KOSTEN PEIL
in België te laag of...
in Nederland te hoog?
Glorie van vergeelde
schlagers herleefde
I
Koningin middelpunt van
padvindersfeest
Over jubilerend Breda
zweeft de toverstaf
Reportage
West-Duitsland zal oude
Duitse schuld betalen
GELEZEN-
Systeem van poets en wederpoets werkt niet
J
Met BRYLCREEM
..Buus'' en „Toon"' zongen samen
tijdens radio-opnamen
Alle buitenlandse crediteuren
krijgen hun geld
en gewogen
V,"
Zaterdag 9 Augustus 1952
S
HENELUX-
PROBLEEM
ER was eens een Minister
van België, die bezwaar
aantekende tegen het afsluiten
van de Benelux-overeenKomst,
omdat hij overtuigd was, dat
na de oorlog het loon- en prijs
peil in Nederland aanzienlijk
hoger zou liggen dan in België.
Het klinkt als een sprookje,
maar toch is het waar. Toen de
Nederlandse regering in Lon
den met de Belgische regering
de besprekingen opende om de
toekomstige Benelux in te lui
den, ontmoette de idee in de
boezem van het Belgische Ka
binet grote tegenstand op
grond van bovenstaande over
weging.
In 1943 waren er ongetwijfeld ar
gumenten voor het standpunt van
de Belgische minister aan te voeren:
het behoud van de Congo tegenover
het wegvallen van Indonesië, de
verwachting, dat de oorlogsschade
in Nederland groter zou zijn dan in
België, de bevolkingsuitbreiding in
Nederland en de mede daardoor te
rijzen moeilijkheden met betrekking
tot de werkgelegenheid. Om er maar
een paar te noemen. ,,En niemand
kon verwachten", aldus de Belgi
sche minister die mij het verhaal
vertelde, „dat er na de oorlog in
Nederland een zo consequente mo
netaire, economische en sociale po
litiek gevoerd zou worden door de
regering in samenwerking met de
werkgevers- en werknemersorgani
saties Dat was de Belgische opvat
ting in 1943 en het heeft de Ne
derlandse regering heel wat moeite
gekost om de Belgen wat meer ver
trouwen in de toekomst bij te bren
gen.
DE laatste maanden zijn rijk aan
critiek van Belgische zijde op
het verschil in loonpeil tussen Bel
gië en Luxemburg enerzijds en Ne
derland anderzijds. Wij houden ons
loonpeil te laag en daardoor doen
wij de Belgen een ongezonde con
currentie aan; handelen wij in strijd
met de Benclux-overeenkomst. Zie
hier, de critiek in een notedop.
Volgens de Belgen moet er aan de
ze situatie nu maar eens een einde
komen. Zij nemen het niet langer!
In een publicatie in de pers lezen
wij, dat in België de vorming van
een nieuwe Nederlandse regering
met ongeduld wordt afgewacht, om
dat men zo spoedig mogelijk het
jongste nijpende Benelux-probleem,
de toeneming van de Nederlandse
concurrentie op de Belgische markt,
op het hoogste niveau wil bespre
ken. Maar bij de aankondiging van
dit voornemen blijft het niet. Dc
ondernemers lopen in België te hoop
en zijn thans eenstemmiger dan ooit
in hun aanklacht tegen de Neder
landse loonpolitiek. Zij gaan zelfs
zover in hun agressiviteit, dat zij
van de Belgische regering eisen,'dat
beschermende maatregelen op han
delspolitiek gebied zullen worden
genomen.
In de „Nation Beige" wordt rond
uit geschreven, dat de Nederlandse
regering door een „anti-unionisti-
sche" politiek de lonen en salarissen
heeft laag gehouden en dezer dagen
heeft de voorzitter van het Alge
meen Christelijk Vakverbond van
België aangekondigd dat het pro
bleem ook in het Internationaal
Christelijk Vakverbond aan de or
de zal worden gesteld. De heer
Cool ziet daarbij slechts één oplos
sing: de aanpassing van de te lage
Nederlandse levensstandaard!
