Maraboe's lokstem bracht
in in hete woestijn
Chapl
ANTON OX ZAG HET KIWOMEER NIET...
Helse locht door gloeiend zand
eindigt in desillusie
sar
Adlai Stevenson: een
gewetensvol leider
Nederland trekt veel
buitenlanders aan
mm
Arabische sprookjes
op de geluidsband
Amerikaanse hulp
aan Denemarken
gaat door
ANYV heeft geen geld genoeg
voor doelmatige propaganda
Roeiers kwamen
hardheid te kort
Bliksembezoek
Schacht tekende zijn
eigen vonnis
Nieuwe economische
maatregelen in
Engeland
Zaterdag 26 Juli 1952
WOESTIJN-AMPHIBIE
verzengende zon op kleine
ruimte
(Advertentie I. M.)
Watanbr,eventiidtl
bö,kt.uidcl
OX wist wat hij deed toen hij met Van der Loo de Sahara
in reed. Het Kiwomeer had hem te pakken. Hij wilde er
heen, ook zonder steenfabriek. De ander had er een landhuis.
Bovendien had hij bewezen een bijzondere capaciteit te be
zitten voor het bepraten van autoriteiten. Dus kon Van der Loo,
berooid als hij was, nog wel van dienst zijn. Ox had de debacle
in Kenadsa aan voelen komen. Ondanks de rooskleurige voor
uitzichten die de brikettenaffaire opende had hij zijn eigen
voorbereidingen getroffen voor de tocht door de woestijn. Hij
had twee oude speelfilms op de kop getikt: een van Charley
Chaplin die „De Brandweerman" heette, en een van Buster
Keaton, namelijk „Burgemeester tegen Wil en Dank". Hij had
een filmdoek gekocht, en met behulp van het projectie-appa
raat, dat hij uit Nederland had meegebracht, kon hij nu films
vertonen.
HIJ had in Kenadsa een oude
Arabische sprookjesverteller
van de straat opgepikt, en zijn twee
films enige malen voor hem afge
draaid. Toen de man begreep dat het
de bedoeling was met behulp van de
wire-recorder die Ox ook uit Neder
land had meegebracht er sprekende
films van te maken, trok hij enthou
siast van leer. Hij bracht vrienden
mee die Arabische muziekinstru
menten bespeelden, en een week
later was Ox in het bezit van een
boeiend bioscoopprogramma, waarin
Charley Chaplin en Buster Keaton
hun grappen en grollen vertoonden
onder het uitspreken van Arabische
verzen, die begeleid werden door
opwindende Afrikaanse muziek. Ox
had in Kenadsa al enige proefvoor-
stellingen gegeven, en daarbij op
zijn Arabisch publiek een diepe in
druk gemaakt.
Dat was echter niet alles. Ox
was van plan geld te verdienen
door al reizende in de woestijn
filmvoorstellingen tc geven voor
Touaregs en Bedouinen, maar hij
kende de Arabieren nu een beetje.
Om bij openluchtvoorstellingen zijn
geld te krijgen moest hij vooruit
laten betalen, iets waar een Arabier
zonder de dwang van een afgeslo
ten zaal weinig toe geneigd is.
Ox had daar wat op bedacht. Hij
had met de wire-recorder een aan
tal geliefde Arabische balladen op
genomen van de sprookjesverteller
uit Kenadsa, om er de klanten mee
naar zijn bedrijf te lokken. Vervol
gens v/as hij naar de hoogste Ara
bische autoriteit van de streek ge
gaan: de Maraboe van Kenadsa.
Deze had hij gevraagd een rede te
houden voor de wire-recorder,
waarin hij als Maraboe de Arabie
ren aanspoorde de wonderlijke
voorstelling van Ox bij te wonen.
Bij moest Ox voorstellen als een
betrouwbaar man en een groot
\riend van Arabieren, die niemand
op zou lichten en zijn klanten
altijd waar voor hun geld gaf.
