V/liegende Storm
boek van wilde zee en
dappere mannen
VOOR ONZE SCHAKERS
i i
Y
Amerikaanse kerk staat méér in
openbaar leven dan de Europese
vóór!
MOEILIJKHEDEN?
Gewezen militairen en hun
herplaatsing in bedrijven
IIP
t
99
99
Zoiets blijft
je bij, zegt
schipper Klaas Toxopeus
i k it
IN KERK EN WERELD
t-!,!juiiuuj,in!ii Wij geven raad
4
Fleur uw garderobe op
met shawls en stola's
Moet U eens
hóren!
Zaterdag 4 October 1952
ALLES vertellen? Natuurlijk was dat niet mogelijk. Toxo-
peus heeft slechts enkele van zijn vele reddingen opgehaald
en daar tussen door babbelt hij wat over zijn jeugd (wist u, dat
deze geboren zeeman van zijn vaderniet naar zee mocht?),
over zijn belevenissen op het eiland Rottum waar hij ook
gestationneerd is geweest over de rivaliteit tussen de Neder
landse en de Duitse redders en over nog veel meer. En hij wijst
er meer dan één keer op, dat het warempel niet telkens weer
z ij n werk is geweest: mensen r~
redden in een vliegende storm
van een ten ondergang ge
doemd schip is niet het werk
van een enkeling. Niemand be
ter dan Toxopeus zelf kan we
ten: je moet een „team" aan
boord hebben, waarvan de le
den op elkaar kunnen rekenen
en die elk voor zich van geen
wijken weten. En je moet een
organisatie achter je hebben,
die voor het beste materiaal
zorgt.
Telkens weer r
voer hij uit,
wanneer 's
nachts de tele
foon hem uit
bed rinkelde,
op zoek naar
mensen in nood.
Namen? Herin
nert ze zich
nog? De „Ger-
rit Fritzen"? De
..Salakunta"?
De „Nobis"? de
„Alexa"? Ach,
hoeveel schepen
zijn er nadien
niet vergaan?
Maar Toxopeus
en zijn mannen
zullen zich Üie
namen blijven
herinneren, met nog tientallen an
deren. En het is goed, dat hij dit
boek heeft geschreven, want man
nen van het geslacht Toxopeus
schrijven een betere geschiedenis
dan honderden anderen, wie de pen
misschien beter in de hand ligt,
maar die van de Kuiperspïaat en
het Friese Gat nog nooit gehoord
hebben.
Redding van de „Branow"
Laten wij thans echter Klaas To
xopeus zelf aan het woord. Hij ver
telt u van de redding van de „Bra-
now", een Duits vrachtschip met
twaalf man aan boord op weg van
Warnemunde naar Engeland met een
lading graan aan boord. Het begon
16 September 1935, 's avonds hall
elf Klaas Toxopeus was toen nog
geen schipper op de „Insulinde';
dat was zijn broer Mees, die hem
die avond kwam porren: de loods
boot voor de Eems had het bericht
opgevangen, dat op het Borku-
merrif een boot vast zou zitten.
Ende reddingboot „Nebeltau"
uit Borkum was de loodsboot al
gepasseerd.
Ik schoot gauw mijn kleren
aan, klopte Klaas Steegsüa er uit
en toen gingen we met z'n drieën
in de sloep naar de „Insulinde". die
op de ree lag. Een hele snuiver,
het was al half stormweer uit het
w.z.w.
Aan boord probeerden we de loods
boot te pakken te krijgen, maar dat
wilde niet lukken. Toen we een
kwartier geroepen hadden en geen
taal of teken hoorden, zei Mees:
„Blijf jij bij de radio. Klaas. Blijf
oproepen, Klaas Steegstra en ik
gaan naar de wal om de andere jon
gens te halen We gaan er naar
toeIk bleef roepen. En toen
kreeg ik plotseling antwoord! „Hal
lo! Hallo! Reddingboot „Insulinde"!
Hier de loodsboot van de Eems.
Hebt u ons geroepen? Ik ga nu luis-
teren. Over!"
„Hallo! Loodsboot 21, Loodsboot
21! Hier de Insulinde Wij hebben
gehoord, dat er een schip op het Bor-
kumerrif zit. Kun je me zeggen wa'.
daar van aan is? En als het geen
vals alarm is, mag ik dan een pei
ling van je? Is dat goed ontvangen?