Dit is dan de Belgische opvat
ting anno 1952. Het kan verkeren!
Zo niet
jM" IEMAND zal willen ontkennen,
x dat dc Nederlandse concurrentie
op de Belgische markt hand over
hand is toegenomen. Het doet even
wel niet prettig aan. dat men in
België, vooruitlopende op de te voe
ren besprekingen met de Neder
landse regering, Nederland bij voor
baat in het beklaagdenbankje zet.
Het is niet de eerste keer, dat men
in België voordat besprekingen
plaatsvinden, zowel van officiële als
van met-officiële zijde op minder
fraaie wijze stemming kweekt. Des
ondanks heeft de verloving stand
gehouden. Maar het moet ons van
het hart, dat het de zachtmoedigste
verloofde te gortig wordt als de
toekomstige levensgezel bij het rij
zen van iedere „aanpassingsmoeilijk
heid" haar luid van de daken
schreeuwend bij voorbaat de schuld
in de schoenen schuift, ja, zelfs
niet nalaat haar daarbij van kwade
trouw te betichten.
Het moge waar zijn, dat de Belgi
sche criticasters achter hun hand
zeggen, dat zij hun Benelux-partner
niet willen treffen, maar dat zij
slechts van hun eigen regering
voordelen willen afdwingen. Dit
neemt echter niet weg, dat dit soort
stemmingkwekerij beslist anti-unio-
nistisch werkt. De doorsnee-Belg en
de man in de Nederlandse straat
trekken uit de krantenberichten de
conclusie, dat het mis is met dc
Benelux. Zij kijken elkaar met een
schuin oog aan, omdat het vertrou
wen geschokt is. Eer is teer! De
Nederlander verwacht van zijn re
gering een passend antwoord en
hefst zo. dat wij de Belgen nu maar
eens een keer op het hart trappen
Maar met: „poets-wederpoets" ko
men wij er niet!
Wij geloven nog steeds aan de
Benelux, aan de Europese integra
tie. Om dier wille zullen wij in dit
artikel zoveel mogelijk wederzijds
begrip opbrengen. Maar laten de
Belgen nu eens begrijpen, dat wij
hun methode van ageren persé niet
als een bijdrage voor het slagen
van de Benelux kunnen waarderen
en dat zij deze déraillementen in
het wederzijds verkeer niet met
..zuidelijke leutigheidjes" kunnen
goedpraten.
Ontwikkeling der
laatste jaren
PR is 'de laatste jaren ongetwij-
-1—feld iets veranderd in de Bel
gisch-Nederlandse handelsbetrekkin
gen. De laatste maand levert de we
derzijdse rekening bij de Europese
Betalings Unie een positief saldo op
voor Nederland, hetgeen het gevolg
is van de ontwikkelingsgang der
laatste twee jaren: het afnemen van
de uitvoer van België naar Neder
land en het toenemen van de in
voer m België van Nederlands*
goederen. Deze ontwikkeling is een
steen des aanstoots voor het Belgi
sche bedrijfsleven.
Men zou. zich op een objectief
standpunt plaatsende, in zekere zin
over deze ontwikkeling in het han
dels- en betalingsverkeer verheugd
kunnen zijn. Er is namelijk een tijd
geweest, dat de nadelige betalings
balans voor Nederland een belem
mering was voor de verdere door
voering van de Economische Unie.
In die tijd moest Nederland in Bel
gië aankloppen voor credieten om
het gat te stoppen. Dit situatie kon
ook geen genade vinden in de ogen
van het Belgische bedrijfsleven.
Men verweet toen de Belgische re
gering, dat zij door het verstrek
ken van credieten de concurrentie
positie van Nederland versterkte.
Toen heette hel. dat Nederland de
Belgische credieten gebruikte om de
KJj.M uit te breiden, waardoor de
SABENA als het ware met Bel
gisch geld getorpedeerd werd!
