Herfstig Valmondois ademt de rust
van een voorbije tijd
avond- en nachtleven biedt een
Berlijns
ruime keus
Daumier en
Corot gaven
schilderijen
aan de wasvrouw om
hun schone kleren
terug te krijgen
Politiek actieve Indonesiërs
in Amsterdam aangehouden
WAAR TWEE GROTE SCHILDERS WOONDEN Geest van de tijd en kunstenaar
Motit eens
-
Dinsdag 25 November 1952
(Van een medewerker)
1/ OL/GENS ongeschreven wetten van onze cul-
tuur hangen schilderijen en tekeningen van
beroemde meesters in mnsea of particuliere verza
melingen. maar niet bif volmaakt onbekende was-
vrouwtjes.
Madame Certain echter, het oude. gebogen was-
vrouwtje van Vnlmondois het dorpje aan de Oise.
verscholen op de bodem van een vallei tussen
twee weelderig begroeide heuvelruggen, is een
der eenzame uitzonderingen op deze regels Zh
bent werken van Corot en Daumier.
In de Grand Rue kunt ge haar In een verscho
ten, oude werkjurk. het meest frappante te
gendeel van een kunstverzamelaar ontmoeten,
daar waar een poede eeuw aeleden de grote voor
loper van de Impressionisten en Frankrifk's slag
vaardigste tekenaar haar grootmoeder waarschijn
lijk vriendelijk hebben begroet De moeder en
grootmoeder van Madame Certain waren eveneens
wasvrouw en de schilders soms even arm als te
genwoordig. Zo kon het gebeuren dat z\j schilde
rijen gaven om hun eigen schone kleren terug tc
krijgen.
Drie kilometer
van Au vers, waar
Vincent van Gogh
stierf, ligt dit Val
mondois Onge
veer een uur
hebt ge nodig
om er vanuit
Parijs in noorde
lijke richting, via
gehuchten met
zelfs voor het
Frans welluiden
de namen, heen
te boemelen.
Langs station
netjes waar rijen
reehtgeschoren
bomen op de per
rons als een rit
selende scheiding
tussen aankomst
vertrek zijn
gegroeid. Gelei
delijk begint het
landschap zich te
bevrijden van de Metropolis en na
een half uur is het bijna onvoor
stelbaar, dat men zich nog maar
luttele kilometers van de gonzende
hoofdstad bevindt
Een minuut nadat ge over de
brug van de langzaam voortkron-
kelende Oise gereden bent, stapt ge
het perron af van het vriende- i
lijkste dorpje van het distriet Seine l
et Oise. waarschijnlijk zonder uw
kaartje te hebben afgegeven. Een
voudig omdat geen beambte de
moeite heeft genomen om oij de
uitgang te gaan staan.
Eigen herfst
Valmondois heeft zijn eigen herfst,
geurend naar cider en vochtige
aarde, zwaar en zacht voortdrijvend
over de heuvels, de boomgaarden
en de oude grijze huizen Deze
herfst loopt ge binnen, terwijl de
trein langzaam wegtrekt naar vol
gende dórpen, de stilte achterla
tend zoals zij was.
Het was de overigens onbelang
rijke schilder Geoffroy Dechaume,
die zijn vrienden Rivolet. Daubigny,
Daumier, Corot en Boulard in het
midden van de vorige eeuw aan
ried om het gezamenlijk atelier op
het poëtische lie St Louis te Parijs
van tijd tot tijd te verwisselen voor
de rijke atmosfeer van de Cam
pagne rond Valmondois. Daumier
en Corot Ringen er wonen. Daubig
ny vestigde zich in Auvers.
