WATTIST en
de goudmaker
VREEMDE VLAG
LINOLEUM KROMMENIE
Toepasselijk
gezegde
Vissenconcert
Jip en Janneke
vinden vaders
potlood
Wie overlegt, legt liever linoleum f
Zaterdag 10 April 1954
is mooi en blijfi mooi
Kom, laten we
't proberen!..
Zo redeneerden sommigen, die
dachten dat het organiseren van
een InMituut voor Schriftelijk
Ondervrijs een eenvoudige zaak
idos Vertrouw liever op
Resa-Htlrersum, - want Resa
heeft meer dan 25 jaar bewé-
zen, het te kunnen. En hoe!
Resa, het Instituut met de
meeste geslaagden, leidt op
voor Practgkexamens Boek
houden en Handelscorrespon.
dentie en Hoofdcorrespondent
Frans, Duits en Engels, Spaans
voor beginners en gevorderden,
Middenstandsdiploma, etc. 25
jaar ervaring - 25 jaar succes -
dat zegt iets!
f. m a damcci a ad langestkaat 48—so
verkrijgbaar bij: Ti M. H. KHMdtUlRff Tel. 6341 Amersfoort
WATTIST had dagen lang door het
bos van Lingelalang gezwor
ven. Nergens had hij eten of drin
ken kunnen vinden en de muskie
ten hadden hem zo gestoken, dat
zijn huid vol gaatjes zat. Hij was
zo mager geworden als een lat
„Was ik maar niet van huis weg
gelopen." snotterde hij. „dan zat ik
nu niet in de penarie."
„Zit jij in de penarie?" vroeg een
stem. die uit de grond scheen te
komen. „Dat komt ervan Wattist; je
wilt immers ondervinding opdoen''
Dan moet je het ook nemen zoals
het valt. Kom jongen, ik zal je
helpen."
Wattist schrok erg.
„Wie bent u?" vroeg hij met een
bibberstemmetje.
„Dat zul je wel merken." ant
woordde de stem en meteen voel
de Wattist, dat iemand op zijn rug
klom. Hij was niet zo erg zwaar,
maar toch zakte Wattist door de
knieën, want hij was nog maar een
kleine jongen.
.Waarom gaat u op mijn rug
zitten, mijnheer?"
„Ik ben geen mijnheer. Wattist.
maar de bosduvel Ik vang alle
weggelopen jongens op om ze
„Naar huis te brengen''" vroeg
Wattist met een vleugje hoop in
zijn stem.
„Dat zou je wel willen. Nee. om
je af te leveren op het kasteel"
Op hetzelfde ogenblik drukte hij
zijn hielen in Wattist zijn lendenen
om hem aan te sporen, wat haast
te maken „Vort! Vort!" hitste hij.
„Ik weet de weg niet. bosduvel."
Dat doet er niet toe. ik zal je
wel sturen, vort!"
En voort ging het door het bos
van Lingelalang. De
wolf en de leeuw loer
den van achter de bo
men naar de dravende
Wattist met de bosduvel
op zijn rug De reuzen
slang legde een kronkel
in zijn lange lijf van
verbazing en de olifant
trompette een mars.
Uren en uren achtereen
sjouwde Wattist zijn
last tot hij tenslotte voor
het kasteel stond. Het
scheen een paleis van
klinkklaar goud. zo ver
blindend schitterden de
torens, de kantelen, de
dakpannen, de schoor
stenen en de reusach
tige hoogpoort, Boven
die poort stond in gou
den letters:
„Dit is het paleis van
de goudmaker
„Alle weggelopen kin
deren zijn hier welkom,"
zei dc bosduvel. die nog
altijd onzichtbaar was
Hij trok aan de bel. zo
hard. dat horen en zien
verging van het geklin
gel: het klonk een beet
je vals
„Nou, je bent er Wat
tist." zei de bosduvel en
de ontzaglijke poort
draaide open
De poes heette Wattist
welkom.
Het was een bijzonder
mooie poes met een wit
befje en mensenogen,
die de jongen meewarig
aankeken.
„Och," zei ze. „wat
zie je er uit, stakkerd.
Je hebt zeker een slech
te tijd achter de rug."
„Ja, poes." zei Wattist
„Wat ben je mager, kind, en je
huid zit vol met gaatjes."
„Dat hebben de muskieten ge
daan, lieve ooes."
