Bel op Telefoon 200
LsPorte&Oo.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG
GEMEENTE-FILM
Piano leerares
ALGEM. BEGRAFENIS-ONDERNEMING „SOEST"
Kantoor voor SOESTERBERG: BANNINGSTRAAT 19
LEVENSBOUWERS kamerkrowiek
Garage „MIDDELWIJK"
LuxeVERHUUR-AUTO's
VBNEMA
KLEERMAKERIJ
Heeren Mode-Magazijn
MEUBELTRANSPORT
STEENH0FSTR. 57 TEL. 69
Soest op het hellend vlak
E. van Meurs,
Bij Scheren
PUROL
BANK- EN
EFFECTENZAKEN
SAFE-DEP0SIT
No. 35
Vijftiende «laargang
Zaterdag 27 Aug. 1927
BUREAU VOOR ADMINISTRATIE EN REDACTIE: V. WEEDESTRAAT 7, SOEST
ADVERTENTIËN WORDEN INGEWACHT TOT VRIJDAGS VOORM1ÜDAGS 9 UUR
INGEZONDEN STUKKEN TOT DINSDAGAVONDS O UUR AAN HET BUREAU
UITGEVER: G. VAN DEN BOVENKAMP, VAN WEEDESTRAAT 7, TELEFOON 2062, SOESTDIJK
ADVERTENTIËN: VAN I TOT 5 REGELS 75 CENT. ELKE REGEL MEER 15 CENT
GROOTE LETTERS NAAR PLAATSRUIMTE. BIJ ABONNEM. GROOTE KORTING
ABONNEMENTSPRIJS 50 CENT PER DRIE MAANDEN FRANCO PER POST
REDACTIE-ADRES: Mr. J. H. VAN D00RNE, LANGE BERGSTRAAT 5, TELEF. 2048, SOESTDIJK
Kantoor: TORENSTRAAT 8, Telef. 2086
r.. J. AREND WIERSMA, Torenstraat 8. Tel. 2086.
Directie:^ j koets, Spoorstraat 24, Telefoon 2226.
Voor R K. teraardebestellingen wende men zich tot den Heer W. SUKEL,
Koster der H H. Petrus en Pauluskerk.
Waarnemend Directeur: J. VAN DRIE
Te laag bouwen zij, die beneden
de sterren bouwen.
YOUNG.
Kleine beleefdheden veraange
namen het levende groote
veredelen het.
BOVEE.
Waarheid is machtig en zij zal
zegevieren.
ESDRAS.
Waarom toch is steeds, sedert oeroude
tijden, de nederigheid 'door alle groote
denkers en wijsgeeren beschouwd als
de „grootste deugd, terwijl trots, haar
tegengestelde, de grootste ondeugd is",
zooals een Walter.'vBentley het dezer
dagen eens uitdrukte En het antwoord
daarop kan wel heel eenvoudig zijn
omdat de nederigheid de oprechte
dan altijd de kiem bevat van alle
deugden, van alle werkelijke levens
waarden, zooals de Chineesche wijsgeer
Confucius het reeds uitdrukte Ootmoed
is de hechte grondslag van alle deugden.
Zoodoende kon Walter Bentley tot zijn
uitspraak komen De eerste hoedanigheid
van een groot man is nederigheid, en
dat is de reden, waarom groote mannen
zoo zeldzaam zijn. Want alles is ertegen
gericht in dezen rumoerigen, eigenge-
reiden tijd. Ootmoed is het hoogtepunt
der wijsheid
Wij allen, denkende menschen, ge-
looven wat onze ovretuiging in reli
gieus opzicht ook moge zijn dat het
goed is, aan de ontwikkeling van ons
karakter, aan de verheffing daarvan te
werken. Eiken dag en elk uur. Wij allen
bouwen aan ons leven, maar „te laag
bouwen zij, die beneden de sterren
bouwen", zegt Young fijntjes, dat wil
zeggen, dat wij te laag sterven, indien
wij niet naar het allerhoogste, het
allerbeste streven. En dit streven naar
het allerhoogste, houdt in van begin tot
eind, ootmoed. Want zoudt ge U een
vriendelijk mensch kunnen voorstellen,
die trotsch is, of een liefderijk mensch
die zich boven anderen verheft omdat
hij zich meerder acht dan zijof een
hulpvaardig mensch, die hooghartig is, of
wel een eerlijk en rechtvaardig mensch,
die trotsch is Het is absoluut onmogelijk
omdat het evenzoovele onvereenigbare
tegenstellingen zijn. Alle goede, mooie
eigenschappen beginnen in ootmoed.