Corots huls, „La Colline", ligt
tegenover de Sausseron. de beek die
bescheiden vanuit dc beboste stre
ken het dorp binnenkomt. De hou
ten washokken, waar de vrouwen
van Valmondois de kleren komen
spoelen, doen denken aan schilde
rijen uit de eerst»? helft van de
vorige eeuw, waarin de landelijk
heid tot een picturale bloei werd
gebracht
De oude woning wordt bewoond
door de schilder van de z.g. school
van Peptcire: René Blanc, wiens
jeugdige uochter. de pottenbakster
Marion, momenteel reeds naam be
gint te krijgen in Parijs om haar
originele en rustieke ceramiek
In het atelier Daumier, gebouwd
in een tuin die terrasgewijze tegen
de zachte helling klimt, werkt nu
de jonge schilder Philippe Bonamy.
Een studie van een mannenkop,
ln inkt op de achterwand van de
vochtige werkruimte gebracht, is
het enige dat herinnert aan de man,
die door zijn ongenadige uitbeel
ding van regeerders, het Parijse
volk en niet te vergeten de advo
caten. beroemd werd; zo beroemd,
dat velen uit het oog verloren,
dat Daumier met zijn ln verhou
ding weinige doeken tot de groot
ste Franse schilders moet wórden
gerekend.
Op 10 Februari 1879 stierf Ho-
noré Daumier op zeventigjarige
leeftijd, bijna blind, in het donkere
huls aan de Dorpsstraat, dat zijn
oudere vriend Corot voor hem ge
kocht had Corot zou hem bij deze
gelegenheid hebben geschreven: „Ik
doe dit niet voor jou. maar om je
huiseigenaar te ergeren." Daumier
stond bij deze nl diep in de schuld
..Gij zijf de enige mens." schreef
hij terug. ..die ik hoog genoeg acht.
om Iets van aan te nemen z.onder
er mij beschaamd om te gevoelen."
In ruil voor aardappelen
Verscheidene van DaUmiers te
keningen moeten zich volgens som
migen nog bij boeren uit de om
trek bevinden, wellicht ln ruil ge
geven indertijd voor een zak aard
appelen. Ik heb ze niet gevonden
Wat men wel kan vinden in een
van de huizen van de talrijke fa
milie Geoffroy Dechaume. zijn oude
„tirages" van etsen en litho's van
om. Daubigny en Daumier. die
soms ergens uit veronachtzaamde
mannen te voorschijn worden ge
haald
Zo hangen bij de andere „clan"
van het dorn temidden van vele en
onbcschriifelijke curiosa waartus
sen oa een krabbeltje van Victor
Hugo een plaatsje heeft gevonden
doeken van Daubigny en zelfs een
originele tekenine van Rafael Ver
geten en eerst kortelings herkend
En dit in de nabijheid van het zo
ultgeslanen Parijs Waar de tijd en
de commerce zo onpnliik getart
worden kunnen zii die iets of alles
van een biina anachronistisch ge
worden rust verwachten niet ver
zijn
De nobelste der Impressionisten
Pissarro, werkte veelvuldig in Val
mondois en nog vrijwel elke zomer
vindt men er buitenlandse musici,
schril vers en schilders als huisge
noten van de gastvrije Geoffroys.
die een van hun boerderijen als
verblijfplaats voor hun vrienden
hebben ingericht
Men trekt des avonds naar de
zelfgebouwde muziekzaal waar tot
diep in de nacht wordt gemusi
ceerd en men o.m. de oude met
Fietszadel en -stuur inspireer
den Picasso tot deze Meta
morphoseeen stieren kop.
Zó REISDE men in Daumiers
dagen „Genade, we zijn verlo
ren.'", zo luidt het onderschrift
van deze litho van Daumier uit
1843. ..Gelukkig, 't is alleen maar
de trein, die zich ln beweging zet.
Als de locomotief vóóruit gaat,
dan gaan de inzittenden échter-
u\t rtnt &6t men toch!..."
Dat wéét men toch!
eerbied oejegendc George Duhamel
onder het gehoor kan aantreffen.
Oude Franse ballades worden ge
zongen kan niet iedereen zingen
in dit land? en het verblijf in
dit dorp begint er ten slotte iets
onvergetelijks door te krijgen.