„Ik heet Elisabeth, kind. Mijn
vader is de koning van Luilekker
land. Maar ik ben van huis weg
gelopen, om ondervinding op te
doen, net als jij. En daarom zie ik
er uit als een poes. zie je. Ik heb
veel beleefd, jongen, maar zo ma
ger als jij ben ik toch nooit ge
weest. Je lijkt wel een boodschap
pennetje met al die gaten in je
lijf. Een leeg boodschappennetje,
och. ik heb zo met je te doen
„Is er bezoek?" vroeg een zware
stem. die uit de grote zaal scheen
te komen.
„Wattist is er." antwoordde Eli
sabeth, „om ondervinding op te
doen
„Laat hem maar binnenkomen
De deur werd geopend en de lie
ve poes schoof Wattist naar bin
nen
„Ben jij het boodschappennetje9"
vroeg de zware stem
„Ja," antwoordde Wattist. „het
lege."
„Dat is bost. jongen, dan zullen
we het vullen. Je zult het goed bij
me hebben Je mag je krabben als
je jeuk hebt en daar is de kraan
voor als ie dorstig bent, wat wil je
nóg meer!"
Wattist had tot nog toe alleen
maar een stem gehoord, nu zar
hij ook de goudmaker Hh zag er
uit als eer goochelaar met een
lange puntbaard die naar voren
omkrulde Hu had een ontzagllik
wit front voor met gouden knopen
zo groot als schoteltjes
„Je wilt zeker goud leren maken,
net als Elisabeth0"
Eigenlijk was dat de bedoeling
niet van Watlist. maar hij knikte
toch van ja
„Goed. dan ben je van nu af aan
mijn leerling. Om te beginnen stel
ik je aan als mijn betaalmeester.
Kijk. in deze gouden kist zitten
gouden dukaten. Je kunt er uitne
men zoveel je wilt. hij blijft altijd
vol Morgen komen de leveranciers
om hun geld. dc bakker, de melk
boer. de schoenmaker, de slager,
enz. enz. Een hele rist. Je betaalt
ze maar en hoeft op een cent niet
te kijken, ik maak dukaten bij ho
pen, wel tc rusten." Een ogenblik
later snurkte de goudmaker
De volgende morgen diende Eli
sabeth de bakker aan. die zijn re
kening presenteerde.
Wattist gaf hem een dukaat en
dc bakker boog tot de grond, want
Wattist zei „Het is goed zo, u hoeft
niets terug te geven." Zo rijk was
de bakker nog nooit betaald.
De slager kwam en de melkboer,
de schoenmaker en de snijder, een
hele rij. Wattist greep maar in de
dukatenkist en alle leveranciers
waren in de zevende hemel, van
wege grote fooien.
Elisabeth keek al die tijd erg be
zorgd. alsof ze zeggen wilde: „Dat
zal wat worden, jongen, och! och'
och!"
's Middags kwam de bakker te
rug. Hij was woedend, want zijn
vrouw had hem aan zijn oren ge
trokken. „Jij, met je dukaat." zei
ze. „lummel die je bent. je hebt
je beet laten nemen door die snot
aap van een Wattist. Het is een
koperen duit."
De bakker duwde die koperen
duit onder Wattist zijn neus Wat
tist er mee naar de goudmaker.
„Koperen duit," zei die. „Maar
jongen, heb je dan geen ogen in
je hoofd? Klinkklaar goud is het.
dat zie je toch wel!"
Ja. het was zo. Wattist zag het
duidelijk.
Met opgeheven hoofd ging hij te
rug naai de wachtkamer, waar de
bakker met een kwaad gezicht op
de gouden bank zat.
„Het is pourizei Wattist, met
overtuiging. ..kijk zelf maar." De
bakker keek en voelde en zei ten
slotte: „Ja. het is goud, mijn
vrouw is een uilskuiken. Ik zal
haar op mijn beurt aan de oren
trekken De bakker weg. Wattist
straalde, maar Elisabeth zuchtte.
De andere leveranciers kwamen
opdagen en hetzelfde spelletje her
haalde zich.
Maar ze kwamen allemaal terug,
want bij hun thuiskomst bleek, dat
de gouden dukaten van koper wa
ren.
