eren schoeisel al meer dan
twintig eeuwen bekend
Hoe de Vlamingen r eageerden
op Caravaggio's voorbeeld
Bloemensprookje in
Apeldoorn herleefd
I IMS IN AMERSFOORT
Fanfare der Liebeeen
amusante vacantiefilm
BIJ DE KOMENDE SCHOENENBEURS
Overheidsingrijpen als mode
te extreem werd
Van Galen een voorloper
surrealisme?
Betoverende kleurenweelde in
en Bos''
romantisch .Berg
aterdag 19 Juli 1952
9
De schoen en
óe slofwaarop
geen van al
len graag gaan,
waar die elk op
zich wanneer
zij goed vervaar
digd zijn zo'n
prettige en aange
name dracht vor
men, dateren niet
van vandaag of
Qisteren. Hercules,
die volgens de
overlevering een
der eerste pantof
felhelden was, zou
het kunnen beves
tigen. Het verhaal
vermeldt immers,
dat hij van zijn
gemalin, de scho
ne Omphale, meer
dan eens een tik
met haar sierlijke
pantoffel op het
hoofd kreeg als
hij op lange avon
den bij het op
houden van een
streng wol of zij
de zijn arm van
vermoeidheid wat
te veel liet zak
ken.
Hercules de eerste
pantoffelheld
De oude Egyptenaren zullen
waarschijnlijk slechts zelden leren
schoeisel hebben gedragen. Zij ken
den de sandaal van palmbladen en
papyrus met een linnen voering.
Ook de Grieken droegen sandalen,
maar daarnaast kenden zij toch ook
al schoenen en laarzen, die ten dele
werden vervaardigd volgens een
systeem, dat ook bij de moderne
schoenenfabricage wordt gevolgd.
In het Athene van die dagen wor
den al zoolleersnyders. bovenleer-
snijders en riemen makers vermeld,
evenals personen, die van deze on
derdelen een geheel maakten. Het
schoeisel droeg al metalen versier
selen en het werd zelfs met juwe
len verfraaid. Dat de pantoffel bij
hen bekend was blykt uit de erva
ringen van Hercules, want kan men
m hun godenwereld niet in zekere
zin een getrouwe afspiegeling waar
nemen van de maatschappij van het
Griekse ondermaanse?
Bij de Romeinen was de sandaal
als vrouwendracht geliefd, de man
nen droegen het schoeisel alleen bij
plechtige gelegenheden. Verder wa
ren schoenen en laarzen zeer in
zwang. Zij werden vaak met lederep
beenv.'indsels gedragen. Krijgsvolk
bij uitnemendheid, namen zy zelfs
Een schoenmakerswerkplaats zo
als Jost Amman die in zijn
„Stdndebuch" uitbeeldde.
hun schoen- en zadelmakers mee
ten velde.
UITWAS
In de middeleeuwen wij moe
ten een grote sprong maken
treedt een verdergaande verfijning
op. De schoenen worden langer en
puntiger, tot ver over het noodza
kelijke heen; deze ontwikkeling
moet uit Engeland stammen. In
1089 wordt er daar al over gespro
ken. Zozeer nam de overdrijving toe.
dat men de graad van voornaam
heid van de drager ging afmeten
aan de lengte van zyn toot- of sna
velschoen. Die lengte werd zelfs zo
groot, dat men de punten naar bo
ven omhoog en deze met een ket
tinkje aan de knie bevestigde.
Konink Jacobus I van Schotland
zou van deze gewoonte de primeur
hebben gehad.
De bloeitijd van de snavelschoen,
waar een houten trip bij behoorde,
viel omstreeks 1300. Maar op elke
uitwas volgt een periode van her
stel en nivellering. Erg natuurlijk
ging het in dit geval echter met. In
1422 was het Karei VI van Frank
rijk die aan de uitwassen een eind
wilde maken door de tootschoen
eenvoudig te verbieden. Hieruit
blijkt wel dat overheidsbemoeiing
geen verschijnsel uit de twintigste
eeuw is, doch in vroeger eeuwen
ook al bekend was. Maar koning
Karei kon verbieden zoveel hy wil
de; hij had geen rekening gehouden
met een machtige vorstin: Koningin
Mode bleef haar eisen stellen, en
daar kan geen aardse vorst tegen
op. Het zou nog tot het eind van
de eeuw (ongeveer tot 14801 duren
eer aan de wens van Karei VI werd
voldaan en de tootschoen in onbruik
raakte.