De Maraboe, die zelf diep onder
de indruk was van de films, en
bovendien een vriend was van
Barré had toegestemd. En toen Ox
uit Colomb Béchar weg reed'had
hij een toespraak van ae Maraboe
op de wire-recorder, tien minuten
onverstaanbare klanken op een
dunne draad. Van de teksten der
balladen heeft hij ook nooit iets
verstaan, en wat Charley Chaplin
en Buster Keaton tegen hun mede
acteurs in het Arabisch zeiden
heeft hij evenmin geweten. Honder
den keren heeft hij zijn programma
atgedraaid. In Beni Abbs, in Reg-
gan. in Bidon Cinq: heel de Sahara
door, tussen de palmen in de afge
legen oases, en onder de sterren in
de vlakke woestijn. En overal
stroomden ze samen op het weer
klinken van de balladen: de trotse
Tourages op hun kamelen. Stom
verbaasd luisterden ze naar de
Maraboe, om vervolgens gewillig te
betalen, en verpletterd de avon
turen van de bloemrijk declameren
de Sheik Chaplin te volgen.
IN Adrar, de hoofdstad van de
Jn d« ,?ah4% I bedierf ook veel van. Nu vilde hij
ifI A A1J 1 samen met Heinekens wel een
Achter de
horizon ligt
het paradijs
Slot)
Potiskoem. Ox weet er niet veel
meer van. Hij was doodziek. Af en
toe verloor hij het bewustzijn. Nog
vier dagen rijden was het naar het
Kiwomeer. In Fort Lamy, op twee
dagreizen afstand van het paradijs
hielden ze halt. Ox kon niet meer.
en het geld was op.
Toen ze de auto hadden gepar
keerd kwam een lange Franse offi
cier op hem toe stappen. Hij stelde
zich voor als kapitein Cazabou, en
vroeg of Ox, die blond was, soms
uit Holland kwam. Ja9 Dan zou
hij hem een genoegen doen als hij
met hem mee ging. en zijn huis als
het zijne beschouwde.
De mannen gingen verbijsterd
met de officier mee, én werden
voorgesteld aan diens vrouw, die
hen al even hartelijk ontving. Het
bleek dat de vrouw van de officier
een broertje had van een jaar of
zestien, op wie ze zeer gesteld was.
De jongen woonde in Parijs, en in
zijn vacantie had hij een fietstocht
gemaakt naar Amsterdam.
Tóen* hij daar aan kwam had hij
niet goed geweten waar hij eigen
lijk heen moest. Hij verstond geen
woord Nederlands. Terwijl hij daar
wat verloren met zijn fiets stond
te kijken, was hij opeens in het
Frans aangesproken door een voor
bijganger, die vroeg wat hij daar
deed. Hij zei dat hij dat eigenlijk
ook niet wist, en daarop had die
meneer hem mee naar huis geno
men. en hem drie dagen lang als
logé beschouwd, en door de stad
rondgeleid. Hij had het allemaal
geestdriftig naar zijn zus in Afrika
geschreven. Ze haalde de brief er
bij. Die meneer had haar broertje
aangesproken in een straat die „de
Berlagebrug" heette las ze voor. En
die meneer was leraar Frans aan
een Gymnasium. Hij woonde in een
straat die ..de Rooseveltlaan'* heet
te. Wist Ox waar. die was? Wat
aardig toch!
VAN DER LOO legde die avond
terloops hun financiële toestand
bloot, en de kapitein leende hem
onmiddellijk twintig duizend francs,
die ze nodig hadden om het Kiwo
meer te bereiken. Omstreeks mid
dernacht kroop Ox huiverend van
de koorts in de auto. De volgende
dag voegde Van der Loo zich bij
hem: stomdronken en zonder twin
tig duizend francs.