Over!
De loodsboot bevestigde het be
richt van de stranding Het was
om half negen 's avonds gebeurd
en het schip zat op 53 1 56' N B. en
6° 38' O.L. Dat was op het hoge-rif
van Borkum. Geen mooie plek óm er
met slecht weer verdaagd te raken.
Toen Mees aan boord kwam. vertelde
ik hem het nieuws. „AU right", zei hij
en geen woord meer. Reinigert.de eer
ste machinist en Jannes Toxopeus,
zijn tweede man, doken in de ma
chinekamer en brachten de moto
ren op gang: de twee Steegstra's
en ik maakten het schip zeeklaar.
„Alles klaar?" riep Mees.
„Alles klaar!" schreeuwde ik.
..Lekko dan." riep Mees En daar
ging de „Insulinde" met negen-
mijlsvaart het onbekende tege
moet.
Dik van de regen
Het begon hoe langer hoe harder
te waaien Zo nu en dan was het
dik van de regen. Er was haast
geen vuurzicht.
„Ik zal de loodsboot nog eens
aanroepen." zei ik, „we zullen het
beste er maar van hopen."
Ik kreeg de loodsboot te pakken.
„Na half tien hebben we niets meer
gemerkt," kwam de stem uit de
luidspreker Om half tien hebben
we de laatste noodseinen gezien
Ik denk. dat het volk van boord
is. Maar je weet het nooit, van
zelf."
Ik ging naar boven en vertelde
de schipper wat ik gehoord had.
„We gaan door." zei Mees „We
gaan toch door. Je kunt nooit we
ten, hoe de boel er bij staat, daar
ginds. Het is nacht."
Ondertussen waren we de Engel
mansplaat genaderd Nog even en
we zouden dc neus in de branding
steken. „Heb je alles dicht, jon
gens?" vroeg Mees ons. Alles was
dicht. En daar kwamen dc eerste
brekers al. De eerste brekers van
de ruim twee mijl brede rand van
branding, die bij stormweer voor
het Friese gat staat. Het was dik
van de regen, windkracht acht tot
negen. Hondenweer We zaten er
al heel gauw middenin
Plotseling zagen we het knip-
vuur van Borkum en het vuurtje
van Rottumeroog. We namen vlug
De Insulindedc reddingsboot
waarop Klaas Toxopeus als
schipper heeft gevaren in volle
zee.
Van een onzer j
redacteuren
KLAAS TOXO-
PEUS, schipper van
de reddingboot „In-
sulindevan Oost- g
mahorn heeft zijn 1
herinneringen te boek ge-
steld en dat hem dit
karwei niet gemakkelijk
heeft gelegen bekent hij
ronduit opde eerste bladzij F
een tocht naar het Borku- g
meïrif bij stormweer is j§
voor hem eenvoudiger dan
het hanteren van de pen.
Maar hij heeft dc steun
gehad van de directeur van g
de Kon. N.Z-H.R.M.de
heer H. Th. de Booyen S
van zijn vriend Age S'eheff er j
en wat er tenslotte van de
persen is gekomen, mag g
gezien én gelezen worden!
„Vliegende Storm" een I
uitgave van de uitgeverij
j „Het Wereldvenster" te Am-
it sterdam is een boeiend 3
1 bock, goed en vlot geschre- ff
T- i v - j ven. Klaas Toxopeus be- i
En plotseling zagen we. dat er nog 3
mensen aan boord waren gt hoefde waarlijk nergens Z{jn j
„Waarschuw de machinekamer. fantasie te hulp roepen: de I
een kruispeiling en bevonden, dat
we dwars van de Bosplaat zaten.
„We blijven hier de nacht af
wachten." zei Mees. „Draaien en
kop op de wind."
Om een uur of zes begon het te
dagen. Schipper Mees besloot het
rif weer op te zoeken De tweede
motor werd aangeslagen en de
schipper zette koers naar het rif.
En daar zagen wij in de grauwe
morgenschemering boven het wit
van de branding de vage vorm
van een schip miuden tussen de
brekers.
Er naar toe
„We gaan er naar toe. jongens"
zei Mees, „we moeten weten oi er
nog mensen aan boord zijn." Er
stond een gemene zee op het rif.