En het is wonderlijk, wanneer we even
deze gedachte van het bouwen vasthou
den, hoe klaar en duidelijk het ons wordt,
dat het voor ons zelf zoo heel belang
rijk is, goed te bouwen. Als we de
blanke, rechte, harmonische steenen ge
bruiken, van eerlijkheid, waarheid, naas
tenliefde en nederigheid, dan zal ons
bouwsel hecht en stevig zijn, omdat het
materiaal van het allerbeste was. En
wanneer dit dan wordt saamgehechtdoor
het cement der liefde, dan bouwen we
goed en ons gebouw zal tot boven de
sterren reiken. En we zullen van ons
leven iets maken, dat goed en schoon
zal zijn om aan te zien. Er zullen geen
wankele, glibberige, ongelijke en slechte
steenen in ons huis zijn, als leugen of
haat, die het huis zouden ontsieren en
wankel doen zijn.
Er zijn wel eens menschen, diemeenen,
dat het absoluut eerlijk en waar zijn in
onze samenleving onmogelijk zou zijn.
Zij beweren, dat het onmogelijk zou zijn,
allen en iedereen eerlijk te zeggen, wat
men denkt. Zij hebben daarbij dan
meestal op het oog, het zeggen van
onaangename, kwetsende dingen. Maar
het is toch duidelijk, dat wie bezield is
door den waren geest "van ootmoed en
de waarheid daarvan beseft, zich wel zal
wachten, kwetsende dingen te denken
of harde oordeelen te vellen, ook in zijn
gedachten, zoodat hij dan ook nooit
in de noodzakelijkheid zou komen,
kwetsende dingen te behoeven zeggen,
wilde hij strict oprecht zijn. En zij ver
geten ook, dat de Waarheid nietmachteloos
is, integendeel, juist de opperste macht
bezit, dat niets en niemand ooit in staat
is of zal zijn, iets dat op waarheid ge
grond is, te schaden of te vernietigen.
Omdat Waarheid een van dc emanaties,
aspecten zoo men wil, is van de almacht
van het goede, die ondanks menschelijke
opvattingen en dwalingen, den kosmos
beheerscht.
Zoo zijn dus allen bouwers, „werkende
aan de muren van den Tijd", om met
Longfellow te spreken, uit wiens gedicht
The Builders de volgende strophen, vrij
overgezet, mogen overdacht worden
„Niets is er dat is nut'loos of laag,
elk ding op zijn plaats is" best,
En wat ons slechts ijdele sier schijnt,
dient tot sterkte en steun, van de rest.
„Voor het bouwsel dat wij maken,
levert Tijd het steen en hout",
Onze „hedens" en de „gisterens", zijn
de steenen waar g' mee bouwt;
„Laat ons deez' arbeid goed doen, of
't ongezien of gezien moge zijn
Zoo het huis waar goden kunnen
wonen, makend schoon en heel en rein".
FLORIS C.
Humor in de grondwet
De Troonrede in zicht -
De kwestie der Ouderdoms
rente - De toestand der
landarbeiders - Ons par
lement en de economische
conferentie van Genève.
