Nieuwe wasmiddelen: gevaar
voor de gezondheid?
Zwart o
wit
George Brennan heeft waardering
voor Hollandse vakbeweging
Komt U -
onze collectie
eens zien
ACME
GROVE HUNFELD
Kees en Bet je hebben een
kerngezonde spruit
VOOR AL VOO D VROUW
Ingenieurs kijken bezorgd naar
het rioolwater
Exotisch
hapje
Ze geloven nu niet meer
in die ééééne liefde
HOE NIEUW
m '5 EEN
de reinigende
wringer
ln 1972 zal het wel weer
hopeloos zijn
Amerikaanse drivervoorspelt
overwinning voor Eisenhower
Niet Beethoven
maar Brahms
Ot DOfrf
Vrijdag 26 September 1952
S
(Van onze medische medewerker)
Nadat de mens enkele tientallen eeuwen het vuil
aan de oppervlakte van zichzelf en zijn textiel heeft
verwijderd met een zeep. verkregen door het koken
van natuurlijke vetten met loog, is de chemicus
sinds ongeveer twintig jaar bezig om dit vertrouw
de wasmiddel door geheel synthetische producten
te vervangen. Deze nieuwe producten zijn in twee
opzichten beter dan de oude zeep. ten eerste geven
zu een sterke verlaging van de oppervlaktespan
ning en verwijderen daardoor vet en vuil beter, en
ten tweede geven zij met de kalk in hard water
geen onoplosbare verbindingen. Het zijn tevens
deze beide eigenschappen, die van preventief hy
giënisch standpunt enige aandacht verdienen.
De oppervlaktespanning is een
zeer ingewikkeld verschijnsel
waarover een gehele krant te vul
len zou zijn. U kunt het elemen
tair bestuderen aan het gedrag van
druppels water: op een schone
glasplaat vioeit een druppel water
uit, op een vette oppervlakte blijft
de druppel bol staan Dit ve» ^chil
berust op verschillen in spanning
aan het grensvlak water-glas en
water-vet. Voegt men aan het wa
ter zeep toe, dan verlaagt men
deze spanning en de druppel vloeit
ook op een vette oppervlakte uit;
dit is de zg „wetting" of natma
kende werking van zepen. Omge
keerd blijft een vettige nuald.
orzichtig op het wateroppervlak
gelegd, daarop drijven en eenden
maken hun veren vet met een
\rijwel eender doel; de eend blijft
drijven op een luchtkussen, dat
zich tussen zijn voor water ondoor-
enngbare veren bevindt.
Nooit zal ik het stomver
baasde „gezicht" vergeten van
de eend, die als een baksteen
zonk in een aquarium waarin
een chemicus zojuist een nieu
we synthetische zeep had uit
gegoten Even onvergetelijk
was trouwens het parmantige
gezicht van dc chemicus.
Op dezelfde veranderingen in de
ppervlaktespanning berust het
vermogen van zepen om vet en
mldeeltjes los te weken van een
onderlaag en zwevende in het wa
ter te houden. En dit vermogen is
bij de nieuwe zepen opvallend
roter dan bij de goede, oude ver-
rouwde zeep.
rOMAS is nog niet terug. „Ik
zou nou z'n mand ook maar
weg doen," vindt de eierboer Ach
a. weet hij veel. Maar die mand
blijft staan. Onderwijl heeft dikke
zusje een verhaal gesponnen om de
ene witte muis, die ze op dat school-
tie heeft ontmoet. Elke morgen gaat
at beest met de tram naar de stad
_n koopt een ijsje voor hem alleen.
Soms wil die er nog een zak drop
b\j maar dat kan niet want de win
kel met de drop is dicht.
Dikke zusje vertelt dit met een
vroom gezichtje en ik knik teder
van ja, alsof ik 't allemaal geloof.
Da's nou verkeerd, hc" vindt
oom je, „een muis kan niet in een
tram, dat weet ze best. Ze kletst
maar wat voor de flauwekul."
Dat komt, hij heeft iets bitters
deze dagen, want de pech zit hem
hardnekkig na. Neem nou dat geval
met z'n tol. Dat ding was pas nieuw,
met punaises erin en met groene
en rode strepen erop en net heeft
hij hem of het wordt knikkertijd.
Gewoon van de ene dag op de an
dere. Zo'n tol is nou een waarde
loos vod.