De branding kookte en stoof van
alle kanten op ons aan; er liep een
dat we naar het wrak toegaan," zei
de schipper tegen me. Ja. het was
al een wrak. Brug en kaartenka-
mer waren al verdwenen, de men
sen stonden op het sloependek
We hadden 's nachts ons spring-
net al klaar gemaakt en toen schip
per Mees de „Insulinde" met een
opkomende zee tegen het wrak
zette, konden vier mensen in het
net springen Bij de tweede poging
wisten er drie over te springen.
Het was nu ondertussen dag ge
worden. We probeerden het op
nieuw. Alles knapte en kraakte,
toen we het wrak raakten, maar
we kregen niemand over. Opnieuw
proberen voor de vierde maal. En
opnieuw vergeefs. De vijfde po
ging eveneens mislukt. De zesde:
wéér geen man gered.
Voor de zevende maal
We zouden, het voor de zevende
maal proberen, toen we op een
vierhonderd meter afstand in het
water de Borkumer reddingsboot
zagen liggen. We konden de be
manning onderscheiden; de kerels
stonden op hun gemak te bekgken
hoe wij de mensen er af haalden!
Maar veel tijd om daar over na te
denken hadden we niet, want bij
onze zevende aanloop werd de In
sulinde" plotseling hoog opgeno
men, raakte stuurloos door een
dwarslopende zee en liep met een
zevenmfölsvaart op het wrak aan...
Gelukkig draaide de „Insulinde"
nog een beetje bij en. schampten we
alleen maar langs het wrak, maar
die „schamper" nam onze kopven-
der weg, de halve leguaan aan
stuurboordzijde en sloeg de hele
voorsteven krom.
Zo begonnen we onze achtste
aanval. En deze keer kwamen we
vliegende eb dwars over het rifbest langszij en konden vier men-
hardc feiten had hij maar
voor het grijpen,
sen in het net springen. Alleen de
kapitein was nog aan boord. En
voor de kapitein moesten we nog
een negende en een tiende en een
elfde en een twaalfde keer terug
komen
(De kapitein durfde niet te sprin
gen. maar bij de twaalfde aanloop
zei Klaas Toxopeus tegen Klaa9
Steegstra; „Als we hem straks bij
de vodden kunnen krijgen, pluk
ken we hem van het wrak af." En
dat gebeurde dan ook. De Duitsers
waren niet bijzonder te spreken
over de Duitse reddingboot, die
niets had uitgevoerd. Later, in de
haven van Borkum. zei de schip
per van de Duitse reddingboot, dat
zij het ook best geklaard zouden
hebben... bij laag water!)
En wat de bemanning van de
„Insulinde" pas naderhand hoorde,
wasdat tijdens het reddings
werk de stuurboordmotor vijf mi
nuten had stilgestaan. Zó hard wa
ren de brekers aangekomen, dat
de veren van de automatische stop
inrichting in het vliegwiel van de
motor waren terecht gekomen
Machinist Reinigert had dat zaakje
in z'n eentje opgeknapt!
„Kerel," zei Reinigert, toen alles
voorbij was, „hel was krek of er
knonnen ofschoten werden bene
den, zulke klappen kregen wie te
gen dat wrak."
Géén opdracht, géén zekerheid,
de Duitse reddingboot een uur of
vijf voorsprong en toch twaalf
mensen gered. Zoiets blijft je bij,
eindigt Klaas Toxopeus zijn relaas.
Ja. zoiets blijft je bij.
EEN paar jaar geleden heb ik
eens beweerd, dat Ratio, een
spel met vier stukken op elf vel
den. schakers niet zou kunnen im
poneren En toch had prof. F.
Schuil, de uitvinder, dat spel ten
doop gehouden door in een simul-
taanséance dertig van Amsterdams
beste schakers te verslaan. Die ne
derlaag, zei ik toen, incasseren de
slachtoffers met een schouderopha
len, zoals zij ook dc tegenslagen
in hun schaakpartijen incasseren.
