„Militaire macht op N.-Guinea VAN ROTTUM TOT C ADZ AND
geeft onveilig gevoel"
M
Hollandse deskundigen
kunnen in Irak helpen
Pruimen brengen dit jaar
weinig of niets op
Als twee
druppels
water
ZELFS VRIENDEN VAN NEDERLAND ZEGGEN:
STROP VOOR BETUWSE KWEKERS
Campagne slecht
ingezet
mr-
T NDERTIJD heb ik gewezen op het verschil in de positie van
•l de Brit en het Britse in de beide staten, waarin Brits-Indië
uiteengevallen is en die van de Nederlander en het Nederland
se in Indonesië Menselijk is de positie van de Nederlander in
Indonesië veel gunstiger. Hij zal als vriend met hartelijkheid
begroet worden, zelfs door Indonesiërs, die in strijd tegen de
Nederlanders en het Nederlandse vooraan hebben gestaan, en
dat tot zekere hoogte nog doen Er is veel meer van de opvoe
ding in een zelfde school blijven hangen dan vele Indonesiërs
willen erkennen.
Een van de bekendste en invloed
rijkste Indonesiërs zei mij enige
jaren geleden: „Ik heb geen vuri
ger wens dan een volledige verzoe
ning me- de Nederlanders. Tien
jaren van mijn leven heb ik in
Nederland doorgebracht, en hoe
zeer ik ook jullie vijand was als
nationalist en bestrijder van de
Nederlandse overheersing in mijn
land, aan het Nederlandse volk
was ik persoonlijk gehecht. Jelui
hebt deugden die ik waardeer,
maar dit gevoel sproot ook vooral
daaruit voort dat jelui tal van
zwakheden hebben, die mij sympa
thiek zijn". Vele Indonesiërs heb
ben deze eigenaardigheden over
genomen, vaak zonder zich dit be
wust te zijn, en wie hierin met
hen verwant is. kan hun vriend
zijn. Hun persoonlijke vriend wel
te verstaan. Met Nederlanders voe-
len zij zich in een bevriende at
mosfeer. Dit verklaart, waarom
zovele Indonesiërs, die hun poli
tiek wantrouwen tegenover Ne
derland nog niet overwonnen heb-
ben, toch een leerschool in Neder
land voor hun kinderen gaarne
aanvaarden of verkiezen, en zo
vele anderen een bezoek aan Ne
derland nog steeds als een stille
of niet-stille wens op hun lijstje
hebben staan. Men moet van Ne
derlandse kant hun echter niets
opdringen of aanprijzen. Dan ont
waakt gemakkelijk schuwheid. De
Brit heeft zijn eigen atmosfeer on
der de ontwikkelde Brits.Indiërs
gebracht. Veel hebben deze over
genomen van Britse levensgewoon
ten. Maar er is altijd de koele en
vaak demonstratief afwijzende hou
ding in de persoonlijke betrekkin
gen van de Britten met niet-Wes
terlingen geweest. Thet persoon
lijke verkeer handhaven Britten en
Indiërs en Pakistani nog veel van
hun oude afstand.
Maar zakelijk is de positie van
de Engelsman in beide nieuwe sta
ten veel gemakkelijker dan die van
het Nederlandse en van de Neder
lander in Indonesië. Men kan dit
niet duidelijk genoeg maken, wil
de lezer begrijpen waarom de stu
die van de Nederlandse taal en ook
het werken van Nederlanders in
Indonesië, ondanks alle persoonlij
ke sympathie, nog zoveel moeilijk
heden ontmoeten. IDe Brit heeft,
door zijn houding bij de scheiding
van Brits-Indië bereikt, dat daar
niet meer het soms wat vreesach
tige wantrouwen betreffende ..ko
loniale uitbuiting" bestaat. Nadat
de Nederlander zo taai cn tegen
zo verschrikkelijk hoge prijs vast
gehouden heeft aan de handhaving
van zijn gezag, kunnen vele Indo
nesiërs, die de waarheid niet van
nabij hebben leren kennen, nog
steeds moeilijk geloven dat de Ne
derlander nu geen begeerte meer
heeft naar terugkeer van de oude
Dr. M. v. Blankenstein
toestand Dit beheerst vooral ook
de kwestie van Nieuw Guinea.