De mannen trokken de vrouwen
aan de oren en de vrouwen de
mannen en toen ze dat lang ge
noeg hadden gedaan holden ze
naar het paleis om Wattist de oren
van zijn hoofd te trekken
„Ik kan het niet helpen." huilde
Wattist, „jullie moeten bij de goud
maker wezen." maar daar wilden
ze niets van horen De goudmaker
kon goud maken en dat was goed.
maar die jongen maakte koper van
goud en dat namen ze niet. Ze hin
gen aan zijn oren en als het niet
zulke sterke oren waren geweest,
zou hij ze kwijt zijn geraakt bij
die gelegenheid Nu echter bleven
ze niettegenstaande alles aan zijn
NEGENTIEN letters moeten jul
lie zoeken. Als jullie die ne
gentien letters hebben gevonden,
door de vijf gevraagde woorden
in te vullen, dan vormen ze een
gezegde, dat op deze maand wel
echt van toepassing was.
1-17-11-8-13 ontsnappingsmogelijk
heid voor in het net
gevangen vissen.
14-5-3-9-15 begin van alles, maar
speciaal in de sport.
11?-12-13 komt bij Lobith in
ons land
4-7-11-8-13 beschouwen vele men
sen als de aller
schoonste bloemen.
19-2-16-6-10 wordt bij verjaar
dagen gegeten.
OPLOSSING
laecjs ujjz uaoj Ucbiai
:iaee; 'uazoa 'ufty 'uejs 'uazei\[
hoofd vastzitten. Dat maakte de
leveranciers nog woedender. Daar
om sleepten ze hem het paleis uit,
gaven hem ieder een schop tegen
het ondereinde van zijn rug en
joegen hem het dos in.
Elisabeth vond het zo erg. dat
ze er tranen van in haar mooie
ogen kreeg.
De goudmaker deed net of de
hele zaak hem niet aanging.
Maar Wattist dwaalde opnieuw
door het bos van Lingelalang en
dacht er over hoe moeilijk het is
om ondervinding op te doen Hij
had gemeend, dat het veel plezie
riger zou zijn.
Hij verlangde naar zijn moeder...
maar die was zo ver... zo ver..
S FRANKE
M in de zand-
Kom mee, Jan-
neke, we gaan
in de zandbak. II
nieuwe vorm- I I II
Hele mooie. A\
Ze maken een r~* I
vis van zand. En een ster van
zand. En een taart van zand.
En dan zegt Janneke ineens:
Kijk eens, wat ligt daar? Jip
pakt het op. Het is een potlood.
Het is vaders potlood.
Ooooh. zegt Jip. Vader is dat
potlood kwijt. Al zo lang. En ze
hollen naar binnen.
Nou, vader is echt blij. Dat
heeft daar een half jaar gelegen,
zegt hij. Fijn dat jullie het ge
vonden hebt.
Ja. zegt moeder Misschien
vinden jullie mijn zilveren
speld ook nog.
OMDAT de vissen zich zo
(vervelen
omdat het leven zo treurig
(werd
gaan ze een beetje piano spelen
geven ze samen een groot
(concert
Twee kleine vorentjes
spelen op horentjes
en een sardientje speelt op zijn
(fagot
hup falderie, zegt de bot.
Sommige baarzen en sommige
(blieken
houden van Mozart en
(Mendelssohn
willen alleen maar dat hele
(klassieke
en het klinkt allemaal
(ivonderschoon.
Een der forellen
speelt „Uber den Wellen",
heel in z'n eentje gezapig en
(kalm
Schei daar mee uit. $.egt de
(zalm.
Laten we allemaal 't zelfde
(spelen
dat is veel prettiger bij een
(orkest.
En al de snoeken en al de
makrelen
beginnen opnieuw en ze doen
(zo hun best.
Enkel de oester
speelt woester en woester
hij heeft bijzonder veel
temperament
husj.zegt de dirigent.
Vóór in 't orkest zitten
(veertig garnalen
en de solist is een stokoude
(kreeft
hij heeft dat innige muzikale
wat men maar zelden heeft.
Vier kleine karpertjes
spelen op harpertjes
spelen het vissenkivartet tot
besluit
pringg.... en dan is het uit.
/EDEREEN klapt enthousiast in zijn vinnen
en twee bekoorlijke zeemeerminnen
zeggen. Dit willen we nimmer meer missen
Iedere week een concert van de vissen'
ANNIE M. G. SCHMIDT
Jip en Janneke gaan gauw
weer terug Nu gaan we zoeken,
zegt Janneke. Naar de speld. En
ze nemen een schep en ze gaan
graven.
