LIMELIGHT":
Liquidatie van beleid-Stikker
is een eerste voorwaarde
de grote gebeurtenis
van dit filmseizoen
Douglas doet het best
in Nederland
oetUeens
hóren!
Brandgevaar is te groot in
overbevolkt New- York
OP ZOEK NAAR EUROPESE POLITIEK
Geert Ruygers: Geen woorden,
maar eindelijk daden
Belangrijk naaldhoutgeslacht
met uitstekend hout
Alleen in 1951 reeds 106 doden
Zaterdag 25 October 1952
1. Het Londen van vóór de Eerste Wereldoorlog. Een draaiorgelman 2. Calvero beleeft, thuisgekomeneen avontuur: een danseresje, dat
speelt voor luisterende kinderen, de jongste kinderen van Chaplin, en beneden hem woont, wilde zelfmoord plegen. Calvero heeft haar naar
de oude variétc-komiek Calveroop weg naar z'n gemeubileerde kamer. zijn kamer gebracht en de dokter gewaarschuwd.
3. Had me liever laten ster- 4.Het gelukt Calvero. dank zij z'n meeslepend optimisme, 5. Eerst 's avonds, als 't meisje slaapt, denkt Cal-
ven," is haar dank. Calvero het meisje te doen inzien, dat het leven de moeite waard is. vero weer aan z'n eigen zorgen. Boven zijn bedhan-
vraagt: „Vanivaar zo'n Maar ze heeft nog éen angst: dat zü nooit meer zal kunnen gen de herinneringen aan de glorieuze dagen van
haast?" dansen vroeger, toen hij
6. overal triomfen beleefde. „De
Dierentemmer". Een droom...
7. Maar het meisje eist al z'n toewijding. En op een avond wordt
zijn volharding bekroond: zij lóópt weer. De ban. dat zij nooit meer
zal kunnen dansen, is gebroken
8. Keert ook voor Calvero de kans?
'n Schamel engagement in een pro
vincie-theater.
9. Het wordt een droevige mislukking. Calvero hoeft na de eerste
avond niet terug te komen. HU zoekt zijn troost bij de drank en belegt
thuis o.a. dit feestje met straatmuzikanten.
10. Inmiddels heeft het meisje werk gevonden bij een ballettroep. Als
Calvero haar in het theater opzoekt, hoort hij tot zijn vreugde, dat zij
de prima-ballerina zijn zal in „De dood van Colombine".
Ten aanzien van het vraagstuk der Europese eenheid dreigen er enige
misverstanden te ontstaan, die een zaak, welke uit zichzelf al ingewikkeld
genoeg ligt, onnodig zouden kunnen schaden. Daarom is het goed daar
tijdig de aandacht op te vestigen. Zo las ik, vlak voor ik voet aan boord zette
naar de Verenigde Naties, in een van onze grote bladen, dat op de jongste
zitting van de Raad van Europa teStraatsburg de aanvaarding van de
Eden-voorstellen de overwinning betekenden van de idee van het grote
Europa boven de idee van het kleine Europa, het Europa van de zes Schu-
manlanden. Deze voorstelling van zaken is er volkomen naast. De voor
stellen van Eden waren belichaamd in het rapport-Amery, aan welks aan
vaarding geen principiële betekenis mag worden toegekend.
Dat het Amery-rapport met zo
overgrote meerderheid werd aan
genomen, pleit misschien eerder er
tegen dan er voor. Ik meen name
lijk. dat in Straatsburg de voor
standers van een werkelijke Euro
pese federatie nog steeds in de
minderheid zijn. En wanneer dan
desalniettemin een voorstel met
practisch algemene stemming, wordt
aangenomen, dan rijst voor een door
de ervaringen ten deze wat twij
felachtig gestemde geest direct de
vraag, of een dergelijke roerende
eenstemmigheid niet gekocht is ten
koste van een duidelijke en con
crete doelstelling.
Dat de SJP.D. bijvoorbeeld ook
achter het voorstel stond, maar te
gelijkertijd tégen het Schumanplan
blijft, tégen de E.D.G. en tégen het
ontwerpen van een Europees poli
tiek gezag, mag in dit verband veel
zeggend worden genoemd.
