.jeliiivan»1*- Hannover en Willingen: twee wereldconferenties Hoofdlijnen der nieuwe wintermode Mantels Japonnen Costuums Jacques Fath geeft de vrouw veel bewegingsvrijheid MOEILIJKHEDEN? Soms verzuurt wat in het vat zit wél (en gauw) ilacafttie - V_ De stoffen: jersey, zij, laken en kant tl'W'IIIWiWIIÏ Wij geven raad ANB: 55.000 leden Moet U eens hóren Hongaarse bisschop houdt honingzoete rede Zaterdag 9 Augustus 1952 r~ de mantels zijn recht, met een klassieke kraag. De wijde mou wen zijn laag en ruim ingezet. Veel dikke stoffen, double faces, boucles e.d. Modetinten zijn grijs, beige, hazelnoot bruin, rood en heel zacht groen. De lage brede ceintuur is verdwenen, in plaats daar van wordt soms een ceintuur van dezelfde stof als de man tel gedragen. de eenvoudige, practische japon nen zijn van flanel, jersey of soe pele wol. Voor geklede japonnen wordt fluweel, of soepele matte zijde gebruikt. De rokken zijn vrij .strak, draperieën liggen glad over de heupen en verbreden het sil houet niet. De hals is in het alge meen hoog. De mouwen zijn inge zet en omsluiten de arm strak. Veel manchetten en knopen in de rug. Zwart en gedekte tinten do- de costuums blijven klassiek, rechte rok, hoog geplaatste knopen. De taille wordt geaccentueerd. Nieuw zijn de om de hals gedrapeerde kra gen. Soms met een shawl van jersey. De stoffen zijn zacht en warm. Ook hierbij ingezette mouwen. Er worden veel jumpers met rolkragen gedra gen. Kleuren: bruin in alle nuances van cafe au lait tot negerbruin. (Van een medewerkster) J Nde grote Parijse modehuizen r\ behoren de eerste shows voor de pers en de internationale inkopers r0od tinten: weer tot het verleden. iüüu, paars, Bruyère heeft het défilé geopend, errii-s lieio-p Bruyere blijft steeds gedistingeerd, J wclcc men zou de modellen, welke ver- 011 zwart toond zijn bijna stijf kunnen noe men. Het voordeel hiervan is, dat iedereen dit kan dragen, zonder het gevaar te lopen ridicuul te zijn. Bruyère's mantels hebben en rechte lijn, een grote overslag en een dubbele rij knopen. De schouders zijn iets breder geworden, de kragen eveneens, en de man chetten zijn groot. Jacques Fath daarentegen, waar gedurende die eer ste show het publiek tot op de trappen was geklom men, bracht soepele redingotes, dikwijls met een cein tuur, welke op zij sloot. Fath heeft overigens een col lectie laten zien. waarvan de snit het lichaam in al zijn bewegingen vrij laat. Geen strakke borsthjn meer, geen strakke heuplijn. Dit voorbeeld heeft navolging gevonden, en dat is dan ook de reden, dat er dit sei zoen veel jersey, laken, zachte zijde en kant verwerkt zal worden. Op elke regel echter, behoort een uitzondering. Hen ry A La Pensée, die een uiterst bekoorlijke show gaf met drie mooie, en, wat niet altijd gezegd kan worden, zeer intelligente mannequins, hield zich ook deze win ter strikt aan de vrouwelijke vormen, en vermijdt alle wijdte, welke dit zou kunnen verhinderen. Maggy Rouff toonde wel een buitengewone voor liefde voor jersey en om aan veler vrouwenverlangens te kunnen voldoen, gaf zij geheel klare „tricots Maggy Rouff" te zien, die door snit, oorspronkelijkheid en door de tekening van de stof, toch de klasse vertoon den, haar huis eigen. Tailleurs en deux-pièces vieren hoogtij. Bruyère bracht tailleurs met een recht, los jasje: Fath deux-pièces van jersey met een geplisseerde rok, geplisseerd in talrijke variaties. Onder de tail leurs worden dikwijls jumpers ge dragen, lang dus niet in de rok nauw