fG3
Dat postzegeltje van twee gulden
bleek f 500 waard te zijn
eTWM
mmm
)E t'
ILAND
De échte maan ligt in de Vecht
Kruiswoordraadsel met spreuk
v..
Jip liep met
een staart
RADIO-PROGRAMMA
POIROT SPEELT"
I BRIDGE
ERIK KREEG EEN KOP ALS VUUR...
H
ARTHUR
RAMSOME
V__
AGATHA CHRISTIE 1
Zaterdag 8 November 1952
MET zijn postzegelalbum stevig op zijn bagagedrager fietste
Erik met een innig tevreden gevoel naar huis. Hij had
goede zakengedaan op de postzegelmarkt van de vier gulden,
die hij van vader en opa en tande Fiep gekregen had voor zijn
goeie rapport. Fijn! Hij wipte van plezier op zijn zadel, nu had
hij die postzegel van 1881, ongestempeld nog wel. Kostte hem
2.maar het was dan ook een bijzondere.
Thuis stond de boerenkool met de commissaris en die belde weer
worst al dampend op tafel Hij kwam een postzegelexpert, die werd ver
net op tijd. Uitgehongerd viel hij op
zijn lievelingskostje aan en vertelde
zocht naar het bureau te komen.
Met zijn allen stonden ze om de
vader en moeder en Saskia van zijn deskundige heen toen die met een
wederwaardigheden op de postzegel- speciaal lampje en een loupe de
markt. Na tafel droeg hij zijn nieu- zegel bestudeerde. Eindelijk zei hij;
we schatten naar vader, die ze erg ,.Mijn compliment jvoor die jongen,
bewonderde en zei: ,Ik zou ze maar
meteen inplakken".
Boven op zijn kamertje, waar hij
Het is t>pe IV, die van 500.—
hoor" Iedereen sloeg Enk op de
schouders en hij voelde zich een
huiswerk moest maken, nam Erik hele piet. daar niet van.
de postzegel nog eens op en bekeek Het bleek, dat de zegel afkomstig
hem door zijn loupe. Even kijken v/as van een inbraak bij professor
wat er van in de catalogus stond.
Ja hier, postzegel 1881. type I. Die
was het34 schakels. Eens kij
ken of je ze kon tellen, ze waren
zo klein. Hij telde. Hé, 37, hij kon
de schakels duidelijk zien onder
zijn sterke loupe. Hoe kon dat nou,
nog eens tellen. Weer 37.
Het was dus een andere, o ja, als
die nou maar even veel waard was
als type I. Wat zei de catalogus
hier type II 33 schakels, type III 32,
hiertype IV 37 schakels, zei dè
catalogus en „De N van betalen ge
heel rechts en PORT zwaarder en
dikker dan bij de andere drie ty
pes", stond er. Zenuwachtig zocht
hij in de lijst, hoeveel deze waard
was, hier ongebruikt
WAT!'!'! Erik voelde zich rood
worden van de schok. Daar
stond 500Vijfhonderd gul
den was deze waard. Met trillende
vingers nam hij de postzegel in zijn
pincet en telde onder de loupe nog
eens 37 schakels, er was geen twij
fel
Toen moeder riep voor de thee
was hij stil. „Ik moet nog een som"
zei hij. „Goed", zei moeder, „maar
schiet op. want je moet om half ne
gen in bed liggen, hoor".
„Ja moeder."
Weer terug, alleen met de post
zegel, nam hij een besluit. Hij zou
hem houden. Hij had hem eerlijk
gekocht voor zijn twee gulden. Kon
hij het helpen, dat dat schamele
mannetje met het dunne grijze
Brakelmans. de beroemde natuur
kundige, waarbij de dief wat geld
en een zakje kostbare postzegels
had meegehomen. De dief was het
kleine schrale mannetje, hij was al
gepakt. „O", zei Erik en hij zag het
kleine mannetje, het had er hele
maal niet zo oneerlijk uitgezien.
Hij vond het een akelig idee dat
het nu opgesloten zat.
„Je moest zelf maar die zegel
naar professor Brakelmans terug
brengen", zei de inspecteur en hij
belde het huis van de geleerde op,
„Of je direct komt," zei hij.
EVEN later stonden ze met zijn
drieën ae inspecteur was
meegegaan in de grote werkka
mer van de professor. Allemaal boe
ken langs de wanden en een gewel
dige aardbol op het grote bureau.
