Langzaam ging de deur open
en toen gebeurde het!
VOOR ANTJES EN JAN
Kruiswoordpuzzle met spreuk
;en andere jonge klantjes)
Poppe-Jans
is ziek
Toch schrok Joost niet
van het prieelspook
Het onbewoonde eiland
Het Schaap Veronica
Als twee
druppels
water
Zaterdag 20 September 1952
IT,
:u°%zVoZ-rs!r£ r™rzk jtvt* E,n
dag. Hij schopte tegen een steentje, en bedacht dat het allemaal nog e ze j?1 J. a*.Sioot-
nicts leuk was. Dc andere jongens kenden elkaar allangen tot nu toe ^artei logeerde en tdat ze cue mid-
had hij eigenlijk alleen eens wat gepraat mei zijn buurman in de bank a» ecn verkleed koffer had ge-
Jan Hoogstra. Nou ja, dacht hij. en gaf een heel harde schop, zodat vonden, en had willen spelen hoe
het steentje in de berm vloog, vader heeft gezegd dat het met een het was als je als jonkvrouw
paar weken wel allemaal weer gewoon zal zijn. en dat zal dan ook door een park liep....
„Een spook toch!" plaagde ze,
en begon, weer te lachen. „Gó
wat zijn die vrienden van jou een
helden zeg. maar jou vind ik
flink!" Joost bloosde er bijna van.
Hij gaf niets om meisjes, maar
deze was wel leuk.
„Hoe kwam je hier dan. als.je
wel zo wezen, maar ik zie l nog niet
„Ha", zei een stem naast hem,
en daar was Kees Verstegen, de
belhamel van de klas, waar ieder
een tegen opzag, omdat hij zo
sterk was, en zoveel durfde.
leuk, natuurlijk, maar die juf
frouw. dat was lang zo griezelig
niet als daarvóór die deur. die zo
langzaam open ging. Maar toch
wist hij niet goed wat hij moest
Ze liepen flink door en de weg doen. en dus maakte hij maar een
was ineens niet zo lang meer. buiging,
Daar was de laatste bocht al, nu Freule!"
alleen nog het stuk langs de muur
van het oude buiten, en dan was ze^er wel
daar aan het eind van de laan de ï1}005.1 hij
school al.
De muur was vervallen, en er
stond een poortje open. Joost keek
naar binnen terwijl ze er langs
liepen.
„Zeg Kees, woont hier eigenlijk
iemand?"
„Ja zeker," zei Kees. „Er woont
een stokoude heer, maai *t schijnt
dat die nooit meer buiten komt,
en daarom laat hij de boel zo ver
waarlozen."
„O," zei Joost. „En je kunt er
zomaar binnen lopen. Die papa
vers zijn reuze. zeg. Zou ik er
wat van plukken, straks?"
„Wat je doet, moet je zelf we
ten," zei Kees, wijsneuzig. „Maar
ik zou het voor geen geld willen
doen!", en hij haalde overdreven
bibberend zijn schouders op. Joost
keek hem verbaasd aan. „Waar
om niet?"
„Achter dat grasveldje is een
prieel." legde Kees uit. „En daar
spookt het."
„Ach wat, hoe kan dat nou, en
spoken bestaan toch niet?"
Kees dacht even na.
„Je kunt het natuurlijk zelf
proberen," zei hij toen. „Na
school. Dan wil ik wel met een
ander mee tot binnen de muur,
maar denk er maar eens over na,
dan durf je het vast toch niet."
Ze liepen verder en weldra wa>
ren ze bij school.
Joost had er die middag verder
niet over na kunnen denken, want
ze hadden het veel te druk in de
les, maar toen de school uit was,
kwam or meteen een grote kring
jongens om hem heen staan.
„Ga jij naar het spook-prieel?"
vroeg er een, vol ontzag. Dat gaf
de doorslag. Nu moest hij wel
gaan.
„Wel ja," zei hij, luchtig. „Dat
s toch maar onzin, hè? Kom,
Kees en Jan, gaan jullie mee?" en
hij liep vast vooruit. De twee an
deren kwamen achter hem aan en
daarachter volgde de hele klas.
„Zeg, Joost," zei Jan, en trok
hem aan zijn mouw. „Zou ie je
niet nog bedenken? Onze tuinman
is er eens 's avonds laat geweest,
omdat hij er een bizonder plantjè
zag staan. Toen hij bij het prieel
was, waaide de deur langzaam
open, en toen schrok hij zo, dat
hij hard is weggehold En hij zegt
dat hij wel haast zeker weet dst
de Freule uit het prieel kwam."
