.jeliiivan»1*-
Hannover en Willingen: twee
wereldconferenties
Hoofdlijnen der nieuwe wintermode
Mantels
Japonnen
Costuums
Jacques Fath geeft de vrouw
veel bewegingsvrijheid
MOEILIJKHEDEN?
Soms verzuurt wat in het
vat zit wél (en gauw)
ilacafttie -
V_
De stoffen: jersey, zij,
laken en kant
tl'W'IIIWiWIIÏ Wij geven raad
ANB: 55.000 leden
Moet U eens
hóren
Hongaarse bisschop houdt
honingzoete rede
Zaterdag 9 Augustus 1952
r~
de mantels zijn recht, met een
klassieke kraag. De wijde mou
wen zijn laag en ruim ingezet.
Veel dikke stoffen, double
faces, boucles e.d. Modetinten
zijn grijs, beige, hazelnoot
bruin, rood en heel zacht
groen. De lage brede ceintuur
is verdwenen, in plaats daar
van wordt soms een ceintuur
van dezelfde stof als de man
tel gedragen.
de eenvoudige, practische japon
nen zijn van flanel, jersey of soe
pele wol. Voor geklede japonnen
wordt fluweel, of soepele matte
zijde gebruikt. De rokken zijn vrij
.strak, draperieën liggen glad over
de heupen en verbreden het sil
houet niet. De hals is in het alge
meen hoog. De mouwen zijn inge
zet en omsluiten de arm strak.
Veel manchetten en knopen in de
rug. Zwart en gedekte tinten do-
de costuums blijven klassiek, rechte rok, hoog geplaatste knopen. De
taille wordt geaccentueerd. Nieuw zijn de om de hals gedrapeerde kra
gen. Soms met een shawl van jersey. De stoffen zijn zacht en warm. Ook
hierbij ingezette mouwen. Er worden veel jumpers met rolkragen gedra
gen. Kleuren: bruin in alle nuances van cafe au lait tot negerbruin.
(Van een medewerkster)
J Nde grote Parijse modehuizen r\
behoren de eerste shows voor de
pers en de internationale inkopers r0od
tinten:
weer tot het verleden. iüüu, paars,
Bruyère heeft het défilé geopend, errii-s lieio-p
Bruyere blijft steeds gedistingeerd, J wclcc
men zou de modellen, welke ver- 011 zwart
toond zijn bijna stijf kunnen noe
men. Het voordeel hiervan is, dat iedereen dit kan
dragen, zonder het gevaar te lopen ridicuul te zijn.
Bruyère's mantels hebben en rechte lijn, een grote
overslag en een dubbele rij knopen. De schouders zijn
iets breder geworden, de kragen eveneens, en de man
chetten zijn groot.
Jacques Fath daarentegen, waar gedurende die eer
ste show het publiek tot op de trappen was geklom
men, bracht soepele redingotes, dikwijls met een cein
tuur, welke op zij sloot. Fath heeft overigens een col
lectie laten zien. waarvan de snit het lichaam in al
zijn bewegingen vrij laat. Geen strakke borsthjn meer,
geen strakke heuplijn. Dit voorbeeld heeft navolging
gevonden, en dat is dan ook de reden, dat er dit sei
zoen veel jersey, laken, zachte zijde en kant verwerkt
zal worden.
Op elke regel echter, behoort een uitzondering. Hen
ry A La Pensée, die een uiterst bekoorlijke show gaf
met drie mooie, en, wat niet altijd gezegd kan worden,
zeer intelligente mannequins, hield zich ook deze win
ter strikt aan de vrouwelijke vormen, en vermijdt alle
wijdte, welke dit zou kunnen verhinderen.
Maggy Rouff toonde wel een buitengewone voor
liefde voor jersey en om aan veler vrouwenverlangens
te kunnen voldoen, gaf zij geheel klare „tricots Maggy
Rouff" te zien, die door snit, oorspronkelijkheid en
door de tekening van de stof, toch de klasse vertoon
den, haar huis eigen.