De geleerde kwam met uitgestoken
hand op Erik af. „Dat is geweldig
jongen", zei hij, „dat je een van
mijn zegels hèbt opgespoord". En
hij feliciteerde vader met zo'n flin
ke. eerlijke zoon. Hij had zulke aar
dige ogen achter zijn brilleglazen
dat de jongen er ineens uitflapte;
„Niks eerlijk, ik wou hem eerst
stiekem houden en niks zeggen
net als die diefHij kreeg een
kleur als vuur en keek schichtig
naar de inspecteur van politie
Maar de professor begop daverend
te lachen. „Natuurlijk", riep hij,
„natuurlijk je bent een verzame
laar. die verleiding zou ik ook
moeilijk hebben kunnen weerstaan,
hoor, maar je hèbt hem niet inge
pikt, dat is het em juist"... En
iedereen lachte hartelijk.
TOEN ging professor Brakel
mans naar zijn kast en kwam
terug met een mapje vol postzegels.
Hij pakte er voorzichtig een blauw
zegeltje met zijn pincet uit en reik
te het Erik toe „Dit is voor de
eerlijke vinder", zei hij lachend, „en
je komt nog maar eens terug om
mijn verzameling te zien'..
Erik bekeek de zegel en toen keek
hij naar de professor, ongelovig.
„Ja, je ziet het goed." zei die, „net
is een ongestempelde blauwe van
1852, de eerste postzegel van Neder
land".
„Hij is vijftig piek waard", zei
de jongen ademloos „Dank U wel".
Als in een droom ging hij naar
luns. Zo'n zegel had geen enkele
jongen. MARIAN SMEETS
Maar juist toen kroop er een rim-
pelstreep over het groene en zil-
haar, dat hem de zegel had" ver- veren oppervlak van het water.
„Gelukkig", zei kapitein Jan.
„Daar is de wind weer en het is
dezelfde wind. Soms verandert dat
na zonsondergang, maar deze komt
nog altijd uit het Zuiden."
De rimpelingen werden groter
naarmate de wind in kracht toe-
IJ droomde. Het mannetje van nam.
„Op de terugweg zullen we hem
tegen hebben", zei de stuurman.
kocht zo stom was Gedachteloos
poetste hij zijn tanden, bromde
„goedennacht" en lag even later in
het donker op zijn rug Na een hele
tijd tobben en piekeren viel hij in
een onrustige slaap.
de portzegel liep achter hem
aan en riep „Houdt de dief, hij
heeft 500.gestolen". Maar Erik
gilde „Nietes, maar 498. want ik
heb U twee gulden eerlijk betaald,
moet U maar niet zo stom zijn.
Eigen schuld, eigen schuld, schuld,
schuld
Hijgend werd hij wakker en zat
benauwd rechtop in bed in de don-
eten," zei Suze.
„O. het is nu stukken later." zei
Jan. „Ik zou dus denken dat het
wel kan."
Hier en daar op de oever straalde
er licht in ae huizen van de inboor
lingen. Achter hen, over de eilanden
heen. zagen zij een heleboel lichten
in. de Rio-baai. Maar het was nog
niet helemaal donker, ofschoon de
eerste sterren al aan de hemel ston
den.
De Zwaluw zeilde snel voort en
Uit het Engels vertaald
door
Jac. v. d. Ster
in korte tijd waren zij bij de heu
vels en zagen zij de grote donkere
vormen vlak voor zich.
„We moeten nu het zeil laten zak
ken", zei de kapitein.
(Wordt vervolgd)
„Maar dan hebben we geen haast",
zei Jan.
„Als wij eens gingen zeilen''", zei
Rutger. „Maar ik ben nie't moe."
„Het is een goed ding, dat de
Zwaluw geen wit zeil heeft", zei
kapitein Jan. „Ons bruine zeil zul-
kere, stille nacht. In pyama ging len ze bij dit licht nooit kunnen
hij aan zijn tafeltje zitten en nog
eens weer telde hij met prikkende
slaapogen de schakels. 37! „Het is
gemeen", zei hij tegen zichzelf „ik
zal morgen met vader praten". Toen
ging hij weer naar bed
Vader wilde het de volgende mor
gen eerst niet geloven, maar hij tel
de ook een paar keer en moest Erik
wel gelijk geven. „Die koopman
moet zich hebben vergist", zei va
der, „we zullen hem opzoeken op
de postzegelmarkt".
Maar hoe ze er ook rondkeken,
het kleine schrale mannetje was
niet meer te vinden. „Wat nu", zei
Erik en ergens leefde in hem de
vage hoop, dat hij hem nu mocht
houden. Maar vader sloeg die hoop
meteen de bodem in, „we moeten
ermee naar de politie, het is geen
zuivere koffie", zei hij.
OP het politiebureau zat een dik
ke. vriendelijke brigadier, wie
Erik het hele verhaal vertelde. „Dat
is ook wat." zei de brigadier, „pech
zien, vooral niet als we dicht bij de
kant blijven. En dat kan bij deze
wind. Ja. stuurman, zeg tegen de
bemanning, dat de riemen inge
haald moeten worden."