Straks stellen zij in allen gemoede
een onderzoek in en dan blijkt het
schaakspel even onuitputtelijk als
voorheen en Ratio een hoogstens
vijftien zetten diepe, geheel uit-
anal) seerbare variant te zijn Een
van de mogelijke préambules voor
wie wil leren schaleen
Sommigen aanvaardden die uit
spraak niet dan na wat aarzeling
Vijftien zetten diep, dat is heel wat
vonden zij. Zij vergaten, dat in een
schaakpartij op reeksen van vijftien
zetten doorgaans ontelbare variaties
mogelijk zijn en dat zon reeks, in
haar geheel beschouwd, dan nog
maar een te verwaarlozen onderdeel
is van het gehele spel, De moeilijk
heden. zelfs in een van die zeldza
me reeksen waarbinnen veiligheids
halve niet goed kan worden geva
rieerd, kunnen ons bij beperkte be
denktijd te veel zijn. maar. zij zijn
op de duur te doorgronden en dan
is Ratio uitgeput en blijft 't schaak
spel even boeiend als voorheen.
Zie nu eens het volgende pion-
neneindspel (uit de internationale
wedstrijd te Belgrado in Mei van
dit jaar):
Beide partijen zijn uiterst beperkt
in hun keus als zij haar veiligheid
willen bewaren. Wij zullen zien hoe
moeilijk zelfs zo'n eindspel is te
doorgronden. Maar: zijn de moeilijk
heden eenmaal doorgrond, dan wor-
aen in dat bijzondere eindspel geen
fouten meer begaan. Het schaakspel
heeft dan nog de reserve van tien-
tot de macht, tien tot de macht vijf
tig andere stellingen Daarom kan
Ratio slechts een préambule zijn
voor wie wil leren schaken.
Bij het verre van gemakkelijke
onderzoek van de diagramslelhng
tekenen zich twee hoofdconclusies
af: a. wit kan een doortocht voor
zur, koning banen door zo lang op
e3 en f3 heen en weei te gaan. tot
dat hij l 4 kan oetreden en vervol
gt ns op het goede ogenblik net zi.in
koningsvleugelptonnen de zwarte
koning af te leiden h. de ontkno
ping zal zijn. dat beide koningen
de Rubicon overschrijden en pion
nen roven, waarna de overgebleven
pionnen een wedren naar promotie
ondernemen; zoals zwarts Dionrien
nu staan zijn zij gedoemd door de
witte koning (bijvoorbeeld van d5
uit) in de volgorde Kd5xc5xb5-a6x
a7 te worden geconsumeerd in welk
geval de snelste weg naar promotie
op de b-lijn ligt; brengt zwart zijn
a-pion eerst naar a6 dan wordt de
bewuste volgorde (van d5 uit) Kd5x
c5-b6xa6xb5 in welk geval wit het
snelst op a8 promoveert en. wat van
beslissend belang kan zijn, van daar
uit veld hl, het promotieveld van
zwart, bestrijkt.
Hieruit volgt, dat het spel na 41.
Ke3, g6! 42 f6, Kd6. 43 Ke3, Ke6.
44. Ke4, Kd6. 45. f7. Ke7 46. Kd5.
Kf7; 47 Kc5:. Ke6 in remise zal
eindigen evenals na 41. f6. Ke6! 42.
g6 hg6.. 43 fg7:. Kf7, 44. Ke4. Kg7:,
45 Kd5. enz.
Beproeft wit 41. b2-b3 dan moet
Zwart: H Pilnik
sb
Wit: V. Janosevic
zwart 41....a7-a6 vermijden, omdat
hij zich niet aan 42. Ke3, Ke5, 43.
Kf3, Kd5. 44. K(4 mag blootstellen,
in welke variant ten slotte wits
a-pion dame wordt .en veld h 1.
het promotieveld van zwart be
strijkt.
Juist is (tegen 41. b3> 41.. Ke5.
42. Ke3. g6. 43 f6. Kd6 44. Kf4,
Ke6. 45. Ke4, Kd6. 46. 17. Ke7 met
remise als slot.
Het op zijn plaats laten van pion
a7 is een verborgen verdediging,
voor het burd bij beperkte bedenk
tijd moeilijk te vinden: en de kans
dat wit van de diagramstelling uit
dertig partijen simultaan zal win
nen is niet denkbeeldig. Is de pointe
eenmaal ontdekt, dan heeft een
spel. op dit ene pionneneindspel ge
baseerd. geen zin meer. terwijl daar
entegen het gehele schaakspel in ge
nerlei opzicht is ontmaskerd.