De hiervoor geschetste situatie
was niet eenvoudig. Ook in die da
gen had België te kampen met een
belangrijke werkloosheid en het is
derhalve begrijpelijk, dat zij onder
alle omstandigheden hun export
wilden handh'aven en liefst wilden
uitbreiden, ook naar Nederland.
Maar Nederland stond als gevolg
van zijn enorme betalingsbalans-
tekort en de beperkingen in het in
ternationaal betalingsverkeer met
de rug tegen de muur. Wij moes
ten óf de invoer van België be
perken óf bij de Belgische rege
ring credieten opnemen om de Bel
gische leveranciers te betalen Het
beperken van de Invoer zou lijn
recht in strijd geweest zijn met de
liberalisatie van het handelsver
keer of met de egalisatie van in
voerrechten en accijnzen: twee
voorwaarden, die vervuld moeten
worden om de economische inte
gratie der beide landen te doen
slagen. Men zou op den duur
slechts uit deze impasse kunnen ge
raken door een betere betalings
balanspositie van Nederland en
door een verdergaande liberalisatie
van het gehele internationale be
talingsverkeer.
Onder die moeilijke omstandig
heden heeft de Ministersconferentie
van Mei 1947 de juiste oplossing
gevonden. Er werd een regeling
getroffen voor de toenmaals be
staande Belgische vorderingen. De
instelling van de Europese Beta
lings Unie heeft er later het hare
toe bijgedragen om het internatio
nale betalingsverkeer verder te li
beraliseren. De Nederlandse beta
lingsbalans vertoont thans een vrij
belangrijk overschot. Maar onder
tussen is. zoals gezegd, ook de han
delsbalans tussen België en Neder
land te onzen gunste veranderd.
Te hoog of te laag?
|h R heerst nog een omvangrijke
-L-/werkloosheid in België en de
betalingsbalanspositie van België is
er het laatste jaar niet op verbe
terd. Ook nu is het derhalve be
grijpelijk, dat België grote waarde
hecht niet alleen aan het hand
haven en vergroten van zijn export,
maar ook aan het behoud van de
eigen binnenlandse markt. Maar.
zo luidt onze vraag, zijn de thans
heersende moeilijkheden op het
gebied van de export en met be
trekking tot de binnenlandse markt
in België alleen het gevolg van de
gewijzigde handelspositie met Ne
derland? Stellig niet' Wanneer men
hoort hoe vrijwel alle industrieën
zich in België elk op zijn beurt
roeren, ook die. welke weinig of
geen nadeel van de Nederlandse
concurrentie ondervinden, dan
menen wij, dat België de klappen
krijgt van een algemeen interna
tionaal malaise verschijnsel, een
positie, waarin Belgie zeker niet
alleen staat, maar waarin een vrij
groot aantal Westeuropese landen
verkeren Daarvoor alleen Neder
land als zondebok te laten dienen,
is zich wel erg gemakkelijk van
de zaak afmaken.
In dit verband gezien, maar ook
los daarvan, indien men de zaak
objectief wil stellen in Benelux-
verband. is het niet alleen de
vraag, of het Nederlandse kosten-
peil te laag is. maar ook de vraag,
of het Belgische kostenpeil niet te
hoog ligt. Is het ook niet alleen de
vraag, of Nederland zijn kostenpeil
te laag heeft gehouden, maar is
het ook de vraag, of België wel al
het mogelijke gedaan heeft om zijn
kostenpeil niet te veel te laten
stijgen. Het antwoord op beide
vragen is niet alleen af te leiden
van de exportpositie van de twee
landen tegenover elkaar. Zij kan
slechts beantwoord worden vanuit
de interne positie van elk land
tegenover de wereldmarkt, waarbij
het verschil in structuur van zeer
grote^ betekenis is.
In dit licht gezien is de pro
bleemstelling van de Belgen be
slist te eenzijdig en daardoor niet
juist. Zij gaan a priori uit van een
te laag kostenpeil in Nederland.