Naar mate Augustus ten einde spoedt
en de eerste herfsttinten zich in de natuur
gaan vertoonen, neemt de spanning toe
in parlementaire kringen ten aanzien van
de onthullingen van den „derden Dinsdag
in September", den dag, waarop grond
wettelijk de gewone zitting der Staten-
generaal geopend wordt en de eveneens
grondwettelijk vereischte jaarlijksche
samenkomst van Eerste en Tweede
Kamer plaats vindt. Sommigen verwach
ten in den Troonrede een toon te be
luisteren, die in zooverre van die van
vorige jaren zou afwijken, dat er meer
optimisme en gunstiger toekomstver
wachtingen in tot uitdrukking zouden
komen, in overeenstemming met de
algemeene verbetering die op het gebied
van handel, industrie en financiën in
1927 merkbaar werd. En dan de be
grooting
Er zijn ook sensatie-beluste lieden
die van de aanstaande vereenigde ver
gadering der beide Kamers nog iets
anders verwachten. Want, zeggen zij,
hoe luidt artikel 109 van de Grondwet?
Staat er niet woordelijk: „Bij een ver
eenigde vergadering worden de beide
Kamers als slechts ééne beschouwd en
nemen hare leden, naar willekeur door
elkander plaats". Én deze verkneukelen
zich reeds in een zwijgende demonstratie
van Lou de Visser, die met een osten
tatief wit-omzwachteld hoofd en arm-in
bandage, op de eerste rij plaats zou
nemen, vlak naast generaal Duymaer
van Twist. Te deksel, wie zou hebben
kunnen denken, dat er uit onze plecht
statige grondwet, noghumor te halen
zoude zijn
De kwestie van de ouderdomsrente,
door de vragen van het Eerste Kamerlid
Hermans weer eens op den voorgrond
gesteld, werd door den minister van
Arbeid nog eens ernstig onder de oogen
gezien en uit het antwoord van den
minister blijkt zeer duidelijk, dat van
een afwijking van de eens getroffen
regeling geen sprake zal zijn.
Zeker, de minister erkende, dat over
het geheel genomen het aantal toeneemt
der verzekerden, die bij het bereiken
van den 65-jarigen leeftijd, als gevolg
van ontoereikend aantal betaalde premiën
geen reeht kunnen doen gelden op een
rente, als bedoeld in art. 373 der Inva
liditeitswet. En pertinent verklaarde de
het aller goedkoopste adres voer
en overtuigd U
minister, niet bereid te zijn een wets
voorstel aanhangig te maken om ver
zachting te brengen in de ter zake
gestelde eischen. De gematigdheid van
de in zake premiebetaling gestelde
eischen was van dien aard, dat voor
verzachting geen redelijken grond be
stond. De minister rekende het even
voorDe verzekerde, die niet in loon
dienst verkeert, kan volstaan met de
betaling van een weekpremie van 25
ct., terwijl niet eens wordt geeischt, dat
over elke kalenderweek een premie
wordt betaald. Zoolang de verzekerde
den leeftijd van 60 jaar nog niet heeft
bereikt, kan worden volstaan met de
betaling van 47 premiën per jaar terwijl
na de bereiking van den 60-jarigen
leeftijd het betalen van 39 premiën per
jaar voldoende is. Dit was toch zeker
heel gunstig, als men daarnaast eens
zag, dat degenen die zich een rente van
f 3.per week krachtens de Ouder
domswet van 1919 wilden verzekeren,
39 cent per week moesten betalen en
52 premiën per jaar. Neen, er was geen
sprake van, de minister wilde geen
enkele verzachting der eischen of wij
ziging.
Over den toestand der landarbeiders
is den laatsten tijd veel geschreven en
herhaaldelijk is aangedrongen op wette
lijke voorzieningen. Het schijnt, dat thans
de eerste stappen in de richting van
wettelijke maatregelen genomen zijn,
waar althans door den minister van
Arbeid, in overleg met minister Kan,
aan den Hoogen Raad van Arbeid ver
zocht is, een onderzoek in te stellen
naar den toestand der landarbeiders en
naar de middelen, welke kunnen worden
aangewend, om in dien toestand ver
betering te brengen. Thans zal uit den
Hoogen Raad van Arbeid een bijzondere
commissie worden ingesteld, welke met
deze opdracht wordt belasten den minister
prae-advies zal uitbrengen. Zoodat binnen
afzienbaren tijd een en ander wel in
een wetsvoorstel zal worden belichaamd.