„Een muis is een muis," praat hij
tegen dikke zusje, „die heeft geen
geldals je dat maar weet."
,,'s Welles," piept zusje, ,,'s welles"
en ze draaft naar het raam, want
er staan twee mannen bij het hek.
Als zoontje 's middags uit school
komt, zijn die mannen er nog, maar
nu zitten ze tot de nek toe in een
kuil met nog een tentje boven hun
hoofd bovendien. Ze hebben pelten
op en brede rode gezichten. „Ze
zoeken naar de telefoon," weet
zoontje, „ze zoeken effen de tele
foon, want die is in de prak. Die
moeten ze nou maken, hè
„Ze koken op een kacheltje," ver
betert dikke zusje kalm en met dui
delijk overwicht want tenslotte is
zij de ganse morgen geen tel van
die kuil vandaan geweest
Ze smelten teer," zegt zoontje.
Maar dikke zusje zegt koppig
„nee, dat was geen teer, dat ivas
een bus."
„Maar daarin zat dat zwarte,"
houdt zoontje vol. „van dar hele
erge zwarte, dat kleeft. Dat heb je
toch wel gezien?" Hij praat nu op-
oelcgd lief want hij wil dat ze zijn
kennis van zaken erkent
Dikke zusje kijkt oplettend,,
schudt dan van nee ,,'t Was niet
zwart, 't was wit
„Ha." hapt zoontje, .,wit: zeker
melk. Melk voor de pap. Pap voor
de telefoon." Nu lacht hij toch,
maar verre van vrolijk, zo met een
bitter ha-ha-ha" erin.
Dikke zusje, streng en wit om
d'er neus want nu is ze boos, piept
drie keer fel het ruziewoord
,,'s nietes..
En zegt dan tegen mij op een
toon van vak-vrouwen onder el
kaar, wat er nou wel in die bus
zat. ..'t Was water... Water voor
die menere ze thee.,,
De gevaren voor de gezondheid
van dit groter vermugen zijn di
rect en indirect Het directe ge
vaar heeft menig hulsvrouw al
aan den lijve ondervonden: de
nieuwe zepen ontvetten zo sterk,
dat bepaalde mensen te veel van
het beschermende vetlaugje der
huid verliezen en dan onaangena
me verschijnselen krijgen. Deze
kunnen alle vormen aannemen van
een wat droog gevoel tot regel
recht eczeem Wie daar last van
heeft kan proberen na het gebruik
van deze zepen de handen in te
smeren met een heel klein beetje
eenvoudige zalf die iedere apothe
ker kan maken Helpt dit niet,
dan bestaat misschien een directe
overgevoeligheid voor het was
middel zelf en zal men goed doen
een andere zeep te gaan gebrui
ken.
Stoffen die de oppervlaktespan
ning. verlagen, hechten zich daar
door min of meer sterk aan de
oppervlakte en zo blijft er na de
afwas een minimaal laagje zeep
op het eetgerei achter Er zijn
echter geen aanwijzingen dat deze
uiterst kleine hoeveelheden scha
delijk voor de gezondheid zijn, in
tegendeel, bij sommige spijsverte-
ringsstoornissen worden de nieu
we zepen wel in het voedsel toe
gepast om een betere verdeling in
de darm te krijgen.
Dit laatste brengt ons ik zou
haast zeggen vanzelf tot het in
directe gevaar voor de volksge
zondheid van deze zepen. De mees
te steden in Nederland lozen het
grootste deel van hun rioolwater
idat gemengd is met een zeepwa
ter uit de huizen) niet zonder meer
in het Nederlandse oppervlakte
water zoals vroeger. Naarmate de
bevolking is toegenomen heeft deze
eenvoudige procedure aanleiding
gegeven tot een zodanige vervui
ling van het binnenwater, dat bij
na overal het rioolwater eerst ge
zuiverd wordt Deze zuivering ge
beurt ln bijzonder propere be
drijfjes. die men aan de rand der
steden in het weiland kan zien
liggen als witte bassins en tanks
en berust op een zeei ingewikkeld
proces waarvan een essentieel on
derdeel het bezinken van het
rioolsllb in de tanks is De oude
zeep werd door het kalkgehalte
van hel water als kalkzeep neer
geslagen en stoorde dit bezinken
dus niet; de nieuwe zepen echter
blijven onverminderd werkzaam
en kunnen zo in voldoende concen
tratie het rioolsllb net als het
vuil van de was zwevende hou
den. waardoor het gehele proces
wordt verstoord en het rioolwater
niet meer te zuiveren is Een der
gelijke kleine ramp heeft zich al
in een Engels stadje afgespeeld,
toen een fabrikant als reclame een
week lang huis aan huls monsters
Tcepol voor de was deed bezor
gen en gedurende die week het
rioolwater niet te zuiveren bleek
Naar het schijnt is in ons land de
gevaarlijke concentratie van deze
zepen m het rioolwater nog lang
niet bereikt, maar lk vermoed dat
dc ingenieurs der zulverlngsbedrij-
vcn de ontwikkeling met belang
stelling. zo niet met bezorgdheid,
gadeslaan. Laat ons hopen dat de
chemici. wier vindingrijkheid
honderden soorten van deze zepen
bedacht, ook een middel zullen
weten te vinden, om ze ln het
rioolwater weer werkzaam te ma
ken.
