelijk ook nog
eren te kopen wat haar staat en
[S I vooral wat zij m verband met haar
levensomstandigheden nodig heeft.
Dit wordt maar al te vaak verge-
*1 ten. Aannemend dat er een maga
zijn zou bestaan, dat Diny c.s. zou
willen kleden voor een vast maan-
j delijks bedrag, hoe zou een derge-
I lijk systeem dan moeten worden?
1 Wel, Diny zou een afspraak met
de adviseuse maken en met deze
de mogelijkheden bespreken die op
grond van het kleedgeld dat zij
zal kunnen besteden, voor haar be
staan. Zij sluit dan een overeen
komst in de een of andere vorm,
b.v. voor één jaar. Met de advi
seuse overlegt zij wat zij in de ko
mende maanden nodig heeft en b.v.
na betaling van enige termijnen
zou met de aanschaf begonnen kun
nen worden. Er zijn natuurlijk al
lerlei regelingen denkbaar en het
is b v. de vraag, of het benodigde
bedrag voar oen bepaald kleding
stuk op het moment van de koop
geheel „bijeengespaard" dient te
zijn, of dat er een bepaald percen
tage aan mag ontbreken, dat de
volgende maanden wordt inge
haald.
Zou Diny b.v. op dit ogenblik
beginnen met 40.in de maand
te betalen dan zou zij in October
160.beschikbaar hebben voor
haar wintergarderobe en in Maart
van het volgende jaar weer 200.—
voor de zomerkleren. Op deze ma
nier zou zij op den duur een keu
rige garderobe bij elkaar krijgen,
omdat de kleren van behoorlijke
kwaliteit zouden kunnen zijn. die
bij behoorlijk onderhoud lang kun
nen meegaan.
Het blijft altijd een kunst goed
gekleed te gaan of men nu weinig
of veel geld heeft Met weinig geld
kost het wat meer overleg. Daar
om zou het voor velen onzer zeer
geschikt zijn om by het kiezen
van onze kleren door een kundige,
consciëntieuze advisseuse tc worden
geholpen.
Zou een onzer grote magazijnen
niet een dergelijke service voor
de vele Diny's en andere met kle-
dingproblemen tobbende vrouwen
kunnen instellen? Het zou onze
beurzen, ons uiterlijk en hun ver
koop ongetwijfeld ten goede ko
men.
Zij maakt betere voedingsmiddelen tegen
lagere prijzen mogelijk
Minister Mansliolt heeft een dezer dagen dc Nationale Commissie van
Advies voor de Europese Landbouwintegratic geïnstalleerd. In deze
commissie, die onder voorzitterschap staat van dr ir S. L. Louwes, direc
teur-generaal van de Voedselvoorziening, zijn vrijwel alle instanties en
groepen vertegenwoordigd, die direct of indirect by de Integratie van de
Wcsteuropese landbouw zijn betrokken. Naast zes ministeries en alle be
drijfschappen hebben er o.a. zitting in de boeren-, tuinders- en land-
arbeidersorganisaties, de werkgeversverbonden en de groothandel. Van
groot belang is het, dat ook drie zetels beschikbaar zijn gesteld voor de
Raad van Vakcentralen en twee voor de Nederlandse Hulshoudraad De
aanwezigheid van deze vijf vertegenwoordigers (sters) kan mocilyk worden
overschat, omdat daardoor rechtstreeks zeer grote groepen van consumen
ten by de iandbouwintegratie worden betrokken. Want van alle pogingen
tot integratie en samenwerking op Europees niveau, is de landbouw wel
de sector waarbij het grote publiek op dagelijks waarneembare wyze baat
kan hebben.
Bij een integratie van de land
bouw immers, is direct en onaf
scheidelijk de voedselvoorziening
er> dc handel in agrarische produc
ten (dagelijkse voedingsmiddelen)
bétrokken. Het tot stand komen
van een Europese landbouwge
meenschap, zal niet alleen grotere
welvaart betekenen voor een paar
millioen boeren en tuinders, maar
tevens tot gevolg hebben een keus
uit een grotere variatie voedings
middelen van betere kwaliteit te
gen lagere prijzen voor Alle Euro
pese dus ook de Nederlandse
consumenten.