En wat nu de tegenstelling zelf be-
Onrust over Pensioenwet
De onrust op de departementen
over het ontwerp tot wijziging van
de Pensioenwet, waarover u dezer
dagen schreef, was mij bekend. Uit
hoofde van mijn werk werd ik er
zelf mee geconfronteerd.
U schrijft, dat het voornemen van
vele dames om per 1 Januari ont
slag te nemen, wat voorbarig lijkt.
Inderdaad 1 ij k t dat zo. Maar men
mag niet uit het oog verliezen, dat
het werk van de meeste dames (ty
pisten en steno-typisten) geen tij
delijk karakter draagt, zodat zij
slechts twee jaar diensttijd op ar
beidscontract nodig hebben om on
der de werking van ae gewijzigde
pensioenwet te vallen, zo deze wij
ziging wordt aangenomen.
Inderdaad moet een en ander nog
de volksvertegenwoordiging passé
ren en kan aan het tot wet verhe
ven ontwerp geen terugwerkende
kracht worden verleend. Maar be
staat niet evenzeer de mogelijkheid,
dat het voorstel ongewijzigd wordt
aangenomen en dat de uames in
kwestie wellicht geen opzeggings
termijn van twee maanden in acht
kunnen nemen?
In theorie hebt u gelijk met de
opmerking, dat het voor vrouwen,
die hun opgespaard salaris niet di
rect zullen ontvangen, weliswaar
een teleurstelling is, maar dat zij
daarvoor in de plaats een recht op
pensioen uitgesteld pensioen
krijgen, dat ook door huwelijk niet
wordt teniet gedaan. De practijk
toont niettemin aan, dat tal van
dames net net het vereiste aantal
dienstjaren halen om voor uitge
steld pensioen in aanmerking te ko
men zodra zij 65 jaar zijn gewor
den. Overigens zijn die salarissen
ook niet zo hoog, dat zij die dit wel
halen, een aardig pensioen zullen
gaan genieten.
Het is toch nimmer prettig iets
als een uitgestelde verwachting te
moeten zien. terwijl hetgeen in de
toekomst zal worden uitgekeerd op
dit moment oneindig meer waarde
heeft zelfs zulk een waarde, dat
de levensloop daardoor kan wor
den gewijzigd.
Dieren enmensen
Over Dierendag heb ik verschei
dene stukken in uw blad gelezen.
Ik stel het zeer op prijs, dat de
jeugd liefde voor dieren wordt in
geprent. Maar het feit heeft mij tot
nadenken gebracht. Dezelfde jeugd
gaat straks, voor zover het het
mannelijke deel daarvan betreft,
wanneer zij volwassen is geworden,
mensen doden, die toch eigenlijk
veel hoger staan dan een beest.
Druist dit niet eigenlijk tegen de
natuurwet in?
treft tussen het grote en het kleine
Europa, ik geloof, dat. wat Nederland
betreft, die tegenstelling ccn fictie is
Onder de Nederlandse politici ken ik er
niet éen, die in beginsel tegen een groot
en vóór een klein Europa is. Maar de
werkelijkheid van vandaag is deze. dat
met name Engeland onverschillig of
daar nu Labour of de conservatieven
aan het bewind zijn voorlopig aan
een Europese federatie niet als lid
meedoet. En de vraag, waar men dan
van mening over kan verschillen, is
deze, of de vorming van een voorlopig
kleinere federatie een geëigend middel
is om op den duur tot een grotere fede
ratie tc komen. Dat is geen vraag van
beginsel, maar van politieke tactiek En
ja zeggen op deze vraag zal gemakke
lijker diegene doen. die weet, dat dc
Engelsen nooit buitenlandse politiek
hebben gevoerd aan de hand van begin
selen of papieren schema's, maar alleen
aan de hand van feiten en gebeurte
nissen.
Wat Nederland betreft, ken lk dan
ook geen principiële voor- of tegen
standers van een klein Europa, maar
enkel principiële voor- of tegenstanders
van een werkelijke Europese federatie.