„Wat voor Freule?"
„Nou, die er vroeger gewoond
heeft. Ze wou met iemand trou
wen die haar vader niet goed ge
noeg vond, en toen heeft ze toch
elke dag nog in het prieel zitten
wachten, maar die man kwam
nooit meer omdat hij ergens was
gaan vechten. En nu zit ze er
nog altijd op hem te wachten, na
honderd jaar! Misschien denkt z*
wel dat jij het bent. zei JaD
en keek hem veelbetekenend aar»,
en zei beleefd „Dag
„En als ik nou echt ontzettend
geschrokken was?" vroeg Joost.
„Dan was ik heus wel meteen
naar buiten gekomen! Ga je mee
een kopje thee drinken? Groot
vader wacht op me."
Ze liepen samen naar het ter
ras. waar de grootvader, warm
ingepakt,
Ze bewoog niet, en het was dus **ij was we* vvat verbaasd om
een spook Misschien Joost *e zien. maar hij moest ge-
dat dan wel zeggen. weldig bard lachen om het spook-
Hij boog dus nog eens en zei: vei'baal. en ze hadden veel ple-
„Dag Spook'". De verschijning Zier met zn oneen Joost was
barstte ineens in geschater los, vprbaasd toen hij merkte dat het
en kon maar niet ophouden. Zk a* yiJf uur was. De tijd was om
kwam naar voren, en nam de êevtogen.
grote hoed in haar hand Joost Het meisje bracht hem tot aan
stond stokstijf van veibazing: hei het hek. Ze heette Violet en Joost
was een meisje, zo oud als hij!., vond het een prachtige naam. Hij
„Hoe kan dat nou!" stamelde beloofde dat hij nog eens terug
hij. „Wie ben je?" zou komen..'.
Het volgende ogenblik hees Jan geluiden. Niemand rammelde met
het zeil en maakte het vast. Zij blikjes Niemand waste borden. Er
dreven van het eiland vandaan tot behoefde niet op Rutger te worden
de wind vat kreeg op het zeil. Bij gelet Suze was er niet om op hen
de stevige wind. die er stond, zat beiden te letten. Jan zat niet op
de hele bemanning bijeen in het de uitkijkpost of splitste geen touw
achterschip. De stuurman hield het ln de Zwaluw aan de andere Kant
r06r- J van het eiland Er was niemand op
De s3''0' st°nd "aar stuurboord het el]and die jcts decd Er 20u 00k
en het kleine scheepje met het niets gedaari worden als zij het niet
bruine zeil gleea snel voort in het 2clt dseed rfet was alSQ( 'je a„ccn
Z°. Hoera!" riep Tittie. die naar de dc w«eld was-
uitkijkpost "was gerend en onder de Plotseling hoorde zij het geput
boom stond, die nu een vuurtoren van een stoomboot die over het
was meer voer. Op gewone dagen be-
Hoera, hoera!" klonk het terug kommerde zich niemand erg om
over het water. stoomboten, behalve Rutger. maar
Dc matroos keek hen na door vandaag sprong matioos Tittie toen
de kijker totdat het bruine zeil zij de boot hoorde overeind en
achter de Berg van Darien ver- snelde zij de tent uit in het zon-
dween. Toen werd zij Robinson licht. (Wordt vervolgd.)
Crusoe en ging naar het kamp om
Wat zou Poppe-Jans toch
heb-ben? Zij is zo ziek! Ik zal
de dok-ter op-bel-len, zegt de
moe-der van Poppe-Jans. En ze
pakt het gor-dij-nen-koord en
roept „hal-lo". „Hal-lo", zegt de
dok-ter. Hij staat bij het an-de-
een grote stoel zat. re gor-dijn. „Dok-ter, dok-ter,
kom toch gauw, Poppe-Jans is
ziek." „Ik kom al", zegt de dok
ter. En daar is hij. Zijn jas
sleept o-ver de vloer en zijn
hoed staat op zijn neus en hij
heeft een hou-ten le-pel in de
hand. „Wel wel", zegt de dok
ter, „ik zal haar e-ven on-der-
zoe-ken." En hij geeft Poppe-
Jans een klap op haar hoofd
met de le-pel. „Nee dok-ter",
roept de pop-pen-moe-der, „dat
moet u niet doen" „Het kind
heeft de koorts", zegt de dok
ter. „Zij moet in het war-me
zeep-sop".