De mode verkeerde in de volgen
de eeuw in het tegendeel. De schoe
nen werden bovenmatig verbreed,
zo zelfs, dat men van „eendensna
vel" of „ossenmuil" spreekt. Zjj
werden even vaak uit stof als uit
leer vervaardigd.
HOGE HAKKEN
Er bestond maai* weinig onder
scheid tussen het schoeisel voor
mannen en vrouwen, al werd dan
de laars, die sedert 1630 een zeer
wijde schacht had. waaruit vaak
kant en stroken staken, door man
nen gedragen. De scheiding voltrok
zich aan het einde van de J7de
eeuw. In diezelfde eeuw kwamen de
hakken in zwang. Zij waren meestal
rond en nog niet overmatig hoog, al
zou 't niet lang duren of de schoen
tjes der dames zouden steeds hogere
51
hakken krijgen. In de 18de eeuw.
toen de schoenen van stof, zijde of
linnen waren vervaardigd en rijk
met stiksel waren versierd, werden
de hakken steeds hoger. De dames
gingen in die tijd zelden of nooit
uit. In een eng corset gepantserd
en met de torenhoge kapsels, welke
zij hadden te torsen, konden zij zien
op haar schoeisel moeilijk bewegen.
In Londen liepen zy, als zy buiten
kwamen, zelfs op een soort ijzeren
stelten. Nadat in het „Empire" lage
schoenen zonder hakken voor man
nen en vrouwen in zwang waren ge
weest. maakte de hak in het midden
van de 19e eeuw zijn rentrée.
De verscheidenheid van modellen
j wordt, naarmate de jaren verstry-
ken groter, iets waaraan
de machinale productie en de snel
ler wisselende mode niet vreemd
zullen zyn. Hoge en lage hakken,
pumps en molières, laarsjes en san-
naar gelang de mode teruggrijpt
daaltjes, zy komen op de voorgrond
naar een bepaalde historische perio
de. De Nederlandse industrie is haar
aandacht steeds in ruimere mate
aan het modeschoeisel gaan gever,
en van de resultaten daarvan zal
de komende beurs voor leder, schoe
nen en lederwaren, die "Maandag in
Utrecht wordt geopend, zeker ge
tuigenis afleggen.
Een afbeelding uit 14S3, cle tijd
waarin de Snavelschoen al uit de
mode was geweest. Toch heeft de
schoen nog het spitse model.
Een houtsnede uit het begin van
de 16e eeuw. De mode verkeert
in het tegendeel en. de schoenen
worden overmatig breed.
Ik de Bybelse compositie „Christus in het huis van Martha en Maria"
het prachtige doek dat het sluitstuk is van de bovenzalen dezer tentoon
stelling wel inderdaad een werk van Vermeer? De catalogus meent van
wel en de samenstellers zyn in goed, zelfs zeer goed gezelschap. En toch
er zyn twijfelaars, die ook hunnerzijds deugdelijke gronden weten aan te
voeren. In een der meest recente geschriften over Vermeer heeft onze
stadgenoot P. T. A. Swillens zich tot hun tolk gemaakt, en ik heb nog niet
gelezen, dat men zijn klemmende argumenten heeft ontzenuwd.
Het is hier zeker
geen kwestie van
vervalsing, zoals in
het geval Van
Meegeren, en de
handtekening, die
op het werk voor
komt zal ongetwij
feld echt zijn.