(Van een onzer verslaggeefsters!
En waarom met eens een exo
tisch hapjeAls V Chinees gaat
eten in de stad. tien tegen een. dat
U met een loempia begint. Maak ze
nu eens zelf. het is weer eens wal
anders tussen de biefstuk, de wen
telteefjes en de andijvie.
Moeilijk is het niet. Maak een
beslag van bloem met water (voor
al geen melk gebruiken!) c» als V
her erg lekker wilt maken kan er
het wit van een ei door Bak
flensjes, dunne van het beslag, die
aan beide zijden mooi bruin ziju
Dat is dus de buitenkant van de
loempia Nu de inhoud.
Daarvoor hebt U nodig dunne,
smalle reepjes mager spek, Jie U
met een snippertje knoflook (ja.
dot moet hoor, anders krijgt U dc
echte smaak niet!) op een klein
vuur bakt Zodra het spek licht
bruin is <U mag in plaats van spek
ook wel vooraf gezouten garnalen
nemen, als U dat lekkerder vindt»
doet U er fijn Chinese of ditte kool
bij Die moet wel even voorgekookt
zijn. anders wordt hU niet gaar ge
noeg en U laat het geheel goed
doorf ruiten Dat is het vulsel cn U
rolt of vouw; het in het flensje. In
dc oven kunt U de loempia warm
houden
U zult zeggen, waar blijft zo dat
knapperige korstje dat er ln het
Chinese restaurant omzlt. Kan ook.
maar dan moet het met die flens
jes even anders Dan bakt U ze nl
maar aan een kant (de blnnenkunt»
lichtbruin Als U het vulsel in zo'n
flensje hebt gevouwen en het ge
heel met water hebt dichtgeplakt,
wordt dc loempia verder in de fri
tuur gaar gebakken en dan krijgt
U dat ..echte" effect.
De liefde is het zout in de pap van het leven. Sommige mensen krij
gen er weliswaar zo'n handvol van toegemeten, dat de pap bremzout
is, maar dat is toch nog geen reden om het voor te stellen, alsof dc
liefde de pap zelf is. Mijn dochters geloven dat echter vast; ik trouwens
ook, toen ik achttien was. Daar 2orgen boeken, films, gramofoonplatcn
wel voor.
Alleen: wij waren opgevoed in het
idee van de céééne grote liefde, die
wij (in het Duits naar die tijd) be
zongen als
Das aibt's nur cinmal,
das kommt nicht toieder.
das ist zu schön um uiahr
zu sein
Wij waren dus overgeleverd aan
het idee. dat er na die grote liefde
nimmer meer iets zou volgen; en,
omdat men elke liefde kortere of
langere tijd overschat, waren wij be
reid elke vernedering cn kwelling
door tc maken. Pas. als wij weer een
ernstige nederlaag hadden geleden,
poogden wij enige fierheid op te
doen uit liedjes als:
Advertentie I. M.)
.DEKEN
Een deken is even nieuw
als hij aanvoelt en er
uitziet. Het doet er niet
toe, hoelang geleden U hem gekocht
hebt. Als hij nog steeds zacht, don
zig en warm is, is het een nieuwe de
ken. Als IJ Uw dekensen alles wai
U wastjarenlang nieuw en fleurig
wilt houden, dan is hier het middel
ACME, de reinigende wnnger.