Een dag later, toen Ox zich wat
beter voelde, kwam hij een neger
tegen die Ali Ben Youssouf heette
en een groot café annex vishandel
had. Toen hij hoorde dat Ox Ne
derlander was, vertelde hij dat hij
Heinekens bier schonk in zijn
café Maar het bier moest in vracht
wagens uit Accra komen, en door
de hitte bedierf er veel van. Hij
haalde zelf vis uit Accra, maar daar
de vis goed zou blijven, en of Ox
nou niet een brief in het Neder
lands wilde opstellen met zijn
voorstel er in.
Ox heeft die brief opgesteld, en
tegelijk met Youssouf een afspraak
gemaakt om 's avonds zijn films bij
hem te komen vertonen. Ze zouden
de winst samen delen. Ook be
dachten ze nog een nummertje met
de wire-recorder. In het café trad
een saxofonist op die Beladin Ri-
gobert heette en zeer geliefd was
bij de klanten. Hij speelde eerst
een tijdje, en vervolgens zetten ze
de wire-recorder 'aan die zijn im
provisaties had opgenomen, en ze
nu feilloos, weergaf, terwijl Beladin
Rigobert voor iedereen zichtbaar
met het gewoonste gezicht van de
wereld een biertje ging zitten
drinken. Het nummer sloeg enorm
in. De volgende dag zat het café
stampvol met negers die het won
der ook wildén zien.
A LI BEN YOUSSOUF was zo
1 sterk als een beer: een gezellige
man. waar geen grein "kwaad bij
zat. Toen Ox een nieuwe aanval
van zijn geheimzinnige ziekte aan
voelde komen, ging hij bij hem in
wonen, om ten minste in een be
hoorlijk bed te liggen.
Twee dagen later ontdekte hij
dat Van der Loo bezig was het
projectieapparaat en de wire-recor
der in de amphibie te laden. Toen
hij Ox zag zei hij dat hij van plan
was maar vast vooruit tc rijden
naar het Kiwomeer. Eenmaal aan
het Kiwomeer kon hij geld genoeg
lenen om Ox desnoods per vlieg
tuig na te laten komen.
Ox haalde Ali Ben Youssouf er
bij. Die ontnam Van der Loo de
apparaten en borg ze op in zijn
huis.
Dagenlang heeft Van der Loo
zitten praten tegen een steeds meer
verzwakkende Ox. „Je vertrouwt
die neger meer dan je eigen kame
raad." zei hij. „Maar je komt be
drogen uit jongen. Hij besteelt je
waar je bij staat."
Ox heeft niet toegegeven wat de
bioscoopinstallatie betreft. Ten slot
te heeft hy Van der Loo de amphi
bie gelaten, waarmee deze vertrok
ken is. na kapitein Cazabou ge
waarschuwd te hebben dat Ox
zwaar ziek lag.
Cazabou heeft er een dokter bij
gehaald. Deze constateerde een .ont
steking in de hersenen. Dat kon in
de tropen niet genezen, zei hij. Ox
moest onmiddellijk naar Europa.
Cazabou heeft met een Zwitser,
die Schilliger genoemd werd, een
bed in elkaar getimmerd, en met
een Fransman Tessard die in hui
den handelde, in orde gemaakt dat
Ox op een van de wagens waarmee
Tessard zijn huiden vervoerde, mee
naar Kano zou ryden met bed en
wire-recorder en projector en al.
Daar zou hij in het hospitaal kun
nen worden opgenomen. Tessard
leende hom op pand van zijn film
opnameapparaat ook nog zestig
Engelse ponden.
Na twaalf dagen in het hospitaal
voelde Ox zich wat opgeknapt. Hij
is naar Lagos gereden om scheep
te gaan naar Europa. Maar het
bleek dat de maatschappijen al
voor een jaar volgeboekt waren.
Toen heeft hij zijn hele appara
tuur verkocht aan het Engelse
public relations office voor onge
veer vijftienhonderd gulden in
Engelse ponden, en is per vliegtuig,
en verder per boot en per trein
terug gereisd naar Blaricum, waar
hij zonder een cent aankwam.