Het is een bemoedigend en tevens
belangwekkend feit, dat er in parlemen
taire kringen inderdaad krachtige belang
stelling staat voor de resoluties, die op
de jongste internationale economische
conferentie te Genève werden opgesteld.
Dit bleek o.a. uit de vraag van het
Kamerlid Van der Waerden aan den
minister van Buitenlandsche zaken, om
te willen bevorderen, dat een volledige
Nederlandsche vertaling van het rapport
der Internationale economische Confe
rentie zou worden uitgegeven, waardoor
ieder die wil, kennis zou kunnen nemen
van de aanbevelingen en resoluties,
waarmee de Regeering haar instemming
betuigde. De minister heeft aan meneer
van der Waerden geantwoord, dat hij
aan bet verzoek zal voldoen. De belang
stelling van het parlement is gewekt en
de actie van Oud-minister Colijn, die de
Nederlandsche regeering te Genève ver
tegenwoordigde, heeft dus succes gehad.
En dit is niet te verwonderen, als men
de zeer uitdrukkelijke uitspraak van den
heer Colijn hoort, waar hij zegt„Reeds
komt den Hen November a.s. te Geneve
een diplomatieke conferentie bijeen om
te beraadslagen over een ontwerp-verdrag
inzake invoer- en uitvoerverboden en
-restricties. Is onze indruk niet geheel
onjuist, dan mag men aannemen, dat de
(te organiseeren) economische sectie van
den Volkenbond op gelijke wijze zal
trachten te handelen met andere punten
door de economische conferentie aan de
orde gesteld. Het initiatief zal wel d<L1r
gezocht moeten worden. En dat is goed.
Maar ook zoo nog houde men in het
oog dat er enkele jaren over zullen
moeten heengaan, alvorens de voor
naamste wenschen der conferentie in
vervulling kunnen gaan. Het werk der
reconstructie van Europa kan alleen stap
voor stap geschieden en in den beginne
bovendien nog in langzaam tempo. Maar
en hiervan zijn we evenzeer overtuigd
over een vijftal jaren zal men de
conferentie van 1927 bezien als een
keerpunt in de handels-politieke betrek
kingen tusschen de volken van Europa".
POLITICUo.
DAMES- EN HEEREN-
F. C. KUIJPERSTRAAT10 - TEL. 2169
XXX11I
In de Christelijke Soester van Zaterdag
vaart meneer Besselsen uit tegen de
redactie omdat die Sacco en Vanzettie
dood wilden hebben om een andere
reden dan hij zelf. En ik heb mijn reeds
glimmende kruin geschud omdat ik
daar heelegaar niks van snapte. Ik zeg
maar zoo dood is dood en of je nou
100.000 volt door je zenuwstelsel heen
krijgt omdat je anarchist bent of omdat
je géén anarchist bent maar een andere
zonde op je ziel hebt geladen, dat blijft
toch hetzelfde. Alleen begrijp ik niet
waarom ze zoo'n verschrikkelijke drukte
maken over die twee menschen welke
volgens rechterlijk onderzoek schuldig
zijn bevonden aan bankroof en moord.