Maar er zijn méér
schilders uit die
tijd van ongeveer
dezelfde naam. Het
is niet gwenst in
?en recensie als de
ze. op de kwestie
die door kenners
en historici moet
worden uitgemaakt
in tc- gaan, maar
belangrijk is zij ze
ker Tentoonstel
lingen als deze,
waartegen ook van
ieskundige zijde
wel ernstige be
zwaren worden
aangevoerd. heb
ben m.i. het voor
deel. dat scheppin
gen als deze nog
weer eens in het
middelpunt van de
aandacht komen.
In Schotland, waar
het werk vandaan
komt, heeft men
blijkbaar, evenals
m Engeland, de
gewoonte, de schil
derijen in musea achter glas te be
waren. Het hangt hier dus ook ach
ter glas. wat een gedetailleerde stu
die bemoeilijkt. Gelukkig hebben
ingewijden gelegenheid gekregen 't
werk „op de hand" te kunnen be-
kyken. zodat zij de schildertoets nog
eens van dichtbij hebben kunnen
waarnemen. Afgezien van deze we
tenschappelijke strubbelingen is het
werk een schepping van de eerste
rang, dat. zoals Louis Gillet het aar
dig heeft uitgedrukt, als uit de Ita
liaanse hemel in Holland is komen
vallen; en met graagte vermeld ik
3.iin mening dat Velasquez, die ook
dit thema eens heeft behandeld, in
Schoenmakerswerkplaats in Grie
kenland. Een afbeelding op een
Attische vaas
voor Chr.
uit de 6e eeuw
Man met drinkglas en pijp van
Christina n van Couwenbergh,,
die in de trant van Honthorst en
Bijlert schilderde. Iets van de le
vendige visie van Frans Hals
vindt men ook in dit werk terug.
goede smaak een lesje kon nemen
bij de jonge Vermeer!
Deze laatste zaal bevat meer won
derbaarlijk jeugdwerk. Ik doel,
zoals men begrijpen zal. op de ui
termate curieuze Muziekles van
Rembrandt, in, of nog vóór zijn
twintigste jaar geschilderd met alle
hebbelijkheden misschien van de on
ervarenheid, maar van een mees
terlijke vroegrijpheid tevens.
Onder invloed van Rembrandt
heeft de uit Amersfoort afkomstige
Paulus Bor gewerkt. Zijn uitmid
delpuntige Kruisafneming met de
vreemde stoet van naaktfiguren en
de woelig-dramatische lucht, is
daarvan wel een symptoom, terwijl
men in de Aanbidding der Konin
gen eveneens verwantschap met de
Amsterdamse magiër kan ontdek
ken. Het fijne Mariakopje is hier
wel een van de schoonste details,
zoals op het „Spaens Heydinnetje"
het witte paard een treffend element
is.
Wanneer men een tentoonstelling
als deze wil rechtvaardigen, kan
men m.i. ook verwijzen naar een
compositie als die von N. van Ga
len „De rechtspleging van Graaf
Willem de Goede". Zij hangt in een
der benedenzalen, die de bezoekers
nog wel eens willen overslaan, een
beetje verweesd dus en misschien
hoort het ook wel zo. Het schilde
rij is afkomstig uit het Stadhuis te
Hasselt, het kleine stadje in Over-
ijsel. waar Van Galen in de tweede
helft van de 17e eeuw bekend was
als „bankhouder van leening". Men
denkt even aan de grote Vondel, die
een jaar of wat eerder eenzelfde
functie in Amsterdam "vervulde. Het
is de enige schepping, die van Van
Galen bekend is en ondanks de
eigenaardige tekortkomingen als een
gebrek aan diepte, door zijn felle
dramatiek, zijn grillige kleur en ex
pressief arrangement, een der mar
kantste werken van deze expositie:
er hangt iets van 'n moderne hallu-
cinante sfeer om dit surrealistisch
aandoend tafereel, dat ook geeste
lijk een geïsoleerde plaats inneemt.
Merkwaardig, dat een onbekend
en eenzaam provinciaal als deze Van
Galen, een soort voorloper werd van
het moderne surrealisme.
De Vlamingen.