Tailleurs en deux-pièces vieren
hoogtij. Bruyère bracht tailleurs
met een recht, los jasje: Fath
deux-pièces van jersey met een
geplisseerde rok, geplisseerd in
talrijke variaties. Onder de tail
leurs worden dikwijls jumpers ge
dragen, lang dus niet in de rok
nauw om de taille sluitend en
eindigend in een opgeslagen rand.
j Henry A La Pensee koos hiervoor
voornamelijk de cyclaamkleur.
Over kleuren gesproken: veel
rood. veel paars, kauwgom-tinten,
grijs, beige en dan natuurlijk ook
zwart.
Overal waren de rokken langer
dan het vorig seizoen, van 28 tot
34 cm van de grond en steeds lan
ger wordend, naarmate de dag vor
dert.
Nina Ricci bracht o.m. eenvou
dige jersev-japonnen met een iet
wat overblousende rug. Carven
chemisiers van jersey, en tailleur
japonnen van flanel, waar de
ruimte op z>j is aangebracht, en
de buiklijn hierdoor volkomen
recht kan zijn. Mooie, geklede
deux-pièces met een korte casaque.
Deze waren ook bij Fath te zien;
veelal gedrapeerd.
Komen wij dus in dit eerste
overzicht tot een resultaat van
wat er al gebracht is, nog gebracht
zal worden door minder bekende
huizen want de shows gaan
door tot eind September en wat
nog niet door ons gememoreerd
is. dan vestigen wij voor de aan
dacht op:
LANGERE ROKKEN.
VEEL ROOD. PAARS, van dat
echte paars, CEM ENT-GRIJS en
IEDEREEN weet, dat vorderingen kunnen verjaren. Wat heel veel men
sen niet weten is, dat sommige vorderingen en wel speciaal die, welke
liggen op het gebied van het arbeidsrecht, heel snel verjaren. Wacht nooit
te lang met het instellen van een vordering. Afgezien van de mogelijkheid
van verjaring bestaat ook nog het gevaar, dat bew ijsmateriaal verloren
gaat b.v. door sterven of emigreren van getuigen. Vorderingen, die voort
vloeien uit een ontslag, dienen meestal binnen een half jaar voor de rech
ter te worden gebracht.
G. D. M vraagt of het waar is,
dat een loonvordering met een jaar
verjaart.
Antwoord: Wanneer een loon
vordering pas na een tijdsverloop
van langer dan een jaar voor de
rechter wordt gebracht en de werk
gever zich erop beroept, dat hij het
loon betaald heeft, mag die werk
gever zweren, dat het is voldaan.
Dit is een afwijking van de regel
dat een partij in het proces alleen
dan zijn stellingen door een eed
mag bevestigen, wanneer er al enig
ander bewijs is. Heeft de werkgever
eenmaal gezworen, dan is het pro
ces daarmee beëindigd, althans voor
zover het de omstreden loonvorde
ring betreft
Gezien het grote belang van de
eed voor de afloop van een proces,
valt het niet te verwonderen, dat
voor meineed in de regel zware
straffen worden opgelegd.
De termijn van een jaar is dus
geen echte verjaringstermijn, maar
een bewijsregeling. die de kans op
succes aanmerkelijk verzwakt. Soms
is de termijn langer, n.l. 2 jaar
voor loon. dat bij tijdsruimte van
een kwartaal of langer betaalbaar is.
Men heeft van deze termijnen
geen last, wanneer men een schrif
telijke schuldbekentenis in handen
heeft.
Loonvorderingen zijn echter steeds
onderworpen aan een „echte" ver
jaringstermijn van 5 jaar.
D. E L. schrijft: Mijn vader werkt
reeds tientallen jaren bij dezelfde
werkgever. Toen hij 65 jaar werd kreeg
hü ouderdomsrente die echter door de
werkgever op zijn loon in mindering
wordt gebracht Mag dat?
Antwoord- Er kunnen zich ver
schillende gevallen voordoen:
a Het loon ls geregeld in een bin
dende, door het College van Rijksbe
middelaars opgelegde loonregeling, of
bij een door dit College goedgekeurde
collectieve arbeidsovereenkomst Van dlc
voorschriften kan zelfs met goedvinden
van de betrokkene niet worden afge
weken. Zouden dtc voorschriften een
dergelijke aftrek voorschrijven (wat
zelden het geval zal zljno dan moet
daaraan dus worden \oldaan Schrijven
zc geen aftrek voor, dpn is deze ook
niet mogelijke tenzij met een speciale
ergunning van het College.