Hij woont daar nu weer aan de
Langeweg nummer elf. Met die
ontsteking in de hersenen is het
langzamerhand weer in orde geko
men. Van een wederzijdse kennis
in de Congo heeft hij onlangs een
brief gehad, waarin die schreef dat
Van der Loo zijn huis alweer kwijt
was, dat hij niets bepaalds om han
den had, dat zijn vrouw winkel
bediende was geworden in een wa
renhuis, en dat het Kiwomeer een
gewoon meer is.
((Van onze correspondent te New York)
IN Adlai Stevenson schijnt de Democratische Partij de man te hebben
gekozen, voor wie Amerika's materiële welvaart niet de enige zorg
is. Hiis een man van cultuur, met een diepe algemene belangstelling,
een grote intelligentie, verbeeldingskracht, een onafhankelijke mening,
kortom met een complex eigenschappen, welke niet alledaags zijn voor
een staatshoofd. Hij legde in verscheidene functies getuigenis af van
zijn meer dan gewone leiderskwaliteiten en toonde in zijn houding ten
opzichte van zijn eventuele benoeming een diep besef te hebben van
de grote verantwoordelijkheid der taak, welke hij na lange aarzeling
bereid was op zich te nemen. Men schreef zijn aarzeling aan politieke
handigheid toe. Ontegenzeggelijk verleende het feit. dat hij zich niet
begerig toonde naar de hoogste eer welke een Amerikaans burger ten
deel kan vallen, hem de onafhankelijkheid welke zowel tijdens zijn
verdere campagne als in geval van een definitieve verkiezing alleen
tot zijn voordeel kan zijn. c
Hij vermeed daarmede het aan
gaan van verplichtingen tegenover
bepaalde groepen of personen in
de partij. Hij kan zich er op be
roepen. zich niet tot partijleider
te hebben gemaakt, maar daartoe
te zijn uitverkoren.
Toch schijnt politieke handigheid
niet de eerste overweging te zijn
geweest, die hem deed aarzelen Hij
had zich verplicht zich herkiesbaar
te stellen als gouverneur van Illinois,
een verplichting welke inhoudt, dat
hij tegelijkertijd geen hogere functie
kan ambiëren. Stevenson was Sterk
geboeid door het gouverneurschap
in een staat van toenemende econo
mische betekenis, waar hervormin
gen op menig gebied dringend nodig
zijn. Wat gedurende vier jaar begon,
kon slechts vruchtbaar zijn. indien
het in zijn lijn werd voortgezet. Bo
vendien was een tegen Eisenhower
gerichte campagne voor niemand
aantrekkelijk, die zijn tegenstander
persoonlijke eerbied toedraagt.
Tenslotte is daar Stevenson's phi-
losophische natuur. Evenals Truman
neemt hij het standpunt in. dat er
een eind moet worden gemaakt aan
de discriminatie, maar hij is ervan
overtuigd, dat het verkeerd is het
leiderschap over bestuursmaatrege
len aan een bevolking op te dringen.
De buitenlandse politiek is vol
gens hem nummer één. Voorop staat
het werken voor de vrede, zodat
„Münchcn" zich niet meer zal her
halen. Hij is voor vrije markten, vrije
mensen, vrij initiatief, maar dit laat
ste kan alleen vrij blijven, indien de
welvaart allen boven de enkeling
stelt.