Romantiek
Iets blijft u naderhand binden
aan dit merkwaardige oord met j
zijn vreemde ontmoetingen De om
roeper kan er de vochtige avond
schemer voorbijgaan, zijn onver
slaanbare bei'jeiiten verkond:?»- »i
Waarom komt hij regelrecht tussen
de coulissen van een romantisch
toneelspel vandaan gelopen? En
waarom is de voerman van de kra
kende houten kar. die in de mor
gen met een kennelijk aan slape
loosheid lijdend paard, passeert om
het huisvuil op te halen, een pa
triarch uit het Oude Testament?
Het heeft geen zin om zichzelf
een vlucht uit de werkelijkheid te
verwijten; tegen deze .atmosferische
manoeuvres is weinig te doen. En
waarom ook9 Zeker, de communis
ten scheuren de affiches van de
Gaullisten van de muur en dezen
doen hetzelfde met de biljetten van
hun tegenstanders. En dan drinken
ze samen een pernod. De frivoolste
gelegenheid van het dorp is een
bioscoopje dat tussen de boomgaar
den staat. De film wordt er drie
maal afgebroken om de rollen te
verwisselen, in welke tijd de be
zoekers naar buiten gaan om een
sigaret te roken. Na een poosje
komt de eigenaar in de handen
klappend aan de deur ten teken
dat de voorstelling wordt voort
gezet.
Het ziet er niet naar uit, dat dit
alles zo spoedig zal veranderen,
ondanks de talrijke Parijzenaars die
op Zon- en feestdagen naar de
oevers van de Oise tuffen om er te
picknicken, tc zwemmen en bootje
te varen, tot ergernis van de in het
groen verscholen hengelaars die
zich beijveren om de meest minus
cule visjes uit het water te slaan.
In het dorp zelf komen ze trou
wens zelden, onwetend van het
soort fin de siècle dat daar de bo
ventoon voert, onderbroken door
wat steedse modernismen.
i - r
/i/nvm
J
(De redactie behoudt zich het recht
voor IriEezondcn stukken voor deze ru
briek te bekorten. Anonieme stukken
gaan ln de prullemand.)
Nogmaals: filmsterren
op school
Het ingezonden stukje over film
sterren op school, zou in Amerika
niet in een dagolad zijn verschenen,
omdat ze in dat land een andere,
moderne opvoedkunde hebben. Daar
is het heel gewoon dat men „met
een filmster" op school komt, Als
wij een beetje met onze tijd mee
zouden gaan, zou men het. hier ook
heel gewoon vinden. Het zou wel
verkeerd zijn om het op een lagere
school in te voeren, maar een on
derwijzer zou er niets van zeggen
op een Mulo, een Ulo of Nijver
heidsschool. Men moet maar den
ken: de bioscoop Is voor onze Jeugd
het enige vermaak. En laten de
ouderen zich vooral herinneren,
dat ze ook Jong zijn geweest.
J. v. NEUREN Jr.
Genezing door gebed
Wat blijkt uit die bijeenkomsten
van gebedsgenezing? Toevallen, ge
slachtsziekten. open tbc, genezen
niet, een afgezet been groeit niet
weer aan. Wat is een wonder? Iets
dat gebeurt tegen de natuur in. In
zo n bijeenkomst bidt men het On
ze Vader. Alleen het „Uw wil ge
schiede" wordt over het hoofd ge
zien. Wie wel vaak hulp krijgen en
wier klachten verdwijnen dat zijn
zij, die lijden aan een ziekte van
psychische aard. Gods Woord leert
ons, dat de genezingen niet beperkt
zijn tot de eerste tijd van de apos
telen Men is er van overtuigd, dat
zo een geloof zou doorbreken er
meer wonderen zouden gebeuren of
wat men wonderlijk pleegt te noe
men. De apostelen waren niet alleen middengewicht
werkers der barmhartigheid. De
prediking ging voor, gesteund door
de genezing. De Here Jezus was met
liefde bewogen voor lijdenden en
zieken. Maar geen Christen blijft
het sterven bespaard En ziek zijn
is een voorbode van ons sterven.