Van een bewust en ten onrechte
laaghouden van het kostenpeil door
de Nederlandse regering. Dat is
nog veel erger, want daardoor
wordt de vraag opgeworpen, of wij
ons aan bewuste overtreding van
de Benelux-afspraken hebben
r n
De heer A. Vermeulen, se
cretaris van het N.V.V. heeft
speciaal voor ons blad een se
rie artikelen geschreven over de
op het ogenblik zo belangrijke
loon- en prijs problemen in de
Benelux. Hei spreekt wel van
zelf, dat bij de behandeling van
deze zaken niet alleen de Bene
lux ter sprake kwam. Het loon-
en prijsprobleem in Nederland
Zelf hangt er te zeer mede sa
men om buiten discussie te
kunnen blijven.
In het eerste artikel vraagt
dc heer Vermeulen af, of dc
huidige moeilijkheden een ge
volg zijn van een te hoog Bel
gisch kostenpeil of van wat
dikwijls door onze Zuiderburen
wordt beweerd een te laag
Nederlands kostenpeil.
schuldig gemaakt. Een zo ernstige
beschuldiging in het openbaar ge
steld, kan niet onbeantwoord blij
ven. Daar zullen wij in een volgend
artikel het een en ander over
zeggen.
A. VERMEULEN.
(Advertentie l. M.)
mag Uw haar gezien worden
Voor zacht en glanzend haar...
Brylcreem 1 Voor mooi gezond
haar. Brylcreem
Brylcreem geeft U een welver
zorgd voorkomen, waar U ook
gaat en wat U ook doet. Mas
seer Uw haar dagelijks met
Brvlcreem. Let op hoe vitaal en
onberispelijk Uw haar er dan
uitziet. Brylcreem houdt het in
fatsoen, zonder overdreven
vettigheid, want de oliën in
Brylcreem zi|n geemulgeerd
Voor
een smetteloze
haarverzorging:
BRYLCREEM
Uw haar!
Brylcreem Products Ltd, Stanrnore, Eng/and - Imp. Jacq. Mot Jr. Amsterdam
„TOEN FLORA NOG FLOREERDE"
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM. De oude en de jonge koning van de Lachde 75-
jarige Johan Buziau en de nog niet half zo oude Toon Hermans heb
ben gistermiddag, naast elkaar gezeten, met pretgezichten uit volle
borst Louis Davids' ..Zandvoort aan de zee" gezongen. Met honderd
vijftig anderen in een zaal van Krasnapolsky, ivaar door de AVRO een
programma werd opgenomen, dat tot titel heeft: „Toen Flora nog
floreerde!"
Zwitserse verkenners in het Int.
Padvinderskamp van het Leger
des Heils te Lunteren blazen voor
koningin Juliana op de alphoorn.
Het was alsof in deze zaal de tijd
had stilgestaan. Grote namen uit de
gloriedagen van het in 1895 in de
Amstelstraat geopende theater, dat
twee keer door brand werd ver
woest waren er ook nü weer Op het
toneel zaten de nóg populaire artis-
ten met glundere gezichten te luis
teren naar de smeuïge conference
van Alex de Haas, Henriette Davids.
Jetje Blazer, Magda van Donk, Gre
ta Schley, Kalman Knaack, Sylvain
Poons en Raf Kapper
En in de zaal een publiek, dat diep
in zijn mooiste herinneringen kon
grijpen.
Oude bezoekers van het vroegere
Flora met andere artisten uit die
dagen. Met als alleroudste de 85-
jarige kapelmeester van Flora. Sol
D. Kinsbergen, die volgende week
nog maar eens voor zijn pleizier een
jaartje naar Australië gaat. Goed
keurend keek hij naar kapelmeester
Gerard van Krevelen, die al de over
bekende melodieën dirigeerde. Lied
jes. die tegen twee oorlogen bestand
bleken.