Zo gaat het niet, zegt Jip. We
moeten al het zand in de tuin
scheppen, en dan goed kijken.
Jip en Janneke werken heel
hard. Ze zien er allebei vuur
rood van En ze scheppen al het
zand uit de bak. Eindelijk is de
zandbak geen zandbak meer.
Het is een lege put.
Wat doen ju'lie toch, vraagt
moeder Wat is dat? We wouen
de speld vinden zegt Janneke.
Ze is doodmoe.
Och. zegt moeder. Dat is erg
lief. Maar nu is de hele zandbak
leeg.
Jip kan ook niet meer. Hij zit
te hijgen.
Kom maar gauw binnen, zegt
moeder. Dan krijg je een kop
chocola, allebei.
Morgen zullen we al het zand
weer terugscheppen zegt Jip.
En het potlood hebben we dan
toch maar fijn gevonden.
(Advertentie l.M.)
Een prachtige vloerbedek
king. in meer dan honderd
kleuren en dessins!
Is prsctisch
onverslijtbaar;
met kleuren
Volkomen
door en door
massief
U hoeft er haast niets aan te
dotrj. Een droge doek is meestal
loldotndt en nu en dan een
vleugje Linoleum-uas Krom
menie. Dat is alles!
Linoleum
is 2 nteltr breed
Prijzen vanaf
6.45 per
tier kante meter
L i n o f e 11
tanaf I. 3,9 5
Voor onze dammers
Vraagstuk No. 43:
Partijstand Ansems-Beers uit het
kampioenschap van Nederland.
Zwart (Beers): 2. 4. 6. 13. 19. 20,
23. 24. 26 en 35.
Wit: 15. 27. 28. 30. 32. 33. 39. 42.
44 en 47.
In deze positie vervolgde Zwart
met 2429! Op welke (falende) af
wikkeling zou Wit hebben gerekend
(ook beginnende met 2429)?
Antwoord vraagstuk No. 42:
40x29 is beter. Door direct 30x39
te slaan, komt na 1420. etc. uit
eindelijk 23 moeilijk te staan. Bij
eerst 40x29 is de combinatieve af
wikkeling positioneel voor Wit gun
stig.
JOHN STEVOL.
Voor onze bridgers
Noord
S: h87
H: 87
R: 87654
K: v87
Zuid
S: a
H: avbl09654
R: 54
K: a4
NZ spelen 4 Harten West komt
uit met Schoppen vrouw. Hoe maakt
Zuid zijn tien slagen?
W. BRUGGER
De puzzle-redactie steekt de vlag
uit. Een vreemde vlag die alleen
in de verbeelding van puzzelaars
kan wapperen,
In plaats van gekleurde banen
bevat deze vlag vier reeksen let
ters. die op het eerste gezicht
niets zeggen. Een vreemde taal is
het niet. Probeert u het maar uit
te spreken. Het kan alleen ge
heimschrift zijn. Geheimschrift in
dichtvorm De oplossing kunt u
vinden, door onder de aangegeven
letters steeds weer dezelfde cijfers
van een getal het z.g. sleutel-
Voor onze schakers
Probleem nr. 52 van S. S. Lewmann
(De Problemist 1930).
getal, bestaande uit acht cijfers
te plaatsen. Voor elke eenheid,
door een bepaald cijfer uitgedrukt,
dient m plaats van de er bo
venstaande letter, een letter uit
het alfabet genomen te worden, die
één plaats meer naar voren in het
alfabet staat Bij het cijfer 3 gaat
men dus drie plaatsen terug, bij
het cijfer 8 acht plaatsen terug
enz stel, dat het sleutelgetal 2135
zou zijn. dan worden de eerste tien
letters van dit geheimschrift:
XRF TVIATFB
218 52 18 521
Wit: Ke8. Dc6. Tel. Lb4 en fl. PbS
en c3. pionnen d5 en f4 (9 stuk
ken).
Zwart: Kd4, Ta5, La3, Pdl en el,
pionnen a6. c5. e3 (8 stukken).
Wit speelt en geeft mat in twee
zetten. Oplossing in de volgende
rubriek.
Oplossing probleem nr. 51: mat in
twee zetten door l.Lb4f8 enz.
H. KRAMER
VQX OTHSODA
Twee plaatsen voor de X komt
nl. de V. één plaats voor de R de
Q. acht plaatsen voor de F de X.
Zo is één plaats voor de A de
letter Z. De letters ij en y worden
als dezelfde gerekend.