Het is geoorloofd en wij moeten
voor onze zieken bidden, voor
lichamelijk herstel. De verhoring
kan even goed blijken uit sterven.
Vaak is het zo. dat door de zieke de
omgeving wordt gevormd en gehei
ligd Het gelovig en krachtig ge
bed moet altijd eindigen met; Uw
wil geschiede.
A. KOSTER—VULPERHORST
Don Quichotte op de
krijtrots
De onsterfelijke figuur van Don
Quichotte, schepping van Cervantes,
wordt te pas en te onpas gebruikt
als het er om gaat de z_g. zieligheid
van iets aan te tonen. Hij, die op
deze wijze critiek uitoefent begrijpt
niet. dat hij zichzelf tot w indmolen
maakt, waar Don Quichotte tegen
vocht. Don Quichotte, de ridder van
de droevige figuur is een tragisch
geval, want hij had zich niet gere
aliseerd, dat de romantiek gestor
ven was. Maar in het geval, dat u
aan de orde stelt in het artikel
..Don Quichotte op de krijtrots"
ligt de zaak anders, want de men
selijkheid is nog niet gestorven al
gaat het er hard naar toe. Men ziet
Reginald Thompson al als een senti
mentele zwakkeling op de krijtrot
sen van Albion, zwaaiend met een
zwaard Dat is het appèl aan het
geweten belachelijk maken. Critiek
op verhoudingen achter het IJzeren
Gordijn moet niet worden gebruikt
als motief om de oorlogsgeest te be
vorderen. Het zijn zuiver zakelijke
tegenstellingen die tot oorlog voeren
en het gaat daarbij niet om Rus of
Amerikaan, communisme of chris
telijke beschaving
W. v. d. VOOREN
(Wij beschuldigden Reginald
Thompson waarlijk niet van zwak
heid. wij stelden alleen vast dat hij
door zijn houding zijn medemensen
niet redt uit het gevaar, waarin zij
verkeren Red.)
Harrie Bos tegen Anglee
gaat door
AMSTERDAM. Het is nu tckcr
dat het gevecht tussen Harrie Bos en
de Amerikaanse neger Charlie An
glee op 10 December ln de Apollohal
te Amsterdam doorgaat. Deze partij
ls vastgesteld op tien ronden in het
Frans opinie-onderzoek naar invloed van
moderne leven op de kunst
J N ELK V/AARACHTIG KUNSTWERK, zit een element van eeuwig-
i heid, ivaardoor het zijn ivaarde behoudt voor alle tijden en voor
alle mensen, en een element, dat de ..Geest van de Tijd" uitdrukt,
waardoor het kunstwerk in de periode van zijn ontstaan „modern" is.
In alle tijden drukte de Kunst in de eersfe plaats uit, hoe de verhou-
ding is van de Mens tot de Wereld, het Heelal, en wel meer gespeci
ficeerd. zijn verhouding lot het Goddelijke, tot zijn medemensen en tot
I de Natuur. In die verhoudingen traden grote feitelijke veranderingen
op in de loop der eeuwen, waarin dc mensen van een primitieve na
tuurstaat. evolueerden tot wat wij nu een beschaafde maatschappij
noemen. Het is echter vooral door het levend én dus, veranderend bc-
wustzijn van deze veranderingen, dat de kunstenaar in zijn kunst van
deze evolutie getuigt.
i Een Fransman, Yvon Taillandier,
I heeft onlangs eens getracht er ach
ter te komen, welke omstandigheden
van het moderne leven, invloed
hebben op dit bewustzijn van de
hedendaagse schilders. Hij heeft
daartoe een lange vragenlijst voor
gelegd aan een aantal bel.cnde kun
stenaars, en hun antwoorden gepu-
J bliceerd in de catalogus van de Pa
rijse „Mei-Salon" van dit jaar.