Jetje Glazer, die voor het laatst
twintig jaar geleden optrad en nog
nooit voor een microfoon had ge
staan, zei wat alle anderen ook voel
den: „Het is of ik naar een bruiloft
ga
Inderdaad, een feest wérd het. Van
het eerste liedje van de fameuze
Leon Boedels (met onafscheidelijke
j hoge hoed) af; gezongen door Syl-
vain Poons. tot de nimmer verbleek
te schlagers van Louis Davids, die
zijn zuster Henriëtte en Greta
Schley met gloed lieten herleven.
De witte en rooie radijs van Bleke
Bet, „Holland mag niet vrijen" uit
de revue „Loop naar de Duivel", en
Sally met zijn room-ijs-kar gingen
er in als de allerbeste koek. En de
refreinen behoefden hier niet te
worden voorgezongen, Johan Buziau
"MtMftfT
(Van een onzer verslaggeefsters)
LUNTEREN Vier roodbruine,
met veren getooide Indianen, heb
ben gistermiddag in Lunteren een
offerdans voor koningin Juliana
uitgevoerd, begeleid door een ge
trommel. De koningin was in pad-
vindstersuniform en de Indianen
waren Amerikaanse padvinders van
het Leger des Heils, vyf van de
600, die in Lunteren verzameld zijn
in het eerste Internationale Leger
des Heils Padvinderskamp.
Vijftien landen, van Finland tot
Jamaica, hebben in het prachtige
kamp langs „Movavedo", koningin
Juliana's padvindstersnaam, gede
fileerd, haar toege„yelld" en toe
gezongen en met stralende gezich
ten met haar gepraat en naar haar
gekeken, zo vereerd waren zij, dat
de hoogst geplaatste padvindstcr
van Nederland hen kwam bezoe
ken op de „Motondo".
Anderhalf uur is de koningin
gebleven Nadat hoge officieren
van het Leger des Heils in Neder
land aan haar waren voorgesteld
de commandant E. Thykjaer, dc
chef-staf John J. Allan was het
NW distancieert
zich van Belgisch-
dienstplicht-actie
AMSTERDAM. De secretarie
van de afdeling Brussel van het
Algemeen Belgisch Vakverbond
heeft verklaard, dat, als resultaat
van een overleg van dit verbond
met de vakbonden in Frankrijk,
Duitsland, Italië. Nederland en
Luxemburg de socialistische arbei
dersbewegingen in die landen te
genover de duur van de militaire
dienstplicht eenzelfde standpunt als
de Belgische beweging zouden in
nemen en in het bijzonder de door
de Belgische arbeiders ondernomen
actie zouden steunen.
Wij vernemen echter bij infor
matie, dat het N.V.V. zich op ge
nerlei wijze met deze actie wenst
in te laten, aangezien het naar zijn
inzicht een politieke aangelegen
heid betreft.
woord aan de jongens en het was
't kleine donkere verkennertje Bé
Zandhof, dat met een keurig
speechje de hoge gast namens allen
een geschenk aanbood: een minia
tuur gilwellbijl.
Het Motondomuziekcorps Zwe
den speelde op verzoek van de
gast nu eens niet het Wilhelmus
maar een echt legerbed, het „Stich
terslied", geschreven en gecompo
neerd door William Booth.
Bij de rondgang door het kamp,
waarin iedere natie op de eigen
wijze kampeert, sprak de koningin
lang met de kampleiders
Gereld wet ontworpen
voor dierenbescherming
DEN HAAG. De voorzitter van
de wereldfederatie voor dierenbe
scherming, dr mr W. Hugenholtz uit
Leiden, heeft een wereldwet voor
dierenbescherming ontworpen. Het
ontwerp is in het Engels vertaald
en zal één dezer dagen aan alle
regeringen en aan alle dierenbe
schermingsverenigingen ter wereld
(in totaal 500) worden verzonden.
OM ZES UUR vanmorgen zijn
ze uit IJmuiden vertrokken En
over twee jaar hopen ze pas
terug te komen. Maar dan zijn
ze ook met het zeilschip „Bea
trix" de wereld rond gevaren.