„Riemen inhalen", zei de stuur
man.
Rutger hield op met roeien, haal
de eerst de ene en toen de andere
riem binnen boord en legde ze
zachtjes neer.
„Houd dezelfde koers", zei kapi
tein Jan.
„Dezelfde koers, kapitein", zei de
stuurman. Bij windstilte gaat het
gemoedelijk toe op een zeilschip,
maar door een beetje wind wordt
alles direct veel scherper.
Jan zette zo stil mogelijk de mast
overeind Hij haakte de gaffel aan
de loopkat en hees het zèil.
„We hebben een flinke gang", zei
de scheepsjongen.
„Ik wil er niet al te gauw ko
men". zei Jan, „ik wil de rivier
opvaren zolang het nog licht genoeg
is om té zien, maar toch laat ge-
knaap. hè?", want hij had zelf een nóeg om te weten dat de piraten
zoon, die postzegels spaarde. „Wacht
maar even", en hij belde de in
specteur en die belde weer de
hoofdinspecteur en die belde weer
niet meer op hun hoede zijn én
aan het feesten zijn geslagen in
hun fort."
„Greet zei, dat ze om half acht
Jip zit bij de kapper. „Knip
knap", zegt de schaar. En Jip
zegt: „Au!"
„Ik doe je geen pijn," zegt de
kapper, „Ben jij nou een grote
jongen? Je huilt al voor je ge
slagen wordt." „Knip knap."
doet de schaar. En Jip vindt
het zo akelig. Zó akelig. „Au!"
roept hij telkens.
„Nog een klein stukje," zegt
de kapper. Maar Jip roept nog
eens „Au!" Hij springt op en
met zijn witte kappers-mantel
tje om rent hij de winkel uit.
„Ho ho!" roept de kapper,
„Je bent nog niet klaar! Nog
eventjes!" Maar Jip wil niet
meer. Hij loopt heel hard. En
de kapper loopt heel hard ach
ter hem aan. Maar Jip rent het
hardst. Hij is al bijna thuis en
Er waren eens drie rovers en ze woonden in een hol
Hét was erg ongezellig, want het stond zo vrèeslijk vol
Er stonden koffers vol met goud en kisten diamanten
En zakken vol met zilverwerk, in oude ledikanten.
Ze zeiden treurig alle drie: „Wat akelig is dat.
„We willen weer gaan roven, maar we weten niet meer wat."
Ze piekerden en piekerden en krabden op hun hoofd.
Ze hadden alles, allés, alles, alles al geroofd.
't Was donker in het hol, maar door een kiertje scheen de maan.
Een mooie ronde volle maan. Ze keken elkander aan
De maan! Dat was een pracht idée. Die konden ze gaan roven!
„Naar boven, jongens." zeiden ze. „onmiddellijk naar boven!"
Ze namen de toren van Lutjebroek en die van Overschie.
En die van Geldermalsen en toen hadden ze er dne.
Die torens zetten ze op elkaar. Ze klauterden naar boven.
Ze waren vastbesloten om die nacht de maan te roven.
Twee rovers deden hun ogen dicht, omdat ze duizelig werden,
„Pak jij 'm maar. Doe jij het maar!" zo zeiden ze legen de derde.
De derde rover nam de maan en klauterde naar benei.
„Kijk uit! kijk uit! En hou 'm vast," zo riepen de andere twee.
De maan was zwaar en spiegelglad, en toen opeens, ivat stom
Hij liet 'm uit z'n handen glijden rommelebommelebom
De maan viel naar beneden en kwam met een plons terecht
Zo ergens in de buurt van Loenen. midden in de Vecht.
Het gaf een sisser: „Sssst en SSSST!" toen was het stil als 't graf.
Zodat we kunnen zeggen: „Dat liep met een sisser af."
Gelukkig is er ergens (ja, ik weet niet of je 't weet)
Een groepje oude heren, een commissie, en die heet:
Commissie ter Bevordering der Belangen van de Maan.
Die keken net naar boven, en ze zagen 'm niet staan
„De maan is weg!" zo riepen ze, „Waf moeten we nou doen?
„We kunnen toch niet leven zonder maan met goed fatsoen?
Maar weet je wat? Het is nog niet zo'n vreselijke strop:
„We hebben nog een oude maan. Die hangen we wel op."
De rovers kropen in hun hol. totaal versuft van schrik.
Daar zitten ze te bibberen, tot aan dit ogenblik.
En jullie weet nu allemaal: De maan die je ziet staan
Is eigenlijk de echte niet. 't Is een reserve-maan.