Talllandiei vraagt dan voorname
lijk, hoe de kunstenaars staan te
genover een reeks factoren, die vol
gens hem het „visuele klimaat" van
deze tijd bepalen.
Het betreft hier dus uitsluitend
uiterlijke omstandigheden, zoals: de
grotere bekendheid met verschillen
de aspecten van de wereld door het
reizen, de snelle opeenvolging van
indrukken door het reizen in auto
of trein, of door de film, de invloed
door de mechanisatie van het mo
derne leven (de aanblik van machi
nerieën. betonnen constructie, enz.),
de invloed door het zien van foto
grafische reproducties, waardoor be
kendheid wordt verkregen met een
grote hoeveelheid en verscheiden
heid van oude en moderne kunst
werken.
Middelen
Picasso is (natuurlijk) de eerste
wiens mening gevraagd wordt. Hij
antwoordt. „Dat alles (al die opge
somde factoren i moet in schilder
kunst worden omgezet: het zijn mid
delen. Wat betreft de vormen van
machines die hebben belang voor
mij, naarmate mijn verbeeldings
kracht een verband kan vinden met
mijn vak Zo heb ik b.v. van een
fietszadel en een fietsstuur een stie
renkop gemaakt. Later zou ik die
stierenkop, buiten op het veld kun
nen weggooien. Dan komt er een
fietser: Hé, zegt-ie, ee.. stierenkop.
Daar zou ik een fiets van kunnen
maken."
Dan volgt de mening van Léger.
„Het is de visuele actualiteit, die
mij interesseert. Wij leiden thans
een dynamisch leven De impres-
sionnlsten hebben op bewonderens
waardige wijze uitdrukking gegeven
aan een melodisch tijdperk. Mijn
eigen techniek is droog en hard. Ik
heb afstand gedaan van alles uit de
impressionistische techniek De ku
bisten interesseren zich voor frag
menten van dingen. Ik ook. Maar
wat ik schilder, is tot een construc
tie opgebouwd"
Scherpe contrasten
„Het zijn de dingen, die ik zie,
het is het leven, dat in het voorbij
gaan gezien wordt, die belang voor
mij hebben" zo zegt Léger ver
der „gedurende twee jnar kwam
ik geregeld langs de stellages voor
otoomfabrlekcn. Wat ik zag, waren
kleine mannetjes, verloren tussen
de machines. Ik maak schilderijen,
die het tegengestelde zijn van dc
klassieke schilderijen, waarop men
grote menselijke figuren ziet en
kleine voorwerpen. Ik schilder gro
te voorwerpen en kleine personages.
Tegenwoordig is het landschap ver
anderd door de metalen construc
ties voor de electrische hoogspan
ningskabels. Midden in een melo
dieus landschap, staat een reclame
bord voor Dubonnet, dat alles ka
pot maakt. Ik hou daarvan: dat geelt
een contrast met de melodie".
Interessant is het antwoord van
de schilder Couturier: „Wat mij op
valt in ons tijdperk is niet zozeer
het uiterlijk van de vormen, dan
wel de aanwezigheid van het ver
leden en de overmaat van onze
kennis, die de opheffing van Tijd
en Ruimte openbaart, Wij kunnen
niet anders dan véél kennen en wij
Theo Lin-
„Ein Wochenende
De eerste is vervaardigd vol-
(Van onze correspondent te Bonn)
EEN GROTE STAD hoort een avond-
■*-* en zelfs een nachtleven. Beide heeft Ber
lijn. Iedere avond hebt u er een grote keus
uit films, toneelstukken, muziekuitvoeringen,
cabarets. Ik kan onmogelijk beweren dat wat
ik er ditmaal van heb gezien een volstrek'
representatief beeld geeft, maar niettemin wil
ik u er iets van vertellen.