Toen onlangs de Schotse
kerk zich over het zendings-
vraagstuk beried zij heeft
o.a. India als zendingsveld
viel daar het woord, dat de
christelijke kerk van India zo
opgebouwd moest worden, dat
elke „congregation"
een „community"
was, elke gemeente
ook een gemeen-
schap. Wie tot het
Christendom toetreedt, moet
in de gemeente dè gemeen
schap kunnen ontdekken waar
hij „alles vindt wat hij nodig
heeft."
Tézelfder tijd bevatte de „Man
chester Guardian", beschouwingen
over het kerkelg'ke leven in Ame
rika. In het kort kwam dat hierop
neer: veel groter kerkbezoek dan
in Europa en krachtiger gemeente
leven. Komt dat. vroeg men zich
af. omdat Amerika zo achterlijk
is? En omdat men er nog in een
geestelijke sfeer leeft, niet ongelijk
aan die van Europa van een eeuw
geleden (vóór de „saecularisatie",
de verwereldlijking) toen ook hier
het kerkbezoek nog de betekenis
had. die het sindsdien verloor? De
Engelse auteur verwerpt die ver
onderstelling.
Voor het intensere kerkelijke
leven in Amerika geeft hij een
aantal oorzaken aan: ,:De eerste is,
dat de kerk in het openbare leven
ginds een veel grotere en actievere
rol speelt dan bij ons. Niet alleen
omdat er 's Zondags meer mensen
naar de kerk gaan. De reden is
veel meer dat zeer velen oprecht
ervan overtuigd zijn, dat hetgeen de
kerk te zeggen heeft voor hun
eigen leven van rechtstreeks prac-
tisch belang is
Juist omdat Amerika naar nieu
we vormen en normen van maat
schappelijk leven zoekt, ziet het in
de levende christelijke gemeen
schappen kern- en kristallisatie
punten en vindt het in de gods
dienstige groep (de „gemeente")
een tehuis waar men voor zich en
zijn kinderen betrouwbare steun en
vriendschap vindt. Uiteraard wijst
-
Breisters
T 7 OOR haar. wier verlangens naar
V vernieuwing zich bewegen langs
meer 'geijkte paden, beelden wij
hier een met de hand gebreid trui
tje af. Het was één van de model
len. die het handwerkhuis Simonis
onlangs op een show liet zien. Een
dergelijke jumper kunt u zelf (al of
niet onder deskundige leiding) met
twee pennen en een paar knotten
wol maken.
ook deze Engelse bezoeker op het
grote belang dat de Amerikaanse
kerken aan het practische chris
tendom. éérder dan aan een minu
tieus-zuivere theologie hechten.
Het Amerikaanse predikantentype
is een ander dan het Europese: de
Amerikaanse dominee stimuleert
in zijn gemeente talloze activiteiten
waaraan hij zich ook zelf allerminst
Deze iceek
onttrekt; integendeel, omdat feite
lijk elke predikant werk-student is
geweest, kent hij leven en maat
schappij volledig wanneer hij zijn
ambt aanvaardt.
Met het accent dat door de Ame
rikaan wordt gelegd op hetgeen
men het kerkgemeentelijke „club
leven" zou kunnen noemen, onder
scheidt dc situatie ginds zich wel
zeer van die in landen als het on
ze, waar het accent de laatste tijd
eerder van het plaatselijke gemeen
tewerk naar de landelijke kerke
lijke activiteit verplaatst schijnt te
worden. Men heeft daarover bij
voorbeeld de Ncd. Hervormde kerk
soms wel eens verwijten gemaakt;
men laakt dan een summum van
activiteit aan de landelijke en sy
nodale top. waarbij de eenvoudige
basis vergeten zou worden zonder
welke ook het fraaiste gebouwniet
bestaan kan.
Dergelijke verwijten zijn niet ge
heel rechtvaardig. Ons maatschap-
pelgkc en dus ook kerkelijke
leven ontwikkelt zich nu eenmaal
behalve verticaal ook horizontaal
en niemand zal dus de noodzaak
mogen ontkennen, dat
naast het verticale, plaat-
selijk-gemeentelgke werk
ook de horizontale, lan-
dclijk-kerkelijke arbeid
verricht moet worden.