ANNIE M. G. SCHMIDT
.J
de kapper' haalt zijn schouders
op en gaat weer terug.
Jip gaat aan de kant van de
weg zitten. Hij heeft het witte
kappers-manteltje nog aan. Hij
huilt, want hij is zo bang ge
weest.
Daar komt Janneke. Zê ziet
Jip zitten. En ze begint te la
chen. Ze moet heel erg lachen.
„Wat zie jij er gek uit," zegt ze.
Jip kijkt naar boven en
houdt op met huilen.
„Je hebt een staart op je
hoofd," zegt Janneke. En ze
proest. „Je hebt een staart op
je hoofd en je hebt een servet
om!" En het is waar. Jip's
hoofd is bijna helemaal kaal
geknipt, maar bovenop zit nog
een plukje haar. Net een
staartje.
Janneke moet zó erg lachen,
dat Jip er boos om wordt. „Ik
wil niet meer terug naar de
kapper," zegt hij.
„Dan moet je je hele leven
met een staart lopen," zegt
Janneke, „Jip met de staart;
Jip met de staart!"
Het is toch wel naar, dat
Janneke hem uitlacht! Dat kan
Jip niet verdragen. Heel lang
zaam staat hij op en heel lang
zaam gaat hij naar de kappers
winkel.
„Die staart moet er nog af,"
zegt hij.
„Dat zei ik je toch al," bromt
de kapper, „Jij loopt maar weg,
voor het klaar is." En Jip moet
weer op de stoel. „Knip, knap,"
zegt de schaar.
„Ziezo," zegt de kapper,
„Nou is het klaar. En was het
heus zo erg?" Jip lacht. De
kapper knoopt het witte man
teltje los en daar staat Jip weer
op straat.
„Mijn staart is weg," zegt hij
tegen Janneke.
„Ik zie het," zegt Janneke,
„Het was heel, héél gek." En
dan gaan ze knikkeren.
Na oplossing van dit kruis
woordraadsel vormen de ho
rizontale regels, beginnend
met 13 en 78 een bekende
spreuk.
Horizontaal: 1. lengtemaat,
3. uitgedorste halmen: 7.
melkklier; 11. spil: 17. groot
hert; 18. wandversierine; 19.
reeks- 20. deel van de bij
bel 21. hoogmoedig: 23. ge
zinslid; 24. hetzelfde: 25.
zangnoot; 26. rivier in Italië;
28. titel: 30. lidwoordje; 31.
kampeerverblijf; 33. na
klank r 35. in orde!; 37. ster
renbeeld; 39. groet; 41. leng
temaat; 43. bijwoordje; 44.
reinigingsmiddel; 45. Chine
se maat; 46. vrucht; 49. we
reldtaal; 50. nachtroofvo-
gels; 52. zangnoot; 53. in de
richting van; 55. slok; 57.
Noord Amerika; 58. getij
60. vreemde munt; 62 ge
wichtje; 63. bevel; 65. Frans
lidwoordje; 67. van de dag
tekening af; 70. titel r 72.
vierde deel; 75. vorm van
onderricht; 76. grote deur;
81. voegwoordje; 82. smeer
sel: 83. zwemvogel: 84. vol
gende op.
Verticaal: 1. nobel; 2. deel
van het oor; 3. zeestraat; 4.
vod; 5: Rijksgrond; 6. kleur
stof 7. een van de Shet-
land-eilanden; 8. voorzetsel;
9. dringend verzoek; 10.
strook; 11. streling; 12 voer
tuig; 14. boekomslag15.
ringvormig koraaleiland; 16.
openbaar vervoermiddel; 21.
vat; 22. Belgische badplaats;
24. eilandbewoner; 25. naaldboom:
27. loofboom; 29. strafwerktuig; 30.
god van de donder; 31. bouwwerk;
32. zoogdier met slurfachtige snuit;
33. genoegen34. vervelend; 36. be
sloten gezelschap: 38. loofboom; 40.
lor; 42. duivenhok; 47. koffiesurro-
gaat; 48. vernis; 50. tijdmaat.- 51.
eerste vrouw; 54. papegaai; 56. ik;
59. vel papier; 61. staatsiekleed: 63.
bekommering (omgekeerd); 64. be
wijsstuk 66. dus; 68. bedrogene
slachtoffer; 69. spraakorgaan; 70. de
fijnste veren; 71. naam van een
vulkaan;73. soort drank; 74. ogen
blik; 76. schrijfgerei; 77. rivier in
Nederland; 79. zangnoot80. achter.