Lieden, die Nederland werke
lijk niet slecht gezind zijn, kan
men horen betogen: „Zolang de
Nederlandse militaire macht op
Nieuw Guinea gevestigd blijft,
kunnen wij ons niet veilig voe-
len. Ontstaat hier grote verwar
ring. dan kunnen wij nog bele
ven, dat de Nederlanders Ame
rika overtuigen, dat zonder hun
gezag Indonesië een bron van
gevaar blijft voor ongewenste
penetratie in Z-O-Azië. Dan zou
Nieuw-Guinea het uitgangspunt
kunnen worden van een herove
ring."
WIJ kunnen dit betoog dwaas
noemen Maar het is een na
tuurlijk product van innerlijke
onzekerheid en nawerkende schrik
van pijnlijke ervaringen. Het is,
niet zo beredeneerd, zekerlijk het
gevoel van de grote menigte van
de Indonesiërs. Leidende politici,
die gloeiend belang stellen in het
verwerven van Nieuw-Guinea
niet allen doen dit! formuleren
het eenvoudiger en vooral redelij
ker: „Wij zouden heel veel hart
zeer betreffende de Molukken niet
hebben gehad, als de nabijheid van
de Nederlanders in Nieuw-Guinea
de opstandige elementen niet een
hart onder de riem gestoken had.
Nederlands Irian zal altijd een
magneet blijven voor dit soort stro
mingen."
In politieke kringen is boven
dien niet onbekend, dat op Nieuw-
Guinea de oude koloniale stijl en
hiërarchie, in de miniatuurafmetin
gen tot in het caricaturale toe. ge
handhaafd worden Men lacht er
om. maar is toch tegelijkertijd
geneigd te geloven, dat Nederlan
ders uitzonderlijk hardleers zijn.
hoe prettige mensen zij voor het
overige mogen wezen.
Ik moest in dit verband over
Nieuw Guinea vrij uitvoerig spre
ken, omdat deze kwestie, zolang zij
niet tot wederzijdse tevredenheid
is opgelost, in de weg staat aan een
echte verzoening, die het ons mo
gelijk zou maken volledig partij te
trekken van de bevoorrechte posi
tie als mensen, die wij in het ge
moed van zovele Indonesiërs nog
innemen. Daarom is het zo goed
begrijpelijk dat de in Indonesië
werkende Nederlanders, voor ëén
keer werkelijk eensgezind, zo vu
rig hopen dat een regeling gevon
den wordt.
Nieuwe commandant
Korea-detachement
vertrokken
AMSTERDAM. De nieuwe
commandant van het Nederlandse
detachement Verenigde Naties op
Korea, de 37-jarige luitenant-kolo
nel C. M. Schilperoord, is gister
avond om acht uur van Schiphol
naar Tokio vertrokken. Overste
Schilperoord is de vierde comman
dant van het Nederlandse detache
ment. In Korea gaat hij de hui
dige commandant, luitenant-kolonel
G. H. Christan aflossen, die dan
naar het vaderland terugkeert.
Overste Schilperoord nam een ge
luidsbandje mee, waarop een aan
tal groeten van familieleden van
Nederlandse vrijwilligers is vastge
legd Op Schiphol werd luitenant
kolonel Schilperoord uitgeleide ge
daan door luitenant-kolonel H. Al-
berdingk, namens de minister van
Oorlog, de chef van de generale
staf en de echtgenote van luite
nant-kolonel Christan.
Iraakse secretaris-generaal van landbouw
maakte studiereis door ons land
DEN HAAG. De secretaris-generaal van het Iraak6e ministerie van
landbouw, Darwlsh al Haidari, maakte als gast van minister S. L. Mansholt
een veertiendaagse studiereis door Nederland. H\j deelde mede, zeer
dankbaar en voldaan te zijn over zijn tocht cn stak daarbij zijn bewonde
ring voor onze landbouw en landaanwinning niet onder stoelen of banken.