Instellingen als „Kerk en
Wereld". Schippersraad, Filmcen
trum enz. enz kunnen nu eenmaal
alleen landelijk functionneren.
En bovendien: de nieuwe Kerk
orde voorziet behalve in allerlei
noodzakelijke centralisatie ook in
allerlei niet minder noodzakelijke
de-centralisatie.
(Advertentie LM.)
Verhoogt het
aanzien van Uw handen
Altijd gaal. zacht er> welverzorgd
H*l li dm dia het 'm doet
HET Buitengewoon Besluit Arbeidsverhoudingen 1945 geeft aan hen,
die zUn opgeroepen in militaire dienst een recht op herplaatsing by hun
vroegere werkgever, na het einde van hun dlensttyd. Voorwaarde daar
voor is, 1ste, dat de arbeidsverhouding destgds werd beëindigd door de
oproeping in de militaire dienst, 2e. dat de arbeidsverhouding minstens 90
dagen, zonder wezenlgke onderbreking heeft geduurd en 3de. dat de werk
nemer zich aanmeldt binnen een maand nadat voor hem daartoe de gele
genheid is ontstaan.
De tournooipartij, waaraan het
diagram is ontleend, eindigde als
volgt:
41. a2-a4, a7-a6 (een nieuwe si
tuatie: als wit ruilt kan hij later
niet op de a-lijn promoverendoet
hij a4-a5, dan verschaft zwart zich
met c5-c4t een goed gedekte meer
derheid, die de witte koning terug
houdt van welke invasie ook), 42.
b2-'o3. Kd5-e5, 43. a4-a5, Ke5-d5, 44
Kd3-e3, Kd5-e5, 45. Ke3-f3, Ke5-d5.
46 Kf3-f4, g7-g6. 47. f5-f6. Kd5-d6.
48 Kf4-e3, Kd6-c6. 49 Ke3-e4. Ke6-
d6. 50 r6-f7. Kd6-e7. 51. Ke4-d5.
c4-c5, 52. b3xc4. b5-b4; 53 c4-c5.
b4-b3 (eenvoudiger: 53. Kf7:. 54.
Ke4. Ke6. 55. Kb4:. Kd5. 56. c6 re
mise), 54. c5-c6. b3-b2, 55. c6-c7, b2-
blD. 56 f7-f8Dt. Ke7xf8. 57. c7-
c8üt, Kf8-g7, 58 Dc7-d7t. Kg7-g8,
59 Dö7-e6t, Kg8-g7, 60. Dc6-f6t.
Kg7-g8, 61. Df6xa6, remise gegeven,
want tenzij wit zich blootstelt aan
.eeuwig" schaak (te beginnen met
G1 Da2t) zal hij pion g5 moeten
afstaan, en daarna kruipt zwarts
koning naar h 6, wat nodig is om
bi» het betwisten van doortocht aan
pion a5 niet door middel van schaaks j
of penningen te worden overmand
LOD. PRINS
(Advertentie l. M.)
-.If
take a*
mwHUllvlUU
Had* lion)
•killed" tobaccos
Aan de breisters wordt de laatste
tijd veel gedacht: een Nederlandse
fabriek van breiwol hield dezer
dagen een demonstratie van model
len, waarvan wij persoonlijk de
effen vesten met moderne hals- en
schouderlijn het geslaagdst vonden.
Bent u met Nederlandse ontwerpen
niet tevreden, dan beijveren Engel
se en Franse firma's zich ook om
u uit het buitenland afkomstige
ideeën voor zelfgebreide kleding aan
dc hand te doen.
De herplaatsing dient tc geschie
den uiterlijk op de tweede dag. na
de dag waarop de werknemer zich
aanmeldt.
A M. schrijft: Ik ben opgeroepen
in militaire dienst en daarna ziek
geworden. Tenslotte werd ik afge
keurd. Nu meent mijn werkgever,
dat hij mij op grond van mijn ziek
te niet behoeft terug te nemen. Is
dit juist?