Als iemand op het ogenblik zou zeggen:
ik ben voorstander van een Verenigd
Europa, maar 'dan moet eerst de schei
ding tussen Oost- en West-Europa onge
daan worden gemaakt, dan is hij prac
tisch tégen een Verenigd Europa, want
het betekent in de gegeven werkelijk
heid, dat een Europese eenheid voor
hem onmogelijk is. Eveneens, wanneer
op het ogenblik iemand zegt: ik ben
vóór een Verenigd Europa, mits Enge
land meedoet, dan is dat een mooie for
mulering voor een negatief standpunt,
want hy weet, dat Engeland voorlopig
niet meedoet.
Het feit. dat Europa buiten staat blijkt,
met doortastendheid cn vastberadenheid
die dingen tot stand te brengen, die deze
tijd vraagt, is werkelijk ontstellend En
naarmate het directe Russische gevaar
minder wordt, groeit het streven om in
de eerste plaats te denken in nationale
termen en wordt de bereidheid minder
om de feitelijke lotsgemeenschap te
erkennen, waarin de vrije Europese lan
den door de wereldpolitieke ontwikke
ling zijn terechtgekomen.
In deze omstandigheden weet ik niet.
of dc Europese eenheid werkelijk tot
stand zal komen. Dat zullen de eerst
komende jareiv wel uitwijzen. Wel weet
ik. dat het geen Nederlands belang is,
dat. mocht de Europese eenheid er on
verhoopt niet komen, dc verantwoorde
lijkheid daarvoor mede bif Nederland
zou liggen. En eveneens, dat, als de
Europese eenheid er wel komt. Neder
land alleen kans heeft om internationaal
nog mee te tellen, als het evenals bii
het Schumanplan is gebeurd, vooral
dank zu onze delegatie in Parijs op
constructieve wijze daaraan van het
begin af meewerkt.
De liquidatie van het beleid van
Stikker en van zijn naaste advi
seurs lijkt een eerste voorwaarde
om van een Europese politiek van
mooie woorden tot een Europese
politiek van de daad te komen. Het
optreden van minister Beyen in
Luxemburg wettigde de indruk, dat
een nieuwe richting werd ingesla
gen, maar de benoeming van dr Van
Kleffens tot voorzitter van de amb
telijke commissie, die de regering
in dit opzicht moet adviseren, deed
daaraan eer twijfel ontstaan. Zo ont
komt men niet aan de indruk, dat
Nederland nog steeds op zoek is
naar een Europese politiek, een po
litiek, die niet op iedere wilde sug
gestie ja behoeft te zeggen, maar
die door haar positieve en construc
tieve gerichtheid toch ook wezenlijk
iets anders is dan de tot nu toe
al te vaak gevolgde lijn van tegen
houden en remmen.
GEERT RUYGERS
Anton Eldering treedt
weer in Gent op
UTRECHT Na zijn vertolking
van de titelrol in de opera „Don
Juan" van Mozart ,is Anton Elde
ring wederom te Gent geëngageerd,
thans voor de burgemeesterrol in
Lortzing's „Czar und Zimmermann",
welke op 4 November daar in pre
mière gaat. Eldering, die bij de
Utrechtse Opera reeds enige hoofd
rollen heeft vertolkt (in „Die Klu-
ge" en „De Barbier van Sevilla")
speelt daar bij de opvoering van
„Die Zauberflöte" van Mozart de
rol van Papageno. De première van
deze opera zal midden Maart 1953
in de Utrechtse Stadsschouwburg
worden gegeven.
DEN HAAG. Toen de En
gelsman David Douglas om
streeks het midden van de vo
rige eeuw in de oerwouden van
Amerika en Canada een nieuw
naaldhoutgeslacht ontdekte en
naar Europa overbracht, be
wees hij de mensheid, wier be
hoefte aan goede houtsoorten
nog dagelijks groeit, een grote
dienst.