De expositiezaal in de tuin. die op
zich zelf een artikel zou wettigen,
maakt ons duidelijk, hoe de Vlaamse
17e eeuwse kunstenaars op de les
sen van Caravaggio hebben gerea
geerd, hetzij zij zoals Rubens zijn
werk uit eigen aanschouwing heb
ben gekend, hetzij, zoals met Jor-
daens het geval schijnt, zij door der
den zijn beïnvloed. Meer dan Ru
bens, die vrij spoedig een univer
sele stijl vond. welke het naturalis
me van Caravaggio achter zich liet.
hebben Theodoor Rombouts. Gerard
Zegers en de beide Janssens bij
Caravaggio gezworen, totdat zij
voelden, althans zo was het met
Zegers. dat de weerstand tegen de
overrompelende invloed van Ru
bens hopeloos was en zy zoiets
pleegden als vaandelvlucht. Op het
eerste gezicht moge ons de Vlaam
se exuberantie, door de formaten,
de kleur en het weelderige naakt
ietwat theatraal aandoen, by dieper
beschouwing vindt men ook hier
momenten, die ons Noord-Neder
landse hart treffen, zelfs bij een
Jordaens. (Zie het Kind en de Her
ders in zijn Aanbidding! en zeker
bij Rombouts. (het oude mannetje
met de knijpbril, links van de kaart
spelers).
Deze tentoonstelling, zal. zoals de
Vlaamse inleider betoogt, ertoe kun
nen bijdragen de leemten in de ken
nis van de Vlaamse „tenebrosi"
kunnen aanvullen.
De bezoeker ik schreef het al
sla de beschouwelijke stilte van
de zaal, waar de tekeningen en
prenten hangen, niet over. In de
eerste plaats zal hij. de corridor
passerend, herinnerd worden aan de
belangrijke schakels, die Lastman
en Pynas gelegd hebben tussen Ita
lië en Noord-Nederland. En dan
komt hij o.a in de sfeer van Adam
Elsheimer, die niet ten onrechte
door een van zijn tijdgenoten een
tweede Adam is genoemd Als men
de diepe invloed van deze fascine
rende kunstenaar overdenkt, ziet
men met extra belangstelling nog
eens naar de getekende portretjes
van die vrolijke jongens, Utrechters
en anderen, die als „bentvogels" in
Rome kennis en levensvreugde op
deden en die bij Adam Elsheimer
waarlijk in- en uitvlogen- G. A. S.
Een opname uit de kostelijke film
„Niemand de deur uit", die in
City vertoond wordt.
By de vervaardiging van „Fan
fare der Liebe" de film die tot
Donderdag in het Grand Théatre te
zien is. hebben de Duitsers kenne-
j lyk niet getracht de Amerikaanse
show-film tc imiteren. En dat is
maar goed ook.
De Amerikanen kunnen immers
dank zy hun formidabele show
I techniek met" een overigens pen
sioengerechtigd verhaaltje toch
I altyd nog een aanvaardbare film
samenstellen. Gaat men iets derge
lijks echter met aanzicnlyk minder
dollars op zak nabootsen dan moet
het uiteindelijk resultaat onvermij
delijk een fletse afdruk van niets
zyn.
I Bij de fanfare van de liefde heeft
men zich hoe uitbundig het on-
derwerp ook moge zijn met op
zet beperkingen opgelegd, De cn-
i tourage is uiterst sober gebleven,
zonder armelijk te worden,
j Het dwaze verhaal van een paar
mannen die als vrouw verkleed in
een damesorkest optreden, en de
I zonderlinge situaties die daaruit
Berg en Bos in Apeldoorn is voor de minnaars van bloemen wat Avi
fauna in Alphen is voor de liefhebbers van vogels. Het grote verschil is,
dat terwijl Avifauna in de barre polder Is aangelegd, Berg en Bos op zich
zelf al een sprookjesachtig terrein is, waar te dwalen een weelde betekent
en waar de kunstmatige waterpartijen aan het golvend gebied met zyn
wisselende en schilderachtige uitzichten een extra accent van romantiek
geven.