OPLOSSING DUBBELE PUZZLE
De uitspraak is van DIOGENES
en luidt:
„Wij moeten in ons zelf straffen
datgene wat wij in anderen laken".
midDagmalen
familieziek
arnOldzweig
lenGtematen
ongEtwijfeld
kraNtenfoto
telEgrafist
w o e S t ij n w i n d
ZONDAG 9 NOVEMBER 1952
HILVERSUM I. 402 m.
KRO: 8.00 Nieuws cn waterstanden.
8 10 Gram muziek. 8.25 Hoogmis. NCRV:
9.30 Nieuws cn waterstanden, 9.45 Om
roeporkest. 10.00 Gcref. Kerkdienst. 11.30
Koorzang 11.45 Oreel en sopraan. KRO.
12 15 Gram.muziek. 12 40 Idem. 12.55
Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek
nieuws. 13.10 Lunchconcert. 13.40 Boek
bespreking. 13.55 Gram muziek 14.00
Voor dc jeugd. 14.30 Gewijde muziek,
iln de pauze. Vraaggesprek.) 16.00 Gra-
mofoonmuziek. 16.10 Katholiek Thuis
front Overal. 16.15 Sport. 16.30 Vespers.
IKOR- 17.00 Oud-Kath. Kerkdienst 18.10
„De Kerk spreekt van troost", causerie.
18 35 „Travancore 1952" causerie. 18.45
„De Kerk luistert naar Uw vragen",
causerie. NCRV: 19.00 Bachorkest. vo
caal ensemble en solisten. 19.30 „Ge
looft U dat", causerie. KRO: 19.45
Nieuws. 20,00 Gram.muziek. 20 20 Friese
avond. 22.35 Actualiteiten 22.45 Avond
gebed én Liturgische Kalender. 23.00
Nieuws. 23 15—24.00 Gram.muziek.
HILVERSUM II. 298 m.
VARA- 8.00 Nieuws en weerberich
ten. 8.18 Gram.muziek. 8 35 Orgelspel.
8.58 Sportimededelingen. 9.00 „Wat er
groeit en bloeit", causerie. 9.10 Klein
koor. kamerorkest en solisten. 9.45
„Geestelijk leven", causerie. 10 00 Lich
te muziek. 10.30 „Met en zonder om
slag". 11.00 Promenade-orkest 11.30 Ca
baret. AVRO: 12.00 Gevarieerde muziek.
12 30 „Even afrekenen. Heren!" 12.40
Surinaams orkest. 13.00 Nieuws en
weerberichten. 13.05 Mededelingen of
gram.muziek, 13 10 Metropole orkest en
kwintet. 14.00 Boekbespreking. 14 20
Gram.muziek. 14.30 Concertgebouw-or
kest en soliste, (in dc pauze: plm. 15.15
Filmpraatje, plm. 15.30 Gram muziek),
plcn. 16 20 Gram.muziek, 16.30 Sport-
revue. VARA 17.00 Strljkcnsemble. 17.30
Voor de jeugd. 17.50 Sportjournaal.
18.15 Nieuws cn sportuitslagen VPRO:
18.30 Korte Ned. Herv. Kerkdienst.
IKOR19.00 Voor de jeugd. 19 35 Ge
sprekken om de Bijbel", radlo-catcchl-
satie, AVRO. 20 00 Nieuws. 20.05 Om
roeporkest en solist. 21.05 „Ontmoetin
gen met Christopher Blaze" hoorspel.
21.40 Reis Z.K.H. Prins Bernhard naar
Midden- en Zuid-Amerika. 21 45 Gram.-
muziek. 22 00 Reportage. 22.05 Cabaret.
22 30 Zuid-Amerikaanse en Spaanse mu
ziek. 23 00 Nieuws. 23 15 Reportages of
gram.muziek. 23.25—24.00 Gram muziek.
Engeland. BBC Light Programme
1500 cn 247 m.
12.15 Gram.muziek. 12.30 Kerkdienst.
13.00 Verzoekprogramma. 14.15 Gevari
eerde muziek. 14.45 Gevarieerd pro
gramma. 15.15 Idem. 15 45 Idem. 16 15
Lichte muziek. 16.30 en 17.30 Gevarieer
de muziek. 18.00 Boekbespreking. 18.30
Gevarieerd programma. 19.00 Round
Britain Quiz. 19.30 Dansmuziek. 20.00
Nieuws. 20 30 Hoorspel. 21.30 Kerkdienst.
22.00 Lichte muziek. 23.00 Nieuws. 23.15
Pianospel. 23.30 Muzikale causerie 23 45
Orgelspel. 0.15 Lichte muziek. 035 In
strumentaal trio 0.56—1.00 Nieuws.
BELGIe 324 m.