Hij maakte er zichzelf onsterfe
lijk mee, want ondanks het feit, dat
zijn landgenoot Britten zijn ontdek
king het eerst botanisch beschreef,
noemt men dit nieuwe geslacht,
dat door zijn uitstekend hout en
zijn opvallend sterke groei tot de
belangrijkste van de wereld mag
worden gerekend, thans kortweg
Douglas.
De oudste Douglasbomen in Ne
derland worden in de buurt van
Het Loo gevonden, waar ze om
streeks 1860 werden uitgeplant
Tegenwoordig ontmoet men hun
rijzige gestalte, die een lust is voor
het oog, ook elders op de Veluwe,
in de Utrechtse Heuvels en in vrij
wel alle andere bosgebieden in ons
land. Deskundigen in Nederland
zijn er intussen niet alleen op uit,
de bestaande Douglasbossen zo goed
mogelijk in stand te houden, maar
tevens, dit areaal met grote voort
varendheid uit te breiden.
Uit het laatste jaarverslag van
het Staatsbosbeheer in Utrecht
blijkt, dat 95 van de ruim 300 hec
taren, die gedurende de verslag-
j periode met naaldhout zijn herbe-
bost, zijn gebruikt voor de Dou-
EEN1 HUISMOEDER 1 glas. Tijdens een studiereis van on-
11. Calvero wordt bij het gezelschap geëngageerd voor een kleine rol, een clown. Het 12. Als hij, met de hoed in zijn hand, rond gaat. in
ballet wordt een succes maar dc clown is een mislukking. Hij verdwijnt uit het leven café's, staat hij plotseling tegenover een oud vriend.
de theaterdirecteur Postant. „Kom eens met mij pra
tenj" zegt Postant. „Waarover?" „Over zaken." „Dat
laat ik altijd aan mijn impresario over.
van het meisje en wordt straatmuzikant. „Iets trekt mij in dit werk aan," overpeinst
hij. Mijn zwerversnatuur denk ik."
13. Een grote liefdadigheidsvoorstelling wordt georganiseerd voor Calvero. die zich in zijn kleedkamer met zijn 14. De claque hoeft geen
'red schminkt voor een nieuw nummerwaarmee h
dat dit keer niets kan mislukken: een uitge breide claquezal voor applaus zorgen.
partner Fred schminkt voor een nieuw nummer, waarmee hij zijn „comeback" zal vieren. Het meisje zorgt,
triomf voor Calvero. maar ook
zijn einde.
(Van onze correspon
dent te New York)
Grote branden zijn
geen zeldzaamheid in
New York. Wanneer de
schade alleen van mate
riële aard is, schenkt
men er weinig aandacht
aan. Men leest het be
richt en is het op het
zelfde ogenblik zo goed
als vergeten De brand
die in een overbevolkt
huis in Brooklyn aan
zeven bewoners het le
ven kostte, heeft echter
opzien gebaard. Men
werd plotseling herin
nerd aan toestanden die,
tegen beter weten in
bestendigd, een schan
de zijn voor de stad.
In 1951 verloren 106
New-Yorkers het leven
tengevolge van bran
den, slechts achttien
minder dan in hef voor-
I afgaande jaar. Zij wer-
den het slachtoffer van
de onvoldoende veilig-
heid in huizen die reeds
j bijkans een halve eeuw
I met meer voldoen aan
de voorschriften van de
brandweer en van
bouw- en woningtoe
zicht. Deze worden voor
het merendeel bewoond
door lieden die gedu
rende de laatste tien
jaar in groten getale
uit het Zuiden immi
greerden: ongeveer
350.000 lieden uit Porto
Rico en meer dan
200.000 negers.
Niet in staat de hoge
huren te betalen in de
betere wijken, waaruit
zij bovendien door de
particuliere huiseigena
ren zoveel mogelijk
worden geweerd, hok
ken ze samen in afge
keurde woningen, zo
overbewoond dat kas
ten als kookgelegenhe-
den moeten dienen, en
in niet zeldzame geval
len in voormalige op
slagplaatsen die door
houten schotten in ka
mers werden verdeeld,
welke veelal of onvol
doende directe verlich
ting en ventilatie heb
ben en verstoken zijn
van veiligheids-uitgan
gen.