„In Irak", zo vertelde de secretaris-generaal, „kunnen w(J enorme opper
vlakten vruchtbaar land in cultuur brengen, mits wij watenverken aan
kunnen leggen, wegen en bruggen kunnen bouwen. Reeds helpen een aan
tal Nederlanders ons bU het uitwerken van onze plannen en het ziet er
naar uit, dat wjj binnenkort een nieuw beroep op Nederlandse deskundigen
zullen doen."
„Wij hebben werk in overvloed,
omdat wij een taak voor vijftig
jaar graag in vijf jaar willen ver-
TIEL. Het gaat de Betuwse
kwekers met de prijzen van de prul-
men de laatste dagen lang niet
naar wens. Enkele soorten blauwe
Eruimen, o.m. de Eldense blauwe,
rengen weinig of niets op. Dat is
in geen jaren voorgekomen.
Eerste soort Ontario en Washing-
tons deden Maandag van 1014 cent
per kilo, de export Eldense blauwe
konden het niet verder brengen dan
een dubbeltje, terwijl de Czar, die
vorigé week nog tussen de 60 en 70
cent per kilo gold, Maandag slechts
1420 cent haalde en dan nog wel
voor export.
De Engelse krozen zijn practisch
waardeloos. Deze variëteit doet maar
4 a 5 cent per kilo. De minimum
exportprijs voor Duitsland was vo
rige week 22lii cent per kilo. doch
deze is van Maandag af terugge
bracht tot 15 cent.
De pruimen, die van de hagel heb
ben geleden, zijn zonder meer waar
deloos. Hiervoor geeft men aan de
veiling slechts een cent per kilo, zo
dat de telers zeker niet verder zul
len plukken. Het is al meermalen
voorgekomen, dat de kosten
voer en veilingkosten niet konden
goedmaken, laat staan, dat de pluk-
lonen er uit worden gehaald.
De hagelschade aan de pruimen is
veel groter dan men aanvankelijk
dacht. Er is vrijwel geen onbescha
digde vrucht te plukken en elke
pruim, die ook maar iets is bescha
digd, is niet voldoende uitgegroeid
en begint te „gommen" Deze vruch
ten schijnen ook voor de jamfabri-
cage niet geschikt te zijn.
De prijzen van yellow transparant,
kruidenierspeer en andere vroege
appelsoorten zijn niet slecht. Doch
ook hier weer met uitzondering van
de vruchten, die door de hagel zijn
beschadigd. De Noordhollandse sui-
Kolossen in haven
van Cherbourg
CHERBOURG. In de haven
van Cherbourg liggen op het ogen
blik een van de grootste passagiers
schepen en de grootste kruiser ter
wereld Het meren van de Queen
Mary achter het Amerikaanse oor
logsschip. de „New Jersey", vereis
te heel wat manoeuvreerkunst. De
twee schepen nemen 580 meter van
de 622 meter lange kademuur in
beslag.
kerpeer doet momenteel een cent of
zes per kilo. vorige week nog 15
cent, nu gaan ze niet meer voor ex
port weg.
Over het algemeen zijn de telers
zeer teleurgesteld door deze abnor
maal lage prijzen. Het komt wel
meer voor. dat in de „prop" zoals
men dat noemt, dat wil zeggen op
het moment dat er overtollige aan
voeren aan de veilingen komen, la
ge prijzen worden betaald, doch ze
ker niet bij het begin van de cam
pagne, zoals thans.
richten. Wij hebben echter niet ge
noeg experts. Wij overwegen of een
aantal Iraakse studenten in Neder
land zal kunnen worden opgeleid.
Reeds is men in Irak bezig met
het bouwen van grote irrigatie-
werken in het stroomgebied van
de Euphraat en de Tigris. Deze
bouw schreeuwt om snelle afwik
keling, omdat de vijf millioen in
woners van Irak naast de oliewin
ning aangewezen zijn op landbouw,"
zo vervolgde de heer Al-Haidari.
„U zult zich wellicht afvragen,
waarom ik in Nederland een stu
diereis maakte, terwijl de' klimaten
van onze landen zo verschillend
zijn. Uw land is deskundig op het
gebied van landaanwinning, irri
gatie en drainage-vraagstukken.