„Als je koorts hebt moet je
niet in het war-me zeep-sop".
zegt de moe-der van Poppe-
Jans. .Hoor eens.' roept de dok
ter, „als jij het be-ter weet
moet jij maar dok-ter zijn." En
hij pakt Poppe-Jans bij haar
been; het moe-der-tje pakt
haar kind bij het an-de-re been
en al-le-bei trek-ken ze hard.
En ze schreeu-wen en ze gil
len. Daar komt Jan-ne-kes
moe-der bin-nen en zegt :„Kijk,
een dok-ter en een ma^ma. die
het kind uit el-kaar trek-ken.
Dat heb ik nog nooit ge-zien,
nog nooit."
„Ja maar hij.zegt Jan-ne-
ke.
„Ja maar zij.zegt Jip.
„Jullie krijgt een kop cho-co-
la en een be-schuit-je", zegt de
ech-te moe-der, „en je moet
Poppe-Jans lek-ker in bed stop
pen, dan wordt zij van zelf be
ter". Poppe-Jans wordt in bed
ge-legd en doet haar oog-jes
toe, en ze denkt: Ge-luk-kig dat
ik nog een groot-moe-der heb.
Kat zonder postzegel
Op een postkantoor in Barcelona
was een kat. Op een dag was die
verdwenen. En weet je waar hij
werd teruggevonden? In Gibraltar'
Toen daar namelijk een van de
postzakken werd geopend, glipte
het dier eruit. Zonder postzegel en
vrij van strafport was hij in deze
havenstad aangekomen!
bezit te nemen van haar eiland.
HOOFDSTUK XVIII
Robinson Crusoe en Vrijdag
Zij keek rond in het kamp en
voelde onmiddellijk, dat er iets met
in orde was. Er stonden^ twee ten
ten. en een schipbreukeling op een
onbsiroond eiland had er maar één
Joost vond het hot» langer hoo nodig. Een ogenblik dacht zij er
minder leuk worden
hield zich groot.
„Een rare tuinman hebben jul
lie. hoor," zei hij, en toen waren
ze bij het poortje. Ze gingen
naar binnen,
klommen op de muur, om alles
goed te kunnen zien De rest van
de klas bleef buiten
„Nou kerel," zei Kees, „Sterkte
maar hij overkom de tent van de kapitein af
te breken, maar toen bedacht zij.
dat zij niet steeds een schipbreu
keling was. maar dat zij ook een
kamP van ontdekkingsreiziger
Jan en &Kees 1110651 bewaken, terwijl de anderen
uitgezeild waren voor een gevaar
lijke onderneming In dat deel van
de tijd, dat zij een kamp moest be
waken, moesten er liefst zoveel mo
gelijk tenten zijn. Dus besloot zij
hurd op Z'jp schouder, dat de
moed hem Lust helemaal in'de
schoenen zomc. Maar daar nv.cht
mon.and iets van merken, en hij
dan maar," en h*| k'.-pte Joost zo de tent van dc kapitein niet af te
breken. „Het is de tent van Vrij
dag". zei lij tot zich zelf. „Natuur
lijk heb ik hem niet ontdekt. Maar
de tent staat voor hem klaar ais
„i.ig regelrecht op het grasveioje' de tijd gekomen is.*'
af. Ja, daarachter lag het prieei. Toen ging zij de tent binnen. d:e
daar had hij vanmorgen niets van aan aaL ,cn stuurman toebe-
gezien. Hij keek nog eens achter- hoorde. Het was nog altijd een tent.
branie-achtig naar hen. Nu was
hij vlakbij
„Nou zeg!", nep hij zo hard als
hij maar kon, „Jullie zijn ook
brave Hendrikken. Waar blijf je
nou met je spook!", en hij ging
maar de strozak had ze achterge
laten. Je kon direct zien, dat het
een tent van twee mensen was en
niet de tent van een eenzame schip
breukeling. Dus pakte de matroos
de strozak van Suze op en legde
expres rustig wat papavers pluk- die boven op die van haar zelf.
ken.. Hu stond met zgn rug spreidde daar de dekens over uit
naar het prieel toe.... Hoorde hij
daar wat? Nee.... of ja, toch..