om de taille sluitend en eindigend in een opgeslagen rand. j Henry A La Pensee koos hiervoor voornamelijk de cyclaamkleur. Over kleuren gesproken: veel rood. veel paars, kauwgom-tinten, grijs, beige en dan natuurlijk ook zwart. Overal waren de rokken langer dan het vorig seizoen, van 28 tot 34 cm van de grond en steeds lan ger wordend, naarmate de dag vor dert. Nina Ricci bracht o.m. eenvou dige jersev-japonnen met een iet wat overblousende rug. Carven chemisiers van jersey, en tailleur japonnen van flanel, waar de ruimte op z>j is aangebracht, en de buiklijn hierdoor volkomen recht kan zijn. Mooie, geklede deux-pièces met een korte casaque. Deze waren ook bij Fath te zien; veelal gedrapeerd. Komen wij dus in dit eerste overzicht tot een resultaat van wat er al gebracht is, nog gebracht zal worden door minder bekende huizen want de shows gaan door tot eind September en wat nog niet door ons gememoreerd is. dan vestigen wij voor de aan dacht op: LANGERE ROKKEN. VEEL ROOD. PAARS, van dat echte paars, CEM ENT-GRIJS en IEDEREEN weet, dat vorderingen kunnen verjaren. Wat heel veel men sen niet weten is, dat sommige vorderingen en wel speciaal die, welke liggen op het gebied van het arbeidsrecht, heel snel verjaren. Wacht nooit te lang met het instellen van een vordering. Afgezien van de mogelijkheid van verjaring bestaat ook nog het gevaar, dat bew ijsmateriaal verloren gaat b.v. door sterven of emigreren van getuigen. Vorderingen, die voort vloeien uit een ontslag, dienen meestal binnen een half jaar voor de rech ter te worden gebracht. G. D. M vraagt of het waar is, dat een loonvordering met een jaar verjaart. Antwoord: Wanneer een loon vordering pas na een tijdsverloop van langer dan een jaar voor de rechter wordt gebracht en de werk gever zich erop beroept, dat hij het loon betaald heeft, mag die werk gever zweren, dat het is voldaan. Dit is een afwijking van de regel dat een partij in het proces alleen dan zijn stellingen door een eed mag bevestigen, wanneer er al enig ander bewijs is. Heeft de werkgever eenmaal gezworen, dan is het pro ces daarmee beëindigd, althans voor zover het de omstreden loonvorde ring betreft Gezien het grote belang van de eed voor de afloop van een proces, valt het niet te verwonderen, dat voor meineed in de regel zware straffen worden opgelegd. De termijn van een jaar is dus geen echte verjaringstermijn, maar een bewijsregeling. die de kans op succes aanmerkelijk verzwakt. Soms is de termijn langer, n.l. 2 jaar voor loon. dat bij tijdsruimte van een kwartaal of langer betaalbaar is. Men heeft van deze termijnen geen last, wanneer men een schrif telijke schuldbekentenis in handen heeft. Loonvorderingen zijn echter steeds onderworpen aan een „echte" ver jaringstermijn van 5 jaar. D. E L. schrijft: Mijn vader werkt reeds tientallen jaren bij dezelfde werkgever. Toen hij 65 jaar werd kreeg hü ouderdomsrente die echter door de werkgever op zijn loon in mindering wordt gebracht Mag dat? Antwoord- Er kunnen zich ver schillende gevallen voordoen: a Het loon ls geregeld in een bin dende, door het College van Rijksbe middelaars opgelegde loonregeling, of bij een door dit College goedgekeurde collectieve arbeidsovereenkomst Van dlc voorschriften kan zelfs met goedvinden van de betrokkene niet worden afge weken. Zouden dtc voorschriften een dergelijke aftrek voorschrijven (wat zelden het geval zal zljno dan moet daaraan dus worden \oldaan Schrijven zc geen aftrek voor, dpn is deze ook niet mogelijke