Het geheim schuilt m de kundig
gevormde combinatie van drukvtr-
deling en drukmeling! ACME drukver-
deling werkt over de gehele lengte
van de verende rubber rollen en zo
wringt U dunne delen
van het wasgoed even
goed als dikke; daarbij
worden, met hel overtollige water,
ook achtergebleven vuildeeltjes uit
het goed gedreven. En door ACME's
nieuwe 3-punts drukmeter wordt de
wringer niet meer op goed geluk
ingesteld. Allesvan een slabbetje
tot een deken—krijgt nauwkeurig
de juiste druk, passend bij gewicht
en weefsel. Zelfs de teerste vezel*
zijn veilig. De hele waszijde, ka
toen, linnen, wol—komt er fleuriger,
schoner uit en gaat een langer
leven tegemoet.
wordt gebruikt in millioenen
l* rtrtrtjim kj allt g,
I u htndiUtrt ia iiz/-ir*re*
huizen, overal ter wereld auüww.,*, „rtu.u*
•CHI WRINCEM LIMITEO, 0AVIO tTMfT, fUMOW, 1L. KOTLANO
IMPRESSIE VAN EEN SIMPELE ZIEL
/N 1972 zal ik als bedaagd verslaggeefster door de Amsterdamse tun
nel fietsen om in Amsterdam-Noord de heer P. Klein, industrieel,
te interviewen. „Wat denkt u van de bestaande tunnelzal ik vra
gen (een zeer onnozele vraag, maar daar zijn we voor). ..Hopeloos",
zegt de heer Klein, „totaal verouderd. Het bromgangersprobleem wordt
met de dag nijpender. Twaalf millioen bromgangers moeten dagelijks
de tunnel passeren. Er moet een bromgangerstunnel komen, want zo
kan het niet langer."
„Ik begrijp, dat de plannenma
kers van 1952 dit niet hebben kun
nen voorzien. Per slot was de
bromschoen in 1952 nog niet uit
gevonden. maar toch. ik heb in-
aertijd al gezegd: maak een re-
servetunnel voor dat verkeersmid
del. dat binnenkort wordt uitge
vonden. het doet er niet toe welke
het zijn zal."
„Ja," zeg ik dan schuchter, „ik
heb mijn eigen bromschoenen ook
thuis moeten laten, ik durfde op
mijn leeftijd niet meer tussen al
het voetvolk met een vaart van
zestig kilometer."
„Ja." zegt de heer Klein, „u hebt
natuurlijk gehoord van de actie
die er gaande is: „Zij aan zij aan zij
aan zij voor een bromgangerstunnel
onder het IJ" Er zijn vier plannen,
maar pas over tien jaar zal men
met het bouwen van de tunnel be
ginnen. En iedere dag neemt het
aantal bromgangers met een mil
lioen toe"
Zo zal dat interview verlopen in
1972. Ik zie het nu al aankomen.
Wat voor tunnel er ook wordt ge
bouwd, verouderd zal hij wezen
binnen twintig jaar en ik zou zeg
gen als de tunnel over twintig jaar
toch niet meer deugt, maak dan
nu gauw even een voorlopig tun
neltje en kijk het nog eens aan.
doe het niet zo secuur.
Wenn du denkst dass
ausgerechnet
du der einzige bist
Dan» muss ich dir leid er sagen,
dass das gar nicht so ist
Natuurlijk bleven wij binnen be
paalde grenzen. Wc vonden Mariene
Dietrich enorm brutaal met haar
John me, wenn du Geburtsdag
has t
bin ich bei dir rit Gast
die ganze Nacht
We zouden die tekst voor geen geld
in de nabijheid van onze ouders heb
ben gezongen. Maar we bewonderen
haar moed toch blijkbaar heimelijk,
want we draaiden die plaat tot in het
eindeloze. Het was iets voor volwas
senen. voor artisten. dachten we; in
elk geval was het iets, wat wij nooit
zouden doen.
De theorie van die ene grote liefde
heb ik mijn dochters maar bespaard
ik geloof, dat een „ongelukkige lief
de" hen daarom minder zwaar weegt
dan mij. al hebben ze (onzalige erfe
nis) mijn gekwetste tjdclheid. Maar
verder heb ik niets voor hen kunnen
doen Het zout is de pap en vier-,
vijfmaal per avond dringt de „Kiss
of fire" tot onze huiskamer door, en
zelfs mijn jongste van dertien zingt
ernstig
Love me to-night and let tbe
devil take to-morrow.