Van New-York af tot in Soest toe is
het„Redt Sacco en Vanzetti" en vindt
men deze woorden geschreven zoowel
op de trottoirs daar als de kerkdeuren
hier. Maar toen in 1914 de heele keizer
lijke familie in Rusland zonder eenig
rechterlijk vonnis kalmweg werd afge
slacht, heb ik geen woord van protest
gelezen, noch in de Soester bladen noch
op de Soester kerkdeuren. En hoeveel
menschen zouden er nog dagelijks ten
gevolge van een rechterlijk vonnis ge
dood worden, zonder dat iemand er
een woord over rept Ik bedoel gees
telijk gedood wat naar mijn beperkte
begrippen heel wat erger is als lichamelijk
gedood. Dit laatste is in een onderdeel
van een seconde gebeurd, maar het
geestelijk dooden is een proces van
jaren. Wij hebben toch nog altijd onze
prachtige celstraf met zijn eenzame op
sluiting, die er op is ingericht om de
„misdadigers" langzaam-aan uur voor
uur, geestelijk te vermoorden. En mis
dadiger is misdadiger, daar wordt geen
onderscheid tusschen gemaakt. Ik her
inner me dat een jaar of tien geleden
iemand dien ik heel goed kende zich
had schuldig gemaakt aan het misdrijf
van vefduistering. Dat wil zeggen, hij
had gelden van andere menschen in
bewaring en kon die op een gegeven
oogenblik niet teruggeven. Als ze een
jaar of een half jaar gewacht hadden
had-ie het wel gekund. De goeie man
dacht dat-ie een man in bonis was toen-
ie al onder nul stond. En werkelijk
heelemaal te goeder trouw. Maar 't was
altijd een Jantje Luchthart geweest die
geen zorgen kende voor den dag van
morgen. Hij kreeg twee jaar. En kwam
uit het gevang als een versuft en geeste
lijk gebroken mensch die zijn leven nog
een jaar of vier heeft voortgesleept en
toen het gaan liggen voor een aanrollende
sneltrein verkoos boven verdere levens
ellende. Want dat de maatschappij geen
plaats meer had voor zoo'n misdadiger
spreekt vanzelf Iemand die „gezeten
heeft" onverschillig waai om, en welke
motieven ten grondslag lagen aan de
daad waarvoor hij moest boeten, want
daar vragen wij degelijke Hollanders
niet naar, is nu eenmaal een uitgeworpene
waar geen „fatsoenlijk" mensch meer
mee te doen wil hebben. En zoo gebeurt
het dan bij ons dat zoo iemand na een
geestelijken dood gestorven te zijn in
het gevang, daarna nog een moreelen
dood sterft in de maatschappij. Tot hij
zelf den lichamelijken dood verkieselijker
acht. Maar dat zijn allemaal dingen van
ondergeschikt belang waar we ons niet
druk over maken. En nu praat ik nog
niet eens over wat men pleegt te noemen
„rechterlijke dwalingen". Waarvan dan
naar men zegt Sacco en Vanzetti ook
het slachtoffer zouden zijn. Doch die in
onze huidige rechtspraak met risjets zijn
aan te wijzen. Om maar twee staaltjes
te noemen: Broekhuis die door de
rechtbank werd veroordeeld tot twee
jaar gevangenisstraf, een jaar preventief
zat en daarop door het Hof werd vrij
gesproken. Maar ondertusschen was hij
door die heele affaire van zijn laatste
dubbeltje ontlast en een lichamelijk en
geestelijk gebroken man geworden. En
voorts, ik meen dat dat zoowat twee
jaar is geleden, een zeer bekend advocaat
in Indië die tot anderhalf jaar werd
veroordeeld wegens oplichting, doch in
hooger beroep werd vrijgesproken omdat
ie kon aantoonen dat de getuigen waren
omgekocht!! Maar zijn carrière was naar
de maan, en hij zelf zenuwpatiënt. Ik
heb daar allemaal niks van gelezen in
de Soester bladen noch op de kerkdeuren,
terwijl de groote bladen er een kwart-
of half kolommetje aan gewijd hebben.
En daarom schud ik nogeens mijn kalend
kruintje als ik lees van wereldstakingen
die worden afgekondigd ter wille van
Sacco en Vanzetti, van bomaanslagen,
sluipmoorden, en wat al niet dat gedaan
is om te probeeren de 100.000 volt
nog een poosje tegen te houden. En
vraag me af ol al die Amerikaansche
rechters nou toch werkelijk zoo'n troep
oer-stomme, en gewetenlooze kerels
zouden zijn om zoomaar de doodstraf
uit te-, spreken als ze niet in hart en
nieren overtuigd waren dat die twee
heeren het ook verdiend hebben. Het
war misschien het beste i'iog geweest om
de redactie van het Soester Nieuwsblad
plus meneer Besselsen er naar toe te
sturen om 't eens grondig te onderzoeken.
Het heele proces beslaat volgens de
couranten 8000 bladzijden, bovendien
is het natuurlijk Engelsch, wat de heeren
eerst zouden hebben moeten leeren, en het
gevolg van een en ander zou zijn dat
Sacco en Vanzetti een natuurlijken dood
waren gestorven voor en aleer de
processtukken waren doorgelezen. En
dan was de zaak meteen uit geweest
naar iedereen's zin. Werkelijk jammer
dat ik niet eerder op dat idee heb kun
nen komen.