Botanische bibliotheek
in veiling
Naar wij vernemen zal dit najaar
door Internationaal Antiquariaat
<Menno Hertzberger» te Amsterdam
in veiling worden gebracht de bo
tanische bibliotheek van wijlen dr
F. W. T. Hunger te Voorschoten.
Op 7 November van het vorig
jaar werden door Menno Hertzber
ger reeds in veiling gebracht de
15e eeuwse kruidenboeken van de
botanico-historicus thans wijlen dr
Hunger. Thans volgt in het najaar
de gehele bibliotheek waaronder de
beroemde collectie Clusiana en Do-
donaeana. benevens de periode van
de renaissance der botanie.
„De bedoeling is", zegt mr Hug
hes. dc man wiens taaie wil achter
deze hele opzet staat, „om de men
sen in deze jachtige, gehaaste tijd
enige uren van echte^fust en vrede
te verschaffen." Hij vergeet er bij
te zeggen, dat hij zelf aan die rust
en vrede niet toekomt: hij is alle
uren van de dag doende
Drie jaar geleden is deze bloe-
menfeeerie voor de eerste maal een
feit geworden. Daarna zijn er twee
jaar achtereen andere feestelijkhe
den geweest, maar nu is de oor
spronkelijke opzet weer doorge
voerd, zij het met de nodige wijzi
ging in de details.
't Is jammer, maar onvermijde
lijk. dat ook deze „idyllè" opge
trokken moest worden op een fi
nancieel schema en dat dit schema
nog lacunes vertoont vanwege het
deficit in het vorig jaar. Bovendien
zijn de partijen het over de organisa
tie niet alle eens (welke partijen in
welke organisatie zijn dat wel?) en
zelfs bloemisten maken bedenkin
gen. Het wil ook heel wat zeggen;
elke week moeten bepaalde bloem
soorten vernieuwd. Daar komt iets
bij kijken en zet daar nu als vak
man permanent een „idyllisch" ge
zicht bij.
Windstil
Maar waarom de lezer lastig te
vallen met zorgen, plooien en rim
pels? Ga naar de bloemen en word
stil. Wandel langs de paden van
Berg en Bos, hoog en laag. en ge
niet van de wezenlijke pracht, die
dit met bloemen zo rijk gestoffeer
de landschap offreert. Bussen en
tourwagens brengen hele ladingen
mee van het type schepsel, dat
„homo sapiens'* heet, die hier stil
moeten worden en rust hebben te
vinden. Dat kan. Op een terrein
van driehonderd hectare zijn er nog
gedeelten genoeg, waar zelfs de
happy few eenzaamheid vinden kan
Een „Indisch" hoekje bij de vij
ver in het Apeldoorns „Berg en
Bosch".
ontstaan, houden de aandacht von
begin tot eind gespannen, zelfs al
laat de afloop zich vooruit gemak
kelijk raden.
Franz Grothe. die al heel wat
film-schlagers op zyn naam heeft
staan, componeerde ook de muziek
vogr deze fanfare. En hij deed bet
voortreffelijk.
Verder hebben Dieter Borsche en
Oscar Sima als de twee arme mu
ziekanten die ten einde raad jur
ken aantrekken en hun lippen ver
ven. met Grethe Weiser. ditmaal
als orkestleidstcr en Inge Egger als
het knappe meisje# dat nog zingen
kan ook. er het hunne toe bijge
dragen om van „Fanfare der Liebe"
een vacantiefilm van de goede soort
te maken.
„Niemand dedeuruit"
Het zou jammer zijn als de hu
mor. de kolder van de Marx Bro
thers u niet lag. want hun nieuwste
product: Love Happy (Niemand de
deur uit) is zo bizonder goed ge
slaagd, zo boordevol kostelijke vond
sten. dat de voor deze zinrijke kol
der en uiterst knappe persiflage wèl
gevoelige er een paar rijke uren
aan beleven zal. Hij zal versteld
staan van de uiterst knappe en vir
tuose manier waarop de schaamte
loze perversiteit van de na-oorlogse
gangsterfilm wordt gepersifleeerd in
deze wilde jacht naar in een sardine
blikje verstopte diamanten. Span
nend als een sprintwedstrijd op de
wielerbaan is het duel, dat Chico
Marx op de vleugel levert met een
violist. Al improviserend tracht Chi
co de violist telkens een poets te
bakken door in een andere toonsoort
over te gaan, maar de vioolspeler
volgt hem lenig en geeft geen kamp.