Hij draaide zich met een ruk om.
De deur was toch gestoten ge
weest? Nu was er al een spleet
te zien, en toen knarste hij, en
ging heel langzaam open. Steeds
wijder open, en er was niemand
Onmiddellijk werd het haar tent.
alleen van haar en het zou weinig
moeite kosten om de strozak van
de stuurman weer op zijn plaats
te leggen, wanneer de tijd kwam.
dat zij een heel kamp moest,bewa
ken.
Zij ging op de twee strozakken
liggen De zon gloeide door het
te zien. Bij de muur was ineens witte linnen van de tent en door
een geweldig lawaai. Dat waren "dc ingang kon zn de rook zien
Kees en Jan zeker, die maakten opstijgen van het smeulende vuur
dat ze wegkwamen, de lamme- Zij begon te voelen, dat zij wer-
lingen. Hij hoorde dat er iemand kelijk alleen was. Zelfs het gezoem
viel en wat riep. maar hij had ^an 0e bijen in de heide vlak achter
seen tijd om ei aan te denken. dc ,ent d,oe6 toe ,haar. ,e
want ineens zag hij iemand staan
in het prieel. Een juffrouw met
krullen, en een grote wijde hoèd
met linten Ze had een lange
soepjurk aan. De Freule!!!
Joost was er later altijd erg
trots op. dat hij niet echt bang
doen voelen, dat er niemand anders
op het eiland was. Zij luisterde
naar andere geluiden. Er zongen
niet veel vogels, maar ergens vlak
bij floot een overloper. Het water
klotste weer tegen de Westelijke
oever en nu en dan ritselde de
ind door de bladeren. Maar er
jpIJN, zei liet schaap Veronica, op Schiphol koffie drinken!
We zijn wel erg uithuizig dames, zei de dominee.
En laten we het allemaal wel goed in ons bezinken?
De kermis nu bijvoorbeeld, namen wij er iets van mee?
Kom kom, zeiden de dames Groen, zo nauw moet u 't niet nemen.
Kijk daar dat grote vlicgmachien gaat naar Amerika,
Hoe durven ze? Ze mogen ook de ruitjes wel eens zemen.
He dames, zei de dominee, waar is Veronica?
14/AT gek! zeiden de dames Groen, zij heeft toch hier gezeten
¥V Kijk eens, ze gaat de lucht in met ccn vnldvreemde piloot.
Daar in die konstelleesje zit ze. zonder dat we 't weten.
O juffrouw schaap Veronica, kom hier! Het wordt uw dood!
Hei, schreeuwde 'f schaap Veronica! Ik ga een rondvlucht maken.
Ik ga gewoon een blokje om met hierzo. Viruly.
O dames, zei de dominee, let op, hij wil haar schaken.
Een vliegenier vertrouw ik heus nooit verder dan k hem zie.
r\E dames Groen, die gingen op de startbaan liggen snikken.
Maar na een klein kwartiertje stond het toestel op de grond.
Hier ben ik, zei Veronica, heb ik u laten schrikken?
Daar is ze. riep de dominee, en helemaal gezond!
O, o. zeiden de dames Groen, dag lieve vliegenier.
Wat denkt u van een kopje thee. op dit terrasje hier?
ANNIE M. G. SCHMIDT
geweest was. Hij vond het niet waren in het geheel geen menselijke
Aan de puzzle van deze
week behoeven we weinig
toe te voegen. Het is een
kruiswoordpuzzle met als
enige variatie een spreuk.
Wanneer u deze kruiswoord
puzzle goed heeft ingevuld,
geven de horizontale regels,
beginnend met de nummers
35 cn 70 een bekende spreuk
te lezen.
Horizontaal: 1. deel van de
voet. 5. fortuin. 10. bereide
huid, 14. vorm. 15 uiterst. 16.
grote zoetwatervis. 18 kleur
stof. 19. maaltijd. 20 kroesje.
22. graanpakhuis, 23. belang
rijk voedsel. 25. vrijgevig. 27.
lidwoordje. 29 zoogdier. 30.
hoop hooi. 32. gedoofd. 34.
spil. 40 haast. 41 plakken.