Het klinkt mij overigens eerlijk
gezegd prettiger in de oren dan
u'ie schön es ist
wenn man eine hebt
die man nie vergiszt,
en niet alleen om de taal.
Maar wat nog steeds onveranderd
is. dat is de slaafse houding, die de
vrouw in die liedjes wordt voorge
houden. Nergens schijnt het sprookje
van de onderworpenheid van de
vrouw aan de man met zoveel succes
te worden verteld als in een regel als
If I'm a slave it is a slave I
want to be
Toegegeven: het klinkt uit de
mond van Tony Arden bijzonder aan
trekkelijk. en ik kan me best voor
stellen. dat mijn dochters er prompt
ingevlogen zijn Ze zouden me maar
een ouwe zeur vinden, als ik hen zei.
dat de positie van ,.a slave" in geen
enkele omstandigheid plezierig is. Ze
zullen me pas geloven, als ze een
schop van hun heer hebben gehad. Ik
geloof alleen, dat ze een beetje har
der zijn dan ik.
Nee, ik heb als moeder niets te
stellen tegenover een kiss of fire. Ik
kan alleen maar hopen, dat de avond,
dat we Bllly Holliday alsmaar haar
Gloomy Sunday zullen horen uit
schreien nog een beetje uitblijft. En
ik zie vreselijk op tegen de tijd, dat
ze maar niet genoeg krijgen van de
trieste cynismen van Pearl Bailey.
Mijn man dreigt soms: „Ik gooi die
gramofoon nog eens het raam uit."
En ik heb een enkele maal wel eens
neiging om zo 'n plaatje valse roman
tiek kapot te laten vallen. Maar ik
doe het niet. Ik leer er zo vreselijk
veel van: dingen, die dochters nooit
I aan hun moeder vertellen. J. L
Heus, wij zijn hier in Europa
veel te secuur De schrijver Lin
Ju Tang heeft het verschil tussen
Oost en West aangegeven door te
zeggen: als Chinezen tunnels bou
wen doen ze het anders dan wij.
Er staat een groep aan de ene kant
en een groep aan de andere kant
van de Jangsekiang Ze beginnen
tegelijk te graven. Als ze elkaar
tegen komen zeggen ze „hallo" in
het Chinees en de tunnel is klaar
Graven ze elkaar voorbij dan kun
nen ze het ook niet helpen, maar
achteraf zijn ze dankbaar, want ze
hebben er dan per ongeluk twee.
een voor voetgangers en een voor
voertuigen.
Zo zouden wij het ook moeten
doen. dan gaat het vlugger. Des
noods hoeven we niet aan twee
kanten te beginnen, maar alleen
aan één kant en dan kijken waar
wij uitkomen. Zoiets houdt het
werk boeiend. Het zal een enorme
belevenis zijn om de laatste schep
pen zand weg te graven en tegen
een houten vloer te stoten Dan
gauw een zaag er bij om de vloer
te openen en kijk eens aan. wij
zijn in de Openbare Leeszaal van
Purmerend, een beetje ver. maar
ach
Nee. dan dc Rotterdammers, die
'eden de.dingen wel wat vlugger'
ANNIE M. G. SCHMIDT
George Brennan en vertegenwoordigers van de N.V.V. Bcstuurdersbond
hebben gisteravond een uitermate belangwekkend onderhoud gehad over
het vakverenigingswezen. Aan dc gedachtenwisseling namen van Amers-
loortse zUde deel de heren T. v. Oort, voorzitter. H. J. v. Gelder, secretaris,
C. P. Teunlssen. bestuurslid handels- cn kantoorbediendenbond, G. Uitzin-
ger. tweede voorzitter van de afd. Amersfoort van de Ned. Vereniging van
vervocrspersonecl en E. Veenvllct. De Amerikaan had bewondering voor
vakbeweging In verscheidene opzichten, maar sprak er aan de andere
kant tUn verbazing over uit, dat er lil Holland nog zoveel verdeeldheid
heerste naar geloofsovertuiging en politiek inzicht, hetgeen volgens hem de
reden was, dat de vakbonden lang niet die macht hebben in het openbare
leven, zoals In Amerika het geval is.
mensen van iedere politieke en
loofsovertulging vond hu een nor
maal en vanzeifspreknd iets. omdat
hij dat ook zo kent.