12.00 Radiojournaal. 12 30 Weerbe
richten. 12.34 Gram.muziek. 12.45 Instru
mentaal kwartet. 13.00 Nieuws. 13.15 In
strumentaal kwartet. 13 30 Voor de sol
daten. 14.00 Opera- en Bel Canto-con
cert. 15.30 Gram.muziek. 16.00 Sport.
16.45 Dansmuziek. 17.00 Omroepkoor.
17.40 Gram.muziek. 17.45 Sportuitslagen.
17.50 Gram muziek 18.00 Strijkkwartet.
18 30 Godsdienstig halfuur. 19.00 Nieuws.
19.30 Gevarieerd programma 21 30 Gra-
mofoonmuziek. 22 00 Nieuws. 22.15 Ver-
zoekprogramma 23.00 Nieuws 23.05—
24.00 Dansmuziek.
MAANDAG 10 NOVEMBER
HILVERSUM I 402 M. NCRV: 7.00
Nieuws. 7.13 Gewijde muziek. 7.45 Een
woord voor de dag; 8.00 Nieuws en
weerberichten; 8.10 Sportuitslagen; 820
Gramofoonmuzick. 9.00 Voor de zieken;
9 30 Voor de huisvrouw; 9.35 Water
standen; 9 40 Gramofoonmuzick; 10 00
Pianorecital; 10.30 Morgendienst. 1100
Gramofoonmuzick; 11 15 Gevarieerd
programma-. 12.25 Voor boer en tuinder;
12 30 Land. en tuinbouwmededclingen;
12 33 Orgelconcert: 12.59 Klokgelui; 13:00
Nieuws. 13.15 Gramofoonmuzick; 13.45
Idem; 14.00 Schoolradio; 14.30 Gramo
foonmuziek: 14.45 Voor dc vrouw; 15.15
Bas en plano; 15.50 Gramofoonmuzick;
16 00 Bijbellezing; 16.30 Viool en Piano.
16.50 Gramofoonmuziek: 17 00 Voor de
kleuters. 17.15 Voor de jeugd. 17.30
Idem; 17.45 Regeringsuitzending- Wm.
S- E. Klooster: „Deli. Sumatra's Oost
kust"; 18 00 Gemengd koor; 18 20 Sport-
praatje; 18.30 Zigeunerkwintet; 18 45
Engelse les: 19.00 Nieuws en weerbe
richten; 19 10 Lichte muziek; 19.30
„Volk en Staat", causerie; 19.45 Gramo
foonmuzick; 20.00 Radiokrant. 20.20 „Die
Schópfung", oratorium; 22.20 Reporta
ge; 22 30 Gramofoonmuziek; 22.45
Avondoverdenking; 23 00 Nieuws en
SOS-benchten; 2315 Wereldkampioen
schappen Dammen; 23.2024 00 Gramo
foonmuziek
HILVERSUM II. 298 M.- VARA; 7.00
Nieuws. 7.10 Gram.muz.; 7.15 Ochtend
gymnastiek; 7 30 Gram.muz.; 8 00 Nws
en weerber.; 8 18 Gram.muz.; 9.00 „On
der de pannen", hoorspel: 9.15 Gram-
muz VPRO. 10.00 „Voor de oude dag",
causerie; 10.05 Morgenwijding. VARA-
10 20 Voordracht; 10.40 Voor de zieken;
11 40 Kamermuziek: 12.00 Gram.muz.;
12 15 Dansmuziek (12.30 Land. en tuin-
bouwmededellngen; 12 33—12.38 Voor
het platteland); 13.00 Nieuws en com
mentaar. 13 20 Orgel en zang; 13.55 Voor
de Middenstand; 14 00 Voor de vrouw;
14.15 Pianorecital; 1450 Gram.muz.;
15.00 Gevar. programma; 16.00 Saxofoon
en piano; 16 10 Gram.muz 16 45 Voor
de jeugd; 17.15 Dansmuziek; 17.50 Mili
tair commentaar; 18 00 Nieuws; 18.15
Pianospel; 18.30 Parlementair overzicht;
18.45 Voor de jeugd; 19.45 Reg uitzen
ding: „Landbouwrubriek"; 20.00 Nws:
20.05 Reportage; 20 10 „In Holland staat
een huis", hoorspel met muziek: 20.40
„Actherforum": 2120 Lichte muziek;
21 40 „Voor en achter het voetlicht",
uitzending gewijd aan het toneel; 22.00
„De nood der vluchtelingen", toe
spraak: 22.15 Radio Philharmonlsch or
kest; 23 00 Nieuws; 23.15 Socialistisch
nieuws in Esperanto. 23.20 Orgelspel;
23.45—24 00 Gram.muziek.
ENGELAND 1500 en 247 m.