Het loon is niet bij bindende rege
ling of c a.o geregeld. In dat geval zal
toch meestal vergunning van het Col
lege vereist zijn. aangezien zonder toe
stemming van het College geen wijzi
ging mag worden gebracht in rechtens
geldende lonen en andere arbeidsvoor
waarden, Heeft het College, hetzij in
geval a 'hetzij in geval b vergunning
verleend, dan ls dc betrokkene nog niet
verplicht ln dc korting te berusten. Een
enkele toestemming van het College
kan n.l. niet ingrijpen in de tussen par.
tijen gesloten overeenkomst. Dat kan
alleen wanneer de betrokkene daarmee
accoord gaat Is de toestemming een
maal verleend, dan zal het wel aan te
bevelen zijn met dc korting accoord
gaan. omdat anders de kans groot is.
dat de werkgever een ontslag vergun -
ning zal krijgen als hij het Arbeids
bureau daarom verzoekt.
Lp Plata wordt nu
Eva Peron
BUENOS AIRES. De havenstad
La Plata zal straks Eva Peron heten.
De wetgevende vergadering van de
provincie Buenos Aires, waarvan La
Plata de hoofdstad is. heeft Vrijdag
een wet aangenomen, welke deze
naamsverandering behelsde. Daarop
heeft de senaat er ook haar goedkeu
ring aan gehecht.
AMSTERDAM De Algemene
Nederl. Bouwbedrgfsbond (A.N.B..
aangesloten bg het N.V.V.) beeft
vandaag het vgf en vijftigduizend
ste lid ingeschreven. Hiermee be
reikt deze bond, die in de laatste
anderhalf jaar een zeer snelle
f#roei heeft beleefd, een hoogtepunt.
Op 1 Januari 1951 telde de ANB
46.500 leden, op 1 Januari van dit
jaar was dat aantal gestegen tot
52 854 en thans is dan het getal van
55.000 leden volgemaakt.
Voor de oorlog telde de ANB
43.500 leden, zodat deze bond thans
veel groter is dan ooit te voren.
ook nóg GROEN, een „vert Doua
nier" noemt Nina Ricci dit. want
het is somber als de kleur van de
bomen van de schilder-douanier
Rousseau.
EN: VEEL EENVOUD, dus een
mode die in het algemeen aan het
dagelijks leven is aangepast.
Hetzelfde kan gezegd worden
van de hoeden. Deze zijn voorna
melijk klein. Hoe kan het anders,
zcide ons Madame Legrou, de auto
ontneemt ons welhaast het recht
ze groter te maken. Vanzelfspre
kend bestaan er naast deze kleine
hoedjes, welke dikwijls de oren
bedekken, maar het voorhoofd en
het vóórhaar steeds vrij laten, iets
grotere of zeer grote. Toch blijven
de turbans, de schelpvormige
hoofddeksesls en de baretten,
overheersen. Claude Saint-Cyr
verwerkte vele helle kleuren, die
aan de harlekeinen van Picasso
doen denken.
Over de namen Van kleuren in
het hoeden-bedrijf valt nog iets te
zeggen. Deze worden namelijk vol
gens oude traditie, door het per
soneel van het atelier vastgesteld.
Dit seizoen hebben ze er een heel
orkest aan te pas laten komen. Zo
vinden we hoeden in lam-tam
geel. trompet-rood. banjo-blauw en
orgel-paars, afzonderlijk, of met
andere tinten verwerkt. Fluweel
en antiloop-vilt zijn de meest
voorkomende materialen.
„Rue de Ranelaghheet bij
gaand model van Les Soeurs Le
grou. genoemd naar een straat in
Auteuil. Het is van zwart fluweel.
Sérénadede toque van Claude
Saint-Cyr, vervaardigd van rode
stof, waaroyer een grijze mousse
line sjaal, versierd met een glan
zend sieraad.