Stevenson is betrekkelijk kort in
de politiek. Hij is 52 jaar en stamt
af van een invloedrijke en ontwik
kelde familie. Zijn vader was demo
craat en Presbyteriaan, zijn moeder
was republikeinse en Unitarian Zelf
koos hij de partij van zijn vader en
de kerk van zijn moeder. Hij stu
deerde rechten en begon in 1926 een
advocatenpractijk in Chicago, van
waar hij door Roosevelt naar Wash
ington werd gehaald als speciaal
adviseur van het bureau, dat de
huidige Amerikaanse landbouwpoli
tiek ontwikkelde. Later werd hij so
ciaal assistent van de minister van
marine. Knox. Tijdens de oorlog
leidde hij een economische missie
in Italië. Hij was assistent van de
ministers Stettinius en Byrnes. Ook
hielp hij bij de voorbereiding van de
V.N.-conferentie te San Francisco en
was lid van de Amerikaanse delegatie
in de Assemblee gedurende de twee
daarop volgende jaren om in 1948
gouverneur van Illinois te worden.
Met Eisenhower en Stevenson als
elkanders tegenstanders kan worden
verwacht, dat de campagne voor de
presidentsverkiezingen op een hoog
peil zal staan.
lamp door van de projector. Het
publiek eiste zijn geld terug. Ox
legde hen uit dat hij pech had,
maar dat hij wei in staat was de
verzen van Sheik Chaplin en Sheik
Keaton verder a te draaien. Hij
het ook de Maraboe nog maar eens
aan het woord, en dat had het on- j
voorziene gevolg dat de Toearegs
opnieuw gingen betalen.
Het feit dat zijn bioscoop tijdelijk
uitgeschakeld was. bracht hem er
toe de mogelijkheden van de wire-
recorder verder uit te buiten. Hij
begon de plaatselijke muzikanten
van de verschillende oases op te
nemen en uit te zenden, en gaf de
notabelen gelegenheid redevoerin
gen op te nemen met de wonder-
machine. en er dan rustig naast te
gaan zitten, terwij] de machine
voor hen sprak.
Intussen reisden ze verder door
de ondragelijke hitte van de woes
tijn: uren. dagen, weken, opgeslo
ten met elkaar en eikaars eigen
aardigheden in de nauwe cabine
tussen de bagage. Ruzie makend
over wie de moeilijkste stukken
reed. tegen elkaar aanzakkend van
de slaap, elkaar hatend om een
lepel die zoek was. vechtend in het
hete zand om een gesprongen band
die de een niet plakken wou, om
dat de ander hem had stukgereden.
Rijdend met de ruggen nat van het
2weet aan het leer van de wagen
vastgeplakt.
In Bourem vertoonden zich bij
Ox de eerste ziekteverschijnselen.
Hij had koorts. Van tijd tot tijd
zakte hij in elkaar. Maar het ging
voorbij. Ze reden door. Naar Gao
en Fularadi. Hiér en daar ging de
grote woestijn al weer over in be
woonde streken. Ze passeerden de
grens van Nigeria. De Arabieren
maakten plaats voor Negers. en
de politieagenten in de steden droe
gen broeken met een rode en een
blauwe pijp.
Ze passeerden Katsina, Kano en
transportbedrijf opzetten met koel
wagens, waarin zowel het bier als
BIOSCOOPRECLAME
Maraboe in voorprogramma
WASHINGTON. President Tru-
man heeft Vrijdag bepaald, dat De
nemarken Amerikaanse hulp zal blij
ven ontvangen, ondanks het leveren
door een Deense scheepsbouwmaat
schappij van een 13.000 ton metende
tankboot aan de Sowjet-Unie. De
levering van tankboten aan commu
nistische staten is door het Congres
verboden, daar deze vaartuigen als
strategisch materiaal worden be
schouwd. Het contract voor de leve
ring was echter reeds ongeveer twee
jaar vóór het van kracht worden van
de desbetreffende Amerikaanse wet
getekend.