42. afstand van life of 2 to
nen 44. afstandsmaat, 45.
spinneweefsel. 46. kern. 48.
water in Friesland, 49. we
reldtaal. 51. voorzetsel, 53.
leversap, 55. vochtig. 57. en
andere. 58. deel van de boom,
59 vallei. 61. masker. 63. be
vel. 64 vet. 66. razernij, 68.
zoogdieren. 73 brandbaar
koord. 74. Chinese vermicel
li. 75. trotse houding, 76. delf
stof. 78. titel (meervoud), 79.
deurkleedje, 81. uitholling in
de muur. 83 tennisterm, 84.
en dergelijke. 85. tuinhaag.
86. vlaktemaat, 87. loofboom,
89 thans, 90. bouwstof. 92
draad op een muziekinstru
ment. 94. ten naaste bij. 95.
het aanwezig zijn elders. 96.
witvis.
Verticaal: 1 dierenverblijf. 2. denk
beeld. 3. alvorens, 4. laatstleden. 5
snaak. 6. soort priem. 7. militaire
rang, 8 asvaas. 9 polder, 10. naschrift
11. wandversiering. 12 koppel. 13.
onbenullig mannetje. 14. durf, 17.
bloem, 19. part, 21 zuiver, louter, 23.
akker. 24. vermaardheid. 26 gesle
penheid. 28. loofboom, 29. gordel. 30.
dunne tak. 31. opstap aan een fiets,
33. genotmiddel, 34 kloostervoogd,
36. Indon. bazaar. 37. geestdrift, 38.
OPLOSSING VORIGE PUZZLE
sinAasappel
ruiMsehoots
dewYzekater
koffiekamer
berGkristal
epuRsimuove
savOirvivre
kaaSdragers
merkwaardig
derAilleren
carMensylva
knePpelHout
phrenolOgie
conlrovErse
strEektalen
tooNdicHter
timeismOney
tecHnicOlor
begAnegRond
werVelsTorm
modErntimes
onzijdigHeid
vermorzElen
franklaTeur
turftrapper
appreciEren
brazzavllle
stilzwijGend
gespatiEerd
champigNons
verzameling
britsguYana
hoofddeksel
Het fragment is uit HOE HOORT
HET EIGENLIJK van dc schrijfster
AMY GROSKAMP TEN HAVE en
luidt:
Menige man heeft zijn carrière te
danken aan de vriendelijke voorko
mendheid van zijn vrouw die zelfbe
heersing genoeg toonde te bezitten
om noch haar voorkeur noch haar
afkeur ooit openlijk te laten blijken."
uniek, 39. achten, 40. steckwagen. 43.
boosaardig wezen. 45. recht stuk weg
of water, 47. mak. 50. sportattribuut
51. karakter. 52. tijding, 54 weekgeld
56. vertegenwoordigers. 58 verblijf
plaats. 59. slachtoffer. 60. verbond, 62.
nieuwigheid. 65. Cén enkele keer, 66.
gebeurtenis. 67. Ierland 69 Europese
taal. 71. volkomen ontwikkeld insect,
72. sterrenbeeld. 73. gezang. 77. steun
balk. 79. half. 80. groente. 82. mors-
dock, 85. kip. 88. model, 90 nuttig in
sect, 91 volgende op, 92. zangnoot,
93. zangnoot.
Ad venen t ie l. M.J
ZONDAG 21 SEPTEMBER 1952
HILVERSUM I. 4ü2 ra.
VARA; 8.00 Nws cn v'.eerber 8.18
Grara.muz 8.30 Voor hel platteland 8 40
Orgelspel 8.58 Sportmededclingcn cn
postdulvenbcrichtcn 9.05 Gram muz.
9 45 „Geestelijk leven", causerie VPRO:
10 00 Voor dc jeugd fKOR 10.30 Ned.
Hcrv. Kerkdienst AVRO 12.00 Even
tueel" postdulvcnbenchtcn Hierna
Amusementsmuziek 12.30 .Even afre
kenen. Heren'" 12 40 Orgel en piano
13 00 Nws en weerber. 13.05 Med. of
grsm.muz 13 25 Amusementstmuziek
13.55 Boekbespreking 14 15 Omroepor
kest 15.15 Filmpraatje 15.3o Gram mnz.