Hoe luidt het gedicht, wat is
het sleutelgetal en waaraan is dit
sleutelgetal ontleend?
Opgemerkt dient nog. dat de eer
ste en de tweede, alsmede de derde
en vierde regel van het gedicht
op elkaar rijmen
oplossing boekenpuzzle
A. Achteraan: B. Jubilaris; C. Con
fectie; D Repeteren; E Ongene
gen. F. Naderhand; G. Interesse; H.
Negentien; I Deventer; J. Onbe
heerd; K Kokhalzen; L. Thee
water; M Echtbreuk: N Recher
che; O Schadelijk; p Rustpauze;
Q. Onderhoud; R. Evenwicht: S.
Plastisch; T Invouwen; U. Navel
zaad; V. Guldentje.
PASSAGE UIT HET BOEK:
Vijf weken later bescheen een
helder Januari-zonnetje de heuvels
en het dorp Strath Linton, waar
het leven zich herstelde. De ste
vige stenen huizen én gebouwen
had'Ti stand gehouden.
SCHRIJVER: A. J Cronin.
titel: Doktersroeping.
HMI1 •Hi'Mii'CMiUBBlOIBiBiia
'ji inr. fliummiiiiiifluiiiiiii Anj'jii' i fj
Nogmaals: de zaak van
de Joodse kinderen
Do reactie van de heer Ant. de
Mulder op mijn ingezonden stukje
„Zo zijn onze manieren" dwingt mij
tot een wederwoord. Vermoedelijk
ziet mijn opponent mij aan voor
een communist of een anti-papist,
getuige zijn opmerking, dat hij wel
begrijpt uit welke hoek de wind
waait. Ik ben echter geen van
beiden. Zijn conclusie, dat ik de
behandeling, die de gelovigen in
de landen achter het ijzeren gor
dijn ondergaan, op één lijn zou
willen stellen met de houding van
de pleegouders van de Joodse kin
deren. is volkomen onjuist. Niet
alle ondergedoken Joodse kinderen
zijn in de bezettingstijd terecht ge
komen bij r.k. pleegouders.. Voor
zover mij bekend zijn de onderha
vige moeilijkheden tot dusver ech
ter nooit gerezen met andersden
kende pleegouders, terwijl ik me
toch moeilijk kan indenken, dat
deze over het algemeen minder aan
hun pupillen waren gehecht dan
hun r.k. collega's. Het lijkt mij
daarom vrij logisch te veronder
stellen. dat hier ook zeker een
clement van godsdienstig fanatisme
in het spel is Al zal dit niet de
enige drijfveer zijn geweest. De
algemene strekking van mijn stukje
was de aandacht te vestigen op
de tweeslachtige houding, die de
r.k. kerk m.i. inneemt t.o.v. anders
denkenden. Enerzijds komt zij met
grote felheid op voor haar rechten,
als zij meent, dat deze in het ge
drang komen. Dit is natuurlijk haar
goed recht. Anderzijds echter is zij
niet bereid de overtuiging van an
dersdenkenden te respecteren in
landen, waarin zij de overhand
heeft. Ik ben zeer benieuwd hoe
van r.k. zijde zou zijn gereageerd,
indien de zaak andersom had ge
legen en kinderen van r.k. ouders
in een andersdenkend milieu waren
geraakt. Ik meen zeer sterk te moe
ten betwijfelen of dan hetzelfde
standpunt als thans zou zijn inge
nomen .Als de heer De Mulder de
verontwaardiging, die deze zaak
in brede kringen van ons volk
heeft gewekt, uitsluitend wil toe
schrijven aan sensatiezucht, maakt
hij er zich m.i. wel wat al te ge
makkelijk van af. H. DEN UYL.
Verpleegstersdag
Na de vaderdag, moederdag, die
rendag. Valentijn-dag enz. hebben
we nu ook een verpleegstersdag.
Hoe zeer ik ook het beroep van
verpleegster respecteer, vind ik het
toch wel een beetje mal worden
met deze dagen. Want wij zouden
dan ook moeten instellen een dok
tersdag (denk aan het vele nacht
werk). een ingenieursdag (denk
alleen maar aan Zeeland), een bak
kersdag ('s morgens om 4 uur op
staan). een boerendag (hoe vroeg
staan zij op om te melken0). Ik
kan wel bij elk beroep stil blijven
staan, maar vult u zelf maar in.