MONIQUE
(Advertentie l.M.)
voor
Parafix
Die
enveioppen schrijftr°p. v°or
an dei
Wie zich een oordeel wil
vormen over de betekenis van
hét Lutherdom binnen het gro
tere verband van het wereld-
protestantisme, moet niet op
Nederlandse verhoudingen af
gaan. In Nederland vormen de
Lutheranen een kleine minder
heid, over de gehele
wereld echter een
grote meerderheid:
80.000.000 Luthera
nen tegenover 22 mil-
lioen protestanten van het ge
reformeerde (hervormde) type.
Waar dat zo is. kan men aan de
Lutherse wereldconferentie die de
zer dagen te Hannover bijeen was,
zeer zeker geen belangrijkheid ont
zeggen. Vertegenwoordigers van 51
Lutherse kerken van over de gehele
wereld kwamen hier bijeen: een
machtige zo niet de machtigste tak
van de oecumenische beweging zo
als die in de Wereldraad van Ker
ken haar organisatorische vorm
heeft gevonden.
Amerika. Duitsland, Zweden zon
den naar Hannover de grootste de
legaties. Van de kerken achter het
ijzeren gordijn had alleen de Hon
gaarse Lutherse kerk een vertegen
woordiging gezonden. Zij stond ech.
ter niet onder leiding van de Hon
gaarse bisschop Lajos Ordass, die
nog altijd vice-voorzitter van
de
Lutherse Wereldbond is, maar die
indertijd door de Hongaarse rege
ring is afgezet en gevangen gezet.
Leider der Hongaren was nu bis
schop. Deszery, door het commu
nistisch bewind op Ordass' plaats
gezet. Deszery hield een honing
zoete redevoering. De Amerikaan
Bersell beantwoordde deze door
kortaf te verklaren, dat hij het be
treurde, dat „de stem uit Hongarije
niet die van onze geliefde vice-pre
sident is." En de Noorse bisschop
Berggrav antwoordde agressief, dat
hij liever gezien had. dat ..een ver
moedelijke tegenstander als Deszery
iets minder stichtelijk en iets meer
zakelijk had gesproken."
De Noorse bisschop hield een der
meest opvallende redevoeringen,
omdat zij in zekere zin inging tegen
de geijkte Lutherse opvattingen
aangaande de verhouding tussen
onderdaan en overheid. Hij maakte
er het Lutherdom een verwijt van,
dat het in het verleden te vaak in
zijn opdracht was te kort geschoten
en al te dikwijls een steun voor de
toevallige machthebbers van het
ogenblik was geweest. De Lutherse
leer kenmerkte zich in het alge
meen door gehoorzaamheid aan dc
overheid. Maar gehoorzaamheid aan
duivelse machten was zonde. De
kerk als zodanig zou nooit tot ge-
welddadig verzet tegen
de overheid overgaan.
Ook tegenover een tyran
zou zij nooit een oproer
mogen organiseren. Maar
toch moest de kerk in
een wereld van willekeur en on
recht altijd „iets gevaarlijks" blij
ven. Vrede met de staat, goed. voor
ondersteld tenminste dat die staat
een rechtsstaat is.
Bisschop Berggrav, die tot nu toe
zonder het te noemen duidelijk te
gen het communisme had gesproken,
verzette zich echter ook tegen een
te ver doorgevoerde „welvaarts
staat". die tenslotte tot „staatsver-
goding" zou kunnen leiden. Afgaan
de op de verslagen van zijn rede
moet men het betreuren, dat hier
niet duidelijk werd gezegd, of deze
critiek b.v ook een staatsbestel als
het Engelse onder Labour-bewind
gold.
De Lutherse wereldconferentie
werd o.a. door de algemeen secreta
ris van de Wereldraad van Kerken,
dr. W. A Visser 't Hooft, toegespro
ken. Men betreurde de afwezigheid
van 5000 Oost-Duitsers die naar
Hannover hadden willen komen
doch wie dit door de Oost-Duitse
regering verboden was. De voorzit
ter van de West-Duitse Bondsdag
zei daarover: „Voor ons zou de aan
wezigheid van die vijfduizend geer
politieke demonstratie hebben bete
kend. doch alleen maar een mani
festatie van kerkelijke gemeen
schap."