Tenslotte werd nog even gesproken
over de presidentsverkiezingen cn
George's persoonlijke mening is, dat
Eisenhower de overwinning zal be
halen. hoewel de besturen van de
I AFL en CIO dc candidatuur van
Stevenson steunen. De Amerikaan
meende overigens, dat „Ike" bij de
leden meer sympathie had.
Het was een zeer interessante en
verhelderend werkende gedachten-
wisseling.
Zeer interessante
gedachtenwisseling
De Amcrsfoortse vertegenwoordi
gers gaven hem een inzicht in de
verhoudingen, zoals die momenteel
in Nederland zijn. Dc drie grote vak
centrales hebben rond 925.000 leden
(NVV 425.000. KAB 330.000 en CNV
170.000» Dat in het algemeen de
handarbeiders beter georganiseerd
zijn dan de hoofdarbeiders is een
verschijnsel, dat ook in de Verenigde
Staten aan het licht treedt, hoewel
ln verhouding dc „white collar-men",
zoals George het uitdrukte, op orga-
nisatic-gebied niet zo'n achterstand
hebben t o.v. de handarbeiders als
ln Holland. Tot deze conclusie kwam
hij na de uiteenzetting van Amcrs
foortse zijde.
En wat Mr. Brennan vertelde over
Amerika was zeer interessant, want
duideluk bleek, dat de Amerikanen
een veel strakkere organisatie ken
nen. die bijv geen ongeorganiseer
den duldt en ontzettend veel invloed
heeft. Ook het stakingswapen durft
men, Indien nodig, gerust te hante
ren.
Stichting van Hc arbeid
Een nieuw gezichtspunt voor de
Amerikaan was de „Stichting van de
Arbeid". Hierover toonde hij zich
enthousiast, want een dergelijke in
stelling. waarin regering, werkgevers
en werknemers samenwerkten, kent
zijn land niet De V.S kennen alleen
dc verhouding werkgever-werkne
mer. Daar wordt ook per industrie
de arbeidsovereenkomst geregeld cn
in Holland per bedrijfstak. Fabelach
tige getallen noemde George over het
aantal georganiseerden m veel
respect en waardering heeft hij voor
de grote leiders als bijv. Walter
Green en John Lewis. Zelf zit de
..driver" ook in het vakverenigings
werk want hij ls secretaris van een
sectie van de transportarbeidersbond,
speciaal voor buschauffeurs. In Ame
rika zijn de plaatselijke afdelingen
n.l. onderverdeeld ln secties.
Verschillen waren er ook t.a.v. de
ziektewet. Wordt in Holland voor het
merendeel SO1", uitgekeerd, dc Ame
rikanen werken met een bepaald, van
tevoren vastgesteld bedrag, waarbij
per industrie een en ander geregeld
wordt De pensionnering geschiedt in
de V.S. maximaal op 00-jarige leef-
het bereiken van dc leeftijd van 55
1 Jaar.
j De vacantics ziln ook anders gc
rcgeld. De Amerikaanse werknemer
I hoeft 5 dagen per jaar. maar daar
tegenover staat, dat hu werkt van
32 tot 33 uur per weck In Holland
geldt als wettelijk voorschrift min
stens zes dagen, terwijl in dc meeste
bedrijven usance ls 12 dagen te ge
ven en soms meer.
Ook over politiek werd gesproken
cn de verdeeldheid trof Brennan ten
zeerste. In Nederland, zo werd hem
deze avond verteld, vormen twee
mensen bij wijze vnn spreken al een
commissie en drie reeds een partij!
Dat in het NW plaats is voor
Amersfoort komt «toed
voor de dag op nat.
maatkledingshow
Naar aanleiding van het bericht. dat
wU dezer dngon publiceerden over de
onderscheiding die de heer J de Gans
ls tc beurt gevallen, moet nog vermeld
worden, dat deze kleermaker niet de
enige vertegenwoordiger van de Keistad
zal zijn. die zal deelnemen aan de na
tionale show. die door de Nederlandse
MaatkUc't makcrU Vrijdag en Zaterdag
In de Haagse Dierentuin zal worden gc-
houacn Nog enkele vakgenoten en ook
maat kledingszaken hebben Ingeschreven
met uitstekende werkstukken cn ro zal
Amersfoort In Den Haag op prima wflte
voor dc dag komen, zodat met recht ge
zegd mag worden, dat dc kcistcdclljke
werkers met naald en draad wedijveren
kunnen met dc beste vakgenoten ln den
lande. En datzelfde geldt natuurlijk voor
de Amcrsfoortse zaken.