Ook wij willen land aanwinnen,
zij het dan niet uit zee, maar uit
de woestijn".
Gevraagd naar de handelsrela
ties tussen Irak en Nederland, zei-
de de heer Al-Haidari. dat Neder
land, buiten de olie, voornamelijk
gerst voor veevoeder in Irak koopt
voor een bedrag, dat vijf maal ho
ger is. dan waarvoor Irak uit Ne
derland importeert. Er zijn nog
vele mogelijkheden om de handel
uit te breiden.
-V.
Jt***
- -*•
>.-<
Van Rottum tot Cadzand lopen, zitten en liggen onze vacantie-
gangers langs het vaderlandse strand, bakkend in de vurige zon,
dartelend in de ruisende zee, omwaaid door de koele' wind. Dui
zenden Nederlanders zoeken verkoeling en ontspanning in Den
Hoek, Oostvoorne, Scheveningen, Noordwijk of Zandvoort.
Een dag, een week, misschien langer genieten zij daar van de vele
vreugden die het strandleven biedt. De zee trekt ieder jaar; ze
heeft iets fascinerends, ze heeft de ruimte waarnaar de stadsmens
het hele jaar door snakt, ze is nooit eender maar elke dag anders.
Zie hen zitten, deze vacantiegangers, die net een bad hebben
genomen en er nu genoeg aan hebben slechts zorgeloos toe te
kijken, naar het spel der kinderen of grote mensen of alleen maar
naar de zee, waarvan de branding in eindeloos rhythme op het
strand rolt. Vreemd, maar het verveelt nooit. Zo kun je de hele lieve
dag zitten, het oog gericht op de zee en met dat zelfvoldane ge
voel dat er geen werk is dat roept, geen bezigheden die je haastig
naar de klok doen opzien, geen pietepeuterige zorgen die je stem
ming kunnen bederven. En om dit alles volmaakt te doen zijn is er
slechts één ding nodig: de zonl Gelukkig hebben wij over haar
niet al te zeer te klagen.
Moe heeft d'r hoed op en d'r zonnebril. Moe is een beetje moe
en ze zit maar zo'n beetje in het warme zand voor de tent. Dat is
ook lekker. Als je vacantie hebt, moet je je niet te druk maken. Je
zit in het zand; je houdt tegelijk een waakzaam oog op de kinders
en intussen geniet je. De kinders
....zijn veel bewegelijker. Zo zie je ze rustig spelen en zo zijn
ze weg. Als je niet erg goed oppast tenminste. Kleine Annie sjouwt
met een fles, waarin ze zeewater laat lopen en ze heeft ook een
houten bakje, waarin ze met zand kan knoeien. Pietje kijkt belang
stellend toe. Hoe doe je dat eigenlijk, denkt hij.
Opa vindt het warm. Hij heeft echter helemaal geen zin zich te
ontkleden. Daarom stroopt hij z'n broekspijpen op. Zo gaat het ook
en vroeger deden de mensen nooit anders. Bovendien is het veel
minder inspannend dan zwemmen. Koen en zelfverzekerd stapt hij
de zee in.
Miesje vraagt zich af waarom opa gaat pootje baden. Dat kan
toch nooit prettig zijn met al die kleren aan? Een beetje peinzend
kijkt ze hem na. Haar hond begrijpt er nog veel minder van. Hij is
vandaag nog niet droog geweest en het bevalt hem best.
door
Samuel W. Taylor
14
die bij me draag?"
„Natuurlijk niet, ik wil alleen
maar weten, waar hij is."
„Die sleutel heb ik in een enve
loppe gedaan en die geadresseerd
aan Frank M. Jeffers, poste restan
te San Francisco."
Curly grijnsde. „Goed, het is be
ter dat jij een paar dagen binnen
blijft, ik ga er morgen heen om de
boel te halen.
„Jij moest liever niet van Je werk
wegblijven. Je kunt nooit weten.
„Ik moet pas om twee uur 's mid.
dags op mijn werk zijn dat weet je
toch."
„Dat weet ik wel, maar ik ben
bang. dat je om twee uur nog niet
terug bent", zei ik.
„Ik haal het gemakkelijk", zei hij.