Wat de films betreft, ik zag er twee: „Wir
werden das Kind schon schaukeln" met de
Duitse topkomieken Hans Moser, rniT
gen en Heinz Rühmann, en c':-
im Paradies". De eerste is
gens het klassieke recept van ut vuuiuuuU6^
Duitse grapfilm: een sullige echtgenoot, echte
lijke misverstanden, een pinnige schoonmoe
der, een verhaal van het jaar nul, en geen
sprankje humor. Of het moest dan af en toe
het spel van Moser zijn; deze figuur heeft
toch nog een klasse waar Rühmann en Lingen
niet aan tippen kunnen. Maar goed, in die
enkele gevallen kon men om Moser lachen,
maar nog steeds niet om de film. Overigens,
het publiek zat te gieren en bij het uitgaan
hoorde ik links en rechts zeggen: ,,'ne tolle
Geschichte was?"
Film nummer twee had in ieder geval het
voordeel, dat Christiane Jansen er in mee
speelde, een dame wier aantrekkelijk. Italiaans
uiterlijk ten minste af en toe het overige
doet vergeten Dat overige was ook in dit ge
val weer uiterst bedroevend. Het is het ver
haal van een „Ministerialraf'-weduwnaar. va
der van twee lieve dochters; de man verliest
zijn hart aan een vrouwelijke tandarts, maar
durft met voor zijn gevoelens uit te komen.
Goed, op den duur komt het alle-
maal in orde. maar voor het zo- fe.ld een aantal kwaliteiten, vooral
ver is moeten er eerst nog een he- vaart paste voortreffelijk bij
leboel mensen beschonken thuis stuk en gegeven. M®ar hel grote
komen, onverwachts in het water jSXK'iS«n2S.»il?r van8*" mm
vallen of aardige effecten bereiken schabloongiappenmaker van de film
hl?» i?.«r 1S geworden, dat hij eenvoudig geen V
mei het laten vallen van room- toneej meer |<Hn speien zonder de ^s-
n»n' vond het ook hier maue snuiter, te trekken en de ge-
•lo11 manierde gebaartjes te maken, die was, Garcia Lnrca's „Bernarda Al- kenslag.
Van de film naai het theater „il hem als filmkomiek kenmerken, ba s Haus". Het afschuwlljk-De- Overigens, twee steunpilaren van
n'y'a qu'ur pas" In het kleine co Dat werkt uitermate storend omdat klemmende, eveneens in Nederland de „Nürnberger Tnchter". Ursula
gezellige Renaissance-theater speM- men telkens het gevoel heeft- hier gespeelde, verhaal van een Spaans Hekkfrig en Wolfgang Neuss gaan
de Theo Lingen .Bobosse". het ook word ik voor de gek gehouden, hij vrouwengezin op een klein dorn, binnenkort over naar de Stachel-
Nederland gespeelde stuk van speelt niet „Bobosse", maar een levende onder de dictatuur van een schwelne". een cabaret dat een der-
Franse auteur André Roussiiv. stukje uit een of andere film van Ijzeren moedei De vijf dochters zijn gelijke versterking best gebruiken
Bohbeltje" vroeger In ..Bobosse"-gedaante. eenvoudig het bezit van Bernarda kan, tegelijk een ernstige aderla-
Het andere stuk dat ik kon zien Alba: zij regeert over lichaam, ver-
Wolfgang Neuss een der be
langrijkste Berlijnse cabare
tiers van het ogenblik ls als
„Der Mann an der Pauke" een
begrip geworden.
stand, gevoel, over alles. Maar aan
haar gezag gaat ook alles kapot
wat leven wil Een prachtig stuk,
een schreeuwende klacht tegen
iedere dictatuur, waar en ln welke
vorm ook uitgeoefend.