Bisschop Dibelius van Berlijn sprak
de conferentie toe namens dc Evange
lische Kerk van Duitsland (de algemene
Duitse kerk dus waarvan zowel Luther-
scn en Gereformeerden als Geunieerden
deel uitmaken) Over de jongste anti
kerkelijke ontwikkeling in de Oostzone
zei hij „Wij verhelen ons niet, dat voor
ons een nieuwe tijd van aanvechting js
aangebroken Aan de andere kant willen
wij de moeilijkheden niet dramatiseren,
omdat wij weten dat andere Lutherse
kerken elders in de wereld het nog
veel moeilijker hebben. Wij voelen ons
opnieuw gesterkt door het besef dat
dc voorbede cn de broederschap in het
geloof van de Christenheld ln de gehele
wereld ons schraagt."
In tali van secties werden afzonder
lijke problemen als b.v. d diaconie, de
films, de zending besproken. Wat dat
laatste betreft, zei prof Wingren uit
het Zweedse Lund: ..De zending loopt
gevaar met westelijke ideeën cn weste
lijke levenswijze vereenzelvigd en ver
wisseld te worden.Nooit echter mag
de zending cultuurpropaganda voor het
Westen zijn of blijven."
De Hannoverse bisschop Lilje werd de
nieuwe voorzitter van de Lutherse We
reldbond Bisschop Ordass werd in het
erepresidium gekozen.
Te Willingen in Waldeck, West-Duits-
land ls de vijfde wereldzendingsconfe-
rentie door 200 gedelegeerden uit dertig
landen bijgewoond De klemc badplaats
aanschouwde een paar dagen Afrikanen
Indiërs Pakistani, Indonesiërs. Siame
zen, Japanners enz. Toen dc presentie
lijst werd voorgelezen bleken de Chi
nezen te ontbreken, er viel een diepe
stilte.
Met tal van actuele missionaire pro
blemen heeft men zich bezig gehouden,
vooral het vraagstuk der volledige auto.
nomle der jonge kerken speelde daarbij
een grote rol.
Belangrijk was het oecumenisch as
pect der conferentie- „niemand," aldus
de bekende zendingsleider Hartenstein.
..vroeg de ander of hij Baptist. Luthe
raan. Gereformeerd. Anglicaan of Me- l
thodist was." Die eenheid trad ook aan
de dag bij de avondmaalsvieringen, wel-
iswaar achtereenvolgens naar afzonder- j
lijkc Lutherse. Anglicaanse en Gerefor-
mceide ritus gehouden, doch telkens
door alle gedelegeerden bijgewoond- dit
was b.v de eerste kec-r in de geschie
denis van het Duitse Lutherdom dat
ook andere dan de eigen engere ge
loofsgenoten tot het avondmaal wer
den toegelaten
Volle aandacht werd gewijd aan het
vraagstuk der technische hulp aan on
ontwikkelde gebieden, aan het pro
bleem ener betere internationale voed
selvoorziening, aan dat der ontwape
ning en dat der vluchtelingenzorg.
Steeds weer bleken alle conferentie-
deelnemers er van overtuigd, dat dc
oude zendingstijd voorbij was cn een
nieuwe aangebroken „Wij kunnen." al
dus werd opgemerkt, zelfs al niet meer
van „jonge" en „oude" kerken spreken,
doch alleen nog maar van dc gemeente
van Jezus Christus. de wereld is één
geworden en in haar wordt de kerk van
Christus één."
„Adembenemend" werden de berich
ten genoemd over de reusachtige Chris
tenkerk in Midden Afrika, die van Ni
geria over de Congo naar Kenya reeds
meer dan een millioen Christenen telt
en die wonderbaarlykerwijze nog niet
naar richtingen of belijdenissen ver
deeld en gesplitst is. doch die zich een
voudig „de gemeente van Jezus Chris
tus in de Congo" noemt.
Aan wie de schuld?
Onlangs bevatte uw blad een
hoofdartikel onder het opschrift:
..Aan keus niet te ontkomen". Naar
aanleiding daarvan zou ik willen
opmerken, dat de verkiezings-
„overwinning" van de P.v.dA. m ij
niet zo erg groot lijkt. Op wie
denkt u of op wat. heeft het groot
ste deel van de PvdA-kiezers ge
stemd? Zeker niet op het PvdA-
program. maar op dc heer Drees.