tenzij met een speciale ergunning van het College. Het loon is niet bij bindende rege ling of c a.o geregeld. In dat geval zal toch meestal vergunning van het Col lege vereist zijn. aangezien zonder toe stemming van het College geen wijzi ging mag worden gebracht in rechtens geldende lonen en andere arbeidsvoor waarden, Heeft het College, hetzij in geval a 'hetzij in geval b vergunning verleend, dan ls dc betrokkene nog niet verplicht ln dc korting te berusten. Een enkele toestemming van het College kan n.l. niet ingrijpen in de tussen par. tijen gesloten overeenkomst. Dat kan alleen wanneer de betrokkene daarmee accoord gaat Is de toestemming een maal verleend, dan zal het wel aan te bevelen zijn met dc korting accoord gaan. omdat anders de kans groot is. dat de werkgever een ontslag vergun - ning zal krijgen als hij het Arbeids bureau daarom verzoekt. Lp Plata wordt nu Eva Peron BUENOS AIRES. De havenstad La Plata zal straks Eva Peron heten. De wetgevende vergadering van de provincie Buenos Aires, waarvan La Plata de hoofdstad is. heeft Vrijdag een wet aangenomen, welke deze naamsverandering behelsde. Daarop heeft de senaat er ook haar goedkeu ring aan gehecht. AMSTERDAM De Algemene Nederl. Bouwbedrgfsbond (A.N.B.. aangesloten bg het N.V.V.) beeft vandaag het vgf en vijftigduizend ste lid ingeschreven. Hiermee be reikt deze bond, die in de laatste anderhalf jaar een zeer snelle f#roei heeft beleefd, een hoogtepunt. Op 1 Januari 1951 telde de ANB 46.500 leden, op 1 Januari van dit jaar was dat aantal gestegen tot 52 854 en thans is dan het getal van 55.000 leden volgemaakt. Voor de oorlog telde de ANB 43.500 leden, zodat deze bond thans veel groter is dan ooit te voren. ook nóg GROEN, een „vert Doua nier" noemt Nina Ricci dit. want het is somber als de kleur van de bomen van de schilder-douanier Rousseau. EN: VEEL EENVOUD, dus een mode die in het algemeen aan het dagelijks leven is aangepast. Hetzelfde kan gezegd worden van de hoeden. Deze zijn voorna melijk klein. Hoe kan het anders, zcide ons Madame Legrou, de auto ontneemt ons welhaast het recht ze groter te maken. Vanzelfspre kend bestaan er naast deze kleine hoedjes, welke dikwijls de oren bedekken, maar het voorhoofd en het vóórhaar steeds vrij laten, iets grotere of zeer grote. Toch blijven de turbans, de schelpvormige hoofddeksesls en de baretten, overheersen. Claude Saint-Cyr verwerkte vele helle kleuren, die aan de harlekeinen van Picasso doen denken. Over de namen Van kleuren in het hoeden-bedrijf valt nog iets te zeggen. Deze worden namelijk vol gens oude traditie, door het per soneel van het atelier vastgesteld. Dit seizoen hebben ze er een heel orkest aan te pas laten komen. Zo vinden we hoeden in lam-tam geel. trompet-rood. banjo-blauw en orgel-paars, afzonderlijk, of met andere tinten verwerkt. Fluweel en antiloop-vilt zijn de meest voorkomende materialen. „Rue de Ranelaghheet bij gaand model van Les Soeurs Le grou. genoemd naar een straat in Auteuil. Het is van zwart fluweel. Sérénadede toque van Claude Saint-Cyr, vervaardigd van rode stof, waaroyer een grijze mousse line sjaal, versierd met een glan zend sieraad. MONIQUE (Advertentie l.M.) voor Parafix Die enveioppen schrijftr°p. v°or an dei Wie zich een oordeel wil vormen over de betekenis van hét Lutherdom binnen het gro tere verband van het wereld- protestantisme, moet niet op Nederlandse verhoudingen af gaan. In Nederland vormen de Lutheranen een kleine minder heid, over de gehele wereld