Natuurlijk komt het in ci.t stuk
in de eerste plaats aan op de rol van
Bernarda Alba. Maria Schan.ia
speelde deze rol. Naar mijn gevoel
haalde ze het niet. Als Bernarda
Alba niet dwingt, heerst en be
heerst ln en door alles wat zij
zegt, doet of nalaat, dan gaat het
stuk aan gebrek aan Innerlijke 1
spanning, aan een tekort aan ge
loofwaardigheid leiden Dat leek
mij hier hét geval Maar niettemin
een pracht stuk. waarvan het ple
zierig is dat het op het Berlijnse
repertoire staat
Wat het cabaret betreft: ik had
van een vorig verblijf ln Berlijn,
nu ongeveer een half jaar geleden,
voortreffelijke herinneringen aan de
„Nürnberger Trichter". Er ging
deze keer een nieuw programma
dat echter op geen stukken na
het peil van het oude halen kon.
De grappen waren er aan de oud
bakken. opgelegde en grove kant,
het geheel leed onder een volstrekt
gebrek aan inspiratie en voltroK
zich rijkelijk moeizaam.
Een uitzondering voor de voor
treffelijke Wolfgang Neuss, die ais
..Mann an der Pauke" in Berlijn
een begrip is geworden. Hij maakt
hele korte opmerkingen over din
gen en mensen van de dag. na
iedere opmerking volgt een pau
kenslag, die door de genuanceerde
wijze waarop Neuss zijn intrument
bedient, een heel bijzondere illus
tratie van het gesprokene wordt.
Een voorbeeld. Neuss. met een
kwaad gezicht en luider stemme:
„Er wordt nou wel heel veel ge
praat over Duitse gelijkgerechtigd
heid. maar zolang wij niet het recht
hebben onze eigen man candldaat
te stellen voor de presidentsverkie
zingen in Amerika is er geen gelijk
gerechtigdheid". Denderende pau-
„Mijn techniek is droog en
hard. Ik maak schilderijen die
het tegengestelde ryn van de
klassieke schilderijen, waarop
men grote menselijke figuren
ziet en kleine voorwerpen Ik
houd van een contrast met de
melodie" zegt Fernand Léger,
de schilder van dit „Land
schap".
J
weten te veel, want wij leven in
een tijdperk, dat persoonlijkheid
eist. Nu is persoonlijkheid vrij ge
makkelijk te bereiken in onwetend
heid, doch het wordt pas moeilijk
bij grote kennis. Alles is altijd reeds
eerder gedaan Wanneer men dat
niet weet, maakt dat niet veel uit.
Maar het is demoraliserend als men
het wèl weet. Tegenwoordig wil
men, dat iedere kunstenaar de kur.st
(opnieuw) schept en tegelijkertijd
stopt men hem vol kennis. Ander
zijds vraagt men zich af of de
functie van de kunstenaar, zo na
verwant is aan die van ae jour
nalist of de toneelspeler: wat hij
Juist gemaakt heeft verdwijnt on
middellijk weer. Wat hij aan nieuws
vindt, wordt, nauwelijks gevonden,
weer vernietigd door een nieuwe
nieuwigheid".
Zo beantwoorden vele kunstenaars
al naar hun aard, ironisch of ern
stig de vragen van de heer Tail-
lanaier. Misschien is het antwoord
van Gischia nog wel het verstan
digst: „Het ontbreekt niet aan
kunstcritici, aan aestheten en socio
logen, die in staat zijn, naar aanlei
ding van de vraag die U bezig
houdt, toepasselijke dingen te zeg
gen. Dat is hun vak, zoals het mijne
is schilderijen te maken. Of mijn
oeuvre wèl of niet getuigt van het
„visuele klimaat van deze lijd", is,
moet ik bekennen, de minste van
mijn zorgen"
En inderdaad ieder kunstenaar,
die de moeite waard is, zal ln zijn
werk vanzelfsprekend de geest van
zijn tijd weerspiegelen. Of hij zich
daar al te bewust mee bezig moet
houden, is een andere vraag. Maar
wel houdt voor de zwakke, e broe
ders de vooropgezette wens om „van
deze tijö tc zijn", het gevaar in
Generaal Bradley:
Atoombom in Korea
moeilijk bruikbaar
PHILADELPHIA. Gcncrmal
Bradley heeft gezegd dat de atoom
bom in dc huidige oorlog In Korea
moeilijk als .tratcgiheh wapen ge
bruikt kan worden daar „De stra
tegische doelen zich niet in Korea
of China, doch ln Sowjct-Rualand
bevinden" met welk lautsto land
men niet In oorlog ls,
Voor gebruik van de atoombom
als tactisch wapen moet er een vol
doende object aanwezig zijn en dat
is moeilijk te vinden. Wanneer de
tegenstander echter alles bijeen
zou brengen voor een algehele aan
val. zou men in de verleiding kun
nen komen de atoombom te ge
bruiken, aldus Bradley.