Minister Mansholt schetste de
kern van de zaak toen hij in zijn
installatie-rede zei, zeer verheugd
te zyn over de aanwezigheid van
de huisvrouwen en vakorganisaties
in de commissie. „Want de Iand
bouwintegratie geschiedt niet
alleen ten behoeve van de agra
rische producenten, maar in de
eerste jriaats is het een integratie
van dé producenten jen behogve
van de consurhenten".
Het is een absolute noodzaak, zo
zei de minister in het begin van
zijn rede, dat door samenwerking
op het gebied 'van de productie de
welvaart in Europa wordt ver
hoogd. Ten aanzien van dit streven
zijn de laatste jaren in de Euro
pese landen sterke stimulansen
waar te nemen, maar ook aarze
ling en zelfs krachtig verzet ten
gevolge van gevestigde belangen.
Europa is belast, zo vervolgde hij,
met politieke tegenstellingen en
Fraai succes voor
De Variant
Het eerste tiental van de Soester
Damclub „De Variant" heeft aan de
uitnodiging van de Zeistcr Damclub
„Ons Genoegen" gevolg gcgCM n o
aan de nederlaagwedstrijdcn van deze
vereniging deel te nemen Het was tot
nu toe geen der deelnemende clubs ge
lukt een punt tc bemachtigen, de Soes.
ter club ls er in geslaagd remise tegen
deze sterke hoofdklasse-club tc berei
ken.
De gedetailleerde uitslag luidt;
De Variant I Ons Genoegen I
J. W. Ooms—C. G, de Bruljn
D. Waal—W. Tap
E, VeermanG Mulder
G. ColletG. van Eeden
C. van Es—W. A. v. d Linden
Ch. Dieiissen—A, M. Schouten
J. W. v Oostrum—T. Relj ii
J. van Geemert—G B, v. d. Horst 0—2
W. Sjollema Jr.—A. Bos 2—0
J. Bremer Sr.—P J. Heijstcr- 2—0
2—0
1—1
1—1
0—2
0—2
1—1
Ift—10
De Variant had twee invallers voor
R. Damcn en H KraaiJ en speelde aan
de even borden met wit.
Grote spiegelruit
ingegooid
Groot was de schrik van de
fam, D. wonende aan de Burg.
Grothestraat. toen plotseling een
steen door de spiegelruit vloog en
deze geheel verbrijzelde De dader
bleek een 12-jarige jongen te zijn.
die louter uit baldadigheid han
delde. De ouders hebben de schade
vergoed.
Vuil gestort langs de
straat
Het komt in onze gemeente ge
regeld voor, dat bewoners zich
van hun huisvuil ontdoen, door dit
gewoonweg langs de straat of
greppel to deponeren Een inwoner
deponeerde zelfs in het bos langs
de Soesterbergsestraat een grote
hoeveelheid afknipsel van een heg
Deze man kreeg een procesverbaal.
Hij moest bovendien in de kortst
mogelijke tijd de gehele rommel
weer opruimen.
IVeer boottochten naar
Spakenburg
Evenals het vorige jaar. organi
seert de V.V.V. „Soest Vooruit",
iedere Dinsdag en Donderdag een
Bus-Boottocht naar Spakenburg,
ten gerieve van de vele pension
gasten. De afvaart is in Baarn,
waar de passagiers per autobus
worden gebracht, vandaar gaat de
boot over de Eem en IJselmeer
naar Spakenburg en terug per
autobus over Amersfoort en Soest.