echter een grote meerderheid: 80.000.000 Luthera nen tegenover 22 mil- lioen protestanten van het ge reformeerde (hervormde) type. Waar dat zo is. kan men aan de Lutherse wereldconferentie die de zer dagen te Hannover bijeen was, zeer zeker geen belangrijkheid ont zeggen. Vertegenwoordigers van 51 Lutherse kerken van over de gehele wereld kwamen hier bijeen: een machtige zo niet de machtigste tak van de oecumenische beweging zo als die in de Wereldraad van Ker ken haar organisatorische vorm heeft gevonden. Amerika. Duitsland, Zweden zon den naar Hannover de grootste de legaties. Van de kerken achter het ijzeren gordijn had alleen de Hon gaarse Lutherse kerk een vertegen woordiging gezonden. Zij stond ech. ter niet onder leiding van de Hon gaarse bisschop Lajos Ordass, die nog altijd vice-voorzitter van de Lutherse Wereldbond is, maar die indertijd door de Hongaarse rege ring is afgezet en gevangen gezet. Leider der Hongaren was nu bis schop. Deszery, door het commu nistisch bewind op Ordass' plaats gezet. Deszery hield een honing zoete redevoering. De Amerikaan Bersell beantwoordde deze door kortaf te verklaren, dat hij het be treurde, dat „de stem uit Hongarije niet die van onze geliefde vice-pre sident is." En de Noorse bisschop Berggrav antwoordde agressief, dat hij liever gezien had. dat ..een ver moedelijke tegenstander als Deszery iets minder stichtelijk en iets meer zakelijk had gesproken." De Noorse bisschop hield een der meest opvallende redevoeringen, omdat zij in zekere zin inging tegen de geijkte Lutherse opvattingen aangaande de verhouding tussen onderdaan en overheid. Hij maakte er het Lutherdom een verwijt van, dat het in het verleden te vaak in zijn opdracht was te kort geschoten en al te dikwijls een steun voor de toevallige machthebbers van het ogenblik was geweest. De Lutherse leer kenmerkte zich in het alge meen door gehoorzaamheid aan dc overheid. Maar gehoorzaamheid aan duivelse machten was zonde. De kerk als zodanig zou nooit tot ge- welddadig verzet tegen de overheid overgaan. Ook tegenover een tyran zou zij nooit een oproer mogen organiseren. Maar toch moest de kerk in een wereld van willekeur en on recht altijd „iets gevaarlijks" blij ven. Vrede met de staat, goed. voor ondersteld tenminste dat die staat een rechtsstaat is. Bisschop Berggrav, die tot nu toe zonder het te noemen duidelijk te gen het communisme had gesproken, verzette zich echter ook tegen een te ver doorgevoerde „welvaarts staat". die tenslotte tot „staatsver- goding" zou kunnen leiden. Afgaan de op de verslagen van zijn rede moet men het betreuren, dat hier niet duidelijk werd gezegd, of deze critiek b.v ook een staatsbestel als het Engelse onder Labour-bewind gold. De Lutherse wereldconferentie werd o.a. door de algemeen secreta ris van de Wereldraad van Kerken, dr. W. A Visser 't Hooft, toegespro ken. Men betreurde de afwezigheid van 5000 Oost-Duitsers die naar Hannover hadden willen komen doch wie dit door de Oost-Duitse regering verboden was. De voorzit ter van de West-Duitse Bondsdag zei daarover: „Voor ons zou de aan wezigheid van die vijfduizend geer politieke demonstratie hebben bete kend. doch alleen maar een mani festatie van kerkelijke gemeen schap." Bisschop Dibelius van Berlijn sprak de conferentie toe namens dc Evange lische Kerk van Duitsland (de algemene Duitse kerk dus waarvan zowel Luther- scn en Gereformeerden als Geunieerden deel uitmaken) Over de jongste anti kerkelijke ontwikkeling in de Oostzone zei