Ander voorbeeld: als Harpo een
ongelukkig revue-meisje wil troos
ten, gaat hij zijn harp halenuit
zijn bed, waar de snaren dienstdoen
als spiraal onder de matras.
Typisch Amerikaans is Harpo's
vlucht voor de gangsters en de fa
tale vrouw, in wier handen hij is
gevallen. Zich aan bewegende licht
reclames vastgrijpend laat hij zich
door het zwerk slingeren. Daar het
verhaal zich ook afspeelt in de we
reld van de show, biedt deze hoogst-
vermakelyke film ook op dit gebied
voortreffelijke staaltjes. David Mil
ler regisseerde de rolprent, die in
City vertoond wordt.
„Gewapend escorte"
Rembrand biedt met „Gewapend
escorte" beproefde romantiek in
kleuren: een man op zoek naar de
moordenaars van zyn verloofde,
wordt verliefd op de dochter van
een hunner. Uit die ongetwijfeld
pijnlijke situatie wordt hij gered
doo rde krijgslustige bedrijvigheid
van Indianen
Edmund O'Brien speelt de hoofd
rol in deze film. waarvan de lief
hebbers zullen watertanden.
Theodoor Rombouts. de Vlaming,
die, tegen de invloed oproeiend
van Rubens, 'n tijdlang de schil
derwijze van Caravaggio trouw
bleef, schilderde deze muzikan
tennu eens geen half figuren,
maar ten voeten uit
Een van de beschaduwde zitjes
op het bloemenfeest in „Berg en
Bos" te Apeldoorn. Van dit plek
je heeft men een prachtig uit
zicht op het park.
wanneer de ietwat woelige karava
nen elders zijn.
Het zijn niet alle gekweekte bloe
men. die hier in keurige bedden ter
opluistering zijn neergezet. Ook de
veldbloemen garneren bepaalde val-
leiranden met een ruige weelde, die
aan onze behoefte aan romantiek
ruim tegemoet komt. Aquarium,
waterterras, uitzichttoren. thee-
schenkerij, wisselende attracties als
muziek en zang voor de meest
gevarieerde smaak is er iets, dat
boeit en in de herinnering pret
tige sporen achterlaat.
Panorama
Schrijver dezes houdt van hoge
uitzichten, maar is niet ..schwindcl-
frei". Geeft niet De uitzichttoren,
die. op een heuvel van tien meter,
zelf nog weer 14 meter hoger reikt,
is een fors gestel van hout, waar
zelf nog weer 14 meter hoger reikt,
tevrees geen last ondervindt. En
het panorama is lonend, zowel naar
de Oostkant, waar Apeldoorn zich
„opendoet", als naar de andere he
melstreken. waar de glooiingen hun
steile kam beklimmen en donkere
pijnbomen met hun rijke franje
daarbovenuit hun toppen ten hemel
strekken.
Het is voor menig bezoeker mis
schien niet leuk. dat 's avonds om
half zeven een schallende luidspre
ker hem verwittigt, dat het onver
biddelijk „schlusz" ls. Maar als men
hoort, dat het instituut van bewa
kers gidsen zelf helemaal op het
stelsel van vrijwillige hulpverlening
berust, en dat 's morgens om negen
uur de hekken al open gaan. ter
wijl Apeldoorn zijn gasten ook des
avonds iets te bieden heeft, dan is
dit besluit te billijken.