Ik ben zelf moeder van vier kin
deren. maar ik vind Moederdag
ook niet nodig. Hoe denken andere
lezers over al die dagen?
EEN HUISVROUW.
Radio en Doorbraak
In uw artikel „Radio cn Door
braak" in uw blad van 26 Maart jl
schrijft u. dat „Het Vrije Volk'-!*
moet beseffen, dat het niets meer
of minder doet, dan de doorbraak
op het stuk van de radio verzaken
Gelijk u natuurlijk wel weet. wordt
de omroepverenigingen
De Vara levert meer dan 25 jaar
cultuur! De bewering van de heer
Burger betreffende de BBC kunt
u niet weerleggen met de opmer
king. dat „er mensen zijn. die wel
céns hierop afstemmen". De „Re
gionalen" zijn inderdaad soms aar
dig Maar. cn dit natuurlijk buiten
hun schuld, juist vervlakkend en
nivellerend, omdat ze niet over
middelen beschikken om cultuur in
de breedste zin te brengen.
A. H. BOODE.
Atoomoorlog
Sinds enige tijd lezen wij bijna
dagelijks enige .prettige" berichtjes
in verband met de atoombom. H-
bom en stikstofbom. Steeds werd
er gchter nog bij vermeld, dat in
een eventuele oorlog deze nieuwe
wapens niet gebruikt zullen wor
den, daar de uitwerking van deze
strijdmiddelen O door de tegen
woordige perfectionering te afgrij
selijk is geworden (een geruststel
ling zonder garantie). In uw blad
van 6 April kwam nu een berichtje
voor. waarin staat: „Maarschalk
Montgomery verwacht dat beide
partijen in een volgende oorlog
van het begin af aan atoomwapens
zullen gebruiken; de veiligste plaats
zal dan zijn het front bij de strij
dende soldaten, waar de vijand geen
atoombommen zal durven werpen,
die alles in een gebied met grote
straal doden, dus ook zijn eigen
soldaten Leve de beschaving! Zou
den wij die enkele personen, die
bij een eventuele oorlog de op
dracht zouden durven geven tot
het gebruik van deze lugubere wa
pens niet bijeen kunnen brengen
op een onbewoond eiland en hen
eens met zo'n bommetje verrassen?
Of zal het nog eens zo vér komen,
dat de soldaten zulke opdrachten
niet zullen uitvoeren H. K. H.
Toezicht bij militaire
oefeningen
Met diep leedwezen las ik vorige
week Zaterdag van het ongeval
in een kazerne te Amersfoort, dat
een 20-jarige militair het leven
kostte. Het is niet het enige onge
val van die aard in korte tijd.
Wordt er wel voldoende toezicht
uitgeoefend op de manier waarop
een soldaat het geweer vasthoudt,
op de afstand, waarop hij zich van
anderen bevindt, enz De comman
dant moet toch iemand hebben zien
lopen" E. v. BEKKUM.
bij deze doorbraak het socialisme
concreet gesteld. Bij het meegaan
in deze doorbraak, aanvaardt men
de democratisch-socialistische be
ginselen. Wat zal van een derge
lijke doorbraak terecht komen in
een Nationale Omroep? In een be
stel. waarin reeds bij de onlwerp-
gedachten (1943) de schotjesgeest
de boventoon voerde? Alleen tech
nisch. maar niet maatschappelijk en
geestelijk wilde men tot overeen
stemming komen. En waarlijk niet
van de zijde der socialisten werd
deze houding aangenomen. Waar
schijnlijk zouden wij reeds in 1943
bu de eerste besprekingen een eind
verder gekomen zijn. indien de
VPRO. niet nü, maar toén met een
nationaal plan was gekomen en
niet buiten de besprekingen was
gebleven Men dient zeer zeker van
die zijde thans op de hoogte te zijn
van wat er in de andere religieuze
omroepen „leeft" betreffende een
nationale omroep. „Het Vrije Volk"
en de VARA weten dat en bedan
ken juist daarom voor „hun door
braak". Men kan een voorstander
van een nationale omroep zijn, zeer
zeker. Maar men kan dit niet zijn,
omdat men er van uit gaat. dat er
momenteel geen goed programma,
geen cultuur gebracht wordt door
(Advertentie l.M.)
HDIItlIlllDIÜillSüM
i HilJ-:.MiÜii)