BRANDNETEL.
WIE VERHUISD U?
VAN DEJK'S
DIE IS GOEDKOOP EN NETJES
Ingezonden
Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.
Een gevolg van onkunde, bedrog en
corruptie.
Met verwondering vraagt men zich
telkens weer af hoe het toch mogelijk
is, dat het eertijds zoo welvarende Soest
thans in zulke benarde linantieele om
standigheden verkeerthoe het komt,
dat de belastingen, die voorheen niet
noemenswaardig waren, telkens weer
moesten worden verhoogd en tot het
ondragelijke werden opgevoerd, terwijl
het noodig bleek door het heffen van
een straatbelasting en het verhoogen
der legesgelden nieuwe bronnen van
inkomsten aan te boren en nieuwe lasten
op de schouders der ingezetenen te
leggen. En dat niettegenstaande de
gemeente ruim f700.000.- ontving als
koopprijs voor verkochte patriarchale en
andere gronden, welk kapitaal jaarlijks
een belangrijke post aan rente in de
gemeentekas doet vloeien.
Om de oorzaken op te sporen moeten
wij terug gaan tot de jaren 1918,1919
e v.de jaren, dat het bij het bestieren
van de gemeente, om de woorden van
den heer A. Endendijk te gebruiken
„zoo echt gemoedelijk toeging", den tijd
dat men zoo knus zich zelve en andere
wist te bevoordeelen, zonder dat de
burgerij, ja zelfs de raadsleden en Ge
deputeerde Staten,een juisten kijk gegund
werd op het innerlijke der gemeente
huishouding, de tijd, dat den ambtenarij
hier hoogtij vierde. Men stelde zich tot
voor kort ten raadhuize voor, dat de
gemeentezaken en vooral de gemeente
financiën dingen waren, die eigenlijk
alleen de ambtenaren aangingen, waarin
niet dan noode ook B. en W. werden
gekend en de Raad eigenlijk alleen
maar dienst deed tot dekking van be
sluiten, die men onderling reeds genomen
had en meermalen zelfs reeds had ten
uitvoer gebracht.
Toen een der ingezetenen hiertegen
eens zijn bezwaren uitte, werd hem
door een der raadsleden ten antwoord
gegeven „daar heb jelui je niet mee te
bemoeien", wat in goed Hollandsch wil
zeggenhet gaat je geen sikkepit aan.
Op zijn tweede vraag, of de burgerij
dan alleen maar goed was om de lasten
te dragen, kreeg hij een volmondig „ja"
te hooren. Commentaar overbodig.
Doch laten wij terugkeeren to» dien
gelukkigen, gemoedelijken tijd var 418-
'19 toen de heer H. van Kloos. nog
wethouder van openbare werken was.
Nadat hij bedoelde functie had aanvaard
en eenige tijd had waargenomen kwam
hij op een goeden dag tot de conclusie,
dat het wethoudersbaantje hem nog al
wat tijd kostte en hem niet zooveel
opleverde, dat dit, gevoegd bij zijn
inkomsten uit andere bronnen, hem een
behoorlijk bestaan opleverde. Onder die
omstandigheden had men mogen ver-
Begeleiding
Muziek-theorie, Compositie,
Muziekgeschiedenis
Condities f6.—, f4.50, f3.— per maand.
Muziek in bruikleen.
Spreekuur: 's Zaterdags van 1-2
NIEUWERHOEKSTRAAT 2.
wachten, dat hij die functie zou hebben
neergelegd en alleen raadslid zou zijn
gebleven, om zijn vrijkomende tijd weder
in het bakkersbedrijf vruchtdragend te
maken.
Niet alzoo dacht de heer van Klooster.