16 00 Dansmuziek 16 30 Sportrcvue
VPRO. 17.00 Gesprekken niet luiste
raars 17.20 „Van het Kerkelijk Erf",
causerie VARA 17 30 Voor de Jeugd
17.55 Sportjournaal 18.15 Nws en sport
uitslagen 18.30 Pianospel 18.45 Volks
zang cn woordenspel 19.30 Radiolympus
AVRO 20 00 Nws 20.05 Strijkorkest
20.35 Mcd 2040 Amusementsmuziek
21 30 „Ontmoetingen met Christopher
Blaze", hoorspel 22 05 Gram.muz. 22 30
.Herfst in Parijs' causerie 22 40 Ne
derlandse kamermuziek 23.00 Nws 23.15
Reportages of gram muz. 23.2524 00
Gram.muz
HILVERSUM II 298 m
NCRV 3 00 Nws cn weerberichten
8 15 Orgelconcert 8.30 Morgenwijding
9.15 Geestelijke liederen KRO: 9 30 Nws
en waterstanden 9 45 Gram.muz. 9 55
Pontificale Hoogmis en Prieste'•wHd^n,'
12 15 ..Apoloeie" 12 35 Lunchconcert
12 55 Zonnewijzer n 00 Nws en Kath.
nws 13 10 Voetbalwedstrijd Dpncmnrkon
—Nederland 15 3f) Gram.muz 15 45
Boekbesprekin» 18.00 Zanerccital 16 10
VesDers IKOR: 17 00 Oecumenische
ieurddlenst 18 00 .De Kerk zingt" 18 4*>
Pastorale rubriek NCRV 19.00 Vocaal
enscP'hlc en solisten 19 30 „Pondo-n
het KoningsrhaD van Israël" causerie
KRO: 19.45 Nws 20 00 Gram.muz °o ?0
..Thuisfront-Tombola" 20.3n Gevar
programma 22.35 Act 22 >5 AvondeebeH
en Liturgische kalender y* no Nw* 23 15
2J OO On-^oenorlc»st en co'ist.
MAANDAG 22 SEPTEMBER 1952
HILVERSUM I 402 m.
AVRO: 7.00 Nws 7.10 Gram muz 8 00
Nws 8 lo Gram.muz 9 00 Morgenwij
ding 9.15 Gram.muz, 9.30 Voor de
huisvrouw 9.35 Waterstanden 9-40 Gra
nt of oon muziek 11.00 ..Op dc uitkijk"
11.15 Orgelconcert 11 .So Gram.muz. 12 00
Amusementsmuziek 12 30 Land- ea
tuinbouwmcdedelingcn 12.33 In 't spion
netje 12 38 Pianospel 13.00 Nws 13.15
Mod. en gram muz. 13 30 Metropole
orkest 14.00 „Wat- gaat er om in do
wereld?", causerie 14 20 Gram.muz.
14 30 Voordracht 14.-*5 Jiddische en He
breeuwse liederen 15.15 Voor dc vrouw
16.15 Kamerorkest en soliste 17.00 Or
gel en piano 17.30 Voor de padvinders
17.45 Gram.muz. i7J5o Militaire repor
tage 18.00 Nws 18 15 Herfstprogramma
18.55 Gram.muz. 19 00 Muzikale cause
rie 19.15 Hammond-ork<^« 19^5 Rcgc-
ringsultzondlng Landbouwrubriek 20 00
Nws 20.05 Amusementsmuziek 21.00
Deens-Nederland programma 21 45 Gr.
muz 2150 ..De geest van Murdock
Castle", hoorspel 22 30 Pianorecital 23.00
Nws 23 15—24,00 Gram.muz.
HILVERSUM II 298 m.
NCRV: 7.00 Nws 7.15 Ochtendgymnas
tiek 7.30 Gram muz. 7.45 Een woord
voor de dag 8.00 Nws en weerberichten
8.10 Sportuitslagen 8.23 Gewijde muziek
8.45 Gram.muz 9,00 Voor de zieken 9.30
Voor de vrouw 9.35 Gram muz. io n
Orgelspel 10 30 Morgendienst 11.00 Fluit
en piano 1130 Grom.muz. 12 05 Banjo
orkest 12.25 Voor boer en tuinder 12.?o
Land. en tulnbouwmededcdclincen l^'i
Orgelconcert 12.59 Klokgelui 13.00 Nws
13.15 Marinlerskapel 14 00 Schoolradio
14 35 Gram.muz 14.45 Voor de vrouw
15.15 Gram.muz 15.30 Gitaar-kamertrio
16.00 Bijbellezing lfi.3o Strijkkwartet
17.00 Voor dc kleuters 17.15 Gevar.
muziek 17 40 Gram.muz. 17.45 Rege-
ringsuitzendlng- R D. Simons „Uit de
geschiedenis van Suriname" 18 00 Gram.