Antwoord: Dit is niet alleen
onjuist, maar ook zeer onsociaal. De
wet zegt uitdrukkelijk, dat ook de
zieke arbeider teruggenomen moet
worden. De zieke arbeider krijgt
zelfs met ingang van de dag van
herplaatsing recht op ziekengeld
tegenover het verzekeringsorgaan
van de werkgever. Wend U onmid
dellijk tot het Gewestelijk Arbeids
bureau. met verzoek in deze zaak
voor U te bemiddelen Mocht dc
werkgever blijven weigeren, dan
hebt U een vordering tot schadever
goeding op hem Bovendien is de
werkgever, die niet aan zijn her
plaatsingsplicht voldoet, strafbaar.
P. P. schrijft; Terwijl ik In militaire
dienst was. is de zaak van mijn vroe
gere werkgever verkocht. Dc nieuwe
eigenaar weigert mij te herplaatsen
HÖ meent, dat hij niets met mij te ma
ken heeft, omdat ik niet bij hem in
dienst ben geweest. Is dit juist?
Antwoord: Dit ls niet juist. De
wet zegt uitdrukkelijk dat degene die
voor de oude werkgever ln de plaats
ls getreden, dezelfde verplichtingen
heeft als de oude werkgever.
Z. schrijft; Ik ben tijdens dc fabrlcks-
vacantle ziek geworden Ik kreeg ge
woon 80 procent van mijn loon als
ziekengeld en verder niets. Heb ik nu
nog recht op vacantie Of moest ik
tijdens mijn vacantie vol loon ontvan
gen?
Antwoord Helaas zwijgen de
meeste loonregelingen en collectieve ar
beidsovereenkomsten in alle talon over
de vraag wat er moet gebeuren als
een arbeider tijdens zijn vacantie ziek
wordt Dat Is zeer tc betreuren, want
hierover hebben al vele ruzies plaats
gehad. De wet zegt er ook niets over.
Naar onze mening moet de arbeider, die
tijdens zijn vacantie ziek wordt, alsnog
ccn aantal vacanticdagcn genieten, dat
gelijk ls aan het aantal ziektedagen tij
dens de vacantie. Wij durven echter
niet te garanderen, dat de rechter een
dergelijke vordeulng zal toewijzen. De
wettelijke bepalingen bieden hem daar
voor over het algemeen weinig steun
Naar onze mening Kunt U echter met
veel kans op succes ccn aanvulling op
Uw ziekengeld vorderen tot 100 procent
van Uw loon tljdéns de overeengeko
men vacantietijd De werkgever had U
Immers reeds dc uitbetaling van Uw
loon over Uw vacantie toegezegd en er
is geen reden waarom hij aan die toe
zegging niet zou voldoen Mocht Uw
werkgever U echter het recht toeken
nen na herstel de verloren vacantic
dagcn alsnog op te nemen, dan kunt U
natuurlijk niet ook nog de aanvulling
op Uw ziekengeld eisen In dat geval
ls een gedeelte van Uw vacantie een
voudig verschoven naar een latere da
tum.
Mevr L. K-Dc B. vraagt of zi|
als weduwe ln aanmerking komt voor
(Van onze moderedactrice)
ken, dat gemakkelijker zelf te ma-
J_JOE overgiet ik mijn parderobe kenWat v00r
van verleden Jaar met een mo-
fraa*e effecten daarmee zijn te be-
d'ietu'sausje 'van reiken. lie! u op de /oto rechts,
1952"> Dit pro- waarbij een enorme shawl van
bleem trachten beige-bruine tweed wordt gedragen
tal van vrou- over een recht mantelpak,
wen nu op te halgemeen zult u zich een
lossen. En één dergelijke lange, zware shawl alleen
van de belang- kunnen permitteren wanneer u
rijkste hulpmid- tong en slank bent en bovendien
delen, die zij voldoende allure kunt opbrengen
daarbij kunnen om dit kledingstuk met overtuiging
inroepen, is de en verholen aandacht te dragen,
stola: dè enor- Bent u minder zeker van uzelf, dan
me shawl van kunt u zich beter met een exem-
slof met grove ptoar van wat kleiner afmetingen
franje, die heel tevreden stellen,
onverwachts als De schouderdoek links zal u
modenieutotje is waarschijnlijk sterk aan uw groot-
komen op ^ut- moeder oen denken, maar u zult
langwerpige en toch moeten toegeven, dat met deze
vierkante, don- gemoderniseerde omslagdoek (ont
worpen door de Givenchy) uw jur-
ker getinte en
fel gekleurde,
effen, geruite ken van vorig jaar een ware ver
en gestreepte. jongtngskuur kunnen ondergaan.