Advertentie I. Af J
Brennan wil graag
nachtrallye rijden
Naar wij reeds in het begin van
de week hebben geschreven, wil
George Brennan, de Amerikaanse
chauffeur, graag meedoen aan de
nachtrallye van A.M.A.C., die in de
nacht van Zaterdag op Zondag
wordt gehouden. Brennan heeft
ons bij herhaling verzekerd, dat
hij geweldig enthousiast ls over
deze sportwedstrijd, die voor hem
een geheel nieuwe belevenis zal
zijn. De uitwissellngsgedachtc
komt ook hierbij volkomen tot zijn
recht, want het licht in dc bedoe
ling, dat George Brennan op de
plaats zal zitten, die Jan van Gent
altijd inneemt, n.l. in de auto van
de heer P. Miner. Dat hij hierbij
in goede „haven" is moge blüken
uit het feit. dat de heer Miner niet
alleen altijd aan dit soort wedstrij
den meedoet en ook aan de Tul
penrally's heeft meegedaan, doch
ook heeft hij het kampioenschap
1952 van de A M.A.C. In dit soort
wedstrijden veroverd. Zo zal dan.
indien George meerijdt, de zesde
nachtrally van de A.M.A.C. Inter
nationaal worden.
Receptie fa Kuiper
(Van een onzer verslaggevers)
In het achterste gedeelte van de
Langestraat hingen gisteren de vlag
gen uit ter ere van de fa. W. Kuiper,
die haar 75-jarig*jubileum vierde Op
de toonbanken in de winkel hadden
bloem- en fruitmanden de plaats
van textielwaren ingenomen Onop
houdelijk ging 's middags de winkel
bel voor al degenen die de ter ge
legenheid van het jubileum gehou
den receptie kwamen bezoeken.
Naast talrijke zakenrelaties, colle
ga's en bekenden, o.w. pastoor X. F.
H Reycrs. was dc Kamer van Koop
handel vertegenwoordigd door de he
ren J Hanhart en J C Brckclmans.
die de heer Kuiper de zilveren leg
penning met inscriptie van de K.
van K. aanboden. Namens de F.A.M.
kwamen geluk wensen de heren J.
Visser en P. H. v d Kamp De heren
A M. van Leyenhorst en J. G. E.
Boekenogen vertegenwoordigden de
R K Middenstandsvereniging De
Hanze". De heer Jac. Kroes bezocht
de receptie namens het Langestraat-
comité. dat de firma een fraaie krijt
tekening, voorstellende de Kamper
binnenpoort. had aangeboden De
heer Kroes hield namens „de Lange
straat" een korte speech, waarin hij
zijn bewondering uitte voor degenen
die wat nu de firma W Kuiper is
hebben opgericht en uitgebreid. Met
nadruk wees de heer Kroes er ten
slotte op. dat elke zakenman met zijn
tijd dient mee te gaan.
In ons bericht over de USO-con-
certen in Amersfoort is een fout ge
slopen. Op het eerste concert op 2
October zal Michael Schwalbe niet
het vioolconcert van Beethoven spe
len. maar dat van Brahms, zoals wu
trouwens geruime tijd geleden reeds
hebben gemeld.
ui RECHT AMERSFOORT VARKENSMARKT ZE.ST
EEN APEN-HISTORIE
Laponder-aapje geboren in het
A m ersfoortse Dieren pa rk
Tot voor kort hadden vader en moeder Laponder te kampen met hulsvea-
tlngsmoeliykheden en aan gezinsuitbreiding viel dan ook niet te denken.
Vorig jaar echter kregen z|j een eigen woning, zo ruim en geriefelijk, dat
de ooievaar best kon komen. Dezer dagen werd hun hartewens vervuld cn
een flinke zoon aanschouwde het levenslicht. De blijde gebeurtenis vond
plaats ln het Amersfoortse Dierenpark ..Birkhovcn" en om eventuele
vergissingen uit te sluiten: het gezin Laponder is een echte apenfamilie.