(Van een onzer redacteuren)
DEN HAAG. Het aantal buitenlandse bezoekers, dat verleden
jaar ons land bezocht, was 448.000, het totaal aantal overnachtingen
in hotels en pensions meer dan één milhocn en het bedrag dat aan
deviezen is binnen gekomen was rond f 104 millioen. Op 1 Januari
waren dit nog recordcijfers, maar nu zijn ze achterhaald, want de
cijfers van het eerste kwartaal van dit jaar geven al weer stijgingen
tc zien. Hoe dat komtNederland is een mooi land met veel wisselend
natuurschoonde afstanden zijn er gering, de hotellerie staat op hoog
niveau, de mensen zijn er vriendelijk, voorkomend en proper en in
hotelspensions en huizen ligt ieder stofje, zo dat cr is, op z'n plaats.
We zitten altijd een beetje op
onze stoel te schuiven, wanneer
ons deze dingen worden gezegd.
Gelukkig waren het Donderdag
een paar vertegenwoordigers in
het buitenland van de Algemene
Nederl. Vereniging Voor Vreem
delingenverkeer die deze loftrom
pet staken en van hen, die ten
slotte ons land moeten „verkopen",
kun je zoiets nog wel hebben.
Daar zijn we dan direct bij het
kernprobleem. Want als men iets
wil verkopen dat men niet mee
kan dragen, dan moet men er een
indruk van kunnen geven. Helaas
mankeert daar nog wel het een
en ander aan. Niet dat de A.N
V.V. niet alles in het werk stelt
om zo goed mogelijk voor de dag
te komen, doch de f 500.000,- voor
propaganda, waarmee gewerkt
moet worden,is niet toereikend.
Gezien bovenvermelde resultaten,
welke dus met beperkte middelen
zijn bereikt, zou een hoger rijks
subsidie alleszins gerechtvaardigd
en verantwoord zijn.
Deze vertegenwoordigers van de
A.N.V.V. in Amerika. België en
Luxemburg, Engeland. Frankrijk,
Zweden en Zwitserland zijn het er
unaniem over eens dat ons land
zeer aantrekkelijk is. Niet alleen
omdat het hier veel goedkoper is
dan elders, doch zeer zeker ook
om -zijn schoonheid. Ze hebben de
vacantiegangers dan ook zoveel
mogelijk aangeraden om niet al
leen Amsterdam, Den Haag eD
enkele van ouds bekende trek
pleisters te bezoeken, doch ons
gehele land te bereizen. Dat wordt
nu de laatste jaren ook veel meer
gedaan En het is zeker niet ver
wonderlijk, dat van het wisselend
landschap het polderland het
meest m trek is. Wat hierbij na
tuurlijk een grote rol speelt is. dat
de afstanden in ons land betrek
kelijk gering zijn en het reizen
niet duur is. Naast de rust. welke
men hier geniet, en die zeer ge
apprecieerd wordt, is er echter
ook een „maar": en dat geldt het
terrein van het vermaak Daar
schieten we naar buitenlandse
begrippen wel tekort en met na
me de Belgen zouden in ons land
zo langzamerhand wel eens een
casino -willen zien verrijzen.
De vertegenwoordiger in Zweden
vertelde ons. dat de Zweden Neder
land beschouwen als een sprookjes
land en in groter getale hier komen
dan voorheen.
De Nederlandse turnsters in actie
te Helsinki tijdens de knotsoefe
ning, welke het beste onderdeel
vormde van haar repertoire. Hier
mede werd een zesde plaats be
haald. die gedeeld moest worden
met Tsjecho-Slowakije.
bij Braod-,Soij>,Val-
en Schaafwonden.
Verv^jg van pag. 1
Over de Olympische rociwedstrij-
den zei dr Hingst nog. dat hij en
ook de andere coaches, dr Wille-
brand, ir Kaspers en de heer v. d.
Ende, zowel als de Nederlandse
roeiers, onder dc indruk waren
gekomen van de ontzaglijke ver
moeienissen. die dit tournooi vier
dagen achtereen eiste. Verscheidene
buitenlandse roeiploegen bezaten
de fenomenale lichamelijk hardheid,
die hier gevraagd werd en die be
trekkelijk ver uitging boven die.
welke onze landgenoten konden op
brengen.