Op zekeren dag zagen de raadsleden
op de agenda der raadsvergadering als
punt van behandeling p-^radeeren „Het
voorstel tot het instellen van den dienst
van openbare werken en het vaststellen
van de Instructie voor den Directeur
van dien nieuwen tak van dienst". Bij de
behandeling van deze voorstellen kwam
den aap uit de mouw. De heer wethouder
van Klooster verklaarde bij de verdedi
ging van die voorstellen, dat de werk
zaamheden verbonden aan zijn functie
van wethouder van openbare werken
veel tijd van hem in beslag namen,
welken tijd hij, wilde hij zijn huishouden
niet te kort doen, niet langer om niet
kon geven reden waarom hij de raads
leden de gunst verzocht hem wel te
willen beloven, dat als in ue eerst vol
gende vergadering het benoemen van
een directeur aan de orde zou zijn, de
keus wel op hem te willen laten vallen.
Geloof slaande aan het zoet gefluit
van den vogelaar en begaan met het
lot van dien armen mijnheervan Klooster
werden de voorstellen aangenomen en
beloofden alle raadsleden hem aan zijn
verlangen te zullen voldoen.
Spoedig hadden enkele raadsleden
van deze wel wat overijlde en onberaden
stap innig berouw en trachtten zij de
benoeming te voorkomen, doch de
meerderheid der raadsleden hield zich
aan het eenmaal gegeven woord en zoo
geschiedde het, dat een rustend brood
en bollenbakker directeur van openbare
werken werd in het dorpje Soest, waar
tot aan dien tijd een eenvoudig, doch
ter zake kundig opzichter voldoende
was om Bouwtoezicht, Openbare Wer
ken en alles wat de Technische Dienst
betrof naar behooren te behartigen.
Staande de raadszitting meende het raads
lid v. d. Burg wethouder v. Klooster er
nog even zijn compliment over te moeten
maken dat hij dat zaakje zoo aardig
voor elkaar gebokst had. Nou, die zet
was hèm.
Thans, nu de heer van Klooster blijk
baar inmiddels genoeg bij elkaar heeft
gegaard, gespaard of welk woord men
er dan ook voor gebruiken wil, heeft
ZEd. bedankt als Directeur van Openbare
Werken en gaan er stemmen op, om dat
baantje, als geheel overbodig maar weer
op te heffen.
Booze tongen beweren dat het op
heffen heel niet strookt met de toekomst
plannen van den heer v. Klooster, die
zich zelf reeds wethouder en zijn schoon
zoon dan Directeur van Openbare
werken droomt.
De tijd zal het leeren.
Mij wil het voorkomen dat het instellen
van een afzonderlijken dienst van open
bare werken niet in het belang van het
dorp Soest was en dat met de benoeming
van den heer van Klooster alleen diens
belangen werden gebaat.
Kort daarna speelde zich het volgende
af. De paardentram, die destijds Soest
met Baarn verbond en in particuliere
handen was, bleek niet rendabel te zijn,
zoodat de exploitanten besloten die dienst
maar liever op te heffen. Een aantal
ingezetenen deed zijn best algeheele
opheffing te voorkomen. Geen hunner
evenwel was in zijn belangeloos streven
zoo ijverig en zoo onvermoeid als de
heer van Klooster. Dank zij de mede
werking van velen en in het bijzonder
van den heer van Klooster, die vele
relatiën in den toenmaligen Raad had,
wist men het daarheen te leiden, dat
de gemeente voor eigen rekening de
exploitatie zou voortzetten. Groot was
de verwondering van de verschillende
ijveraars toen hen bleek, dat de heer
van Klooster, wiens ijveren men zoo
belangeloos waande, bleek te solliciteeren
naar de betrekking van directeur van
het gemeentetrambedrijf. De rechtsche
meerderheid van den toenmaligen raad
bleek er wel voor te vinden en zoo
geschiedde het weer, dat een rustend
brood- en bollenbakker werd aangesteld
tot directeur van het zuiver technische
gemeentelijk trambedrijf. Onder leiding
van den bakker-directeur ontwikkelde
het trambedrijf zich tot een reuzen strop.