Het meisje ging gehoorzaam naar „Ik^ doe het maar liever dadelijk. Jij
de slaapkamer. J 4"~ TA~""
„Bert," riep ze door de deur.
„Ja?"
„Maak je het niet te lang?"
CurJy lachte, „Ze heeft het erg te
kwaad gehad. Jij kan bij haar geen
kwaad doen. Maar ze is niet prac
tisch. Bert. Ze maakt zich nergens
bezorgd over. Ze gelooft alles wat
je zegt. Maar een mens moet nu
eenmaal practisch zijn. Dat zeg ik
aldoor tegen haar. Waar heb je het
geld gelaten?"
„Zullen we dat nu voor vanavond
maar niet laten rusten?", vroeg ik.
„Bert. het maakt toch niets uit of
we dat nu of morgenochtend bepra
ten. Het gaat er niet om dat ik je
niet vertrouw maar het is hoog
tijd. Het gaat om twee millioen. En
ik moet ook aan Dolly en aan het
kind denken. Ieder het zijne, Bert."
„Nou, goed", zei ik „Die papieren
zitten in een tas En die tas heb ik
in een nachtsafe gedaan in het
S.P.-depot in San Francisco."
„In een nachtsafe?"
„Ja, zo een waar je een geldstuk
in moet stoppen; dan kan je hem
openma*.ju en ie houdt zelf de sleu
tel."
„En waar is die sleutel nou. Bert!"
„Je denkt toch zeker niet, dat ik vreemd."
kan dan rustig wat niet Dolly pra
ten."
Hij rekte zich eens uit en ging
toen naar een slaapkamer aan de
achterkant van het huis. De chow
volgde hem. Ik bleef alleen in dc
keuken.
Er ging een andere deur open.
„Bert", zei het meisje.
„Ik denk dat ik nog even een eind
je rond loop", zei ik.
Ze kwam naar mij toe en pakte
mij bij mijn arm. De chow volgde
haar. „Nee, Bert, dat kan niet. Je
kent deze buurt niet. De mensen
welen hier alles van elkaar. Je loopc
kans dat iemand je ziet. Jij moet
binnen blijven. Kom nu. Bert."
Ze trok me mee naar de slaapka
mer en deed de deur dicht. Toen
sloeg ze haar armen om mij heen
en zei: „O, Bert. ik heb me zo al
leen gevoeld".
Ik wist niet hoe ik mij houden
moest. Ik stond daar als een houten
Klaas, terwijl zij mij kuste.
„Maar Bert. wat heb je toch?"
„Ik heb niets."
„Hou je-niet meer van me, Bert?"
„Hoe kom je er bij!"
,Het lijkt me zo, je doet zo
„Hoezo, vreemd' Jij doet raar."
Opeens hield zij zich van mij af.
„Bert, wat is er aan de hand?"
„Helemaal niets."
„Doe dan gewoon, zoals je altijd
doet."
„Ik voel me beroerd."
„Daar heb je anders nooit last
van."
„Er is vandaag ook zoveel ge
beurd."
„O. mijn God", zei ze plotseling.
Ik stond als verstijfd.
„Ja. ik wist het", zei ze. „Ik wist
het al van het eerste ogenblik af,
aat ik mijn armen om je heen sloeg.
Maar nu in het donker, nu ik je
niet kan zien, kan ik het je wei
zeggen. Jij bent Bert Rand
niet! Jij bent iemand anders. Jij
bent
Ik greep haar vast. Terwijl ik
mijn ene hand om haar middel
sloeg, hield ik met mijn andere
hand haar mond dicht. Zij verzette
zich. Ik hoorde de chow ergens in
het donker grommen. Ik duwde
haar naar het kinderbedje.
„Luister eens", zei ik, „als jij één
kik geeft, dan is je baby er geweest.
Begrepen'"
Ik liet haar los. schoof haar opzij
en greep naar hel kind.
„Wat ga je doen?", vroeg ze. „Wie
ben je? Je bent Bert niet."
„Ik wil hier alleen maar van
daan", zei ik. „De baby neem ik
mee. Morgenochtend krijg je beru
terug als je doet wat ik zeg."
„Wat moet ik dan doen?"