Vader Kees en moeder Belje zijn trots als pauwen op hun kerngezonde
spruit en kom niet te dicht hij hun kooi, want Papa is uiterst waakzaam,
gromt en knort en laat z|jn tanden zien als hy maar een verdachte be
weging ziet.
Moeder en kleine
maken het best
„Het was een hele verrassing", zo
vertelde ons de hc-er P. J Knoester,
die samen met de heer W. G. Terto-
len het Dierenpark exploiteert, „toen
we op een goede morgen in plaats
van twee. drie apen in de kooi za
gen. We wisten wel dat er een klei
ne verwacht werd, maar toch is hij
nog onverwacht gekomen
Met de heer Knoester die speciaal
belast is met de verzorging van de
levende have. hebben we een bezoek
gebracht bu de gelukkige familie.
Vader Laponder begon onmiddellijk
bij onze nadering te grommen en
moeder zat rustig op een boomtak
met haar kleintje dicht togen zich
aangedrukt. Het is als t ware een
levend speelgoed-aapje, een gerim
peld, wijs kopje met een paar hel
dere. zeer levendige kraaloogjes, die
nieuwsgierig in de voor hem zo
vreemde wereld blikken Dag en
nacht zit hij tegen zUn moeder aan
geklemd cn reeds vanaf het uur van
zijn geboorte had junior zoveel
kracht in de kleine vingertjes, dat
hij niet meer loslaat, al maakt Ma
nog zulke rare (apen) sprongen. En
als het soms een beetje erg wild gaat
dan is er de immer beschermende
moederhand om hem stevig vast te
houden Hem bij zijn moeder van
daan halen is een onbegonnen werk.
want een apin zou zich liever dood
vechten dan haar jong af te staan cn
bovendien staat vader aap ook zijn
mannetje Hoe bezorgd Pa Kees ook
is voor zijn gezin, als het etenstijd is.
denkt hij alleen aan zichzelf. Als er
j iets lekkers naar binnen wordt ge-
i gootd, dan jaagt hij met een grauw
I en snauw zijn vrouw weg en peuzelt
het lekkere hapje zelf op Moeder
wordt dan ook in een aparte kool
van voedsel voorzien, anders zou ze
beslist tekort komen en dat zou voor
haar en haar kind funest zijn. Zu
heeft zelfs een eigen slaapvertrek cn
krijgt extra vitaminen met het oog
op de kleine.
FAMILIE-HISTORIE
Als hele kleine aapjes kwamen
1 Kees en Bet vier jaar geleden in Ne-
J derland aan. Zij behoren tot de fa
milie van de Laponder-apen. die in
j Iridic oa. er op afgericht zijn om
I klappers uit de bomen te draalen
(het typische hierby is, dat zy na
zeven of acht stuks voor hun reke
ning te hebben genomen ermee op
houden en pertinent weigeren nog
meer te doen)
Zu kwamen regelrecht in Amers-
foorte terecht en hebben jarenlang
met andere apen samen in een grote
koot gehuisd Totdat zij verleden jaar
„op hun eigen" kwamen. En nu heb
ben zy dan een zoon. Een dokter is er
niet aan tc pas gekomen.
„Trouwens", zo vertelt de heer
Knoesten, „we hebben gelukkig nog
nooit de hulp van een arts nodig ge
had. Alle dieren krijgen een prima
verzorging en ook de overwintering
levert geen moeilijkheden op Wat de
jonge Lapondcr betreft, zgn moeder
verzorgt hem voorbeeldig. Een half
jaar lang houdt zu de kleine onafge
broken in het oog. beschermt, ver
zorgt en vertroetelt hem Nee, de
jonge man komt niets te kort
Nog even hebben wij een wgle ver
toefd van aangezicht tot aangezicht
met het gelukkige gezin Vader Kees
die wel in de gaten kreeg, dat wij
niets dan goede bedoelingen hadden,
bleef toch maar waakzaam heen en
weer drentelen met een gezicht van
„Je haalt me geen gekheid uit hoor!"»
en mama zat stil te genieten. De klei
ne aap gluurde af en toe naar die
rare mensen, vond er blijkbaar niet
veel aan en zocht weer beschutting
aan moeders borst Toen hebben we
Kees en Betje maar toegewenst, dat
hun spruit zou mogen opgroeien tot
een grote aap en vertrokken. „Grrrr",
gromde Kees ons na....