Burgemeester La Gu-
ardia heeft indertijd
zeer veel gedaan tot
verbetering der wo
ningtoestanden. Sinds
dien zijn, vooral in Man
hattan, vele krotten op
geruimd cn talrijke
voortreffelijke woning
complexen verrezen,
ook voor de kleinere
beurzen. Onvoldoende
echter om afdoende het
hoofd te bieden aan de
gestadige toeneming der
bevolking en aan de
dringende noodzakelijk
heid om aan de bewo
ners der overbevolkte
en onvoldoende bevei
ligde huizen een mens
waardig onderdak te
verlenen. Dit vormt een
even ernstig punt van
critiek op het beleid
van burgemeester Im-
pelletteri als het vorm
de op dat van zijn voor
ganger O'Dwyer.
geveer twee maanden, die onder
auspiciën van de toenmalige E.C.A.,
thans M.S.A., werd gemaakt, heb
ben twee professoren van de Land
bouwhogeschool te Wageningen, dr.
J. H. Becking en dr. C. Houtzagers,
tezamen met de voorzitter van de
Ned. Ver. van Boseigenaren, dr. T.
C. Oudemans. in de zomer van
1950 verschillende Amerikaanse
houtsoorten bestudeerd, die voor
de herbebossing en bebossing in
Nederland in aanmerking zuoden
kunnen komen. Ook zij besteedden
toen grote aandacht aan de ont
wikkeling van de Douglas.
Deze „Reforestation Study" mag
dan tot de minder opvallende stu
diereizen behoren, de resultaten er
van hebben wellicht een des te
langere uitwerking. De zaadher-
komst, en in dit verband het op
sporen van geschikte groeigebieden
met een met dat van Nederland
overeenkomend klimaat, was één
van de belangrijkste doelstellingen
van de Nederlandse missie.
Vondsten in de Amerikaanse sta
ten Washington en Oregon vorm-
den de aanleiding tot plannen voor
herziening van de zaadimport, die
momenteel voor Nederland nog van
het grootste belang is. Binnen een
maand na de terugkeer van de drie
Nederlaneiers werden de eerste ge
selecteerde zaden via een firma te
Seattle afgeleverd en voor het ne
men van een aantal proefnemingen
bij een groep kwekers in de buurt
van Zundert ondergebracht.
In Amerika heeft een Douglas-
boom pas enige handelswaarde, als
hij een doorsnede heeft van onge
veer 35 centimeter. Dit in tegen
stelling tot de situatie in Nederland,
waar het dunste stammetje zijn geld
reeds opbrengt. De houtproductie
per hectare, is met in achtne
ming van de leeftijd in beide
landen ongeveer gelijk.
Uit het vliegtuig in
de huwelijksboot
WELLINGTON (Nieuw Zeeland).
Vanochtend luiden in een voor
stad van Wellington de kerkklokken
voor twee Nederlandse meisjes, die
gisteravond, tezamen met 33 andere
toekomstige bruidjes, met een spe
ciaal K L.M.-vliegtuig uit Nederland
waren aangekomen. De twee bruid
jes, Martha Groenewegen en Chris-
tien Brunigs, zullen dan tegelijker
tijd in het huwelijk treden, Martha
met Jaap de Graaf en Christien met
Leo Middelbeek Beide mannen wa
ren reeds eerder naar Nieuw Zee
land geëmigreerd.
Herman Salomon had
succes in Parijs
PARIJS De Nederlandse violist
Herman Salomon heeft Vrijdag
avond in Parijs een uitstekend de
buut gemaakt. Hij beschikt over een
diepe toon, een zeer expressieve
streek en een opmerkelijke streek.
Hij speelde o.a. de grote partita van
Bach. Zijn spel was in elk opzicht
betoverend, meldt A.P.
VALPARAISO Naar Vrijdag
is medegedeeld, bedraagt het aantal
doden tengevolge van het zinkan
van de Chileense marinesleepboot
„Brito" 23.