„Je alleen maar stil houden en
niets zeggen. En niets aan Curly
vertellen. Niets doen wat je baby
in gevaar kan brengen."
„Je zal hem toch geen kwaad
doen? O. alsjeblieft!"
„Dat hangt van jou af", zei ik.
,Js er hier nog een buitendeur?"
„Ja", zei ze. „hier." Zij liep naai
de andere kant van de kamer en
toen zij een deur opendeed, zag ik
een flauw lichtschijnsel.
Ik liep er heen en stapte naar
buiten.
„Ga naar bed", zei ik. „Zeg niets
en doe niets, dan heb je morgen
ochtend vroeg je kind weer terug."
Ik liep om het huis heen naar de
auto. Toen ik er vlakbij was, zag
ik plotseling van de treeplank een
gedaante opstaan. Het was de ge-
daante van een lange man met een
leren jak aan. Het was Bill Mea
dows. De dobberman stond naast
hem.
HOOFDSTUK VI
„Zo", zei hij, „is dat de reden?"
„Ja, natuurlijk", zei ik.
„Ik heb me doodgeërgerd', zei hij.
„Ik kom hier bij het huis en door
het raam zie ik daar jou zitten.
Stel je nu eens voor, Bert, dat ik
je niet had gezien."
„Maar je zag me toch."
„Kijk eens, Bert, jij riskeert niet
alleen jouw hoofd Je moet ook aan
de anderen denken. Op het ogen
blik behoor jij bij Cora te zijn en
heel gewoon te doen. leder ogenbliK
kan je de politie daar verwachter,
voor een of andere informatie, ik
kan je wel zeggen, dat ik de pest
in kreeg, toen ik je zag zitten. Ik
dacht dat je weer naar Dolly toe
moest. Maar het gaat om het kind,
zie ik. Ja, dat is te begrijpen. Zo'n
kind.
„Vind-je niet?" zei ik.
„Natuurlijk", zei hij. „Wacht even.
ik ben zo terug."
Hü liep naar het huis en ik hoor
de hem een enkel woord zeggen.
Dat woord was: vlees. Hij sprak
het woord kort, afgebeten, uit en
ogenblikkelijk daarop kwam er uit
het huis een geluid alsof er een
paar honden dol waren geworden
De dobberman die naast mij stond,
werd onrustig. Ik huiverde over
mijn hele lichaam Ik hoorde een
vrouw gillen, daarna een man. En
daar bovenuit een paar woedende,
vechtende honden.
(Wordt vervolgd.)
WOENSDAG 6 AUGUSTUS 1952
HILVERSUM I 402 m.
VARA: 7.00 Nieuws. 718 Gram muz.
7.3o Idem 8.00 Nieuws en wcerbcr. 8.18
Gram.muz. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.00
Giamjnuz. (9.35—9.40 Waterstanden).
VPRO 10.00 Boekbespreking. 10 05
Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de
vrouw. 11.00 Grammuz 12.00 Dansmuz.
12.30 Land. en tuinbouwmededelingen.
12.33 Voor het platteland 12.38 Gram.
muz, 12 55 Kalender. 13.00 Nieuws 13.15
Gram.muz. 13.30 Voor de Jeugd. 13.45
Gram.muz 14,00 Gesproken portret.
14.15 ..Belsazar". oratorium. 15.25 Pla
norecital. 15 35 Voor dc zieken. 16.05
Voor de Jeugd. 17 20 Gram.muz. 17,50
Reg uitzending: Jeugduitzending .,De
brievenbus gaat open" o.l.v Regina
Zwart 1800 Nieuws. 18.15 VAÖA-Varla.
1820 Actualiteiten. 18.35 Roemeens or
kest 19.00 ..Toch bedankt Excellentie"
VPRO: 19.30 Voor de jeugd. VARA:
20.00 Nieuws 20 05 Politiek commen
taar. 20.15 Acordeonmuziek 20.40 „Na
derend onweer", hoorspel. 22.20 So
praan en piano 22.45 „Over de gedra
gingen der dieren" causerie. 23.00 Nws.
23.1524.00 Gramofoonmuzlek.
HILVERSUM II. 298 m.