De eenigen, die er wel bij voeren waren
de geëmployeerden, de leveranciers en
den directeur. Na veel geld kostende
veranderingen besloot de raad in een
helder en onbevangen oogenblik het
trambedrijf maar op te heffen en zag
de heer van Klooster zich het baantje
waarvoor hij zoo geijverd had weer
ontnomen.
(Wordt vervolgd)
géén Pijn en naschrijnen of stukgaan
der huid, indien men vóór het inzeepen
de baardoppervlakie inwrijft met
Doos 30, Tube 80 ct.
Soest, 21 Aug. '27.
M. de R.
Naar aanleiding van uw Kamerkroniek
vorige week, over Olie Bolsjewisme, kan
ik over 't algemeen met de beschouwing
hierover niet instemmen.
Deze, den laatsten tijd druk besproken
questie, heeft m.i. eene betere belichting
noodig, als thans in uw overzicht ge
geven.
Het valt zeker niet te loochenen dat
millioenen guldens zijn verloren gegaan
door de bewindsverandering in Rusland.
Juist de oproep van Sir Henry Deter-
ding, c.s. kan zoo fataal worden uit
menschelijk en maatschappelijk oogpunt,
omdat de Wereld behoefte heeft, in steeds
toenemende mate, aan samenwerking.
En, Sir Henry Deterding is zich zeer
goed bewust dat zijne oproepen en
vertoogen gericht zijn voor de goege
meente, doch hij de „interne" gestie, waar
't om gaat, angstvallig verborgen houdt.
Ware van 1918 af, de systematische
boycot tegen Rusland niet begonnen, dan
was er geen destructie (Deterdings woord)
doch, mogelijk op bouwend werk ge
worden, terwijl thans na 9 jaren, de
wereld zich meer en meer isoleert.
En, dat kan Sir Deterding weten,
trouwens zijne laatste oproep, wordt niet
geheel en al door de kapitalische groepen
gewaardeerdzulks bleek voldoende uit
de commentaren der voornaamste Bladen.
Opbouw, samenwerking is er noodig.
Met dank voor de plaatsing,
A. W. P. VISSER.
Bosstraat 21 E.
BANKIERS
BEHANDELEN ALLE
KANTOREN TE
BAARN
BUSSUM
I SOEST
Mijnheer de Redacteur I
Beleefd verzoek ik U opname van het
volgende.
In „de Soester" van Vrijdag 19 Aug.
j.l. las ik een stukje over den bouw van
de Hervormde Kerk te Soestdijk, en dat
er 75 procent Hervormden achter den
schrijver staan. De schrijver zegt dat hij
een geboren Soestdijker is, die niet van
vechten houdt en dat de Soesters er
buiten staan.
Soestdijk is dus van Soest gescheiden.
Nu dat weten de Soesters wel, want elk
Soester weet, dat Soestdijk niet bij Soest
behoort. Soestdijk is het Koninklijk Paleis
wat onder de gemeente Baarn thuis hoort
maar niet bij Soest.
Wel is hier een halte Soestdijk aan
gegeven voor het lokaaltreintje Baarn
Utrecht, maar een dorp Soestdijk bestaat
niet.
Hotel Trier behoort nog onder Baarn
en Soest begint bij de villa van den
Weled. Heer Cankrien.
Ik wil den geachten schrijver, „als
geboren Soestdijker hier even op attent
maken. H. v. D.
Burgerlijke Stand
GEBOREN: Gea Ricbarda Geertruida.
d. v. J. Elberse en R. G. Koppen
André Lodewijk Willem, z. v.
J. v. Kasteel en W. M. Meerwaldt.
ONDERTROUWD: C. Kok en A. Huijs-
kes.
GETROUWD: A. E. Vonk en J. Smeeing.
OVERLEDEN: Geen.
Plaatselijk Nieuws.
ZILVEREN PROFESSIEFEEST.
Op 1 Sept. a.s. hoopt de Eerw. Zuster
Oda, van de Congregatie der Eerw.
Zusters Augustinessen van Delft, Overste
Huize Nieuw-Mariënburgh te Soestdijk,
haar zilveren proiessiefeest te vieren.
Tusschen 2'/u en 4 uur zal er gele*
geilheid zijn de jubilaresse te felicileeren.