hij „Wij verhelen ons niet, dat voor ons een nieuwe tijd van aanvechting js aangebroken Aan de andere kant willen wij de moeilijkheden niet dramatiseren, omdat wij weten dat andere Lutherse kerken elders in de wereld het nog veel moeilijker hebben. Wij voelen ons opnieuw gesterkt door het besef dat dc voorbede cn de broederschap in het geloof van de Christenheld ln de gehele wereld ons schraagt." In tali van secties werden afzonder lijke problemen als b.v. d diaconie, de films, de zending besproken. Wat dat laatste betreft, zei prof Wingren uit het Zweedse Lund: ..De zending loopt gevaar met westelijke ideeën cn weste lijke levenswijze vereenzelvigd en ver wisseld te worden.Nooit echter mag de zending cultuurpropaganda voor het Westen zijn of blijven." De Hannoverse bisschop Lilje werd de nieuwe voorzitter van de Lutherse We reldbond Bisschop Ordass werd in het erepresidium gekozen. Te Willingen in Waldeck, West-Duits- land ls de vijfde wereldzendingsconfe- rentie door 200 gedelegeerden uit dertig landen bijgewoond De klemc badplaats aanschouwde een paar dagen Afrikanen Indiërs Pakistani, Indonesiërs. Siame zen, Japanners enz. Toen dc presentie lijst werd voorgelezen bleken de Chi nezen te ontbreken, er viel een diepe stilte. Met tal van actuele missionaire pro blemen heeft men zich bezig gehouden, vooral het vraagstuk der volledige auto. nomle der jonge kerken speelde daarbij een grote rol. Belangrijk was het oecumenisch as pect der conferentie- „niemand," aldus de bekende zendingsleider Hartenstein. ..vroeg de ander of hij Baptist. Luthe raan. Gereformeerd. Anglicaan of Me- l thodist was." Die eenheid trad ook aan de dag bij de avondmaalsvieringen, wel- iswaar achtereenvolgens naar afzonder- j lijkc Lutherse. Anglicaanse en Gerefor- mceide ritus gehouden, doch telkens door alle gedelegeerden bijgewoond- dit was b.v de eerste kec-r in de geschie denis van het Duitse Lutherdom dat ook andere dan de eigen engere ge loofsgenoten tot het avondmaal wer den toegelaten Volle aandacht werd gewijd aan het vraagstuk der technische hulp aan on ontwikkelde gebieden, aan het pro bleem ener betere internationale voed selvoorziening, aan dat der ontwape ning en dat der vluchtelingenzorg. Steeds weer bleken alle conferentie- deelnemers er van overtuigd, dat dc oude zendingstijd voorbij was cn een nieuwe aangebroken „Wij kunnen." al dus werd opgemerkt, zelfs al niet meer van „jonge" en „oude" kerken spreken, doch alleen nog maar van dc gemeente van Jezus Christus. de wereld is één geworden en in haar wordt de kerk van Christus één." „Adembenemend" werden de berich ten genoemd over de reusachtige Chris tenkerk in Midden Afrika, die van Ni geria over de Congo naar Kenya reeds meer dan een millioen Christenen telt en die wonderbaarlykerwijze nog niet naar richtingen of belijdenissen ver deeld en gesplitst is. doch die zich een voudig „de gemeente van Jezus Chris tus in de Congo" noemt. Aan wie de schuld? Onlangs bevatte uw blad een hoofdartikel onder het opschrift: ..Aan keus niet te ontkomen". Naar aanleiding daarvan zou ik willen opmerken, dat de verkiezings- „overwinning" van de P.v.dA. m ij niet zo erg groot lijkt. Op wie denkt u of op wat. heeft het groot ste deel van de PvdA-kiezers ge stemd? Zeker niet op het PvdA- program. maar op dc heer Drees. In uw artikel stond voorts, dat de mislukking van de beide forma teurs (dr Drees en prof. Beel) een gevolg is van het feit, dat vooral de KVP en de AR weigeren een keuze te doen. Ik