In uw artikel stond voorts, dat de
mislukking van de beide forma
teurs (dr Drees en prof. Beel) een
gevolg is van het feit, dat vooral
de KVP en de AR weigeren een
keuze te doen. Ik geloof dat dit
alleen maar op de pogingen van de
heer Drees slaat. De tweede keer
mislukten de pogingen omdat de
PvdA niet mee wilde doen. Was
het niet uw eigen krant, die daar
over later schreef: dat de PvdA,
die een zo goede verkiezing achter
de rug heeft, geen reden had om
water bij de wijn te doen? Inmid
dels bestaat het hele leven uit
geven en nemen. Zou dat in de
politiek niet ook zo zijn? Vergeet
u niet. dat de KVP nog een even
groot aantal Kamerzetels heeft als
de PvdA. C VAN HOOFF.
(Zoals wij het zien draagt aan liet
mislukken van de formatiepoging
van de heer Beel wel degelijk de
KVP schuld, al kwam de weigering
dan ook ditmaal van de kant van
de PvdA, omdat de KVP hardnek
kig heeft vastgehouden aan de for
mule van de brede, op vier partijen
rustende basis. Dit en niet anders
was de strekking van bedoeld
hoofdartikel. Dat het ook in de po
litiek om geven en nemen gaat. zijn
wij natuurlijk volledig met inzen
der eens. Red.)
Dr Van Blankenstein en
Indonesië
Het artikel van dr Van Blanken
stein, „Militaire macht op N. Gui
nea geeft onveilig gevoel." heb ik
met grote verwondering gelezen.
Het stuk moge literaire kwaliteiten
bezitten. het waarheidsgehalte
ervan is gering De feiten liggen an
ders dan de schrijver suggereert.
Het betoog van dr Van Blanken
stein is handig opgesteld Hij laat
anderen spreken, zonder hun ver
klaringen critisch op hun waar
heidsgehalte te beoordelen. De zo
genaamde verklaringen van lieden
„die Nederland werkelijk niet slecht
gezind zijn" zijn belachelijk. De
vraag waarvoor wij gesteld zijn
heden ten dage is: hoe kan een al
gehele wegvaging der Westerse be
schaving worden voorkomen? Bij
de verdediging dezer beschaving is
N. Guinea van strategisch belang.
En daarom kan het niet worden op
geofferd voor de veel kleinere be
langen van de Nederlanders in
Indonesië Hoeveel mensenlevens
zou het ons kosten, indien N. Gui
nea wordt weggebroken uit de
defensielijn in de Pacific? Daarom
kan men de kwestie N. Guinea
niet oplossen met goedig sentiment.
Evenmin, wanneer men de zaak
van het standpunt der handelsbe
langen bekijkt Voor de Westerse
landen geldt: Te zijn of niet te zijn.
L. MOLENDIJK.
(De heer Van Blankenstein, die
momenteel in Indonesië vertoeft, is
uiteraard niet in de gelegenheid
op dit ingezonden schrijven te ant
woorden. Wij voor ons menen te
moeten opmerkendat het weerge
ven van andermans meningen en
uitspraken, zo, dat de lezer daaruit
zelf zich een oordeel kan vormen,
de voornaamste plicht van de jour
nalist is. Dat inzender blijkbaar aan
de uitspraken van bepaalde Indone
siërs een andere waarde hecht en
op andere wijze interpreteert dan
dr Van Blankenstein, is zijn goed
recht. Onze correspondent op die
grond echter te beschuldigen, dat
zijn bijdrage een gering ivaarheids-
gehalte zou bezitten, lijkt ons on
juist. Red.)
Vliegende schotels
Het bericht over de proeven van
de natuurkundige Noel W. Scott in
\erband met vliegende schotels
heeft mij niet opgelucht, maar wel
voor nieuwe raadsels gesteld. Het
scheen mij wat haastig en daardoor
nonchalant vertaald, waardoor er
verschillende onbegrijpelijkheden in
voorkwamen. Overigens meen ik,
dat niemand er het juiste van weet
en dat Amerikaanse militaire auto
riteiten iedereen met een kluitje in
het riet sturen, omdat zij het ook
niet weten. Wij zullen vliegende
schotels blijven zien en misschien
horen wij de oplossing ook nog wel
eens. D. ROOSEBOOM