Automobilist achterhaald
J1 Zondag werd op het Nieuw er-
hoekplcin een motorrijder door
een personenauto aangereden, door
dat laatstgenoemde te veel links
hield. Deze autobestuurder reed na
het ongeval door. Er werd door de
politie een uitgebreid onderzoek
ingesteld en ten slotte kwam men
terecht bij J. P W. te Weesper-
karspel. Hij verklaarde zich geen
aanrijding te Soest te kunnen her
inneren, ondanks dat de linkerpor-
tierruit van zijn auto was gebro
ken. Er is een procesverbaal tegen
W. opgemaakt.
historisch gegroeide economische
en sociale vernoudingen. Dit schept
1 itvoering voor het
Rode Kruis
As. Dinsdagavond wordt in het
openluchttheater door de toneel
groep Persona, een opviering ge
geven van het bekende toneelstuk
van Carlo Goldoni „De knecht van
twee meesters".
De opbrengst van deze avond
komt ten goede aan het Ned.
Roode Kruis.
I een groot aantal problemen, waar
voor een practische oplossing moet
worden gevonden.
Nederland moet meedoen
I Het proces van de politieke en
economische integratie gaat echter
voort. Het is voor Nederland niet
1 mogelijk ten aanzien daarvan een
I onduidelijk beleid te voeren of or
I niet aan mee te doen; want zou
I bij de integratiepogingen onvol-
doende rekening worden gehouden
j met onze specifieke economische en
sociale belangen, dan ontstaan voor
Nederland grote gevaren.
Op de voorbereidende ministers-
j conferentie, die in Maart te Parijs
I werd gehouden, gingen vele dele-
gatics te zeer uit van de eigen
I veilige positie Deze veilige positie
bestaat echter niet bezien vanuit
1 de totale Europese economie, want
zij berust op weinig anders dan
nationale bescherming van de
landbouw Een bescherming, die te
veel rekening houdt met de be
langen van de agrarische produ
centen en te weinig met de belan
gen van consumenten cn voedsel
voorziening.
Bij het streven naar integratie,
aldus de minister, hebben wij niet
alleen het advies nodig van het
bedrijfsleven, maar het moet ook
zijn specifieke problemen aan ons
voorleggen en zelf mee een oplos
sing zoeken.
Dr Louwes. de rede van de mi
nister beantwoordend, zei, dat de
politieke federalisatie van Europa
mislukken zal indien zij niet ge
paard gaat met een economische.
Voor het laatste is de agrarische
integratie van het grootste belang,
omdat zij óók de sociale, mone
taire en industriële sectoren raakt
De commissie zal zich moeten
baseren op het inzicht, dat hier en
daar onvermijdelijk een direct-offer
moet worden gebracht ter verkrij
ging van grotere winst in de toe
komst.
„Iets gunstiger"
De vice-voorzittcr van de advies
commissie. mr J. J van der Lee,
chef der Directie Internationale Or
ganisaties van het ministerie van
Landbouw. gaf vervolgens een
overzicht van de werkzaamheden
van de interim-werkgroep, die is
ingesteld op de in Maart te Parijs
gehouden ministersconferentie. De
ze werkgroep is belast met het
verzamelen van documentatie ma
teriaal over de landbouw, de agra
rische producten en de handel
daarin en dc marktorganisatie en
dc institutionele organen (Schu-
man-plan, Europese Defensie Ge
meenschap etc.). Al dit documen
tatiemateriaal zal ter beschikking
worden gesteld van dc ministere
conferentie, die vóór 31 October te
Parijs over de Iandbouwintegratie
wordt gehouden.
De heer Van der Lee achtte de
vooruitzichten voor de integratie-
plannen thans iets gunstiger dan
in Maart.
WOUDENBERG
Inbraken opgehelderd
In April van dit jaar werd te
Soesterberg op verschillende plaat
sen ingebroken, zonder een spoor
van de daders. Thans is er licht in
de zaak gekomen, doordat de Duit
se politie een tweetal jongens van
17 jaar heeft aangehouden, dat zich
in Duitsland had schuldig gemaakt
aan diefstal van een paard. Het
bleken twee ontvluchte jongens
uit het R.O.G. te Amersfoort zijn.