BBC Light Programme
12 00 „Mrs. Dale's Dagboek". 12.15
Voordracht; 12 30 Dansmuziek; 13 15
Orgelspel. 13.45 Lichte muziek: 14.45
Voor de kinderen; 15.00 Voor de vrouw;
16.00 Lichte muziek; 16 45 Orkestcon
cert: 17.15 „Mrs. Dale's Dagboek"; 17.30
Hoorspel: 19.00 Dansmuziek; 19 45 Hoor
spel: 20 00 Nieuws; 20 25 Spor'. 20.30
Top of the Form, 21.00 Vragenbeant-
woordmg. 2130 Verzockprogramma;
22.00 Gevar. programma: 23 00 Nieuws;
23.15 Actuele causerie; 23 20 Lichte mu.
ziek; 0.05 Voordracht. 0.20 Lichte mu
ziek. 0.561.00 Nieuws
BELGIe 324 m.
12.00 Gram muz 12.30 Weerberichten;
12.34 Voor de landbouwers. 12 42 Gram.
muz 13.00 Nieuws. 13 15 Gram.muz
14.00 Orkestconcert 15.00 15.45 en 16.10
Gram.muz.; 16 15 Operette-aria's. 16.30
Gram.muz 17.00 Nieuws; 17 10 Gram.
muz.; 18 00 Franse les. 18 15 Gram muz.:
18 25 Luchtvaartkroniek: 18 30 Voor de
soldaten; 19 00 Nieuws; 19.40 Vlaamse
liederen. 20.00 Orkestconcert; 2100
Gram.muz.: 21.40 Verzoekprogramma;
22 00 Nieuws; 22.15 Hammondorgel;
22.55—23.00 Nieuws.
(Advertentie I.M.)
m Geslaagd dank zij...
IlCSd - Hilversum
Bekende Schriftelijke Cursus)
MULO A en B H.B.S. A en B
door
^IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIinilllllllillllllUlllillllUIIIIIUlllllllUllllllllllUIIIIUUIIIUIllllllllllJIIIUllllllllJllJUlllilJUIIIIIIIIIIllllllllMIJIIIIIIliS
35
Despard keek verbaasd. „Ik be
grijp u niet helemaal."
„Ik zou graag een beschrijving
van die kamer hebben de meu
belsde dingen die er stonden
of lagen."
„Ik geloof niet, dat ik daar veel
van terecht breng" zei Despard lang
zaam. ,,'t Was een onmogelijk soort
kamer.... volgens mij bedoel ik.
Helemaal geen kamer voor een
man. Een hoop zij en brocaat en
dergelijke vrouwelijke dingen meer.
Echt een kamer voor een kerel als
Shaitana."
„Maar de details.....''
Despard schudde het hoofd. „Hèt
spijt memaar details heb ik
niet gezien. Ik weet natuurlijk, dat
er een paar behoorlijke kleedjes
lagen. Twee Bocharra's en drie of
vier werkelijk buitengewoon goede
Perzèn, onder andere een Hamadan
en een Tabriz. Verder een mooi
hoofd van een eland aan de
muur natuurlijk.. of nee. dat was
in de hal. Zeker bij Rowland Ward
gekocht."
„U denkt niet. dat wijlen mr
Shaitana het type was, dat Op reis
gaat en wildé beesten neerschiet?"
„Welnee! Ik zie hem al!!"
„Wat was er nog meer?"
„'t Spijt me voor u. maar ik ben
bang, dat ik u in deze niet zal
kunnen helpen, 'n Hoop rommel op
de tafeltjes natuurlijk... 'n soort
curiositeitenwinkel. O ja, één ding is
me toch opgevallen..... een wer
kelijk grappig afgodsbeeld. Gepolijst
hout. Zulke dingen zie je niet veel.
En dan nog wat Indische dingen.
Nee, 't spijt me werkelijkmaar
ik kan u niet helpen.''
„Jammer, maar niets, aan te doen,"
zei Poirot, mét een lichtelijk te
leurgesteld gezicht.
Dan ging hij voort: „Weet u
die mrs Lorrimer.- nooit heb ik
zo'n geheugen voor kaarten mee
gemaakt! Ze heeft me het bieden
en uitspelen van, practisch gespro
ken. elk spel verteld. Verbazingwek
kend gewoon!"
Despard haalde de schouders op.
„Sommige vrouwen zijn zo. Omdat
ze de gehele dag zitten te spelen,
waarschijnlijk."
„U zou het niet kunnen, wel?"
Despard schudde het hooffd. „Ik
herinner me een paar spellen, niét
meer. Een spel, waarbij ik een
manche in ruiten in de hand had
en me door Roberts heb laten bluf
fen. Is natuurlijk een paar down
gegaan. maar wij waren zo suf
geweest om hem niet te dubbelen.