Wij hopen van harte, dat de heer
Hughes van de feesten in Breda
niet al te veel concurrentie onder
vindt. trouwens, voor de bezoekers
uit het Noorden (en daar komen,
schijnt het, de meesten vandaan) is
Breda aan de andere kant van de
rivieren Wel wat ver Maar ook uit
het Westen en het Zuiden moeten
de bezoekers komen. Zelfs onze
Beneluxvrinden kunnen hier. in
Berg en Bosch, iets vinden, dat zij
niet kennen.
Muziekcentrum te
Beetsterzwaag?
LEEUWARDEN. Een op ini
tiatief van de Leeuwarder Muziek
school opgerichte stichting voor mu
ziekscholen in Friesland, maakt
thans, in samenwerking met het
gemeentebestuur van Opstcrland,
plannen voor het stichten van een
muziekcentrum te Beesterzwaag.
Deze plaats ligt dicht bij het drie-
provinciënpunt, waar Friesland,
Groningen en Drenthe elkaar raken
en zou dus het gehele Noorden kun
nen bestrijken. In het muziekcen
trum, dat dan dc beschikking over
een gebouw zou moeten krijgen,
zouden muziek- en volksdanscursus-
sen kunnen worden gegeven, mu
ziekleraren zouden er cursussen
kunnen volgen en ook aan het mu
ziekonderwijs op de lagere scholen
zou de nodige aandacht kunnen
worden besteed. Verder heeft men
gedacht aan de mogelijkheid, hier
tevens een recreatieoord voor mu
sici (dirigenten, orkestleden, lera
ren, enz aan te verbinden.
De stichting, welke thans tot stand
is gekomen, zal de plannen nader
uitwerken In de eerste plaats zal
men overgaan tot stichting van
meerdere plaatselijke muziekscho
len in de provincie. Te Leeuwarden
is er een met 1000 leerlingen, te
Beetsterzwaag is er een m oprich
ting en verder zijn er meerdere
plaatsen rijp voor. omdat de Leeu-'
warder muziekschool hier reeda
kerngroepen heeft gesticht. Elke
muziekschool krijgt een eigen di
recteur en een eigen bestuur, in het
bestuur van de stichting zullen af
gevaardigden van de verschillende
scholen zitting nemen.
De bedoeling van de nieuwe stich
ting is. de muziefc-vacantte-cursus-
sen, die thans reeds in Beetster
zwaag worden gehouden, voort te
zetten, echter niet alleen in plaat
selijk, maar ook in provinciaal ver
band. Men hoopt, dat zoals thans
te Leeuwarden reeds het geval is
de plaatselijke muziekscholen door
de gemeentebesturen zullen worden
gesubsidieerd en dat het provin
ciaal bestuur van Friesland dit in
provinciaal verband zal doem
Journaals van zeven dagen
De Tour de France staat in het
middelpunt van de belangstel
ling en het is dus geen wonder,
dat Polygoon er een flink deel
van zijn journaal aan besteedt.
We zien de 12e t.m. de 17e etap
pe en dus ook de overwinning
van onze landgenoot Jan Nolten.
Voor de opnamen van de etap
pe Pau-Bordeaux, waarin onze
ploeg, en in het bijzonder Dek
kers, zo'n goed figuur4 sloeg, zul
len we nog een week geduld
moeten hebben.
In Parijs werd de parade op 14
Juli gefilmd en in West-Berlyn
een protest van de bewoners te
gen de ontvoeringen naar de
Oost-zone. Van over de oceaan
kwamen de opnamen van de Re-
publiceinse conventie: Eisenho
wer candldaat voor het presi
dentschap. Voor sportliefhebbers
is ook het Neerlands Nieuws in
teressant. We zien daar by o.m.
de verrichtingen van de Olym
pische athletiekploeg tijdens wed
strijden in Rotterdam Eveneens
werd de vierdaagse roei- en zeil
tocht uan de Koninklijke Marine
verfilmd De rest van het jour
naal vermeldt het Koninklijk be
zoek aan het jubilerend Breda,
een internationaal schuttersfeest
in Heerlen en een reportage van
postduivenvluchten in ons land I
iv.j