muz. 18 15 Sportpraatje 18.25 Voor dc
mannen in grijs, groen en blauw 18 30
Gram.muz 19.00 Nws *n weerberichten
19.10 Gram.muz 10.15 Volk en Staat",
causerie 19 3o Gram muz. 19 10 Radio-
krant 20.00 Gram muz 20 15 Gewijde
muziek 20.45 Gram muz. 20.50 Zoek
licht op Zuid-Amerlka" causerie 21.00
Lichte muziek 21.15 Salonorkest 21.50
Radio Phllhnrmonisch Orkest 22.45
Avondoverdenking 23.oo NwK en SOS-
berlchten 23.15—24.00 Gram.muz.
door
Samuel W. Taylor
54
„Ik heb je al eerder gezegd,
Chick, dat Rand een uitgekookte
jongen is. Een moord, dat is een
van de moeilijkste dingen. Je kan
het zó inpikken, dat het op een on
geluk lijkt, maar je zal altyd zien,
dat de een of andere stommeling
van een agent een kleinigheid op
merkt. die jij net over het hoofd
hebt gezien. Verreweg het beste is,
als het in het begin inderdaad op
een moord lijkt een moord, die
de schijn wekt. alsof iemand ge
probeerd heeft om het op een
ongeval tc laten lijken. Je moet na
tuurlijk alles zo arrangeren, dat dc
politie dat ontdekt. En daar dienden
die scheerspullen en die schijnwer
per van jou voor. Voor de politie
heb jij het gedaan Snap je het nou?
Is die Rand nou slim of niet?
Maar wat zou je er van vinden als
we nu eens wat gingen maffen?"
„Dat lijkt me niet gek", zei ik. „Ik
ben zo moe als een hond." Ik vond
dat ik nu genoeg wist.
„Ik heb. geloof ik, aardig door
zitten drinken", zei Bill grinnikend.
Maar denk nou vooral niet dat je
daarom zoveel wijzer geworden
bent. Chick. Ik heb je niet meer
dan een paar kleinigheden verteld
cn ik hoop dat lk daarmee jouw
laatste wens heb vervuld. En verder
praat ik graag wat met de mensen.
!k zou je alleen nog aanraden om
van gedachten te veranderen. Het
zal je anders niet meevallen, mor
genochtend."
HOOFDSTUK 20
Er waren in het huis twee slaap
kamers. die door een gang met el
kaar verbonden waren. De deur
van de badkamer ging naar binnen
open en recht daar tegenover was
de keukendeur. Ik sliep in de ach
terste slaapkamer. De ramen ston
den open en met één stap kon ik
buiten zijn. Maar met dc Dober-
man bij me, had ik niet het hart,
die éne stap te doen.
Ik ging naar de badkamer om
me wat te wassen en toen ik de
deur opendeed, herinnerde ik 'me
dat de vrouw van Bill aan het voe
teneinde van mijn bed een hand
doek had gelegd. Op de drempel
draaide ik me om en, alsof het mijn
schaduw was ging dc hond op het
zelfde ogenblik mee terug. Op de
gang, vlak voor de deur van mijn
slaapkamer, stond ik nog eens stil
om die hond te proberen. Met ge
spitste oren bleef hij wachten. Ik
glipie vlug de slaapkamer in en
probeerde de deur dicht te doen.
nog voordat dc hond binnen kon
komen. Ik werd bijna achterover
gegooid, toen hij op hetzelfde ogen
blik met zijn voorpoten de deur
opendrukte en tegen mijn benen
sprong. Ik pakte de handdoek van
het bed en probeerde het spelletje
nog eens bij de deur èn van de
slaapkamer èn van de badkamer.
De nond had het onmiddellijk door.
Ik vroeg me af hoe ver ik met
dat beest kon gaan. Tot dusver had
hij niet geblaft of gegromd. Ik had
zo'n idee dat het eerste geluid dat
hij gaf. tevens het laatste zou zijn
wat ik horen zou.