Opvallend was, aldus dr Hingst.
dat de ploegen van grote stijl de
eerste twee dagen aan het hoofd
gingen en dat de uitzonderliik ster
ken op de derde en vierde dag hun
slag sloegen: de acht van de Ame
rikaanse marine b.v
Er lag ook een groot verschil in
de wijze van voorbereiding. De
Fransen en Engelsen hadden zich
respectievelijk twee en drie maan
den van te voren teruggetrokken
uit het burgerleven om zich uitslui
tend op de Spelen te kunnen con
centreren. Als men nu weet, dat
b.v. de ploeg van Laga enkele we
ken voor Helsinki nog midden in
de examens zat de coach ir Kas
pers incluis dan is het krachts
verschil wel enigszins te verklaren
Op de eerstvolgende vergadering
van de roeibond zal men zich bera
den. of ook voor Nederland niet
tot een langere tijd van voorberei
ding is te komen, zowel voor de
Olympische Spelen als voor dc
Europese kampioenschappen. Men
wil aan deze oefening eventueel
mdoortraining en athletiek verbin
den, juist om lichamelijke hardheid
aan te kweken.
Op prijzen voor onze ploegen
had dr Hingst niet gerekend, wel
op een enkele finaleplaats Aan de
prestaties van de Triton-twee kon
hij wel met enige trots terug den
ken. Dr Hingst was vol lof over de
huisvesting en verzorging in het
Olympische dorp.
OPEENS liep er een heel vreemd
katje in mijn kamer rond. Iemand
die hem kwijt wou had hem denk ik
bij my binnengezet, want het raam
stond open en dan kom je gemakke
lijk in de verleiding. t»ls je ten min
ste zulke dingen in je hebt. Het kat
je maakte overigens niet de indruk
onthutst te zijn door het gebeurde.
Hij was een welgeschapen, bijzonder
kemphanerig miniatuur tijgertje met
een volmaakt uitgebalanceerd ziele-
Ieven en hij stapte door het vertrek
als een bazige onderduiker die al na
één uur doet of je bly mag wezen
dat je blijven mag.
'Mijn eigen bolle katers lagen in
wijde hansoppen onder tafel tc sla
pen. Daar alle natuurlijke functies
van het instinct in hun vadsig bur-
germans-bestaan rudimentair gewor
den z\jn roken ze hem niet eens aan
komen. Hij sloeg met losse Fred
Astaire-pasjes een hoek van de leun
stoel om, zag ze liggen in hun roze
weelde, nam een klein, gefrappeerd
sprongetje gelijk een woudloper, die.
op een gifslang trapt en bleef toen
geruime tijd naar hen staan kijken
met de peinzende, enigszins gering
schattende blik waarmee een Helsin
ki athleet de uitgezakte corpussen
van een paar versleten bon vivants
in ogenschouw neemt. Toen trippel
de hij naar het venster en begon in
het gordijn te klimmen, omslachtig
en van elke beweging genietend, als
een man in training.
„Laat dat!", riep ik want h\j
scheurde textiel en ik vond het nu
ook weer niet nodig hem dingen toe
te staan, die in de huisstatuten ver
boden zijn.
Hij keek niet óp van mijn kreet.
Blijkbaar had hij in zijn vorig milieit
voor heter vuren gestaan Mijn eigen
katerstapel werd er echter wakker
van. Zij wreven zich de deerlijk ver-
sluimerde ogen uit, keken de kamer
rond en zagen de visite al tamelijk
hoog in de gordijnen hangen
„Gevaar!" dachten zij nu. „Die
komt hier de markt verknoeien
En ze gingen zij aan zij op stijve
poten naar het raam. Het tijgertje
liet zich rustig zakken en wachtte af.