En dan herinner ik me nog een sans
atout. 'n Ongelukkig spelletje
alles zat verkeerd. Toen zijn wij er
in gegaan en we mochten nog van
geluk spreken, dat het niet meer
wa6."
„Bridge-t u veel, Majoor Des
pard?"
„Needat wil zeggenik
speel niet vaak. Maar ik doe het
graag."
„U verkiest het boven poker?"
„Ja. Poker vind ik te veel een
gok."
Poirot zei nadenkend: „Ik geloof
niet, dat mr Shaitana ooit speelde...,
kaart speelde, bedoel ik."
„Er was maar één spel. dat Shai
tana speelde...., maar dat speelde
hij dan ook elke dag."
„En dat was?"
„Een spel van kat en muis."
Poirot zweeg een paar ogenblik
ken; dan zei hij; „Is het. dat u dat
weet? Of is het. dat u dat alleen
maar denk t?"
Despard werd bloedrood. „U be
doelt. dat je zulke dingen niet mag
zeggen, zonder er tekst en uitleg bij
te geven*' Misschien is dat waar.
Maar het is een feit. Toevallig
weet ik dat. Maar ik ben niet
van plan er tekst en uitleg van te
geven. De dingen, die me er van
verteld zijn, zijn me in het geheim
verteld."
„Daarmee bedoelt u, dat er vrou
wen of een vrouw bij betrokken
was?"
„Ja, Shaitana gaf er de voorkeur
aan, met vrouwen te maken te heb
ben De lafbek."
„Denkt u, dat hij chantage pleeg
de? Dat is buitengewoon interes
sant."
Despard schudde het hoofd. „Nee.
u begrijpt me verkeerd. Shaitana
pleegde ontegenzeggelijk chantage,
maar niet van de huis- tuin-, of
keukensoort. Het was hem niet om
geld te doen. Hij pleegde geestelijke
chantage 't klinkt wat zonder
ling, maar misschien begrijpt u, wat
ik bedoel."
„En met welke bedoeling? Wat
had hij eraan?"
„Hij gnuifde erin. Ik kan niet an
ders zeggen. Hij genoot als hij de
mensen zag schrikkenals hij
merkte, dat ze probeerden, zich los
tc wringen uit zijn greep. Dan
voelde hij zich waarschijnlijk iets
meer man en iets minder dan een
worm. En met vrouwen heb je
vooral veel succes. Hij hoefde maar
te laten doorschemeren, dat hij al
les wist en dan vertelden ze
vanzelf een hoop dingen, waar hij
waarschijnlijk geen flauwe notie
van had! En dat kietelde zijn ge
voel voor humor. Dan komt hij
met die Mephisto-pose van hem
rondstappen en zichzelf verteilen,
„Ik weet alles! Ik ben de grote
Shaitana! De vent was een klier!"
„Denkt u. dat hij Miss Meredith
op die manier bang heeft gemaakt?''
vroeg Poirot langzaam.
„Miss Meredith?" Despard staar
de. „Ik dacht helemaal niet aan
Miss Meredith. Dat is niet het type
vrouw, dat voor een man als Shai
tana bang hoeft te zijn."
„O, pardon. Dan heeft u dus rtirs.
Lorrimer bedoeld?'*
„Welnee. Hoe komt u erbij? Ik
sprak in het algemeen. Mrs. Lorri
mer bang maken, dat zou niet ge
makkelijk gaan. denk ik. Bovendien
vind ik haar niet het soort vrouw
dat met een schuldig geheim rond
loopt. Nee. ik heb geen seconde
aan een speciaal iemand gedacht."
„O. u heeft alleen over Shai-
tana's methode gesproken?*'
„Juist."
„'t Is natuurlijk waar." zei Poi
rot langzaam, „dat mannen van het
soort Shaitana vaak een uitstekende
kijk op vrouwen hebben. Ze weten,
hoé ze te benaderenhoe ze aan
te pakken. Ze kennen de kunst hen
zover te krijgen, dat ze hem hun
geheimen vertellen -."
Hij aarzelde.
Despard viel hem driftig in de
rede.
,,'t Is je reinste onzin. De man
was een opschepper, een markt
schreeuwer.hij had eenvoudig
niets, waar je bang voor hoefde te
zijn. En toch waren de vrouwen
bang voor hemen niet weinig
ook.'*
Opeens keek hij om zich heen.
..Hallo...., ik heb me te ver mee
laten nemen. Te veel verdiept ge
raakt in het gesprek. Tot ziens,
monsieur Poirot. Kijk naar het
trapje. dan kunt u mijn scha
duw bewonderen U hoeft heus niet
bang te zijn, dat hu zal blijven
zitten."
(Wordt vervolgd.)