Toen zij in Duitsland bekenden
ook in Holland en wel te Soester
berg en Laren tc hebben ingebro
ken, stelde de Duitse politie zich
met Soest in verbinding, waarop
terstond een der jongens, de 17-
jarige V naar hier werd overge
bracht. De andere blijft in Duits
land in arrest.
De leden van de afd. Woudenberg
van het U.L.G. waren Donderdag-
avond ter spoedvergadering bijeen
geroepen in de zaal van de heer M.
Schimmel. De reden daartoe was
een voor de veehouders zeer
verontrustend schrijven betreffen
de maatregelen, die de regering in
't vervolg wenste toe te passen bij 't
verschijnen van mond- en klauw
zeer. Nadat de voorzitter, de heer
J ter Maaten de aanwezigen wel
kom had geheten, werd door hem
een schrijven voorgelezen van dc
secretaris van het U.L.G., waarin de
plannen der regering met het oog
op de bestrijding werden vermeld.
De heer Van Beuningcn deelde mee.
dat deze berichten wellicht ver
keerd waren opgenomen, want de
laatste berichten daarover luiden
als volgt: „Afslachting besmet vee
geen regel Geval voor geval wordt
onderzocht
„Teneinde ons land geheel van
mond- en klauwzeer vrij te houden,
zal. zoals medegedeeld, indien nog
een enkel nieuw geval mocht optre
den, tot afslachting kunnen worden
overgegaan. Dc aankondiging van
deze maatregelen heeft hier en daar
ongerustheid gewekt en zelfs tot
enige protestvergaderingen geleid
Een woordvoerder van het Ministe.
rie van Landbouw, visserij en voed
selvoorziening heeft echter meege
deeld. dat die ongerustheid ongemo
tiveerd is. De maatregel moet n.l.
worden gezien als een afsluiting van
de met succes gevoerde bestrijding
van het mond- en klauwzeer. In de
enkele nog aanwezige gevallen kan
tot afslachting worden overgegaan,
wanneer uit een ter plaatse door de
Inspecteur van de Veeartsenijkun-
dige dienst ingesteld onderzoek
blijkt, dat zulks noodzakelijk is.
Men zal echter steeds per geval be-
s'issen. of tot afslachting moet wor
den overgegaan."
De vergadering sprak zich uit te
gen verplichte inepting tegen mond.
en klauwzeer. Wel vonden ze deze
inspuitingen goed en ze maakten er
ook gebruik van, doch van verplich
ting daartoe wilden ze niet weten.
Aan de afgevaardigde naar de ver
gadering van het hoofdbestuur op
Vrijdag 18 Juli werd verzocht dit
mee te delen. Verschillende leden
zouden gaarne zien, dat er geen kui.
kenverdeling meer plaats had. maar
dat ieder zoveel kuikens kon aan
kopen als hij meende nodig tc heb
ben.
Jubileumtochten
„Valkenheide"
Binnenkort viert het opvoedingsge
sticht .Valkenheide" zijn 40-Jarig jubi
leum, Tijdens deze viering organiseert
men een wandeltocht. Deze tocht zal ge
houden op Zaterdag 2 Augustus as.
(starttijd tussen 2.45 en 3 uuri Dc deel
neming staat open %'oor scholen, ver
enigingen en indivlduelen. De tochten
gaan cioor het natuurerservaat „De
Leersumse plassen" Het secretariaat be
rust by H. C. Ipenburg, Scherpenzcel-
scweg 14, „Valkenheide", Maarsbergen.
Opbrengst collecte
De In deze gemeente gehouden col
lecte ten bate van de stichting „Chris
telijke Blindenhulp" heeft 128 - opge
bracht.
Zomeravondconcert
Het fanfarecorps „Erica" van Auster-
litz hoopt Zaterdag 19 Juli des avonds
8 uur ln het „De Bcaufortpark" een
concert te geven
BENOEMING
De heer H. Schouten, onderwijzer
aan de Chr. School te Woudenberg
is in gelijke betrekking benoemd
aan de Chr. School te Oosterwolde,
gemeente Doornspijk.