Een tijdlang bleven ze nu onbeweeg
lijk tegenover elkaar staan. Toen
maakte de kleine met zijn rechter
poot een vrijpostig gebaar van laat
me eens even voorbij" en stapte tus
sen de broers door naar dc keuken,
waar hij zonder moeite het wereld
record snel-eten vestigde, door in de
tijd van één minuut alle melk en het
complete bordje kattenbrood op te
schrokken. Zijn oren bewogen daar
bij levendig en zijn ogen keken
xvaakzaam alle kanten tegelijk op,
maar er was helemaal geen gevaar
want de broers stonden dadenloos
toe te kijken, dof zwijgend, als boe
ren, die hun akker zien overstromen,
maar weten dat de stroom toch niet
te keren valt.
Drie dagen lang gingen zij gebukt
onder deze lent ge terreur. Toen
kwam door toedoen van onze onvol
prezen dierenbescherming de vrien
delijke jongeman met het kleine,
comfortabel ingerichte mandje om
hem af te halen.
„Hij aaat naar een banketbakker
in Westzei de jongen „Als u even
een potloodje pakt, dan kunt u het
adres noteren."
„Waarom?" vroeg ik.
.Hou, u zult hem toch nog weieens
willen opzoeken", sprak de jongen
gevoelig.
Om hem niet te vergrammen heb
ik het adres genoteerd. Maar of ik
nu echt over een paar weken bij die
bakker op bezoek zal gaan, om de
relatie met het diertje levend te hou
den ...ik twijfel er aan.
KRONKEL
(Advertentie I.M.)
EMIGRANTEN
voor NIEUW ZEELAND, die een
eigen woning wensen, kunnen bij
aankomst een gereedstaande
JARINO-WONING bétl -kkon
JARINO - WONINGEN. dc
beste die er zijn. Koopprijs kan
voor een belangrijk deel in
Nederland worden betaald.
Alle InL JARINO - RODEN (Dr
HAMBURG. Hitlers minister
van Financiën Schacht, mag geen
bank in Hamburg beginnen op grond
van een wet, die hij zelf in de tijd
der nazi's ondertekend heeft.
Volgens een woordvoerder bepaalt
deze wet, dat een vergunning ge
weigerd kan worden, indien de
overheid van mening is, dat de can-
didaat niet het vertrouwen heeft,
dat voor bankzaken nodig is.
Het gemeentebestuur van Ham
burg stelt zich op het standpunt, dat
Schacht geholpen heeft de Nazi's
1 aan de macht te brengen, later aan
hun immorele doeleinden zijn steun
gegeven heeft en verder geholpen
heeft de Mark en het Duitse eco
nomische leven naar de ondergong
I te brengen. Schacht heeft medege
deeld. dat hij zijn zaak voor een
gerechtshof aanhangig zal maken.
Suikeroogst bedreigd
door staking in
Oost-Java
DJAKARTA. De staking op dc
suikerondernemingen in Oost-Java
omvat 24 ondernemingen, waarvan
verreweg de meeste juist in de
maalperiode zijn. In zes fabrieken
wordt niet gestaakt. Deskundigen
twijfelen ernstig aan de mogelijk
heid of de geraamde opbrengst van
450 duizend ton suiker geoogst zal
worden. De minister van Arbeid,
dc heer Tedjasukmana, heeft ver
klaard. dat hij alles in het werk
zal stellen om de staking te doen
beëindigen.
i LONDEN. Churchill heeft Vrij-
I dag in het Lagerhuis een motie inge-
j diend, waarin hij toestemming vroeg
voor de nieuwe maatregelen, die de
regering van plan is te nemen om
het economische herstel van Enge-
land tc bespoedigen. De voorgeno
men maatregelen zijn niet bekend-
gemaakt, maar verwacht wordt, dat
zij 'n uitbreiding van de exportcam
pagne inhouden en vermoedelijk ver
traging van 't tempo der herbewape-
ning Deze maatregelen zouden kun
nen worden genomen zonder dat En-
I geland zich aan zijn internationale
verplichtingen zal behoeven te on'
1 trekken.