geloof dat dit alleen maar op de pogingen van de heer Drees slaat. De tweede keer mislukten de pogingen omdat de PvdA niet mee wilde doen. Was het niet uw eigen krant, die daar over later schreef: dat de PvdA, die een zo goede verkiezing achter de rug heeft, geen reden had om water bij de wijn te doen? Inmid dels bestaat het hele leven uit geven en nemen. Zou dat in de politiek niet ook zo zijn? Vergeet u niet. dat de KVP nog een even groot aantal Kamerzetels heeft als de PvdA. C VAN HOOFF. (Zoals wij het zien draagt aan liet mislukken van de formatiepoging van de heer Beel wel degelijk de KVP schuld, al kwam de weigering dan ook ditmaal van de kant van de PvdA, omdat de KVP hardnek kig heeft vastgehouden aan de for mule van de brede, op vier partijen rustende basis. Dit en niet anders was de strekking van bedoeld hoofdartikel. Dat het ook in de po litiek om geven en nemen gaat. zijn wij natuurlijk volledig met inzen der eens. Red.) Dr Van Blankenstein en Indonesië Het artikel van dr Van Blanken stein, „Militaire macht op N. Gui nea geeft onveilig gevoel." heb ik met grote verwondering gelezen. Het stuk moge literaire kwaliteiten bezitten. het waarheidsgehalte ervan is gering De feiten liggen an ders dan de schrijver suggereert. Het betoog van dr Van Blanken stein is handig opgesteld Hij laat anderen spreken, zonder hun ver klaringen critisch op hun waar heidsgehalte te beoordelen. De zo genaamde verklaringen van lieden „die Nederland werkelijk niet slecht gezind zijn" zijn belachelijk. De vraag waarvoor wij gesteld zijn heden ten dage is: hoe kan een al gehele wegvaging der Westerse be schaving worden voorkomen? Bij de verdediging dezer beschaving is N. Guinea van strategisch belang. En daarom kan het niet worden op geofferd voor de veel kleinere be langen van de Nederlanders in Indonesië Hoeveel mensenlevens zou het ons kosten, indien N. Gui nea wordt weggebroken uit de defensielijn in de Pacific? Daarom kan men de kwestie N. Guinea niet oplossen met goedig sentiment. Evenmin, wanneer men de zaak van het standpunt der handelsbe langen bekijkt Voor de Westerse landen geldt: Te zijn of niet te zijn. L. MOLENDIJK. (De heer Van Blankenstein, die momenteel in Indonesië vertoeft, is uiteraard niet in de gelegenheid op dit ingezonden schrijven te ant woorden. Wij voor ons menen te moeten opmerkendat het weerge ven van andermans meningen en uitspraken, zo, dat de lezer daaruit zelf zich een oordeel kan vormen, de voornaamste plicht van de jour nalist is. Dat inzender blijkbaar aan de uitspraken van bepaalde Indone siërs een andere waarde hecht en op andere wijze interpreteert dan dr Van Blankenstein, is zijn goed recht. Onze correspondent op die grond echter te beschuldigen, dat zijn bijdrage een gering ivaarheids- gehalte zou bezitten, lijkt ons on juist. Red.) Vliegende schotels Het bericht over de proeven van de natuurkundige Noel W. Scott in \erband met vliegende schotels heeft mij niet opgelucht, maar wel voor nieuwe raadsels gesteld. Het scheen mij wat haastig en daardoor nonchalant vertaald, waardoor er verschillende onbegrijpelijkheden in voorkwamen. Overigens meen ik, dat niemand er het juiste van weet en dat Amerikaanse militaire auto riteiten iedereen met een kluitje in het riet sturen, omdat zij het ook niet weten. Wij zullen vliegende schotels blijven zien en misschien horen wij de oplossing ook nog wel eens. D. ROOSEBOOM

Historische kranten - Archief Eemland

Dagblad voor Amersfoort | 1952 | | pagina 4