NCRV: 7.00 Nieuws 7.15 Ochtendgym
nastiek. 7 30 Gram.muz. 7.45 Een woord
voor de dag. 8 00 Nieuws en weerber.
8.18 Gewijde muziek. 8.45 Gram.muz.
9.00 Voor de zieken 9.30 Voor de huls
vrouw 9.35 Gram.muz 10.30 Morgen
dienst. 11 00 Omroeporkest. 11.55 Gram.,
muz. 12.00 Mezzo-alt en piano. 12.30
Land. en tuinbouwmededelingen. 12 33
Vocaal dubbelkwartet. 12.59 Klokgelui.
13.00 Nieuws, 13.15 Protestants Inter
kerkelijk Thuisfront 13-20 Lichte mu
ziek. 13.50 Gram muz. 14.00 Toogdag
Bond van Chr. Gereformeerde Jonge
lingsverenigingen in Nederland. 14.45
Gram.muz. 15 On Voor de meisjes. 15-15
Gram muz. 15 35 Bas en piano, 16.00
Voor de jeugd. 17.00 Gram.muz. 17.20
Orgelspel 17 50 Militaire causerie. 18.00
Nieuws. 18.15 Gevar. muziek. 18.35 Llch.
te muziek. 19.00 Spectrum van het Chr"
Organisatie- en Verenigingsleven. 19.1^
Boekbespreking 19.30 Gram.muz. 19.40
Radiokrant. 20.00 Nieuws en weerber.
20-10 „Vijf minuten" 20.15 Concertge
bouworkest cn solist. 21.00 „Vacantie op
Capri". causerie. 21.15 Vocaal kwartet.
21.35 Gram.muz. 22 00 Vlooh cello en
plano 22.30 Internationaal Evangelisch
Commentaar. 22.40 Gram.muz. 22.45
Avondoverdenking 23 00 Nieuws- en
SOS-bcriehten. 23.15—24.00 Grammuz.
ENGELAND 1500 en 247 m.
BBC Light Programme
12.00 Voordracht. 12.15 Orgelspel. 12.45
Pianospel. 13.00 Dansmuziek 13.45 Voor
de kleuters 14.00 BBC NortJiern Or_
chestra. 15 00 Lichte muziek 15.45 Mlll_
talr orkest. 10.15 Mrs. Dole'g dagboek.
16.30 BBC Welsh Orchestra en soliste.
17 30 Amusementsmuziek 18.00 Orgel
spel. 18.15 Mijnwerkersorkest. 18.45
Hoorspel. 19.00 Nieuws en radloJournaaL
19.25 Sport. 19 30 Hoorspel. 20 15 Gevar.
programma. 21.15 Idem 22.00 Nieuws.
22.15 Lichte muziek. 23.00 Voordracht.
23.15 Zigeunerorkest. 23 56—24.00 Nws.
BRUSSEL 324 m.
11.45 Klassieke muziek. 12 30 Weerber.
12 34 Gram.muz. 13.00 Nieuws. 13.15
Pianospel 13.30 Cabaretliedjes. 13.45
Pianospel. 14.00. 14 50. 15 00 en 16.00
Gramjnuz. 16 3.3 Koorzang 16.50 Zang
en plano 17.00 Nieuws. 17.10 Lichte mu
ziek. 17.30 Voordracht. 17 45 Gram.muz.
17.5o Boekbespreking. 18.00 Voordracht
en zang. 18 30 Voor de soldaten. 19 00
Nieuws. 19.40 Zang. 20 00 Orkestconcert.
20.30 Spaanse muziek 21,00 Kamermuz.
21 15 Lichte muziek 22 00 Nieuws 22,15
Planorecital. 22 5523.00 Nieuws.
Verhoging vrachttarieven
in West-Duitsland
BONN. De directie der spoorwe
gen van de Duitse Bondsrepubliek
heeft medegedeeld, dat met ingang
van 5 Augustus de vrachttarieven
zullen worden verhoogd met zeven
procent. Deze maatregel heeft ech
ter geen betrekking op het transito-
verkeer en geldt ook niet voor het
havenverkeer.
Dinsdag 5 Augustus 1932