Ik bleef een uur lang op de rand
van mijn bed zitten. Cigaretten had
ik niet meer. De hond lag aan mijn
voeten te slapen; één oor hield hij
gespitst. Zodra ik opstond, stond
hij ook op. Voorzichtig draaide ik
de knop van de slaapkamerdeur
om, trok plotseling met een ruk de
deur open en glipte vliegensvlug de
gang op. Maar de hond sprong met
zijn voorpoten tegen mijn benen en
kwam gelijk met mij in de deur
opening. Ik knipte het ganglicht
aan en luisterde aandachtig. Uit de
slaapkamer aan de voorkant kwam
een gesnurk, alsof Bill en zijn
vrouw de slaap des rechtvaardigen
sliepen.
Langzaam draaide ik de knop
van de badkamerdeur om. De
ogen van de hond bleven strak op
mijn handen gericht Met mijn an
dere hand hield ik de stijl van de
deur vast en ik hoopte dat de hond
niet begreep wat dat betekende. Ik
deed de deur heel vlug open en
maakte een voorwaartse beweging,
tot ik met mijn borst tegen de stijl
van de deur kwam. De hond drong
met zoveel geweld naar binnen, dat
hij mij bijna ondersteboven liep.
Toen drukte ik met alle kracht die
in me was tegen de deurstijl, duw
de mezelf achteruit en trok zo
hard mogelijk aan de deurknop.
De nagels van de hond krasten
over de tegelvloer, toen hij pro
beerde zo vlug mogelijk om te
draaien Doordat ik de deur dicht
trok, sloeg de deur tegen de hond
zijn achterste, waardoor hij zijn
evenwicht even kwijtraakte. Toen
stond ik in de gang en de hond zat
in de badkamer.
Het W29 voor «et aerst 4at ik
het geluld van de Doberman hoor
de. Hel klonk allesbehalve prettig.
Allemachtig wat een geluid! Op
hetzelfde ogenblik begonnen alle
honden buiten in de hokken te blaf
fen en te janken. De Doberman ging
als een furie legen de deur te keer,
hij sprong er tegen aan, klauwde als
een bezetene met zijn poten tegen
het hout en maakte daarbij een ge
luid als van een verscheurend dier.
Ik vloog naar dc keuken om te kij
ken of ik iets zag dat als wapen
dienst kon doen. „Tige!" schreeuwde
Bill Meadows. „Tige En toen riep
hij plotseling: „Kapok!" en ik vroeg
me af. of dat soms een woord was.
waarmee hij de hond sommeerde op
te houden.
Maar wat het ook betekende, de
hond ging met dezelfde razernij
door.
„De hond vermoordt hem nog!"
gilde de vrouw van Bill. „Ik heb die
nond nooit vertrouwd! Hij zal hem
vermoorden!"
Ik pakte een koekenpan, die op
het keukenfornuis stond. Het was
een zwart, zwaar ding, een ouder
wetse gietijzeren pan met een steel.
Toen ik de keuken uitkwam wilde
Bill, die in een pyama uit zijn
slaapkamer was gekomen, juist de
knop van de badkamerdeur pakken.
Hij dacht waarschijnlijk niet anders
of ik zat ook in de badkamer, bij
die dolle hond Maar nog voor hij
de knop beet had, sloeg ik hem
met alle kracht, waar ik over be
schikte. op zijn hoofd. Als een zout
zak zakte hij in elkaar, waarbij zijn
benen zich op een lachwekkende
manier onder hem vouwden
Het onderste paneel van de deur
kraakte onder de aanvallen van de
hond. Buiten gingen de honden als
waanzinnig te keer. Het leek wel
een gekkenhuis. In de slaapkamer
stond dc vrouw van Bill tc gillen.
„Laat hem ophouden, Bill. Hij ver
moordt hem nog!"
Opeens verscheen ze in de deur
opening van de slaapkamer. Toen
zij haar man onbeweeglijk op de
grond zag liggen, terwijl ik met
een koekepan bij hem stond, hield
zo op met gillen en bracht met
een gebaar van schrik de rug van
haar hand voor haar mond.
„Laat die hond ophouden!"
schreeuwde ik.
„Tige!" riep ze. terwijl ze naar
de deur van de badkamer liep.
Toen pakte ze de knop en riep:
„Pak hem'" Ja. toen moest ik ook
haar wel een mep geven.
Ze had de deur al open gedaaft
om de hond op me los te laten, en
het was stom geluk, dat het beest
op hetzelfde ogenblik tegen de deur
sprong, waardoor die weer in het
slot sloeg toen de vrouw over haar
echtgenoot heen viel.
(Wordt vervolgd.)