Bovendien is Qn3 5oycnciien jn een toch
tige schouwburg een behaaglijke
dracht.
werkelijk
geen kleding
stuk te beden-
woduwerente, als voor haar man ge
plakt is
Antwoord' De weduwe van hem,
die ingevolge de Invaliditeitswet ver
zekerd was (dat wil dus zeggen: voor
wie op dc routekaart is geplakt) heeft
recht op een weduwenrente wanneer zij
de leeftijd van 60 Jaar heeft bereikt of
wanneer zij blijvend invalide is. Er be
staat geen recht op weduwerente als er
niet tenminste 40 zegels zijn geplakt
en de man niet gedurende minstens 40
weken ln het bezit ls geweest van een
rentckaort.
Gratie voor IE illy Lages
Een donkere bladzijde in hot le
ven van minister Donker. Ik vraag
mij af of deze minister ln de don
kere dagen der bezetting ook ge
leden heeft van de donkere daden
der beestmensen als Lages. Een
slag in het aangezicht der vele
slachtoffers van deze man. Het is
jammer, dat niet ons gehele volk
zijn verontwaardiging te kennen
geeft. Hulde aan het Belgische volk,
dat de minister daar aan de dijk
liet zetten. Van de toonaangevende
bladen had ik Yncer verzet ver
wacht. Teveel wordt de dekmantel
der liefde gespreid, als het gaat om
de donkere daden van een partij
genoot. Doodstraf wordt levenslang,
levenslang wordt tien jaar en zo
dra daartoe aanleiding is wordt
van die tien jaar het nog resterende
deel kwijtgescholden.
S. V.
(Wij hebben ons standpunt over
de gratie-verlening aan Willy
Lages - men zie het hoofdarti
kel „Onvermijdelijke beslissing"
in ons blad van Vrijdag 26 Sep
tember reeds zo uitvoerig
geformuleerd, dat wij er hier
maar weinig meer over be
hoeven te zeggen. Men zal zich
herinneren, dat wij het betreur
den. dat door het beleid van zijn
ambtsvoorgangers, de huidige
minister van justitie tot zijn be
slissing welhaast was genood
zaakt. Een enkele opmerking rest
ons naar aanleiding van het bo
venstaande ingezonden stukje:
ons blad is een progressief blad
maar het is óók onafhankelijk.
Ons kan men daarom niet ver
wijten. dat wij geneigd zouden
zijn „donkere daden van partij
genoten" te bemantelen. - Red.).
„De derde tveg"
Dezer dagen bevatte uw blad een
verslag van de jaarlijkse conferen
tie van „Kerk en Vrede". Daarin
werd vooral aandacht besteed aan
de critiek die mr, A. H. Heering
op „De derde weg" heeft uitge
bracht. Dat ds. J. de Graaf en de
predikanten H. A. Visser en J. J.
Buskes van mening zijn, dat oorlog
uit Christelijke overwegingen moet
worden veroordeeld, was blijkbaar
bijzaak en werd zo klein mogelijk
vermeld. Het schijnt, dat het in
West-Europa niet past om oorlog te
veroordelen als niet geoorloofd. Men
gunt stromingen als „De derde weg"
geen levensvatbaarheid en elk cri-
tisch geluid daarover wordt duide
lijk vermeld.
J. WIENEMA.
(De levensvatbaarheid van be
wegingen als „De Derde Weg"
wordt niet bepaald door wat dc
kranten schrijven of verzwijgen.
Wat het verslag betreft, waarop
de inzender doelt, het lag voor
de hand, dat daarin melding
werd gemaakt van decritiek
aan „Kerk en Vrede" op het
negativisme van „De Derde
Weg". De inzender kan ons ge
loven wanneer wij hem verzeke
ren, dat wij er stellig melding
van zullen maken, wanneer De
Derde Weg" bijvoorbeeld stelling
gaat nemen teger. het Atlantisch
Verdrag. Het is niet onze schuld,
dat wij tot nu toe zo ongeveer
U'efen, ujaf „De Derde Weg" niet
wil, maar nog altijd in hel duis
ter tasten omtrent hetgeen hij
wel wil. Red.).