Kellner verdronken
onder vreemde
omstandigheden
Hij zwom „als een rat"
(Van onze correspondent).
AMSTERDAM. Sleepboot
kapitein K. Puister, van de „Ma
ria" heeft Zaterdagavond twee
mannen uit "het water van de
Binnenkant achter het Scheep
vaarthuis gehaald. De ene, de 55-
jarige kcllncr J. G., was dood.
Zijn stoffelijk overschot is naar
het Wilhelminagaslhuis overge
bracht.
De ander, de 42-jarige A. G.
K.t is op het politiebureau opge
sloten. De recherche acht het niet
uitgesloten, dat hij op de een of
andere wijze schuldig is aan de
dood van de kellner.
Hij zelf ontkende het ten stel
ligste.
De familie van de kellner heeft
verklaard dat hij „kon zwemmen
als een rat". Vast staat dat de
vanVge"vomêiijkheia. 'van modern I mannen Vrijdagavond in een café
academisme. R E. PENNING I twist hebben gehad.
de
Minister geeft bevel
tot uitleiding
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM. De vreemdelln-
gen-polltle heeft Maandag de heren
Go-Gien-TJwan, adjunct-directeur
van het persbureau Antara,, cn Su-
nlto, vertegenwoordiger van de
Pcrhlmpunan Indonesia, aangehou
den en ingesloten.
Dit is geschied op la6t van dé
minister van Justitie die deze In
donesiërs dus sinds kort vreem
delingen wegens hun politieke
activiteit als ongewenste vreemde
lingen beschouwt. Zij zullen worden
uitgeleid naar Indonesië.
Hun echtgenoten behoeven hen
niet te vergezellen, maar men heeft
de indruk, dat zij zeer waarschijn
lijk eveneens naar Indonesië zullen
gaan.
De heer Go heeft verklaard, dat
hij geen communist is.
Het Indonesische Hoge Commis
sariaat heeft bij de minister van
Buitenlandse Zaken dringend om
I houding en de aangekondigde uit
wijzing van de heren Go en Suni-
to.- Het overweegt een ernstig pro
test tegen de wijze, waarop de aan
houding is geschied én tegen het
feit. dat de aangehoudenen samen
met criminele arrestanten zijn on
dergebracht.
Namens de heer Go is dc buiten
landse persvereniging in Nederland
verzocht ln deze zaak tussenkomst
tc- verlenen Belde aangehoudenen
zullen aandringen op een beroep
bij de rechterlijke autoriteiten.
Lingens „Bobosse" had ongetwlj-
tirig voor de „Nürnberger Trichter'1. Inlichtingen verzocht over de aan-
Vrijlating op ere-woord
van Hiss afgewezen
WASHINGTON - Dc Amerikaan-
se autoriteiten hebben het verzoek
van Alger Hiss om op erewoord uit
dc gevangenis te worden vrijgela
ten. afgewezen. Hiss, ex-ambtenaar
van het ministerie van Buitenlandse
Zaken zit een vonnis van vijf jaar
uit. wegens meineed. Hij werd ver
oordeeld. omdat hij onder ede heeft
ontkend ooit geheime staatsdocu
menten aan communistische agenten
te hebben gegeven Hlss heeft een
derde van zijn straf uitgezeten en
kon uit dien hoofde vrijlating op
erewoord aanvragen.