De Amsterdamse familie Leyen
en de familie Keetman uit
Winkel (N.-H hebben het schip,
dat naar de 4-jarige Tri.r Keet-
man is genoemd, speciaal voor
deze wereldreis laten ontwer
pen en bouwen. De wereldrei
zigers wilden wel even op hun
schip poseren voor een plaatje.
kende ze tenminste allemaal en liet
dat ook horen, wanneer Toon Her
mans, naast hem, eens een regeltje
miste.
Maandagavond kan heel Neder
land van acht uur tot vijf voor negen
nog eens luisteren naar de dagen,
dat „Flora nog floreerde".
BUZIAU EN HEINTJE DAVIDS
Het verleden herleefde.
's Werelds beste goochelaars tonen hun
kunsten in feestelijke sfeer
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA. Het is typisch-vrouwelijk, nu en dan een beetje met
leeftijden te goochelen, maar laten we aannemen, dat de stad Breda
zich aan de waarheid houdt door deze weken haar 700ste verjaardag
te vieren. Dan nog blijft het feit bestaan, dat het goochelen blijkbaar
veel aantrekkelijks voor haar heeft en dat de goochelaars door haar
betoverd en begoocheld zijn geworden: Breda is de stad waar gisteren
het driedaagse Internationale Congres voor dc Goochelkunst is be
gonnen.
Wie de goochelaars kent. weet
dat er al gegoocheld werd nog
vóór het congres was begonnen.
Dat gebeurde gistermiddag in het
stemmige stadhuis aart de Grote
Markt, waar de 250 deelnemers
met Brabantse hartebjkhcid werden
ontvangen. Pierre Truxor was er.
Martin Tonelly, Yan Tiong, Jean
Sabot. Borelly en Asoka. Maar als
u dacht, dat Bercelini, prof Rebus.
Ger Moto en Jeanne Dubarry op
het appèl ontbraken, dan is dat een
magisch misverstand, want zij wa
ren er ook. evenals Willy Albert,
Mabesta, Arauto (in de vrije tijd,
die het goochelen hem laat, vee
arts te Woerdeni. Boeda. Fantasio,
Pourquoi Pas en Mystico.
Dat is een losse greep uit de
hoge hoed met de namen van de
deelnemers, onder wie Belgen.
Zweden, Duitsers, Engelsen, Fran
sen, een Chinees en een Tsjech
voorkomen, en natuurlijk veel Ne
derlanders. Een belangrijk deel van
het congres speelt zich af in de
aula van de K.M.A., welke letters
deze drie dagen dus niet Konink
lijke Militaire Academie, maar
Koninklijke Magische Academie
betekenen.
„Zelf doe ik meer aan het uit
vinden van nieuwe dingen en het
verkopen ervan," vertelde ons
Henk Vermeyden, voorzitter van
de Nederlandse Magische Unie
„Dit is een internationale handel
Je verkoopt het recht op die nieu
we vondsten voor b.v. een jaar. of
voor vijf jaar. Natuurlijk moet je
ook voor het uitvinden van nieuwe
trucs het goochelvak door en door
kennen Amerika is nummer één op
goochelgebied, maar wist u dat ons
land onmiddellijk daarop volgt? Wij
hebben een paar maal de Grand
Prix weggehaald. Fred Kaps in
1950 nog. in Barcelona. Een gewo
ne Rotterdamse jongen. Hij had
daarmee meteen een wereldnaam."
Dat Merlijn 't heeft die in
druk kregen wij reeds tijdens zijn
triomfantelijke rit door de stad,
gisteravond, toen hij in vol ornaat,
met zwarte punthoed, zilveren ster
ren en toverstaf, door de feestelij
ke straten van Breda trok.
J~ï AAR mijn vrouw een daqjë
uixstedig was. gaf ik als solist
een niet onverdienstelijke pa
rodie op een aantal huishoudelijke
bezigheden. Ik schudde het bedde-
goed uit. liet een kussen op straat
vallen, ontwrong het aan een jon
gen die er rich met een ..vindes is
bonwe$"-aeri~ht mee wVrte weg
spoeden, sneed drie boterhammen,
deed een lapje om m\in djam en
was juist begonnen op een klein
tafeltie naast mijn bureau koffie
te zetten toen de telefoon ging. Dc
stem van mijn baas klonk, die mij
op de luide, oeinspircerde toon van
iemand in dc rocs van het werk
gelastte onverwijld een ministra-
bele heer op te bellen, ten einde
hem een verklaring te ontlokken,
die al on re honderd en veertig
duizend betalende abonné's des
avonds de handen ineen zou doen
slaan Want wij van de krant we
ten bliksems goed, dat u de adem
inhoudt bij de kabincts-crisis.
„Jc laat je niet afschepen, hoor",
riep hij. Ik accepteer geen „hij
was niet thuis" of zulke klets
praat. Cop ie moet ik."
En weg was hij verdwenen
in een krak. Ik stak het lichtje
onder dc koffiobol aan en zocht
ijverig het telefoonnummer van
die heer op. want dc journalistiek,
eist nu eenmaal het vermogen elke
dag weer met dezelfde geestdrift
een ijswafel in dc zon te leggen.
..Ja. hallo?"
Dat was dc doortimmerde alt
van zijn secretaresse die me altijd
een beetje doet denken aan Zcppn
Marx onbetekenenddoch one
of *he bons.
„O. juffrouw, u spreekt met de
krant. Ik zou zo dolgraag even
meneer aan dc telefoon hebben,
uiant
„Dat kan niet. Meneer is in con
ferentie", klonk het triomfantelijk.
Zc genoot ervan. Ik zette me
schrap en goot als honing in het
tuitje:
„Och. maar als u zo vriendelijk
zoudt willen zijn tóch even te vra
gen of meneer niet één ogenblikje
aan het apparaat kan komen, dan
doet u mij een groot genoegen,
want het is werkelijk een zaak
van bijzonder gewicht
Krak. Ze probeerde het. Ik
keek aandachtig naar de koffie die
door toedoen van het vlammetje
een hoge rug begon op tc zetten.
Maar moest er niet een beetje
zout in
ttJa wat is er nou eigenlijk?"
Dat was de stem van de schier-
minister, bijzonder geërgerd door
de storing.
„O, u spreekt met de krant
„Ja man, dat weet ik nou wel.
Maar wat mol u?"
Op dat ogenblik stiet ik met
mijn knie zo krachtig tegen het
tafeltje dat het spirituslichtje om
viel en een verrassend vlammen-
meer voor mij uitstortte.
„Jeetje!", riep ik.
„Wat?", vroeg de man.
Ik pakte het bloemenvaasje en
stortte de inhoud daarvan uit in
het vuur dat er onder deze be
handeling pas goed zin in kreeg
en extra hoog opvlamde.
Hallo moet u nog wat vra
gen of niet?", klonk het in mijn
oor.
„Ja", zei ik. Ik nam een van de
boterhammen en begon op de
vlammen te meppen. Het hielp
wel maar ik brandde mijn duim.
„Au!", riep ik.
„Wat zegt u?", vroeg de man.
„Ik zeg au", herhaalde ik. „Ziet
u, mijn tafeltje staat in brand."
..Wat kan mij dat verdommen!",
gilde de man getergd
Door met de vlakke hand nog
één keer op tafel te slaan kreeg ik
het vuur eronder.
„Hallo meneerzei ik.
Maar hij was al weg. Daarom
staat het niet in de krant van
avond wel jammer natuurlijk,
maar ja.... KRONKEL
LONDEN. Na vijf maanden onderhandelen is tussen de West-Duits*
Bondsrepubliek en de schuldeisers van het vooroorlogse Duitsland over
eenstemming bereikt over de terugbetaling van de Duitse vooroorlogse
schulden. Daaronder zjjn begrepen de niet afgeloste gedeelten en de
achterstallige rente van de Dawes- cn Young-lcningen, verstrekt om het
bankroete Duitsland van na de eerste wereldoorlog op de been te helpen.
Van „herstelbetalingen" voor de door Duitsland veroorzaakte oorlogsschade
is hier dus geen sprake. Wel zijn onder de regeling begrepen de schulden
van particuliere ondernemingen, die goederen in het buitenland o.a. in
Nederland op credict kochten en niet betaalden. Een voorbehoud is
gemaakt voor Duitse schuldenaren, die in Oost-Duitsland gevestigd zijn.
Dat probleem komt na dc hereniging van Duitsland aan de orde. Doch in
het algemeen komt de regeling hierop neer, dat alle crediteuren van het
vooroorlogse Duitsland hun geld zullen krijgen.
Wat de Dawes- en Youngleningen
betreft, zijn de nog uitstaande hoofd
sommen onverkort gehandhaafd,
doch is dc rentevoet verlaagd en de
rentebetaling vergemakkelijkt. Prac-
tisch komt de regeling hierop neer,
dat West-Duitsland aan zijn credi
teuren 300 millioen mark per jaar
zal betalen op vooroorlogse schulden
tot eon totaal bedrag van ongeveer
9 milliard mark. Aan de bij deze
regeling betrokken regeringen, 27 in
getal, is aanbevolen om de thans ge
sloten overeenkomst goed te keuren
In ruil voor dc accoord-verklaring
van West-Duitsland om de vooroor
logse schulden te betalen, hebben de
Verenigde Staten, Engeland en
Frankrijk besloten dc bedragen,
welke Duitsland aan die landen
fiM schuldig is voor de na de laatste
BB i wereldoorlog verleende economi
sche hulp, belangrijk te verlagen.
Zo hebben de V S. hun vordering
van 3.2 milliard dollar gereduceerd
tot 1 2 milliard
De leider van de West-Duitse dele
gatie, Abs. heeft verklaard, dat hij
met de aanbevelingen van dc confe
rentie instemt, omdat hij een rege
ling tot stand wenst te brengen, die
de crediteuren bevredigt. Hij sprak
de hoop uit, dat de Bondsrepubliek
in staat zal zijn de lasten, die de
regeling medebrengt, te dragen, doch
hij merkte op. dat de uitvoering van
de regeling gevaar zal lopen, wan
neer van de Bondsrepubliek ver
langd zou worden, dat zij nog meer
verplichtingen uit het verleden op
zich neemt, in het bijzonder nieuwe
verplichtingen tot herstelbetalingen
voor schade, veroorzaakt in de beide
wereldoorlogen.
7°*
OOR de bewonderaar van het oeu
vre van dc lyricus J. C. Bloem
s de bundel „Aphorlsmcn" ter gele
genheid van de 65ste verjaardag van
de dichter uitgegeven door C. P. J. van
der Peet te Anu/.trdam (prijs f 3.90)
een teleurstelling Erger, zij bezorgt
hem een onaangename schok
Het Is een verzameling van LXVii
keurig genummerde overbodigheden, die
merendeels met het aphorisme als zo
danig (per definitie: een korte pittige
spreuk, een kernspreuk of een weten
schappelijke stelling) weinig van doen
hebben Ter illustratie.
„Mijn verlangen ls veel meer naar de
tijd van mijn Jeugd dan naar mijn
jeugd zelf. hoewel dit laatste natuur
lijk ook wel."
Wat heeft deze orakelspreuk, met
haar onelegant taalgebruik, dc lezer
wezenlijk mede t0 delen?
Een ander voorbeeld van onhandig
manoeuvreren met woorden vinden we
in no. XIII:
„Dc mens toont zijn beste eigenschap
pen als persoon, zijn slechtste in de
maatschappij Niets toont daarom
meer de val van deze lijd aan dan de
belangstelling voor de mcns als sociaal
wezen. vanzelfsprekend) gepaard met
onverschilligheid, zo niet erger, tegen
over die mens als individu."
De rest Is navenant Het is niet nodig
een dichter en crUJsch prozaïst van het
formaat van Bloem te „kraken". Men
kan het uitgeven van deze bladvullin
gen beschouwen als een betreurens
waardige vergissing.
